Plac centralny

[Ario]

Ario prawie przekonał jednego z nich, jednak drugi był mocno zadziorny. Zrezygnowany shinobi cicho westchnął i pokiwał głową w formie rezygnacji.
- No no no no...w takim razie, pozostaje tylko tzw. test konsumencki. Niech ludzie zdecydują, które wino jest lepsze. Jednak z tego co widzę, jeden z Was ma większą smykałkę do interesu, niż drugi, więc wydaje się, że rezultat jest znany. - Ario potarł ręce i otarł czoło w między czasie. - Wszyscy doskonale wiedzą, że lepszą formą zarobku jest zawsze współpraca, niż rywalizacja. Poza tym, czemu miałby oddawać towar? Kupił go legalnie. - zauważył Kunisaku. Próbował znaleźć też kogoś trzeciego, który poparł by jego słowa. W tym celu rozejrzał się szybko po okolicy, czy ktoś się przysłuchiwał.

Jak zawsze został wplątany w jakąś dziwną sprawę, która wydawała się być zdecydowanie koperkowa. Jeden z mężczyzn był w stanie współpracować, jednak drugi ciągle miał do tego opory. Może rzeczywiście dobrym pomysłem byłoby, żeby wyjaśnili sobie to raz siłowo i zapomnieli o sprawie? Wszak, do niektórych przemawia jedynie pamięć mięsniowa.

[Harisham]

Ario Kunisaku Misja D
11/15 Spór był jak widać gorący i nie zapowiadało się, aby udało się go zakończyć zwyczajną propozycją współpracy. Emocje i urazy poszły za daleko i nawet wizja zarobku nie potrafi ich przyćmić. Rozejrzałeś się też dookoła, ale ktokolwiek był w okolicy, wypoczywał sobie wygodnie w cieniu, zwykle nawet nie obdarzając całego zajścia marnym rzutem oka. Dla wszystkich poza tobą było zbyt gorąco, aby przejmować się cudzą kłótnią.
- Ha, widzisz? Nawet ten gówniarz ci mówi, żeś idiota i głupio gadasz. Ludzie wolą kupować u mnie, nie u ciebie i kropka. Wino legalnie kupiłem i nic nikomu do tego co z nim teraz robię. Wypchaj się więc ze swoimi zarzutami. Jak chcesz, popłacz sobie, jak mała dziewczynka, tylko nie tutaj, bo mi klientów odstraszasz!
- Smykałka do interesu?! Co ty pleciesz dzieciaku?! Ten gównojad zwyczajnie ludzi oszukuje i im rozcieńczone wino wciska nie przyznając się nikomu skąd je ma!. To zwykłe kłamstwo jest, a nie smykałka do interesów! Jakby chciał, to ja bym mógł współpracować. Tylko nie na takich podłych warunkach, jakie przed chwilą wymienił! Chce towar półdarmo dostawać i nie dzielić się zyskami. Z takiej współpracy, to ja tylko straty będę miał! Jedyne na co mogę pójść, to żeby mi moje winno oddał, żeby nie mógł już ludzi oszukiwać. Nie godzi się bowiem takiego wina rozcieńczać!

[Ario]

Ario zbierał dalsze informację, kiwając przy tym głową. Jedna z osób była już przekonana, lecz druga, stawiała nowe warunki. Dialog toczył się trochę obok głównego planu, jaki zakładał młody Shinobi, ale nie zamierzał odpuszczać. Prawie udało mu się wynegocjować warunki, będąc zwykłym przechodniem i jednocześnie załagodzić spór, stwarzając nowe możliwości, dla obu mężczyzn. Może powinien przemyśleć karierę polityka?
- No no no no...oczywiście, tutaj są dwie rzeczy. Skład wina powinien być powszechnie znany, żeby każdy wiedział, co kupuje. - zaczął patrząc na jednego z nich, po czym szybko powrócił wzrokiem do drugiego. - Jednak warunki przedstawił tylko narazie jeden z Was. By osiągnąć kompromis, musicie powiedzieć, na jakie warunki jesteście zgodni przystać, by móc wypracować kompromis. Zapewne będzie to ciekawe, wszak dwójka z Was to zawodowi handlarze. - chłopak się uśmiechnął, licząc, że sprowokuje ich do interesującej wymiany argumentów.

[Harisham]

Ario Kunisaku Misja D
13/15 Ignorowałeś inwektywy kierowane w twoją stronę i zaczynałeś być powoli dumny z osiąganego efektu. Jakkolwiek można było odnieść wrażenie, że nikt poza tobą owego efektu nie dostrzega. Mężczyźni byli już cali czerwoni od nerwów i cali mokrzy od potu i nie wyglądało, jakby planowali się pogodzić.
- Wino należy do mnie i stoi przy moim straganie. No to czyje jest to wino, hę? Moje! Oczywiście, że moje. Dlaczego więc miałbym komukolwiek kłamać, że to jego wino, skoro tak nie jest? Niech ten wichrzyciel już sobie stąd idzie, bo się tak czerwony zrobił, że zaraz mi tu zemdleje i jeszcze ktoś pomyśli, że to od mojego towaru, a nie od jego braku, ha ha!
- Jakie warunki, chłopcze?! Dobrze ty się czujesz? Bo gadasz, jakbyś zbyt długo na słońcu stał. Tu nie ma mowy o żadnej spółce. Cofamy poprzedni zakup mojego wina i tyle. Słyszysz oszuście?! Mojego wina! To ja sobie ręce brudziłem! To ja winogrona kupowałem! To ja temperatury pilnowałem! To ja to wino zrobiłem i to jest moje wino! Oddawaj mi więc swój towar i jak będziesz miły, to zwrócę ci za niego pieniądze.

[Ario]

Ario zrezygnowany, opuścił głowę. Na początku chciał, żeby dwoje z tych mężczyzn dobiło wspólnego targu i osiągneli sukces, jednak niektórzy są tak zacietrzewieni w swoich przekonaniach i chamstwie, że nie są wstanie się dogadać. Taki sam los przytrafił się tym osobnikom...no cóż, jedyne co, to odbije się na ich dzieciach, które pewnie przejmą interes, nie tak rozwinięty, jakby był - w przyszłości oczywiście.
- No no no...to wymieńcie się z powrotem, rozejdźcie i zapomnijcie o tym. Będę świadkiem, który w razie co potwierdzi, że targ został ubity i nikomu nie stała się krzywda.

Tak postanowił młody Kunisaku, lecz szczerze mówiąc - przerosło go to. Może w przyszłości będzie poświęcać więcej czasu, na przełamywanie swoich nieśmiałości. Nie tylko samą walką żyje shinobi. Tak jak zostało to pokazane w tym przypadku.

[Harisham]

Ario Kunisaku Misja D
15/15 Wyglądało na to, że powoli jesteś zmęczony tą kłótnią. Twoje próby mediacji nie osiągały niczego, więc w końcu postanowiłeś poprzeć jednego z nich. O dziwo nie tego, którego wydawałoby się popierałeś wcześniej. Najwyraźniej jednak po prostu szukałeś sposobu, aby zakończyć ten spór i mieć spokój.
- Miło słyszeć tak mądre słowa z usta tak młodej osoby. A ty widzisz łachudro? Mam świadka na twoją nieuczciwość. Oddawaj towar, albo wezwę straż i zgnijesz w więzieniu, albo do końca życia będziesz spłacał długi z powodu łapówek.
- Jeśli ktokolwiek posłucha takiego gnojka jak ten tutaj, to znaczy, że ten świat schodzi na psy. Udław się tym swoim winem, tylko do tego się nadaje. Beze mnie nie sprzedałbyś nawet antałka. Niech ci jednak będzie. Bierz te beczki i daj mi w końcu święty spokój. Będę tu czekał na twoich tragarzy. - po tych słowach kupiec, za którym się wstawiłeś odciągnął cię na bok.
- Dziękuję za wsparcie. Ten oszust co prawda zdążył sprzedać większość mojego wina, ale przynajmniej dzięki tobie nie dorobi się więcej na mojej stracie. - mówiąc to wcisnął ci do ręki sakiewkę, po czym odszedł.

Misja D zakończona sukcesem.

[Ario]

Ario zadowolony, przyjął z podziękowaniem sakiewkę i kiwnął głową.
- No no no no....dziękuję. Chciałem po prostu zażegnać konflikt... - powiedział, jednak nie chciał zbytnio wchodzić w kolejne dyskusje, także zabrawszy sawkę, ruszył do przodu.

Kunisaku ominął już główną część placu, a przed nim na horyzoncie malował się budynek, który dopiero był stawiany. Młody shinobi chciał podpatrzyć jakieś najnowsze tajniki budownictwa. Możliwe, że coś się zmieniło, a ludzkość wpadła na jakiś ciekawy sposób rozwinięcia tej dziedziny. Również mogły się zmienić surowce, z jakich się korzystało przy stawianiu budowli. Napewno warto było tam zajrzeć, dlatego ruszył w tamtym kierunku. Słońce było już dawno w zenicie i już zaczynało pomału zachodzić, nadal jednak było ciepło. Bardzo ciepło.

Chłopak szedł do przodu, ciekawy co przyniesie mu los tym razem.

[Yosuke]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
1/15

Pracowity miał ostatnio czas Kunisaku. Wiecznie wplątywał się w różne problemy, czasami próbując komuś pomóc, czasem trafiając w sam środek sporu rozwiązując go w nietypowy sposób. Z całą pewnością wszystko robił zgodnie ze swoimi przekonaniami oraz z olbrzymią chęcią niesienia pomocy. Zapewne było to bardzo szlachetne i miłe, jednak musiał on też w gruncie rzeczy zdawać sobie sprawę z tego, że nie cały świat był taki idealny.

Ponownie jednak swoje dysputy filozoficzne musiał przerwać, w poszukiwaniu kolejnej osoby, której mógłby się przysłużyć. Tak też całkowicie przypadkiem zauważył, że gdzieś na uboczu, ledwie widoczni z głównej części placu, pracowało całkiem sporo ludzi. Rozstawiali oni mnóstwo sprzętu, rozciągali wielkie płachty materiału, które po rozstawieniu miały służyć za namioty wielkości zwyczajnych budynków. Z całą pewnością byli niesamowicie zapracowani, a w takim przypadku, zapewne nie pogardzą dodatkowym ramieniem do pomocy.

[Ario]

Ario znowu napotkał coś, co odciągnie go od jego pierwotnych planów, ale potrzebował dorobić i nie zamierzał odpuszczać nadarzających się okazji. Słońce paliło go w ręce, dodając mu i tak już dość mocnej opalenizny do jego koloru skóry. Chłopak przeciągnął się leniwie i ruszył w stronę nowoprzybyłych.

Przez chwilę zainteresował go fakt, co robią tutaj przejezdni trubadurzy, lecz nie zamierzał tego w żaden sposób głośno komentować. Dobrze, że coś się zaczęło dziać w jego osadzie, a dodatkowo zawsze trochę sztuki powinno zrobić dobrze mieszkańcom wioski. Tym bardziej, że wszystkie atrakcje zawsze powodują śmiech, nie złość, dlatego już nawet z tego faktu, Ario się ucieszył.

Kunisaku podszedł więc do rozkładających sprzęt ludzi i zainteresował się, co robią. Póki co się nie odzywał, ponieważ liczył, że sami go poproszą o pomoc. Wtedy zawsze miał furtkę do targowania się o wyższe wynagrodzenie, co chciał wykorzystać niczym najlepszy strateg.

[Yosuke]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
3/15

Spory ruch panujący przy rozkładaniu kolejnych bali drewna, płacht materiału czy różnego rodzaju ozdób, zwrócił uwagę młodego Kunisaku. Widząc w tym dobrą okazję zarówno do niesienia pomocy postanowił podejść bliżej. Liczył również, że w ten sposób będzie też w stanie dorobić sobie nieco. Wiedział bowiem, że najlepszym sposobem aby stawać się coraz bardziej bogatym, jest odpowiednie przysługiwanie się społeczeństwu. Oczywiście mogło to działać w dwie strony i to czy powodem pomocy była chęć zarobku, czy motywowany potrzebą zdobycia pieniędzy postanowił nieść pomocną dłoń, to jednak osiągał ten sam efekt. Więcej pieniędzy dla niego oraz niesamowicie pomocny wkład w działania innych. Same profity! Oby tylko Unia niedługo nie planowała w taką wolność ingerować.

-Witam Cię w moich skromnych progach! Niestety jeszcze się rozstawiamy, więc jeśli chcesz obejrzeć nasze pokazy, musisz jeszcze poczekać. Ale... Ale może nam pomożesz, co? Oczywiście zapłacę- Ario został bardzo szybko dostrzeżony przez pewnego niskiego mężczyznę z ogromnym brzuchem, ubranego w bardzo eleganckie szaty. W dłoni dzierżył mały kijek, którym wymachiwał na wszystkie strony, próbując pokazywać wszystkim pracownikom co mają robić. Przy okazji nie zwracał dokładnej uwagi na innych, więc Ario musiał kilkukrotnie nieco się uchylić aby mężczyzna nie wydłubał mu oka tym badylem.

[Ario]

Ario zadowolony, że znalazł kolejne miejsce, gdzie mógł się zaczepić w celach zarobkowych. Nie zamierzał wybrzydzać, ponieważ w planach miał jeszcze wiele kosztownych zakupów, a żeby to osiągnąć, robił przeróżne zadania. Miał tylko cichą nadzieję, że finalnie wszystko mu się opłaci.
- No no no no....z chęcią podejmę się pracy. Jeżeli Pan płaci, to pomogę. Jak mogę pomóc? Co mam robić? - Ario zasypał swojego nowego pracodawcę kilkoma pytaniami, jednak domyślał się jaki będzie cel tego zadanka.

Przez chwilę przypomniał sobie o bracie i ojcu. Czy oni na codzień też muszą rozkładać i składać stragany? Czy w ogóle żyją - od tego pytania powinien wyjść chłopak. W ogóle, mimo pogarszającego się stanu zdrowia matki, pomału będzie musiał podjąć decyzję - czy zostać z nią na miejscu, czy wyruszyć w świat w poszukiwaniu brata i ojca. Co jeśli ich spotka? Co wtedy będzie im musiał powiedzieć? Czy wywiąże się konflikt? No i ponownie...czy w ogóle żyją?

Na te pytania znajdzie odpowiedzi później. Teraz zamierzał zarobić.

[Yosuke]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
5/15

Mężczyzna, choć już wcześniej bardzo uśmiechnięty, teraz uradował się niesamowicie z faktu, że nakłonił kolejną osobę do pomocy. Powrócił do wywijania swoim kijek w stronę namiotu, który wciąż był w powijakach. Zaczał wskazywać na kolejne skrzynie, na częściowo zapakowane jeszcze wozy, z którego nie zostały pozdejmowane towary, na krzątających się tu i ówdzie ludzi.

-To... Tam... Tamto... W to miejsce... Te ozdoby.... Tutaj...- Zaczął wymieniać kolejne rozkazy, które jednak żadnego większego sensu nie miały. Pulchny mężczyzna najwyraźniej nie był wybitnym ani strategiem ani liderem tego przedsięwzięcia. Większość ludzi jednak zdawał się wiedzieć co robią. Albo w tym maniakalnym wywijaniu kijem widzieli większy sens, albo wielokrotnie te same zadania już wykonywali i znali na pamięć wszystko co będzie trzeba zrobić.

Ario jednak tego nie widział, a przy okazji chyba nieco się zamyślił. Zaczepiła go para, która zajmowała się rozkładaniem dużych połaci różnych tkanin, bardzo elastycznych i wytrzymałych. Szybko pokazali Ario co należy robić. A zadanie było proste. Wyciągać w kilka osób zwinięte w rulony tuby materiału, a następnie rozkładać je na ziemi. Nawet dokładne miejsce było już zaznaczone, więc rzeczywiście sama praca nie wymagała ani wielkich zdolności, ani tym bardziej tego grubszego mężczyzny, który próbował zapanować nad tym idealnym porządkiem.

[Ario]

Ario dzięki parze wiedział co miał robić. To znaczy...prawie wiedział, ponieważ rozkazy pary i jego pracodawcy były trochę rozbieżne, ale młody shinobi założył, że wystarczy robić to co od niego chcą ludzie i jakoś to będzie. Taktyka prosta, a jakże profitująca.

Na początku obserwował, jak robią to inni, starając się wychwycić jakieś taktyki, lub ułatwienia, których mogą używać ludzie, w związku z ich doświadczeniem w tej pracy. Mimo tego, że praca była banalna, często doświadczenie sprawia, że ludzie są w stanie opatentować jakieś dziwne formy, które skracają czas pracy i nie męczą aż tak bardzo - od tego chciał wyjść.

Z drugiej strony z tyłu głowy nadal myślał o spotkaniu z rodziną. Coraz bardziej był ciekawy świata, a życie w osadzie chyba przycinało mu skrzydła, które bardzo chciał rozwinąć. Interesowały go różne klany i zdolności shinobich, których mógłby napotkać. Może uda się na północ? Albo na wschód? Póki co pracował - i tak musiało pozostać, aż do wypełnienia zadania.

[Yosuke]

Ario Kunisaku
Misja rangi D
7/15

Parze szło to nad wyraz sprawnie. Rozkładanie materiału na namiot było już niemalże na ukończeniu, głównie dzięki ich sprawności oraz dodatkowej pomocy rąk. Ario, choć z początku, robił wszystko bardzo niedokładnie, szybko podpatrzył odpowiedni rodzaj chwytów, tak aby ciężkie paczki przestały mu wypadać z rąk. Nawet takie drobnostki jak odpowiednie zaparcie się nogą o ziemię pozwalało efektywniej wykonywać zlecone zadanie. W trakcie miał również możliwość wysłuchania drobnej rozmowy pomiędzy tą parą, którzy jak się okazało są bardzo wprawnymi akrobatami, którzy na swoich pokazach prezentują najróżniejsze, często bardzo niebezpieczne sztuczki.

Kolejnym krokiem było naciągnięcie całego namiotu. O ile dwóch bardzo rosłych mężczyzn, gdzie każdy z nich miał jedno ramię wielkości całego Ario, postawili ogromny pal na środku, a para akrobatów przymocowała materiał do znajdującego się wysoko w powietrzu końca. Teraz niemalże wszyscy, którzy byli tutaj obecni, musieli linami odpowiednio ponaciągać namiot, oraz przymocować linę do wcześniej powbijanych w ziemię elementów.

[Ario]

Ario trochę się namordował z pierwszym zadaniem, gdy odrazu musiał pomóc w drugiej części. Tym razem trzeba było ogarnąć rozstawienie namiotu, co wydawało się dość skomplikowanym, przynajmniej pozornie, zadaniem. Chłopak jednak nie chcaił się zniechęcać i odrazu zaczął próbować zaczepić płachtę w takim miejscu, by przynajmniej z jednej strony trzymało się dość sztywno.

Dzięki sekundzie wytchnienia mógł podziwiać artystów w codziennej pracy. Zastanawiającym było jak tacy artysci uczą się nowych sztuczek. Czy opierają swoje występy o wykorzystanie chakry? Czy po prostu wszystko to wyćwiczone, niczym taijutsu ruchy i siła mięśniowa? Może mają jakieś ciekawe metody treningowe, dzięki czemu poprawia się zarówno koordynacja jak i siła fizyczna? Napewno warto ich podpatrzyć przy pracy. Jeżeli nawet Ario będzie miał szczęście, to prawdopodobnie nauczy się czegoś nowego i ciekawego, a takich wartości nigdy dość młodemu Kunisaku.