Uliczki w dzielnicy mieszkalnej

[Kubomi]

- Kurwa mać… - westchnęła, gdy sprawdziła ostatni szczegół, jednocześnie wczytując się w list. Została zrobiona jak chcieli… teraz przez nią zginą członkowie Mafii, której jest po prostu lojalna. A raczej myślała, że jest… uderzyło to w pewność siebie i dotychczasową psychikę Czarnej Tygrysicy, gdy nagle do niej dotarło jedno. Ostatnia szansa, bardzo możliwe, że fałszywa, która skończy się już absolutną porażką – ale… nie tak niemożliwą.
Odwróciła wzrok w kierunku klona, sięgając już swoimi, niewidzialnymi, nićmi chakry po jeden ze zwojów, by gwałtownie go wyciągnąć w kierunku „mądralińskiej”. Po szybkim odpieczętowaniu, miał się ujawnić Sasori, a raczej Type Sasori O-Yi, potężna, praktycznie czołgowata marionetka, która gwałtownie miała zamachnąć się swoim stalowym ogonem, by zgnieść klona jak placka i odepchnąć stół! Zgodnie z ciągiem myślowym Kubomi, według listu powinna mieć przy sobie mapkę z lokalizacją, więc wystarczało zmusić klona do zniknięcia, a następnie złapać nićmi chakry wspomniany świstek papieru (czy czymkolwiek to jest). A co dalej? To proste, białowłosa chcąc nie chcąc, była gotowa poświęcić tą dziewczynę w środku, by skupić się na swoim celu i jednocześnie zrobić coś z wypaplanymi przez siebie informacjami! Więc szybkie uderzenie tłokiem w ścianę i wyskoczenie wraz z marionetką! Brzmi jak scenariusz filmu akcji…

Statystyki:

  Ukryty tekst

Użyte Techniki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
Kubomi 17/14 MG 17/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

Dziewczyna zdecydowanie miała teraz dużo problemów moralnych przed sobą. Na jednej z szal był sukces na misji na szali ze zdradą mafii, gdy na drugiej leżała wielka niewiadoma. Wielkie ryzyko i szansa na utratę życia swojego oraz tej młodej dziewczynki. Nie długo jednak trwał ten dylemat, nim podjęła w końcu decyzję i ruszyła do ataku. Nićmi błyskawicznie dobyła zwoju i przyzwała Sasoriego, który skoczył na klona, który nie zmienił się w obłok dym. Ten był miękki i wtedy doszło do reakcji łańcuchowej. Klon wybuchł, a wraz z nim bomba znajdująca się pod deskami.

Ludzie na zewnątrz do tej pory żyli swoim życiem, niezbyt tym wszystkim zainteresowani. Jednoręczny mężczyzna biegł ile sił w nogach, z infomracjami które posiadał, gdy huk nagle wszystkich zatrzymał w miejscu. Wiele oczu skierowało się w tamtą stronę, patrząc jak wysoko w górę lecą kawałki drewna, oświetlone przez coś czerwonego w dymie. Wiele odłamków poleciało na ziemie, spadając w różnych miejscach. Tylko jedna osoba w tym momencie krzyczała z radości. Krzycząc "KABOOOM!", z szeroko rozłożonymi rękoma i stojąc plecami do swojego dzieła.
W środku, jednak było znacznie gorzej, wybuch od dołu i od boku wyrzucił Kubomi z budynku - który już nie miał ścian. Uderzyła w ziemię, cała osmolona, z mnóstwem ran na ciele, jej oczy były zalane krwią spływającą po twarzy. Była ranna, do tego w wielu miejscach zbroja przepuściła drobne drzazgi, które się w nią powbijały. Nie czuła też Sasoriego, ani nie mogła go dostrzec, przynajmniej początkowo. Dostrzegła jednak jego wspaniały i piękny ogon. Najpewniej po prostu pozrywało wszystkie nici.

W tym czasie, najszczęśliwsza kobieta, zeskoczyła na dół i rozglądała się po wszystkim, trzymając ręce w dwóch sakiewkach, które znajdowały się po jej obu stronach. Szukała czegoś, nie mogąc dostrzec czegoś. Kubomi, leżąca pod belkom, widziała ją dobrze. To była ta kobieta, z której klonem piła herbatę. Choć klon nie pił, jednak widać szukała ona Kubomi.

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

  Ukryty tekst

Użyte Jutsu

Nazwa

C1: Shī Wan

Ranga

D

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 4 małe / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

50g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Siła Wybuchu

Małe

15

Średnie

30

Duże

60

Statystyki

Siła

20

Szybkość

60

Wytrzymałość

20

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• Latające - bomby te mogą latać ze standardową prędkością zależną od dziedziny klanowej, a także poruszać się po ziemi lub pływać, jednak w takim wypadku ich prędkość zredukowana jest o połowę
• Nurkująco-pływające - bomby te mogą pływać oraz nurkować ze standardową prędkością zależną od dziedziny klanowej, ale nie mogą poruszać się po lądzie ani latać.
• Biegające - bomby te mogą biegać ze standardową prędkością zależną od dziedziny klanowej. Nie mogą latać, ani nurkować, jednak mogą pływać z prędkością zredukowaną o połowę
• Podziemne - bomby te mogą przemieszczać się pod ziemią oraz poruszać się po lądzie ze standardową prędkością zależną od dziedziny klanowej, nie mogą jednak ani pływać ani latać.

Kategoria, do której należeć będzie bomba związana jest z kształtem, jaki ona przyjmuje. Przykładowo wszelkie ptaki i owady latające będą bombami latającymi, ryby - nurkująco-pływającymi, a chomik - biegającą. Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

Nazwa

C2: Nendo Bunshin

Ranga

C

Pieczęci

Połowa Barana (przy detonacji)

Zasięg

Tworzenie

Obok użytkownika

Zasięg

50 metrów od użytkownika

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za klona) + to, co przekażemy (minimum 1%)

Siła Wybuchu

Siła Wybuchu

80

Statystyki

Siła

1/2 twórcy

Szybkość

1/2 twórcy

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

150g gliny za klona

Opis Przydatna technika, która pozwala stworzyć klona, który walczy z przeciwnikiem zamiast nas, choć może też działać jako pułapka. Bunshin ten potrafi używać technik klanowych oraz niewymagających chakry (np. taijtsu/bukijutsu), do tego nie posiada ekwipunku. W momencie gdy przeciwnik zada cios, klon zmienia się szybko w glinę i unieruchamia wroga. Wtedy można zdalnie go zdetonować i zadać przeciwnikowi dość duże obrażenia, które w krytycznych przypadkach są w stanie nawet oderwać kończynę. Klon nie posiada osobnej gliny do wykonywania technik klanowych. Wykorzystuje nadmiarową glinę, która została użyta do jego stworzenia.
Klon nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu mentalne polecenia. W przypadku braku poleceń wywołanych np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, klony rozpadają się.

Nazwa

C2: Shī Wan

Ranga

B

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt

E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (za 2 średnie/ 1 duży)

Siła Wybuchu

Średnie

70

Duży

140

Statystyki

Siła

20

Szybkość

100

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

100g za średniego, 200g za dużego

Opis Technika podobna do swojego odpowiednika dla ładunków o sile C1. Charakteryzuje się ona większą swobodą w tworzeniu tworów. Ich mobilność, a więc prędkość poruszania, zależna jest od kształtu ładunku. Cechą charakterystyczną C2 jest to, że niemal nie występują tu małe twory. Kategorie figur pozostają bez zmian zaś twory muszą być co najmniej wielkości średniej.

Od dziedziny klanowej rozwiniętej na rangę S można stworzyć kolibry z 4 skrzydłami.

Koszt Kolibra

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 1 kolibra)

Siła Wybuchu

Koliber

160

Statystyki

Siła

20

Szybkość

200

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

75g za kolibra

[Kubomi]

- Nghh…! – jęknęła z bólu, znajdując się pod belkami. Zagryzła praktycznie zęby, by nie wydać z siebie jęku, gdy dochodziły do niej kolejne bodźce, każdy mniej przyjemny od kolejnego. Nie tak sobie planowała przebieg sytuacji, definitywnie nie tak! Jednak jej umysł skupiony był bardziej na adrenalinie i potwierdzeniu tego, że żyje i jest w stanie dalej się poruszać! To dobrze… nie zarejestrowała w pierwszej chwili, że przez nią niewinna dziewczynę miała rozrywkę życia. Ale teraz widziała wiele, bardziej zajmujących w tym momencie, rzeczy. Sasoriego, który wciąż był zdatny do ruchu, przeciwniczką, która czegoś szukała – najpewniej jej, jak i krajobraz.
- Grr! – warknęła, zaciskając dłonie, wycierając krew z oczu i czoła, by mieć jakąkolwiek widoczność, do tego co zamierzała zrobić. Zająć się wybuchową i przesłuchać ją, może nawet uda się zatrzymać mężczyznę, ale na to się nie nastawiała. Ale na razie… sięgnęła po swój zwój z Ningyo, czekając z jego odpieczętowaniem aż zbliży się kobieta, by dopiero wyciągnąć swoją główną marionetkę. Podłączyła nici do swoich dwóch Ningyo, z czego jednego na plecach, a także Bakuhatsu, który może tutaj okazać się ważniejszy niż zwykle.
- Ty mała suko…! – mruknęła pod nosem, wygramolając się spod belki i ruszając już swoje marionetki do ataku, jedna zaatakuje od frontu, druga od lewej celując w nogi lub ręce, potrzebowała jej żywej, a Bakuhatsu zacznie się przemieszczać, kryjąc się za deskami i innymi tumanami kurzu, by się zbliżyć…

Statystyki:

  Ukryty tekst

Użyte Techniki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
Kubomi 18/14 MG 18/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

Kobieta, rzeczywiście szukała swojej przeciwniczki oraz oglądała zniszczenia których dokonała. Uśmiechając się przy tym szeroko. W końcu jednak zdołała dostrzec albo usłyszała Kubomi i dziarsko ruszyła w jej kierunku, gdy cel, który uznała za powalony, ruszył z tak wielką prędkością do działania. W mig trzy lalki wręcz ją obezwładniły, nie dając możliwości zbytnio dokonać kontrataku. Pierwsza wpadła na nią wywracając ją, a druga uderzyła w jej nogi, gdy ta spróbowała się podnieść
- Niech cię szlak pizdo! ! - zawołała, zaciskając obie dłonie w pięści. Patrzyła ja podnoszącą się białowłosą, zakrwawioną i pełną odłamków drewna na sobie. Jeden nawet dziewczyna miała wbity we włosy. Dosyć zabawny widok, gdyby mogła się teraz śmiać.
- Chyba wygrałaś te potyczkę. Całkiem żwawa z ciebie zołza. Paktujemy? - zapytała melodyjnym głosem. Najwidoczniej ten numer z niemową, był tym iż klon nie mógł mówić. Dziewczyna leżąc na ziemi, w rękach miała glinę, która znikła w ustach na jej dłoniach. Tak dziewczyna miała usta na dłoniach, które się oblizały.

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

  Ukryty tekst

[Kubomi]

W końcu chwiejnie wstała, łapiąc się za bolące miejsca, by złapać kilkukrotnie oddech i opanować się, patrząc na ubezwładnioną przeciwniczkę. Poszło łatwo. Niestety, jej zdolności były dla niej jedną, wielką enigmą – do tego stopnia, że wolała być ostrożna. Nigdy nie widziała umiejętności pozwalających na generowanie takich eksplozji.
- Zamknij się dziwko… - warknęła, ewidentnie zmęczona, nie czując się super na siłach. Spojrzała jedynie w oczy „niemej”, którą udało jej się na szczęście rozpracować pod tym kątem. – Powiedz mi gdzie jest porwana, to pozwolę ci odejść… nie jestem w humorze, by niepotrzebnie to przeciągać. Proste i przyjemne prawda? A jak nie powiesz to cóż… wiemy, prawda? – na podkreślenie swoich słów ruszyła nicią, by Ningyo zbliżyło ostrze do karku przygniecionej przeciwniczki.
- Już mi spowodowałaś wystarczająco problemów… nie rób mi kolejnych, proszę. – teraz tylko zdobyć odpowiedzi i zająć się misją, a jeżeli szczęście dopisze to i mężczyźnie, który może nie zdążył odejść daleko.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
Kubomi 19/14 MG 19/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

Wybuch poważnie zaszkodził młodej Tygrysicy, która po raz pierwszy przeżyła lot takiego rodzaju. Teraz jednak już stała, lecz trochę mięśnie narzekały na to iż się porusza. Wszystko wydawało jej się takie umęczone. Nie zamierzała jednak sobie czasu na odpoczynek, przed nią była pierwsza poważna misja na wyższym stanowisku. Miała teraz przeciwniczkę na swojej łasce, która zadziwiająco łatwo się poddała. Coś zdecydowanie było nie tak i w głowie Kubomi wręcz biły dzwony na alarm. Z tego powodu, kazała swojej lalce przyłożyć broń do gardła tamtej. Pytanie lekko zaskoczyło pokonaną, której brew mimowolnie drgnęła tak jak i kącik ust. A później, znowu na jej twarzy pojawiła się już mina obojętności. Już się nie uśmiechała, tak jak przed chwilą, z radością i samozadowoleniem.
- Porwana jest pół kilometra od nas, zamknięta w skrzyni. Najemnicy ją strzegą, a tutaj masz kartkę, którą masz im dać - powiedziała, bardzo powoli sięgając sobie między piersi, skąd wyciągnęła mały rulonik. No tak, najlepsze miejsce do ukrycia jakichś informacji. Mówiła bardzo spokojnie, wręcz z obojętnością opisywała dalej, jak dotrzeć na miejsce, do tego dodała bardzo opisowy wygląd domu i najemników, marnując trochę czasu Kubomi.
- Wywiązałam się z umowy, więc mogę odejść? - zapytała

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Nie wiem czy wywiązałaś się z umowy. Być może puszczasz mnie w maliny i marnujesz mój czas… pójdziesz ze mną, jeżeli nie kłamałaś to puszczę cię wolno. – mruknęła, zmęczonym tonem, patrząc na przeciwniczkę, która zbyt łatwo się poddała. Nigdy jej się nie zdarzyła jeszcze taka sytuacja, zazwyczaj jej przeciwnicy walczyli… może nie do samego końca, ale zdecydowanie dłużej. Rozejrzała się jeszcze, szukając mężczyzny, nieco gryząc się w wargę, zawaliła i nie podobało jej się że jednak te informacje dotrą gdziekolwiek. Jedynym pocieszeniem było to, że podała mało wartościowe informacje, prawda?
Jeżeli wybuchowa nie robiła problemów, to po tym, gdy marionetka podała Kubomi rulonik i ta go przeczytały, te zeszły z niej – jedynie trzymając ostrza przy jej ciele, by zacząć ją prowadzić na miejsce.
- Nie wiem gdzie pracujesz, ale nie myślałaś, aby dołączyć do nas…? – odezwała się nagle, nieco sama zdziwiona pytaniem jakie wypadło z jej ust, jednak zadała je poniekąd z obowiązku, ale i prywatnych powodów. Może rozejdzie się to po kościach, jeżeli ją jakkolwiek przekona?

Statystyki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
Kubomi 20/14 MG 20/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

- Nie ma problemów, możemy się tam przejść - stwierdziła wstając po tym jak lalki z niej wstały. Otrzepała się i spojrzała na nią z nowym zainteresowaniem. W jej głowie już istniało kilka planów jak utrudnić życie białowłosej. Mimo wszystko jednak były to przyjemne rozważania, w których białowłosa robiła Kabooom! Jednak, szansa przy prędkości tej dziewczynki były małe, po za tym nie taki plan był jej pracodawcy. Ta wyraziła się bardzo jasno z ostatecznym skutkiem zadania.
Ruszyły w kierunku tamtego, domu, gdy Kubomi postanowiła ją zreakrutować. Leciutko parsknęła nie mogąc się zbytnio opanować. No cóż, nie było widać jej dobrą stroną utrzymywanie pokerowej twarzy i przez to zaśmiała się w obliczu możliwej zagłady.
- Niezbyt, jest mi dobrze jak jest, ale od czasu do czasu może przyjdzie nam pracować w jednym celu - odpowiedziała enigmatycznie. Dziewczyna zdecydowanie nie należała do tych, którzy łatwo dzielili się swoimi sekretami. Nagle się zatrzymała i popatrzyła z nową nadzieją na Kubomi - Podobał Ci się ten wybuch! teraz ma sens iż próbujesz mnie zrekrutować! Wszystko ma sens - zawołała uradowana i poprowadziła Kubomi do małego domku, który wcześniej tak uroczo opisywała. Stwierdziła iż karteczkę należy im przekazać, bo oni nawet jej nie widzieli gdy zlecała im zadanie. Ci kiwnęli głową po przekazaniu karteczki i zaprowadzili do domku obok. Dziewczyna wzruszyła ramionami.
- Nie wiedziałam, to było chyba na wypadek gdyby ktoś ich zabił - stwierdziła kobieta. W domu rzeczywiście była skrzynia, w której znajdowała się porwana dziewczyna, zgodna z opisem. Tyle że zapłakana, w innych ubraniach - podarte kimono - najpewniej należące do dziewczynki, którą Kubomi razem z drugą wysadziły.
- To co, mogę spadać? - zapytała stojąc trzy metry od Kubomi, z dwoma średniej wielkości ptakami, siedzącymi jej na ramieniu.

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Pracować w jednym celu…? – powtórzyła jedynie, widząc szybkie skwitowanie jej propozycji. Próbowała, to najważniejsze. Dopiero usłyszała kolejne słowa, nieco zamyślając się… będzie musiała potem przetrawić tamten wybuch. – To nie… ech, zresztą nieważne… - machnęła ręką, nie chcąc wdawać się w tą dyskusję, przyniesie jej to tylko więcej ewentualnego niezadowolenia.
Gdy tylko dotarli na miejsce, a następnie przemieścili się do domku, które wskazano jako miejsce przetrzymywania, gdzie jest dziewczyna – białowłosa podeszła do skrzyni, otwierając ją i dostrzegając poszukiwaną w środku.
- Już dobrze, jesteś bezpieczna… - odezwała się do zapłakanej, siląc się na przyjemny ton, choć nie było to łatwe, gdy jej ciało nie było fanem pomysłu zwanego jako poruszanie się. Odwróciła się jedynie do przeciwniczki, odsuwając kukiełki od niej. – Tak, możesz odejść… nie próbuj nic głupiego jeszcze, proszę. I może kiedyś, oby nie, się spotkamy jeszcze. – westchnęła pozwalając jej odejść, choć będąc wyczuloną na niespodzianki. A gdy tylko odeszła, Kubomi wzięła w ramiona dziewczynkę, kładąc ją na rękach Ningyo (której ostrza ułożone były płazem, by nie zrobić jej krzywdy), a co dalej… wrócić do zniszczonego domostwa, wziąć Sasoriego, który posłuży jako środek transportu i można powoli odprowadzić dziewczynkę, pocieszając ją po drodze, jedynie patrząc czy pewnego mężczyzny nie ma po drodze.

Statystyki:

  Ukryty tekst

Kukiełki:

  Ukryty tekst

[Arino]

Misja C
Kubomi 21/14 MG 21/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

Zaskoczyło ją podejście białowłosej, jednak skoro mogła odejść wolno, tak też zrobiła. Widziała prędkość tamtej, widziała iż wybuch nie zrobił na niego większego wrażenia, po za osmaleniem jej brwi oraz drobnymi rankami. No cóż, dlatego też się poddała. Nie było sensu narażać życia w konflikcie, gdy cel już został osiągnięty. Jaki cel? Tego wkrótce najpewniej dowie się i Kubomi, bo ona nie zamierzała zapomnieć o swojej nowej przyjaciółce, lubującej się w wybuchach. Skoro lubiła, to znaczy iż mogły współpracować.
Sama Kubomi, błyskawicznie zajęła się uspokajaniem dziewczynki, która nie miała siły już płakać. Widać było, iż przebywanie w ciasnej skrzynce, nie należało do najprzyjemniejszych, ale teraz na wolnej przestrzeni tuliła się wręcz do Kubomi, która nie mogła przekazać jej Lalce, gdyż ta była zbyt mocno wtulona w białowłosą dziewczynę. Nie ważne było to iż jest cała w oleju i przykleja się teraz do osmolonej, zakrwawionej dziewczyny. Obie były już po prostu brudne.
W ten sposób udały się obie w kierunku pierwszego domu, gdzie Kubomi odebrała uszkodzonego Sasoriego. No, nie można było narzekać - w końcu tylko on doznał jakichś uszkodzeń, a pozostałe lalki były w pełni sprawne.
Niestety nie udało się zlokalizować mężczyzny z jedną ręką. Zbyt wiele czasu zmarnowała z "niemową", której kultura nie była chyba na najlepszym poziomie bo się nawet nie przedstawiła, lecz co się dziwić. W świecie przestępczym mało kto się komu przedstawiał. Teraz musiała podjąć decyzję, co zrobić z odzyskaną porwaną - samej zanieść ją do Kupca czy zanieść do Nimoto, by on to zrobił.

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

  Ukryty tekst

[Kubomi]

- Już… już… Jesteś już bezpieczna… - starała się mówić przyjemne słowa do uratowanej zakładniczki, czule ją ściskając. Utrudniało jej to kontrolowanie marionetek, ale po wsadzeniu dwójki Ningyo na Sasoriego, który będzie wymagał remontu, było to już jakkolwiek możliwe. Zamierzała jednak kierować swoje kroki do kupca, któremu to właśnie porwano córkę. W ten sposób po prostu będzie wyglądała jak najemnik nasłany, by coś z tym robić – szukanie Nimoto, jakkolwiek by nie chciała, by to on się tym zajął, mogła trochę zająć i wyróżniałaby się jak cholera.
Powoli też opadała z niej adrenalina i czuła, że ból powoli się nasila, a jej najpewniej przyda się mała rehabilitacja i przerwa od pracy. Dochodziło do niej też, że miała na rękach krew tamtej dziewczyny, pewnie by przeżyła gdyby była spokojniejsza, ale… być może dzięki temu tamten mężczyzna nie doniósł informacji? Być może, ale czy mogła się w ten sposób łudzić? Najbardziej niepokoiło ją to, że… nie wiedziała jak się z tym czuć, oczywiście nie chciała tego robić i uznaje to za niepotrzebną śmierć, ale… jest z tego powodu mniej smutna niż chciałaby. Do tego jeszcze kwestia puszczenia pary, w głowie białowłosej pojawiła się myśl, by samej się przyznać do tego i ponieść konsekwencje, ale „trochę” się bała.

[Arino]

Misja C
Kubomi 22/14 MG 22/14
~ Nie tak się bawimy w Shigashi! ~
Pogoda: Słonecznie
Jesień 393, Wieczór

---

Kubomi starała się uspokoić dziewczynkę, która wtulała się po prostu w pierwszą napotkaną jej osobę. Nie wiedząc przy tym iż tak naprawdę utrudnia pracę młodej Shinobi, która musiała zrzucić lalki na jedną większą, by mogła w ten sposób skierować się do domu kupca, gdzie zamierzała oddać małą. Miała przed sobą trochę drogi i zwracała nie małą uwagę. A właściwie nie ona, a jej Sasori, dziwne coś klekoczące i nie będące koniem. Nikt jednak nie zaczepiał, zakrwawionej i brudnej shinobi, aż do drzwi domu kupca. Tam stał mężczyzna z mieczem u pasa, który na jej widok, sięgnął po broń.
- Kim jesteś? - zapytał, jednak gdy powiedziała iż uratowała Córkę kupca, ten wpuścił ją od razu. Kupiec oczywiście był na nogach i od razu wstał by podbiec do córki, która wyrwała się też z rąk wybawczyni, by wtulić się w ojca.
Oboje przytulili się do siebie, brudząc przy tym piękne ubranie kupca, jednak on się tym nie przejmował, najważniejsza w końcu była jego córka. Przytulał ją i głaskał po głowie, uspokajając dziewczynkę. W końcu wezwał jedną ze służących, by pomogły się umyć dziewczynce. On sam chwilę zbierał się w sobie i dopiero wtedy jego wzrok skupił się na poranionej Tygrysicy.
- Dziękuje, widać że potraficie wypełniać swoje obowiązki, skoro płaci się wam za ochronę. Możesz odejść - stwierdził nie zamierzając jej płacić, w końcu Ci już zbierali z niego haracz, więc niech z tego rozliczą się na poczet nagrody dla tego najemnika. Sama Kubomi, teraz mogła wrócić do Siebie, odpocząć oraz się umyć.

Misja Zakończona Sukcesem

  Ukryty tekst

- Nimoto Tamumune - Tygrys, podległy Białemu Tygrysowi. Wygląd
- Nokura Seibo - Pazur, Tsume Wygląd
- Okusato Kiya - Złoty Tygrys Wygląd
- Fugi Tatsuhiro - wygląd
- Izuhei Tamatoki - wygląd

[Kubomi]

- Tak jest. Miłego dnia… - westchnęła jedynie, odwracając się na pięcie i dając sobie chwilę czasu na zapieczętowanie swoich marionetek, zanim ruszyła już do przodu. Potrzebowała odpoczynku, najlepiej dłuższego niż krótszego. Pewnie wynajmie sobie jeszcze jakiegoś lekarza rodzinnego, inaczej średnio to widzi. A do tego są dalsze inwestycje w ekwipunek… ciężkie życie kunoichi i lalkarza jest… A co ze sprawą informacji? Szczerze mówiąc, nie była pewna. Powoli się skłaniała do przyznania się, prędzej czy później i tak to wyjdzie, a jest spora szansa, że lepiej na tym wyjdzie jeżeli powie o całej sytuacji od razu i do niczego nie dojdzie, prawda? Będzie musiała szybko znaleźć Nimoto-kuna i go o tym poinformować.

z/t

[Hibana]

Kapuś, kapuś...
5/14, misja D, Ranmaru Rei Nieco czasu upłynęło, zanim w gęstym i poplątanym mieście udało się Reiowi znaleźć wskazany domek. Było to spowodowane faktem, że lokal znajdował się na uboczu, a żeby dotrzeć pod wskazany adres należało się prześlizgnąć przez kilka wąskich uliczek. Okolica była całkiem ładna i jak na standardy tego świata, żyło się tu dość dobrze. Nie były to bynajmniej sogeńskie chatki z suchej trawy i gówna. Dom samego podejrzanego był jednym z wielu przypuszczalnie masowo budowanych, jednopiętrowych, drewnianych domków. Wyglądały one prawie identycznie, za wyjątkiem tych, których właściciele zdecydowali się na ich przemalowanie, a niektórym z nich brakowało numeru domu. Każdy z nich miał mały ogródek, oddzielony od sąsiadów wysokim na około metr żywopłotem. Do każdego ogródka prowadziła mała bramka, u niektórych zabezpieczona kłódką ale nie w tym wypadku. Posesja informatora wyróżniała się na tle innych dobrze zadbaną roślinnością, pełną kwiatów i własnych warzyw, wypełniającą cały niewielki teren trawnika. Przed samym domem znajdował się mały ganek wyłożony kamieniami, na którym stały dwa krzesła przypominające leżaki i mały stolik do kawy oraz kilka doniczek z kwiatami i wycieraczka. Przednia ściana miała też parę okien, po jednym na każdej stronie drzwi, jednak oba były zamknięte.

Oniko

[Ranmaru Kei]

Docierając w końcu do celu, mężczyzna powoli zaczął się rozglądać by dobrze przejrzeć teren i sprawdzić, czy może sąsiedzi nie wychylają się zbytnio z okien. Skoro ma to załatwić na spokojnie i bez podejrzeń, to będzie musiał jakoś do tego podejść.
Jest kilka opcji, z których może skorzystać. Pierwszym obejście domku z możliwie każdej strony, bramka nie wyglądała na zabezpieczoną, tak więc nie trzeba było zbytnio się wysilać z przejściem. Drugą opcją jest podważenie okna lub drzwi jakimś metalowym przedmiotem, w tym przypadku kunaiem. Trzecią opcją jest sprawdzenie wycieraczki, by sprawdzić czy nie ma tam klucza.
Chwilę zastanawiając się nad planem, Kei po chwili postanowił postawić pierwsze kroki. W pierwszej kolejności sprawdzi po prostu wycieraczkę oraz siedziska obok, może klucz jest ukryty gdzieś przed wejściem.

Cóż, jeżeli pierwszy plan nie wypali, będzie trzeba rozejrzeć się wokół domku. Może akurat kapuś zapomniał czegoś zamknąć. Ludzie żyjący w stresie i pod presją mają zazwyczaj częste problemy z codziennymi czynnościami. Skoro kapuś wydał jednego z braci, to musiał mieć też z tyłu głowy odciśnięte myśli. Co jeżeli ktoś się dowie i po niego przyjdą... A może po prostu Kei za dużo myśli i wyobraża sobie za wiele rzeczy. Nie ma sensu rozmyślać stanu osoby, której nigdy się nie spotkało. Nie wiadomo jakim jest człowiekiem, z resztą mało go to teraz powinno obchodzić. Trzeba skupić się na zleceniu.