Główna Ulica

[Hisui]

Husui ukłoniła się swojemu nauczycielowi, ale nie miała ochoty na dalsze treningi. Zapadał wieczór, należało więc poszukać schronienia. Mogła niby wracać do poprzedniej kwatery, ale po pierwsze była daleko, a po drugie, właściciel był jakiś dziwny. Nie chciała tam wracać. Po drodze rozglądała się za innym lokalem, mając nadzieję, że Kazumi znajdzie gdzieś w mieście jutro, bo z areny gdzieś jej znikła.
Widząc jednak kontrastujące nazwy i miejsca, zastanawiała się czy widzi przed sobą karczmy czy burdele. Zaczęła jednak kombinować. Wedle jej doświadczeń, karaluchy i pchły mogły żyć nawet w tak niekomfortowych warunek jak na pustyni, nie chciała się więc pchać do najtańszego lokalu, który wyglądał jak melina. Jednakże brała pod uwagę też swoje finanse i nie było jej stań zapewne na najwyższą półkę..
Podrapała się po głowie. "Jak u mamy" wybitnie kojarzyło się jej z restauracją, a "Rozbrykana kózka" z burdelem, ale w sumie na siłę jej nikogo nie wcisnął. Najwyżej wyjdzie. Skierowała swoje kroki zaś do lokalu "Jak u mamy". W końcu nikt jej nie zabije za samo wejście tam, prawda?

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C - dla Hisui
Post 3/30 Wybór nie był łatwy - problemy pierwszego świata dopadały każdego i nie łatwo było się z nimi rozprawić. Hisui zaś skierowała swoje kroki do karczmy sygnowanej szyldem "Jak u mamy". Przy podwójnych drzwiach stał dość szeroki ochroniarz - lokalny najemnik jeżeli można by robić zakłady - który po prostu sprawdzał kto wchodzi do budynku i ewentualnie przyspiesza wyjście co poniektórych. Do dziewczyny zaś tylko skinął głową i otworzył przed nią drzwi wychodząc na prawdziwego gentlemana. Na samym wejściu uderzył jej w nozdrza słodki zapach jakiegoś kadzidła i inny, typowy dla pieczonego mięska. Od razu można było stwierdzić, że można tu dobrze zjeść. Przed nią widniał mały barek, gdzie stał barman i wycierał jeden z kubeczków, za nim oczywiście poustawiane flaszki z alkoholami, po prawej strony kilka stolików - ledwo trzy, a dwa zajęte. Jeden przez dwóch starszych panów, drugi przez kobietę w średnim wieku i takiegoż też mężczyznę. Trzeci stał wolny. Lewej zaś widniały zamknięte drzwi, pilnowane przez ochroniarza. Po samym rozkładzie budynku i jego rozmiarach można było poznać, że coś tu nie pasuje. Oficjalnie nad pilnowanymi drzwiami widniał napis kuchnia, ale zapach wydobywał się zza barmana i tam też było małe okienko z parującym jeszcze jedzeniem. Podwójne drzwi także były bardziej z prawej strony przybytku. Pozostawało więc pytanie co było z resztą, bo budynek był na pewno większy, a kuchnia jak na tak małą ilość stolików nie mogła tyle zajmować.
Wracając jednak, to dziewczyna mogła albo usiąść przy barze, albo przy wolnym stoliku. Barman skinął jej głową i odsunął się pokazując butelki, by mogła coś sobie wybrać. Nie mówił zbyt wiele, ot po prostu:
-Czym mogę służyć? - jego głos był niski, chociaż wydawał się młody.

[Hisui]

Hisui weszła spokojnie do budynku, choć zastanowił ją wielki ochroniarz przy wejściu. Ciekawe czy byłaby w stanie powalić go na kolana i czy za imponującą makulaturą szła także siła mięśni. Jednak takie głupie rozważania uleciały jej z głowy po tym jak weszła do lokalu.
Rozgląda się po sali i wyglądało to dość dziwnie. Hisui poczuła skurcz w żołądku - niedawno jadła, ale trening wyczerpywał a ona i tak miała szybki metabolizm. Głód skutecznie zabijał wszelkie próby rozumowania i roztrząsania co gdzie i dlaczego. Hyuuga wyszczerzyła ząbki do kelnera i wyciągnęła z kieszeni notatnik.
- Hmmm... - zamruczała, zastanawiając się i stukając ołówkiem w papier - To zależy jakie macie ceny - uśmiechnęła się przewrotnie, przesuwając mu karteczkę. Ciekawe jak to potraktuje. Jako żart? Prowokację? Z zawodową obojętnością? Ze swobodą wdrapała na siedzenie przy barze. Całe szczęście była dość wysoka, choć i tak dyndała w powietrzu nogami bo do podłogi nieco brakowało.
- A co polecasz? - zapisała już nieco bardziej poważnie - I czy oprócz jedzenia i alkoholu, można u was dostać jakiś pokój do wynajęcia? - dopisała niżej. Tego przecież szukała, prawda? Pokoju do przenocowania, więc może tutaj. Zaciągnęła się zapachem i mimowolnie uśmiechnęła.

[Yujiro]

Cytat dnia:

czy za imponującą makulaturą szła także siła mięśni.

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 5/30 Barman - a nie kelner, cóż za obraza - skinął tylko głową czekając na odpowiedź, ale doszło do niego tylko mruczenie w zadumie i stukanie ołówkiem po papierze. Zwrócił swój wzrok na ochroniarzy, ale ci nawet nie zwrócili uwagi. Z kim mi przyszło pracować - pewnie teraz myślał, lecz zaraz dostał karteczkę z wiadomością. Uniósł tylko brew do góry, bo takie pytania były co najmniej nieprofesjonalne. W niektórych miejscach klientela musiała liczyć się z tym, że alkohol jest podawany na początku, za to cennik na samym końcu i tutaj była pułapka takich przybytków. Małe, ukryte koszta.
-Pokój cóż, owszem. Ale to już wyższa półka, jeżeli wiesz o czym mówię. Co do polecenia to polecam świeżutką sake, skoro było pytanie o cenę. Co do jedzenia, hmmm może yakitori? Smaczne, świeże no i oczywiście... jak u mamy. - schylił się do niej nieco i szepnął do ucha - chyba że celujemy w coś dużo wyżej. - zaraz też wrócił do swojej pierwotnej czynności. Sama dziewczyna czuła się spokojnie, dość rozluźniona. Może to dość przyjemna atmosfera, może to kwestia zapachu, ale kto by to dokładniej wiedział? Kelner w sumie pokazał jeszcze jaką sake ma na myśli - zakorkowana, dość spora butelka była tuż za nim i prosiła się o wypicie. Podobnie z zapachem wydobywający się z kuchni, który aż na myśl przywodził soczyste i pachnące mięsko.

[Hisui]

Może koleś jest z Kami i ma imponującą makulaturę ;-; Nie mi oceniać

Kelner - bo co to w sumie za różnica? - nie raczył nawet odpowiedzieć na jej pytanie tylko strzelał jakieś miny. Hisui na jego uniesienie brwi sama także je uniosła w identycznym geście. No cóż, ale skoro już tu jest i nęcił zapach to może i się wykosztować. Raz na jakiś czas można przecież zaszaleć i iść nie tylko do jakieś przeciętnej budy, ale do takiego właśnie lokalu z wyższymi półkami.
Zdaje się, że facet cały czas próbował jej coś zasugerować, z tym swoim "jeśli wiesz o czym mówię" i "wyższymi półkami", tyle że Rei nie miała pojęcia o czym on mówi. Niemniej mądrze pokiwała głową, nie chcąc się nadal głupio dopytywać i skupiła się na tym co jej oferował.
Sake.. Cóż, do tej pory unikała alkoholu. Po pierwsze, mało kto jej go oferował, po drugie, gardziła pijakami. Jednak kiedyś należy w końcu spróbować wszystkiego, prawda? Nie chciała się upić, ale może trochę zobaczy na czym polega fenomen tego napitku. A jedzenie pachniało po prostu smakowicie, więc czemu nie? Zaczęła więc znów bazgrać.
- Poproszę więc sake i yakitori.. A potem się zastanowię nad celowaniem wyżej - uśmiechnęła się w czasie przekazywania karteczki, jakby doskonale zrozumiała jego aluzję. Spojrzała na wielką butlę którą jej pokazywał. Miała cichą nadzieję, że nie będzie musiała wypić całej bo tak jest grzecznie czy coś.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 7/30 Kelner szybko zerknął na karteczkę, wzruszył ramionami jakby chciał powiedzieć "to się zastanawiaj" i przekazał coś kuchni, by zaraz pójść po butelkę. Chwilę później przed dziewczyną pojawiła się szklanka nie aż tak mocnego trunku - biały, lekko mętny i dość ciekawie pachnący. Nie dawał aż tak alkoholem, więc nie mógł być tak mocny jak popularne wódzitsu. Barman skinął głową i postawił obok trochę mniejszą, półlitrową buteleczkę, którą wypełnił do końca i zaraz poszedł do kuchni, by przynieść dziewczynie ułożone na talerzu cztery yakitori.
-Prosz - zaraz później poszedł do kuchni w sumie nikt nie wiedział czemu. Cóż, pozostawało więc jeść, jak gorące i jeszcze pachnące oszałamiająco. Przy stolikach obok było dość nudno, ludzie rozmawiali o typowych sprawach, nic ciekawego można by rzec. A to jeden mówił o swojej pracy na roli, a to drugi o tym jak zdradza żonę, z tą dziewką mieszkającą na rogu. W sumie to nic co by wyróżniało ten zakątek na tle innych. Z lewych drzwi wyszedł jednak facet - trochę starszy, mający po trzydziestce, lekko zarośnięty na brodzie z brązowymi włosami. Skinął dwóm gorylom wychodząc, podziękował i poszedł sobie z karczmy. Może tutaj nie było nic dziwnego?

[Hisui]

Po złożeniu zamówienia dostała najpierw napój. Zaczekała aż kelner zniknie w drzwiach do kuchni i ostrożnie i niepewnie powąchała napitek. Nie pachniał aż tak źle jak się spodziewała i jak nieraz zdarzało się jej czuć w jakiś przydrożnych barach. Mozliwe, że miał w sobie miej alkoholu, był słabszy, a może po prostu lepszej jakości? Nie znała się na tym więc trudno było jej oceniać. Barman wrócił z jej jedzeniem i sobie poszedł nawet nie życząc jej smacznego. Gbur jeden. Ale jedzenie nadal mieli dobre, więc zaczęła pałaszować. Starała się jeść grzecznie, jak na taki lokal przystało.. Ale niezbyt się jej udało zwolnić tempo jedzenia skoro było takie pyszne.
Jednym uchem łapała rozmowy toczące się przy stolikach, zwykłe standardowe rozmowy. Nic interesującego nie było w nich, ale wiedziona zwykłą ciekawością słuchała, zastanawiając się czy i ona miałaby takie problemy gdyby postanowiła zignorować posiadanie oczy i nie została kunoichi. Czy mogłaby tak spokojnie żyć? Nikt nie upomniałby się o rodowe dziedzictwo? Mogłaby żyć, mieć męża lub narzeczonego? W tym wieku to pewnie jeszcze bez dzieci. Chociaż może..?
Przerwała w połowie posiłek i zdecydowała się na łyk napoju. Nie za duży na początek, zobaczyć jak smakuje i czego się może spodziewać. Niczego dobrego zapewne. Po drodze z kuchni wyszedł jakiś facet, odprowadziła go wzrokiem, ale nie zastanawiała się za długo nad sensem jego istnienia w tym miejscu i o tym czasie.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 9/30 Dziewczyna zaczęła sobie powolutku jeść, a przynajmniej się starała, na co nikt nie zwrócił uwagi, w przeciwieństwie do wąchania napitku. To było co najmniej dziwne, zwłaszcza przyglądając się temu z boku. Może koneserka? Tak, tak uznali siedzący obok ludzie i wrócili do swoich mało ważnych spraw. Dziewczyna spróbowała go także po pewnym czasie i smakował cóż... jak sake, o bardziej delikatnym smaku, pozwalający się rozkoszować interesującą nutą w tle. Mogła się nawet zdziwić, bo doskonale komponował się razem z jedzeniem i może przez to kelner jej zaproponował taką kompozycję? Stanął przed nią, wycierał dalej szklankę, po czym zaraz ziewnął i napił się trochę wody ze swojej szklanki, która stała tak, że siedzący przy barze jej nie widzieli. Zaraz potem Hisui zaczęła widzieć ciemność, jej ciało stało się giętkie, a chwilę potem widziała już tylko czerń, jej oczy się zamknęły. Słyszała cichy pisk, denerwujący jeżeli się w niego wsłuchać, jej ciało jednak nie reagowało na bodźce. Ciemność, ten cholerny pisk. Może jakieś rozmowy w tle?
-Mówiłem, żebyś jej tyle nie sypał! - jakiś cichy głos, jakby ktoś gadał przez rurę od odkurzacza zagłuszony tym piskiem. Ukłucie w boku, prawym, promieniujący ból. Dziewczyna zdawała sobie sprawę, że ją boli, ale jej ciało ani nie reagowało na ból, ani tym bardziej się nie ruszyło. Zupełnie jakby wiedziała, że ją boli, ale nie czuła tego. Znowu ciemność, tym razem cisza, bez pisku.
Obudził ją krzyk. Krzyk kobiety siedzącej obok, wtrąconej do celi, bo właśnie w niej się obie teraz znajdowały. Ktoś był za kratami, jednak było zbyt ciemno, by mogła dojrzeć. Z prawej strony mur, z lewej mur, naprzeciwko inna cela tylko pusta. Słyszała jak ktoś z lewej płacze, po cichutku, jakby chciał się zapaść pod ziemię. Samej Hisui było dość zimno, głównie z tego powodu, że leżała całkowicie naga.

[Hisui]

Nie było aż takie złe jak się spodziewała. Szczerze mówiąc, było całkiem smaczne i pasowało do jedzenia. Hisui była pozytywnie zaskoczona i pomyślała sobie, że niepotrzebnie go wcześniej unikała. Uśmiechnęła się sama do sobie i zaczęła znów jeść. To znaczy.. Chciała znów zacząć jeść, kiedy nagle poczuła się dziwne. Słabo i wątło. Pierwszą jej myślą było to, że przesadziła dzisiaj z tym ruchem i treningami. To się czasem zdarzało po wyjątkowo intensywnym dniu, czasem słabła, ale nie aż tak! Chciała złapać się stołu by nie spaść na ziemię, ale nie czuła swojego ciała.
Dopiero kiedy usłyszała głos zrozumiała co się stało. Miała ochotę trzasnąć tego cholernego kelnera w mordę, ale w tym momencie nie była nawet w stanie samodzielnie wytrzeć sobie nosa. Otruli ją czymś! Niech no tylko odzyska siłę... Potem poczuła ukucie w boku i przestraszyła się nie na żarty. Co tu się dzieje?
Obudził ją krzyk. Nie od razu załapała co się stało. Mruknęła cicho, otwierając oczy i przeglądając się ze zdziwieniem. Po chwili wszystko do niej dotarło. Wypuściła powietrze w długim syku. Musiała się uspokoić jeśli chciała się stąd wydostać, ale jak do tej pory czuła lodowatą wściekłość. Nie tylko ona była lodowata. Ona także, bo nie miała na sobie ubrania.
~ Przysięgam na Jashina, zabije ich wszystkich ~ pomyślała ze złością, po czym podniosła się do pozycji siedzącej. Odetchnęła głośno. Musiała działać logicznie,ale płacz tej kobiety działał jej także na nerwy. Nie miała kartek by się porozumiewać, zresztą, co niby miała jej powiedzieć? Że będzie wszystko dobrze? Jak do tej pory nic nie było dobrze!
Znów odetchnęła. Musiała działać metodycznie. Po kolei. Najpierw musi się zorientować gdzie jest i jak wyjść. A potem jak ich zabić. I uwolnić tą chlipiącą idiotę oraz jej koleżanki. Albo w odwrotnej kolejności. W tym celu odpaliła byakugana, najpierw z wzrokiem dookoła głowy, a później dalekosiężnym. Nie chciała na razie wstawać, wolała zaczekać aż będzie wiedzieć co robić.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 11/30 Czyżby kolejna wyznawczyni szalonego bożka? Dziwnym widokiem byłoby ujrzenie białowłosej ze znakiem Jashina wykrzykującej wiadomość o końcu świata. A może jednak nie? Odgrażanie się jednak nic nie da, bo kraty nie zważały na jej myśli i niewypowiedziane słowa i stały nadal nie mając ochoty na jakikolwiek ruch. Podnosząc się czuła się trochę słaba, może to jeszcze efekt uboczny tego, co jej dosypali do kubka. Nie był to silny efekt, już przemijał, ale jego pozostałości można było ciągle odczuć.
Byakugan pozwolił rozeznać się w terenie, ale źródeł mniejszych bądź większych chakry było dość sporo. Rozglądając się dalekim zasięgiem (odliczamy chakrę w tym poście już oczywiście) mogła zauważyć, że jest ciągle w mieście. Tuż nad nią siedziały osoby stłoczone przy stolikach - zapewne przy stolikach, bo na 100% nie mogła być pewna. Bardziej mogła to wydedukować po ustawieniach ludzi w grupkach po 3-4 osoby. Wyglądali jednak jak kropki chakry, pewnie z tego względu, że między nimi była gruba warstwa ziemi. Bliżej niej, po prawej stronie było kilka osób, zapewne strażników. Jeden z nich musiał posługiwać się chakrą, bo jego tenketsu były bardzo rozwinięte. Czterech w pokoju po jej prawej, jakieś 2 cele obok. Dalej nad nimi dwójka i więcej osób nad nimi. To mogli być goście jakiejś knajpki. No i w sumie tyle. Pogadać nie da się pogadać, bo karteczek brak. Pozostaje cóż... może jakieś inne rozwiązanie? Kraty przed nią były na tyle grube, by zatrzymać człowieka, a co z shinobi? Był przy nich także zamek i można z nim coś próbować. Hałas jednak pewnie ściągnie strażników. A zapędzona w kozi róg nie będzie miała jak się bronić.

mapka poglądowa:

[Hisui]

Kiedy uruchomiła byakugana poczuła ulgę.
Oczywiście to było irracjonalne. Same oczy nie dawały jej żadnego zwycięstwa ani nie wydostaną jej stąd. Jednak samo to, że wiedziała gdzie się znajduje ją pocieszało. Uspokoiło to też jej dziwny cichy lęk, że ci porywacze odbiorą jej także jej umiejętności. Tak się nie stało, a to może oznaczać, że zwyczajnie o tym nie wiedzą. Może sądzą, że jedynie początkującą kunoichi, która zatrzymają stalowe kraty.
W pierwszym odruchu chciała użyć klanowej techniki by zniszczyć drzwi i stawić czoła wszystkim przeciwnikom naraz. Na szczęście ta ochota szybko jej przeszła. Zaczęła kombinować. Miała przewagę zaskoczenia i orientacji w ich położeniu. Może skorzysta z dotonu by przejść i zaatakować ich z zaskoczenia? Obejrzała się na swoje współtowarzyszki. Czy nie zdradzą jej w najmniej odpowiednim momencie? Może najpierw powinna je uwolnić? W razie jej porażki może one zdołają uciec i sprowadzić pomoc. Jednak mogą też być kłopotem w czasie walki. Co innego samotny pojedynek, a co innego kiedy musisz chronić grupę cywili.
Po kolei. Metodycznie.
Na jej piętrze było czterech przeciwników. Sporo, ale jeśli żaden nie posługiwał się czakrą to miała szanse ich pokonać. Potem nad nią była jeszcze dwójka. Największym wyzwaniem był koleś z rozwiniętym tanketsu. Jego powinna wziąć na cel jako pierwszego. Najlepiej z zaskoczenia. Cywile w walce będą przeszkadzać, więc uwolni je później. A więc plan się ukształtował sam. Uśmiechnęła się sama do siebie, kumulując czakrę. Oh, to będzie zabawa.
Pierwszym krokiem było stworzenie dziury w ziemi, by się w ten sposób przemieszczać. Kolejnym było przejście na korytarz i, wciąż pod ziemią, przejście do sali obok, gdzie byli oponenci. Ustawi się blisko tego o największej sile, by potem skorzystać z techniki Dotonu by wciągnąć go pod ziemię. A co dalej? Cóż, plan postępowania będzie zależał od ich zachowania. Na razie zakładał powciąganie pozostałych także pod ziemię i zaczekanie. Wystające głowy będą pewnie głośno krzyczeć, sprowadzą pozostałą dwójkę. Gorzej, gdy któryś z także używa dotonu, ale nie martwiła się na zapas. To były już zbyt dalekie rozważania.

Nazwa

Doton no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

C: 10% (1/2 na turę)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z prostych technik Dotonu. Polega ona na wytworzeniu dziury w ziemi, do której szybko wskakujemy, a następnie przemieszczamy się pod ziemią. W ten sposób można uniknąć ataku i zarazem zaatakować niespodziewanie przeciwnika. Dzięki temu można zadać ostateczny cios, albo oszałamiający na tyle, że dalsza walka będzie problemem dla ofiary.

Nazwa

Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Musimy stać pod przeciwnikiem, max. metr od niego

Koszt

C: 10% (1/2 co turę)

Dodatkowe

5% za wciągnięcie

Opis Bardzo proste Jutsu Dotonu. Znajdując się pod ziemią musimy tylko namierzyć przeciwnika, a następnie ściągnąć go pod ziemię tak, aby znalazł się pod nią, z wystającą głową. Pomimo prostoty tej techniki, nieraz kończy ona walkę, ponieważ nie każdy jest użytkownikiem Dotonu, a pojedyncza głowa to bardzo łatwy cel. Wystarczy jedno cięcie i...

KEKKEI GENKAI: Byakugan
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Juken
UMIEJĘTNOŚCI:

Wrodzona -
Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

SIŁA 10
WYTRZYMAŁOŚĆ 40
SZYBKOŚĆ 45
PERCEPCJA 20
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 10

KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 104%
Obecna czakra 104% - 4% (za aktywacje byaka) - 2% (byak w tej turze) - 10% - 5% (za obie techniki) = 83%

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 13/30 Teoretycznie rzecz biorąc porywacze mogli nawet nie zdawać sobie sprawy, że dziewczyna jest kunoichi. Białe oczy nie były znane wśród wszystkich ludzi na całym świecie. Tutaj była więc jej przewaga, jeżeli w ogóle można nazywać przewagą to, że jest się za kratką. Łkająca w kącie dziewczyna nie mogła stanowić dużej pomocy, zwłaszcza, że musiała do siebie dojść. Była dość młoda, więc znalezienie się w takiej sytuacji dla normalnego człowieka było hmmm traumatyczne? Co najmniej niefajnie.
Hisui zaś postanowiła wysłużyć się swoją dziurką, by wydostać się tego więzienia. Utworzyła w ziemi takową, po czym zaraz zaczęła się przemieszczać pod ziemią. Dzięki byakuganowi wiedziała mniej więcej gdzie się porusza, więc... kraty nie były już problemem. Tak też zaczęła poruszać się do sali obok, gdzie chciała przebić się przez murowaną posadzkę. Murowaną? Nooo tak. Ale kto by się tym przejmował! Była kunoichi, przecież na pewno da sobie radę!
Poruszała się pod ziemią, ustawiła się dokładnie pod tym przeciwnikiem, którego tenketsu były najbardziej rozwinięte. Najlepiej było go wyeliminować jako pierwszego. Namierzyła wroga i jej ręka powędrowała w górę i zaraz wciągnęła przeciwnika do swojej dziurki. Ten zaczął się szamotać jak opętany i wymachiwać rękoma i nogami. Nie zdziwiło to nikogo, że zaczął krzyczeć, wołać o pomoc, chociaż nie wiedział co się działo. Pozostali strażnicy zaczęli się śmiać, ale powoli dochodziło do nich co się dzieje. Jeden z nich zaczął otwierać drzwi do celi, by sprawdzić czy "to ta nowa" zaczęła coś kombinować.

Znajdujesz się dokładnie pod tym gościem maksymalnie z prawej na Twoim piętrze.

[Hisui]

Chciało się jej śmiać razem z tymi ofermami. To, że nie zrozumieli że to atak było niemal tak samo zabawne co wrzeszcząca głowa. Jeden poszedł sprawdzić co z nią i zaczął otwierać drzwi. Niedługo odkryją jej ucieczkę, czy był więc nadal sens się kryć? Nawet gdyby był, to ona tego nie chciała.
Najpierw wybrała miejsce gdzie przeciwnicy stali najbliżej siebie, w największym zagęszczeniu. W sumie to nie miało znaczenia, ale tak sobie postanowiła. Następnie utworzyła dziurę z której wyskoczyła (będzie musiała im wydłubać potem oczy, ale cóż) i rozpoczęła atak techniką klanową. Kto by pomyślał, że będzie musiała jej użyć jeszcze tego samego dnia?
Wytworzyła ostrza z dłoni, tworząc z czakry kopułę, na początku na połowie maksymalnej wielkości. Gdy już nie będzie przeciwników w zasięgu, zwiększy gwałtownie promień na ten maksymalny. Patrzyła też na kolesia który poszedł do jej klatki, zastanawiając się czy nie przybiegnie czy postanowi coś innego.

Nazwa

Shugohakke Rokujūyon Shō

Pieczęci

Brak

Zasięg

Okrąg o promieniu 10 metrów od używającego

Koszt

C: 20 (1/2 za utrzymanie)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywno - defensywna technika która polega na ciągłym emitowaniu strumieni chakry płynących z dłoni tworząc w ten sposób ostre ostrza chakry, które bez problemu przecinają mniejsze obiekty (zwierzęta, owady, shurikeny, kunaie) i poważnie ranią większe. Użytkownik techniki jest w stanie ponadto kontrolować szerokość wytworzonej w ten sposób kopuły dzięki czemu może gwałtownie zmienić jej zasięg i pokryć swoją defensywą większy teren wciągając w linie ostrzy swoich przeciwników.

Czakra: 83-2-5-20=56%

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 15/30 Faktycznie, wybranie miejsca, gdzie przeciwnicy stali w największym zagęszczeniu nie było potrzebne, gdyż plan dziewczyny na spokojnie zapewniał jej odpowiedni zasięg. Mogła więc po prostu wyskoczyć w górę i rozpocząć swój zmasowany atak. Ci nie byli przygotowani na takie coś,więc zostali poszatkowani techniką jak słabe boby i padli na ściany. Trzech mniej, łącznie z tym, który zdążył już otworzyć do celi i rażony techniką wpadł do korytarza i padł jak długi. Pozostało jeszcze dwóch na wyższym piętrze, a także wystająca znad ziemi głowa. Ta została raniona techniką, ale tylko małą jej częścią. Znaczyło to ni mniej ni więcej że nie oberwała za bardzo. Zaraz też w kierunku dziewczyny został wysłany strumień wody, który uderzył w jej tors. Woda pod ciśnieniem skierowała ją na zachodnią ścianę, tuż obok drzwi. Strażnicy będący piętro wyżej już skminili, że potrzeba się ruszyć i bronić wyjścia. Nie mogli sobie pozwolić na uciekinierów. Zrzucili więc granat dymny, który po zderzeniu wypełnił całe pomieszczenie. Szczęśliwym trafem, Hisui cały czas była przy drzwiach, więc w momencie, gdy strażnicy będący piętro wyżej wrzucili dwie wybuchowe bombki, to poczuła tylko falę uderzeniową. Co innego wystająca z ziemi głowa, która dostała bezpośrednio i teraz jej kawałki też wypełniały pomieszczenie. Drabina prowadząca na piętro wyżej była w prawym, dolnym rogu pomieszczenia. Hyuga była lekko oszołomiona, ale trzymała się na nogach. Ból w klatce pulsował, będzie trochę problematyczny, ale nie na dłuższą metę. Nie doszło do zgniecenia narządów.

[Hisui]

Po chwili zatrzymała swoją technikę, widząc że wszyscy przeciwnicy na tym piętrze padli. Było to satysfakcjonujące, ale równorzędnie czuła mały niedosyt. Tak mało było trzeba by ich powalić! Może przeciwnicy na dole będą stanowić większe wyzwanie? Kiedy o tym myślała okazało się, że głowa jednak nie została pokonana i wypluła na nią wodę? Suiton na pustyni? Dość dziwaczne i bolesne, jęknęła jak oberwała tym prosto w klatkę piersiową. Na moment straciła dech, jednak z pomocą przyszli.. Przeciwnicy. Do piwnicy wpadł granat dymny, który skutecznie zablokował widoczność im, jak i głowie.. Ale nie jej. Ona, dzięki byakuganowi, nadal doskonale wiedziała gdzie jest. Trochę strzał w kolano, ale stąd mogli wiedzieć? Po chwili zrzucili również bombki wybuchowe i tym razem także popełnili fail. Poczuła jak wybuchają, ale jej nie zranili, za to szczątki głowy teraz przewracały się po sali. Idioci.
Była troch oszołomiona. Uznała, że w tym stanie lepiej będzie trochę odpocząć, ale nie chciała pozostać bezczynna. Przeszła się ostrożnie po sali, zamierzając przeszukać trupy, szukając swojego wyposażenia, ubrań, fantów oraz kluczy do reszty cel. Klucze do jej celi miał na pewno jeden z nich, ale co z reszta? Wolała oszczędzić czakrę i otworzyć resztę cel, a nie korzystać z innych jutsu. Jak faceci mieli jakieś w miarę sensowne koszule, szaty czy inne to je też zbierze, może okryje trochę siebie i swoje współwięźniarki. Obserwowała też byakuganem facetów nad nią, pozostając czujną. Nie wiedziała czy zdecydują się zjeść do niej czy może ona będzie musiała się pofatygować do nich.

Czakra: 56-2=54%