Trybuna południowa

[Uchiha Masako]

Sytuacja na arenach zaczęła się zmieniać dynamicznie, z czego najbardziej widowiskowa wydawała się być walka Kami z jej krewniakiem. Niestety, po ostatnich, spektakularnych wybuchach które na moment niemal zagłuszyły to, co powiedziała Tamaki, wyglądało na to, że Aka wyszedł ze starcie zdecydowanie gorzej. Kluczem było chyba nie dać Kami trzymać się na dystans i odciąć mu widoczność, co z początku się udało... niestety, Aka nie kontynuował tego manewru, więc papierowe shurikeny zdołały go dosięgnąć. Masako westchnęła, mając nadzieję, że przynajmniej jej samej uda się obronić honor rodziny, chociaż nawet jeśli miałaby zdołać pokonać młodego Rekina, to... nie wiedziała, czy czułaby się z tym dobrze. Chłopak teraz wyraźnie się podłamał, widząc przegraną kolegi. Masako zaciągnęła się lekko dymem, wypuszczając chmurkę na bok, po czym położyła delikatnie dłoń na ramieniu Yosuke.
- Hej, nie przejmuj się tym. Każdy ma jakieś słabe strony. Chodzi o to, żeby z błędów wyciągać wnioski i pracować nad sobą, zamiast się załamywać. Harisham i jego bóstwo na pewno to wiedzą i jestem przekonana, że jak tylko dojdzie do siebie to pierwsze co zrobi, rzuci się w wir treningów. - odparła, uśmiechając się pokrzepiająco.

[Tamaki Hyūga]

Widząc reakcję Yosuke na przegraną Harishama zdecydowałam się coś z tym zrobić aby podnieść na duchu młodego Rekinka.
- Spokojnie, Yosuke-kun. Wierzę że Harisham-san nie chciałby abyś się teraz przejmował jego porażką i pewnie uważa że była to dla niego ważna lekcja z której będzie mógł wyciągnąć wnioski na przyszłość. Walka z Akaruidetsu Yoake pokazała mu jakie są jego słabe strony i nad czym będzie musiał w przyszłości popracować aby następnym razem wyjść z tego typu walki zwycięzko. - powiedziałam do Yosuke, również kładąc mu rękę na ramieniu i ściskając go delikatnie. - Pamiętaj, Yosuke-kun. Jeżeli życie ciągnie cię do tyłu to tylko po to aby zaraz popchnąć cię do przodu, jak z łukiem i strzałą. Nie możesz wystrzelić strzały bez pociągnięcia jej do tyłu na cięciwie.
W trakcie jak razem z Masako pocieszałyśmy młodszego od nas chłopaka, kolejna walka zdążyła się rozstrzygnąć poprzez poddanie się Akiego Uchihy. Najwyraźniej chłopak sam zauważył że walka przyjęła kiepski obrót dla niego i wolał uniknąć zostania jeszcze bardziej poturbowanym przez Yuu.

[Yosuke]

Dziewczyny były bardzo w porządku. Widząc, jak młodszy od nich chłopiec średnio poradził sobie z wynikiem walki, to natychmiast próbowały go pocieszyć dobrym słowem i podzielić się poradami. Doceniał to, bardzo! Z całą pewnością tyle nie wystarczy, aby przeszedł do porządku dziennego z porażką kogoś, kogo uważał za wzór do naśladowania i wspaniałego shinobi. To właśnie w Harhishamie pokładał swoją nadzieję i plany. Wierzył, że skoro on jest w stanie popłynąć do tak odległego kraju, to i Yosuke da radę mu towarzyszyć. Skoro kapłan Hachimana zapisał się na turniej, aby się pokazać, w ślad za nim poszedł dużo młodszy Hoshigaki.

-Dzięki, chyba macie rację- Uśmiechnął się delikatnie, próbując zakryć tym swoje dalsze wątpliwości. To był jego wewnętrzny problem, a tak wspaniałe dwie osóbki niczemu nie zawiniły, żeby teraz musieć siedzieć i głaskać go po główce. Trzeba było, przynajmniej zewnętrznie, wziąć się za siebie. Jak miał stać się mężczyzną, skoro potrzebował ciągłego pocieszania? Swoje problemy zachowa dla siebie, a na jego twarzy będzie gościł dobry humor.

-Co sądzicie o kolejnych walkach? Ten Katon był imponujący, aż dziwne, że ten z Kami sobie poradził- Zmienił temat na drugi z pojedynków. Tam właśnie skończyło się kolejne starcie, tym razem jeden z walczących uznał, że wystarczy mu, poddając tym samym walkę. Uchiha rzeczywiście prezentował imponujące umiejętności, ale właściwe wykorzystanie kartek jest w stanie poradzić sobie nawet z taką przeszkodą. Ukrycie kilku notek wśród pozostałych zwyczajnych było genialnym posunięciem.

[Uchiha Masako]

Patrząc z boku, cała sytuacja mogła wyglądać dość zabawnie - Yosuke w końcu był wyższy od obu dziewczyn pomimo młodego wieku. Niemniej, twarz zdradzała ową młodość i miał prawo czuć się przygnębiony tym, jak łatwo Yoake rozłożył Harishama. Na szczęście wyglądało na to, że ich słowa podziałały i młody Rekin podniósł się nieco na duchu, starając przynajmniej przybrać optymistyczny wyraz twarzy. Widząc, że chce zmienić temat, Masako skinęła głową.
- Rzeczywiście, dziwne że Aka przegrał. Myślę, że gdyby bardziej dbał o to, by ograniczyć widoczność temu Kami i więcej korzystał z Katonu to lepiej by mu poszło. W sumie sama bym się z nim chętnie zmierzyła... może nawet poproszę tego od kartek o sparing po turnieju, jeżeli mnie rozłożysz, Yosuke. Zawsze to nowe doświadczenie by było dla mnie. - stwierdziła, mrugając porozumiewawczo do Rekina, faktycznie mając ochotę porównać własne zdolności do tych prezentowanych przez Akę. Potem przeniosła wzrok na ostatnie dwie walki. Shins, który chwilę temu zniknął z pola widzenia, najwyraźniej jakąś techniką Dotonu zakopał się w ziemi i w ten sposób uniknął piachu Shenzen. Teraz przeszedł do kontrataku i wyglądało na to, że tym razem walka się rozstrzygnie, na korzyść albo jednego, albo drugiego. Z kolei Yasuo dalej chował się za kolumnami, chcąc chyba pozbawić najpierw tego drugiego zasobów... cóż, może w końcu coś ciekawego zacznie się dziać?

[Miyuki]

Miyuki wbiegła na losową trybunę, wiedziała że jest spóźniona i zwyczajnie wybrała tę najbliższą. Szybko pokonała wszelkie stopnie i przeszkody. Właściwie to praktycznie biegła tu od momentu aż wyszła z łodzi, na szczęście poruszanie się po mieście nie było ciężkie, większość ludzi zajmowała właśnie trybuny. Arena była zniewalająca, ale niestety trochę zajmowało nim się do niej dotrze. Na szczęście jednak stało się, przybyła i od razu wlepiła oczy w walczących zanim znalazła sobie miejsce, było intensywnie.
Na dole trwały jeszcze walki, chociaż po jedynej stronie został wyłoniony właśnie zwycięzca na skutek porażenia prądem. Ten Akaruidesu zapowiadał się ciekawie, a czy właściwie te imię nie obiło jej się o uszy już gdzieś w wiosce? Może znajdzie później chwilę by z nim pogadać.
Nie mineło duzo czasu jak cała uwaga dziewczyny przeniosła się na walkę władcy papieru z... Uchihą. Nie było mowy o pomyłce, na własne oczy widziała jego sharingana. Ponadto zdawał się mieć przewagę, a walka zmierzała do punktu kulminacyjnego. Nagłe dwa wybuchy i wyłonienie zwycięzcy zaraz po nich. Miyuki nagrodziła walkę brawami, nie mogła widzieć jej całej jednak wydawała się ekscytująca. Ale czy zwycięzca nie miał znajomo brzmiącego nazwiska?...
Dopiero teraz kiedy dwie walki się skończyły kunoichi wybrała sobie miejsce gdzie mogła spokojnie przysiąść i obejrzeć resztę walk. Może kiedy już podłapie co się aktualnie dzieje pójdzie zasięgnąć języka w sprawie poprzednich walk.

[Tamaki Hyūga]

Zadowolona że Yosuke się najwyraźniej nieco rozchmurzył uśmiechnęłam się jeszcze bardziej i zerknęłam na inne walki akurat żeby zobaczyć jak znoszą Harishama na noszach z areny a z innej areny schodzi Yuu oraz Aka. Było dla mnie sporym zaskoczeniem że Uchiha przegrał walkę, spodziewałam się że bez problemu rozprawi się z kartkami oponenta za pomocą technik Katonu, jednak jak się okazało to Yuu wyszedł zwycięsko z walki. Najwyraźniej niektórzy nie mieli aż tak pod górkę jak Harisham. Byłam ciekawa jak się nim zajmą w szpitalu a mojej głowie wykiełkował wtedy pomysł. Spojrzałam na Yosuke i Masako.
- Może pójdziemy sprawdzić jak się Harisham-san trzyma? Odwiedzimy go w szpitalu, napewno się ucieszy. - zaproponowałam z uśmiechem. - Przyjdziemy na chwilkę porozmawiać zanim przyjdzie kolej na nasze walki.

[Yosuke]

Dyskusja na temat walki Uchiha kontra Kami zapowiadała się na całkiem ciekawą. Masako słusznie zauważyła, że jej klanowicz nie przemyślał do końca swojej taktyki, przez co Aka musiał uznać wyższość przeciwnika, w rezultacie odpadając z turnieju. Jak pokazywał przykład tego pojedynku, nawet ewidentna kontra może okazać się niewystarczająca w przypadku zastosowania nieodpowiedniego planu. Było to w pewien sposób pocieszające i budujące. Albo po prostu przedstawiciel Kami był wielokrotnie mocniejszy. Wtedy nawet posiadanie Sharingana na niewiele się zdaje.

Yosuke spojrzał na Tamaki, będąc nieco zdziwiony jej propozycją. Przez chwilę się zawahał, dopiero co sobie postanowił, że nie będzie pokazywać słabości, a teraz miał iść odwiedzić rannego. Harisham mimo wszystko był jego kumplem i młody Hoshigaki powinien go odwiedzić oraz zapytać jak się czuje. Przynajmniej tyle wskazywała zwykła ludzka przyzwoitość.

-Świetny pomysł- Rzekł. W kąciku oka pojawiła mu się delikatna łezka, szybko jednak wytarł ją rękawem, jednocześnie podnosząc się z miejsca. Chwycił Tamaki za dłoń i niemalże pociągnął za sobą, kierując się w stronę zejścia z trybun.

-Do zobaczenia na arenie, Masako- Rzucił jeszcze w kierunku zapewne siedzącej i zaskoczonej Uchihy. Decyzja była bardzo spontaniczna, toteż nie należy się dziwić, że dziewczyna nie miała wystarczająco czasu reakcji na to, aby ich zatrzymać. Po drodze młodzieniec dostrzegł jeszcze jedną dziewczynę znajdującą się na trybunach. Biało włosy oraz drobna budowa zdecydowanie zwracały uwagę. Teraz jednak Hoshigaki nie miał wystarczająco czasu, aby poznać kolejną piękną niewiastę, w szpitalu czekał jego przyjaciel.

[z/t] -> razem z Tamaki

[Akaruidesu Yoake]

Yoake chciał skorzystać z tego, że jego walka skończyła się jako pierwsza, żeby poobserwować możliwych rywali. Tak więc po odprowadzeniu Harishama do medyków blondyn jak najszybciej wszedł na górę, by podglądać, kto tam co przygotował. Niestety przegapił w międzyczasie zakończenie pojedynku Yuu z Akim, ale może ktoś na trybunie mu opowie. Niestety nie miał żadnych znajomych, a już tym bardziej takich, którzy by ruszyli z nim na daleką północ, by oglądać jego uczestnictwo w turnieju, więc może porozmawia z przypadkowymi ludźmi.

Będąc już na górze, przyglądał się stanowi dwóch pozostałych walk. Sterowanie piasku, wybuchowa glina, którą już spotkał w akcji. Był jeszcze samuraj, który ścigał swoją ofiarę… Chłopak nie wiedział, którego tych tutaj się najbardziej boi spotkać, ale tych z piaskiem i gliną mógł trafić najwcześniej.

[Uchiha Masako]

Masako podniosła brwi, widząc nagły pośpiech ze strony Tamaki i Yosuke. Ona sama nie zamierzała mimo wszystko się stąd ruszać - wolała baczniej oglądnąć walki, by dowiedzieć się czegoś więcej o jej potencjalnych oponentach w turnieju. Do tego nie chciała się przypadkiem spóźnić na własną walkę, no i nie uważała, żeby wizyta trzech osób, w tym jednej kompletnie nieznanej, miała jakoś szczególnie pomóc wyznawcy Hachimana w dojściu do siebie. Kto wie, może nawet będzie on zawstydzony, że jego bóstwo tego dnia najwyraźniej mu nie sprzyjało? Tak czy inaczej, pomachała po prostu do odchodzącej dwójki.
- Do zobaczenia! Nie zapomnij tylko się pokazać, liczę na ciekawe starcie! - krzyknęła na odchodnym, ponownie wciągając dym z fajki. Coś nowego zadziało się właśnie na arenie, gdzie walczył Dohito z Sabaku... i wyglądało na to, że jego plan niespecjalnie się sprawdził, bo piach Shenzena szybko to skontrował. Ciekawe, ile jeszcze chakry zostało jednemu i drugiemu?

Kątem oka dostrzegła, że nowa osoba pojawiła się na arenie - bardzo ładna, białowłosa dziewczyna, wyglądająca jakby dotarła tutaj prosto z portu, po drodze cały czas biegnąc. Białe włosy natychmiast przywiodły jej na myśl śliczną Koseki, którą widziała w Midori i młoda Uchiha niemal natychmiast spłonęła delikatnym rumieńcem, który spróbowała ukryć bez wyraźnego skutku. Psiakrew, chyba miała swój "typ"... Westchnęła ciężko, po czym uśmiechnęła się do nowo przybyłej przyjaźnie, kiwnąwszy jej głową na powitanie i wróciła do obserwowania przedstawienia poniżej.

[Maname]

- Rok 388 - Lato -

---

Siedziałam na tych trybunach już trochę czasu. Pierwsza walka jaką widziałam należała do tego całego Yołałke czy jak mu tam było. Całkiem zabawny koleżka, ten taki z ząbkami raczej zabawny nie był. Choć śmiesznie brzmiał jak go pioruny raziły... Miałam nawet przez chwilę wrażenie, że mnie też coś razi, niemal to czułam! To tylko przestroga dla mnie, uważaj na piorunki wodna rybcio, bo będziesz skrzeczeć jak tamta rybcia. Zaskakiwało mnie jedno, to jak ten taki dziwny. Trochę do mojego tatka podobny... Takie same rybie gały ma, uciekł z trybun... Pewnie po to by pocieszyć upieczoną rybcię. Trudno, pewnie i tak się niczego nie nauczył by z piorunem nie igrać. Nie popisał się, gdyby to prawdziwi wodni wojownicy dostrzegli, to na pewno nie zostałby kapitanem.

Watatsumi nie był dzisiaj po jego stronie, ale co ja mogłam? Mogłam jedynie pomarudzić, w głębi chciałam by taki wodniak jak on wygrał, ale pioruniarz okazał się lepszy, należało to uszanować i mu gratulować. Dla słabych nie było w tym miejscu współczucia... No i tak sobie siedziałam i zobaczyłam! To był on, piorunowy chłopaczek który skopał zadek tego Hariszamana całego... Walki wciąż trwały, mogłam je oglądać z wielką chęcią, to zawsze wiedza która pozwalała pozostać silną... Ale obecność zwycięzcy też była warta zadania mu paru pytań. — Kapitanie Piorun, jak oceniasz swoje szanse w dalszych walkach. Będziesz ich raził czy sam razy pozbierasz? Ja będę trzymać kubełki wody za ciebie, wiesz? Nie dałeś mu nawet szans, słaby z tego Hariszamana wojownik... Hachiman go chyba nie lubi, a skoro się rozpłynął w walce to Watatsumi raczej też nie. — Zwróciłam się do nadchodzącego zwycięzcy pierwszej walki, największego z faworytów - bo wygrał najszybciej. To przecież najważniejsze. Był blisko, dlatego liczyłam, że mi odpowie... No chyba, że teraz, po tej walce stał się zbyt sławny by rozmawiać z kimś takim jak ja. Eh, co będę oszukiwała, wtedy będzie mi smutno ale... Przynajmniej będę mogła mu pokazać, że nie każda Kapitanka jest tak kiepska jak ten z którym walczył jeszcze kilka chwil temu...

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

— Myślę — — Mówię —

[Miyuki]

W poszukiwaniu wolnego miejsca Miyuki zlustrowała wzrokiem trybunę, a pierwszą rzeczą jaką wychwyciła było o dziwno nie miejsce a wzrok jakiejś dziewczyny skrzyżowany z jej własnym. Miała brązowawe oczy z zabawną iskiernką, czarne włosy i całkiem sporo ekwipunku ze sobą. To kunoichi zdążyła zauważyć nim tamta uśmiechnęła się do niej i ją powitała. Średnio wiedziała co ma zrobić więc uśmiechnęła się lekko w odpowiedzi, bardziej podświadomie niż na odwrót i również oddała niewielkie skinienie głową. Czyżby się znały? Nie przypominała sobie. Może patrzyła na kogoś za nią? Była prawie pewna, że nie, chociaż mimo to odwróciła się by zerknąć. Czyżby to był flirt? Nigdy jeszcze nie doznała go od innej kobiety. Może po prostu z jakiegoś powodu chciała porozmawiać? Cholera, to wszystko zgadywanie, teraz nie miała wyboru i musiała podejść przekonać się o co chodziło, no i dodatkową korzyścią były wolne miejsca obok, które dosłownie przed chwilą zostały zwolnione. Nieznajoma też z pewnością nie była brzydka, więc Miyuki była tym bardziej zainteresowana, może trochę bardziej niż powinna. Poprawiła szybko włosy gdyż były w nieładzie po biegu i zebrała się w sobie.
Doko z klanu Kaminari odchrząknęła delikatnie przystawiając zaciśniętą dłoń do ust kiedy znalazła się obok Masako.
- Czy to miejsce jest może wolne? – Spytała delikatnie zawstydzona, raczej retorycznie, widziała jak dwójka poprzednich właścicieli siedziska opuszczało arenę, na ustach miała uśmiech, jednak czy wywołany był stresem, radością z jakiegoś powodu, czy może był zalotny, to już zależało od interpretacji. – Jestem Miyuki, a ty? – Przedstawiła się zajmując miejsce obok Uchihy. Właściwie nie wiedziała co dalej ma powiedzieć, czuła się lekko niezręcznie, gdyż nie nawykła do takich kontaktów, miała nadzieję, że dalej jakoś popłynie. Na szczęście od prowadzenia rozmowy uratowała ją akcja na jednej z aren, wyglądało na to że sytuacja z ukrywania się i wyczekiwania przeciwnika przekształciła się w pełno-skalową bitwę pomiędzy piaskiem a gliną. Ciekawe, tym bardziej że Miyuki nie kojarzyła żadnych klanów z takimi umiejętnościami.
- Kto jeszcze walczy? Trochę się spóźniłam… - Spytała głosem delikatnie nieobecnym, gdyż nie chciała stracić nic ważnego z walki, równie chętnie mogłaby przyglądać się koleżance obok, jednak nie po to tu przybyła, musiała przede wszystkim skupić się na akcji z areny.

[Uchiha Masako]

Masako obserwowała dalej walki - w tym momencie patrząc głównie na starcie Hana z Yasuo, gdyż tam nagle zaczęło się coś dziać - nagle kilkanaście klonów stanęło naprzeciwko samuraja, stawiając go w nieco niepewnym położeniu, a Hanowi dając okazję do ataku z zaskoczenia. Była zaintrygowana, jak samuraj z tego wybrnie, gdyż potencjalnie była to dla niego dość niebezpieczna sytuacja, która mogła się szybko skończyć przegraną. Do tego podziwiała tutaj nieco Hana, że zdecydował się stworzyć tak wiele kopii - na pewno odczuł taki wydatek chakry, ale gambit mógł mu się szybko opłacić. Zanim jednak stało się cokolwiek dalej, zarejestrowała, że spóźniona na walki dziewczyna podeszła do niej, odwróciła się natychmiast z powrotem w jej kierunku, przez ułamek sekundy nie za bardzo wiedząc, co takiego powiedzieć. Na szczęście jej mózg zaraz zaskoczył z powrotem i zdołała z siebie wykrztusić odpowiedź.

- Khem. Tak, tak - oczywiście, to miejsce jest wolne. Akurat zostało zwolnione. - odparła, robiąc nowo poznanej dziewczynie miejsce. Znowu się do niej uśmiechnęła, mając wielką nadzieję, że nie wyszła na zbyt wielką idiotkę. W końcu na co dzień się tak nie zachowywała, Tamaki jakoś nie wzbudziła w niej takich odczuć. - Miło cię poznać. Masako. Też na "m"! - odparła, po czym momentalnie miała ochotę palnąć się w czoło. Też na "m". Naprawdę? Och, wielki Susanoo, chroń nas od własnej głupoty. Na szczęście Miyuki szybko zadała pytanie ratunkowe, które Masako miała nadzieję wykorzystać, aby zatrzeć niekoniecznie najlepsze pierwsze wrażenie.

- Umm... tak, właśnie skończyły się dwie walki. Hozuki Harisham przeciwko... Akuraidesu Yoake. Wygrał ten drugi, zresztą - możesz go zobaczyć, tam siedzi. Bardzo szybko sobie poradził z tym Hozuki. Skończyła się też walka Yoshida Yuu przeciwko Uchiha Aka. Yuu wygrał, tym razem Katon nie podołał w starciu z kartkami papieru. - streściła szybko zakończone już starcia, wskazując fajką na wygranego Yoake, po czym przeszła do tych, które zostały. - Na tamtej arenie walczy Dohito Shins z Soha Shenzen. Ten ostatni jest Sabaku, zresztą pewnie widzisz. Pierwszy posługuje się glinianymi tworami, drugi piachem - teraz całkiem ciekawie się tam robi. Natomiast ci co walczą tam, to Gug Han i Ineko Yasuo. W sumie nic ciekawego na razie nie zrobili, obaj bardzo taktycznie walczą i ostrożnie. - wyjaśniła, starając się szybko wyjaśnić nowej znajomej co się dzieje na turnieju. - Dopiero co dotarłaś na Yinzin? Chciałaś brać udział, czy tylko obejrzeć walki? - spytała, pykając z fajki, ale wydmuchując dym z dala od Miyuki, nie będąc pewną, czy białowłosa lubi zapach dymu.

[Akaruidesu Yoake]

Nie mogło długo trwać skupienie na obserwowaniu rywali, bo oczywiście ktoś musiał pierwszego zwycięzce tego turnieju zagadać. Co prawda, zagajenie dotyczyło jego walki, co w sumie było dość oczywiste, biorąc pod uwagę, że wszedł na trybuny i siadł wśród ludzi, którzy obserwowali jego walkę. Yoake spojrzał oczywiście, któż to taki przy nim się odzywa i nazywa "Kapitanem Piorunem". Dziewczyna była w podobnym wieku co sam blondyn, ale mówiła dziwnie. Kubełki wody? Czyżby kolejna osoba z Cesarstwa? Jeśli tak, to powinna raczej wspierać swojego...

- Co? Niezbyt rozumiem... Ale jeśli inni będą na podobnym poziomie, to powinienem zajść daleko. - Zaczął niepewnie, bo musiał się otrząsnąć z dezorientacji po dziwnie sformułowanych wypowiedziach. - Szczerze powiedziawszy zawiodłem się na tej walce. Ten Harisham był arogancki, a później nawet nie spróbował walczyć. - Mimo mówienia do dziewczyny patrzył się teraz wciąż w pozostałe walki na arenie. Ten Dohito także dał ciała... A ten z piaskiem wydawał się bardzo dużym zagrożeniem, tak samo jak ten od papieru - jeden może zablokować ataki Yoake piaskiem, a drugiego nie ruszą przez zamianę w papier. Myśląc o tym rozejrzał się jeszcze, zawieszając chwilę wzrok na Masako i Miyuki. - Z kim właściwie rozmawiam? - zapytał w końcu Maname.

[Miyuki]

Radosna odpowiedź, którą Uchiha uraczyła młodszą Kaminari rozgrzała zarówno serce jak i poliki białowłosej. Ale urocza Pomyślała, nieświadomie lekko rozchylając usta, a następnie zachichotała chcąc rozładować atmosferę i przytakując potwierdzając spostrzeżenie.
- Też mi miło – zapewniła trochę melancholijnie, kiedy poznała imię nieznajomej. Masako… Podobało jej się, ciekawe jak je zapisać.
Nie dość, że dziewczyna była ładna, urocza, to jeszcze miała rozeznanie w tym co się działo na arenie. Dzięki takiemu obrotowi sytuacji Miyuki nie musiała się obwiniać, że kręci z kimś, podczas kiedy powinna skupiać się na obowiązkach i nauce. Każdemu czasem brakowało bliskości, i nie jest to rzecz, którą powinno się wstydzić, jednak Kaminari czasem aż panicznie chciała trzymać się swoich celów odcinając się od ludzi, to był jej system obronny… Teraz jednak podatny na ataki Masako. Zarumieniła się znów, lekko ganiąc się, że w ogóle o takich rzeczach myśli.
Wraz z relacjonowaniem przez kruczowłosą sytuacji mającej miejsce na turnieju Miyuki starała się śledzić walki na arenie. Dwie pozostałe do końca rundy nabierały tempa, oprócz starcia piasku i gliny którą początkowo zaobserwowała kunoichi, właśnie zaczynała się jakaś akcja z klonami po drugiej stronie.
Oczywiście podążyła wzrokiem za fajką Masako, samego Yoake obdarowując jednak raczej w pełni neutralnym wyrazem. Szybko odwróciła głowę, zapamiętała go jedynie jako twarz, imię i zestaw umiejętności, z góry założyła też, że jest od niego lepsza (znów nie widząc nawet jego walki). Jego przeciwnikiem był z resztą Hozuki, trudno aby woda wygrała z prądem.
- Oczekiwałabym więcej od Uchihy – Odpowiedziała w chwile pauzy, jej głos był na siłę neutralny i trochę cichszy niż poprzednio, to zdanie mogło być mylące, Miyuki przecież nie widziała walki, więc nawet nie mogła ocenić czy ten Aka nie dał przypadkiem z siebie wszystkiego. Myśląc jednak o Uchiha zawsze widziała ich raczej jako bardzo silnych i bezwzględnych. Jednocześnie w jej głowie stworzył się portret, znała już imię i wygląd oraz zestaw umiejętności jednego ze szkarłatnookiego klanu. Odczekała chwilę aż tamta dokończy streszczanie w którym zawarła dla Kaminari dużo użytecznych informacji o rzeczach o których nie miała pojęcia.
- Wow, nigdy nie słyszałam o większości tych klanów, nie jestem zbyt światowa – zakłopotana uśmiechnęła się przekrzywiając głowę – Ty za to zdajesz się świetnie w tym odnajdywać, lubisz podróżować? – Szczerze pochwaliła Masako, poszerzając tylko uśmiech i na chwilę przemieszczając wzrok z areny by złapać choć przelotnie spojrzenie orzechowych oczu. Oczywiście była też bardzo rzetelna, każdą otrzymaną informację starannie zapamiętywała, mimo tego że nie ułatwiała sobie zadania rozpraszając się…
- Tak, przybyłam najszybciej jak tylko mogłam, spóźniłam się niestety na zapisy, tak więc zostaje mi ogląda…ć. – Zrobiła króciutką pauzę w momencie kiedy to akurat sabaku osiągał triumf nad władcą gliny, oprócz tego jej głos kiedy mówiła o spóźnieniu był wyraźnie smutno nacechowany, zawód, może też i irytacja. – Ten piasek wydaje się być niezwykle uniwersalny. – Spostrzegła wyciągając wnioski z walki, dopóki obłok dymu z fajki nie odwrócił jej uwagi.
- Co palisz? – Zagadnęła, wyciągając nawet rękę, gdyby Masako zaoferowała jej spróbowanie fajki, nigdy wcześniej nie paliła, a same urządzenie jak i czynność kojarzyła głównie z okresów wczesnego dzieciństwa, nie miała więc pojęcia jak smakuje. Na dole właśnie miało przyspieszać ostatnie starcie.

[Maname]

- Rok 388 - Lato -

---

Kątem oka widziałam każdy spektakl tej areny... Chciałabym przyznać, że wybuchy były całkiem ładne, ale ten który je powodował szybko zakopał się w piasku, prawie jak na pustyni... Szkoda, że przerwali tą walkę. Ci sędziowie trochę przesadzają. Harishamowi nie przerwali tak szybko i dlatego go zabrali. To co widziałam pozwoliło mi na pewno dowiedzieć się nie jednej ciekawej rzeczy o tutejszych wojownikach. — No... Przegrał z tobą... Dużo za szybko przegrał. Nie popisał się. Tak wzywał Hachimana, a on po twojej stronie stanął — Coś niedomyślny był ten Piorunek, ale wydawał się miły. Chociaż nie tak miły jak tamte dwie panie niedaleko do samych siebie... Choć nie ukrywałam, że słuchałam wszystkiego najdokładniej jak tylko mogłam. Ta mała czarna wiedziała bardzo dużo, może warto byłoby ją wypytać? Ah, co ja gadam, tak zagadywać obcych... Piorunek już obcy nie był, odezwał się raz - to wystarczy by go wykluczyć z listy nieznajomych. — Spodziewałeś się lepszych przeciwników? — Ja wiem, że miarę wojownika mierzy się jego dokonaniami i uczynkami. Dlatego to właśnie ja będę najbardziej szanowaną kapitan, zwłaszcza po tym zadaniu które wypełniłam śpiewająco. — Ja nie pytałam co Cesarstwo może zrobić dla mnie, tylko zajęłam się poważnymi sprawami, przez co mogę się poważnie nazywać Kapitan Maname, której morskie wody straszne nie są. A on? Co zrobił dla Cesarstwa? No przegrał i przyniósł wstyd... Aż mi jest za niego wstyd — Westchnęłam ciężko, no wyglądało na to, że zarówno się przedstawiłam jak i powiedziałam coś o sobie. To chyba kolej by właśnie Piorunek coś o sobie powiedział. — Przyjechałeś tylko na turniej? — Rozejrzałam się z wyraźnym przekąsem — Ugh... Nigdzie tutaj nie noszą wody? Napić się muszę... — To była świetna okazja by poznać pozostałych którzy byli blisko. Może oni mieli jakąś wodę albo napoje.

— Przepraszam, pani... Pani Masasako... Chyba wie pani dużo, mają tu gdzieś wodę? Ale tej z areny nie chcę, tylko zwykłą taką — Zbliżyłam się lekko do niej, choć wcale nie tak blisko. Nie zamierzałam jej łapać za kimono o ciągnąć. Na to już za duża byłam. Ona - najbardziej poinformowana, ze wszystkich. Widziała dużo, słyszała dużo... Mówiła dużo. Warto było zaczerpnąć wiedzy od takiej kobiety jak ona, no bo przecież... Taka miła jest dla tej drugiej, to czemu miałaby źle potraktować mnie? To chyba wcale nie jest pokrętna logika, prawda?

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

— Myślę — — Mówię —