Yukari.

[Yukari]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Yukari
NAZWISKO: Hirata
KLAN:

  Ukryty tekst

PRZYNALEŻNOŚĆ: Daishi
WIEK [DATA URODZENIA]: 11 lat, 377 rok n.e.
PŁEĆ: Kunoichi
WZROST | WAGA: 130cm, 26kg
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Można by rzec, że Yukari jest bardzo przeciętną istotą. Krótkie, czarne włosy, okalają jej bladą twarzyczkę. Niebieskie oczy świecą w blasku słońca, a uśmiech jest nierozłącznym elementem, towarzyszącym jej każdego dnia. Chłopięca wręcz budowa ciała, zakryta szczelnie jest ciuchami, bowiem starsze osoby mylą ją z płcią męską, na co czarnowłosa parska śmiechem i ucieka. Chłopiec w sukience ? Coś dziwnego. Matka zawsze jej mawiała, by zapuściła włosy, a brzydkie komentarze w końcu się skończą. Niestety ten proces trwa, przez co dziewczynka musi walczyć ze złośliwością osób starszych.
UBIÓR: Błękitna sukienka, z krótkim rękawkiem i delikatnymi falbanami spływającymi do kolan, to strój na wyjścia z rodzicami. Chcą oni bowiem pokazać jak mają dobrze wychowaną i kulturalną dziewczynkę, jednakże nie dajcie się zmylić. Gdy cała trójka wraca do domu Yukari od razu przebiera się w bawełnianą białą koszulkę i czarne, do połowy uda, spodenki (ewentualnie spodnie -zależy od pogody i pory roku). Włosy, choć krótkie przewiązuje błękitną wstążką. Jest to jedyny dodatek, który wskazuje na płeć owego dziecka. Zdarza się, że dziewczynka nie musi się przebierać, bowiem zwiewna sukienka idealnie zasłania sportowy strój, który często nosi. Na małych stópkach widnieją czarne, dopasowane buty pasujące do dwóch wersji ubioru.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Znamię w kształcie półksiężyca na szyi.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Dziewczynka jest jedynaczką, przez co nie wie co to kłótnia, ani krzyk. Wszystkie spory w domu załatwiało się poprzez rozmowy, dlatego też Yukari jest bardzo spokojną i opanowaną osobą. Słowa przepraszam jak i dziękuję pojawiają się w jej słowniku za często. Nie ma co się dziwić, zadowolenie dwójki rodziców, o całkiem odmiennych charakterach jest bardzo trudne. Ambicja w domu rodzinnym to coś normalnego, ale nie zapominajmy o uśmiechu i szczerości. Szkoda, też że dzieci w tym wieku są bardzo wierne i prawdomówne, co stwarza wiele problemów. Dziecko idealne? Skądże. Każdy ma wady, nawet tak malutka istotka. Jak każdy jedynak, tak też ona nie potrafi oddać swoich ulubionych zabawek, a gdy kończy się granica jej spokojnego usposobienia tam zaczyna się złość, krzyk i determinacja...
NAWYKI: Unoszenie brwi
NINDO: -
HISTORIA: Dziewczynka odkąd pamięta mieszkała na obrzeżach Karmazynowych Szczytów. W małym domku był jej świat. Jej i rodziców, którzy spędzali ze sobą każdą chwilę. Yukari zawsze zastanawiał fakt, czemu dzieci nie mają rodziców, bo przecież jak to możliwe? Kto decyduje o życiu i śmierci, skoro jej tata każdego dnia wracał z pracy do domu, cały i zdrowy. A matka? Ona zawsze krzątała się po kuchni w zwiewnej sukience, tańcząc i podśpiewując swoje nieznane melodie. Byli swoim światem, małym, ale własnym.
Ojciec wracając do domu, zawsze spędzał czas ze swoją dziewczynką, wychodzili na podwórze, by ganiać się i ćwiczyć. Czemu? Bo była tylko dziewczynką, która chciała zaimponować najważniejszemu mężczyźnie w swoim życiu....
Tak mijało beztroskie dzieciństwo Yukari... Śmierć zawsze musi zbierać żniwa w najmniej odpowiednim momencie. Tak było i tym razem. Czy była krew, pot i łzy? Nie, talerze, też nie latały, gdy przyszła wiadomość o jego śmierci. Nie było tradycyjnego płaczu...
Był piękny dzień, gdy mam przyszła do pokoju dziewczynki i powiedziała, że tatuś jest chory. Medycy nie dają szans. Wyrok: wielonarządowość w późnym stadium. Wszystko powoli, zadając ból, umierało. Trwało to niespełna trzy tygodnie. Czarnowłosa każdego dnia szła do szpitala, by uśmiechnąć się do ojca i podzielić dobrym słowem. Był pięknym mężczyzną, z którego uchodziło życie. Każdego dnia było go coraz mniej, waga spadała. Kości policzkowe, niegdyś tak uwydatnione zapadły się... Yukari tego dnia idąc szpitalnym korytarzem usłyszała krzyk swojej matki. Wołała ona imię ojca. Z przerażeniem dziewczynka zaczęła biec do sali, by zobaczyć go po raz ostatni, by zobaczyć jak powoli i po cichu uchodzi z niego życie.
Czy rozumiała? Owszem, wiedziała co właśnie się wydarzyło, zdawała sobie sprawę, że całe jej dotychczasowe życie ulegnie zmianie. Jednakże jedna rzecz została taka sama. Chęć zaimponowania tacie, chęć sprawienia by był dumny...

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Torba, Kabura na broń

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE:click
PH:click
MISJE:

• D -3
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:
-Dwie eleganckie spinki kanzashi, wykonane z pięknie wyrzeźbionego drewna wiśniowego. Taki ozdobnik z daleka pokazuje wysokie pochodzenie posiadaczki: w efekcie, wasza popularność w prowincji z której pochodzicie lekko wzrasta! Kanzashi te są zbudowane tak, że mogą działać jak senbony, gdyby brakło jakichkolwiek innych broni.

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Yukari]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Yukari]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

No to akcept, miłej gry życzę. I pamiętaj o Avku!

  Ukryty tekst