Ulice

[Kagura]

W końcu ta przygoda dobiegła końca. Kiedy dotarli do salony masażu, z na przeciwka wybiegła kobieta, która okazała się być matką chłopca. Wyściskała go ze łzami w oczach, a potem udzieliła mu lekkiej reprymendy, na temat samotnego wychodzenia z domu. Kagura też została wyściskana, a kobieta chyba nie zamierzała przestać jej dziękować. Dostała nawet zaproszenie na herbatę, co było dosyć ciekawym pomysłem na taki zimny wieczór, dlatego też skorzystała z tej propozycji i na chwilę wstąpiła jeszcze do ich domu, aby opowiedzieć matce, jak sobie poradzili z powrotem do domu, nie znając kompletnie drogi. Dostała też nagrodę za swój dobry uczynek, co było miłym zakończeniem tego męczącego dnia. Pozostanie już tylko znaleźć nocleg w karczmie i jutro jeszcze pokręcić się po okolicy, aby zwiedzić słynną wioskę Uchiha. Tak więc, pożegnała się z matką i jej synem, po czym opuściła ich dom i ruszyła w swoją stronę, czując coraz większe zmęczenie, nie tyle fizyczne, co psychiczne.

[zt]

[Ichirou]

Misja rangi D
5/15

---

Treść zadania została wyjaśniona, a Taro otrzymał odpowiedni liścik oraz informacje dotyczącej drugiej części zadania. Kruczowłosy zleceniodawca pożegnał się z dziewiętnastolatkiem, który bez dalszej utraty czasu przeszedł do realizacji zlecenia. Młody bohater udał się w pierwszej kolejności do pani Izumi, która miała odpowiadać za wystrój planowanego wesela. Adres na wiadomości był podany, więc nie trzeba było bawić się w detektywa tak jak przedtem. Ot, udać się po prostu do wskazanego mieszkania, a te znajdowało się przy jednej z głównych ulic. Sądząc po dzielnicy, można było spodziewać się osoby zamożniejszej od przeciętnego zjadacza chleba. Nie minęło więcej niż kilka minut, a Uchiha znalazł się przed właściwymi drzwiami. Wystarczyło w nie zapukać, by po chwili w progu stanęła chuda, jasnowłosa kobieta, mająca na oko trochę ponad trzydzieści lat.
- Tak? - zapytała krótko, czekając, aż przybysz wyjaśni cel swojej wizyty. Właściwie to Dōkō musiał zostawić jedynie wiadomość. Zaraz po tym mógł przejść do drugiego zadania, które wydawało się trudniejsze. Ściągnięcie muzykanta.

[Taro]

Młodociany Uchiha zmierzał ku swojemu pierwszemu celowi. Dom Pani Izumi, który nie znajdował się daleko ale też nie był za rogiem. Znał dobrze swoją osadę i wiedział, że adres wskazywał na bogatszą dzielnicę. *No no. Widać rodzinie Mii się powodzi skoro stać ich na takie usługi.* Zamyślił się spoglądając w niebo. Maszerował w szybkim tempie tak by mógł jeszcze przed zmierzchem załatwić drugą sprawę. Po chwili znalazł się na miejscu. Stanął przed drzwiami i stukał. Nie czekał długo gdy w progu otwieranych drzwi znalazła się jasno włosa dojrzała kobieta. -Przynoszę wiadomość dla Pani Izumi.- Odparł bezceremonialnie. Wyciągnął zza pleców rulonik, by przekazać go kobiecie. Jeśli kobita zaprzeczy bycia tą, której szuka, no cóż wtedy będzie się martwił i zadawał pytania. Jeśli jednak jest tą o której mowa to wręcza jej list i kłania się lekko by po chwili zniknąć w tłumie przechodniów, kierując się w kolejne miejsce jakim była gospoda Akame. To miejsce gdzie ostatnio widziano Miyashiro Mamoru, ów harfistę, którego żąda Mia. Karczma Akame również nie była obca Taro, w końcu młodzieniec wychowywał się tutaj. Szedł jak po sznurku, w linii prostej i jeśli tego wymagała ta trasa to skakał po budynkach. Czuł, że druga część może być bardziej kłopotliwa, a w głowie dźwięczały mu słowa Shouheia, stwierdzające trudności w obyciu z tym człowiekiem. *Mam nadzieję, że gładko pójdzie.* Trzymał się swojej nadziei czarnowłosy. Gdy wiedział, że zaraz będzie na miejscu zwolnił trochę i zeskoczył na ubity grunt, by dalszy fragment pójść pieszo. Gdy zauważył drzwi do karczmy, nie zawahał się i po prostu wszedł do środka.

[z/t]

[Shousuke]

10/15

---

Psiak nieźle walnął sobą. Pomimo napadu agresji, Shousuke nie zrobił nic bestii, która do zaatakowała. Kto czerpie zabawę z dokuczania zwierzętom? Już lepiej poznęcać się na ludziach. Widać w nich więcej wściekłości. To może przynosić satysfakcję i to rozumiem. Ale zwierzęta? Mimo wszystko sam brak użycia pięści w stosunku do kundelka nie pomoże. Trzeba znaleźć jego właściciela. Shousuke chciał postawić na równe nogi psiaka, ale niestety pomimo wielu prób, nie udało się. Próbował na wszystkie sposoby... Trzeba będzie go jednak nieść. Byczek sobie ważył, ale nie ma innej rady. Pierwsze miejsce, o którym pomyślał młody Uchiha to ulice Osady. Być może ktoś z okolicznych ludzi będzie wiedział co ze zwierzęciem zrobić. Tam właśnie postanowił zacząć swoją wędrówkę. Miejmy nadzieje, że młody nie będzie musiał przeczesać całego Sogen, aby znaleźć właściciela...

[Gyo]

Ten, kto walczy z potworem, niechaj baczy, by sam nim się nie stał.

---

Faktem było, że psina nieźle przywaliła w wózek całym swoim ciałem. Napad agresji u Shousuke był uzasadniony, jednakże szczęściem było to, że ten stan nie pchnął go do bardziej radykalnych poczynań. Można było z tego wywnioskować, że chłopak raczej psychiczny nie był, bowiem dokuczanie bezbronnym nie za bardzo go rajcowało. Choć, nie do końca tak to wyglądało, ale to już pozostawię bez komentarza.
Trzeba było odnaleźć właściciela tego psiaka. Shousuke próbował postawić zwierzę na równe nogi, jednakże daremnie. Pozostało go jedynie nieść. Byczek sporo ważył, to prawda. Dwadzieścia kilogramów jak nie więcej. Miejsce, które wybrał Dōkō nie było zbyt dobre, ponieważ gdzie tu mógł odnaleźć właściciela tej bestii? Jedyne co znalazł na swojej drodze, to świstek z ogłoszeniem, na temat tegoż zwierzęcia. Można było się z niego dowiedzieć, że z istotą należy zwrócić się do przełożonych w budynku administracyjnym. Sogen mimo wszystko było małe, a o właściciela nie trzeba było długo się pytać.

Podróż: tutaj

[Mairi]

7/15+
"Pogoń za pieniędzmi!"
Misja D dla Shousuke

Czas mijał dosyć szybko i nim chłopak się obejrzał skończył rozmowę z kobietą, która podała mu dosyć sporo cennych dla niego informacji. Tak czy inaczej chłopak musiał coś wykombinować, ponieważ odbiorca będzie dopiero na miejscu za niecałe trzy godziny. Być może młodzieniec będzie miał na tyle szczęścia, aby pies którego trzymał na rękach nie obudził się. Tak czy inaczej chłopak wyszedł z budynku, by następnie pokierować swoje kroki wprost pod adres, gdzie ma się wstawić właściciel czworonoga. Shousuke z pewnością chciał pozbyć się psa, w końcu jest mnóstwo innych znaczenie lepszych zajęć od tego które aktualnie wykonuje. Gdyby na to spojrzeć od innej strony to samo sprzątanie mogło by się wydawać nieco lepsze, w końcu nie musiał by się uganiać za jakimś psem. Tak czy inaczej młodzieniec po krótkim czasie znalazł się na jednej z ulic, gdzie aktualnie zmierzał do swego celu. Chłopak idąc nie napotykał na swej drodze żadnych przeszkód, również śpiący pies nie sprawiał najmniejszych problemów. Tylko czy dobra passa będzie trwała do końca misji? W sumie to jeszcze sporo czasu dzieliło go od wynagrodzenia. Prawda?

Pomyliłeś numeracje...

[Kimio]

Shinobi szedł powolnym krokiem ulicami wioski. Rozglądał się wkoło jakby był tutaj po raz pierwszy, choć w rzeczywistości ogląda te same elewacje od 22 lat. W tym momencie szukał po prostu czegoś co mogłoby zająć mu myśli. Wkrótce musi wrócić do treningu, ale teraz pragnął po prostu chwili relaksu. Myśląc o tym spojrzał w niebo i wpadł w głęboką zadumę. Myślał o niedawnym śnie. Usilnie próbował sobie przypomnieć jego ciąg dalszy, ale nie udawało mu się to. Za każdym razem urywał się w momencie rozpoczęcia ucieczki. Nie wiedział czego się tak przestraszył. Prawdopodobnie nie zaprzątałby sobie tym głowy gdyby nie fakt, że śniło mu się to już trzeci raz.

[Masaru]

Coś się rodzi, a coś umiera. 1/15

Młody, chociaż nie wiadomo czy tak powinno się mówić do dwudziesto paro latka w tych czasach. W końcu młodsi od niego już brali udział w bitwach, i przynosili sławy swoim klanom. Nasz dzisiejszy bohater nie posiadał jeszcze zdolności zapewniających mu jakieś znaczne przewagi na polu walki, aczkolwiek można powiedzieć że był troszkę lepszy od jego rówieśników nie-shinobich. To że był początkującym w tym zawodzie można stwierdzić chociażby po tym że prawdopodobnie nie odblokował jeszcze swojego klanowego oka czyli sharingana. Spokojnie szedł przez miasto, a w miarę ciepłe promienie słońca ogrzewały mu twarz. Liście spadały z drzew tworząc piękne kolorowe dywany, takie są bowiem uroki jesieni. Wiaterek delikatnie powiewał nie czyniąc nikomu krzywdy, a dając przyjemny chłodek. Niedługo spadnie pierwszy śnieg, a wtedy lada dzień i całe te drogi zostaną zasypane białym puchem. Głowę miał jednak zaprzątniętą swoim ostatnim snem, nie byłoby to nic dziwnego, ale jako że sytuacja powtarzała się już 3 raz, a on wiedział tylko to że coś go przeraziło to mogło wzbudzić to jego ciekawość. Gdy tak powłóczył nogami usłyszał za rogiem krzyk mężczyzny. Ciekawe co to było? Zainteresuje go to czy niekoniecznie. Ulice były puste, ponieważ były to godziny mocno poranne.

[Kimio]

Kimio napawał się słońcem w takim stopniu na jaki pozwalały mu ponure myśli. Nie lubił jesieni, nie kojarzyła mu się zbyt dobrze. Pora kiedy wszystko zapada w nienaturalny, wymuszony sen. Niedługo już nie będzie miał okazji wychwytywać nawet tych nieśmiałych promieni ogrzewających teraz lekko jego twarz. Nagle z letargu wybudził go gwałtowny krzyk. Chłopak wzdrygnął się mimowolnie i rozejrzał pospiesznie wkoło. Nie zobaczył na ulicy żywej duszy, nikogo kto zainteresowałby się razem z nim tym wydarzeniem. Wyglądało na to, że musiał (a przynajmniej powinien) sprawdzić to osobiście. Czuł się w moralnym obowiązku. Jeśli się nie mylił krzyk dobiegał zza rogu, dlatego postanowił się udać właśnie w tamtą stronę. Podchodząc zachowywał wzmożoną czujność, gotów zobaczyć po drugiej stronie niecodzienne okropności. Bo z jakiej innej przyczyny ktoś miałby podnosić taki alarm?

[Masaru]

Coś się rodzi, a coś umiera. 3/15

Kimo nie darzył zbytnim uczuciem tej pory roku, ponieważ uważał że wszystko zapada w długi sen. Miał troszkę racji, ponieważ gdyby porównać pory roku do cyklu życia człowieka to można rzec że wiosną się budzi, latem pracuje, jesienią kładzie się do snu, a zimą śpi. Kiedy tak szedł z ponurymi myślami w głowie usłyszał krzyk i poczuł się w moralnym obowiązku, aby udzielić komuś pomoc, lub chociażby dowiedzieć się o co tutaj chodzi. Tak więc obrał kierunek pobiegł tam natychmiast, jego ocena że działo się to za rogiem była bardzo słuszna, ponieważ w momencie kiedy tam wypadł zobaczyć zdarzenie ujrzał mężczyznę, bogato ubranego, a jego szata wyszywana była złotą nicią. Niestety czerwień wylewała się na nią spod jego ręki. Tak był bowiem przyciśnięta do prawego boku. Mężczyzna upadł na kolano. Był ranny, nie da się powiedzieć nic więcej. Niedaleko ujrzał cień chowający się w jednym z zaułków. Co zrobisz?

[Kimio]

Shinobi wypadł zza rogu i zobaczył niezbyt przyjemną scenę. Stał przed nim bogato odziany mężczyzna. Zauważył jak po boku jego ciała rozlewa się krew, a sam poszkodowany słania się na nogach. Ten widok błyskawicznie spowodował, że Kimio rozbudził się do końca. Kątem oka zauważył cień postaci znikający pospiesznie w sąsiedniej uliczce. Wiedział, ze musiał podjąć szybką decyzję dlatego nie zastanawiał się długo. Postanowił ruszyć na pomoc rannemu mężczyźnie, bo po cóż gonić sprawcę jeśli ofiara miała by umrzeć na środku ulicy nie uzyskawszy pomocy?
- Proszę Pana? Co Panu jest? Co się tu w ogóle stało? - zasypał człowieka gradem pytań podbiegając do niego i rozpoczynając opatrywanie ran. Starał się jednocześnie nie tracić czujności i być świadomym otoczenia, bo nie wiedział czy gdzieś nie czai się kolejne niebezpieczeństwo.

[Masaru]

Coś się rodzi, a coś umiera. 5/15

Kimio widząc zdarzenie podjął błyskawiczne kroki i nie było to tak jak zazwyczaj zrobiliby chłopcy w jego wieku czyli pogonienie podejrzanego, tylko podbiegł udzielić pierwszej pomocy poranionemu. Oczywiście uważał czy ktoś się do nich nie podkrada, albo na przykład nie dzieje się nic niepokojącego w terenie na około. Cóż były to standardowe przedmieścia i było tu sporo domków połączonych w bloki, ale był też jeden z ogrodem z dwoma psami. Na oko coś typu wilczura, jeden szary drugi cały czarny. Spały sobie spokojnie. Gdy zagaiłeś rozmowę z trzymającym się za zranienie mężczyźnie stało się coś dziwnego. Obróciłeś się do niego tylko na chwilę, a po kilku sekundach brama podwórka był otwarta. A dwa zwierzaki ujadając poleciały do przodu z piana na szczękach biegnąc w wasza stronę. Były wściekłe i chciały was rozerwać na kawałki, zauważyłeś że każdy z nich ma po shurikenie w plecach, pewnie to je zdenerwowało. Niedaleko otwartej bramy widziałeś znowu ten sam cień. Ranny tylko próbując wstać upadł na ziemię na brzuch i zakaszlał krwią. Raczej nie ucieknie. A zwierzęta mogą go zagryźć. Za to cień zniknął za domem.

[Kimio]

Chłopak stanął nad mężczyzną odgradzając go od szarżujących psów. Wstępna analiza sytuacji doprowadziła go do wniosku, że musi szybko rozprawić się z psami, bo każda sekunda może zagrać życiu nieznajomego. Poza tym pozostawała jeszcze tajemnicza postać, która wydawała się stać za aktualnymi wydarzeniami. Nie mógł jednak wyciągać pochopnych wniosków. Analizując to wszystko Kimio sięgnął jednocześnie do swojej torby, którą ma zawieszoną przy pasie. Dotknął w niej dwóch shurikenów, zawahał się przez ułamek sekundy i wyciągnął jednak stalową żyłkę lewą ręką, a prawą sięgają po kunaia. Spróbował błyskawicznie odciąć na oko 4m żyłki. Następnie, przekazując do odciętego kawałka żyłki swoją czakrę wysłał ją w stronę nacierających psów, by splotła je ze sobą i unieruchomiła.

Nazwa

Suienzou no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Zależy od długości żyłki

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Należy mieć minimum 2 metry żyłki/łańcucha

Opis Prosta, a dosyć skuteczna technika używana przez shinobi znających się na ninjutsu. Polega ona na napełnieniu swoją chakrą liny, łańcucha lub żyłki, a następnie wskazanie celu za pomocą dwóch palców. Żyłka po chwili sama rusza w kierunku wskazanego celu, mocno go oplatając. Taki osobnik zostaje wtedy związany, i w większości sytuacji skazany na pomoc sojuszników. No, chyba że jest ninja - wtedy można znaleźć prosty sposób.

[Masaru]

Coś się rodzi, a coś umiera. 7/15

Ranny trzymający się za bok w tej chwili już leżący i plujący krwią bogaty jegomość miał kolejne problemy poza rana, która krwawiła. Wypadałoby mu pomóc natychmiast bo tutaj umrze. Ale jeszcze wcześniej miło by było zrobić coś z psami, szybko odciął żyłkę i wykorzystał ją do prostej techniki nijutsu mającej na celu spętanie rannych zwierzaków. Operacja udana i dwa ciała upały na ziemię skowycząc. Ciekawsze dopiero miało nadejść. Cień wychylił się zza domu i cisnął w domek właściciela psa kamieniem rozwalając szybę. W ciagu kilku sekund słysząc swoje zwierzęta jak i wybitą szybę, przez dziurę w niej wyjrzał wściakły osobnik. Ja ci dam gówniarzu!!!! I schował się do środka. Nie trzeba było długo czekać, aż drzwi z hukiem się otwarły i wyleciał ten sam człowiek w twoim kierunku z widłami. Najwyraźniej chciał cię na nie nabić. Żeby było zabawniej znowu ranny chciał wstać, ale osunął się znowu na ziemię i tym razem już nawet nie próbował wstawać, po prostu znowu zaczął pluć krwią. Był blady jak ściana. Jego ubranie w połowie było już zakrwawione. Sam cień po zniszczeniu okna schował się znowu za dom, mogłeś tym razem dostrzec że cień był rozmazany bo miał na sobie płaszcz szary i rozmywał się z budynkami na których tle stał. Zaprawdę ciekawa sytuacja, już troszkę żyłki było straty, czy miał ochotę wykonać po raz kolejny tą technikę?

[Kimio]

Kimio mimo zadowolenia z udanej techniki czuł żal, że musiał jej użyć na Bogu ducha winnym zwierzętom. Nie miał jednak czasu na wyrzuty sumienia, bo leżał za nim konający człowiek. Nim jednak zdążył podjąć kolejne działania zobaczył po raz kolejny tajemniczy Cień, który wyłaniał się zza domu gospodarza. Skur... - nie zdążył skończyć myśli, bo zobaczył jak z ręki Cienia leci w stronę okna kamień. Szyba rozprysnęła się w drobny mak, a na jej miejscu pojawiła się czerwona od złości twarz człowieka. Ten najwidoczniej pomyślał, że całemu zdarzeniu winny jest shinobi, bo zaraz wypadł przez drzwi i ruszył na niego z widłami. Nie jest dobrze. - pomyślał ściskając w ręku metalową linkę. Człowiek w takim stanie rozgoryczenia, może najpierw postanowić zaatakować, a dopiero potem słuchać tłumaczeń. Poza tym nikt nie uwierzyłby w tym momencie w jego niewinność. Na domiar złego musiał podjąć szybkie działania, żeby biedak za nim nie zdążył się wykrwawić. Nie było wyjścia jak powtórzyć wcześniejszy sposób. Kimio odciął ponownie 4m żyłki i przepuszczając do niej swoją czakrę wysłał ją w celu spętania nacierającego człowieka.

Nazwa

Suienzou no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Zależy od długości żyłki

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Należy mieć minimum 2 metry żyłki/łańcucha

Opis Prosta, a dosyć skuteczna technika używana przez shinobi znających się na ninjutsu. Polega ona na napełnieniu swoją chakrą liny, łańcucha lub żyłki, a następnie wskazanie celu za pomocą dwóch palców. Żyłka po chwili sama rusza w kierunku wskazanego celu, mocno go oplatając. Taki osobnik zostaje wtedy związany, i w większości sytuacji skazany na pomoc sojuszników. No, chyba że jest ninja - wtedy można znaleźć prosty sposób.