Dom Shiroyasha

[Kyoushi]

Dom Białego Demona prezentował się całkiem zwyczajnie i tradycyjnie mimo powiązań z zamożną rodziną jaką posiadał.

Tradycyjnie japońskie mieszkanie składające się z jednego salonu, małej skromnej sypialni w lewej części mieszkania i oczywiście łazienka. W salonie znajduje się duży stół i podnóżki, dwie szafki oraz stojak na katanę - świętość Kyoushiego. Całość wewnątrz w jasnym beżowym odcieniu i fantastycznie dużymi oknami z widokiem na ogród należący do większej ilości domostw. Sypialnia oddzielona drzwiami suwanymi, a w niej jedynie znajduje się płaski materac, oraz dwie szafeczki i większa szafa na różnego rodzaju odzież. Bardzo tradycyjne i niczym nie wyróżniające się lokum Kyoushiego z rodziny Shiroyasha, w którym miał swój azyl i czuł się w nim jak w domu rodzinnym. Mieszkanie pasowało do jego charakteru jak znalazł.

[Kyoushi]

Docierając do mieszkania, Kyou rozmyślał tylko nad odpoczynkiem. W końcu obite udo oraz żebra dawały mu w kość, jednak wciąż po głowie chodziła mu Minori, którą zostawił by pomóc babci. No niestety, okazał dobre serce a na powrót już jej nie odnalazł. W ten sposób znalazł się w mieszkaniu, ma nadzieję jednak, że i tym razem poszczęści mu się i skrzyżuje swoje drogi kolejny raz z przyjaciółką z przed lat.

No to pięknie, coś zjeść i spać, muszę wyzdrowieć do jutra.. Myślał wchodząc przez próg drzwi i lekko utykając kierował się do kuchni. Tam spałaszował coś na szybko i wybrał się na chwilowy spoczynek, który pomoże mu zregenerować siły przed następną misją, która niechybnie go czekała..

[Raito]

1/15+

Dzień dopiero się rozpoczynał. Świat wstawał do życia. Słońce coraz śmielej wychylało się zza chmur, ptaki organizowały koncert śpiewu, a wiatr próbował je uciszyć swoimi głośnymi podmuchami. Typowy ciepły dzień. Nic nie zapowiadało się na to, iż tak miły poranek zostanie przerwany przez nieokrzesanego gościa.
Nie wiadomo, co Kyoushi wtedy porabiał, ale napewno musiał przerwać swoje czynności i sprawdzić kto też dobija się do jego domostwa. Tak, dobija, bo uprzejmym pukaniem nie można było tego nazwać. Przybysz zwyczajnie zaczął okładać pięścią fragmugę, za nic sobie mając spokój mieszkańca. Może ninja właśnie spał, a może medytował, czy wykonywał inne, wymagające skupienia zadanie? Hałaśliwa istota miała to głęboko w poważaniu i cały czas łomotała w drewno.
Niestety nie był to jedyny szczegół świadczący o niesokrzesaniu czekającego. Z każdym krokiem przybliżającym shinobiego do wejścia, nasilał się dziwny zapach, a raczej smród. Był to fetor gnoju i brudu, kogoś nie znającego cudowego wynalazku zwanego mydłem.
Co więcej, tuż przed otworzeniem drzwi, białowłosy mógł usłyszeć dźwięk siarczytego splunięcia.
Zapowiadała się naprawdę miła wizyta.

[Kyoushi]

Kyou niemrawo gramoląc się z łóżka, czuł się wypoczęty jak nigdy wcześniej. Cóż może przez to, że spał tak długo po ostatniej misji, gdzie nabawił się stłuczeń.. Wszystko jasne i klarowne, a białowłosy w zwyczaju miał wczesnego ranka spoglądać w ogród i patrzeć jak piękna jest natura każdego ranka. Gdy akurat chwile jego relaksu przerwało donośne pukanie..

Kogo diabli niosą zdążył ledwo wstać i podejść do okna, a tu już ktoś coś od niego chce. Ehhh, oby to listonosz nie przerywał marzyć na temat nadchodzącego osobnika, dobijającego się do drzwi. - Idę, idę! - krzyknął Kyou docierając do drzwi frontowych informując osobnika, który nie dawał spokoju drewnianym drzwiom. Cóż to za zapach.. Myłem się wczoraj jeszcze myślał podchodząc do drzwi oraz czując okropny zapach, który dobiegał zza nich, dość ewidentnie.

Otwierając drzwi, jeszcze usłyszał dźwięk charknięcia i splunięcia, boże drogi dopomóż. - W czym mogę pomóc... - zadał pytanie nowo poznanej osobie..

[Raito]

2/10+ Kyoushi miał to szczęście, że zdążył się obudzić. Gdyby dalej spał, odwiedzniy byłyby z pewnością mniej przyjemne. Właśnie napawał się widokiem ogródka, kiedy zaczęło się łomotanie. Z niechęcią ruszył w stronę wejścia. Niestety, przybyszem nie był listonosz. Także przykry zapach nie pochodził od genina.
Kiedy chłopak otworzył drzwi, w jego nozdrza uderzył jeszcze silniejszy akcent. Wszystko za sprawą niechluja, który tak wczuł się w łomotanie, iż o mało nie zawalił z piąchy białowłosemu w twarz. Nie mógł zauważyć ninja, ponieważ wzrok miał skierowany w ziemię, a konkretnie na swoje buty. Mężczyzna oglądał swoją podeszwę. Po zapachu i typowym odruchu wycierania możemy domyślić się w co przed chwilą wdepnął. Kiedy pod jego dłonią zabrakło oparcia zwrócił twarz w stronę domownika. Przez rozmach ręki lekko stracił równowagę. Zaczął dziwie machać rękami i po chwili odzyskał pion.
- Osz kierwa. Panie, ja pana bardzo przepraszam. Ja nie chciałem, to tak samo z siebie, obiecuję! - zaczął krzyczeć, znowu wymachując ramionami. Teraz Kyou mógł mu się bliżej przyjrzeć. Obdartus był ubrany w prostą, beżową kamizelkę i brunatne, workowate spodnie. Czarna, potargana grzywa oraz nierówna broda dopełniały odrażającego widoku. Żul podrapał się po kroczu i podał dłoń młodzieńcowi.
- Mówią na mnie Murabito. Przychodzę od naszego pana. Prosi, co byś pomógł nam na polu, bo już nie wyrabiamy. Co ty na to? - uśmiechnął się, ukazując nierówne, żółte zęby.

[Kyoushi]

Kuuuurrrr... Chyba nigdy nie czułem takiej stęchlizny, dlaczego narzekał Kyou widząc typowego fleje o czarnych włosach i obrzydliwej brodzie, która bliższa była szczotce klozetowej, aniżeli zadbanemu zarostowi. Również jego ubiór zostawiał wiele do życzenia, toż umyć się to nie lada wyzwanie jednak. No cóż, kiego kija on ode mnie chce? Rozmyślał spoglądając na fajtłapę, który podał mu dłoń uprzednio drapiąc się po kroczu.. Ani myślę go dotykać! Pomachał ręką obok swojej twarzy w geście przywitania, jakoż białowłosy wręcz miał ochotę zwrócić wczorajszą kolację samym widokiem, ale cóż. Służba nie drużba.

- Witaj, mnie o pomoc? A skąd wziąłeś mój adres, w ogóle i dlaczego ja?? - zapytał załamany Kyou patrząc na wieśniaka, który uśmiechał się ukazując na świat swoje 'skarby'. - Ehh, dobra, ustalmy odrazu wynagrodzenie i ruszajmy - odpowiedział tuż po pierwszym zdaniu wpatrując się na mężczyznę, który oferował mu pracę. W końcu jak już robota sama do domu przychodzi, to ciężko odmówić, czyż nie?

[Raito]

z/t
Zapraszam tutaj.

[Raito]

1/15+
Tego południa pogoda nie sprzyjała. Niebo powoli zachodziło co raz to ciemniejszymi chmurami. Wiatr już całkiem zagłuszył śpiew ptaków. Jedynie niestrudzeni ludzie, władcy natury pozostawali nieprzezwyciężeni w robieniu hałasu.
Tymczasem jeden z przedstawicieli owej rasy właśnie zapukał do drzwi posiadłości Kyoushiego. Ostatnim razem, kiedy działo się coś podobnego, gościem okazał się Murabito. Niestety tamta przygoda już się skończyła, a białowłosego czekały nowe wyzwania. Pozostawało tylko przerwać aktualne zajęcia i należycie przyjąć przybysza.
Podbnie jak wtedy, wraz ze zbliżaniem się do wejścia, genina uderzył specyficzny zapach. Był łagodniejszy od gnojowego, ale czy aby napewno milszy? Była to woń alkoholu.
Przy ostatniej misji los potraktował shinobiego nadzwyczaj ulgowo, więc dlaczego również dzisiaj nie spróbować szczęścia?

[Kyoushi]

Kyou dnia dzisiejszego nie planował nic. Po prostu pogoda wahała się za bardzo by ten cokolwiek chciał robić. Leżał leniwie na łóżku i nie zamierzał z niego wstawać. Tak dokładnie, planem było spanie i przeczekanie tego, aż miałby się wybrać do parku pod drzewo, by pewnie i tam zasnąć, gdyż lenistwo to jedna z jego cech, które najbardziej rzucał się w oczy. Niestety tego planu dziś nie mógł zrealizować. W tym wszystkim było coś nie tak, gdyż łatwo można zauważyć, że wymaga się od niego wstania z łóżka, a po drugie znów jakiś zapach. Jednak nie tak uciążliwy jak ten Murabito, było coś innego, a pukający przychodzień nie był już tak natarczywy jak ten ostatni.

Podchodząc do drzwi, uchylił je do połowy i zapytał - Słucham, cóż się stało? - grzecznie zapytał przechodnia czy też człowieczynę, którego zobaczył za progiem mierząc go wzrokiem i ewidentnie wyczuwając alkohol. Nie przeszkadzał mu ten zapach prawie w ogóle.

[Raito]

2/10+
Dzisiejsza pogoda pokrzyżowała Kyoushiemu wszystkie plany. Nie było ich zbyt dużo, właściwie jeden. Opierał się jedynie na zmianie miejsca leżakowania. Biorąc pod uwagę lenistwo młodzieńca, samą przechadzkę do parku możnaby uznać już za jakieś osiągnięcie. Mimo to, prądy atmosferyczne zmusiły genina do pozostania w domu. W ten sposób chłopak obijał się aż do południa, kiedy to do jego progów zawitał gość.
Shinobi bez marudzenia poderwał się i powitał przybysza. Był nim pachnący alkoholem ciemnej karnacji mężczyzna, ubrany w mocno przetartą kurtkę i zamszowe spodnie. Wszystko koloru czarnego. Kiedy tylko Cie zobaczył, niemrawo się uśmiechnął.
- Witam, witam... Nazywam się Damasa. Przychodzę do Pana z pewną propozycją. Może wejdziemy do środka, jak przystało na ludzi biznesu? - powiedział lekko niewyraźnie. Czuć było, że boryka się jeszcze z kacem.

[Kyoushi]

Kyou spoglądając na niego widział w nim, całkiem zadbanego mężczyznę. Ubrany w ciemny strój, który niczemu sobie nie kontrastował do twarzy, gdyż sam był jakby 'czarny'. Damasa powiadasz.. Już mi na chatę cwaniak chce wbić przymrużając oczy spoglądał na ciemnego człowieka, ale uchylił tym razem całkowicie drzwi.

- Zapraszam, skoro ma pan jakiś biznes to możemy skorzystać, a że na zewnątrz może się zaraz rozlać to wejdźmy do środka - rzekł otwierając na oścież drzwi wprowadzając mężczyznę do środka. Przychylnym gestem również było powolny zamach dłonią ku mieszkaniu, tak by wprowadzić gościa do salonu, gdzie mógł spocząć i wyjaśnić w jakiej sprawie się do niego wybrał.

- Cóż w takim razie do mnie sprowadziło panie Damasa? W czym miałbym pomóc - zapytał odchylając mężczyźnie krzesło w salonie, tak by mógł spokojnie spocząć, widać po nim jednak wczorajsze zabawy z alkoholem, które odbijały się nieprzyjemnym zapachem.

[Raito]

5/15
Mężczyzna chętnie skorzystał z zaproszenia. Jak tylko zbliżył się do młodzieńca, uścisnął mu dłoń. Mimo podejrzanych woni wydawał się dość ogarniętą osobą. Grzecznie podążył za właścicielem i naprzeciw niego zasiadł przy stole. Pozostało tylko o wszystkim opowiedzieć.
- Już wszystko tłumaczę. W centrum Ryuzaku jest pewna knajpa - Fesutibaruōran. Niby zwyczajny bar, ale codziennie przesiaduje tam pewien typ - Kurukku. Rzadko kiedy znajdziesz go samego, przeważnie jest otoczony publiką. Wszystko za sprawą jego zakładów. Konkurs nazywa się Soko Made i polega na teście sprawdzającym kto dłużej utrzyma się na nogach. Zawodnicy po kolei wypijają kolejne porcje sake, do momentu aż jeden nie zejdzie. Łatwo możesz sobie wyobrazić kto zazwyczaj zwycięża. Razem z moimi chłopakami podejrzewamy, że Kurukku podmienia trunek swojego przeciwnika na o wiele mocniejszy. Twoje zadanie polegałoby na włamaniu się do jego tajemniczego kuferka, przeszukaniu zawartości i ewentualnej podmianie mocniejszego alkoholu na wodę. Problem polega na tym, że spryciarz zawsze trzyma skrzynkę przy sobie. Jeżeli wywiążesz się z umowy, zostaniesz nagrodzony częścią mojej zdobyczy. Jutro wieczorem staję do zawodów i wolałbym się nie zawieść. Już jedna porażka mi wystarczy. Zadbałem o to, aby do tego czasu nikt nie podejmował wyzwania. Pasuje Ci taki układ? - znacząco uniósł brwi w oczekiwaniu na twoją odpowiedź.

[Kyoushi]

Mężczyzna usiadł na miejscu, które Kyou dla niego przygotował, a sam zasiadł na przeciwko niego. Oczywiście tym razem uścisnął dłoń, tym razem to zrobił niż w poprzednim wypadku Murabito, lecz po tym jak poznał bliżej farmera mógłby go nawet uściskać. Cóż do faktów. Misja polegała na podmianie trunku, który serwuje niejaki Kurukku na wodę. Problematyka tego zadania polega na tym, że skrzynkę wraz z trunkami nosi zawsze przy sobie, a termin zawodów jest już jutro. Nie ma wiele czasu, a specjalistą w kradzieży Shiroyasha nie był, ale cóż.

- No więc powiem tak. Nigdy nie ukradłem niczego, ale zawsze można spróbować, postaram się pomóc. - powiedział spoglądając z zainteresowaniem na mężczyznę, gdyż kusił go pieniądz, który mógł ewentualnie zarobić. - Mam jeszcze pytanie dotyczące kiedy mam podmienić trunek, dziś? Jutro? Oraz czy masz może flaszkę z wodą, którą miałbym podmienić, bo nigdy nie widziałem w jakiej on ją trzyma. Pomóż mi w ten sposób, a ja pomogę Tobie. Deal? - zakończył zaciągając nowomową, którą zasłyszał ze swojej rodziny, która szczyci się handlem z obcokrajowcami, więc i języka mógł zaczerpnąć. Czyżby Kyou zabawił się w złodzieja?

[Raito]

7/15+
Damasa bardzo się ucieszył, że chłopak przyjął propozycję. Jego twarz ropromienił niewyraźny uśmiech.
Zaciekawiło go, kiedy Kyoushi zaczął zadawać pytania. Było to jasnym dowodem na to, że chłopak wziął się do roboty na poważnie, a nie na odwal, tylko dla łatwej kasy. Dlatego też chciał udzielić ninjy niezbędnych informacji i oddać już swoje troski w jego ręce.
- Podmiany dokonaj kiedy to tylko będzie możliwe. Czas nie gra roli. Ważne tylko, abyś uwinął się przed jutrzejszym wieczorem. A! - wykrzyknął, wyciągając zza pazuchy flakonik z przezroczystym płynem. - Dobrze, że przypomniałeś. Proszę, tu masz zamienną flaszkę. - podał shinobiemu naczynie. - Ok, no to jesteśmy kwita. Deal? Of course! - odpowiedział podobnym zapożyczeniem. - W takim wypadku nie pozostaje mi nic innego jak się pożegnać i czekać na jutrzejszy rozwój wydarzeń. Do knajpy musisz udać się sam. Nikt nie może mnie tam wcześniej zobaczyć, ani dowiedzieć się o naszej znajomości. Do zobaczenia. - wstał, podał dłoń na odchodne i udał się w stronę wyjścia.
Powinnością genina było już tylko odpowiednio przygotować się do zadania, po czym odnaleźć Fesutibaruōran.

[Kyoushi]

Białowłosy zauważył zadowolenie wymalowane na twarzy przybysza, który go nie krył w żaden sposób. W końcu nie musiał nawet długo prosić, a Kyou jako, że lubił wyzwania szybko się zaadoptował i zdecydował zrobić co potrzeba by pomóc mężczyźnie. Po dogadaniu młodzieniec otrzymał zamienna flaszkę, którą obejrzał raz jeszcze nim schował by móc ją podmienić. Uścisnął dłoń i wyprowadził gościa zamykając za nim drzwi. Sam musiał się bowiem jeszcze ogarnąć nim wyjdzie w poszukiwaniu baru. Planował udać się tam już dzisiejszego wieczoru, gdyż z opowieści Damasa, człowiek któremu miał podmienić flaszkę bywał tam codziennie, więc im szybciej się z tym uwinie tym lepiej.

Gdy nastał wieczór i zaszło już słońce młodzieniec wyruszył w poszukiwaniu Fesutibaruōran. Więc czas na podróż. Flaszka spakowana i można ruszać. Wychodząc zamknął za sobą drzwi i w drogę! Idąc przed siebie rozmyślał jak dokonać podmiany tak by ofiara się o tym nie dowiedziała. No cóż na razie nie miał zbyt wielu pomysłów, ale jeszcze miał czas. Snuł się tu i ówdzie szukając Fesutibaruōran. W samym centrum miasta nie mógł się zorientować, gdzie może leżeć bar. Niestety zapomniał o to zapytać zleceniodawcę, ale to nie mogło być przecież jakieś trudne, w końcu nie jest to aż tak duża mieścina by nie trafić do jakiegoś baru. No i po pewnym czasie poszukiwań dotarł. Dotarł przed bar gdzie łatwo było się zorientować, iż się nie pomylił. Teraz zostało tylko wejść, taki również miał zamiar próbując wejść przez drzwi frontowe.