Gorące Żródła Nieopodal Mikunigaoka

[Kaito Ishikawa]

Gorące Żródła Nieopodal Mikunigaoka

Gorące źródła w kraju Daishi nieopodal wzgórza trzech krain jest miejscem, które sprawia wrażenie jakby było odcięte od świata i czasu. Miejsce to skryte jest w samym sercu ośnieżonych gór, którego turkusowa woda paruje przy mroźnym powietrzu. Porozrzucane kamienie, tworzą naturalny brzeg źródła, a cichy szum niewielkiego wodospadu pozwala oddać się kojącej atmosferze tego miejsca. Las, który otacza gorące źródło jest bardzo gęsty, co tylko utrudnia trafienie do tego miejsca. Elementem będącym świadectwem, że w tym miejscu stanęła ludzka stopa, były dwie kamienne latarenki, które pozwalały odwiedzającym na oświetlenie tego miejsca.

[Kaito Ishikawa]

Kampania 3/..

Zima 395 roku Yukari Zlecenie Specjalne D - Yokai

Akira odwrócił się, aby na ciebie spojrzeć i zadowolony z siebie pokiwał głową twierdząco. To nie wróżyło nic dobrego, ale wszyscy podążaliście za swoim dowódcą, żadne z was nie pomyślałem, żeby zawrócić. Okazało się, że zaraz skręciliście do lasu, jedną z mniej uczęszczanych ścieżek.
- Hirata Yukari to co nam powiesz o sobie ? Jak już nie uciekłaś to podziel się z nami swoją smutną historią, jak to się stało, że jesteś tutaj gdzie jesteś ? - zapytał Akira
Tsubasa spojrzał na ciebie z zaciekawieniem czekając na twoją odpowiedź, Kenta zaś patrzył gdzieś w las, ale mogłaś wyczuć, że nastawia swoje uszy na każde twoje słowo.

Po blisko półgodzinie doszliście do... Gorących źródeł.
- Jesteśmy na miejscu - rzekł Akira
Rzucił plecak nieopodal, w którym jak się okazało znajdowało się wszystko co potrzeba było, aby zażyć kąpieli w gorących źródłach
- Nie wiem co dziewczyny potrzebują to wziąłem wszystko co mi się złapało pod ręką. Jak chcesz się przebrać to możesz ten koc na gałęzi sobie rozłożyć. - powiedział do ciebie Seinin
Brunet niczym nie skrępowany rozebrał się i wskoczył to kąpieliska, Tsubasa z Kentą mieli o wiele więcej ogłady i z elementami odzienia wskoczyli do wody. Pytanie co teraz zamierzasz uczynić ? Wejść czy nie wejść, o to jest pytanie.


Kōseki Akira - KLIK
Tsubasa
Kenta

Archiwum Głosów

Ichi

[Yukari]

Na początku szli w ciszy. Yukari podziwiała okolicę, zastanawiając się dokąd zmierzają, gdy jednak została przywołana do tablicy spojrzała jedynie na Akirę-Czy ty naprawdę uważasz, że każda historia musi być smutna? Miałam szczęśliwe dzieciństwo i idealny dom. Matka może chciała przykładnej dziewczynki, którą mogłaby się pochwalić, ale taka nie byłam. To tata pozwalał mi na bycie tym kim chciałam być. Był dobrym człowiekiem i tego samego wymagał ode mnie. Nie zginął na wojnie, nie odszedł nagle, chorował i zmarł. A skoro mogę być kim chce, to jestem. Mogę łazić po drzewach i nikt mi nie powie, że nie wypada, a wiesz że to stamtąd jesienią najlepiej ogląda się gwiazdy? - powiedziała ciągle się uśmiechając. Było to jej najlepsze wspomnienie, gdy nocami siedziała z tatą rozmawiając o minionym dniu. Matka ułożyła sobie życie po stracie, więc niemalże nic się nie zmieniło.

Gorące źródła. Nie tego się spodziewała. Ba, w życiu nawet by nie przeszło jej przez myśl, że znajdą się w takim miejscu i to dla przyjemności!
- Skoro wziąłeś wszystko, to mam nadzieję, że wziąłeś też dodatkową koszulkę. Gdy zauważyła, że mężczyźni zaczęli się rozbierać odwróciła się. Wzięła koc z plecaka i poszukała koszulki, jeżeli takową znalazła to dobrze, jeżeli nie, miała na sobie wystarczającą ilość warstw, by zostać w bokserce, którą miała pod spodem. Nie ukrywała jednak, że wolałaby coś luźniejszego. Poszła za wskazówką i kocem zasłoniła się przed chłopakami. Była najbardziej ubraną osobą a i tak czuła się skrępowana. Zgarnęła swoje rzeczy by położyć je bliżej wody po czym weszła unikając wzrokiem swoich roznegliżowanych towarzyszy.

[Kaito Ishikawa]

Kampania 4/..

Zima 395 roku Yukari Zlecenie Specjalne D - Yokai

Seinin nie odwrócił się do ciebie, jednak kiedy skończyłaś dzielić się dlaczego tutaj się znalazłaś odpowiedział ci:
- Nie, ale rzadko kiedy słyszę, że ktoś miał szczęśliwe dzieciństwo, zwłaszcza jeżeli prowadzi żywot shinobi. Zresztą śmierć ojca nie brzmi, jak wesoła do poczytania dzieciom opowieść, ale jak kto uważa... - Akira odwrócił się do ciebie, spojrzał ci głęboko w oczy i zakończył -... Mam nadzieję, że pokażesz mi następnej jesieni
Przytrzymał spojrzenie, jednak ciszę przerwał Tsubasa:
- To mnie też weź, nasz grubcio pewnie też się ucieszy. Ja mam kilka miejsc na oglądanie gwiazd, ale może masz lepsze -... pomarańczowo włosy, zwrócił się do Akiry, który już wrócił do patrzenia przed siebie -... zróbmy taką jesień z gwiazdami. Będzie podróżować po Daishi i oglądać z dobrych miejsc, co Akira-sama ?
Brunet podrapał się po głowie po czym z wolna odpowiedział:
- To jest myśl, ale wiesz, że jest problem, trzeba znaleźć dobrą wymówkę, bo Kazuo-sama, nie wypuści mnie ot tak na grzybobranie. Jednak do jesieni daleko, może jakaś wymówka się trafi, dajmy czas.


---------------------


W samym plecaku mogłaś znaleźć absolutnie wszystko co było potrzebne do kąpieli w gorących źródłach. Ten plecak był naprawdę ogromny ! Przebrana usiadłaś w bezpiecznej odległości od panów. Kenta i Tsubasa również nie czuli się w pełni komfortowo, co wyczuł Akira, który relaksował się będąc opartym w wygodnej pozycji o kamienie. Głowę miał odchyloną do tyłu, przekręcił ją na bok, rozchylił powiekę i dopytał
- Co jest grane ? Nigdy nie byliście w gorących źródłach ?
Odpowiedział Kenta:
- Nigdy nie z dziewczyną...
- Daj spokój, przecież ona po drzewach wchodzi, trzeba dać sobie trochę przyjemności.
Odwrócił się po coś sięgając, mogłaś wtedy dostrzec liczne blizny na plecach, a na lewym barku miał czarne znamię

Znamię

Mając okazję obejrzeć jego plecy nie zorientowałaś się kiedy rzucił w ciebie jedną ze śnieżek, drugą zaś, którą miał już wcześniej przygotowaną trafił Kentę, która oryginalnie przeznaczona była dla Tsubasy, jednak ten zdołał się uchylić. Grubasek zrządzeniem losu chciał coś powiedzieć jednak śnieżna kulka wpadła mu do gardła, przez co zakrztusił się, rozzłościł i wysyczał
- To jest wojna !
Rozpoczęła się bitwa na śnieżki, czy chciałaś czy też nie stałaś się właśnie jej częścią.




Kōseki Akira - KLIK
Tsubasa
Kenta

Archiwum Głosów

Ichi

[Yukari]

Dla niej śmierć podczas choroby była całkiem inna, człowiek miał czas się pożegnać, odbyć ostatnie rozmowy. Wykorzystać czas, który pozostał, jak także zwyczajnie dojrzeć do tego, że osoba, którą się kocha odejdzie. Nie wyobrażała sobie by ktoś zapukał do drzwi i powiedział. On nie żyje. To by ją zniszczyło. Fakt, że nie powiedziała jak bardzo kocha, że nie może już opowiedzieć o tym co się wydarzyło podczas jego nieobecności. To musiałoby być trudne. Gdy Akira spojrzał jej w oczy nie odwróciła się , patrzyła dopóki nie wtrącił się Tsubasa. Uśmiechnęła się i przytaknęła.- To może być dobry pomysł, ale wtedy lepiej to robić na kocu z herbatką. - I wtedy zrozumiała, że planowali coś, co miało się wydarzyć za rok. Czyli nie była to chwilowa współpraca...

A więc koszulka się znalazła. Dziwnie jej było w nie swojej rzeczy, ale cóż lepsze to niż nic. Woda spowodowała, że Yukari nieco bardziej się zrelaksowała. Dalej unikała patrzenia na Akirę, który w ogóle nie posiadał wstydu, jednak, gdy się odwrócił mimowolnie zerknęła. Zobaczyła blizny, i to nie były pojedyncze skazy. Była ich cała mała masa. Czy pojawiły się w jednym momencie, a może każda opowiadała inną historię? Dopiero po chwili zobaczyła znamię... chciała się o nie zapytać, ale wtedy właśnie chłopak odwrócił się i rzucił w nią śnieżką. Pisnęła, gdy zimna kulka dotknęła rozgrzanego ciała, ale zaczęła się śmiać dopiero wtedy gdy Kenta niemalże udławił się śnieżką

- A więc odwet!- Krzyknęła i sięgnęła po śnieg. Lepiła kulki i rzucała w chłopaków. Raz w jednego, raz w drugiego, co by w każdego z osobna poleciała śnieżka. I choć była to zabawa, to uważała by nie podchodzić za blisko. Jej skrępowanie nieco się zmniejszyło, ale w dalszym ciągu nie miała ochoty, by ktoś naruszył jej przestrzeń w takim miejscu...

[Kaito Ishikawa]

Kampania 5/..

Zima 395 roku Yukari Zlecenie Specjalne D - Yokai

Bitwa na kulki śnieżne rozpoczęła się na dobre, z początku każdy na każdego jednak celne i dotkliwe trafienia które zaczął rozdawać Akira z powodował, że bez słów zrozumieliście się z Kentą i Tsubasą kto jest waszym prawdziwym przeciwnikiem. Akira z początku świetnie sobie radził jednak kiedy dużym palcem u stopy kopnął jeden z kamieni zakończył swoją passę czystego konta. Obrzuciliście go gradem śnieżek, a kiedy już podnosił ręce w geście kapitulacji Tsubasa złapał go i razem z nim zanurkował pod wodą. Po kilku chwilach wynurzyli się, jednakże Akira nałykał się wody i zaczął się krztusić, wyglądało to groźnie. Na szczęście wrócił do siebie, a kiedy po was spojrzał, roześmiał się w niebogłosy
- Poddaje się ! Hahaha !
Położył się plecami na tafli wody, dając sobie czas na odprężenie, było po nim widać, że bardzo tego potrzebował.
- Byłaś już kiedyś w gorących źródłach ? - zagadał Tsubasa stojąc na tyle daleko, że nie czułaś, aby znajdował się w twojej strefie komfortu.

---------------------

Przyszedł w końcu czas powrotu do obozu, przebrani, spakowani, ruszyliście w kierunku z którego przyszliście. Akira nie zapomniał również o przekąsce i herbacie, dzięki czemu podróż powrotna była o wiele milsza. Niestety czas sielanki musiał kiedyś dobiec końca. Na waszym "patrolu" z lasu wyszło pięć niewielki potworności. Każdy z nich miał drewnianą lagę, zobaczyli was po czym ruszyli z żądzą mordu wymalowaną na paskudnych ryjach.
- Kenta. - powiedział chłodnym, spokojnym głosem Akira
- Pięć Yokai. Typ: Oni. Zagrożenie: Niewielkie, są to małe nie wyrośnięte osobniki. Duże byłyby zdecydowanie większe, z większą ilością głów, ramion oraz zamanifestowałyby się z niebezpieczniejszym orężem. Zalecana natychmiastowa eksterminacja. - podzielił się swoją analizą grubasek
- Tak, myślałem - odparł sucho seinin
Brunet zawiązał kilka pieczęci i w jego rękach pojawiły się dwa duże kryształowe dyski, którymi miótł w stronę przeciwników. Z przeraźliwym brzęczeniem twory Akiry przecięły powietrze, a później przecięły wspólnie cztery demony. Demony wyparowały zostawiając na polu bitwy został ostatni, najmniejszy
- Dla ciebie - rzekł Akira
Ponownie zostałaś wystawiona do walki


Kōseki Akira - KLIK
Tsubasa
Kenta

Archiwum Głosów

Ichi

Dla Adminów

  Ukryty tekst

[Yukari]

Gdy Akira zaczął mieć prowadzenie, nastąpiło przegrupowanie i jak jeden mąż wszyscy celowali właśnie w niego. Radził sobie świetnie, do czasu. Grad śnieżek w końcu zaczął go dosięgać, a oni zyskali przewagę. Jakie to było satysfakcjonujące gdy odpuścił. Tsubasa jednak nie powiedział ostatniego słowa i rzucił się by pociągnąć chłopaka na dno. Widząc to Yukari parsknęła śmiechem i wyrzuciła śnieżki, które zalegały jej w dłoni. Była zrelaksowana, w sumie nie tylko ona. Ta chwila pokazała jej całkiem inną twarz ludzi, z którymi podróżowała.-Nie, nie byłam i dlatego weszłam. Żałowałabym gdybym tego nie zrobiła. Dalej uważam, że to trochę dziwne, ale teraz nie jest to istotne...- powiedziała spokojnie, wiedziała, że mężczyźni szanowali jej granicę i to właśnie spowodowało, że przestała się stresować. Dalej unikała patrzenia tam, gdzie nie powinna, ale czuła się o wiele swobodniej.

Wszystko co dobre, kiedyś się kończy. Tak też było i tym razem, chociaż miła atmosfera utrzymywała się także w drodze powrotnej. Ich dowódca zadbał o wszystko. Zmiana nastąpiła, gdy czarnowłosy wymówił imię towarzysza. Wtedy to zobaczyła. Czymkolwiek to było, widziała to po raz pierwszy. Słuchała wyjaśnień Kenty, jednak jej wzrok dalej skierowany był w stronę Yokai. Była w jeszcze większym szoku słysząc, że to może mieć więcej głów. Więcej ramion. Z czym mieli do czynienia? Nie wiedziała.

- Jak?- zapytała widząc, jak twory po prostu znikają niczym klony po uderzeniu Akiry. Nie było po nich najmniejszego śladu. Zero. Został jeden, którego miała się pozbyć. Spojrzała na mężczyznę nie komentując tego. Wiedziała, ze chciał ją przygotować i wiedziała, że za każdym razem będzie pchał ją tam, gdzie uzna za stosowne i o ile oswajała się z walką, to wolała nie zbliżać się do przeciwnika. To ją w jakimś stopniu blokowało. Może świadomość, że była zbyt słaba, by odeprzeć atak z bliska?

Skupiła się na zadaniu. Przeciwnik był jeden i patrzył tym samym wzrokiem, co ludzie w lesie. Nie była pod odstrzałem, więc zaczęła składać pieczęcie tak jak za pierwszym razem. Teraz nie chodziło już o spowolnienie. Skupiła się na tym by wszystkie shurikeny trafiły w jeden punk i nie była to głowa. Za duże ryzyko że nie trafią. Celowała w klatkę piersiową. Gdyby jednak stwór zaatakował, Yukari chciała wykonać Kawarimi, w najbliższy punkt znajdujący się za nim i to nie po ty by uciec, a zaatakować kunaiem. Było to duże ryzyko, ale wolała spróbować teraz.

  Ukryty tekst

[Kaito Ishikawa]

Kampania 6/..

Zima 395 roku Yukari Zlecenie Specjalne D - Yokai

Przyjrzałaś się pędzącemu na ciebie przeciwnikowi, był stwór paskudny, a co gorsza po jego ruchach byłaś w stanie ocenić, że znacznie szybszy od ciebie. Nie przejmując się tym zawiązałaś pieczęcie do techniki, która już raz udowodniła, że potrafisz zabić. Wytworzone shurikeny, zabrzęczały mniej przeraźliwie od tych które wytworzył seinin, ale również nie wyglądały za sympatycznie. Świstem przecięły powietrze i... Wszystkie trafiły w cel, niektóre znalazły się nawet w kluczowych miejscach jak choćby pachwiny. Demon zawył straszliwie z bólu, zatrzymał się na chwilę po czym w amoku ruszył na ciebie. Na twoje szczęście dla ciebie, ból mu towarzyszący nie był na tyle duży, żebyś mogła konkurować z nim w szybkości.
- O proszę, shoton ! Kenta, dlaczego nic mi nie mówiłeś ? - zaskoczył się Akira
- Bo nie pytałeś - odparł zgodnie z prawdą blondyn
Gdybyś tylko mogła się odwrócić to byś ujrzała jak brunet próbuje zabić wzrokiem grubaska.

Wiele ryzykując dałaś mu podejść do siebie, Akira poruszył się niespokojnie, najwyraźniej był gotów wskoczyć na ratunek w każdym momencie, jednak nie potrzebowałaś tego, udało ci się w porę zawiązać pieczęcie do techniki podmiany ciała, znalazłaś się za przeciwnikiem, atakując go swoim kunaiem. Zadałaś mu ranę, jednak jego atak również doszedł, zdołał bowiem uderzyć cię wierzchem swojej dłoni, rozcinając przy tym wargę.

Przeciwnik chciał zadać ci kolejne uderzenie, ale zdołałaś odskoczyć. Mogłaś złapać oddech, przeciwnik był oddalony od ciebie jakieś trzy metry, zaraz miał na ciebie ruszyć, choć było widać, że twój atak kunaiem osłabił go, ale zdecydowanie nie tak mocno jak pierwszy.
- Po jaką cholerę idziesz z nim na wymianę ?! Przecież on bije w zwarciu, a jak znasz techniki dystansowe to używaj ich jak są skuteczne ! Amaterasu... Przecież to elementarz ! - poradził Akira, choć nie był zadowolony ze wszystkich decyzji jakie podjęłaś
- Yukari ! Yukari ! Yukari ! - Tsubasa zagrzewał cię do walki jak tylko mógł

Kōseki Akira - KLIK
Tsubasa
Kenta

Oni

Archiwum Głosów

Ichi

Dla Gracza

  Ukryty tekst

Dla Adminów

  Ukryty tekst