Siedziba władzy

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
1/45

El Grande Finale - Remnahyou

Previously on AMC the Kisuke Quest...Kisuke, kontynuuje pogoń za Zgrają Remnahyou, na którą przypadkowo natknął się w lesie i został perfidnie oszukany. Co więcej, po dotarciu do klanu okazało się, że Remnahyou to osoba szczególnie poszukiwana, a Kisuke był jedyną żywą osobą, która go widziała. Shinobi zostaje przydzielony do Akiko Aburame, byłek Sakki a obecnie Sentoki zajmującej się poszukiwaniami szczególnie groźnych ninja. Kobieta dzieli się informacjami z Kisuke i dzięki sprawnej akcji shinobiego, pochwytują jedną z oficerów Remnahyou - Shirę, która rzekomo ma informacje na temat pobytu Remnahyou. Nie mniej, kobieta podczas przesłuchania zdradza jedynie miejsce spotkania kolejnego z oficerów. Akiko i Kisuke decydują się na pochwycenie oficera nazywanym "Lewopalczastym". Po przechwyceniu i dotarciu do siedzby klanu, para naszych bohaterów decyduje się przesłuchać Lewopalczastego, a jednocześnie dowiedzieć o miejscu przebywania Remnahyou, ale ponownie dowiadują się jedynie o kolejnym oficerze - Ya-shuo. W kolejnej misji Kisuke zostaje wystawiony na próbę przez Akiko - ma sam dopaść Ya-shuo, bez jej pomocy. Doko przedostaje się sprytnym sposobem do środka fortecy, gdzie wodzi za nos oficera Remnahyou, a ten decyduje się wyjść z lokacji. Na zewnątrz sprawy przybierają cięższy obrót i tym samym Akiko wkracza do akcji pomóc Kisuke przy schywtaniu ostatniego z oficerów. Para bohaterów wraca wraz z nieprzytomnym Ya-shuo do siedziby, jednak Akiko finalnie decyduje się na samodzielne prowadzenie rozmów z pochwyconym oficerem. Wypoczęty, świeżo awansowany Kisuke powraca do siedziby, by finalnie dopaść przywódcę bandy, który napsuł wszystkim dość krwi. Nie spodziewa się jednak tego, że nadchodzące wydarzenia mogą zmienić nie tylko historię, ale i postrzeganie przez niego rzeczywistości...

Poświęciłeś już bardzo dużo, by dopaść swojego wroga, który nie tylko zrobił z Ciebie pośmiewisko, ale też sprawił, że miałeś co robić przez ostatnie tygodnie. Dzięki niemu jednak zyskałeś wiele nowych umiejętności, nową mentorkę, cel w życiu a także przyczynił się niejako do Twojego awansu. Wszystko szło zgodnie z planem, o ile jakiś był, jednak konfrontacja była nieunikniona. Remnahyou...tyle razy o nim słyszałeś, tyle razy pojawiał się w ustaleniach i wizjach...jednak podobno widziałeś go tylko Ty. Czy taka była prawda? Czy nie wydawało Ci się to trochę dziwne, że facet jest zamieszany w jakieś dziwne porwania dzieci, z których niby ma zarobek i przeprowadza jakieś dziwne operacje wysysania chakry, pozostaje cały czas poza wymiarem sprawiedliwości? Dlaczego do złapania takiego przestępcy została wyznaczona jedynie Akiko, drobna i dość ekscentryczna kobieta? Jaka prawda kryła się za tą historią? Tego miałeś się dowiedzieć już wkrótce.

Nie mniej, stałeś w siedzibie klanu. Gotowy, przygotowany. Nie trwało to długo - gdy tylko drzwi się za tobą zamknęły, przed Twoimi oczami wyrósł jak grzyb po deszczu Twój stary znajomy - jakiś urzednik Aburame, który zawsze ścigał najpierw Akiko, a potem Ciebie, żebyście wypełnili formalności dotyczące misji. Tym razem jednak, jego twarz była czerwona i przerażona.
- Kisuke-kun! Szybko! Nie mamy czasu! - powiedział, po czym złapał Cię za ubranie i zaczął ciągnąć do miejsca, które było Ci dobrze znane - pokój Akiko. Minęliście korytarz i to co zobaczyłeś, było zdecydowanie czymś, czego się nie spodziewałeś. Tu, gdzie nigdy nie było żadnego ruchu, teraz stało przynajmniej 8 shinobi. Drzwi od pokoju Akiko były wyłamane, a wręcz wyrwane z zawiasami. Wszędzie widać było bałagan, a jej notatki walały się niemalże wszędzie. Gdy zajrzałeś do pokoju, usłyszałeś tylko głos za plecami urzędnika "to Kisuke - jej podopieczny", jakby tłumaczył kim jesteś. Nie mniej wszędzie panował nieład, wydawało się, że w pokoju były ślady walki, a drabina i tablica, które były kluczowymi elementami pokoju, zostały rozwalone w drobny pył. Urzędnik złapał Cię za bark i odwrócił do siebie, spoglądając Ci w oczy.
- Akiko zniknęła.

[Kisuke]

Przekucie swojej największej porażki w sukces było nie lada osiągnięciem. Kisuke z początku całkowicie upokorzony przez Remnahyou zdołał się z tego wyplątać. Klan już prawie podejrzewał go o współpracę z poszukiwanym bandytą, a teraz nastąpiła całkowita zmiana. Został nawet awansowany, bo wszyscy zauważyli jak szybko rozwijają się jego umiejętności. Sama świadomość, że kogoś takiego należy odpowiednio ukarać była mobilizująca i napędzała ego młodego mężczyznę do dalszych działań. To właśnie dzięki takiej motywacji udało mu się osiągnąć wszystko to co działo się w ostatnim czasie.

Teraz trzeba było być skupionym i zostawić swoje przechwałki oraz ambicje za sobą. Pełna koncentracja bła rzeczą konieczną, tym bardziej, że ninja miał zostać z miejsca rzucony w niesamowity wir akcji. Znajomy urzędnik natychmiast przechwycił Hiroe i zaciągnął do gabinetu Akiko. Niestety nic tam nie było takie jak powinno, zamiast spotkać tam swoją przełożoną, dostrzegł olbrzymi burdel.

-Co tutaj się stało?- Próbował zachować spokój, ale zniknięcie tak ważnej dla niego osoby mocno na niego wpłynęło. Na dodatek wszystko wskazywało na to, że ktoś to zrobił siłą, w samym środku siedziby Aburame! Jakim cudem? Czyżby bandyta aż tak się rozzuchwalił? Mimo wszystko Kisuke chciał dostać jak najwięcej informacji, jeśli to zdarzyło się niedawno, może jeszcze da radę dogonić porywacza. A jeśli ten plan nie wypali, to odnajdzie zarówno Remnahyou jak i Akiko. Przyrzekł to sobie, obiecał Liderowi a przede wszystkim czuł się w obowiązku zapewnić bezpieczeństwo swojej przełożonej.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
3/45 Urzędnik, który Cię wprowadził do środka i który nie raz męczył Cię jakimiś dokumentami, tym razem wydawał się być na serio przestraszony.
- Zdążyliśmy ustalić, że Akiko przesłuchiwała kogoś. Następnie go zabiła i wybiegła do pokoju... - w międzyczasie mężczyzna podniósł jakąś walającą się książkę. Wyglądał na jakiegoś rodzaju pamiętnik. - ... potem wbiegła do pokoju i...słyszeliśmy wybuch. Gdy wróciliśmy, zastaliśmy miejsce tak jak widać. Wiesz może, gdzie mogła pójść? Jesteś chyba jedynym, kto z nią rozmawia od czasu ... incydentu. - powiedział, wręczając Ci książkę. O dziwo po przetarciu kurzu, na książce widniał tytuł "Poezje Współczesnych autorstwa Remnahyou.". Było to dość zaskakujące, że facet, który mordował i zajmował się nielegalnym procederem, okazał się pisać w przeszłości poezje. Co ta książka robiła w pokoju Akiko? Czy kobieta potrafiła tak dobrze zbierać informacje, że doszła do jakiejś dziwnej przeszłości poszukiwanego? Sprawa śmierdziała coraz bardziej, a Tobie za każdym razem coś wydawało się umykać...o co w tym wszystkim może chodzić?
- Powinieneś to przeczytać, bo wyglądasz na zmieszanego. Jej pewnie i tak już nie pomożesz, ale możesz pomóc jeszcze sobie...i tak długo z nią wytrzymałeś. Wcześniejsi uczniowie jakich miała jeszcze za czasów bycia Sakki albo polegli na misjach, albo rezygnowali z bycia shinobi. Mam wrażenie, jakby to było wczoraj, a przecież minęło już prawie pięć lat. Nie mniej, postaraj się nie zniszczyć dowodów, wszystko się pewnie przyda. - powiedział urzędnik, zostawiając Cię niemalże z tym wszystkim samego i odchodząc gdzieś w głąb korytarza. Oczywiście wraz z innymi ludźmi, którzy badali to miejsce.

[Kisuke]

Sprawa wyglądała na niezwykle dziwną i niespotykaną. Urzędnik szybko zaczął tłumaczyć co się stało. Przesłuchanie. Zapewne chodziło o Ya-shuo. To właśnie nim miała się zająć Akiko. Ale od tego czasu minęło kilka dni. Przeciągała tę sprawę? Może zajęła się czymś całkowicie innym? Dlaczego zabiła więźnia? To bezsensowne, nie stanowił on żadnego zagrożenia. Może ktoś próbował go odbić, a kobieta w ostatniej chwili próbowała ratować sytuację i to po prostu nieszczęśliwy splot wydarzeń? Dużo pytań się pojawiło, a to dopiero początek tego zamieszania. Następną dziwną rzeczą była książka. Tytuł jasno wskazywał na poszukiwanego bandytę, tylko co ta pozycja robiła w tym pokoju. Kisuke nigdy wcześniej jej nie widział, nawet nie miał o niej pojęcia.

-Oczywiście- Zgodził się ze stwierdzeniem, że powinien zapoznać się z tym tytułem. Informacje o jej przeszłości w Sakki także nie brzmiały zbyt dobrze. Niektóre z nich już wcześniej dotarły do uszu Hiroe, plotki bardzo szybko roznosiły się zarówno w samej siedzibie jak i w całej Gokiburi. Doza tajemniczości jaka stoi za tymi siłami specjalnymi tylko dodatkowo podsycała wszelkie tajemnice. Zanim jednak zajmie siędokładną analizą otrzymanego tekstu, będzie musiał przejrzeć pokój. On najlepiej wiedział co gdzie stało. Wiedział gdzie powinno być biurko, gdzie drabina, gdzie, która kartka była przeczepiona, gdzie leżał każdy zwój z przydatnymi informacjami. Jeśli coś zostało zabrane, powinien to zauważyć. Cześć zostałą zniszczona, ale raczej nie dało się czegoś zniszczyć całkowicie, aby nie został po tym ślad. A nawet jeśli to brak znaków o jakimś przedmiocie również jest poszlaką.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
5/45 Postanowiłeś się rozejrzeć, mimo, że wstępnie zapewniali Cię, że nie ma takiej potrzeby, bo wszystko już sprawdzili. Tutaj jednak przebywanie z Akiko dało Ci dużą przewagę - odrazu zorientowałeś się, że coś jest nie tak i odrazu znalazłeś co. Wśród wszystkich zniszczeń, jeden przedmiot pozostawał bez szwanku. Była to jej walizeczka, z którą zawsze się przemieszczała. Czy to możliwe, że Akiko poszłaby gdzieś bez niej? Przedmiot stał w rogu, jakby czekał na właściciela, który nigdy ma się nie pojawić. To może być pierwszy krok do znalezienia tropu.

W książce zaś widać było...zagiętą stronę. Widać było, że wcześniej była używana głównie do otwierania w konkretnym miejscu, ale nie wiadomo czemu. Sama książka miała tytuł iście poetycki, lecz wierszy tam nie zastałeś. Były to raczej...opisy miłosnych uniesień Remnahyou i Róży, tak samo jak ich przygód. Gdybyś miał czas i zagłębił się w cała lekturę, dowiedziałbyś się nie tylko tego, że Remnahyou tytułował siebie długodystansowcem, to jeszcze że w walce używał wyszukanych metod i zmyłek. Cały tekst wydawał się rymowac, a zagięta strona przedstawiała coś zupełnie innego.

Na zagiętej stronie był wiersz, który strasznie odbiegał od struktury poprzednio zapisanych stron. Wiersz, obok którego była odręcznie narysowana róża.

Która jest ze mną
Och nie przestawaj
Chciałem być obok
Hurgany i wichry
Ale uczucie
Mogłaś mnie
Ciąć, różo
I malutka moja
Erika nasza

Cokolwiek to znaczyło, widać było, że wiersz był odczytywany bardzo dużą ilość razy. Czy to przez samą Akiko, czy to przez kogoś innego, kto wcześniej miał książkę - nie miałeś pojęcia. Póki co, miałeś dwa tropy. Jeden już w miarę przejrzałeś, ale może masz jakieś wnioski. Ewentualnie, możesz poświęcić jeszcze czas na dokładniejsze przeszukanie. Może coś się jeszcze ostało.

[Kisuke]

Ci, którzy wcześniej zajmowali się przeszukaniem mogli być specjalistami w swojej dziedzinie. Mogli mieć za sobą całe mnóstwo spraw, a do każdej podchodzić z największym profesjonalizmem. Nie posiadali oni jednak wiedzy, którą posiadał Kisuke. Sam fakt przebywania w tym biurze przez długie godziny i wiele rozmów z Akiko pozwalały mu lepiej się z nią poznać. Na wspólnych misjach dostrzegł też jedną, bardzo charakterystyczną przypadłość przełożonej. Nigdy nie wychodziła bez walizki. Ten tobołek był jej nieodłącznym elementem ilekroć sama gdzieś się wybierała. Nawet w największym pośpiechu nie było możliwości aby o tym zapomniała. Dlaczego w takim razie jej walizka została w gabinecie? Wniosek nasuwał się sam. Nie wyszła ona stąd samodzielnie, została do tego przymuszona wbrew swojej woli. Grzebać w tych rzeczach jednak nie postanowił, gdyż uznał, że raczej nie będą one miały zbytniego znaczenia w kontekście całej sprawy. Może to błąd, za który będzie musiał odpowiedzieć, ale taką podjął decyzję.

Skupił się teraz na przeczytaniu księgi. To jakimi tekstami była zapisana nie było tym czego się spodziewał. Młodzieniec, mimo swego wieku był zaskoczony frywolnością zapisanych w niej treści. Do większej części z nich wolał już nigdy nie wracać, ale jeden wiersz na stronie z zagiętym rogiem przykuł jego uwagę. Ktokolwiek czytał tą książkę, wielokrotnie wracał właśnie do tego fragmentu. Czy Akiko czegoś poszukiwała w tym tekście? Czy chciała odkryć jakieś znaczenie? Może to był jakiś szyfr. Na szybko zaczął czytać część wspak, później tylko ostatnie słowa, później pierwsze. W jednej z kolejnych prób przeczytał pierwsze litery i gdy sądził, że już na coś wpadł to okazało się, że to kolejny zamysł artystyczny pisarza, a nie żaden szyfr. Bardzo ładny pomysł, ale nieprzydatny dla Kisuke. Z taką nową wiedzą trzeba było jeszcze raz przejrzeć pomieszczenie, może coś więcej było związanego z tą częścią przeszłości Remnahyou. Może istnieją jakieś zapiski wspominające o Erice albo kim jest tajemnicza Róża. Gdy to zostało zakończone wyszedł na korytarz do pozostałych, aby uzyskać nieco więcej informacji.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
7/45 Przeczytawszy wiersz miałeś swoje pomysły. Udało Ci się złamać jedną z ukrytych wiadomości, lecz nadal nie mogłeś połączyć tego w całość. Gdzie leżała cała ta tajemniczość? Co było ukryte? Odkrywałeś kawałek po kawałku, kartka po kartce części historii, która jeszcze nie zapowiadała się tak mrocznie, jak powinna. Nie mniej, kontynuowałeś swoje poszukiwania.

Twoim celem padła walizka Akiko. Rzeczywiście, nie chciałeś w niej grzebać, ale również nigdy nie zwracałeś na nią uwagi. Tym razem, przyjrzałeś się i zauważyłeś dwie istotne rzeczy. Pierwszą z nich był wygrawerowany rysunek róży, która była na klamrach walizki. Była ona strasznie wytarta. Może przez wiekowość? Cieżko powiedzieć. Teraz jednak widziałeś ją idealnie. Oprócz tego zrobiłeś drugi obchód w pokoju i zobaczyłeś jedną rzecz, która rzuciła Ci się w oczy. Było to zdjęcie, a raczej rysunek oprawiony w ramkę. Wcześniej albo był tak wtopiony w tło, że nie było go widać, albo po prostu nie zwróciłeś na niego uwagi. Malunek przedstawiał domek, który stał gdzieś na uboczu. Widac było ogródek, ławkę przed wejściem. Jak na niego patrzyłeś, to miałeś wrażenie, że już kiedyś go widziałeś, ale nie mogłeś skojarzyć gdzie. Tym samym dostrzegłeś kolejny aspekt. Na dole podpis. "RA". Czyje to inicjały? O co w tym wszystkim chodziło? Zapatrzyłeś się na malunek, gdy ktoś podszedł do Ciebie. Był to jeden z shinobich, którzy badali miejsce.
- Stary dom Akiko. Dziwne, że jeszcze trzyma ten malunek. Musi być sentymentalna. - rzucił komentarz i przeszedł dalej do czynności, jakimi było zbieranie poszlak.

Sentymentalna? Czy aby napewno?

[Kisuke]

Czytanie i analiza poezji nie należała do umiejętności, które w jakimkolwiek stopniu opanował Kisuke. Szukał w tym większego sensu i może jakiegoś szyfru. Niestety ile razy by tego nie przeczytał to był to po prostu zbitek słów, prawie losowo dobranych, jakby ktoś całkowicie zapomniał o poprawnej składni. Poza pierwszymi literami nie znalazł niczego więcej co mogłoby być ukryte. Nie było więc co dalej marnować czasu na analizę czegoś czego i tak nigdy nie rozgryzie. No i zawsze istniała szansa, że to po prostu zwyczajny miłosny wiersz, którego ukryte znaczenia zna autor i osoba dla której zostało to napisane.

Trzeba było wrócić do analizy reszty pokoju. Ponownie spojrzał na walizkę, tym razem oprócz zwykłego sprzętu Akiko dostrzegł, że jest tam również kilka zdobień. Ponownie pojawił się rysunek róży. Nieco go to zmartwiło. Znaki potrafiły mieć znaczenie, w tym przypadku znak róży wydawał się mieć kluczowe. To nie był przypadek, że zarówno w wierszu był wspomniany ten kwiat, był on wyrysowany na kartkach książki a teraz jeszcze kolejna róża jako zdobienie na przedmiocie który należał do Akiko od dawna. Czyżby to ona była właśnie tą Różą? Kisuke nie chciał w to trochę wierzyć. Nie chciał przyjąć do wiadomości tego, że jego przełożona może mieć taką przeszłość. Wszystko jednak wskazywało, że była ona kiedyś mocno związana z Remnahyou. Tylko dlaczego w takim razie tak mocno zajęła się jego ściganiem? Burzliwy koniec związku i złamane serce kierowało nią, aby wreszcie wymierzyć sprawiedliwość temu bandycie? Kim była Erika? Ich córką? Żyje? Może jej śmierć była powodem, że ich związek nie przetrwał? Cholera, pytań było coraz więcej, a Hiroe ani trochę nie zbliżał się do rozwiązania zagadki. Musiał szukać dalej.

-Gdzie on jest?- Oczy zapaliły mu się jak złote monety. Domek był jedyną większą poszlaką w całym tym zamieszaniu, to nie mógł być przypadek, że właśnie teraz wyszedł on na wierzch. Może wcześniej przykryty był jakimiś karteczkami zawieszonymi na niemal całej ścianie? Inicjały "RA" mogły wskazywać na Remnahyou. "A"... W tych okolicach taka literka w inicjałach odpowiedzialnych za nazwisko oznaczała prawie zawsze to samo. Aburame. Kisuke tak bardzo chciał się pomylić. Tak bardzo liczył na to, że wyciąga zbyt pochopne wnioski. Może to nie są inicjały jednej osoby, a pierwsze litery od dwóch imion. Remnahyou i Akiko. Musiał się dowiedzieć gdzie znajduje się stary dom z malunku. Gdy tylko zostało mu wskazane położenie ruszył tam. Pod warunkiem, że ktokolwiek wie gdzie to jest.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
9/45 Stałeś i dumałeś przed obrazem, łącząc po kolei wszystkie kropki, które pojawiały się w Twojej głowie za każdym razem, kiedy dochodziła nowa informacja. Miałeś wiele pomysłów, wiele tez, jednak wszystko to było jedynie przypuszczeniem. W międzyczasie ludzie, którzy chodzili po pokoju co jakiś czas chcieli byś się posunął i w pewnej chwili jak stanąłeś pod innym kątem i spojrzałeś na obrazek, to już wiedziałeś.

Wiedziałeś skąd kojarzysz ten dom. Był to jeden z domów, który widziałeś w opuszczonej wiosce, kiedy polowaliście na Shirę. Co prawda musiałeś stanąć pod kątem i dzięki temu jakos udało Ci się skojarzyć to miejsce.

Wiesz już gdzie teoretycznie może być Akiko, co poczynisz dalej? Czy idziesz w ciemno, licząc na to, że Twoja logika doprowadzi Cię do finału tej historii, czy chcesz mimo wszystko poszukać jeszcze jakichś poszlak? Wydaje Ci się, że już wszedzie gdzie możesz to zajrzałeś, ale przezorny zawsze ubezpieczony. Z drugiej strony nie ma chyba co liczyć na dokładne koordynaty wyryte na drewnie. Musisz zrobić tak, jak uczyła Cię Twoja mentorka - podjąć właściwą decyzję.

[Kisuke]

Stres związany z nagłym zniknięciem kogoś ważnego dla Kisuke był coraz większy, należało podjąć właściwą decyzję, a okazywało się to coraz większym problemem. Pojawiały się nowe informacje, nowe szczegóły, nowe poszlaki. Zamiast jednak uchylić one rąbka skrywanej tutaj tajemnicy to tylko pogarszały sprawę, bo pojawiały się kolejne pytania. Wreszcie jednak pojawiło się światełko w tunelu. Spojrzenie na obraz z innej strony pozwoliło nieco lepiej przypomnieć sobie dlaczego ten domek wydawał się znajomy. Już go kiedyś widział! Wychodzi na to, że pierwszy pojmany oficer a do tego to spotkanie Remnahyou z jakimś biznesmenem miało miejsce niedaleko takiego miejsca. Akiko nigdy o tym nie wspomniała. Dlaczego? Nie było co się nad tym mocno rozwlekać, trzeba było sprawdzić to miejsca jak najszybciej. Właściwa decyzja zawsze była kluczem do poprawnie wykonanej misji. Nie powinien się wahać tylko zrobić to co uważa za słuszne. A w tym momencie za słuszne uznał udanie się do tej opuszczonej wioski. Samotnie. Nikomu nic nie mówiąc co odkrył.

[z/t]

[Kisuke]

Akiko była bardzo bystrą kunoichi. Mogła domyślać się wszystkiego, mogła też usłyszeć co w swoich ostatnich słowach przekazał Remnahyou. Nawet jeśli znała całą prawdę, nic nie powiedziała. Pozwoliła aby Kisuke zrozumiał czym jest bycie ninja, jak to jest posiadać kogoś, kogo trzeba chronić oraz jak trudno jest nieść na swoich barkach taki ciężar. To pierwsze ważniejsze kroki w drodze aby stać się prawdziwym ninja. Nie jakimś tam zwyczajnym kolesiem, który rzuca kolejnymi shurikenami czy losowymi jutsu na zwykłych bandziorów. Dla kogoś kto chciał stać się kimś więcej takie sytuacje były jedynie zwyczajowymi i do tego trzeba będzie się przyzwyczaić. Oczywiście nie oznacza to, że prawdziwy ninja nie brudzi sobie rąk. Niestety bardzo często dostaje on zadania o wiele większym kalibrze i jeszcze większej wątpliwości moralnej. Dla dobra swojego klanu, dla dobra swojej rodziny i dla dobra Akiko, Kisuke był gotowy poświęcić wszystko. Do tej pory ufał klanowi, ale od teraz jest całkowicie oddany i zrobi wszystko aby Aburame ponownie stali się klanem, z którym liczą się wszyscy. Aby jednak było to możliwe, musi rosnąć w siłę. Musi stawać się coraz silniejszy, a to będzie wymagało olbrzymich wyrzeczeń.

Teraz pozostało tylko zdać misję i udać się na zasłużony odpoczynek. Większością formalności obiecała zająć się Akiko, rozmowa z liderem również przypadnie jej. Skoro tak zdecydowała, to nie ma opcji aby ją od tego odwieść. Możliwe, że obecnie Lidera nawet nie będzie. Kisuke po prostu kroczył śladami Akiko czekając co ta postanowi.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
43/45 Akiko przed wejściem do siedziby spojrzała na Ciebie i wręczyła Ci jakiś zwój.
- Pójdź z tym do tych co siedzą na parterze, to wypłacą Ci wynagrodzenie. Zróbmy sobie krótki odpoczynek i umówmy się, że przyjdziesz do biura jak będziesz gotowy. Pamiętaj, że odpoczynek to nie jest przerwa od treningu, a jego jedna z licznych form. Wypoczywać też trzeba umieć i potrafić, by ciało miało się jak zregenerować. - to powiedziawszy, weszła do środka i zniknęła gdzieś w korytarzach.

Ty zaś stałeś przed wejściem ze zwojem, który najwyraźniej był potwierdzniem sukcesu, który odniosłeś na misji. Teraz dzieliła Cię już ostatnia formalność, a potem będziesz mógł szczycić się tym, że wypełniłeś swoją pierwszą misję rangi B dla klanu. Kto wie, jak tak dobrze Ci idzie to może nie będziesz szczycić się rangą Akoraito zbyt długo i niedługo zostaniesz pełnoprawnym Sentokim? To wszystko zależy tylko i wyłącznie od decyzji, które będziesz podejmować na swojej drodze ninja.

[Kisuke]

Przekazanie zwoju oraz krótkie polecenie co należy zrobić to coś czego można było się spodziewać. Teraz przyszedł czas na załatwienie zbędnych formalności i odebranie wynagrodzenia za tak trudną misję. Kisuke był ciekaw ile wycenione jest podobne zagrożenie. Do tej pory wykonał wiele misji D, ostatnio przerzucił się na robienie C, które choć z początku trudne, z czasem zaczynały być coraz mniejszym zagrożeniem. Misje B to był już jednak o wiele większy kaliber i ciągłe rzucanie się na takie wyzwania może jednocześnie szybko uzyskać sporo siły, ale także być śmiertelnym zagrożeniem. Jeden błąd i cała przygoda się skończy. Hiroe nie był pewny czy prędko będzie wykonał misje B z taką łatwością jak D, może z czasem będą one bardziej swobodne, tak jak obecnie misje C, ale była to odległa przyszłość.

-Przyszedłem odebrać wynagrodzenie za misję- Powiedział Kisuke, podchodząc do okienka, gdzie zwyczajowo to się robiło. Przekazał zwój, który miał być potwierdzeniem jego słów. Pozostało jeszcze tylko odebrać wynagrodzenie i wkrótce będzie wolny. Czeka go sporo odpoczynku i tak jak mówiła Akiko, sporo treningów.

[Ario]

Kisuke
Misja rangi B
45/45 Osoba przyjmująca petentów w okienku patrzyła na Ciebie podejrzliwie, ale przyjęła bez wątpienia zwój i rozwinęła go. Przeczytała zawartość i bez zbędnego komentarza położyła Ci na stole Twoje wynagrodzenie w mieszku. Tym razem, było tam naprawdę dużo pieniędzy i zdecydowanie będziesz mógł odkupić swoją notkę świetlną, której użyłeś by rozproszyć uwagę przeciwnika.

Stałeś na środku siedziby władzy. Ludzie co jakiś czas chodzili w te i we wte, a Ty zdawałeś się pomału wtapiać w tłum, którego nie było. Fakt bycia zamieszanym w walkę z jednym z poważniejszych bandytów zaczynał tracić znaczenie, a Ty powracałeś do świata, który dalej pchał koło losu, niczym woda napędzająca stary młyn.

Już nie było ani Remnahyou, ani wspomnień Akiko. Życie było kruche, a jedyne co po nim zostawało to wspomnienia i historie, które przetrwają jeśli będą opowiadane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wypełniłeś swoje zdanie. Mogłeś być z siebie dumny.

KONIEC Kampanii "Ekipa Remnahyou". Kampania zakończona ogromnym sukcesem. Podziękowania dla Kisuke za możliwość stworzenia naprawdę fajnej historii.

[Kisuke]

Przygodę chyba można było uznać za zakończoną. Zwój został oddany i wymieniony na odpowiednio większą nagrodę. Faktycznie trzeba było przyznać, że w przypadku takich misji nawet wykorzystywanie ekwipunku potrafiło się zwrócić. Bardzo cenna uwaga, bo rzucanie zbyt duża ilością notek w misjach C to prosta droga do bankructwa. O tym, że na rangach D dostawało się właściwie tyle co nic, bo wynikało to w większości z wdzięczności, to już nie ma co wspominać. Nie wszystko można jednak przeliczyć na Ryo, dlatego dobry ninja powinien zawsze brać dobro klanu ponad swój status majątkowy i to ważne aby o tym pamiętać. Kisuke ukłonił się delikatnie, odebrał pieniądze i wyszedł z budynku. Po ostatnich wydarzeniach, gdy był w samym centrum wydarzeń nagle poczuł się jakby znowu stał się zwykłym szarakiem w wielkim tłumie. Pojedynczym owadem w całym stadzie. Pozostało jeszcze tylko zostawić list do Akiko, aby się nie martwiła i można było wyruszać.

[z/t]