Bar "Szkarłatna speluna"

[Nikusui]

Misja dla Kurusu
Ranga C
3/30 Sytuacja czarnowłosego nie była ciekawa. Oczywiście mógł odpuścić, od tego nie zależało jego życie, ale pragnął tego, czego nie mógł zdobyć jego podwładny. A kiedy człowiek czegoś bardzo chce, to jasne, że zrobi niemal wszystko, by to zdobyć, czyż nie? I tu wybawcą miał się okazać Kurusu. Słysząc każde słowo, jakie padło z ust obydwojga panów, postanowił się krótko, acz rzeczowo zaprezentować. Widoczna broń, owszem, wskazywała na to, że mógł się zajmować różnymi trudniejszymi zleceniami, ale nie to zrobiło wrażenie na czarnowłosym. Maska. Chęć jakiejś anonimowości, która mogła zapewnić sukces i bezkarność jednocześnie.
- Jeśli nie boisz brudzisz sobie rączek... - powiedział mimochodem, podczas gdy łysy kulawiec siedział cicho. Cóż miał do powiedzenia? No nic. Zawiódł, więc powinien się cieszyć, jeżeli znalazł się zastępca. Nawet, jeśli przepełniała go jakaś lekka zazdrość i złość.
- Potrzebuje zdobyć jeden zwój. Jego zapis mnie interesuje. Płace gotówką po wykonaniu zadania. - zarzekł sobie, wpatrując się w zamaskowanego, dlatego odwrócił się w jego stronę. Był konkretny, a przypuszczał, że skoro nieznajomy się zaoferował, to usłyszał co nieco i wie, w co może się pakować. Prawdopodobnie będzie musiał ich dogonić i dobrze przeszukać. Nie chciał, by w udawanym strachu wręczyli mu jakąś podróbkę, która nie zawierała tego, co chciał. Trzeba było się przygotować na każdą ewentualność. - No i będziesz musiał wyruszyć lada moment. Zapewne zdążyli już opuścić Shigashi no Kibu. - zasugerował, oczekując tego, że skoro zamaskowany chciał się podjąć, to jest gotów zrobić to teraz. No, ewentualnie za parę minut.
Dlaczego czarnowłosy tak łatwo się godził na ten układ? Cóż miał za wybór? Sam tam nie rusza, bo jeśli mógłby to zdobyć w pojedynkę, to nie wysyłałby swojego pracownika. Poza tym, podróż nie wchodziła w grę. Musiał pozostać na miejscu. Poza tym, wolał pozostawić sobie dobrą reputację. Przynajmniej pozornie. Część mieszkańców tego miasteczka wiedziała, że nie jest święty, na jakiego pozuje, ale nikt nie zamierzał wchodzić mu w drogę. Zapewne dlatego, że tak po prawdzie, krzywdy dobrym ludziom to on nie robił. A przynajmniej nie dotykało ich to jakoś znacząco. Dlatego takie układy były dla niego idealne. W sumie, taka świeża krew, jak Kurusu, mogłaby odgonić od niego wszelkie podejrzenia, gdyby takowe ktoś chciał rzucić. Nie znał gościa i raczej wątpił, by wielu z Shigashi no Kibu go kojarzyło. Cudnie.

[Kurusu]

- Mhm... - mruknął szorstko, przy tym odwracając w kierunku tej dwójki. Pomimo, że pragnął poznać jak najwięcej szczegółów, to miał świadomość faktu, że nie posiada jeszcze jakiejkolwiek renomy w tym mieście. A to blokowało mu podchodzenie do pracodawców, ze świadomością, że jak nie On to ktoś inny... Choć w tej konkretnej sytuacji, nie mieli nikogo lepszego do wynajęcia, mógł praktycznie dyktować warunki, ale czy była taka potrzeba, obecnie?
- Jaka wysokość wynagrodzenia za robotę? - zapytał po kilku sekundach, wbijając spojrzenie w swego rozmówce. To była informacja, która najbardziej go interesowała... Cel już znał, zdobycie zwoju. Niestety konkretów na jego temat nie znał, ale możliwe dogłębne przeszukanie wystarczy, acz lepiej się upewnić.
- Czy ten zwój czymś się wyróżnia? - zadał kolejne, istotne pytanie. W tym wypadku musiał się upewnić, by nie popełnić błędu. Na szczęście posiada świadomość, gdzie jego cele wyruszyły, Daishi, czyli kierują się na północ. Pytanie tylko ilu ich jest. To też było ważne, poprzednim razem nie spytał o to i niemalże nie zapłacił za to życiem, był nieprzygotowany, tym razem będzie inaczej...
- Ile ich konkretnie jest? Coś wiadomo o nich? - i o to ostatnia niewiadoma do rozwiązania, fakt faktem, ze swoim nowo zakupionym ekwipunkiem czuł się pewnie, w pewien sposób zlikwidował pewne braki w swych umiejętnościach... Pytanie, czy to wystarczy? Powinno, jednak życie płata figle, stanowczo za często je płata... A gdy tylko usłyszy odpowiedź na swe ostatnie pytanie, wstanie i ruszy w kierunku drzwi, by opuścić ten przybytek a potem... Ruszy w kierunku północnego szlaku.

[Nikusui]

Misja dla Kurusu
Ranga C
5/30 Czarnowłosemu mężczyźnie podobało się podejście Kurusu. Pytał o konkrety, bo chciał podołać temu zleceniu. Oczywiście nie pominął kwestii pieniężnej, która również była istotna. Cóż, biznes to biznes, czyż nie? A no właśnie. Dlatego w spokoju słuchał pytań, jakie kierował do niego zamaskowany, podczas gdy kulawy łysol dalej siedział cicho. Może próbował przypomnieć sobie coś istotnego? Coś, co mogłoby pomóc Kurusu w powodzeniu tej misji?
- Myślę, że 500 ryo będzie wystarczające jak na to zlecenie. W tej kwestii się nie targuje. - odpowiedział Kurusu, patrząc na jego zamaskowaną twarz. No, w tym wypadku ciężko to było nazwać twarzą. Nie obchodziło go jednak, co pod maską ma. Najważniejsze było zlecenie i o ile je wykona, skoro już się podjął, nie powinien stracić swojej anonimowości. Chociaż, być może, ta maska miała być czymś, co będzie go wyróżniać? Kto go tam wie.
- Kiedy dostałem się na miejsce, zauważyłem zwój w szklanej skrzyni. Był cały biały, owinięty złotą wstęgą. Przypuszczam, że to właśnie ten i nie sądzę, by zdążyli przepisać zawartość. Raczej dobrze go ukryli zanim wyruszyli. - tym razem to łysy postanowił powiedzieć coś od siebie. Ta informacja mogła być znacząca, kiedy Kurusu już dorwie tych, których ścigają. - Jest ich dwóch. A przynajmniej powinno. Jeden z nich jest alchemikiem, nie przejawia żadnych specjalnych zdolności bojowych. Tyle, że ma towarzysza. Facet specjalizuje się w broni miotanej. Nie mogę pominąć tego, że również jego siła fizyczna jest imponująca. Jak już cię złapie, raczej nie pozwoli uciec. - wyjaśnił, przypominając sobie, jak chcąc uniknąć kunaia, został unieruchomiony za pomocą stalowej żyłki. A potem zlany na kwaśne jabłko. Dosłownie. Nie było to przyjemne doświadczenie. - W starciu ze mną używał kunai, stalowej żyłki i... pięści. - dopowiedział, chcąc bardziej nakierować Kurusu. Może i było mu żal, że to nie on zdoła wykonać to zadanie, ale był na tyle oddany swojemu szefowi, że uznał te informacje za ważne. Zależało mu na tym, by pracodawca dostał to, czego chciał. Takiego pracownika to ze świecą szukać, naprawdę.
Łysy kulawiec kiwnął głową na znak, że to wszystko, co zdążył sie dowiedzieć. Może jego pobicie i nieudana próba wykradnięcia zwoju na coś się jednak przyda. Czarnowłosy również nie miał nic do dodania, ale nie odchodził od swojego miejsca. Czekał na ewentualne pytania, jeśli takowe jeszcze ze strony Kurusu się pojawią.
- Jak się przedstawiasz? - zapytał jeszcze czarnowłosy, nie oczekując prawdziwego imienia czy nazwiska. Wystarczył pseudonim czy coś, co przybierze tylko na to zlecenie. Chciał jednak w jakiś sposób móc się do niego zwrócić, a nie tak tylko bezpłciowo. - Jeśli chodzi o mnie, wystarczy, że zapytasz o Katetsu i odeślą cię do mnie. - dopowiedział, chcąc by ten po wykonaniu zadania bezpośrednio udał się do niego. A przecież nie będzie siedział do tego czasu w barze i czekał na niego. To ułatwi dalszą komunikację.

Info:
- Napisz na szlaku transportowym w Shigashi podróż i daj z/t
- Następnie chcę, byś zatrzymał się w kolejnej prowincji na szlaku, nie docierając jeszcze do Daishi.

[Miyuki]

3/15
Misja dla Shouty Dzieci w swym braku logiki mogły być bardziej uciążliwe, niż dorośli. No, ale nie z każdym tak było, o tym jednak co czekać miało w domu kobiety, która wywiesiła ogłoszenie nie dowie się już nikt. Shouta, postanowił postawić "zdrowie psychiczne", ponad własne bezpieczeństwo. To fakt, że pijany dorosły wciąż zdolny był do wykazywania znamion logiczności, jednak logika, która za tym stała okazać się mogła mieć mniej sensu, niż wizyta w jaskini niedźwiedzia w rui. Dorośli dysponowali również większą siłą fizyczną, ale czy nasz młody shinobi zmuszony będzie się jej przeciwstawić? No cóż, nigdy nic nie wiadomo. Podjętych raz decyzji nie można cofnąć, a ich konsekwencje mogą okazać się oddziaływać w o wiele dłuższym okresie czasu, niż się wydaje.
Karczma "szkarłatna speluna" była powszechnie znana wśród ludzi zamieszkujących Shigashi, znalezienie jej nie byłoby problemem dla kogoś miejscowego, jednak ci wyglądający na "porządnych obywateli" z jakiegoś powodu omijali to miejsce. Czemu? No cóż, miejsce owiane było złą sławą, czego właściwie można było domyślić się po samej jej nazwie. Shouta postanowił odnaleźć to miejsce na własną rękę. Droga która wyglądała na taką prowadzącą do speluny okazała się jednak nie być tą właściwą, no cóż wystarczyło zapytać o drogę, ale i błądzenie nie okazało się złym pomysłem, gdyż nasz młody Shinobi dotarł na miejsce przed rozpoczęciem całej tej "ceremonii".
Gdy przekroczył próg karczmy, do jego nozdrzy dotarł niezbyt przyjemny zapach, opary alkoholu, stęchłe powietrze i inne tego typu przyjemności wydawały się nie przeszkadzać całej zebranej w tym miejscu hołocie. Moczymordy, typy spod ciemnej gwiazdy i amatorzy ulicznych bójek, czy drobnych kradzieży zebrali się w tym miejscu, jakby przestronna, lecz ciemna karczma przyciągała ich w jakiś dziwny sposób. Karczmarz, który tego dnia obchodzić miał swoje urodziny stał za szynkwasem. Starszy mężczyzna był barczysty, wysoki, łysy i bez dwóch zębów. W barach był on szeroki niczym trzydrzwiowa szafa, a pokaźna broda zapleciona w warkocz czernią okrywała jego tors, wyglądał na zawiedzionego, czyżby nikt nie odpowiedział jeszcze na jego ogłoszenie?

[Shouta]

Obiekt jego poszukiwań został odnaleziony. W sumie nazywanie tego speluną było bardzo adekwatne, do tego co zobaczył na zewnątrz i w środku. Przed wejściem rozejrzał się, sprawdzając czy nikt go nie śledzi, ponieważ nigdy nie wiadomo co może los przynieść. W środku zauważył niewątpliwie spelunkowego spelunkowicza, który był wcześniej wspomnianym zleceniodawcą... tak przynajmniej wydawało się Shoucie
-Witam, mówią na mnie Shouta, przychodzę w sprawie ogłoszenia wywieszonego na tablicy informacyjnej
Powiedział spokojnym głosem będąc już przy mężczyźnie, nie chciał się wyróżniać mówieniem przyciszonym głosem, czy jakimś nachylaniem się. Zresztą, nie było to jakąś tajemnicą przecież, prawda?
-Czy jest to nadal aktualne?
Zapytał się patrząc prosto na barmana, normalnym, niezbyt przeszywającym wzrokiem, aby nie poczuł się osaczony, lub nieswojo. Ostrożności nigdy za wiele, szczególnie w takich miejscach...

[Miyuki]

5/15
Misja dla Shouty Shouta nie zamierzał marnować czasu, właściwie postanowił od razu przejść do rzeczy. No cóż, może to i lepiej? Raczej nie wyglądał jak bywalec takich miejsc i dłuższy pobyt w nich bez konkretnego celu mógł skończyć się nieprzyjemnie, dla niego, albo kogoś kto postanowiłby nieco "poprawić jego nos". Chłopak bez ogródek podszedł do szynkwasu, jak zauważył barman był niemal idealnym stereotypem stałego bywalca, no może jego broda była nieco zbyt zadbana, a on był zbyt trzeźwy, ale reszta się zgadzała. Może kiedyś sam taki był? Może postanowił otworzyć miejsce dla takich jak on? Nigdy nie wiadomo, no ale historia starego karczmarza może i mogła być fascynująca, jednak nie była obiektem zainteresowania nowo przybyłego, który nomen omen ściągał na siebie uwagę.
Na słowa naszego shinobiego karczmarz rozpromienił się... No, może uśmiechnął, chociaż to chyba broda postanowiła ułożyć się w niecny sposób nadając mu wyrazu miłego, nieco zwichrowanego staruszka. Gdyby nie otoczka to może nawet sam karczmarz wziąłby zlecenie polegające na opiekaniu opiece nad dzieckiem?
-Jasne, że aktualne!- Niemalże krzyknął, co nieco przypominało to ryk niedźwiedzia, albo okrzyki godowe czapli, no ale płacił pieniędzmi i dachem nad głową więc nie było co narzekać. Mężczyzna bez pytania nalał chłopakowi piwa, kufel może nie należał do błyszczących, ale był czysty... W miarę czysty.
-No więc tego, znasz się na ochronie? Albo prowadzeniu karczmy? Ewentualnie staniu za barem?- Rozpoczął falę pytań, skutecznie chowając za brodą wszelkie emocje. -No i co ważne, ile bierzesz za ochronę? I czy chcesz dodatek za stanie tu i polewanie?- Mężczyzna widocznie starał się wybadać teren.

[Shouta]

Zaraz po zapytaniu o to czy ogłoszenie jest aktualne, dostał na twarz entuzjastycznym potwierdzeniem i falą pytań. Kometa ciekawości próbowała zniszczyć pewność siebie młodego chłopka, który postanowił przyjąć strategię obronno-ofensywną...tak zwana taktyka O-O(Wygląd twarzy jest przypadkowy). Przetworzył wszystkie pytania w swojej głowie, zrobił research myślowy w celu znalezienia odpowiedzi, jednak w tym momencie tak jakby wszystko znikło... chyba że nie miało co znikać, bo Shouta doświadczeniem w pracy to nie grzeszył. Ale jest coś co przychodziło mu dość łatwo i wychodziło dobrze, czyli majaczenie omijanie trudnych pytań.
-Doświadczenie w prowadzeniu baru mam niewielkie, jednak jeżeli zlecenie tego wymaga, jestem gotów wysłuchać instrukcji i zrobić co w mojej mocy aby wszystko było wykonywane zgodnie z nimi. Co do ochrony, jestem dość dobrze wyszkolony w neutralizacji niebezpiecznych klientów. Oczywiście bez większej szkody dla nich, jeżeli na taką nie zasługują
Tu zrobił chwilę przerwy na naładowanie swojego paska O-O, nabrania tchu, przełknięcia śliny... zrobienia klimatycznej pauzy, cokolwiek co było by powodem do przerwy na sekundę lub dwie.
-Co do zapłaty, nie wymagam wiele. Jeżeli zapłatą miała by być choćby możliwość przeczekania tutaj nocy, byłbym równie wdzięczny jak i za sypnięcie niewielkim groszem
Kolejna przerwa, wiadomo klimat musi być
-Tu wszystko zostawiam w pana rękach
Kiwnął powoli głową i rozejrzał się po ludziach, którzy pewnie już zaczęli się na niego intensywnie gapić. Czuł na swoich plecach spojrzenia i komentarze typu "co to za chłystek?", "Ile to bierze za godzinę" i inne tego typu. Jednak, to go nie ruszało, w razie czego, będą mieli szczękę wywróconą na druga stronę. Proste, prawda?

[Miyuki]

7/15
Misja dla Shouty Nasz dzielny bohater postanowił postawić na szczerość z domieszką owijania w bawełnę i unikaniem niewygodnych faktów. Taka szczerość w wydaniu kupca byłaby czymś normalnym, tak jak i u kogoś kto postanowił się targować. Z braku innych kandydatów było niemal pewnym, że dostanie to pracę, jednak ze względu na swoją naturę, czy coś innego postanowił podzielić się z karczmarzem możliwością pracy za nocleg, lub jakąś drobną opłatę. Może nie było to zbyt rozsądne, jednakże sądząc po emocjach jakie pojawiły się w oczach brodacza mógł być pewnym, że tej nocy zamienią się oni miejscami.
-Doświadczenie niewielkie, bić się potrafi, pieniędzy dużo nie chce, no idealny pracownik bym powiedział.- Zaśmiał się pod nosem. -Noc będziesz miał pracowitą, ale na dzień dostaniesz pokój, na przyszłą noc też ma się rozumieć, a co do zapłaty... Zobaczymy jak ci pójdzie z pustymi rękami cię na pewno nie puszczę.- Brodacz rozejrzał się po karczmie.-Szczery jesteś i to mnie urzekło, stań za barem zaraz ktoś przyjdzie i wszystko ci wyjaśni.- Dokończył, ruszając w tłum. No cóż, tej nocy na głowie Shouty będzie nie tylko ochrona, ale i praktycznie cała karczma, no ale czego nie robi się za dach nad głową?
W karczmie było spokojnie, aż za spokojnie, jednak nie dane było ci zbyt długo oceniać sytuacji, gdyż po maksymalnie pół minuty do baru podeszła około 15 letnia dziewczyna, o długich blond włosach i niebieskich oczach, ubrana była jak stereotypowa, nieco przybrudzona kelnerka. Prawdopodobnie była spokrewniona z karczmarzem, chociaż były to raczej luźne domysły, gdyż ich aparycja raczej nie wskazywała na pokrewieństwo, bardziej chodziło o wiek no i to jak patrzyli na nią bywalcy. Nie traktowali jej jako "uroczą kelnereczkę", ale "szanowaną maskotkę".
-Jestem Rin.- Powiedziała wyciągając dłoń w geście przywitania. -Czyli ty się tego podjąłeś... No cóż, właściwie to masz niewiele do roboty. Pilnować żeby nie było burd i wydawać alkohol tym przy barze, resztą się zajmę.- Dziewczyna z kieszonki wyjęła notes i ołówek, zapisywała coś przez kilka minut i... podała Ci wyrwaną kartkę. -Tu masz ceny, a tam pierwszego klienta.- Powiedziała z uśmiechem, wskazując wchodzącego do baru mężczyznę, po czym odeszła kręcąc biodrami... Co zważywszy na jej wiek mogło być nieco dziwne, ale w końcu w tym wieku brano już śluby*. Tak jak powiedziała mężczyzna usiadł właściwie naprzeciw Ciebie.
-Nowy? Daj mi piwa.- Powiedział dość przeciętnie wyglądający, czarnowłosy dwudziestolatek, którego z tłumu wyróżniała jedynie szeroka na pół palca blizna przechodząca przez całą twarz.

*chyba, nie wiem jak w Japonii więc spojrzałem na Europę

[Shouta]

Praca rozpoczęła się dość spokojnie. Chłopak stanął za barem i rozejrzał się dookoła. Wyglądało to dość standardowo, tu kufel, tam szklanka, kieliszek... w sumie, nie było wielkiej tu różnorodności, parę rodzajów piw, parę trunków. Zerknął na kartę która leżała gdzieś ciepnięta w kącie za lada, były też jakieś zagryzki, w sumie czego się spodziewać po "spelunie"?
-Shouta-przywitał się-Dzięki, pewnie będzie wszystko w porządku
Odpowiedział uśmiechem i skierował wzrok na swojego pierwszego klienta. Spojrzał na niego i zauważył sporej wielkości bliznę, więc żeby jakoś zająć czas czekającemu odezwał się do niego
-Mów mi Shouta. Nie to że jestem wścibski, ale mogę wiedzieć po czym to pamiątka?
Zapytał się pokazując na swojej twarzy miejsce w którym facet miał bliznę. W tym samym czasie sięgnął po czystą ścierkę żeby przetrzeć kufel który był pewnie zabrudzony tak, jak ten w którym on sam dostał piwo... właściwie to powinien je pić? Jest w pracy...
-Trzymaj, jak nie chcesz to nie musisz opowiadać
Uśmiechnął się spokojnie i spoglądając na kartkę która otrzymał od Rin, poinformował jaka jest cena za to piwo. Stwierdził też, że takie piwo, które on dostał nie powinno stać samo, jeszcze ktoś dorzuci czegoś... Więc sięgnął po nie i schował za ladę. Ale nie myślał o tym żeby je teraz pić, w końcu jest ochroniarzem...musi być trzeźwy, lepiej losu nie kusić.

[Miyuki]

9/15
Misja D dla Shouty Nasz bohater należał do tych przezornych i może nieco narcystycznych. No, ale każdy miał przecież prawo podejrzewać, że w jakiejś spelunie podrzucą mu "pigułkę gwałtu" do piwa. Właściwie, gdyby Shouta postanowił się rozejrzeć mógłby stwierdzić, że poza Rin w "karczmie" znajduje się stosunkowo niewiele kobiet, głównie było to kilka innych kelnerek, oraz kobiet ewidentnie zajmujących się najstarszym zawodem świata, o dziwo głównie w okolicach dwudziestego roku życia. Prawdopodobnie ściągnęła ich wizja dość prostego zarobku, bądź jakiś "przyjaciel" brodacza postanowił nieco "ubarwić" jego któreś z rzędu urodziny. No, ale dziewiętnastoletni shinobi mógł paść ofiarą jakiejś niecnej kra... Chwila, czy jeszcze chwile temu nie szukał on jakiegoś noclegu zamiast wynająć sobie pokój? No cóż, najwidoczniej po prostu uważał się za człowieka, którego dziewictwo, czy tam dziedzictwo może zostać naruszone przez bywalców.
Chłopak pożegnał młodą Rin i postanowił zająć się swoim prawdopodobnie pierwszym w życiu klientem. Zrobił to jednak w dość "karczemnym" stylu, nie tylko polewając i informując o cenie trunku, ale i zagadując o rzeczy ciekawe bądź nie. Mężczyzna pociągnął łyk piwa, odłożył kufel i palcami "pogładził bliznę".
-Wiem, że nie muszę.- Powiedział ze spokojem ciągnąc kolejny łyk. -Słyszałeś o "bitwie o mur"? Nie było to tak dawno, dzicy przypuścili szturm, akurat w murze był wyłom, shinobi z różnych klanów stawili się do obrony i... Właściwie sam nie wiem skąd się ona wzięła, musiałem dostać w trakcie walk.- Wyjaśnienie może nie wiązało się z jakąś epicką opowieścią, ale przynajmniej nie było to zanudzenie historiami o spotkaniu rzezimieszka przed wieloma laty.-Wiesz co? Wydajesz się miły, tak ci podpowiem, że niektórzy się nieźle wkurwią jak ich o to zapytasz. Wiesz jak jest, ten się potknął, tamtego jakiś dzieciak pociął i chcą sobie odbić. - Facet wziął kufel i ruszył w stronę kurtyzan.
Shouta nie był jednak jedynie barmanem, jego zadaniem była również ochrona, a dwóch nieco pijanych, podobnych buhajom mężczyzn zaczynało brać się za bary. No, właściwie jeden złapał drugiego i wbiegł z nim w ścianę zaraz obok szynkwasu. Drugi dał mu w ryj, tak że ten się zatoczył i... wydawało się, że chciał doskakiwać kontynuując dzieło zniszczenia. Inni bywalcy nie zwracali na to szczególnej uwagi, pytanie tylko dlaczego?

[Shouta]

Rozmowa z zabliźnionym nieznajomym została przeprowadzona w pokojowych nastrojach. Chłopak w sumie nie miał pojęcia jak się zachowywać w takich miejscach, no ale gdyby miał mu coś zrobić, to Shouta dałby radę się obronić. Nie jest mamałyga...a przynajmniej tak mu się zdawało. I właśnie to przypuszczenie zostało wystawione na próbę w tej chwili, kiedy to do jego oczu i uszu dobiegły znaki bójki. Jakiś dwóch osiłków postanowiło sobie zorganizować pijackie zapasy. Jednak nie miał zamiaru od razu ich atakować, być może jest to jakiś dziwny rytuał rodzinny lub znajomych, prawdę mówiąc nie wyzywali się, wiec nigdy nie wiadomo jakie to mają zwyczaje w tych stronach. Jednak zwykłe pytanie o to co tutaj się odjaniepawla nie powinno być problemem
-Ej, ludzie, co to ma być? Spokój tam!
Powiedział zamykając kasę. Następnie obserwując co jakiś czas swoje miejsce pracy, podszedł pewnym krokiem do dwójki bijących się. Nie miał zamiaru ich uszkodzić, jednak gdyby zaszła taka potrzeba, będzie się bronił, przecież to oczywiste. Dodatkowo też, tak jak to było już wspomniane, monitorował ciągle czy aby nikomu nie lepią się ręce do pieniędzy.

Nazwa

Raiton: Dendō Hando

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za cios)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Podstawowa technika Raitonu, idealna dla shinobi którzy dodatkowo specjalizują się w Taijutsu. Użytkownik przesyła chakrę Raitonu do swoich pięści lub nóg, a następnie uwalnia ją. Efektem tego jest wzmocnienie za pomocą błyskawic kończyn użytkownika, dzięki czemu podczas walki wręcz zadaje się obrażenia nie tylko fizyczne, ale również elektryczne. Bardzo niebezpieczne przeciwko użytkownikom Suitonu. Za pomocą tej techniki można również naładować elektrycznie trzymane przez siebie przedmioty (o ile są przewodnikami).

Technika zostaje użyta w przypadku ataku jednego z nich na samego Shoutę. Chłopak kieruje swój cios w brzuch, który powinien być najłatwiejszy do trafienia, oraz atak taki w to miejsce nie powinien spowodować śmierci, czy też poważniejszych szkód w ciele... A gdyby spowodował...ups?

[Miyuki]

11/15
Misja D dla Shouty Pokojowe rozmowy musiały dobiec końca. "Walka", a może raczej przepychanka dwóch, trochę ponad nieco pijanych buhajów mężczyzn przeniosła się niebezpiecznie blisko baru, za którym poza, co oczywiste ogromnymi drewnianymi, pełnymi piwa beczkami znajdowały się również mocniejsze trunki, które to w swych szklanych pojemnikach była dość podatne na wszelkie wstrząsy, nie mówiąc już o upadkach. Młody Shouta nie był raczej zadowolony takim rozwojem wydarzeń, dał też temu niewielki upust pytając dwójki mężczyzn czemu do tego doszło. No cóż, delikatnie mówiąc nie miał on takiego posłuchu jak karczmarz, może to ze względu na aparycje? A może chodziło o doświadczenie i to co wiedzą o nim tutejsi? Ten z mężczyzn który wciąż stał najwyraźniej nie wiedział z kim ma do czynienia. Tymczasowy zastępca karczmarza, był shinobi
Nasz dzielny wojownik krótkimi słowami przerwał całe starcie, buhaj podszedł do niego i bez słowa starał się uderzyć go w szczękę, najwyraźniej nie miał najmniejszego zamiaru tłumaczyć się ze swoich działań. Dłoń chłopaka zagłębiła się w brzuch mężczyzny, rękawice przez skakały po jego dłoni, odciskając swoje piętno na głupiejącej z każdą sekundą twarzy mężczyzny, który po około dwóch sekundach osunął się na ziemię. Ten drugi w międzyczasie podniósł się ziemi. Nasz dzielny bohater postanowił uderzyć tego sprawiającego zagrożenie, a nie tego który prawdopodobnie był prowodyrem krótkiego starcia.
-Coś ty zrobił?- Pytał, starając się podnieść szczękę z podłogi, najwidoczniej nie był on nawykły do obserwowania działań shinobich. Chłopak miał przed sobą co nieco do wyjaśnienia, no chyba że postanowiłby to olać. Biorąc pod uwagę, że w tej chwili cała karczma patrzyła na jego dalsze poczynania to co powie czy zrobi mogło mieć wpływ na resztę wieczoru. Nawet ludzie, którzy w międzyczasie podeszli do szynkwasu zamarli, jakby w strachu przed poganianiem chłopaka.

[Shouta]

Rozrachunek z buhajem okazał się prostszy w wykonaniu niż chłopak sobie wyobrażał. Lecz nie dał po sobie pokazać zaskoczenia, to by zepsuło atmosferę i okazję na pozyskanie respektu wśród reszty buców, którzy mogli by chcieć z nim zadzierać. Shouta nie zgrywał sprawiedliwego, on pokazywał że wszyscy mają być spokojni oraz to że nie ważne kto zaczyna konflikt, ważne kto atakuje pierwszy jego samego
-Poraziłem go... teraz niech go ktoś ogarnie, ja muszę wracać do pracy
Spojrzał spokojnym wzrokiem na powalonego mężczyznę i pomyślał o tym, jak wiele znaczą takie proste sztuczki w tym świecie... Więc co można zwojować czymś o większej mocy? Tego mu nie było jeszcze dane poznać.
-Piwo, wino? Ogórka kwaszonego? Dobry towar, rzadko spotykany w tych rejonach, pasuje do sake
Zaoferował cokolwiek klientowi który patrzył nadal pewnie osłupiały. Nie na co dzień, niebiesko włosy cudak powala miejscowego pijaczyne-rozbójnika jednym, niezbyt silnym ciosem
-Pierdziele... przecież jakbym miał go sam przenieść to by zobaczyli wszyscy jaki jestem słaby... kochany raiton...
Rozmyślał tak kontynuując pracę jako barman. Przecież nadal ktoś musiał polewać piwo i rozdawać zakąski. Po za tym jednym incydentem prawdopodobnie już nic się nie wydarzy tego wieczora, chyba nikt nie chce tak zakończyć imprezy... leżąc i śliniąc się
-Jak popsuć można sobie życie... Przecież one są w moim wieku... nie ma honoru już wśród tych ludzi... Zresztą w tych stronach jest jakaś dziwna tradycja seksu i nagości... ci ludzie w gorących źródłach też byli jacyś dziwni. Nago latają, brat z siostrą i jeszcze ta hyuga... dlaczego oni rozmawiali o braniu ślubu? Dziwacy sami tu...
Zastanowił się spoglądając na faceta z blizna wśród kurtyzan... prawdę mówiąc, to on mógł być dziwny w całym swiecie, dla którego to było normalne... Taka możliwość tez istnieje.

102%-14%=88%

[Miyuki]

13/15
Misja D dla Shouty No cóż, czasem najprostsze działania przynoszą najlepsze skutki. Zwykłe uderzenie pewnie nie zrobiłoby na nieco ponad wymiarowym mężczyźnie. Jednak shinobi mieli swoje sposoby, techniki nie zawsze śmiercionośne, często posiadały inne o wiele ważniejsze w "karczemnych" bójkach zalety. Rażony prądem mężczyzna padł na ziemię, co wywołało nie tylko zwrócenie na siebie uwagi, ale i dobrze ukrywane zdziwienie. Shouta miał świadomość, że próba wyciągnięcia nieprzytomnego delikwenta z karczmy nie była najlepszym pomysłem, w końcu mogło to zniszczyć jego właśnie tworzącą się "legendę". Jedyne co zniszczyć mogło jego aktualną opinie, okazało się wcale nie wpłynąć na nią negatywnie, wręcz przeciwnie, chłopak pokazał się jako pracuś pozostawiając nieprzytomnego mężczyznę na podłodze, jedynie pokrótce wyjaśniając jego dotychczasowemu adwersarzowi co tak naprawdę się stało.
Nasz dzielny wojownik wrócił do swoich zadań od razu proponując jednemu z mężczyzn nie tylko alkohol, ale i zakąskę. Ten jednak sądząc po jego tępym wyrazie twarzy był konserwatystą, który postanowił zamówić jedynie piwo. Wieczór trwał w najlepsze kolejni ludzie zamawiali to coraz mocniejsze alkohole, w coraz to większych ilościach, tak jak to zwykle podczas jakiegoś "święta". Brodaty karczmarz chodził, a właściwie poruszał się w pionie w sposób przypominając papierowego ludzika próbującego walczyć z wichurą od stolika do stolika, zwykle pił, co jakiś czas przysiadał. Wieczór okazał się spokojny, może ten jeden pokaz wystarczył by gawiedź zrozumiała, że zabawy z prądem mogą spotkać każdego. Właściwie praca powoli stawała się monotonna. Przynajmniej, aż do momentu pojawienia się Rin, która to postanowiła przysiąść na chwilę przy szynkwasie.
-Jak podoba się praca?- Zapytała niezobowiązująco. -Właściwie ciekawi mnie czemu na nią przystałeś.- Dodała ze szczerym zaciekawieniem.

[Shouta]

Karczmarz bawił się w najlepsze, jego zmysły zostały tak wyczulone że najmniejszy ruch powietrza, choćby kichnięcie, wyprowadzało go z równowagi. Tak przynajmniej ironicznie zauważył Shouta spoglądając na szampańską zabawę starszego pana. Chłopakowi to nie przeszkadzało, ważne że miał dach nad głową, nawet jeżeli było to okupione kosztem pracy i pokazaniem swoich zdolności. Z jego rozmyślań wyrwała go Rin, która zadała mu dwa dość proste pytania
-Praca całkiem przyjemna. A dlaczego na nią przystałem? Hmm... jestem podróżnikiem, szukałem noclegu na dziś, no i tak trafiłem na to ogłoszenie. Skoro miałem możliwość zaoszczędzenia w zamian za pracę, to pomyślałem że jest to idealna okazja żeby zdobyć doświadczenie...
Nigdy nie wiadomo co w przyszłości będzie robił, może też kiedyś zostanie takim karczmarzem? W sumie spokojna robota, a z jego umiejętnościami nie powinien mieć problemu z porządkiem w knajpie. Jednak czy to jest właśnie to, na co go rodzice przygotowali? Sprzedawanie piwa i sake?
-Ale czy ja tak naprawdę chcę być kimś wielkim? W sumie po co...czasy tego nie wymagają... ale mógłbym, nie mam nikogo na kim mi zależy... więc w sumie mógłbym... ale te sztuczki to nie jest coś czym mogę kogokolwiek silniejszego zaskoczyć...ech
Westchnął przecierając kufel trzymany w ręce w który miał być wlany złoty napój dla następnego klienta.