Domostwo Arashiego

[Arashi]

Dom jak dom, ale bardziej trafnym stwierdzeniem byłoby nazwaniem tego terenu małą rezydencją. To tu przyszło żyć Arashiemu, byłemu skazańcowi. Cały teren jest dość obszerny, bo poza drewnianym domem w stylu tradycyjnym znajduję się tu też mała łąka i wodne oczko. Cała okolica jest naprawdę ładną i robi wrażenie, a gdy spadnie śnieg całość wygląda jeszcze lepiej, bardzo kameralnie. Jeśli chodzi o sam budynek to składa się z pięciu pomieszczeń oddzielonych od siebie drewnianymi przesuwanymi drzwiami. Dwa pokoje mieszkalne, jedno zajmowane przez Yukiego, drugie gościnne, kuchnia, łazienka i salon, który robi również za jadalnie. W całym domostwie panuję nienaganny porządek i nie ma w nim miejsca na jakikolwiek bród, kurz czy inne niepożądane rzeczy. Drewniana podłoga nadaję jeszcze większego uroku temu miejscu i sprawia, że egzystencja w tym miejscu jest bardzo przyjemna. Oczywiście kogoś takiego jak Arashi nie stać byłoby na mieszkanie tego typu. Jednak nad zresocjalizowanym mężczyzną pieczę trzymał Gentaro, wysoko postawiony ninja Hyuo, który zaoferował mu to domostwo kiedy ciemnowłosy wyszedł z więzienia.

[Mairi]

"Napad!"
1/30
Misja C dla Arashi'ego

Kolejny piękny dzień, a raczej noc zaczynała się w życiu naszego młodego dzielnego bohatera, którym jak każdy już chyba wie był Arashi będący członkiem klanu Yuki. Słońce już prawie godzinę temu zdążyło zajść za horyzont, zaś księżyc swym blaskiem pięknie oświetlał śnieg znajdujący się na podłożu. Chłopak aktualnie znajdował się w swoim domu, gdzie wykonywał zapewne zaplanowane sobie jakieś tam czynności. Będąc w budynku mógł czuć się zupełnie bezpiecznie, tak czy inaczej noc powodowała, że każdy planował już zakończyć swój pracowity lub mniej pracowity dzień i pójść tak po prostu spać. Prawda? Wypoczynek to była właśnie ta chwila, na którą czekał każdy kto w ciągu dnia dosyć ciężko pracował. Czy jednak było tak w przypadku naszego bohatera? Kto wie, z drugiej strony chłopak powinien już sobie przygotować kolację lub zająć się czymś związanym z domowymi czynnościami. Na zewnątrz już temperatura z pewnością spadła poniżej zera i od czasu do czasu można było za oknem zauważyć jak ciemne chmury zasłaniały by po chwili odsłonić blask pełni. To zjawisko było na tyle dobre, że podczas nocy dawało nieco więcej światła niż zazwyczaj dzięki temu można było bez problemu poruszać się po zmroku w danych lokacjach. Dodatkowym bonusem był tutaj śnieg leżący na glebie, który odbijał nocą światło księżyca tym samym powodując że było jeszcze jaśniej. Prawda? Tak czy inaczej każda możliwa decyzja należała do chłopaka. Tylko co teraz będzie robił?

[Arashi]

Sleep little boiii Z pokoju Arashiego wydobywało się ciche pochrapywanie. Spał, jak większość ludzi w środku nocy. Cały dzień wykorzystał do ostatniego możliwego momentu, aż zmęczenie zwaliło go z nóg. Trzeba mu oddać, po wleczących się dwunastu miesiącach w zamknięciu, z pierwszych chwil wolności chciał wycisnąć każde możliwe soki. Człowiek miał to do siebie, że w zastraszająco szybkim tempie przyzwyczaja się do nowej sytuacji, która przestaje nabierać tak wielkiego znaczenia jak na początku. Podobnie było z więzieniem, pierwsze tygodnie były straszne, później Arashi pogodził się ze swoim losem, a brak swobody przestał mu przeszkadzać, aż do momentu, gdy koniec wyroku był naprawdę bliski. Tak też teraz, słodki smak wolności smakował dziesięć razy lepiej. Podczas tego umykającego dnia, shinobi poszerzył swoje zdolności o dwie, całkiem silne, techniki, a także przypomniał sobie jak to jest używać swojego kekkei genkai. Mrożące więzy krwi Furui były nadzwyczajną zdolnością, jednak jak wszystko co nie używane - rdzewiało, pokrywało się kurzem. Zmęczenie tak nagłą aktywnością, w połączeniu z zabieganymi kilkoma godzinami i ciepłym posiłkiem na kolację, sprawiło, że Arashi poleciał w objęcia Morfeusza niemal sekundę po zamknięciu swoich ociężałych powiek. Nawet nie zdjął z siebie ubrania, leżał w codziennej bluzie i spodniach, mając buty na stopach. Obecnie znajdował się w krainie marzeń sennych, a sądząc po jego zadowolonej minie - nie były to koszmary.

ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 10
  WYTRZYMAŁOŚĆ 35
  SZYBKOŚĆ 63
  PERCEPCJA 35
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

Kontrola chakry: C

[Mairi]

"Napad!"
3/30
Misja C dla Arashi'ego

Chłopak po wykonaniu wszystkich swoich wyznaczonych sobie obowiązków czyli zjedzenia kolacji poszedł spać. Młodzieniec leżał na łóżku będąc tym samym w ubraniach, w których to chodził na co dzień. Wszystko wskazywało na to, że jego dzień dobiegł końca. Tak czy inaczej chłopak śpiąc mógł śnić o przeróżnych nawet tych najdziwniejszych snach. Księżyc w pełni górował na niebie tym samym oświetlając wszystko wokół, zaś chmury ustąpiły już dawno pozostawiając po sobie czyste pełne gwiazd oraz komet niebo... Jednak w pewnym momencie coś jak to zwykle bywa musiało się zepsuć dzięki czemu Arashi nie mógł już dużej spać. Z drugiej strony mógł po prostu zlekceważyć sygnał dobiegający z pobliskiego pokoju i rzucić się dalej w wir snu. Tak cz inaczej owym sygnałem było charakterystyczne uderzenie czegoś o podłogę, czegoś co musiało się rozbić. Czyżby to była szklanka lub coś innego, a może jakieś drogocenne szkliwo. Tylko dlaczego się rozbiło? Tego chłopak jak narazie wiedzieć nie mógł, lecz odgłos ten dobitnie wyrwał go ze swojego snu powodując, że ten nie mógł już ponownie zasnąć. Jednak gdyby Arashi nie reagował to ponownie po kilkunastu, a może i kilkudziesięciu sekundach jego oczy zamknęły by się prowadząc go głąb sennej krainy. Tylko co teraz? Decyzja należała do naszego bohatera...

[Arashi]

Nic nie przerywało marzeń sennych mężczyzny. Lekko pochrapując przewrócił się na prawy bok, zapadając w coraz głębsze warstwy krainy śniących. W pewnym momencie dźwięk rozbitego o podłogę przedmiotu, niczym myśliwski nóż, rozdarł na drobne kawałeczki ciszę panującą w domu. Z początku Arashi przebudził się, ale nawet nie otwierał oczu. Cholera, dalej śnię? Jak znam siebie i tak teraz nie zasnę. Pójdę to sprawdzić. - pomyślał shinobi. Część ludzi niestety po nagłym wybudzeniu nie potrafi już ponownie zasnąć. Do tej grupy należał Arashi, a skoro słodka poduszka nie wchodziła w grę, równie dobrze mógł zerknąć czy rzeczywiście mu się przesłyszało. Kto wie, może była to sprawka wiatru lub jakiegoś małego, futrzastego gościa, jednak Arashi jak przystało na shinobiego zachował potrzebne środki ostrożności. Ostatecznie, mógł trafić także na jakiegoś oprycha, który postanowił wzbogacić się kosztem Yukiego. Na korzyść Doko przemawiało to, że zasnął w ubraniu, nie odłączając żadnego elementu ekwipunku. Kosztem lekkich otarć nie musiał się teraz ubierać. Starając się robić jak najmniej hałasu wstał z łóżka. Oczywiście, nie zapomniał o swojej charakterystycznej czapce. Nałożył ją na głowę co od razu dodało mu pewności siebie. Uważając na swoje stopy zbliżał się do sąsiedniego pokoju aby ostrożnie zlokalizować źródło hałasu.

[Mairi]

"Napad!"
5/30
Misja C dla Arashi'ego

Wybudzony ze snu młodzieniec był w pełni zmuszony wstać z łóżka by następnie pójść zobaczyć co się stało w sąsiednim pokoju. Chłopak po przebudzeniu nie mógł ot tak po prostu odwrócić się na drugi bok i pójść smacznie spać. Wręcz przeciwnie Arashi nie potrafił ponownie zasnąć. Chłopak nie miał tak jak inni zwyczajni ludzie. Z drugiej strony to dobrze, że nie był do czegoś takiego przyzwyczajony, ponieważ jeżeli by był to gdyby kimś kto strzaskał szkliwo był złodziej czy ktoś w tym stylu to Arashi mógł by nie wyjść z tego cało. Prawda? Tak czy inaczej młodzieniec wstając ze swojego łóżka robił to bardzo powoli zupełnie tak, aby nie wytworzyć żadnego dźwięku. Nie mniej jednak wychodząc z sypialni zabrał ze sobą swoją czapkę, która dodawała mu dodatkowej odwagi. Idąc chłopak wykonywał każdy swój ruch dosyć wolno i z wyczuciem. Dzięki temu, a nie innemu postępowaniu chłopak nie wytworzył żadnego szmeru czy innego zbędnego hałasu. Po kilkunastu sekundach młodzieniec znalazł się obok drzwi do pokoju, z którego dobiegł hałas trzaskanego szkła. Jeżeli ten wychylił by lekko głowę to mógł by zauważyć że wewnątrz nikogo nie było, zaś oświetlający księżyc pokój zza okna pozwalał ujrzeć potrzaskane szkliwo na podłodze. Stojąc w progu chłopak mógł dać sobie chwilę na namysł. Jednak po kilku kolejnych sekundach Arashi mógł usłyszeć skrzypienie drzwi frontowych oraz powiew wiatru. Czyżby chłopak zapomniał je zamknąć? Kto wie... Tak czy inaczej młodzieniec w pewnym momencie mógł ujrzeć dziwne jasne światło dobiegające z kolejnego pokoju. Czyżby ktoś tam był i używał techniki do poprawienia sobie widoczności? Najwyraźniej tak, chociaż z drugiej strony może po prostu mu się przewidziało... W każdym bądź razie chłopak musiał to sprawdzić nim znów pójdzie spać. Prawda?

[Arashi]

Ciemnowłosy mężczyzna, leciutko zaspany, bo wyrwany z głebokiego snu, pokonywał ze spokojem kolejne metry do sąsiedniego sypialni pokoju. Arashi nie spieszył się, nie chciał spłoszyć potencjalnego zwierzęcego, czy też ludzkiego, intruza. Kiedy był już blisko progu pomieszczenia, zerknął do środka przez uchylone drzwi. Nikłe światło księżyca odbijało się w roztrzaskanym, rozsypanym na podłodze szkle. Jednak poza tym dowodem jakiejś obecności, Yuki nie doszukał się niczego konkretniejszego. Żadnych śladów. Furui pokręcił głową. Niepotrzebnie wstawał z łóżka. Już chciał wejść do pokoju, w celu posprzątania zniszczonego wazonu, gdy coś przykuło jego uwagę. Jakby skrzypienie drzwi frontowych. Serio? Zapomniałem zamknąć drzwi? Mógłbym przysiąc... nie ważne. Same, pod wpływem wiatru by się nie otworzyły. Ktoś tu musi być. - doszedł do pewnej konkluzji.
Zdawało się, że miał rację, ponieważ już po kilkunastu sekundach ujrzał światło w kolejnym pokoju. Rezydencja jest przeciwko mnie. Czemu Gentaro wpadł na pomysł wręczania mi takiego dużego mieszkania. - pomarudził w myślach Arashi. Trzeba było przyznać, nieproszony intruz był całkiem zręczny skoro przemknął niezauważalnie do drugiego pomieszczenia. Ewentualnie było ich więcej. Zwierze odpadało na tym etapie. Nie zabawiałoby się światłem. Podejmując środek ostrożności, Arashi złożył kilka pieczęci. W jego sypialni znajdowała się idealna do kawarimi szafka. Prosta, akademicka technika nie raz wyciągała go z trudniejszych opresji. Uważając na swoje kroki, mężczyzna zbliżaj się do drugiego pokoju, w którym znajdowało się owo tajemnicze źródło światła. Tym razem nie chciał zerkać tuż obok progu. Planował podejść z rezerwą, po łuku, tak aby w razie możliwej zasadzki mieć choćby niewielki dystans do potencjalnego złodzieja.

Podmiana z szafką nocną, która znajduje się w sypialni Arashiego.

Nazwa

Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys › Świnia › Wół › Pies › Wąż

Zasięg Max.

30 metrów

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

W pobliżu musi się znajdować przedmiot możliwy do podmienienia

Opis Kolejna pomocna technika, która niejednokrotnie może uratować życie. Otóż jest to technika podmiany która pozwala w momencie ataku podmienić nasze ciało z zawczasu przygotowaną podmianą z beczką, kłodą bądź innym przedmiotem który znajduje się luźno na powierzchni oraz rozmiarami jak i wagą nie przekracza 1 naszego ciała. Kolejnym ograniczeniem techniki jest świadomość nadchodzącego ciosu. Użytkownik może podmienić się tylko w momencie gdy widzi nadchodzący atak. Wtedy tuż przed zadaniem ciosu następuje podmiana i nasze ciało zajmuje przedmiot wcześniej przez nas wybrany do podmiany.

[Mairi]

"Napad!"
7/30
Misja C dla Arashi'ego


Noc była największym dla wszystkich, no może nie wszystkich ninja wrogiem. Niekiedy jej mrok nie pozwalał niczego poza ciemnością ujrzeć. Jednak tego typu rozwiązanie mogło by być dla niektórych czymś w rodzaju osłony. Osłony przed przeciwnikiem, z drugiej strony niektórzy sprawnie nauczyli się wykorzystywać atuty nocy dzięki czemu mogli bez najmniejszego problemu walczyć lub też i na nawet pracować po zmroku. Tego typu rozwiązanie stawiało innych w niecodziennej sytuacji. Tak czy inaczej kiedy to chłopak ujrzał światło w kolejnym pokoju postanowił skierować się w stronę z której dobiegł promień. Będąc niedaleko nasz młody bohater postanowił uruchomić dzięki swej starej techniki ninjutsu podmianę. Miało być to tak zwane ubezpieczenie od wszelkich tych mniejszych lub większych niespodzianek. Idąc Arashi skierował swe kroki nieco po łuku by następnie móc wejść do samego środka. Tam niespodziewanie chłopak dostał jasnym promieniem światła po oczach, zaś niedługo po tym w jego stronę całkiem szybko poleciało krzesło. Mała odległość między nim, a przeciwnikiem spowodowała że ten nie posiadał wystarczająco dużo czasu na wykonanie jakiegokolwiek uniku. W każdym bądź razie dzięki aktywowaniu wcześniej podmiany nasz młody bohater mógł wyjść z tego bez najmniejszego szwanku. Będąc ponownie w sypialni chłopak musiał się zastanowić co teraz skoro i on i jego przeciwnik zdążyli się już poznać. Prawda? Tak czy inaczej jeżeli chłopak się nie pośpieszy to będzie w dosyć szybkim tempie obrabowany. Najgorsze jednak będzie to, że jeżeli czegoś nie uda mu się zrobić to kiedy przeciwnik uzna go za słabego, będzie mógł się pożegnać ze swoim cennym darem jakie było życie. Tak czy inaczej decyzja należała do niego czy musi wyprosić ze swojego domu nie proszonego gościa. Prawda?

[Arashi]

Niczym zabawa w kotka i myszkę, tajemniczy złodziej oraz Arashi wędrowali po domostwie Yukiego. W momencie, kiedy Furui wdrożył swój plan w życie, na kilka sekund zwierzyna i łowca zamienili się miejscami. Niestety, w pomyśle Ciemnowłosego zabrakło uwzględnienia jednego elementu. Nie wziął pod uwagę, że jego oczy, przyzwyczajone do półmroku panującego w domu, zostaną oślepione przez światło dzierżone przez nieznajomego. W ten oto sposób, ledwie dostrzegł lecące w jego stronę krzesło, a uderzenie zamortyzowała szafka nocna, która w obłoczku dymu pojawiła się na miejscu. Arashi już znajdował się w swojej sypialni mając w głowie kolejny element układanki, mogącej pozwolić na schwytanie złodzieja. W duszy już czuł na sobie wzrok Gentaro, który będzie musiał zapłacić za szkody, jakie narobi nie tylko nieuchwytny nieznajomy, ale też shinobi. Mężczyzna podejrzewał, że wejście do drugiego pokoju będzie nieco zatarasowane przez krzesło i szafkę. Zatem jego przeciwnik nie powinien w szybkim tempie uciec do kolejnych partii domu, zwłaszcza, że podmiana jest bardzo szybko działającą techniką. Prawdopodobnie, złodziej dopiero zdaje sobie sprawę z faktu, że Yuki użył kawarimi no jutsu.
Nie tracąc czasu na zbędne przemyślenia czy działania, Furui złożył kolejne pieczęci, ponownie używając techniki, której nauczył się dawno temu. Już po chwili w pokoju stała identyczna kopia Arashiego, która ruszyła w stronę pomieszczenia, gdzie znajdował się złodziej. Tymczasem Ciemnowłosy już wychodził przez okno, jednocześnie wyciągając ze sobą niewielki taboret, który znajdował się przy łóżku po czym zbliżał się do okna pomieszczenia, w którym szwendał się przeciwnik. Jaka była struktura planu? Podczas, gdy klon miał się pokazać przy wejściu, prawdopodobnie kierując na siebie uwagę włamywacza, jego twórca miał zajść pokój od tyłu, ze strony okna. Całe domostwo było parterowe. Okna niskie, zatem nie powinno być z tym problemu. Arashi zamierzał uzyskać dostęp do pomieszczenia. Światło generowane przez oponenta powinno bez problemu podkreślić jego sylwetkę na tle mroku nocy. Wtedy jeśli okno będzie zamknięte rzuci z całej siły taboretem rozwalając szybę po czym od razu wrzuci do pokoju odbezpieczony granat dymny. (jeśli okno będzie otwarte, po prostu je rozchyli bardziej, bez rzucania meblem). Po czym zawoła. Ej frajerze. To jest trucizna paralizująca twój układ oddechowy. Jesteś kurwa skończony. - tak, shinobi miał pewne skłonności do radykalnych działań, nie wahając się przed ewentualnym rozbiciem własnego okna.
Wiadomo, zwykły granat dymny nie spowoduje żadnych obrażeń u przeciwnika, jednak Arashi liczył, że pewnie wypowiedziany blef poskutkuje tym, że nieznajomy złodziej będzie chciał się jak najszybciej wydostać z obszaru działania "trucizny". Wejście do pokoju było zapewne przyblokowane przez krzesło i szafkę, zatem najszybszą drogą uwolnienia się z dymu było wyskoczenie przez okno i znalezienie się na zewnątrz domu Yukiego, a głównym pragnieniem mężczyzny było właśnie przeniesienie potencjalnego starcia na otwartą przestrzeń. Jeśli do tego momentu plan Furui'a szedł po jego myśli, korzystając z podstawowej kumulacji chakry wbiegł szybko po wypowiedzeniu kłamstwa na dach swojego domostwa, chcąc uzyskać przewagę wysokości, gdyby złodziej rzeczywiście wyskoczył przez okno. Ciekawe czy się nabierze. - pomyślał Arashi, pewny swojego podstępu. W rzeczywistości, wszystko mogło pójść na opak, takie sytuacje były nieprzewidywalne, zatem czas przekonać się cóż przyniosą kolejne sekundy.

Oczywiście mam świadomość, że nawet 10% tego planu może nie wejść w życie, bo NPC może coś dziwnego zrobić. Tak tylko starałem się nakreślić co by się stało jeśli sytuacja wyglądałaby właśnie tak.

Kolejność hipotetycznego działania:

• stworzenie klona
• wyskoczenie z taboretem na zewnątrz, klon kieruje się ku wejściu do pokoju gdzie się znajduje złodziej
• Arashi szybko kieruje sie ku oknu wyżej wspomnianego pomieszczenia, najpierw stara się upewnić czy złodziej dalej jest w środku.
• Jeśli okno jest zamknięte rzuca taboret. Jeśli jest otwarte nie rzuca.
• Wrzucenie do pokoju odbezpieczonego granatu dymnego i kłamstwo na temat jego działania (niby trucizna)
• Kumulacja chakry i wbiegnięcie na dach domu, obserwacja otoczenia.

Nazwa

Kinobori no Waza

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

Nazwa

Bunshin no Jutsu

Pieczęci

Baran › Wąż › Tygrys

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny (za 2 iluzje)

Dodatkowe

Brak własnej woli; niematerialne

Opis Prosta technika Ninjutsu, która polega na stworzeniu iluzji nas samych. Przy jej pomocy – w zależności od Kontroli Chakry – jesteśmy w stanie stworzyć od jednej do kilkunastu iluzji, które wyglądają jak my i wykonują nasze polecenia wydawane drogą mentalną. Oczywiście iluzje nie są materialne, więc każde uderzenie w nie kończy się ich rozwianiem w małym, błyskawicznie znikającym obłoku dymu. Warto również zauważyć, że iluzje nie wydają żadnych dźwięków, dodatkowo nie rzuca swym "niematerialnym" ciałem cienia, a także nie potrafią poruszać żadnych przedmiotów.

[Mairi]

"Napad!"
9/30
Misja C dla Arashi'ego



Dzisiejszej nocy Arshiemu przyszło walczyć ze złodziejem. Tak czy inaczej chłopak musiał coś sensownego wymyślić by w porę pokonać swojego przeciwnika. Będąc w sypialni młodzieniec wymyślił na szybko całkiem ciekawy pomysł, dzięki któremu był w stanie pokonać swojego przeciwnika. Arashi stworzył iluzję, którą następnie wysłał do pokoju, gdzie stoczył pierwsze starcie z przeciwnikiem by następnie móc wyskoczyć przez okno, aby wcielić swój plan dalej w życie. Wychodząc zabrał ze sobą wspomniany cześniej przedmiot. Będąc poza budynkiem chłopak mógł ujrzeć światło dobiegające z pokoju, gdzie Arashi stanął naprzeciw swojemu przeciwnikowi. Chłopak miał w pewnym sensie rację, ponieważ tworzone przez niego światło powodowało, że ten mógł ujrzeć chociaż jego zarys sylwetki. Sylwetka chłopaka wskazywała na płeć męską co stawiało przeciwnika w dosyć jasnym świetle. Arashi widząc wszystko przeszedł dalej do działania. Chłopak jednym szybkim i dosyć silnym ruchem spowodował że okno się rozbiło zaś taboret wpadł do środka. Światło zaczęło wariować, przez co chłopak mógł wyraźnie rozpoznać stres oraz wyraźne zdenerwowanie przeżywanego przez niego. Kilka sekund później do pokoju wrzucił granat, zaś później chłopak zaczął krzyczeć co w końcowym etapie spowodowało potwierdzenie zaistniałej sytuacji przez chłopaka. Mężczyzna wypadł zupełnie jak opatrzony przez okno, zaś kiedy ten znajdował się na dachu mógł wręcz idealnie podziwiać co robi jego przeciwnik, który miał około sto osiemdziesiąt centymetrów wzrostu i był ubrany w dresy na których miał ciemną kurtkę... Tylko co teraz? Tak czy inaczej odległość jaka dzieliła dwójkę bohaterów wynosiła około piętnaście metrów i jak narazie pozycja chłopaka nie była zdradzona więc mógł atakować z zaskoczenia.

[Arashi]

Nagłe ruchy światła w pokoju dały znać Arashiemu o dwóch faktach. Złodziej dalej był w pomieszczeniu oraz kompletnie nie spodziewał się natarcia od strony podwórza. Yuki uśmiechnął się pod nosem, kiedy wrzucał granat dymny do pokoju. Po wypowiedzeniu swojego blefu wbiegł na dach domostwa i obserwował. Był pewny planu, który wdrożył i mimo rozbitego okna nie żałował podjętej decyzji. Rzadko wahał się przed podobnymi, dość radykalnymi rozwiązaniami, poza tym, za szkody zapłaci pewnie jego dawny opiekun - Gentaro, dzięki wpływom którego mógł mieszkać w tak dobrych warunkach. Bez niego zapewne skończył by w jednej z tych bardzo tanich kawalerek.
Wracając do teraźniejszości. Znajdujący się już na dachu Arashi z napięciem oczekiwał na na objawienie się nieznajomego. Jednocześnie rozważał kolejne, możliwe scenariusze. Cień zadowolenia przemknął po twarzy shinobiego, kiedy ubrany w dresy i ciemną kurtkę osobnik wyskoczył przez okno. Nie zauważył Furui'a, a Ciemnowłosy poza swoim planem liczył, że niedokładnie zbite w framudze szkło chociaż trochę poharatowało przeciwnika. Od razu zrezygnował z shurikenów, przeczuwając, że świst metalu przecinającego powietrze da złodziejowi czas na unik. Nie zastanawiając się długo użył techniki klanowej chcąc uniemożliwić dalszą walkę, zadziałać po cichu i zakończyć problem w zarodku, jednocześnie dalej nie zdradzając swojej pozycji. Otóż po kumulacji chakry przez Arashiego, trzy metry nad złodziejem pojawiło się piętnaście lodowych igieł, nieco krótszych i grubszych wersji senbonów. Miały one z charakterystyczną dla Hyōtonu szybkością, rozproszyć się i po zatoczeniu niewielkiego łuku wbić się w ciało złodzieja. Furui starał się aby kolce wbiły się w okolice nóg, rąk, dłoni, brzucha przeciwnika. Miał na celu unieruchomienie osobnika, a nie jego zabicie.

Nazwa

Hyōton no Jutsu: Reberu Shi

Przeskok między poziomami D i C jest niewielki - lód stworzony za pomocą Hyōtonu rangi C może zajmować większą powierzchnię, nieznacznie wzrasta również zasięg możliwego wykonywania technik. Dużym bonusem jest to, że tworzenie lodu jest płynniejsze i nie wymaga aż tyle skupienia co poprzednio.

Wytrzymałość

Bardzo Słaba

Szybkość

Przeciętna

Zasięg

Brak Skupienia

10 metrów

Pełne Skupienie

30 metrów

Wielkość Max.

Szerokość

8 metrów

Wysokość

8 metrów

Długość

8 metrów

Dodatkowe

Przy Braku Skupienia Wielkości wynoszą 1/3 pierwotnej wartości

Koszt Chakry E: 16% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (na turę)

[Mairi]

"Napad!"
11/30
Misja C dla Arashi'ego

Nasz młody bohater posiadał własny plan dzięki, któremu był wręcz przekonany że uda mu się wygrać zaplanowane starcie. Chłopak wpierw postanowił stworzyć nieco większe od sklepowych senbonów igły z lodu, by następnie cisnąć je w stronę nieznajomego, który właśnie otrząsał się po wyskoczeniu z budynku. Młodzieniec wykonał swój zamierzony plan raptem w kilkanaście sekund, by chwilę po tym zaatakować złodzieja. Ten zupełnie nieświadomy niczego dostał igłami po nogach oraz korpusie co od razu spowodowało, że runął na ziemię jak kłoda jednocześnie wydzierając się w niebogłosy. Chłopak mógł być dumy z siebie, że udało mu się wygrać walkę bez uszczerbku na swym zdrowiu. Jednak nim ten zdążył się nacieszyć zwycięstwem ktoś postanowił zmienić jego dobrą passę w całkowicie coś odwrotnego. W pewnym momencie młodzieniec usłyszał jakiś świst, po którym ujrzał jak strzała wbija się tuż obok jego stopy w dach tym samym niszcząc jego kawałek. Tak czy inaczej nie to było największym problemem w tym wszystkim, a sam fakt że do strzały była przylepiona wybuchowa notka, która właśnie została aktywowana. Jeżeli nasz młody bohater czegoś nie zrobi to za chwilę będzie mógł pożegnać się z tym światem. Prawda? W każdym bądź razie wszystko wskazywało na to, że Arashi posiada jednak dwóch, a nie jednego przeciwnika. Być może cały ten napad na niego był zaplanowany przez jakąś grupę ludzi, a może jednak ktoś nasłał na chłopaka dwójkę najemników. Tylko co teraz i po co ktoś miał na niego kogoś nasyłać? Tak czy inaczej kiedy chłopak spojrzał nieco na wprost, to mógł zauważyć z dosyć sporej odległości jakieś dwa małe czerwone światełka, które były ze sobą umiejscowione praktycznie obok siebie. Czyżby jego przeciwnik był jakoś powiązany z tymi dziwnymi światełkami. Szkoda tylko, że w tak krótkiej chwili nie był w stanie określić odległości, ponieważ kiedy dłużej spoglądał w tamtą stronę to światła zgasły...

[Arashi]

Lodowe kolce wytworzone przez Arashiego po chwili zabarwiły się ciemnączerwienią krwi, która skapywała z licznych ran złodzieja, który przy akompaniamencie własnego krzyku przesyconego bólem upadł na ziemię. Satysfakcja na twarzy shinobiego wyraźnie odzwierciedlała zadowolenie z udanego przebiegu działania. Nie ma to jak dobrze przemyślana taktyka, która kończy sie sukcesem mimo działania pod presją. Oponent leżał, najprawdopodobniej kompletnie otumaniony bólem. Ciemnowłosy miał zamiar zawlec go do domu i przesłuchać. Chciał dokładnie znać przyczyny działania nieznajomego. Dlaczego akurat jego dom, kim był ów przestępca. Ewentualne powiązania, każda cenna informacja. Kto wie, może nawet złodziej miał swoją skrytkę, w której były nielegalne przedmioty. Arashi, przez swoją przeszłość, posiadał odpowiednie kontakty i mógłby nieźle się dorobić na takim przekręcie. Okraść złodzieja - to było to.
W tej samej sekundzie, gdy zamierzał zeskoczyć na ziemię, usłyszał świst, jednak nie miał żadnych szans na zareagowanie, a jedyne co ujrzał to strzałę, która wbiła się niemalże w jego stopę. Co gorsza, na drzewcu była owinięta notka, która właśnie została aktywowana. W tle mignęły dwa czerwone punkty, jakby ślepia kolejnego wroga. Zmasowany atak na Arashiego? Tu w w centrum osady rodu Yuki? Czyżby jacyś maruderzy po niedawnej wojnie, o której słyszał wewnątrz murów więzienia? Jakiś odwet grupy Kirito? Zwykły zbieg okoliczności? A przede wszystkim ile jeszcze przeciwników kryło się w polu widzenia shinobiego... Arashi kompletnie nie wiedział co o tym myśleć. W tej sekundzie, w której przed oczami powinno mu przelecieć całe życie, nie błagał jednak losu, żeby była to notka oślepiająca. Nie raz spotykał się w swoim życiu z wybuchowymi odpowiednikami tego arsenału. Przeciwko jego kekkei genkai były one wręcz bezcelowe, gdy miał możliwość zauważenia ładunku. Dlatego od razu, gdy strzała wbiła się koło jego stopy podjął niezbędne działania, które mogły ocalić nie tylko jego nogę, ale także życie. Użył swoich zdolności klanowych i już prawie natychmiast kawałek papieru został zamrożony lodową zdolnością Furui'a, co powinno zdezaktywować jego wybuchowe właściwości.
Zatem jeden z przeciwników był unieszkodliwiony. Kto wie, może obrażenia jakich doznał w skutek pułapki Arashiego, spowodują, że niedługo umrze. Tego shinobi nie wiedział. Jednak prawdziwą zagwozdką był w tym momencie łucznik. Na otwartym terenie, nie wiedząc gdzie dokładnie znajduje się ów strzelec, mężczyzna mógł doznać uczucia wystawionego jak na patelni. Podstawą była ochrona własnego zdrowia, aby później skonfrontować się z kolejnym nieznajomym. Shinobi postanowił zużyć drugi granat dymny, rzucając go nieco przed zranionego wroga. Następnie, odpowiednio kumulując chakrę w stopach, aby zamortyzować upadek, Arashi zeskoczył na ziemię, niedaleko od rannego oponenta. Dym powinien zasłaniać obu przed wzrokiem łucznika, a Furui postanowił przeciągnąć zneutralizowanego przestępce za ścianę domu, która oddzieli ich od zagrożenia z dalekiego dystansu. Oczywiście, mężczyzna uważał i był gotowy na możliwy unik, jeśli pogrążony w bólu złodziej zachce nagle walczyć.

Nazwa

Hyōton no Jutsu: Reberu Bi

Trzeci poziom kontroli Hyōtonu jest już zauważalnym wzmocnieniem, które śmiało można by uznać za kamień miliowy. Oprócz standardowego już wzrostu powierzchni wytwarzanego lodu, podnosi się również zasięg wytwarzania, kontrola staje się płynna i bardzo prosta. Dodatkowo od rangi B shinobi z klanu Yuki otrzymuje zupełnie nową umiejętność - zamrażanie. Poprzez kontakt lub przesłanie chakry w powietrzu, może on zamrozić obiekty średnich rozmiarów, a na upartego - nawet człowieka.
Pojawia się także możliwość używania czarnego lodu, który jest po prostu mocniejszą wersją normalnego.

Wytrzymałość

Słaba

Szybkość

Ponadprzeciętna

Zasięg

Brak Skupienia

20 metrów

Pełne Skupienie

60 metrów

Wielkość Max.

Szerokość

12 metrów

Wysokość

12 metrów

Długość

12 metrów

Dodatkowe

Przy Braku Skupienia Wielkości wynoszą 1/3 pierwotnej wartości

Koszt Chakry Zwykły lód:
E: 27% | D: 21% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (na turę)
Czarny lód:
E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (na turę)

[Mairi]

"Napad!"
13/30
Misja C dla Arashi'ego


Chłopak w dosyć szybkim tempie wymyślił całkiem dobry plan. Młodzieniec postanowił przy użyciu ludu zamrozić oraz tym samym ugasić płomień wybuchowej notki, dzięki czemu ta nie eksplodowała. Po kilku sekundach młodzieniec również wyrzucił granat dymny przed leżącego na ziemi złodzieja by w efekcie zrobić swego rodzaju zasłonę. Tak czy inaczej kiedy to chłopak zeskoczył z dachu budynku ponownie coś musiało pokrzyżować jego plany, ponieważ pomimo że ten wykorzystał element swego ekwipunku do zablokowania widoczności przeciwnika, to i tak tamten w jakiś sposób był w stanie dosięgnąć swoją ofiarę. Wszystko wskazywało na to, że w jakiś dziwny sposób nieznajomy może go widzieć. Tylko co to może na tą chwilę oznaczać? A no to, że Arashi ma poważne problemy, ponieważ kiedy tylko ten wykonał krok w kierunku pierwszego przeciwnika to kolejna strzała wbiła się niedaleko niego w ziemię. Utkwiona w ziemi strzała również miała na sobie wybuchową notkę która znów została aktywowana przez co chłopak ponownie był w zagrożeniu swojego życia. Czyżby nie było by lepiej na tą chwilę zająć się osobą, która z jakiegoś niewiadomego dla Arashi'ego powodu strzela w jego kierunku strzałami? Tak czy inaczej przeciwnik sam się pcha do gipsu, ponieważ chłopak nie może tego właśnie tak zostawić. Jednak z drugiej strony jak może się zbliżyć do kogoś kto cały czas wykorzystuje ataki z dystansu... Wracając do pierwszego przeciwnika, który wciąż leżał na ziemi i kwiczał z bólu. No w jego przypadku jak narazie się jeszcze nic nie zmieniło, no może poza tym, że obok niego pojawiła się nieco większa ilość krwi. Prawda?
-Ty gnoju, Kuson cię załatwi...-wybełkotał kilka słów w bólu jednocześnie leżąc i zwijając się z bólu. W każdym bądź razie ponownie nadszedł moment na ruch chłopaka. Tylko co teraz?

Zaktualizuj swój stan chakry w swoim następnym poście, uwzględniając w nim wcześniejsze wydatki na użyte techniki. Ok?

[Arashi]

Shinobi był uspokojny przez zasłonę dymną, którą właśnie tworzył aktywowany granat. Spokojnie miał zamiar dorwać pierwszego, już pokonanego przeciwnika, kiedy cały plan ponownie został przerwany. Z dobrze słyszałnym świstem, kolejna strzała wbiła się w niewielkiej odległości od Arashiego. Tak samo jak wcześniej, notka dołączona do pocisku została aktywowana. Lekkie zdziwienie na twarzy Furui'a szybko ustąpiło miejsca zrozumieniu. Ów nieznajomy strzelec zapewne miał zdolności widzenia przez wszelkiego rodzaju przeszkody, a łącząc tą wiedzę z wcześniejszymi czerwonymi punkcikami, mężczyzna mógł założyć, że ma przeciwko sobie kogoś z rodu Ranmaru. Było to o tyle dziwne, że Yuki oraz Ranmaru nie prowadziły przeciwko sobie żadnych otwartych, wrogich działań. Czyżby był to początek wojny domowej na wyspie Hyuo? Jakby niedawnego ataku Hoozuki było mało. Arashi nie sądził, że byli to zwykli złodzieje, powinni sobie dawno odpuścić, będąc świadomymi, że ich napad został odkryty, a na pewno nie powinni strzelać wybuchowymi ładunkami co mogło zaalarmować całą osadę rodu Yuki. Czy Furui miał doczynienia z jakimiś opłaconymi zabójcami? Jeśli tak, z jakiej przyczyny interesowali się kimś tak mało znaczącym jak on. Czy zaszedł komuś za skórę w więzieniu? Doko nie przypomniał sobie żadnego epizodu, który mógłby spowodować tak znaczny odwet. Mężczyzna miał nadzieję, że uda mu się schwytać łucznika. Musiał zdobyć odpowiedzi na dużo pytań kłębiących się w jego głowie.
Zraniony oponent wybełkotał swoją pogróżkę w stronę shinobiego, jednak ten nic sobie z tego nie robił. Mam to głęboko w dupie jeżyku. - Ciemnowłosy nawiązał do licznych lodowych kolców wbitych w ciało niedoszłej ofiary. Jednocześnie ponownie zamroził notkę tym samym ją dezaktywując, po czym wyrzucił kunaia w stronę głowy leżącego, spowolnionego bólem i ranami przeciwnika. To powinno na zawsze zamknąć mu jadaczkę. Do zobaczenia w świecie pozagrobowym. Tymczasem Arashi jak najszybciej potrafił chciał dobiec do domu i wskoczyć przez wcześniej rozbite okno do pokoju. Wiedział, że musi czym prędzej uciec z strzelnicy jaką stanowiła otwarta przestrzeń. Zwłaszca w obliczu starcia z właścicielem tak specyficznego kekkei genkai dzierżoneo przez szczep Ranmaru. Była to jedyna droga, która zapewniała bezpieczeństwo przed strzałami trudnego do zlokalizowania łucznika, który zwał się, według słów nieboszczyka, Kuson.

Nazwa

Hyōton no Jutsu: Reberu Bi

Trzeci poziom kontroli Hyōtonu jest już zauważalnym wzmocnieniem, które śmiało można by uznać za kamień miliowy. Oprócz standardowego już wzrostu powierzchni wytwarzanego lodu, podnosi się również zasięg wytwarzania, kontrola staje się płynna i bardzo prosta. Dodatkowo od rangi B shinobi z klanu Yuki otrzymuje zupełnie nową umiejętność - zamrażanie. Poprzez kontakt lub przesłanie chakry w powietrzu, może on zamrozić obiekty średnich rozmiarów, a na upartego - nawet człowieka.
Pojawia się także możliwość używania czarnego lodu, który jest po prostu mocniejszą wersją normalnego.

Wytrzymałość

Słaba

Szybkość

Ponadprzeciętna

Zasięg

Brak Skupienia

20 metrów

Pełne Skupienie

60 metrów

Wielkość Max.

Szerokość

12 metrów

Wysokość

12 metrów

Długość

12 metrów

Dodatkowe

Przy Braku Skupienia Wielkości wynoszą 1/3 pierwotnej wartości

Koszt Chakry Zwykły lód:
E: 27% | D: 21% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (na turę)
Czarny lód:
E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (na turę)

Chakra:

• 4% za kawarimi
• 2% za klona
• 7% 15 lodowych igieł, reberu poziomu C
• 2x po 5% reberu poziomu B za zamrożenie dwóch notek = 10%
  
  Łącznie:23% czyli 77% chakry mi zostaje.
  Koszta reberu na danym poziomie są przedstawione dla maksimum zdolności, mniejsze użycie pobiera analogicznie mniej energii (prowadzący/sędziowie muszą brać to pod uwagę i tak, np. reberu S może pobierać zaledwie 50% / inne ilości chakry za mniejsze twory).