Gorące źródła

[Saeko]

Upłynęło wystarczająco dużo czasu w gronie pary malarzy, aby Saeko utwierdziła się w przekonaniu, że przywykła do ich towarzystwa. Jeśli mieli jeszcze czymś ją zaskoczyć, to zniesie to na swój unikalny sposób. Trochę po dobroci, ale z typowym dla siebie zdenerwowaniem. Jakby inaczej miała się zachować, kiedy sama uważała się za dziwadło? Nie była wychowywana na pannę i zawsze ciągnęło ją do walki. Stąd nietypowe połączenie różnej maści umiejętności zachowania, jakie ze sobą prezentowała. Trudy znoszone w rodzinnej wiosce sprawiły raczej, że niewiele potrzebowała odpoczynku. Na wsi ciągle coś się działo i rąk do pracy było niemal niewystarczająco. Przenosiny do większej osady mogły sprawić, że faktycznie może zgnuśnieć. Pytanie tylko, pomyliła pojęcia czy przypisała je do niewłaściwych miejsc. Tutaj w Shigashi było zdecydowanie więcej wyzwań. Zawsze coś nie pozwalało jej się nudzić. Dlatego najlepszym rozwiązaniem było cieszyć się z zaistniałej sytuacji. Trochę na pozór, by mieć z głowy irytującą gadkę starszego z wykonawców.
Jak to bywało u młodszych, nastoletnich osób, to zawsze znajdzie się wspólny język. Dziewczyna wpierw kogoś obserwowała, żeby móc ocenić, czy warto zagłębić się w rozmowę. Nieufność była podyktowana względami bezpieczeństwa, aby potem zrzucić płaszcz, pod którym skrywała się pełna wdzięku dziewczyna. Na jej nieszczęście nic z tym zrobić nie mogła. Okaleczanie samej siebie nie wchodziło w grę, by odwrócić od siebie uwagę. Polubiwszy nieśmiałego w swej postawie rysownika raczej nie miała powodów do równie obcego podejścia.
- Nie staraj się myśleć o tym, gdzie i jak masz przybić gwóźdź. Po prostu to zrób. Unikniesz skaleczenia i na pewno ci wyjdzie. - wypaliła prosto z mostu do Tashiro. Już prawie zupełnie zapomniała, jak przedstawili się jej ów postacie. Nie była pewna, czy chłopak ją zrozumie. Podczas treningów wielokrotnie próbowała wpierw myśleć i zazwyczaj koordynacja umysłu z ciałem skulała. Dopiero wkładając w czynność własne przekonania i pasję, dawała radę przezwyciężyć barierę i przekuć niepowodzenie w zwycięstwo. Skoro jej opory przed wbiciem metalowego elementu były zdecydowanie lepsze. Zastosowała się tylko do odległości, które mamrotał pod nosem jej kompan. Naprężone płótno ukuła gwoździem i dobiła główkę rytmicznie do deski za nim. Taką samą czynność wykonała z dolnym rogiem. Musiało wystarczyć. W chwilę potem była już na ziemi. Na wzmiankę chłopaka zamyśliła się na moment. Teraz mogła przyjrzeć się pracy malarskiej z jeszcze większa wytrwałością. Powinna być obojętna na coś tak nieznaczącego dla niej. Brak jakiejkolwiek emocji przyćmiewał ewidentnie zysk z uczestnictwa. Przy pomocy zdolności shinobi tchnęła w malunek życie.
- Może odrobinę. Wydaje się w porządku.

[Megumi Ishida]

Uśmiech, pióro, akcja
Bo zawsze trzeba trzymać uśmiech
13/ ~

Dziewczyna która rozkoszowała się spokojem w gorących źródłach naglę znalazła sobie pracę, może nie wymarzoną, ale zawsze jakąś. Musiała znosić starca i jego młodszego kąpana, który był szarą myszką. Dosyć nie znającą się na majsterkowaniu można by rzec. Namalowali cudowny obraz, i pozostawało go zawiesić. Oczywiście pan nieśmiały miał obiekcje co do równości powieszonego obrazu, no i w sumie to miał pewne rację, ponieważ on na prawdę był krzywo. Poprawmy go,jak już coś robić to porządnie. zaczął zrzędzić. Chyba nie pozostaje nic innego jak to poprawić prawda? Po za tym pogoda jest zimnawa więc lepiej się pośpieszyć z tą pracą bo jeszcze dostanie biedna dziewczyna kataru. Poprawiać czy olać sprawę, to już wie sama Saeko.

[Saeko]

Po całej akcji w tym drobnym wydarzeniu, można rzec, że Saeko włożyła w zadanie cząstkę samej siebie. Głupio byłoby stać teraz z założonymi rękami i niech główni pracownicy wykonają to, co zostało im zlecone. Pogodziła się z faktem, że wiele z obecnej sytuacji było bardzo naciągane i jej zaangażowanie zmieniło postać rzeczy na zupełnie inny tor. Wszak była eksponatem na malunku tylko pod zmienioną postacią. To jej iluzje stanowiły podłoże do odwzorowania cieni każdej z postaci.
- Krzywo? - zapytała z lekkim niedowierzaniem, aby się upewnić. Musiała wytężyć bardziej spojrzenie, a może dostrzeże to niedociągnięcie, które zauważył staruszek. Jeśli chodzi o starszego pana, to chciała by się mylić, że zamierza zmusić ją do ponownego wejścia dla własnych perwersji. Mniejsza o to, po prostu zachęciła nieśmiałego pomocnika - którego mogłaby nawet polubić - żeby dokonali wspólnie poprawki. Gdy już znalazła się na najwyższym stopniu drewnianej drabiny, kunoichi upewniła się, co do stabilności i zaczęła działać. Jej pierwszym zmartwieniem był przymocowany już obraz. Przylegał ściśle do desek za sobą. Szkoda byłoby zniszczyć dotychczasową pracę. Trzeba było delikatnie wyciągnąć gwóźdź w przechylonym miejscu. Z pewnością istniało jakieś narzędzie kowalskie, które pomoże dziewczynie uzyskać zamierzony rezultat, nie rezygnując z delikatności. Cęgi wydawały się tutaj grać pierwsze skrzypce. Pozostanie więc złapanie szpikulca za jego główkę i włożenie adekwatnej siły w jego wysunięcie z deski. Podobnie, jak za pierwszym razem koordynowała swoje poczynania z Tashiro. Może uzyskają jeszcze dokładniejsze instrukcje od staruszka z dołu, bo to jemu rzucił się tej problem do oczu. Co, jak co, ale zrzędzenie czasami się przydaje. Nie wynika tylko z tej negatywnej części ludzkiego charakteru.

[Megumi Ishida]

Uśmiech, pióro, akcja
Bo zawsze trzeba trzymać uśmiech
15/ ~

Dziewczyna znosiła trudy życia artystów. Co prawda sama nim nie była i nie należała do tego elitarnego grona, jednakże ostatnie godziny spędziła na współpracy z takowymi artystami. Jako stażystka chyba bo pieniędzy jej nie obiecano chyba raczej. Dla niej to jednak nie problem i jako kobieta o otwartym serduszku pomagała staruszkowi i jego pomocnikowi. Nawiasem mówiąc coś słaby ten pomocnik skoro staruch potrzebował jeszcze pomocniczki. Ciekaw jak samodzielnie radzili sobie w takich sytuacjach. Pomogła zawiesić obraz, jednak bystre oko fachowca uznało że coś jest nie tak i trzeba to dopracować. Ona sama nie widziała żadnej krzywizny, tak samo jak jej partner w przybijaniu, jednak starzec się uparł i zażądał przechylenia. Może już wzrok miał podgryziony zębem czasu, a może na prawdę coś było nie tak. Wkroczyła na drabinę spełniając wymogi BHP, uznała że można na niego pracować więc chwyciła narzędzia w swoje małe kobiece dłonie i rozpoczęła pracę. Kierownik z dołu instruował ją w którą ma przechylać, zmieniając co kilka sekund zdanie. Jednak po chwili jej uszu dobiegły piękne słowa w postaci -Tak jest okej! Więc mogła dokończyć przybijanie i zejść na dół. Zawołano kobietę z obsługi która po chwili oględzin wyraziła kilka komplementów uścisnęła dłoń artysty, wręczyła mu sakiewkę z monetami i wróciła do środka zapraszając ponownie, tym razem w celach rozrywkowych. Starzec obrócił się do dziewczyny wepchnął jej w dłoń kilka monet i orzekł Bez ciebie byłoby trudno. Dziękuję za pomoc młoda damo, masz moją wdzięczność, jednak wiem że samą wdzięcznością się nie najesz więc przyjmij ten skromny podarek w ramach podziękowania za zaangażowanie. Bywaj w zdrowiu nowa przyjaciółko! Potem obrócili się i odeszli.

Koniec misji

[Saeko]

Zaprzęgnięta do pracy Saeko nie uważała, jakoby miało to być nie na miejscu. Jedni zapewne tak to postrzegali, ale nikogo tak właściwie nie było do obserwacji. Dwójka zleceniodawców zadbała o to, aby odstraszyć klienta na ten jeden moment. Dziewczyna była nie tyle co podekscytowana, co zadowolona. W trakcie krótkiego zadania miała mieszane uczucia i jak to bywało z kobietami, mogło nie spodobać się jej cokolwiek. Być może nie ukróciła infantylnego sposobu pracy staruszka ze względu na to, że sama niedawno zadomowiła się w mieście. Nie wypadało stroszyć sierści, kiedy przybywa się w takim miejscu od niedawna. Koniec końców praca miała dobiegać w odpowiednim rytmie. Nie był to najwyższej jakości projekt, na jaki mógł pozwolić sobie właściciel, ale spełniał potrzeby. Saeko być może trochę podkoloryzowała własne słowa, co pewnie znalazło by wśród innych słowa sprzeciwu. Ciężko coś krytykować, gdy włożyło się w to wysiłek. W każdym razie to źródła - kto nie lubił przychodzić do źródeł?
Okazane przez pannę Oboro zdziwienie również wyglądało lekko na pokaz. Gdyby jednak nie musiała niczego okazywać, pewnie widoczny byłby pochmurny wyraz twarzy. Taki z lekka podejrzliwy, co do dalszych zamiarów rozmówcy i zmieszany z cynizmem, a nawet agresją. Juugo nie mieli łatwo z okazywaniem emocji. Na szczęście Sae nie była tego świadoma. Przyjęta zapłata, jak najbardziej zadowala. Bez zbędnych docinek i sympatii skłoniła się trójce postaci, z którymi mogła obcować w lokalu i udała we własną stronę. Niby powinna jeszcze raz odbyć relaksujący pobyt w kurorcie, jednak czekały ją także inne zajęcia. Nie mogła wiecznie zwlekać, kiedy paliła się do treningów i walki. Rzecz jasna poprzez ćwiczenia. Jeszcze los ześle jej jakąś rozróbę, której nie będzie dało się uniknąć. Na razie wypadało zachowywać choć odrobinę rozsądku. Rozwijać nabyte, ale jakże demoniczne moce.

[zt.]

[Kaze Tetsu]

Po skończonym treningu Tetsu poszedł szukać swojej zielonowłosej towarzyszki. Gdy dotarł na wskazane miejsce i okazało się, że jej tam nie było postanowił jakoś sensownej zagospodarować czas. Usłyszał przypadkiem o gorących źródłach. Czyż mogło być coś lepszego po treningu, niż rozluźnienie zmęczonych mięśni w gorącej wodzie. Mając jeszcze trochę czasu do umówionego spotkania, niezwłocznie ruszył do obranego celu. Gdy dotarł na miejsce, za ladą ujrzał rosłego mężczyznę. Miał w swojej postawie coś z żołnierza.
- Dzień dobry - rzekł niepewnie młody ninja - Chciałbym skorzystać ze źródła.
Położył na ladzie pieniążek i udał się w stronę wskazaną przez mężczyznę. Zostawiając ekwipunek w szatni, owinął się ręcznikiem i udał się zażyć gorącej kąpieli. Woda przyjemnie odprężała zmęczone ciało.

[Suzu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
1

---

[/center]
Plan był prosty - wejść, zapłacić i korzystać. Tetsu już niemal czuł na skórze kojące działanie gorącej wody, zmęczone mięśnie domagały się tego jak spękana ziemia deszczu. Mężczyzna za ladą z pewnym śladem zakłopotania popatrzył na położony przed nim pieniądz i westchnął ciężko, a potem sięgnął do własnej sakwy.
- Będzie połowa ceny, bo obecnie mamy trochę... braki w ludziach. Zalecam jednak chwilę poczekać, już czekamy na ściągnięcie pracownika.
Co miał na myśli, Tetsu zrozumiał od razu po wejściu do szatni, gdzie należało pozostawić swe ubranie. Ręczniki przygotowane dla odwiedzających poskładane były niedbale, jakby w pośpiechu, a jakiś żartowniś lub wybitnie niezadowolony klient postanowił wyrazić się poprzez nakrycie ich jednym z już wykorzystanych, w dodatku zdrowo ociekającym wodą. Naprawdę źle zrobiło się jednak dopiero dalej, tam, gdzie wypadało się obmyć przed wejściem do wspólnej wody. Wszystkie misy na wodę były puste, stołki zostały przewrócone, w dodatku ktoś zablokował odpływ zlokalizowany w podłodze, przez co pod nogami zalegała rozległa kałuża. Zaniedbanie przez pracowników to jedno, z drugiej strony miejsce to miało nieszczęście gościć chuligana, który pofolgował swojej fantazji. Jedna ze ścian popisana została czarnym tuszem, a litery o spływających w dół krawędziach układały się w serię wulgarnych słów.
Tymczasem ktoś dotarł do recepcji i nawet z obecnego miejsca Tetsu dosłyszał, jak właściciel z oburzeniem podnosi głos.
- Jak to: nie znalazłeś go!? Idź po kogokolwiek, zaraz tu się powinien zrobić wielki ruch! Nie stać mnie na zamknięcie przed wieczorem!

[Kaze Tetsu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
2

---

[/center]

Krzyki właściciela gorących źródeł dało się słyszeć nawet będąc w wodzie. Wydawał się być bardzo niezadowolony z powodu nie znalezienia pracownika. Do wieczora jeszcze trochę czasu zostało. Tetsu wciąż pamiętał o spotkaniu ze znajomymi w gospodzie. Może uda mu się wykorzystać obecną sytuację i zyskać trochę grosza zanim wyruszy w podróż?
Gdy już rozgrzał ciało wystarczająco, wyszedł z wody, wrócił do szatni i odwiesił swój ręcznik w miejscu na użyte ręczniki. Wciąż miał obraz pomazanej ściany z poprzedniego pomieszczenia przed oczyma. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby wypisywać takie rzeczy? Chłopak pośpiesznie ubrał się, patrząc z niezadowoleniem na wygląd pomieszczenia. Przynajmniej nie zostawił go w gorszym stanie niż zastał. Wyszedł z szatni i podchodząc do właściciela, rzekł:
- Kąpiel dobrze mi zrobiła, dziękuję za wszystko. Słyszałem, że ma Pan problemy z pracownikami. Może mógłbym pomóc? Do wieczora jest jeszcze trochę czasu. Jeśli to Panu odpowiada, z chęcią pomogę, pod warunkiem tego właśnie że wieczorem kończę pracę.
Tetsu starał się jak zawsze być miły i nie sprawiać wrażenia, jakby narzucał się z pomocą. Chłopak ciekaw był, czy właścicielowi będzie pasował taki układ.

[Suzu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
3

---

[/center]
- Czy mógłbyś? - właściciel uniósł w górę gęste brwi.
Poza nim w pomieszczeniu przebywał jeszcze jeden mężczyzna, bardzo szczupły i wysoki, ale źle mu patrzyło z oczu. Gdy tylko usłyszał propozycję Tetsu spojrzał na czarnowłosego z niechęcią, po czym wycofał w stronę wyjścia. Tam miał zamiar pozostać do końca rozmowy, aby nie przeszkadzać im swoją osobą. Facet zza lady odprowadził go tam czujnym spojrzeniem, po czym obrócił głowę w kierunku młodego shinobi, oferującego mu ratunek w tym trudnym dniu.
- Oczywiście, i wierz mi chłopcze, za darmo pracować nie będziesz! - trochę go chyba zmieszał fakt, że gość został zaangażowany w ich wewnętrzną awanturę, teraz jednak niewiele już można było na to poradzić.
Poza tym, jak przekonał się już doskonale Tetsu, naprawdę był już zdesperowany.
- Tylko nie myśl sobie, że jestem zdesperowany - zastrzegł szybko, unosząc ostrzegawczo palec - Jeśli się już podejmujesz to chcę, by praca wykonana została porządnie. Jasne? No, to jeśli się rozumiemy, za moimi plecami jest przejście do pomieszczeń gospodarczych. Przebierz się w strój pracownika i zacznij od tego, co najbardziej przeszkadza. Lada moment mogą pojawić się inni klienci.
Za wskazanymi drzwiami Tetsu znalazł kolejny korytarz z trójką drzwi, a pierwsze z nich skrywały pracowniczą szatnię. Na jednej ze ścian z kołków wisiały lekkie, szare kimona oraz pasy do ich przewiązania, wszystkie identyczne. Tylko czy chłopak z pustyni wiedział w ogóle, jak się w coś takiego prawidłowo ubrać? Samo przyłożenie odzieży do ciała pozwalało sądzić, że kilka centymetrów materiału będzie mu się po prostu majtać pod nogami.

[Kaze Tetsu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
4

---

[/center]
Tetsu pośpieszył do pomieszczenia dla pracowników. Roboczy stój, jaki tam zastał zaskoczył go. Był za długi nawet na niego, co raczej nie zdarzało się zbyt często. Rychło przebrał się w ubiór do pracy, próbując poradzić sobie z nadmiarem materiału poprzez zawinięcie dodatkowej warstwy wokół pasa, tak by dało się ją ścisnąć.
Skoro zaraz mogą przybyć goście, najsensowniej będzie zacząć od szatni. Tetsu zgarnął ze sterty użytych ręczników, ten niedbale odłożony przez jakiegoś wandala. Ten i kilka ręczników pod nim odwiesił, tam gdzie uprzednio powiesił ręcznik z którego on korzystał. Następnie chłopak zabrał się do poskładania od początku wszystkich suchych ręczników. Starał się to robić w prosty sposób, tak by wszystkie wyglądały schludnie i jednakowo. Na jakieś wymyślne składanie nie było po prostu czasu. W trakcie tej czynności, zastanawiał się kim był chudy mężczyzna, z którym kłócił się właściciel przybytku. Tetsu przemknęło przez głowę, że mężczyzna sprawiał dziwne wrażenie, może lepiej będzie na niego uważać?
Gdy już skończył, wziął ze sobą zużyte i mokre ręczniki i poleciał szybko do właściciela.
- Przepraszam Pana, gdzie mogę zostawić te zużyte ręczniki? Szatnia jest już w przyzwoitym stanie, biorę się zaraz za kolejne pomieszczenie, tylko chciałbym coś zrobić z tymi tutaj ręcznikami, żeby tam nie psuły stanu rzeczy.
Chłopak czekał znowu an reakcję właściciela. Był gotów do dalszej pracy.

[Suzu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
5

---

[/center]Przez brak wprawy i odpowiedniej techniki zakładania materiału kimono nie wyglądało na Tetsu najschludniej, przynajmniej jednak nic nie plątało się pod nogami. Właściciel uniósł znów brwi w górę gdy zobaczył swojego tymczasowego pracownika, nie powiedział jednak nic. W rzeczywistości był bardzo zdesperowany. Ukłonił się dwóm paniom wychodzącym z damskiej szatni i pogrążył w cichej rozmowie ze swym chudym znajomym.
Samo składanie ręczników nie było najgorsze, czas jednak gonił, a prawdziwa tragedia znajdywała się wciąż nietknięta w sąsiednim pomieszczeniu. Gdy Tetsu wyszedł ze swym bagażem, ledwie zadał pytanie, w drzwiach budynku pojawiły się nowe osoby. Para dorosłych osób, do których natychmiast ruszył właściciel, by gorąco zachęcać do skorzystania z łaźni koedukacyjnej. Nasz shinobi pozostał więc z jego chudym znajomym, który uśmiechnął się zaraz, choć uśmiech ten nie objął oczu.
- Ja wiem, zaprowadzę cię - zaproponował od razu i machnąwszy ręką, by chłopak za nim podążał, ruszył do pomieszczeń gospodarczych.
Wypada też dodać, że przechodził z pewnością osoby, która doskonale zna to miejsce. Od razu też skierował się ku samemu końcowi korytarza, upewniając się co jakiś czas, czy czarnowłosy na pewno za nim podąża. I tak oczom Tetsu ukazało się pomieszczenie wypełnione ścianami wiszących ręczników. Wszystkie były już suche, ale ciężko będzie chłopakowi przedostać się na drugi koniec sali, nie zaplątując w nic po drodze. Miał w końcu na rękach dość sporą kupkę, która znacznie utrudniała mu wszelkie manewry.
- Tam na końcu są kosze - wyjaśnił chudy, nie wyglądało jednak na to, by miał zamiar pomóc czarnowłosemu z przeprawą przez wiszące pranie.

[Kaze Tetsu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
6

---

[/center]

Tetsu posłusznie szedł, ze podejrzanym według niego mężczyzną. Łatwość, z jaką nieznajomy poruszał się po budynku nasunęła mu myśl, że może jest wspólnikiem. To by mogło tłumaczyć kłótnie z właścicielem, jak również dobrą znajomość rozkładu pomieszczeń. Gdy dotarli na miejsce oczom chłopaka ukazał się labirynt ręczników, pozornie nie do pokonania.
- Dziękuję za wskazanie drogi - rzekł nietypowo jak na niego niezmieszany.
Tetsu miał teraz plan. Lubił plany, zwłaszcza jak udawało się stopniowo je realizować i miał poczucie zbliżania się do założonego celu. Plany to fajna rzecz. W tym momencie, naszła go ciekawa myśl. Do tej pory, planował wszystko biorąc pod uwagę samego siebie. Teraz dy będzie działał z drużyną, może okazać się to trudne. Ot kolejne wyzwanie. Jednak to będzie musiało poczekać, trzeba sobie poradzić z bieżącym problemem.

  Ukryty tekst

Ściskając ręczniki mocno Tetsu zaczął wchodzić po ścianie pomieszczenia, następnie wszedł na sufit i pośpiesznie ruszył do miejsca, gdzie należało zostawić ręczniki. Gdy tylko tam dotarł, szybko zostawił ręczniki w wyznaczonym miejscu i wrócił tą samą drogą którą przyszedł.
Chłopak minął w korytarzu podejrzanego mężczyznę i już pędził do kolejnego pomieszczenia, które wymagało pracy. Na odchodne rzekł szybko:
- Jeszcze raz dziękuję. Pędzę do kolejnych obowiązków.
Kolejny punkt planu zrealizowany. Oby z kolejnymi poszło tak samo.

[Suzu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
7

---

[/center]Jak zwyczajni ludzie radzili sobie bez ninjutsu w codziennym życiu, Tetsu na szczęście nie musiał wiedzieć. Uwalniając chakrę przez stopy zdołał wspiąć się po ścianie, pozostawiając brudnoszare odciski butów na bielonym tynku. Mógł oczywiście wcześniej ściągnąć obuwie, nie uczynił tego jednak, najwyraźniej w nosie mając stan pomieszczenia, którego klienci nie będą oglądać. Dla usprawiedliwienia jednak, zbyt wiele nie widział przez konieczność kurczowego trzymania stosu ręczników, nie bardzo więc miał jak opamiętać się po drodze, przynajmniej w jedną stronę. Ślady jednak były świeże i gdyby poświęcił chwilę, mógł się ich z grubsza pozbyć, pozostawiając tylko cień wcześniejszych odcisków.
Problem jednak leżał gdzie indziej. Niezależnie bowiem od tego, czy chłopak poświęcił czas na oczyszczenie ścian, czy od razu ruszył z powrotem do swojej pracy, przy wyjściu z pomieszczenia czekały na niego zamknięte drzwi. Zamknięte na zamek. Solidne, drewniane wrota nie będą łatwe do wyważenia, a jeżeli chłopak spróbował zawołać, nikt mu nie odpowiedział. Poza drzwiami w pomieszczeniu znajdywały się też trzy sporej wielkości okna, ale wprawione w nie poziome i pionowe kraty uniemożliwiały przedostanie się tą drogą w którąkolwiek ze stron.
Tymczasem czas uciekał. Tetsu musiał działać i to szybko.

Pssst, techniki wrzucaj dodatkowo w spoiler by nie rozciągały niepotrzebnie posta

[Kaze Tetsu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
8

---

[/center]

Cholera, przeklną w myślach. Trzeba było się słuchać własnych przeczuć. Dał się złapać jak szczur w pułapkę. Tetsu rozejrzał się po pomieszczeniu. Kraty w oknach, ręczniki. Na pierwszy rzut oka nic ciekawego, a wydostać się będzie ciężko. Ostatecznie, będzie mordować się z tymi kratami, lecz tego wolałby uniknąć. To by było naprawdę wyczerpujące. Chłopak zaczął powoli i dokładnie oglądać zatrzaśnięte za nim drzwi, w poszukiwaniu jakiejkolwiek odrobiny metalu w nich, którą mógłby wykorzystać. Trzeba też ułożyć plan działania, jak już uda mu się wydostać z pomieszczenia. Na razie nic mu nie grozi. To pozwala sądzić, że chudy mężczyzna ma złe, lecz nie mordercze intencje. Czyżby jakiś sabotaż interesu? Mało ważne w tym momencie. Tetsu przygląda się wnikliwie zatrzaśniętym drzwiom.

[Suzu]

Praca dorywcza
Kaze Tetsu - misja D
9

---

[/center]Jeśli właścicielowi na czymś zależało, była to solidna budowa drzwi, nie ich wygląd. Proste, z grubo ciętego drewna, wpuszczone we framugę parą masywnych, żelaznych zawiasów. Posiadały również żelazną dziurę na klucz oraz wykonaną drewna rączkę, taką samą po obu stronach. Żadnych zbędnych elementów, zupełny brak ozdób.
Jeśli natomiast chłopak szukał metalowych elementów gdzieś dalej, widział wcześniej kilka drobnych zawiasków wśród niektórych koszy ustawionych po drugiej stronie pomieszczenia. Także sznury, na których rozwieszone było pranie, przywiązane były do metalowych haczyków wbitych w ściany. Wprawione były dość mocno, ale wydobycie ich nie było niemożliwe. Oczywiście wszystkie obciążone były pełnym zestawem ręczników, a w tym wszystkim czas uciekał wciąż i uciekał. Oględziny zabrały chłopakowi kolejną chwilę czasu. Czy teraz straci kolejną zbieranie prania? Tik...tak...

---

• Określ czy zająłeś się śladami pozostawionymi na ścianie.