Mieszkanie Matsu

[Uchiha Matsu]

Matsu wędrował ulicami dość szybko i sprawnie. Było calkiem późno, ale mimo takiej pory ludzie nadal krzątali się tu i ówdzie zamykając sklepy czy wracając z dziećmi z dodatkowych, pozalekcyjnych zajęć. Matsu miał szczęście, że etap szkolny skończył dość szybko. Nie lubił uczęszczać do akademii, szczególnie, że wszystko co wykładano tam już dawno zdołał pojąć dużo wcześniej i nudził się tam. Jedyne zajęcia na których na prawdę miał problem to taijutsu. Brakowało mu tężyzny fizycznej i strasznie mu to doskwierało. Ale jeszcze będzie czas, by przypakować. Teraz wypadało się skupić na tych zapachach, które uderzyły w jego nos już przed zakrętem. Jakby wszedł do swojej ulubionej restauracji z ramenem za dzieciaka. Gdy staruszka przywitała go z nienacka pochylił się lekko i z respektem wydukał:- Dobry wieczór, jestem trochę za wcześnie.- Skończył mówić z uśmiechem i nagle zauważył, że starsza pani nie była specjalnie wystrojona do kolacji. Zdawało się, jakby miała udać się znowu na wyprawę, okryta płaszczem i fikuśnym kapeluszem, tylko tym razem spodziewała się grubej akcji, bo kija miała na prawdę sporawego.- O co chodzi z tym ubraniem, proszę pani?- powiedział zaciekawiony Uchiha. Nie miał nic przeciwko przygodzie, ale musiałby najpierw wrzucić coś na ząb. Zapachy z domu zaczęły działać na jego żołądek, który zaczął nagle głośno burczeć.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 3/15

Kobieta machnęła tylko kijem w powietrzu i trzeba przyznać, że wyglądało to naprawdę majestatycznie, a następnie odłożyła go obok drzwi wejściowych. Dała znak ręką, by chłopak stojący niemalże u jej progu wszedł i się rozgościł. Matsu mógł więc śmiało wchodzić, ale czy chciał?
- Wchodź, wchodź! - zachęcała kobieta i czekała, przytrzymując drzwi. Gdy chłopak wszedł do domu jego oczom ukazał się widok taki jaki się spodziewał zastać. Tynk odchodzący od ścian i tego typu rzeczy - Nie martw się. Może nie wygląda, ale to naprawdę solidna chałupa. Krążą plotki, że bez trudu przetrwał zderzenie z techniką Doton: Doryō Dango i nic mu się nie stało.
Jeśli Matsu znał tą technikę albo chociaż o niej słyszał, to z pewnością wiedział do czego zmierzała kobieta. Bardzo wytrzymały budynek. Chociaż prawdopodobnie były to tylko plotki wymyślone przez samą kobietę albo nawet poprzednią właścicielkę lub właściciela - czyli być może nawet rodziców tejże kobiety. Kobieta zaprowadziła Matsu do jadalni i tam ... był inny świat. Turkusowe ściany, pięknie odmalowane. Duży, drewniany stół w kolorze jasnobeżowym. Pięknie nakryty śnieżnobiałym obrusem i srebrną zastawą. Na suficie wisiał żyrandol z 12 świecami. Widać było, że to jedno pomieszczenie jest takie jakie być powinno. Piękne niczym z jakiegoś pałacu. A wiszące na ścianach gdzieniegdzie obrazy tylko dodawały temu miejscu uroku. Jeden obraz przedstawiał młodą parę. Pewnie to była ta staruszka i jej mąż. Barwy na nim były żywe jak za starych dobrych czasów. Kolejny obraz przedstawiał jakąś bitwę. Inny kota. Były tam jeszcze ze trzy obrazy, ale na nie Matsu nie zwrócił uwagi, bo kobieta zaraz przyniosła pierwsze danie. Zupę z warzywami, makaronem i kawałkiem mięsa. Postawiła półmisek na stole i zaczęła nalewać, a chłopak mógł poczuć te piękne zapachy przypraw.
- A o co chodzi z tym ubraniem? Powiem CI po posiłku.

[Uchiha Matsu]

Niesamowita opowieść babci trafiła do serca Mtasu.- Ta chałupa została zderzona z potężną techniką elementarną i nadal stoi niewzruszona? Ciekawe z czego musiala być zrobiona?- Nie mógł doczekać się więcej opowieści na temat starszej pani. Czuł, że jest ona skarbnicą wiedzy. Matsu wyczekał swoje na progu domu, lecz w końcu został zaproszony do środka. To co zobaczył przewyższyło jego wszelkie oczekiwania. Świeże, pstrokate kolory na ścianach, przyozdobionych obrazami, eleganckie meble i stary wystrój był uzupełnieniem przepięknego wnętrza. Z pozoru mało imponująca chatka okazała się dworkiem rodem ze starych czasów. Bardzo sprytnie zakamuflowane dla potencjalnych złodziei. Matsu zwrócił uwagę na bogate kolorami obrazy. Jeden z nich musiał przedstawiać staruszkę i jej męża. Chłopak nie wiedział co się stało z jej mężem i wolał nie pytać. Nie miał też za bardzo na to czasu, gdyż pierwsze danie wjechało na stół. Zupa z bogatą wkładką mięsną i warzywną uderzała w nozdrza młodego Uchihy gdy ten łapał za łyżkę i nawijal już makaron. - Itadakimasu- powiedział i zabrał się za pałaszowanie.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 5/15

Na twarzy kobiety gościł uśmiech i także trzęsły się jej uszy podczas jedzenia.
- Miałam to zrobić wczoraj - oznajmiła - Ale skoro nie mogłeś przyjść to postanowiłam zrobić sobie coś mniej obfitego, a prawdziwą ucztę zorganizować dzisiaj. Mam nadzieję, że smakuje! Bo mi bardzo!
Skomplementowała swoje własne dzieło i niemalże roześmiała się. Była szybsza i szybciej jadła posiłek niż Matsu. Po chwili już niczego nie miała na talerzu. Jednak poczekała cierpliwie aż młodzieniec dokończy, a następnie wzięła dwa brudne talerze i dwie brudne łyżki i udała się z nimi do kuchni. Bynajmniej nie traciła czasu na ich mycie. Po prostu przyniosła tym razem talerze płaskie (zupę bowiem jadło się zwyczajowo w talerzach z wgłębieniem). Do tego nóż i widelec. Na te przygotowane talerze po chwili trafiło drugie danie. Ziemniaki z koperkiem. Jakaś pieczeń niesamowicie pachnąca i warzywa posiekane na surówki. Do tego oczywiście sok jabłkowy, którym można było popić i który kobieta postawiła na stole tak, by Matsu mógł zobie dolewać ile chce (oczywiście dała mu też szklankę).
- A co o tym sądzisz?
I znowu jedzenie. Po jakimś czasie oba talerze były już puste (no chyba, że Matsu niejadek i zostawia jedzenie!). Kobieta poszła do kuchni i przyniosła tym razem ciasto. Jakieś czekoladowe, aromatyczne. Do tego trzy kulki ... lodów. Jedna o smaku banana. Druga o smaku jabłka. Trzecia o smaku wiśni. Lody w zimie? Cóż za pomysł? Ale pewnie były dobre, a samo danie przemyślane. Matsu mógł więc jeść, prawda? Po jakimś czasie na stół trafiły też kruche ciasteczka z nadzieniem czekoladowym. Taki jakby drugi i mniejszy deser. Chodziło po prostu o to, że jakby Masaru jeszcze był głodny to może się częstować.
- Jeśli chcesz jeszcze jakąś dokładkę, to mów - powiedziała i skinęła głową na znak, że posiłek zakończony. Minęło jakieś 45 minut od jego rozpoczęcia. Była więc godzina 19:30 na oko. Nie było jeszcze ciemno. Staruszka w końcu jednak wyjawiła tajemnicę swojego stroju - Skoro mówisz, że musisz trenować - zaczęła - To ja w ramach treningu porządnie przetrzepię Ci skórę. To strój, który zakładam do walki, bo wbrew pozorom trochę umiejętności mi pozostało na stare lata, hehee.
Roześmiała się i wskazała na podwórko. To był jasny znak, by Matsu z nią wyszedł.

[Uchiha Matsu]

Matsu zaczał jeśc. Pierwsze dania opedzlował względnie szybko i zabrał się za drugie kotlecik z ziemniakami i surówką, potem dokładka i lody na samym końcu. Babcia znała się na rzeczy i gotowała lepiej niż niejeden właściciel knajpki. w wiosce Może ona sama kiedyś też taką prowadziła, kto wie. Jej mąż musiałbyć farciarzem, bo z obrazów, które młody widział na ścianie również była z niej niczego sobie kobitka. Pałaszował dalej konkretnie wsuwając w siebie kolejne pełne widelce.- Dziękuje za pyszny posiłek- mamrotał między kęsami cały czas starając się zachować kulturę jedzenia. Matsu skończył ostatnią gałkę lodów już bardzo powoli odkładając łyżeczkę, tak jakby trochę ociężały. Miny jakie robił podczas jedzenia mogłyby się wydawać śmieszne, lecz starał się wyrazić jak największy szacunek dla kucharki i przyrządzonego posiłku. Wiedział, że musi ją pochwalić, bo jedzenie smakowało mu niezmiernie. - Najlepsze kotlety, surówka i lody w życiu!- wykrzyknąl młody Uchiha i obdarzył staruszkę szerokim uśmiechem. Gdy ta po kolei zbierała talerze Matsu dalej wychwalał jej kuchnię.

Pszyszła jednak pora na to by odkryć tajemnice dziwnego stroju. Otóz okazało się, że młody ninja mógł jednak przyjść wczoraj gdyż okazało się, że babiczka mimo wieku potrafi się całkiem nieźle wyginać. Matsu postanowił oczywiście zaakceptować wyzwanie i dowiedzieć się czegoś więcej o walce. Każda możliwość w tym kierunku dawała mu potężnego kopa motywacyjnego, a przeciwnika też będzie miał w miarę interesującego. Najdziwniejszy trening w jego życiu właśnie się rozpoczynał.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 7/15

Staruszka przytaknęła. Wiedziała, że Matsu jej nie odmówi. I tym sposobem oboje wyszli na zewnątrz.
- Jeśli się zgodzisz - powiedziała - To udzielę Ci paru lekcji, które mogą Ci się przydać.
Będąc na ganku, sięgnęła po kij, który tam pozostawiła. To pewnie była jej ulubiona, a być może jedyna broń. Nagle wymierzyła chłopakowi lekkie uderzenie w ramię. Uderzenie zostało wymierzone z zaskoczenia i na tyle szybko, by chłopak nie mógł zareagować. No i na tyle lekko, by nie zrobić mu większych szkód. Trochę tylko zabolało, a i siniak pewnie będzie zdobić jego rękę jeszcze przez tydzień. Nic więcej jednak się nie stało. Staruszka musiała więc wyhamować energię kinetyczną uderzenia tuż przed zderzeniem i dzięki temu zminimalizowała obrażenia.
- Lekcja pierwsza. Powinieneś zachować czujność, bo nigdy nie wiesz kiedy wróg - a ja teraz nim jestem - zaatakuje. Nie czekaj na gong czy znak sędziego, bo podczas prawdziwej walki takiego nie będzie. Nie licz na to, że ktoś pozwoli Ci spokojnie dobrać dogodną dla siebie pozycję.
W tym momencie Matsu mógł także zaatakować swoją przeciwniczkę. W końcu ona coś tam mówiła, nie? Była więc wystawiona na atak (jeśli atak nastąpił to nastąpiło to co opiszę w spoilerze, w przeciwnym razie to nie miało miejsca i możesz to zignorować).

Kobieta dostała uderzenie, jednak ... na jej miejscu pojawiło się krzesło. To krzesło stało w domu, z którego po chwili staruszka wyszła, ciągle trzymając kij.
- Bardzo dobrze, ale na mnie to nie podziała - powiedziała ciągle będąc gotowa do bloku czy uniku - Możemy przejść do lekcji drugiej? - zapytała w końcu.

Jeśli Matsu nie zamierzał jej atakować, to kobieta po prostu zaproponowała, by stanąć jakieś 10 metrów od siebie. Tak jak podczas prawdziwego pojedynku.
- Czasem zdarza się jednak tak, że przeciwnik będzie stał naprzeciwko Ciebie. Jak podczas prawdziwego pojedynku. Możesz wykorzystać odległość na swoją korzyść. Przygotować uniki czy strategię. Generalnie złapać oddech i skupić się na tym co musisz zrobić, by wygrać lub ocalić życie - tłumaczyła - To lekcja druga. Nadążasz? Jeśli tak, to czy możemy zaczynać?
Po otrzymaniu potwierdzenia, wyciągnęła z płaszcza trzy shurikeny i cisnęła w Matsu. Widać kij nie był jej jedyną bronią, a ta była równie niebezpieczna. Matsu nie mógł tego zignorować.

Generalnie staruszka jest silną, acz starą wojowniczką (a przynajmniej tak planuję). Nie musisz się jednak bać. To misja rangi D i nie zginiesz, więc nie podawaj nawet statystyk.

[Uchiha Matsu]

Matsu wystawił rękę do rozpoczęcia pojedynku i od razu pożałował tej decyzji bo staruszka nie zawachała się przywalić kijaszkiem w jego ramię, które akurat było odkryte. Lekcja pierwsza polegała na zachowaniu czujności zawsze i wszędzie. Podczas gdy rozmasowywał ramię sięgnął po noża kunai by odwdzięczyć się pięknym zanadobne. Zaatakował starszą panią, gdy ta zaczęła biadolić.- Trafiłem- pomyślał Matsu i nagle zmieniła się ona w chmurę dymu a potem zamiast babci młody Uchiha zobaczył krzesło ze środka domu. Odwrócił się napięcie, gdy uslyszał jej głos z za pleców i przyjął pozycję bojową. Była na prawdę uzdolniona jak na starszą babcię. Matsu nigdy by nie podejrzewał, że jest kunoichi. No ale czego to ludzie nie ukrywają pod maską codzienności.
Kolejną lekcją, którą mu wyłożyła dość szybko było ustawianie się, ewentualne oddalanie się od przeciwnika i zwiększanie dystansu na swoją korzyść. Strategiczne myslenie podczas walki jest jej kluczowym elementem i zgubiony umysł w walce jest od razu skazany na porażkę. Czas na skupienie musiał nadejść szybko, gdyż babcia nie próżnując posłała w jego stronę trzy shurikeny. Wziął kunaia i lekko odskoczył tak, by odbić tylko jednego z nich a nie musieć unikać wszystkich trzech na raz. Następnie po udanym uniku próbuje wyjąć swoje dwa shurikeny z żyłkami i cisnąć w stronę swojej oponentki. Był ciekaw czy i tym razem uda jej się odskoczyć.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 9/15

Masaru był pewny, że trafił staruszkę. Niemniej jednak ta z łatwością uniknęła tego jakże oczywistego ataku. Może nie był dla oczywisty dla wszystkich, niemniej jednak dla niej tak. Kiedyś na pewno była znakomitym shinobi i tak już jej zostało. Tym razem doszło do walki na długi dystans. No dobra. Nie był to długi dystans, ale walka taka jednak była dystansowa. Kobieta tym razem nie uniknęła jednak ataku. To znaczy ... nie wykonała uniku. Błyskawicznie wyciągnęła swoje trzy shurikeny i wyrzuciła je w kierunku Matsu. W kierunku Matsu i nadlatujących z jego strony shurikenów na linkach. Dwa shurikeny miały za zadanie trafić w nadlatujące wrogie pociski (jeśli to się uda to nici z kontrolowania ich za pomocą linek). Jeden miał przelecieć pośrodku nich i uderzyć w Matsu, który sobie stał. Staruszka tym samym dawała Matsu niejako lekcję trzecią lub dodatek do lekcji drugiej. Była to oczywiście lekcja opanowania. Nic nie mówiła, ale młodzieniec mógł to zauważyć. Staruszka nie wykonywała niepotrzebnych i gwałtownych ruchów i odpowiadała na ataki przeciwnika tak, by jak najmniejszym kosztem skontrować atak przeciwnika i jego ewentualne następstwa, jednocześnie wyprowadzając kontrę. Po wypuszczeniu więc swoich trzech shurikenów wyciągnęła jeszcze dwa i czekała. Czego się spodziewała? Znaczy się, to może trochę za dużo powiedziane. Niemniej jednak brała pod uwagę, że pociski Matsu ciągną za sobą linki i zaraz pewnie wykonają skręt, unikając tym samym wyrzuconych w ich stronę pocisków staruszki. Jeśli rzeczywiście wiedziała o tych linkach to mogła niejako przewidzieć to co zrobi Matsu. Jeśli rzeczywiście wykona unik shurikenów, to zapewne tak by one się od siebie oddaliły i poleciały po łuku w stronę kobiety. To był najbezpieczniejszy manewr, który uniemożliwiał zderzenie się shurikenów lub splątanie linek. Wtedy wystarczyło tylko wyrzucić swoje gwiazdki tak, by te przecięły linki i takim sposobem udaremnić ten atak. Czy to nie było oczywiste?

[Uchiha Matsu]

Matsu zdał sobie sprawę, że walka nie będzie taka prosta. Babcia była niesamowicie uzdolniona zarówno w ataku jak i obronie. Kontrowała jego ataki zanim jeszcze je wyprowadził. Mogła się spodziewać, skoro była takie dobra, że młody użyje żyłek, ale nie wiedziała co stanie się za parę chwil. Młody wyrzucił swoje dwa zażyłkowane shurikeny ale staruszka skontrowała swoimi. Leciały prosto na niego ale nimi się nie przejmował. Obiema rękami wykonał gwałtowny ruch w ten sposób by jego shurikeny poleciały nieco niżej i nie zderzyły się z tymi wyrzuconymi przez jego oponentkę. Leciały teraz w jej stronę dwa nadal kontrolowane gwiazdki ninja, ale Matsu musiał jakoś uniknąć nadlatujących trzech zagrożeń. Postanowił więc paść kompletnie na ziemie i tutaj zastanowił się nad kolejnym ruchem. Babcia już czekała z kolejnymi shurikenami i była gotowa na wszystkie jego próby. Wtedy to wpadło do niego coś, czego jeszcze nie wykorzystywał. Miał w zapasie całkiem niezłą technikę to przetestowania. Złożył pieczęci psa i tygrysa i powiedział:-Kasumi Jusha no Jutsu- stworzył dziesięc klonów, które nagle mogły by się wydawać prawdziwe. Jednak były one specyficznym genjutsu, którego nauczył się młody Uchiha. Mogłoby się wydawać, że szanse się zwiększyły. Matsu ruszył i rozkazał klonom zrobić to samo jednocześnie klony miały co chwilę wyjmować i rzucać kunaiami i shurikenami, które zostały mu po pierwszym barażu.

Wykonane jutsu:
Suma chakry: 30%

Nazwa

Kasumi Jusha no Jutsu

Pieczęci

Pies → Tygrys

Zasięg

Klony nie mogą oddalić się o więcej niż 15m od użytkownika

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (od dwóch klonów)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z prostszych technik genjutsu, która polega na wytworzeniu iluzji będących idealnym odzwierciedleniem naszego wyglądu. Ów iluzje wychodzą zza drzew oraz skał, a następnie przepuszczają atak na naszego przeciwnika. Dzięki idealnemu odwzorowaniu naszego wyglądu, przeciwnik nie ma pojęcia, za którą iluzją się chowamy przez co możemy zaskoczyć go prawdziwym atakiem.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 11/15

Kobieta trochę się zdziwiła, że Matsu zmienił lot shurikenów tak, by uniknęły jej shurikenów i dalej leciały na nią. Nie było sensu próbować przeciąć te linki. Shurikeny te trzymała w prawej ręce zaś kij w lewej. Co więc zrobiła? Zauważyła, że Matsu padł na ziemię, unikając ataku i szykował jakąś technikę. Wykorzystała to, rzucając dwoma shurikenami w jego stronę. Te gwiazdki trafiły, niestety. Spowodowały ból u młodego Uchiha. W międzyczasie jednak na babcię leciały gwiadki chłopaka. Nie miała problemów, by uderzyć w nie kijem, tak by padły na ziemię. Kij nawet nie ucierpiał. Z czego to było zrobione? Ale idąc dalej. Mimo bólu Matsu jednak zdołał wykonać swoją technikę. Staruszka zdziwiła się, widząc tyle kopii chłopaka. Klony zaczęły rzucać w przeciwniczkę różną bronią, a w tym czasie obolały Matsu zaczął biec w stronę oponentki. Kobieta jednak wykonała niepełny unik i pozwoliła jednej broni przelecieć tak, by mogła zranić jej ramię. Oczywiście tak właśnie by się stało, gdyby chłopak schował swoją broń w broni klona, niemniej jednak ta iluzoryczna broń po prostu przeleciała. Kobieta już wiedziała z czym ma do czynienia. Technika iluzji. Przecież wychowywała się wśród klanu Uchiha, nie? A ci byli specjalistami od iluzji. Doskonale to przejrzała i tylko rzuciła kij mocno w górę, a tak, by poleciał do tyłu. Następnie zaczęła odskakiwać w tym samym kierunku. Ciągle bowiem nie wiedziała gdzie ukrywa się jej prawdziwy przeciwnik. Wolała zachować bezpieczny dystans. Odskakując, złożyła znak i ...
- Kai.
Wszystkie klony zniknęły. A ona tylko wyciągnęła rękę do góry i pochwyciła spadającą broń. Cały manewr był niezwykle widowiskowy. Kobieta jednak była do tego zdolna, nieprawdaż?
- I jak się czujesz? - zapytała. Ciągle patrzyła na prawdziwego oponenta i na to czy się zbliża i co zamierza zrobić.

[Uchiha Matsu]

Widzac, że staruszka boi się wytworzonej przez niego przewagi, Matsu ruszył z całym impetem razem z resztą swoich klonów. Im rozkazał rzucać w babcię shurikenami by ta zajęta unikami rozmyślała nad taktyką, gdy młodzieniec już będzie wiedział, jaki jest jego następny krok. Miał jeszcze w zanadrzu dwa shurikeny z żyłkami po 5 metrów jeden.
Taktyka była prosta. Wyrzucić najpierw dwa shurikeny, a później ukryć w ich cieniu swoje zażyłkowane gwiazdki. Musiał tylko skrócić dystans do babci. bo znajdował się za daleko. Do tego slużyły klony, miały odwrócić uwagę, nie zranić czy unieszkodliwić, lecz kupić trochę cennego czasu. Gdy już był wystarczająco blisko, wyrzucił oba shurikeny i następnie wykonał technikę Kage Shuriken no Jutsu. Technika ta pozwalała użytkownikowi schować kolejne dwa, tym razem z przypiętymi żyłkami o długości pięc metrów shurikeny w cieniu pierwszych wyrzuconych gwiazdek. Gdy ta technika zdoła zaskoczyć przeciwniczkę Matsu próbuje manewrować gwiazdkami tak, by skrępowały swoją oponentkę.

Nazwa

Kage Shuriken no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Zasięg rzutu, zależny od samego użytkownika

Koszt

Brak

Dodatkowe

Dwie bronie miotane|Podczas wykonywania techniki: +10 Percepcji.

Opis Technika polegająca na wyrzuceniu jednego shurikena w taki sposób, by całkowicie pokrywał się z cieniem innego, wcześniej wyrzuconego. Dzięki temu przeciwnik widzi tylko jedną broń, podczas gdy druga pozostaje w ukryciu i może wykorzystać element zaskoczenia do zadania obrażeń. Do wykonania techniki potrzebne są dwa egzemplarze dowolnej broni miotanej. Odległość pomiędzy dwoma broniami jest stosunkowo niewielka, więc przeciwnik ma mało czasu na reakcję.

Nazwa

Sōshuriken no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Zależy od długości posiadanej żyłki

Koszt

Brak

Dodatkowe Wymaga broni miotanej (nie kunaia) i żyłki|Podczas wykonywania techniki: +10 Percepcji.

Opis Technika pozwalająca na wprowadzenie elementu zaskoczenia w pojedynku. Użytkownik przyczepia do broni miotanych żyłki, za pomocą których - precyzyjnymi ruchami palców - jest w stanie kontrolować lot oręża. Dzięki temu można na przykład sprawić, że rzucone shurikeny, których przeciwnik uniknął, zaatakują go ponownie, albo broń poleci za róg, gdzie ukrywa się nasz przeciwnik. Skuteczne, lecz wymaga dobrej orientacji w terenie. Na jedną rękę przypada 5 żyłek z małymi brońmi/1 żyłka z dużą.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 13/15

Matsu nie zamierzał wdawać się z kobietą w jakieś dyskusje i pomimo, że jego klony znikły on napierał. Kupił sobie czas na znalezienie się w takiej odległości, że mógł spokojnie wykonać swój plan. Cisnął więc dwa shurikeny, które zostały uniknięte przez staruszkę. Po prostu kucnęła i puściła je nad głową. Dwa następne, schowane w cieniu poprzednich, jednak dosięgły ją i Matsu zdołał oplątać swoją ofiarę. Ta jednak zrobiła głupią minę i przygotowała się na ewentualne uderzenie. Co prawda była oplątana, ale nogi to miała wolne, więc zawsze mogą wykonać jakiś odskok czy coś. A co do linek? Te pomału puszczały i kobieta zaczęła się uwalniać z więzów.

Nazwa

Nawanuke no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedno z najprostszych ninjutsu, pierwsze z tych które poznają najmłodsi adepci sztuki ninpo. Technika ta służy do uwolnienia siebie/kogoś z więzów, poprzez przesłanie swojej chakry do samego materiału wiążącego - sznurka, żyłki lub czegokolwiek innego. Po chwili technika powoduje poluzowanie wszelkich knebli, uwalniając spętanego. Można użyć tej techniki, jeżeli samemu jest się związanym.

[Uchiha Matsu]

Walka zbliżała się do kulminacyjnego momentu. Matsu ruszyl na ostateczne starcie ze swoją przeciwniczką. Związał ją idealnie swoją techniką i patrzył jak staruszka bezsilnie wije się w pionie. Ten widok, nie był zbyt przyjemny, gdyż kobieta grubo po sześćdziesiątce wywracająca się u siebie na podwórku, ahh. Ale Matsu był już w wirze walki i nie widział w tym nic złego. Sama nie była zbyt miłosierna, gdyż odczuwał jeszcze shurikeny wbite w jego plecy. Ale pomimo bólu, jego poziom adrenaliny sprawił, że był w stanie zakończyć pojedynek.
Nagle wyjął kunaia i mając już niewiele mniej niż pięc metrów wykonał dołożenie kunaia do szyi rywalki mówiąc;- Todomeda!- to koniec, niech się pani podda!- Nastepnie docisnął kunaia, by przekonać się czy to na prawdę ona. Cieszył się z takiego sparingu zaraz po jedzeniu, gdyż wszystko ułożyło się rewelacyjnie.

[Yamiyo]

Spotkanie ze Staruchą
Uchiha Matsu - ranga D - 15/15

Kobieta jednak nie wiła się w żaden sposób. Kucała, będąc oplątaną i za pomocą chakry uwalniała się z więzów. Matsu jednak chciał ją zmusić do poddania się. Ta jednak widząc zbliżającego się chłopaka, wstała i kopnęła go nogą w brzuch. Matsu wylądował na plecach, a shurikeny wbiły się jeszcze głębiej.
- Dobra, dobra - powiedziała zatroskana staruszka - Starczy, starczy.
Podbiegła do leżącego (i płaczącego, jeśli płakał) chłopaka i odwróciła go na brzuch. Później wyciągnęła te shurikeny i używając medycznego ninjutsu naprawiła go. W ten sposób wszystko dobrze się skończyło. Później pozostało jeszcze pozbierać wyrzuconą broń, by móc ją użyć ponownie w walce.
- Jak będziesz miał ochotę, to wpadaj. Powalczymy znowu, a może coś ugotuję. Kto wie?
Następnie kobieta wykonała czynność, której się Matsu nie spodziewał. Wyciągnęła woreczek z pieniędzmi.
- To za rozruszanie moich starych gnatów. - dała chłopakowi 100 Ryo.

MISJA WYKONANA
Wynagrodzenie: 20 PH, 100 Ryo

[Tensa]

1/15
Misja D dla Matsu Nasz młody bohaterski Uchiha spędzał dzień w domu. Po co? Dlaczego? Co robił? To już jego sprawa. Pogoda ładna, a ten w czterech ścianach, no, ale cóż taka teraz młodzież. Dzień mijał mu spokojnie i nic się nie działo. Powoli zbliżało się południe, a słonko grzało mocno. Siedział tak sobie biedaczyna i siedział, aż tu nagle z zaskoczenia, walenie do drzwi. I nie takie spokojne puk, puk, puk, tylko chamskie i ordynarne jeb, jeb jeb. Jakby przynajmniej straż chciała wejść taranem do domu skonfiskować nielegalną pornografie czy inne głupoty. No, ale mniejsza, ktoś w drzwi napieprza, a młody w domu, co zrobi? Czy otworzy? Czy może po prostu będzie miał to w dupie?