Las Pamięci

[Kakizashi]

Kakizashi nie sądził, że mężczyzna okaże się ninja, jednak teraz już wiedział i w związku z tym zmienił swoje podejście do walki. Mężczyzna zniknął w chmurze dymu i w ten sposób pozbawił się możliwości obserwacji otoczenia, a to sprawiało, że Kaki miał pełną swobodę działa. Co zatem więcej mógł zrobić? Cóż, najpierw trzeba było uporać się z klonami. Na ich nieszczęście, wybrali najgorszą drogę konarami, nad którymi Kaki miał pełnię władzy. Dlatego też rozkazał im wzrost tak, aby podczas skoku do następnego konara te rozrosły się, unieruchomiły kompletnie klony i zniszczyły je w miażdzącym ucisku. Wiedział, ze szybkość z jakim działa manipulowane przez niego drewno nie da im czasu na reakcję. Zdawał sobie przy tym sprawę, że są materialne, gdyż oddziaływały na otoczenie i co do tego nie było żadnych wątpliwości. Fakt, że wróg posiadał takie zdolności był niepokojący. Jeśli klony przeżyją i wznowią pościg, przygotuje się do walki wręcz po wcześniejszej zmianie swojej pozycji - jeśli nie, wyciągnie z kabury kunaia z notką wybuchową i przeskakując na inny konar ciśnie w samo serce dymnej chmury z zamiarem detonacji - jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, będzie miał gotowy kawałek wroga do pokazania swojemu 'pracodawcy'.
Ponieważ ruch ten jest szybki wykorzysta wolny czas aby się przemieścić na sąsiednie drzewo i przygotować podmianę z wytworzonym przez siebie balem. Bycie w ruchu zapewnia mu względnie bezpieczeństwo oraz możliwość pomocy Hanie, jeśli jego robota w tym miejscu dobiegnie końca.

Nazwa

Mokuton: Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys → Świnia → Wół → Pies → Wąż

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pokrewna techniki Kawariami no Jutsu, która polega na pozostawieniu po sobie w obłokach dymu drewnianej kukły ubranej w nasze ubrania tuż po zadaniu nam ciosu. Dzięki temu, że władamy elementem drewna, nie potrzebujemy szukać kłody do podmiany, gdyż sami tworzymy ją w procesie wykorzystania podmiany.

[Hanaye]

I jak zwykle... nikt pchany testosteronem nie słuchał słów kobiety. Zła Hana zmarszczyła brwi i niestety musiała zabrać się za zabijanie zwierzaków. Pierwszy, drugi.. trzeci i czwarty. Już miała wziąć się za kolejne wilki, zesłane przez swojego Pana na śmierć, kiedy te zaczęły otaczać białowłosą, a nienaturalny błysk wydobył się spomiędzy gałęzi. Dziewczyna nie miała dużo czasu na zastanowienie. Od samego początku była uczona czego każdy Hozuki powinien unikać, a to wydrapane miejsce w jej umyśle jasno dało sygnał o niebezpieczeństwie. Pierwsza myśl? Nie miała dużo czasu. Chwilowo odmieniła rękę, natomiast na jej ramionach pojawiło się kilka długich kolców, mających służyć jako osłona przed wilkami kiedy będzie wykonywać następny manewr. Oczywiście by zachować czas, Hana szybko odskoczyła w swoje lewo za wszelką cenę chcąc uniknąć tej iskierki raitonu i jednocześnie przy takiej możliwości stara się nie zetknąć z wilkiem, ale wiadomo.. uniknięcie Raitonu najważniejsze. Jeśli uda jej się z tego wyjść. Cóż... kolce znikają a zamiast ręki znów pojawia się ostrze z wody. - Kakizashi! Ściągnij kolesia z Raitonem. - wrzasnęła najgłośniej jak mogła w odpowiedniej chwili wskazując miejsce z którego wyleciała iskra. Nie było co kozaczyć, trzeba było znać swoje słabości i się z nimi godzić. No cóż. Zaprzęgnęła chłopaka do takiej roboty i oczywiście musiała się zatroszczyć o resztę wilków, ale to już z dala od oczu pana pioruna. Chyba, że klony dalej gnębiły towarzysza. Za dużo, za dużo informacji na raz dla Hany, która mimo, że się trzymała czuła się delikatnie zagubiona.

[Murai]

Leśne podchody

33/45+

Już po pierwszych momentach walki widać było, że nie będzie łatwo. Nikt pewnie nie mógł się tego spodziewać po kilku ludzikach z lasu. Na największe trudności napotkała przedstawicielka klanu Hōzuki. Wodne ciało w starciu z silnymi technikami Raiton było, delikatnie mówiąc, bardzo niewygodne. Dodatkowo armia wściekłych wilków nie poprawiała sprawy. Wyuczony odruch unikania szokujących ataków pozwolił jej na szybką reakcję. Wodne ostrze zastąpiły kolce na ramieniu i szybki odskok w lewo pozwolił jej na nabicie jednego z szarżujących bestii, przy okazji unikając śmiercionośnego elektrycznego ataku, który poleciał trochę dalej i rozproszył się w powietrzu. Miejsce kolców ponownie ustąpiły mieczowi, który bardzo pomógł w masakrowaniu kolejnych trzech wilków. Mimo wszystko było to męczące i kwestią czasu będzie, aż od tych manewrów straci siły. Na dodatek oponent posłał kolejne kule, tym razem w liczbie dwóch. Czyżby jego taktyką było powolne zwiększanie tempa, by w ostateczności cię dobić? Możliwe, jednak sytuacja, w jakiej się znalazłaś, nie różniła się za bardzo za wyjątkiem jednej rzeczy - wilki otoczyły się, tworząc luźny okrąg o promieniu 2,5 metra. To już poważnie ograniczało twoje zdolności uniknięcia pocisków. I jeszcze niektóre z bestii ponownie zapragnęły cię dorwać, biegnąc z zębiskami na ciebie.

Z tej sytuacji wybawieniem miał okazać się młody Senju, jednak on też miał swoje problemy na głowie. Dwa klony nierozważnie zaczęły przeskakiwać drzewami. To była idealna okazja dla Shinobiego kontrolującego właśnie drzewa. Gdy tylko ci skoczyli na kolejne pnie, te rozrosły się i chwyciły ich, mając na celu ich zniszczenie przez zmiażdżenie. Obydwa klony znikły w delikatnym obłoku dymu, pozostawiając za sobą jedynie kupkę kamieni. Wtedy to z dymu, w który chciałeś rzucić kuani z notką, wyleciały swojego rodzaju dwa, ogromne śruby powietrzne i szybko zaczęły kierować się w twoją stronę. Dwa korkociągi miały dużą prędkość i tylko kwestią czasu było, aż natrafią na swój cel wwiercając się w niego... a przynajmniej tak zakłada najgorszy scenariusz. Aktualnie jedno "wiertło" leci centralnie na ciebie, od frontu, drugie natomiast z prawej strony, będąc niżej niż ty i starając się wziąć cię od dołu.

[Kakizashi]

W ogniu walki Kaki usłyszał głos Hanaye - 'ściągnij użytkownika Raitonu'. Było to o tyle niemożliwe o ile miał na głowie dużo poważniejsze zmartwienie - w jego stronę zmierzało kolejne zagrożenie, a ledwo co zdołał uporać się z klonami.
- Jakbym miał na to czas, Hana-chan! - zawołał, myśląc, jak sobie poradzić z odparciem kolejnego ataku, a miał na to mniej czasu, niźli by chciał. W jego stronę zmierzały dwa powietrze wiry - bardzo nietypowe zresztą i nie do końca miał pomysł, jak się z nimi uporać. Jednak coś trzeba było zdziałać, jeśli miało się zamiar wrócić do domu. Postanowił najpierw się zabezpieczyć złożył serię pieczęci aby uczynić z drzewa swoistą twierdzę, która powstanie ze wzmocnionych drzewnych pnączy. Fakt, że był na drzewie wykorzystał jako podstawę do gwałtownego wzrostu jego struktury, tworząc z niego dużo bardziej wytrzymały byt.
- Mokuton: Jukai Heki!
Postawił na to, aby jak najszybciej zasłoniła go ściana drewna i w ten sposób zniknie przeciwnikowi z oczu. Skoro te świdry był wycelowane w niego, pewnie spróbują się przebić, jednak tak silna zapora powinna spełnić swoje zadanie. On w tym czasie odskoczy na inny konar aby oddalić się (jednak cały czas chce być w miarę blisko Hany, jeśli to możliwe), jednak dokładnie kiedy dojdą do niego oznaki tego, że się zatrzymali, pobudzi te same konary z których stworzył barierę do wzrostu, tak, aby złapać obydwa cele kiedy stracą impet. Nie miały to być zwykłe pnącza - miały mieć ostre kolce które będą ranić wroga przy każdej próbie ruchu więc przy próbie ucieczki będzie ich drogo kosztować, nie mówiąc o samym złapaniu. On sam przygotuje się do dalszej walki, podmieniając się z tą przeklętą kłodą, bo do tej pory nie miał nawet na to czasu. Chciał mieć to z głowy i jak najszybciej pomóc Hanie w opałach.

Nazwa

Mokuton: Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys → Świnia → Wół → Pies → Wąż

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pokrewna techniki Kawariami no Jutsu, która polega na pozostawieniu po sobie w obłokach dymu drewnianej kukły ubranej w nasze ubrania tuż po zadaniu nam ciosu. Dzięki temu, że władamy elementem drewna, nie potrzebujemy szukać kłody do podmiany, gdyż sami tworzymy ją w procesie wykorzystania podmiany.

Nazwa

Mokuton: Jukai Heki

Pieczęci

Ptak → Królik → Wąż

Zasięg

Kilka metrów przed używającym

Koszt

E: 35% | D: 30% | C: 20% | B: 15% | A: 10% | S: 5% | S+: 4%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Defensywna technika Mokutonu. Użytkownik wytwarza z drewna drewnianą ścianę ze splecionych ze sobą drewnianych bali. Osłona taka tworzy właściwie nieprzebity mur - ze względu na bardzo ścisły splot między balami tarcza jest bardzo wytrzymała i pozwala na zablokowanie nawet czegoś poruszającego się z dużą prędkością.

[Hanaye]

Gdyby trzeba było przedstawić to jak teraz czuła się Hana za pomocą obrazka.. cóż. Najtrafniejszym wyborem byłoby zdjęcie garnka z wrzącą wodą. Pannę Hozuki zaczynało drażnić to, że napastnik ukrywał się jak tchórz za plecami i w takim wypadku nie mogła bezpośrednio go dorwać. Ale z drugiej strony czy przyjemnością byłoby stanąć twarzą w twarz z użytkownikiem raitonu? Hana już teraz wiedziała, że z chęcią urżnie głowę tego osobnika na dowód dla myśliwego. Chociażby i żywcem. Dookoła znów wilki... - Poszły won. - wrzasnęła i wymachnęła ostrzem z wody, kiedy po raz drugi blask zaczął zmierzać w jej kierunku. - No bez jaj. - zawarczała pod nosem, ukazując rząd ostrych zębów i gdyby mogła nastroszyłaby się jak wściekły kot. Jeśli jej się uda to przed dotarciem kul stara się jeszcze zabić kilka wilków, pamiętając o tym, że liczyła się każda sekunda, jeśli nie... cóż. Od razu używa techniki klanowej by w odpowiednim momencie zamienić się w kałużę wody, całkowicie rozpływając się i w ten sposób unikając dwóch kul raitonu. Jeśli te przelecą, Hana teoretycznie ma z głowy wilki, które ówcześnie znajdowały się za nią. Po chwili, jeżeli nic dalej jej nie zaskoczy, wynurza rękę by móc znokautować ewentualnego wilka, który przyczaił się nad niuą. Nie było co dalej rżnąć bohatera w samym centrum pola walki. Przy najbliższej okazj po odmianie, Hana podbiega do drzewa od przeciwnej strony krzaków z których padają pociski i używając Kinobori no Waza ucieka na konar znajdujący się na rozsądnej wysokości, by chwilę odsapnąć czyli uzupełnić wodę. Od razu sięga do bukłaka by zająć się ubytkami. Cały czas jednak lustruje otoczenie i szuka możliwości by na nowo włączyć się do walki.

[Murai]

Leśne podchody

36/45+

Sytuacja Kakizashiego była znacznie bardziej interesująca i obfita w potężne techniki, niż opierającą się na prostych szlachtowaniu oponentów Kunoichi. W odpowiedzi na dwa pędzące z dużą prędkością świdry Senju szybko stworzył ogromną ścianę z drewna, którą śmiało można by nazwać murem. Ogromna zapora z drewna w starciu z penetrującymi świdrami. Co z tego wyniknie? Zderzenie nastąpiło niesamowicie szybko i wznieciło chmurę drzazg, która powstała podczas próby przewiercenia się na wylot. Niestety bariera okazała się stanowczo za potężna. Widać było przepaść, jaka dzieliła dwóch wojowników od siebie. Drewno nie skończyło się tylko na obronie i szybko zaczęło oplatać wirujących przeciwników, aż ostatecznie unieruchomiła ich całkowicie. Dwóch napastników przez chwilę chciało się wyrwać, jednak ostre kolce karzące ich za ten błąd szybko ich powstrzymały. Pozostawało im teraz rzucać dzikie, nienawistne spojrzenia na tą ogromną drewnianą ścianę i na tego, który znajdował się za nią. Wygląda na to, że drewniana kukła przygotowana do podmiany okazała się niepotrzebna. Ale czy na pewno?

O ile Kaki był tym dominującym, to Hanaye w swojej potyczce była tą postawioną pod ścianą. Elektryczne kule leciały, a wilki szykowały się na wątpliwą ucztę. Cała sytuacja mocno zdenerwowała niedoszłą ofiarę, która wcale nie miała zamiaru stać i patrzeć na swoją porażkę. Po przelaniu krwi kolejnych zwierzaków, dziewczyna zrobiła rzecz dość... niespotykaną. Zmieniła swoje ciało w wodę po czym zwyczajnie rozpłynęła się, tworząc sporych rozmiarów kałużę w miejscu, gdzie wcześniej stała. Kula przeleciała spokojnie dalej, po kilku metrach idąc w ślady poprzedniej i znikając. Wilki zatrzymały się zdezorientowane i starały się złapać trop dziewczyny, jednak bezskutecznie. Pewnie atakujący też musiał nieźle się zdziwić. Chwilę później pojawiłaś się ponownie, wyłaniając swoje ciało z wody i wbiegając na drzewo. Uzupełnienie zapasów wody było strzałem w dziesiątkę i pozwoliło ci odzyskać nieco kondycji i sił. Przy okazji, będąc w znacznie lepszej pozycji do obserwowania otoczenia, zauważyłaś swojego oponenta! On też cię widział. I był gotowy, by wystrzelić w ciebie kolejną strzałę! Poleciała szybko, a mężczyzna rzucił się do ucieczki. Był bardzo szybki, to trzeba było mu przyznać. Pytanie tylko, czy wystarczająco.

[Kakizashi]

Wyglądało na to, że bariera dała radę. Kaki nie miał zamiaru okazać litości, ostatnią jego wolą były rozrost trzymających złapanych wrogów pnączy tak, aby ostre kolce dosłownie poprzebijały ich na wylot.
- Dobranoc, bezimienny wrogu - szepnął Kaki, po czym z jego ciała wyrosła idealna jego kopia która miała za zadanie podjąć walkę z drugim wrogiem. Po szybkiej obserwacji mógł się podobnie jak Hanaye zorientować, że ten właśnie stwierdził, że najwyższa pora dać dyla. Jednak ten zamierzał udaremnić jego manewr i w trakcie szaleńczego pościgu zważając na ewentualne sztuczki, użył techniki która tą osobę unieruchomi tak, aby zakończyć tą walkę raz na dobrze.
Tymczasem oryginał nie miał zamiaru próżnować. Zamierzał wykorzystać fakt, że zwierzęta są zdezorientowane i tłoczą się pod drzewem. Zmienił swoją pozycję wśród konarów na bardziej wygodną na potrzeby ruchu, który miał teraz dokonac. Dlatego też, skupił mocniej chakry i pobudził drewno do wzrostu tuż pod jego stopami, aby stworzyć paskudne pole z kolców które wypatroszą wilki równie paskudnie, jak jego poprzedniego przeciwnika.
- Hana-chan, nic Ci nie jest? - zawołał, mając w końcu czas na nawiązanie kontaktu ze swoją towarzyszką. Było mu znacznie lepiej kiedy zdał sobie sprawę, że jest bezpieczna.
Miał nadzieję, że klon dokona reszty roboty jak należy i pozostanie już tylko wrócić do tamtego mężczyzny. Jak zwykle w takich sytuacjach uświadamiał sobie prawdę swoich słów. Znowu zbyt wiele niepotrzebnej śmierci wokół niego.

Nazwa

Mokuton: Kouskou

Pieczęci

Wąż

Zasięg Max.

25 metrów

Koszt

E: 25% | D: 20% | C: 10% | B: 7% | A: 5% | S: 3% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Prosta, acz skuteczna technika Mokutonu. Pozwala ona wytworzyć kilka twardych, drewnianych kłód, które następnie są wysyłane w kierunku przeciwnika. One zaś skutecznie unieruchamiają całe jego ciało ze szczególnym skupieniem na rękach, co uniemożliwia mu składanie pieczęci, a co z tym idzie - również utrudnia uwolnienie się.

50% pozostałej chakry na klonie

Nazwa

Moku Bunshin no Jutsu

Pieczęci

Tygrys → Pies → Wąż

Zasięg

Dowolny

Koszt

Wedle życzenia użytkownika

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pomocna technika dzięki której stworzyć możemy drewnianego klona który potrafi wszystkie techniki użytkownika. Klon potrafi łączyć się z wszelką roślinnością dlatego też jest idealny do zwiadu. Dodatkowymi atutami techniki jest to, że klon posiada zwiększoną wytrzymałość poprzez wykorzystanie elementu drewna dzięki czemu zwykły cios nie jest w stanie go zniszczyć. Dodatkowo rozróżnić klona od oryginału może jedynie Sharingan na poziomie Eternal. Ponadto poprzez dotyk klon jest w stanie przekazać wszystkie informacje. To wszystko sprawia, że jest to klon idealny.

[Hanaye]

Oho, wyglądało na to, że Kaki uporał się ze swoim problemem. - Nic mi nie będzie jak gnoja dorwę. - wrzasnęła, doprowadzona do granic furii kolejnym jasnym pociskiem. Czemu aż tak się wściekała? Jak każdy Hozuki nie cierpiała kiedy stawała się bezradna w walce, mimo, że nie do końca wiedziała co znaczy bycie Shinobim. Przed ostatnią kulką uciekła, po prostu zeskakując z gałęzi, chwila na powrót do normalności po wylądowaniu (bo gdyby okazało się, że było za wysoko to sama musi poskładać rozpryśnięte ciało do całości). Ignorując ewentualne wilki, których miała już po dziurki w nosie, ruszyła razem z podobizną jej towarzysza za kolesiem, na nowo zamieniając rękę w ostrze. Teren dawał jej pewną przewagę. Zawsze mogła schronić się przed pociskiem za pniem drzewa i tak też go goniła, lekkim zygzakiem. Starała się do niego coraz bardziej zbliżyć, jednocześnie bijąc się z myślami czy nie powinna zachować więcej ostrożności. Jeżeli klon Kakizashiego dalej podąża z nią.. cóż. Chyba zostało jej cofnąć się z ostrzem i zaczekać aż całość rozpocznie i być może zakończy klon. Wściekłość i adrenalina buzowały w Hanie, strach pomyśleć co to dalej się stanie. Nie czuję, że rymuję. Im dalej podążała za panem ktosiem tym bardziej chciała już zakończyć tę scenkę kulturalnie wbijając mu ostrze w plecy. Nawet już jej nie interesowało kim jest ten Pan.

[Murai]

Leśne podchody

39/45+

Jeden problem został zażegnany, przyszła pora na kolejny. Drugi problem postanowił dać dyla i to całkiem słusznie, w końcu mierzenie się z takimi oponentami jednocześnie jest zadaniem przekraczającym jego możliwości po stokroć. Jednak jego śladami już pędziła przedstawicielka klanu Hoozuki, która z nieukrywaną rządzą mordu postanowiła pozbyć się go ze świata żywych. Był szybki, to trzeba było mu przyznać. Dawał nawet radę utrzymywać swoją przewagę. Z pomocą przyszedł klon wytworzony przez Senju. Szybko znalazł się w odległości wystarczającej, by użyć jednej ze swoich technik Mokuton. Drewniane pale szybko spacyfikowały oponenta. Czy podzieli on los pozostałych, przebitych na wylot? Jednocześnie oryginał miał zamiar zrobić coś ze zwierzątkami, które pobiegły za Hanaye w szaleńczej pogoni, chcąc zakończyć jej życie przez zagryzienie na śmierć. O ile to samo w sobie nie miało prawa zadziałać, zostało to też udaremnione przez Kakizashiego. Drewniane pole kolców miał duże pole rażenia i ogromną skuteczność - 100% zwierząt padło martwych, przebite na wylot. Krew zaczęła sączyć się ogromnymi wręcz ilościami, a trupy dołączyły do rozrzuconych wokoło zwłok, które to były zasługą poczynań Kunoichi. Czy to koniec?

[Kakizashi]

To zabawne, ale często dopiero po chwili, kiedy jest się pod wpływem emocji, Kakizashi zdał sobie sprawę że tym oto sposobem własnoręcznie dokonał pogromu. Ludzie, zwierzęta... wszystko uśmiercone, bez życia, bez większego znaczenia. Widok zmasakrowanych ciał wilków nie był przyjemny, a jeszcze teraz zostało zebrać coś z ciała osobnika, który miał robić za dowód jego śmierci. Pnącza pewne poszatkowały go na kawałki, więc weźmie to, co się nawinie. Nie będzie przebierać w poszukiwaniu dowodów, bo jeszcze się niepotrzebnie porzyga, a tego nikt by nie chciał. Klon w tym czasie zapewnie dogoni tamtego człowieka i unieruchomi go tak, że wściekła Hana z pewnością zmienili go na miazgę. To było praktycznie nieuniknione - szczególnie, że teraz był pozbawiony możliwości ruchu. Kakizashi zaś stał i czekał na nieuniknione. Serce biło mu jako młot, za kilka sekund ktoś jeszcze opuści ten świat a wszystko za sprawą tej bezsensownej walki. Nawet tutaj w swoim lesie nie czuł się już tak jak wcześniej. Dlatego też tkwił samotnie wśród śmieci aby obserwować jeszcze jedną śmierć która nadchodziła. Nagle Hana wydawała mu się być tak straszna - pochłoniętą żądzą mordu. Przyglądał się więc epilogowi tej walki z perspektywy niemego obserwatora, który w swojej dłoni dzierżył świadectwo pokonania swojego przeciwnika.

[Hanaye]

Hana nie mogła zwiększyć swojej prędkości by zrównać się z oponentem, za sprawą jej dziwnego biegania i krycia się za drzewami. Bądź co bądź użytkownik raitonu nie był idealnym partnerem dla Hozuki. Coraz bardziej nakręcona bezradnością miała wrażenie, że opada z sił, jednak motywację do dalszego biegu stanowił klon, który odmiennie od niej zbliżał się do oponenta. On mógł sobie bardziej pozwolić na gonitwę w linii prostej. Długo nie trzeba było czekać, aż ten spełnił swoje zadanie i unieruchomił ich przeciwnika. Niestała w emocjach Hozuki, gdy tylko ten został zatrzymany.. cóż.. Trzeba było go spacyfikować. Nie było czasu na zabawę. Jej życie albo jego.. Hana, wyłoniła się zza drzewa, doskoczyła, cały czas uważając na błyszczący pocisk i ostrzem wytworzonym z wody, zamachnęła się i w zależności od odsłoniętej części ciała, albo dziabnęła go przy szyi albo przebiła klatkę piersiową zależało jej by facet zbyt długo się nie męczył. Po prostu chciała go zabić i to szybko. Jeżeli to się uda.. cóż. Nie pozostaje nic innego jak wziąć trofeum. Hana miała chwilę na zastanowienie i najlepszym trofeum wydawała jej się po prostu głowa, którą miała zamiar odciąć. Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem. Rozejrzała się i po wszystkim zostało jej chyba tylko powrócenie do towarzysza. Powoli emocje opadały..

[Murai]

Leśne podchody

42/45+

Ninja to bardzo destruktywne byty, o czym przekonał sie Kakizashi dosłownie przed chwilą, po zamordowaniu wszystkiego żywego w okolicy, co rozmiarami przekraczało królika. W skład tej grupki wchodził jeden oponent gatunku ludzkiego i kilka wilków. Senju postanawiał nie wykańczać ostatniego oponenta, pozostawiając go na łasce wkurzonej do granic możliwości Hanaye. Żądza mordu z jej strony była naprawdę niespotykana, a jej wodne ostrze bez problemu czy zahamowań wbił się w ciało oponenta i przeszył na wylot, zapewniając mu szybką i w miarę bezbolesną śmierć. Tylko czy tak naprawdę był tego godzien? Wysyłał kule elektryczności raz za razem, więc raczej nie. Jednak to osąd Kunoichi był czynnikiem decydującym. Następną czynnością miało być... stworzenie dowodu, który można by dostarczyć do klienta i tym samym potwierdzić wykonanie zadanie. Miała to być jego głowa. Po dramatycznej scenie, po której dziewczynie zaczęło odruchowo zbierać się na wymioty. To jednak nic w porównaniu z widokiem, jaki czekał Senju, gdyż wpadł na ten sam pomysł - zebrać dowód. Zwłoki poprzebijane drewnem były w stanie opłakanym. Można by się na nich dokładnie uczyć położenia rozmaitych organów wewnętrznych. Dla tego Shinobi był to widok zdecydowanie zbyt drastyczny, by podziwiać go z bliska. Dobrze, że nie miał czego się pozbyć z organizmu, gdyż w tym momencie leżałoby to teraz przed nim przez proces wymiotów. To było do przewidzenia.

Hanaye:
+ Głowa Złoczyńcy (Trofeum)
Klasa: Pospolity
+20 do obrzydzania przechodniów

Opis przedmiotu: Głowa oddzielona od ciała mieczem. Jej właściciel nie żyje. Krew skapująca na ziemię powoduje utrudnianie transportu pod względem zachowania higieny. Zalecane szybkie wyrzucenie z ekwipunku.

Kakizashi:
Ze względu na widok zmasakrowanych zwłok i niewystarczający poziom Konsekwencji zostajesz skrzywdzony psychicznie. Osłabienie emocjonalne w fabule po wykonaniu misji (długość: granice rozsądku)

[Kakizashi]

Obrzydliwa cześć pracy łowcy głów-amatora. Na szczęście, mieli to już za sobą i mogli wracać. Ostatnim widokiem jaki podziwiał Kaki było zdekapitowanie jednego z drani. Tak tez skończyła się ta bardzo krwawa zabawa. Mogli wracać do domu. Kakizashi miał swoje 'trofeum' i teraz zostało już tylko odebrać zapłatę. Trochę chore, że ludzkie życie mogło mieć tak niską cenę, jednak nie czuł się winny z tego powodu. To nie on zaatakował pierwszy, cała ta masakra była efektem podjętego przez tamtego człowieka wyboru. Chłopak podszedł do Hany, totalnie wypłukany z dobrego samopoczucia. Chciał się jak najszybciej oddalić od tego miejsca.
- Idziemy, Hana-chan. Nie chcę tutaj być ani chwili dłużej.
Po tych słowach ruszył powoli w stronę domu. Klon rozpłynął się w powietrzu, gdyż swoje zadanie już wykonał jak zwykle bezbłędnie. Teraz zostało już tylko odebrać nagrodę, pozbyć się tamtego faceta i iść spać. Kompletnie nie miał ochoty na jakiekolwiek jedzenie po takich widokach.

[Hanaye]

Nie, nie... trofeum miała Hana, która niosła za włosy dość ciężki łeb niedoszłego oprawcy. Przekrzywiła łebek i spojrzała na Kakizashiego, który ze sobą miał tylko skrzywioną psychikę na jakiś czas. Dziewczynę zaniepokoił wyraz jego oczu, ale póki co też milczała. Jakoś nie miała ochoty na żarty. Starając się trzymać głowę jak najdalej od siebie, pilnowała by niepotrzebnie nie wchodziła w pole widzenia czarnowłosego towarzysza. Była padnięta. To już koniec? Całe szczęście... dziś wykazała się pełną ignorancją. Chciała spać i pić. Bez słowa, ruszyła w kierunku domu gdzie miał być stary pryk. I z hukiem otworzyła drzwi. - Wyłaź dziadku! Nie będę tego wnosić do środka. - warknęła i zmarszczyła brwi. Podtykając zleceniodawcy prawie, że pod twarz uciętą głowę. Niech dobrze się przypatrzył temu co zlecił, tym bardziej, że głowa po ucięciu zazwyczaj ma przerażający wyraz twarzy. Samą Hanę od tego kręciło w brzuchu. - Daj nagrodę i zabieraj to dziadostwo ze sobą. - mruknęła, prawie, że wpychając mu głowę w ręce. Martwiła się stanem towarzysza, a tutaj planowała wybyć zobaczyć się z "bratem". Westchnęła ciężko. - Dalej... i postaraj się tutaj więcej nie zapuszczać. - warknęła, nie do końca jeszcze uspokoiwszy nerwy, lepiej żeby dziadek nie miał problemów z wypłatą.

[Murai]

z/t - http://www.shinobiwar.pl/viewtopic.php?p=5599#p5599