Posiadłość Mairi

[Tamiko]

Schowaj mnie
7/30 Mężczyzna słysząc Twoje słowa odwrócił się na pięcie i zlustrował Cię raz jeszcze, jak jakąś zdobycz, jak jakieś trofeum, a może wymarzoną rzeźbę w muzeum. Wszystko, włosy, oczy ciało. Doszukiwał się mięśni i postury którą powinna mieć kunoichi... Klasnął w dłonie, jakby go oświeciło, po czym spokojnie usiadł na schodach, ławce, czy cokolwiek co znajdowało się w zasiegu jego wzroku, po czym wskazał miejsce obok siebie-Zatem nie muszę już szukać, na spokojnie mogę przydzielić Ci to zadanie. Kobieta mi się przyda, ma lepsze podejście do dzieci...-powiedział spokojnie uśmiechając się szeroko. Widać, że był zadowolony, a ty nie musiałaś się obawiać już niczego.
-Wybacz brak kultury. Jestem Yevi. Osoba, która podejmie się tego wyznania, będzie musiała natychmiast wyruszyć do Czarnego Lasu, który mieści się w jednej z wiosek kupieckich, a mianowicie Shigashi no Kibu. Znajduje się tam jaskinia, gdzie ukryta jest mała dziewczyna, ma około 10 lat. Jest blondynką, o jasnej, wręcz białej karnacji. Ma wielkie niebieskie oczy, czerwoną sukienkę i pod kolor wstążeczkę wplecioną we włosy...-powiedział rozmyślając czy aby na pewno powiedział wszystko, jednakże przypomniał sobie jeden aspekt z całego tego monologu.-Sairi jest początkującą kunoichi, ma przy sobie noże i kunaie do obrony. Więc... podejmiesz się tego zadania?-powiedział oczekując jakiejkolwiek odpowiedzi.

[Mairi]

Dziewczyna słuchała każdego ze słów mężczyzny, chciała się wręcz wszystkiego dowiedzieć. Czemu ? A no temu, żeby ją nic przykrego nie spotkało podczas tegoż zadania. Mairi po wysłuchaniu słów mężczyzny, przemyślała wszystko, następnie powiedziała.
-No dobrze, a na czym miało by polegać to zadanie ?- te słowa oznaczały tylko jedno. Dziewczyna chciała wiedzieć praktycznie wszystko, ale czy jej ciekawość nie okaże się zbyt upierdliwa... Kto wie, po chwili Kunoichi czekała na kolejną wypowiedź mężczyzny, tym samym dziewczyna zastanawiała się czemu ma iść w tak odległe miejsce i po co oraz czemu ma służyć to zadanie. Być może młoda Kunoichi zgubiła się... Jedno jest teraz chyba już pewne. Co ? A no to, że mężczyzna nie ma złych zamiarów względem Mairi, przynajmniej na tą chwilę. Mimo wszystko dziewczyna była gotowa na wszystko.

[Tamiko]

Schowaj mnie
9/30 A więc w końcu zdecydowałaś się podjąć wyzwanie, no może jeszcze do końca nie byłaś tego pewna, ale mężczyzna wiedział. Wiedział dokładnie, że pójdziesz na ową misję, nawet jeżeli będzie miało to trochę trwać, nawet jeśli będziesz musiała odejść z domu na dłuższy czas. Pójdziesz. On to wiedział.
Masz odnaleźć Yevi, a później się nią zaopiekować, do czasu aż nie będzie bezpieczna. Wtedy was odnajdę. Będziesz musiała uważać, ścigają ją.-powiedział spokojnie, po czym wstał. Nie było sensu by dalej siedział wraz z Tobą, jego rola tutaj właśnie się skończyła i teraz to ty miałaś dalej wyruszyć w podróż. Czas ucieka, a dziewczynka sama siedzi gdzieś w jaskini...-Opiekuj się nią, liczę na Ciebie i uważaj, może to być ciężkie zadanie.-po tych słowach mężczyzna ruszył w nieznane. Teraz musiałaś się przygotować i ruszyć dalej. Nieznajomy jeszcze nim zniknął odwrócił się i posłał jeden z najszczerszych uśmiechów.

---

zt. x2
Napisz na szlaku transportowym jak wyruszasz do Shigashi, później napisz w Lesie i daj mi znać, wtedy odpiszę.

[Mairi]

Mężczyzna opowiedział Mairi całe jej zadanie na czym dokładnie polega. Dziewczyna słuchała mężczyznę przez cały czas, gdy ten skończył postanowił odejść pozostawiając Mairi zadecydować. Oczywiście w pewnym sensie... Tak więc, dziewczyna odwróciła się na jednej nodze, po czym weszła do środka domu. Gdy tam się już znalazła ruszyła w kierunku kuchni, zjadła tam śniadanie... Kolejno po tym poszła się oporządzić w łazience, po czym ruszyła do pokoju by się przygotować. Kilka minut później Mairi była gotowa do wyjścia. Miała przy sobie cały swój ekwipunek oraz potrzebny jej prowiant na każdego rodzaju ewentualność. Po upłynięciu kolejnych minut dziewczyna wyszła ze swojego domu, po czym ruszyła w wyznaczonym kierunku przez mężczyznę...

Z/t