Posiadłość Raito

[Kyoushi]

Misja rangi C
1/15+ Raito przesiadywał w swoim mieszkaniu tuż po ostatniej misji. Pewnie nie miał zbyt wiele do roboty, oprócz tego, że wybili mu w jego zacnej posiadłości.. Okna. Ale to wcześniej - prawdopodobnie wszystko już było załatwione i nie musiał się dłużej tym martwić. Bardziej to jednak musiał myśleć o tym, że jego życie kolejny raz zostanie w niedalekiej przyszłości postawione pod ścianą. Ale to nie o tym teraz. Gdy sam Raito mógł się relaksować, na zewnątrz swojej posiadłości mógł słyszeć pewnego rodzaju dźwięki. Jakby coś się strasznie tłukło, jakieś metalowe przedmioty. Zgrzyt i myk! Podejrzane, jednak nie aż tak jak nagły krzyk jakiegoś starca.
- Jasna cholera! Kurka wodna! Motyla noga nooo! Pomocy! Słyszy mnie ktoś! Wynajmę artystę akrobatę do jasnej anielki! - cóż by rzec, dość oryginalne wzywanie pomocy. Nie mogłeś na to nic poradzić, jedynie tyle, że sam mogłeś wyłonić głowę zza drzwi i zobaczyć co jest na zewnątrz lub ewentualnie pomóc starcowi. Gdybyś zrobił, któryś z tych ruchów to ujrzysz jakiś powóz. Jeden koń i jakby 'kareta', jednak była zdecydowanie do przewozu towaru aniżeli ludzi.. Zgrzyt, zgrzyt..

[Raito]

Mijał kolejny dzień sielanki, kiedy Raito wypoczywał od obowiązków ninja. Poza porannym bieganiem dookoła Ryuzaku i obowiązków domowych, nie miał nic do roboty.
Nie tak znowu dawno zdarzyła mu się mała przygoda - los ukarał go, podczas pałaszowania słodyczy i gdy wcinając ciasto wracał do domu, napadł go wściekły orzeł, a chłopak ruszył w pościg. Ptak okazał się niesamowicie przebiegły i tak pogoń ze zwykłej próby odzyskania posiłku, zamieniła się w walkę o honor. W końcu Niedościgniony nie może przegrać z byle wróblem! Kiedy już młodzieniec udowodnił, iż zasługuje na wszyskie tytuły, a złodziej został złapany, shinobi czuł się strasznie wycieńczony. Spalił tyle kalorii, że nie tylko pozbył się nadwyżki spowodowanej wypiekiem, lecz również popracował nad swoją szybkością.
Gonitwa miała jednak miejsce bardzo dawno i Akolita nie mógł wytrzymać dłuższej bezczynności. Dlatego, kiedy tylko nadarzyła się okazja, postanowił z niej skorzystać. Podczas leniuchowania, z zewnątrz dobiegły go dziwne odgłosy. Zaciekawiony, wyskoczył z domu i jego oczom ukazał się niewielki kram, a w pobliżu starszy jegomość, zapewne właściciel. Słysząc, że dziadek szuka pomocy, Niebieskowłosy długo się nie zastanawiał. Zebrał w pośpiechu ekwipunek i już po chwili biegł w stronę zamieszania.
- Ninja w służbie Ryuzaku, gotowy do niesienia pomocy! - wykrzyknął, stając na baczność przed starcem.
Wedle rutyny, starał się ukryć bliznę na twarzy, odkręcając się przeciwnym bokiem. W końcu jeszcze nie znał zbyt dobrze tego człowieka.

[Kyoushi]

Misja C
2/15+

Zastanówmy się. Postanowiłeś wybiec by sprawdzić co się stało i na cały głos ogłosić starcowi, że nadchodzisz z pomocą. Jako niebieskowłosy ninja zrobiłeś niebywałe wrażenie, gdyż facet zdecydowanie, nigdy wcześniej nie widział takiego dziwaka jak Ty. Był uśmiechnięty jednak i zadowolony z tego powodu, że ktoś pragnie mu jednak pomóc, a nie zostawić w potrzebie. Obserwując karetę mogłeś zauważyć, że jakby była pochylona na stronę przeciwną od tej, od której nadchodziłeś Ty. Dziadek przywitał Cię, gdy tylko odpowiednio się zbliżyłeś:
- No w końcu ktoś jest w tej mieścinie! Witaj chłopcze o wyjątkowych włosach! Słuchaj.. Dobrze się składa, że jesteś ninja, bo mam pewien problem jak widzisz z wozem. Musisz mi pomóc! Naprawdę... - zamilkł lekko zasmucając się i zwieszając głowę w dół. Puścił lejce, które trzymał przez cały czas i zszedł powoli na dół. Był prawie głowę niższy od Ciebie. Podszedł, popatrzył Ci w oczy i machnął ręką by iść za nim za wóz. Decydujesz się na to bez słowa?

[Raito]

Gdy Raito wybiegł na powitanie staruszkowi, odrazu poczuł się lepiej. Otuchy dodał mu fakt, że w końcu komuś się do czegoś przyda, a jeżeli ma być ostatnią deską ratunku to już w ogóle niesamowicie. Heros, który ratuje z opresji człowieka ostatkiem sił wołającego o pomoc! Może lekko przesadzał, ale napewno dodało mu to sił do działania.
Gdy tylko został miło przywitany, odrazu oberwał uwagą na temat koloru włosów. Jednak lepsze docinki co do czupryny, niż blizny pod okiem. Nie czekając na dalsze utożamiania z wyglądem, postanowił przejść do działania.
Bez słowa potwierdził gotowość do pracy kiwnięciem głowy i ruszył za właścicielem karawany na tyły pojazdu. Obserwując jego nierówne ustawienie, domyślał się, iż chodzi o wymianę koła. Wszystko miało wyjść na jaw, kiedy mężczyzna przejdzie do głębszych tłumaczeń.

[Kyoushi]

Misja C
3/15+ Doszliście do meritum sprawy. Otóż, rzeczywiście jak mogłeś się domyślić staruszek zabrał Cię na drugą stronę wozu by przedstawić problem, który go trapił. A raczej jego wóz. Gdy już się tam znaleźliście mogliście łatwo zauważyć, że belka tylnego zawieszenia pękła przy samym kole i nic nie dało się z tym zrobić na chwilę obecną. No chyba, że jesteś kimś pokroju Senju, jednak wiem, że nie jesteś, hehe.
Dziadek położył sobie ręce na biodra i spoglądał. Spojrzał po chwili na Ciebie i powiedział:
- I widzisz panie ninja co się porobiło.. Belka do wymiany. Muszę znaleźć jakiegoś szpeca, który sobie z tym poradzi. Potrafisz coś z tym zrobić? Może Ty? - zapytał Cię jednocześnie się uśmiechając. Jeśli masz jakiś pomysł na pękniętą belkę to zobaczymy co się stanie dalej. Jeśli jednak nie masz to w takim razie inaczej sprawę załatwimy. Starzec po Twojej odpowiedzi powie:
- Słuchaj.. W takim razie potrzebuję od Ciebie innej pomocy. Mam w środku wozu paczkę i potrzebuje byś przeniósł ją za Ryuzaku do małego Baru Pod Szerszeniem. W paczce znajduje się drogocenna porcelana, a jestem zobowiązany dostarczyć ją na dziś. Z tym kołem jednak dzisiaj sam nie zdążę, więc potrzebuję kogoś, kto sobie z tym poradzi. Paczka waży jakieś 20 kilogramów, więc nie jest ciężka, ale w wozie musi być dobrze zabezpieczona. Poradzisz sobie z nią? - zapytał. Jeśli weźmiesz się za nią to znajduje się ona na tyle wozu, gdy ją już weźmiesz, możesz ustalić szczegóły dokąd się udać.

[Raito]

Staruszek w końcu przeszedł do sedna sprawy. Raito domyślał się, że zadanie może polegać na naprawie wózka, lecz drugiej części misji nie przewidział. Z zaciekawieniem słuchał mężczyzny, skupiając się na jego twarzy, gdy wspominał o zawartości paczki. Nie chciało mu się wierzyć, że zwykła porcelana miała być powierzona komuś innemu, miast samemu taniej wykonać usługę. Ninja zainteresował się tą alternatywą, gdyż mocno wątpił w swoje umiejętności majsterkowania, czego nie można było powiedzieć o szybkim dostarczeniu zamówienia.
- Dobra, wolę chyba zanieść tą porcelanę. Żaden ze mnie cieśla. Porcelana, Pan mówi? 20 kg? Co to dla mnie! Bar Pod Szerszeniem, tak? A gdzie znajdę owy lokal? Mam się tam czegoś lub kogoś spodziewać? Na coś "wyjątkowego" uważać? - zasypał dziadka serią pytań. Rozpierała go energia. Nie chciał dłużej czekać. Gdyby tylko mógł, z miejsca ruszyłby sprintem w stronę centrum.
- Jeżeli to wszystko, wolałbym już iść. Po co ma Pan niepotrzebnie czekać? Pozwolę sobie wyjąć owy pakunek. - rzekł, po czym skoczył na tyły karawany. Kiedy już znajdzie paczkę, bez zastanowienia ruszy we wskazane miejsce. Podejrzewając, iż kupiec się nie obrazi, podczas marszu lekko naruszy strukturę opakowania i zajrzy, czy w środku rzeczywiście znajdują się naczynia.

[Kyoushi]

Misja C
4/15+ Dziadek słysząc napływ pytań trochę się... Pogubił. Mimo wszystko pogłaskał się po brodzie i zaczął dokładnie odpowiadać na to co chciałeś:
- Otóż słuchaj młodzieńcze. Bar pod Szerszeniem znajduje się na obrzeżach Ryuzaku no Taki. Dokładnie na wschodzie. Tam w barze barman powinien odebrać od Ciebie przesyłkę. Kwitku nie potrzebujesz, gdyż wszystko jest zatwierdzone, wystarczy doręczyć towar. Jednak ma być on nienaruszony i dotrzeć jeszcze dziś! Więc musisz się spieszyć.. - zachłysnął się nieco powietrzem i kontynuował ze spokojem. - Na coś uważać.. Nie wiem.. Nie mam pojęcia czy zachowanie bezpieczeństwa będzie konieczne. Najważniejsze jednak byś nie stracił paczki! Jest zbyt drogocenna! - rzekł w Twoją stronę, a Ty zdecydowałeś się wziąć paczkę w łapska i ruszać czym prędzej w stronę Baru. Gdy tylko spojrzałeś do środka zobaczyłeś rzeczywiście piękną, malowniczą porcelanę, która miała złote zdobienia. Na pewno cenna. Ruszaj w drogę. Szlak na wschód czeka otworem!

Załóż temat "Szlak wschodni - ku Szerszeniom!"

[Hikari]

Misja rangi B
Pan Raito
Post 1/45+ Raito, który był po misji, niewielkiego zagrożenia, albo wręcz żadnego wracał do domu, lecz nie spodziewał się tego co niedługo się stanie. Był to dosyć miły dzień, słoneczko, popołudnie i co jakiś czas chmurka przelatywała dająca ukojenie od słońca. Wtedy też pod samym domem ktoś wpadł na Ciebie, przez co przewróciliście się i szybko wstał. Był to jakiś młodzieniec, a może lepiej powiedzieć dziecko? Po chwili już chłopak wstał, otrzepał spodnie i pobiegł w swoim nieznanym kierunku. Posiadał on brązowe włosy i był ubrany dosyć zwyczajnie jak na Ryuzaku no Taki, bo w takim kraju kupieckim można było znaleźć wszystko, a o różnych dziwolągów nie było trudno. Zresztą dzieciaki akurat jeszcze nie są tak zdeprawowane. Reszta dnia Tobie minęła spokojnie, poszedłeś spać, aż nagle w nocy budzi Ciebie huk do drzwi, jak ktoś mocno stuka w nie, wręcz jakby miały zaraz wypaść z zawiasów...

[Raito]

Niebieskowłosy spokojnie wracał do domu, upajając się kolejną pomyślnie zakończoną misją, a także zastrzykiem gotówki, kiedy wydarzyło się coś pozornie nieistotnego, acz i tak niespodziewanego. Ninja zderzył się z jakimś młokosem, ale szybko wstał, przeprosił i masując się po obitej części ciała kontynuował marsz. Na chwilę jeszcze obejrzał się za siebie i zapamiętał pobieżny wygląd chłopaka. Dziwiło go, iż bez słowa po prostu uciekł przed siebie, tak jakby czegoś się obawiał, czy ukrywał.
Reszta doby minęła zwyczajnie. Kiedy shinobi już odzyskał formę po wyczynach w lesie, postanowił rozładować się nieco i pobiegać dookoła Ryuzaku. Mokry i szczęśliwy, niczym pies, po zmroku doprowadził swoje ciało do ładu i udał się na spoczynek. Sen nie trwał znowu tak długo, bo przerwało go czyjeś nawalanie w drzwi. Gdy Akolita już przetarł oczy ze złości grzmotną w łóżko.
- Nieeee, ja już znam tę opowieść. Zbyt wiele razy ktoś napieprzał w moje drzwi. Zaraz do środka wparuje mi banda pokręconych świrów i zacznie rozwalać meble, ewentualnie będzie to zdradziecki Uchiha, planujący zagładę Ryuzaku. Eh, nieważne... Przecież nie będzie mi to coś nachrzaniać całą noc... - mamrotał pod nosem, przywdziewając swój zestaw bojowy i kierując kroki do przedpokoju.
- Czego tam? - z bezpiecznej odległości przekrzyczał łomot, nie planując jeszcze wpuszczania nieznajomego do środka. Zbyt wiele razy się na tym przejechał.

[Hikari]

Misja rangi B
Pan Raito
Post 3/45+ Gdy tylko się odezwałeś pukanie ustało, a raczej walenie do drzwi. Słychać było dyszenie drugiej osoby, zza drzwi przez chwilę, a potem męski, twardy zdecydowany głos. Kto to był? Po głosie nie byłeś w stanie za nic ocenić.
- Ja jestem z nietypową sprawą i pewnie będzie Pan zszokowany, bo jest to... Dosyć niecodzienna prośba. Jeżeli się nie mylę dzisiaj jakiś malec zostawił coś w Pana ubraniu prawda? Jest to urządzenie pozwalające mi określić lokalizację na duże odległości! Może to być rewolucyjne na skalę światową. Widocznie uznał Pana za wystarczająco silnego do zadania z tym związanego jakie mógłbym mieć dla Pana. Czyż to nie jest ekscytujące aby być świadkiem rozwoju technologicznego ludzi? Pan może stać się tego częścią!!
To wszystko do Ciebie docierało, było to bardzo powolne związane z powodu twojego niewyspania, niedawnego obudzenia i faktu mówienia o niestworzonych rzeczach. Momentami mogłoby wydawać się to jakąś mrzonką, skoro nikt nawet nigdy nie słyszał o tej technologi, ale coś mogło być w tym głębszego. Szalony naukowiec przybiega z prośbą? Tak można zrozumieć jego technologie za coś dziwnego, zaburzającego obecne prawa, bo nie ma przedmiotów, które pozwalają na odnalezienie ich poprzez lokalizacje w taki sposób. Na czym polega ta technologia? Czy zechce się Tobie obudzić aby posłuchać jakiegoś szaleńca?

[Raito]

Krótkie pytanie Raito odniosło wyśmienite rezultaty. W końcu ktoś go odwiedził w pokojowych intencjach! Co więcej, przybysz niósł ze sobą jakiś interes, na co ninja zareagował natychmiastowym ożywieniem umysłu. Tym bardziej, iż jego udział w owym przedsięwzięciu może zmienić śwat, jednocześnie rozsławiając jego imię. Bez dłuższego zastanawiania się, otworzył drzwi i zaprosił gościa do salonu.
- Przepraszam, że tak nie miło się powitaliśmy. Sam Pan rozumie, to nie jest najlepsza pora na odwiedziny. - rzekł, już ze swojego pokoju, zamieniając pidżamę na uniform bardziej odpowiadający podejmowaniu gości. Przeszukałby także swoje kieszenie w celu znalezienia rewolucyjnego urządzenia.
Następnie wróciłby do mężczyzny i jeszcze raz zaczął, tym razem od przedstawienia się.
- Swoją drogą nazywam się Raito. - wyciągnął przed siebie dłoń. - O co więc chodzi w całym tym zamieszaniu? Na czym ma polegać moja rola i dlaczego to właśnie ja zostałem uznany za wystarczająco silnego? Nie ukrywam, iż jeśli wszystko się powiedzie, sam chciałbym dostać parę próbek takiego urządzenia. - po grzecznościach przeszedł do konkretów, siadając naprzeciwko nieznajomego i świdrując go wzrokiem.

[Hikari]

Misja rangi B
Pan Raito
Post 5/45+ Gdy otworzyłeś drzwi zauważyłeś wielce zadowoloną twarz, człowieka w okularach, białym laboratoryjnym fartuchu oraz sandałach. Miał około 45lat, a więc za stary on nie był a mimo to widać w nim było pierwsze objawy starszyzny. Była to ciepła noc, pełna gwiazd jak zauważyłeś przypadkiem. Wszedł on do środka no i w sumie czekał na twoją odpowiedź, nie wiedział co zechcesz mu odpowiedzieć, ale spodziewał się po twojej reakcji.
- Ah nie ma problemu, kto normalny tak wali w drzwi w nocy? Niestety tego wymaga moja sytuacja.
Gdy widział, ze idziesz się przebrać czekał przy wejściowych drzwiach na Ciebie. W swoich ubraniach znalazłeś jedynie niewielkie urządzenie, które do Ciebie nie należało w kształcie piramidy, która świeciła aktualnie. Prawdopodobnie to było to wspaniałe urządzenie, szczyt najnowszej techniki. Tylko na jakiej zasadzie to działało i czy rzeczywiście ono działało? Kto to wie. Gdy przyszedłeś do niego z chęcią podał Tobie również rękę.
- Jeżeli wszystko się powiedzie nie będzie problemów. Cóż czemu? Nie wiem to nie ja wybierałem, tak chciał widocznie los. Ogólnie to ta misja polega na odzyskaniu planów tego urządzenia. Bez nich nie jestem w stanie skonstruować owego urządzenia ponownie, a niedawno ktoś napadł na moje laboratorium, które zniszczył i zabrał te plany. Nawet wiem kto, bo jest jeszcze druga kopia tego urządzenia, którą także zabrali ze sobą. Są za osadą parę kilometrów i twoim zadaniem byłoby to odzyskać. Jednak nie mam pojęcia czy mają ochronę, czy cokolwiek. Mogę podać Tobie tylko kierunek skąd jest sygnał. Zainteresowany dalej?

[Raito]

Przybysz wyglądał dość osobliwie. Bardziej przypominał sterylnego medyka, aniżeli zwariowanego wynalazce. Był w średnim wieku, ale wygląd wskazywał na to, iż się przepracowywał. Za naukowcem, do środka wpadło ciepło letniej letnej nocy razem z blaskiem Księżyca i gwiazd pośród czystego nieba. Przy tak bajeczych warunkach, shinobi już teraz mógłby wyruszać w teren.
Tłumacząc się sytuacją, człowiek zaciekawił Niebiesowłosego. Jak ważna musiała być misja, skoro nie mogła poczekać ani chwili? Nie tracąc czasu, doktorek nie rozgaszczał się w salonie, tylko grzecznie czekał, aż ninja doprowadzi się do normalnego stanu. Już po chwili Niebieskowłosy wrócił, gotowy na wysłuchanie tłumaczeń gościa. Szkoda tylko, że przy podawaniu ręki sam się nie przedstawił. No trudno, może uciekający czas był ważniejszy od dobrego wychowania.
Akolita ucieszył się na brak sprzeciwów odnośnie pozyskania przez niego próbek nowego sprzętu, dlatego czym prędzej chciał ruszać na odzyskanie jego planów.
- Ochrona nie powinna sprawić większych problemów. Nawet jak na shinobi, jestem dosyć sprytny i ciężki do zauważenia. Mam wykraść tylko plany, tak? Kopia urządzenia bez tych papierów jest bezużyteczna, więc chyba mogę ją im zostawić. Tylko gdzie konkretnie powinny znajdować się te rysunki? Są może jakieś wyjątkowe pułapki na które powinienem uważać? Jeśli by Pan pozwolił, ruszałbym już teraz, kiedy jeszcze ciemno. Jakieś dodatkowe informacje, wskazówki? Gdzie mam się stawić z odzyskanymi już planami? - w krótkich odstępach czasu zasypał 40-latka serią pytań, nie mogąc doczekać się już startu zadania, a co ważnejsze, po drodze zjedzenia paru przygotowanych sobie na szybko kanapek.

[Hikari]

Misja rangi B
Pan Raito
Post 7/45+ Eh staruszek rozłożył ręce na twoje pytania, a bo nie znał odpowiedzi na większość z nich z pewnością, a może nawet na praktycznie żadne nie mógł odpowiedzieć. Westchnął i powiedział:
- Wiesz... Nie mam pojęcia kto za tym stoi, ani skąd on o tym wiedział. O niczym nie miałem pojęcia, że ktoś może nawet napaść na moje laboratorium na obrzeżach miasta. Nawet nie wiem dokładnej lokalizacji, jedyne co wiem to, że trzeba udać się do Lasu w górach, a następnie udać się na południowy zachód w kierunku wzniesienia jednej z gór, dosyć charakterystycznej iż jest niższa od pozostałych. Więcej ani nie wiem kto to, ani nie wiem jakie pułapki zastali, ani co tam się znajduje. Nie byłem tam, a tak jedynie wskazywało mi aktywne urządzenie. Co tam znajdziesz? Wielka niewiadoma.
Gwieździsta noc, która nie była niczym przysłonięta, chyba lepszej pory dla takiej misji nie było, ale trzeba się pośpieszyć, aby zdążyć przed świtem. Równie dobrze można zaatakować w południe, ale wtedy nie będzie raczej elementu zaskoczenia takiego. Wpierw jeszcze musisz dokładnie odnaleźć to miejsce, więc nic tylko ruszyć tyłek pozostało.
- Znajdziesz mnie zapewne w karczmie kupieckiej, obecnie wynajmuję tam pokój na czas remontu mojego mieszkania zdemolowanego. Więc do zobaczenia z planami mam nadzieję!
Uścisnął Tobie dłoń i wyszedł w kierunku owej karczmy. Jeszcze mogłeś go złapać w ostateczności, jakbyś czegoś potrzebował.

[Raito]

Okazało się, iż staruszek naprawdę o niczym, oprócz położenia kryjówki wroga, nie wiedział. Nie mogąc nic więcej z niego wyciągnąć, Raito postanowił zbierać się do drogi. Chyba dzisiaj nie dane mu było sobie pospać, ale mniej przygotowani przeciwnicy również musieli borykać się z takimi problemami. Dlatego chłopak utrwalił sobie przebieg trasy w myślach, uścisnął zleceniodawcy dłoń na pożegnanie i pognał do pokoju przygotować się do wymarszu. Nie miał po co gonić mężczyzny, w końcu i tak żadnych większych informacji by mu nie dostarczył.
Po spakowaniu wszystkiego, shinobi wyruszył w drogę. Czasu na jedzenie w domu nie było, więc żwawo krocząc w stronę Lasu w górach, wyciągnął prowiant i zjadł jego połowę. Miało to lekko ożywić jego organizm i zapewnić energię na nadchodzące wyczyny.
Gdy tylko dotrze do celu, zacznie kierować się na południowy zachód i wypatrywać wzniesienia niższego niż reszta. Wraz ze zbliżaniem się do mety zwolni i wyostrzy zmysły, przygotowując się na ewentualną zasadzkę.

Z/T
http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=60&t=383&start=75