Niezamieszkany obszar...

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Wspomnienie o wiedzy o zwojach nieco zestresowało twojego… Księcia. Ten połknął ślinę na tyle mocno, że i Ty dałeś radę to usłyszeć. Cholera by to, teraz musi się tłumaczyć przed jakimś wariatem, a robota miała być tak łatwa…

- N-no, dostarczam je to zerknę se czasami, nie… - Wtedy spojrzał się gdzieś w bok, jakby sam fakt tego, że czasami otwierał listy, czy też zwoje speszył go na tyle, że nie miał ochoty patrzeć Ci w oczy. Cóż, nawet w obliczu śmierci gość potrafił ukazać prawdziwe emocje. Gdy usłyszał pytanie o tym dla kogo miał być ten list, ten uśmiechnął się w grymasie.

- Nie wiem, nie mam pojęcia dla kogo to miało być, zanoszę w jedno miejsce i ktoś to odbiera. - Wzruszył ramionami, jakby zupełnie zlał temat. Nie miał powodu kłamać, w końcu to Ty miałeś teraz przewagę, prawda? - Poza tym, czemu Cię to interesuje aż tak, co? Myślisz, że jak przyłożysz mi to coś do gardła to od razu wszystko Ci powiem? - Widać było, że nie bardzo miał ochotę podzielić się faktycznie wszystkim tak, jak mogło Ci się to wydawać wcześniej. Tamte informacje najprawdopodobniej były nic nie warte.

- Jakiś koleś mnie zatrudnił, nie wiem nawet, jak się nazywa, ale często go tu widuję. - Dopowiedział, aby potem spojrzeć się na kartki, które wyjąłeś z jego kieszeni. - To nie oczywiste? Pieczęć po prostu zdjąłem. - Ao spoglądał to na Ciebie, to na stolik, to w kierunku wyjścia. Chyba dosyć miał twojego towarzystwa.

---

Gundan
17/30

---

[Gundan]

Posty
18/30 Facet niby odpowiadał ale coś mi się zdawało, że nie do końca rozumiał w co się wplątał wykonując swoją robotę. W sumie to bardzo możliwe, że nawet nie miał pojęcia od kogo jest ten zwój i po prostu jak każdy ulicznik robi co może żeby przetrwać w tym okrutnym świecie. I właściwie jakby spojrzeć na całą sprawę właśnie w ten sposób to może i powinienem go puścić wolno ale niestety był mały problem. Nie interesowało mnie w jak niewielkim stopniu związany był z sprawą którą postanowiłem się zająć, był z nią związany i tylko to się liczyło, a każdy kto zdradza Akiyame podpisywał swój własny wyrok śmierci.
- To ja tu zadaje pytania, a ty grzecznie będziesz odpowiadał, Ao. Tak ci się gdzieś śpieszy? - mówiłem spokojnym głosem spoglądając mu w oczy - Czyli mówisz, że wiesz coś czego nie do końca chcesz mi zdradzić bo nóż na gardle nie robi na tobie wrażenia? Dobrze, bardzo dobrze...bo widzisz bałem się, że bardzo nudno będzie nam się rozmawiało. W tym momencie czarny wzór w kształcie wężowej łuski zaczął się rozlewać na połowę mojej twarzy, mojego ciała.
- Czy wierzysz w potwory? - pytanie które zadałem nie wymagało żadnej odpowiedzi ze strony Ao było bardziej sposobem by zwrócić jego uwagę na to co mówię gdy jednocześnie staram się dźgnąć go prosto w łydkę. Drugą zaś wolną ręką zasłaniam mu usta dociskając głowę w ścianę tak aby stłumić krzyki. W razie potrzeby jakby wierzgał to uderzam wstaję aby sprzedać mu cios kolanem w klatkę piersiową. Jeśli wszystko pójdzie dobrze powinien się wić na podłodze co oczywiście wykorzystuję aby siąść mu na plecach i wykręcić jedną rękę do tyłu tak aby móc swobodnie łamać mu palce jeśli najdzie mnie taka ochota. Nóż po dźgnięciu chowam do kabury.
- A teraz powiesz mi gdzie dostarczasz te przesyłki i wszystko co wiesz i radzę się pośpieszyć, bo mogę jak się znudzę czekając na odpowiedź to sprawdzę jak dużo zniesiesz zanim zdechniesz. Zabiję go jak mi nie powie, po prostu zarżnę i rozciągnę całe jego flaki po tej ruderze, albo lepiej po całej okolicy...a może namalować nim jakiś obraz. Tylko jaki...Nie! Musze zdobyć informacje... Na szczęście mój rozmówca nie mógł usłyszeć moich myśli ale jeśli zerknął przez ramię to mógł dostrzec, że przez chwilę dosłownie po płynęła mi ślina z ust, a wzrok był raczej bardziej zwierzęcy niż ludzki ale trwało to krótką chwilę.

Sprzęt:

Nazwa

Kabura na broń

Typ

Torba

Objętość

35

Pojemność

Kabura może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 30 objętości.

Opis Zwyczajny materiałowy pokrowiec, w którym każdy Ninja może schować niewielką ilość broni (zazwyczaj jest to kunai bądź shuriken). Najczęściej umiejscawia się ją na udzie, przypinając specjalnymi pasami tak, by się nie zsunęła. Z tego miejsca posiadamy wygodny, szybki dostęp do broni, która zazwyczaj służy nam do bezpośredniego starcia. Nic nie stoi na przeszkodzie by zmienić jej "docelową" lokalizację, a także nadać inne zastosowanie.

Cena

20 Ryō za sztukę

(Jedna na prawym druga na lewym udzie)

Nazwa

Torba

Typ

Torba

Objętość

95

Pojemność

Torba może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 80 objętości.

Opis Mocno rozbudowana wersja kabury na broń, którą każdy Ninja powinien posiadać. Można w niej zmieścić o wiele więcej przedmiotów, lecz wbrew pozorom wcale nie jest wiele droższa od swojej poprzedniczki. Torba znajduje się zwykle na pośladkach przypięta do pasa, aby łatwo można było dosięgnąć broni, a przy tym w żaden sposób nie ograniczała naszego zakresu ruchowego.

Cena

100 Ryō za sztukę

(Prawy pośladek)

Nazwa

Kamizelka shinobi

Typ

Ubranie

Objętość

150

Pojemność

Każda z sześciu kieszonek posiada 15 punktów pojemności

Opis Podstawowy "mundur" shinobi. Chociaż noszenie go nie jest obowiązkowe w żadnym rodzie ani szczepie, to wielu ninja decyduje się na prosta i wygodną kamizelkę, która co prawda zapewnia marną ochronę i nie pełni roli pancerza, lecz jest za to bardzo funkcjonalna i trwała. Jest zapinana od przodu, a na klatce piersiowej po obu stronach znajdują się po 3 niewielkie kieszonki. Sprzedawane kamizelki są dostosowywane do potrzeb klienta - mogą być sprzedawane w dowolnym kolorze oraz ozdobione wybranymi emblematami na życzenie zamawiającego.

Wymagania

Założenie

Brak

Pełna sprawność

brak

Cena

500 Ryō

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Gość panicznie się czegoś bał, ale nie byłeś to Ty… Co jakiś czas zerkał na wyjście tak, jakby wyczekiwał kogoś… Albo czegoś, co miałoby tu przyjść. Wtedy też ponownie spojrzał na Ciebie, żeby zacząć odpowiadać.

- T-ty nie masz pojęcia, co mi zrobią, jeśli im tego nie dam, nie masz pojęcia. - Jego głos drżał w przerażeniu. - To jest kurwa większe niż Ci ludzie z tatuażami na łapach, nawet nie wiesz, co dzieje się w Shigashi. K-ktoś tu przybył, ktoś kogo nie dacie rady zatrzymać. - Panika w oczach rosła, a ten już nie potrafił utrzymać wzroku na Tobie. Wgapiony był w wejście. Pot począł ściekać po jego czole tak, jakby ten miał za sobą jakiś maraton.

Nie dałeś mu szans odpowiedzieć na pytanie, które zadałeś - a szkoda, bo… Dowiedziałbyś się czegoś, co niebardzo pozwoliłoby Ci się cieszyć przyszłością tak, jak to robiłeś… Ale wszystkiego dowiesz się w swoim czasie. Stłumiłeś jego krzyk. Postawiłeś na tortury, ale czy biorąc pod uwagę to, co Ci mówił… Miało to jakiś sens? Dowiesz się wiele, bo i gość wiedział wiele, choć mówić nie chciał, ale jaki był tego powód? Leżał tak teraz na glebie z wykręconą ręką.

- K-kurwa, mówię Ci, że nie wiem dla kogo to jest. Mogę Ci powiedzieć gdzie, ale nie rozumiesz?! Świat nie kręci się wokół Ciebie. Niedługo i Ty możesz znaleźć się w takiej sytuacji, jak i ja, a wtedy to, co masz na mordzie Ci nie pomoże! - Gadał głośno, bardzo głośno, ale nic mu w tym nie przeszkadzało. - Pytałeś się, czy wierze w potwory. Ale Ty masz się nijak do tego gościa, słyszysz? Nijak. - A więc ktoś… Ktoś musiał go ostro nastraszyć, skoro znalazł się w tej sytuacji. Im więcej wiedziałeś tym wiedziałeś jakby… Mniej. Kim był ten gość? Co miał zamiar zrobić i czy… Nie zaczął Was szukać skoro ten tak namiętnie gapi się w kierunku drzwi?

---

Gundan
19/30

---

[Gundan]

Posty
20/30 Słuchałem uważnie każdego słowa, które wypowiadał mój nowy przyjaciel i mogłem otwarcie przyznać, że zdołał mnie nawet zainteresować. No ale nie mogłem sobie odpuścić małej zabawy w torturowanie, jeszcze gdybym miał do tego dogodniejsze warunki to mógłbym sprawdzić jak wielkie serce potrzebne jest by być tak niezłomnym. Niestety nie miałem takiego luksusu ale cóż może warto było przemyśleć takie miejsce na przyszłość.
Cholera, ciekawie się robi. Będę musiał go dostarczyć do rodziny, nie mogę sobie pozwolić na przesadną samowolkę. Ehhh...nie wiem kto wymyślał te zasady ale to uciążliwe.
- Jak nie zaczniesz mówić do rzeczy to nic ci nie zrobią, w końcu ciężko zagrozić zwłokom. Ale co do jednego się zgodzę. Ja nie wiem co tu się dzieję, za to ty wydajesz się świetnie poinformowany. - mówiąc to łapię go za palec i zaczynam powoli wyginać, aż do momentu gdy napotkam opór - Więc słucham gdzie miałeś to zanieść? Raz... Dwa... Trzy... Jeśli facet nie zacznie udzielać odpowiedzi w ciągu trzech sekund mały palec robi trach. Jeśli odpowie to niestety dźwięk trzaskającej kości jeszcze nie rozlegnie się po tych czterech ścianach.
- Świetnie, a teraz opowiesz mi o tym strasznym ktosiu. Kto przybył, co się dzieję w mieście? Spojrzałem kątem oka przez okno żeby sprawdzić czy cień nocy zdołał już nieco mocniej skryć świat przed wzrokiem niewinnych i uczciwych mieszkańców Shigashi. W końcu łatwiej będzie przetransportować rannego, nieprzytomnego gościa pod osłoną nocy niż w świetle dnia na oczach tylu potencjalnych światków. Oczywiście dalej największą uwagę skupiam na Ao, choć gdzieś z tyłu głowy jakiś głosik kazał mi być gotowy do ewentualnego uniku.
Dlatego gdyby doszło do sytuacji w której będę musiał przejść do defensywy, to używam ciała Ao jako ewentualnej. Natomiast jeśli sytuacja pozwoli na większą dowolność to sięgam wolną ręką do kabury z której wyciągam swoją notkę, którą następnie nalepiam przesłuchiwanemu mężczyźnie na plecy tak aby nie mógł jej samemu sięgnąć i popycham go w kierunku napastnika. Sam w tym czasie wyskakuje przez najbliższe okno i składając jedną pieczęć tworzę widowisko, które może nawet wujek Shins by pochwalił.
Sprzęt:

Nazwa

Kabura na broń

Typ

Torba

Objętość

35

Pojemność

Kabura może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 30 objętości.

Opis Zwyczajny materiałowy pokrowiec, w którym każdy Ninja może schować niewielką ilość broni (zazwyczaj jest to kunai bądź shuriken). Najczęściej umiejscawia się ją na udzie, przypinając specjalnymi pasami tak, by się nie zsunęła. Z tego miejsca posiadamy wygodny, szybki dostęp do broni, która zazwyczaj służy nam do bezpośredniego starcia. Nic nie stoi na przeszkodzie by zmienić jej "docelową" lokalizację, a także nadać inne zastosowanie.

Cena

20 Ryō za sztukę

(Jedna na prawym druga na lewym udzie)

Nazwa

Torba

Typ

Torba

Objętość

95

Pojemność

Torba może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 80 objętości.

Opis Mocno rozbudowana wersja kabury na broń, którą każdy Ninja powinien posiadać. Można w niej zmieścić o wiele więcej przedmiotów, lecz wbrew pozorom wcale nie jest wiele droższa od swojej poprzedniczki. Torba znajduje się zwykle na pośladkach przypięta do pasa, aby łatwo można było dosięgnąć broni, a przy tym w żaden sposób nie ograniczała naszego zakresu ruchowego.

Cena

100 Ryō za sztukę

(Prawy pośladek)

Nazwa

Kamizelka shinobi

Typ

Ubranie

Objętość

150

Pojemność

Każda z sześciu kieszonek posiada 15 punktów pojemności

Opis Podstawowy "mundur" shinobi. Chociaż noszenie go nie jest obowiązkowe w żadnym rodzie ani szczepie, to wielu ninja decyduje się na prosta i wygodną kamizelkę, która co prawda zapewnia marną ochronę i nie pełni roli pancerza, lecz jest za to bardzo funkcjonalna i trwała. Jest zapinana od przodu, a na klatce piersiowej po obu stronach znajdują się po 3 niewielkie kieszonki. Sprzedawane kamizelki są dostosowywane do potrzeb klienta - mogą być sprzedawane w dowolnym kolorze oraz ozdobione wybranymi emblematami na życzenie zamawiającego.

Wymagania

Założenie

Brak

Pełna sprawność

brak

Cena

500 Ryō

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Taktyka na wywołanie strachu zdawała się czynić cuda, a przynajmniej z nim, bo jak widać… Nie przepadał za bólem, choć jako kurier powinien być nastawiony na to, że kiedyś ktoś będzie chciał od niego jakieś informacje i prawdopodobnie posunie się do tortur, jeśli nie dostanie swojej wymarzonej odpowiedzi. Czułeś, jak wszystkie mięśnie w jego ciele zaciskają się powoli, gdy wyginałeś palec nieszczęśnika… Gdy już był przy końcu wytrzymałości, postanowił powierzgać nieco, choć to nic nie dawało. Syczał z bólu, ale to też… Nie pomagało ani trochę.

- K-kurwa, dobra, dobra! Już! Zaprowadzę Cię tam, jak chcesz! - Wykrzyczał wręcz, bylebyś tylko przestał. Wtedy też poluzowałeś uścisk tak, aby dać mu choć chwilę spokoju. Samo pytanie na temat tego gościa wzbudziło w nim strach… Wiedział, że to ktoś straszny, ktoś kogo trzeba się bać, ba, być może jest na tyle potężny, żeby własnoręcznie zniszczyć Akiyamę, gdy zajdzie taka potrzeba. Sposób w jaki działa mógł przyprawiać o gęsią skórkę nawet takiego potwora, jakim byłeś Ty… Choć nie miałeś jeszcze nieprzyjemności go poznać, stąd nie miałeś pojęcia, jak naprawdę przerażający był.

- Nie wiem o nim za wiele. Gość pojawił się znikąd i zaczął zabijać. Nie da się go zauważyć. W sensie… To jest jakieś pojebane. Wyciął połowę tych gości z wytatuowanymi łapami, gdy miałem się do nich dołączyć. Wszedł tak, jak do siebie. Ludzie pozasypiali… Niektórzy wrzeszczeli, jakby byli obdzierani ze skóry… Oczyska miał czerwone. Przerażał mnie. Potem wszystkich spalił żywcem. Niektórych zostawił, aby wieści rozeszły się po Shigashi. Mówię Ci, to jest większe od każdego z nas. - Ten cały czas spoglądał na wyjście, aby upewnić się, czy na pewno nie wejdzie przez nie ktoś, kto bardzo nie chciałby, aby ten przeżył choćby chwilę dłużej…

- To co? Mam Cię tam zaprowadzić? - Zapytał pospiesznie. - Naprawdę, lepiej, jak stąd wyjdziemy, uwierz mi. - Widać było, że chciał Cię ponaglić.

---

Gundan
21/30

---

[Gundan]

Posty
22/30 Co prawda liczyłem, że cała sprawa z przesłuchaniem pójdzie znacznie sprawniej. Niestety osobnik, który mi się trafił był albo bardzo głupi, albo bardzo twardy. W każdym razie dopiero po tym jak zacząłem powoli brać się za łamanie palców język mu się rozwiązał. A już miałem nadzieję na trochę więcej zabawy ehhh...
Wysłuchiwałem uważnie tego co Ao ma mi do powiedzenia na temat tajemniczej persony, która ponoć tak mocno wstrząsnęła Shigashi. Z jednej strony cieszyła mnie informacja, że przemytnicy dostali nauczkę, z drugiej strony to ja planowałem ich wytłuc, co do jednego. Zastanawiało mnie w tym wszystkim również to, że ponoć pojawił się w mieście ktoś tak silny, a nie został zauważony przez rodzinę. Spojrzałem na leżącego na tej brudnej podłodze człowieka z raną w nodze, solidnym siniakiem na głowie, z wykręconą ręką na której w każdej chwili mogą się złamać palce. Nie miał powodu by kłamać, chyba że bredził tylko po to by ratować własną skórę. I tak pewnie bym założył gdyby nie jeden mały szczegół. Facet mówił o tym tajemniczym gościu już od samego początku, a jego wersja się nie zmieniała. Do tego wszystkiego był faktycznie przerażony myśląc o nim, więc chyba coś było na rzeczy.
Gdy zadał mi ostatnie pytanie uśmiechnąłem się serdecznie wstając powoli z niego i puszczając jego rękę. Ustawiłem się dwa kroki od niego po jego prawej stronie i czekałem aż wstanie cofając wężowy wzór z mojego ciała.
- W takim razie pokaż mi to miejsce, ale spróbuj jakichkolwiek sztuczek a przekonasz się, że nie tylko tamten tajemniczy gość potrafi spalić człowieka żywcem. A teraz prowadź. - nie mogłem ufać Ao w stu procentach, tak właściwie to nawet w jednym procencie. W końcu jeszcze przed chwilą go torturowałem, a z charakteru wydawał mi się zawistnym gościem. Dlatego już od samego początku gotów jestem ukrócić jego życie jeśli zajdzie taka potrzeba. W tym celu używam małego bajeru skrytego w rękawach, który sprawnie poda mi kunai z przygotowaną wcześniej naklejoną notką wybuchową. Broń w razie jakby uciekał poślę mu w plecy, a gdy tylko się wbiję po prostu zrobi bum. Ewentualnie jeśli dam radę to dobędę kastet i uderzam w potylicę licząc, że go ogłuszę .

Sprzęt:

Nazwa

Kabura na broń

Typ

Torba

Objętość

35

Pojemność

Kabura może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 30 objętości.

Opis Zwyczajny materiałowy pokrowiec, w którym każdy Ninja może schować niewielką ilość broni (zazwyczaj jest to kunai bądź shuriken). Najczęściej umiejscawia się ją na udzie, przypinając specjalnymi pasami tak, by się nie zsunęła. Z tego miejsca posiadamy wygodny, szybki dostęp do broni, która zazwyczaj służy nam do bezpośredniego starcia. Nic nie stoi na przeszkodzie by zmienić jej "docelową" lokalizację, a także nadać inne zastosowanie.

Cena

20 Ryō za sztukę

(Jedna na prawym druga na lewym udzie)

Nazwa

Torba

Typ

Torba

Objętość

95

Pojemność

Torba może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 80 objętości.

Opis Mocno rozbudowana wersja kabury na broń, którą każdy Ninja powinien posiadać. Można w niej zmieścić o wiele więcej przedmiotów, lecz wbrew pozorom wcale nie jest wiele droższa od swojej poprzedniczki. Torba znajduje się zwykle na pośladkach przypięta do pasa, aby łatwo można było dosięgnąć broni, a przy tym w żaden sposób nie ograniczała naszego zakresu ruchowego.

Cena

100 Ryō za sztukę

(Prawy pośladek)

Nazwa

Kamizelka shinobi

Typ

Ubranie

Objętość

150

Pojemność

Każda z sześciu kieszonek posiada 15 punktów pojemności

Opis Podstawowy "mundur" shinobi. Chociaż noszenie go nie jest obowiązkowe w żadnym rodzie ani szczepie, to wielu ninja decyduje się na prosta i wygodną kamizelkę, która co prawda zapewnia marną ochronę i nie pełni roli pancerza, lecz jest za to bardzo funkcjonalna i trwała. Jest zapinana od przodu, a na klatce piersiowej po obu stronach znajdują się po 3 niewielkie kieszonki. Sprzedawane kamizelki są dostosowywane do potrzeb klienta - mogą być sprzedawane w dowolnym kolorze oraz ozdobione wybranymi emblematami na życzenie zamawiającego.

Wymagania

Założenie

Brak

Pełna sprawność

brak

Cena

500 Ryō

  Ukryty tekst

[Jun]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Wasza współpraca zdawała się z minuty na minutę coraz lepsza, tu drobna groźba, tutaj niewielka tortura i już miałeś dowiedzieć się gdzie... No ale właśnie, co, gdzie? Twoja ofiara miała cię zaprowadzić w miejsce w które zazwyczaj donosi wiadomości, takie jak ta i wszelkie wcześniejsze, zaszyfrowane listy których zawartość zdaje się zupełnie pozbawiona sensu - dla osoby która owego szyfru nie zna - minimum ciebie.

Wyciągnąłeś z niego naprawdę wszystko, chyba, że sam zamierzał uknuć jakiś fortel przy okazji mszcząc się za to, że sprałeś go na kwaśne jabłko, prawie. Nie pozwoliłbyś mu na to, prowadził cię przez miejskie uliczki. Staraliście razem nie zwracać na siebie zbyt wielkiej uwagi, mimo, że obszar był pozornie niezamieszkany, to mimo braku ludzi i tłumów na pierwszy rzut oka tętniło tutaj drugie życie. To podziemne, ukryte o którym mogłeś nie mieć nawet pojęcia. Wciąż jednak obydwaj wiedzieliście, że zbyt wiele par oczu które mogło się wam przyglądać i złorzeczyć to znacząco za dużo. Zresztą, bał się ciebie, ale wciąż odnosiłeś wrażenie, że nie jesteś jedynym źródłem niepokoju które go trapi, to było oczywiste - bał się demonów.

I tak mijała wam droga, znaleźliście się w pobliżu dwóch budynków, między nimi znajdowała się całkiem spora alejka. Z lewej budynek, z prawej budynek - ona wydają się opuszczone, choć jeden bardziej od drugiego, jest jakby zapieczętowany - o nie nie, nie chodzi tutaj o chakrę, a raczej fizycznie. Tu dechy na oknie, położone nawet i niedbale, tu dziury w drzwiach uzupełnione twardą deską. Drugi wydaje się jedynie porzucony. Obydwa sprawiają zewnętrzne wrażenie miejsca które kiedyś mogło służyć komuś za dom, albo za sklep. Było to jednak bardzo dawno temu, a świadczyły o tym pajęczyny rosnące nawet w tej alejce. – Chodź do środka — Zaczął podekscytowany, strach zniknął, na jego ustach rysował się drobny, szelmowski uśmiech gdy to mówił. Widziałeś go już wcześniej. Może i rzeczywiście coś kombinował, a ty to przeoczyłeś? Pomyślałeś o tym co pomyślałeś, on zaczął kierować się do drzwi znajdujących się w tym zaułku, tych do tej opuszczonej budowli która nie wyglądała na zapieczętowaną...

W ciągu kilku chwil miałeś odkryć tajemnicę demona o którym usłyszałeś tak dużo, albo dowiedzieć się czegoś o cwaniakach od listów, a może i jedno i drugie...

Szelmowski jegomość

  Ukryty tekst

---

Gundan
23/30

---

[Gundan]

24/30 Znalazłem się w miejscu, które nawet jak na niezamieszkany obszar Shigashi wydawało się bardzo zapomniane. Pajęczyn w alejce świadczyły o tym, że stwierdzenie iż ruch był tu znikomy było by nadużyciem. Idealne miejsce na kryjówkę, w końcu bylem prawie pewien, że nawet połowa mieszańców tej dzielnicy nie wiedziała o istnieniu tego miejsca albo z jakiegoś powodu omijali je szerokim łukiem. O ile jeszcze pierwsza opcja wywołał nieco większy szacunek do gangu przemytników za spryt o tyle druga myśl wzbudziła we mnie pewien niepokój. Czy taka reakcja była naturalna tego nie wiedziałem, niestety przez to pozwoliłem aby mój nowy przyjaciel oddalił się ode mnie na tyle bym nie mógł go normalnie złapać za kołnierz i usadzić na ziemi.
Zmienił się też od razu ton w jego głosie, już nie był trzęsącym się ze strachu robakiem. O nie, on zaczął się ekscytować z jakiegoś powodu, a na dokładkę widziałem jak jego usta wykrzywiły się w paskudny uśmiech. Mogło oznaczać to, że właśnie prowadzi mnie w pułapkę aby zrewanżować się za nasze wcześniejsze gry i zabawy. W tamtym momencie powinienem go rozerwać na strzępy z użyciem notki wybuchowej, następnie się wycofać i zameldować o wszystkim przełożonym. Jednak istniało ryzyko, że w ten sposób stracę możliwość poznania jakiejś istotnej ciekawostki jak choćby twarzy tych gnoi.
Ostrożnym lecz mimo wszystko pewnym krokiem ruszyłem za szczurem prosto w prawdopodobną paszcze lwa. Dokładnie obserwowałem i nasłuchiwałem otoczenia wokół mnie, gotów byłem wykonywać wszelkie uskoki w razie pułapki. Obserwując otoczenie jednocześnie zapamiętywałem wszelkie miejsca do których ewentualnie mógłby się przyciągnąć moją złodziejską ręką Gundana. Jednak sporo kwestii oddałem w ręce przypadku, niestety nie było już czasu na obmyślenie planu działania.

Sprzęt:

Nazwa

Kabura na broń

Typ

Torba

Objętość

35

Pojemność

Kabura może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 30 objętości.

Opis Zwyczajny materiałowy pokrowiec, w którym każdy Ninja może schować niewielką ilość broni (zazwyczaj jest to kunai bądź shuriken). Najczęściej umiejscawia się ją na udzie, przypinając specjalnymi pasami tak, by się nie zsunęła. Z tego miejsca posiadamy wygodny, szybki dostęp do broni, która zazwyczaj służy nam do bezpośredniego starcia. Nic nie stoi na przeszkodzie by zmienić jej "docelową" lokalizację, a także nadać inne zastosowanie.

Cena

20 Ryō za sztukę

(Jedna na prawym druga na lewym udzie)

Nazwa

Torba

Typ

Torba

Objętość

95

Pojemność

Torba może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 80 objętości.

Opis Mocno rozbudowana wersja kabury na broń, którą każdy Ninja powinien posiadać. Można w niej zmieścić o wiele więcej przedmiotów, lecz wbrew pozorom wcale nie jest wiele droższa od swojej poprzedniczki. Torba znajduje się zwykle na pośladkach przypięta do pasa, aby łatwo można było dosięgnąć broni, a przy tym w żaden sposób nie ograniczała naszego zakresu ruchowego.

Cena

100 Ryō za sztukę

(Prawy pośladek)

Nazwa

Kamizelka shinobi

Typ

Ubranie

Objętość

150

Pojemność

Każda z sześciu kieszonek posiada 15 punktów pojemności

Opis Podstawowy "mundur" shinobi. Chociaż noszenie go nie jest obowiązkowe w żadnym rodzie ani szczepie, to wielu ninja decyduje się na prosta i wygodną kamizelkę, która co prawda zapewnia marną ochronę i nie pełni roli pancerza, lecz jest za to bardzo funkcjonalna i trwała. Jest zapinana od przodu, a na klatce piersiowej po obu stronach znajdują się po 3 niewielkie kieszonki. Sprzedawane kamizelki są dostosowywane do potrzeb klienta - mogą być sprzedawane w dowolnym kolorze oraz ozdobione wybranymi emblematami na życzenie zamawiającego.

Wymagania

Założenie

Brak

Pełna sprawność

brak

Cena

500 Ryō

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Część miasta tętniącego życiem, która była całkowicie wymarła wydawała się absurdem… I poniekąd taka była. Miasta takie, jak Shigashi nigdy nie narzekały na brak napływu nowych ludzi, a tutaj jakby wszystko zostało odcięte od użytku. Dlaczego? Nigdy nikt nie próbował tego wyjaśnić. Być może mafie nie pozwalały na odkrycie paskudnej tajemnicy odcięcia życia od tejże dzielnicy. Gundan z całą pewnością miał choć odrobinę wrażenie, że byłoby tu o wiele raźniej, gdyby obserwowały go oczy, które sam mógł dostrzec, a tak… Tak pozostało mu uczucie bycia obserwowanym, które wywoływało ciarki na plecach u niejednego twardziela.

Trzymałeś się blisko szelmy, obserwując każdy jego ruch. Powoli weszliście do drugiego budynku, tego który nie został zabity dechami. Czułeś się tutaj, jak danie na talerzu gotowe do schrupania przez kogoś, kto tylko czeka, aż wystawisz się na jakikolwiek atak. Gość rozejrzał się po wszystkich ścianach upewniając się, że na pewno nikt nie spróbował wkraść się w ich schowki. Od razu zauważyłeś, że na ścianach znajdują się te same pieczęcie, co na początku. Te, których nie da się zerwać.

- No, to tutaj. Tutaj przechowane były wszystkie wiadomości i przesyłki - wydawał się naprawdę pewny siebie. - Musimy tylko zerwać te pieczęcie. Raz-dwa i po sprawie. - Skinął głową w kierunku ściany naprzeciw wyjścia. - To co? Ty te, a ja te? Musimy je zerwać w tym samym momencie - Wytłumaczył powód, dlaczego w ogóle zaproponował takie, a nie inne podejście. Wydawało się, że nie masz wyjścia i musisz się go posłuchać…
- Ja zajmę się tymi tutaj. - Te znajdowały się przy oknie bliżej wyjścia. Jedną dłonią złapał za jedną, drugą za drugą i czekał na twój znak. - Tylko pamiętaj, razem, bo inaczej zepsujemy to, co jest w środku.

Szelmowski jegomość

---

Gundan
25/30

---

[Gundan]

Byłem ostrożny, a przynajmniej tak mi się wydawało. W końcu istniało duże prawdopodobieństwo, że ktoś starszy rangą wyzwał by mnie od nieuważnych i łatwowiernych idiotów, bo jednak poszedłem za człowiekiem którego torturowałem w nieznane mi miejsce, wprost idealne na zamordowanie kogoś i porzucenie ciała, a teraz stoję przed decyzją czy mam wykonać od niego polecenie. Z jednej strony mógł się bać mojej osoby na tyle by się nie odważyć dopuścić jakiejś zdrady, z drugiej entuzjazm i parszywy uśmiech wcale mnie nie napawał przekonaniem co do pierwszej opcji.
- Mówisz? A w jaki sposób wcześniej zerwałeś pieczęci skoro byłeś sam. Chyba nie próbujesz mnie wkręcić kolego. - po tych słowach spojrzałem na niego uśmiechając się obłąkańczo. A teeraz go zaaaaaaaa...BIIIJ! ZABIJ! ZABIJ! ZAAAAAA-BIIIIIIJ! Głowa położyła mi się delikatnie w stronę prawego ramienia natomiast po ciele zaczął rozchodzić się łuskowaty wzór.
Nie dając mojemu drogiemu przemytnikowi czasu na reakcję wykonuję kilka kroków by zmniejszyć powstały między nami dystans, a w razie potrzeby posyłam dłoń w kierunku jego gardła i zaciskam palce na krtani wciskając przy tym ciało w najbliższą ścianę.
- Czy chciałeś właśnie mnie oszukać, PRZYJACIELU? - w tym momencie wyprostowałem z powrotem głowę cały czas szczerząc się do przemytnika, a moje lewe ramię zaczęło się jakby powiększać zmieniając przy tym barwę na ciemnoszarą. Skóra stawała się twardsza co widać było nawet gołym okiem, natomiast część skóry zaczęła formować kształt ostrza topora. Trwało to co prawda dosłownie chwilę jednak transformacja ręki w morderczą zabawkę powinno też zadziałać na umysł szmuglera.
W przypadku gdyby zaszła potrzeba wcześniej bądź po tej akcji bronię się toporem, ewentualnie staram się doskoczyć do mojego dotychczasowego przewodnika i wykorzystuję jego ciało jako potencjalną tarczę.

Techniki:

  Ukryty tekst

Staty:

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Gundan był bardzo podejrzliwy - i miał do tego prawo. Gość z którym tu przyszedł dawał mu sprzeczne sygnały, choć mogły być to równie dobrze jego nerwy, które objawiał w taki, a nie inny sposób. Ludzie różnie odreagowują, ten może najzwyczajniej w świecie nie potrafił kontrolować tonu głosu… I… I uśmiechał się, jak psychol, który chciał zmanipulować Cię tak, że gdy Ty będziesz odwrócony plecami, ten najzwyczajniej w świecie Cię zabije albo coś. Kto wie?

Jugo chwycił przemytnika za chabety tak mocno, jak tylko potrafił - a był wyjątkowo silny. Sam gość nie robił zupełnie nic. Przerażenie w jego oczach urosło do takich rozmiarów, że te niemal wyleciały z orbit.
- Z-zostaw mnie. Mówię prawdę! - krzyknął tak, jak tylko potrafił, choć ścisk bardzo mu przeszkadzał nawet w oddychaniu. Pełnia skupienia skierowana była w kierunku szczurzej mordy jegomościa, ale… W tym samym czasie Gundan usłyszał huk, bardzo głośny, jakby ktoś wyłamywał deski z wielkim impetem.

Nie zdążyłeś się jeszcze obrócić - bo jednak trzeba była ogarniać zarówno szelmę, jak i to, co działo się wokół, a w drzwiach stał jakiś wielki gość z maczugą większą od topora, który wytworzyłeś. Nie wydawał się być kimś z kim mógłbyś mieć szansę, ale ten o dziwno nie atakował. Patrzył to na Ciebie, to na szczurzą mordę:
- No dzień dobry, mili Państwo - ukłonił się teatralnie. Byłeś w takiej sytuacji, że atak na niego mógłby skończyć się bardzo źle, sytuacja między młotem, a kowadłem - No, powiedz mi, Subaru, ładnie to tak uciekać przed kumplem? - te słowa z całą pewnością pokierowały się do twojej ofiary. O ile dobrze zrozumiałeś - ten przyszedł tu do niego i nie wydawało się, aby miał dobre zamiary. - Tylko czemu kolegę przyprowadziłeś? I jeszcze się kłócicie? Jeeeju, Ty to dobierasz sobie ludzi dobrze dopiero - sarkazm przepełniał każdą kwestię. Sam szelma w ogóle nie odpowiadał, w zasadzie to nie miał jak, ściśnięte gardło skutecznie mu na to nie pozwalało.

- Puść tę gnidę i porozmawiajmy. Gdzie jest zwój?

Szelmowski jegomość
Kolos

  Ukryty tekst

---

Gundan
27/30

---

[Gundan]

Dziwna radość w moim sercu zagościła gdy złapałem Ao za krtań i zaciskając umiejętnie dłoń odcinałem mu dopływ tlenu. Facet z każdą chwilą robił się co raz bardziej czerwoniutki i przerażony, miałem nad nim w tym momencie bezgraniczną władzę. Właściwie jak z początku chciałem go zabić od razu za namową głosu w głowie tak po chwili zapragnąłem się najpierw z nim zabawić. Oczywiście nie w jakiś zbereźny sposób tylko trochę się poznęcać, obserwując jak w oczach przygasa mu chęć do życia. W głowie miałem już dosłownie całą masę gier i zabaw w które mógłbym pograć wraz z Ao ale niestety ktoś musiał przerwać całą tą cudowną chwilę.
Huk wyłamywanych desek wywołał na mojej twarzy grymas zdziwienia i lekkiego zawiedzenia z lekką nutką poirytowania. Co prawda można było się domyślić, że jeśli to pułapka to jakiś jego kumpel może chcieć przerwać nam te igraszki, jednak nie myślałem w tym momencie zbyt trzeźwo gdyż za bardzo skupiony byłem na zaspokajaniu swoich dziwnych fantazji. Delikatnie obróciłem głowę aby zobaczyć kto lub co przerwało mi tą piękną chwilę jednocześnie lekko zbliżając ostrze mojego topora do ciała przemytnika. W głowie kotłowało mi się od myśli żeby zabić tego złapanego już szczura i zająć się ze szczególnym uczuciem niespodziewanym gościem. Lecz gdy spojrzałem w jego kierunku zadziało się coś czego nawet sobie nie mogłem wyobrazić. Momentalnie wszystkie mięsie mego ciała napięły się w gotowości, a umysł oczyścił się z chęci mordu. Zamiast tego zacząłem zastanawiać się nad sposobem opuszczenia tego miejsca. W końcu to nie rozum, a właśnie pierwotny instynkt podpowiedział mi, że ów tajemniczy olbrzym jest cholernie niebezpieczny. Dosłownie każda komórka mojego ciała mówiła, że jeśli dojdzie do konfrontacji, a nie dajcie bogowie jeśli mnie złapie, to już większe szanse na przeżycie będę miał odgryzając sobie rękę. Innymi słowy moja sytuacja diametralnie się zmieniła, z łowcy stałem się ofiarą.
Na szczęście drapieżnik, który wszedł na scenę wcale nie był zainteresowany wsparciem szczura trzymanego przeze mnie czy nawet moją osobą. On interesował się zwojem, najprawdopodobniej tym, który znalazł się w moim posiadaniu.
Cholera, muszę coś wymyślić...to pewnie ten potwór o którym mówił Ao, cholera. Przydało by się zwój i tego faceta dostarczyć do rodziny, tylko jak to zrobić... Wiele planów przechodziło mi przez głowę, niestety bardzo wiele z nich kończyło się wizją porażki. Przed oczami w ułamku sekundy mignęły mi również wspomnienia z wojny, w której wspólnie z braćmi brałem udział. Wtedy również znalazłem się w beznadziejnej sytuacji, w której nie wiele byłem w stanie osiągnąć, jednak różnica była taka, że miałem tam towarzyszy którzy mnie wsparli. Teraz z kolei liczyć mogłem tylko na samego siebie.
- Zawszę prowadzisz konwersację z bronią w ręku? - rzuciłem powstrzymując drżenie głosu i ciała jednak miałem świadomość, że ktoś taki może dostrzec mój strach w oczach - Kim jesteś i co cię wiąże z tymi ludźmi? Zadałem pytanie przywracając dłoń do normalności, jednak dalej trzymając przemytnika. Jednocześnie wypatruję kątem pola widzenia miejsca do których mógłbym się przyciągnąć w ucieczce. Oczywiście jeśli dostrzegę ruch w miejscu w którym znajduję się Kolos salwuję się taktycznym odwrotem. Mianowicie staram się wolną ręką dobyć z prawej kieszonki kamizelki bombę dymną jednym płynnym ruchem, którą następnie rzucam pod siebie. Następnie mechanizm podaję mi kunaia z wcześniej doczepioną notką do ręki. Broń ciskam w kierunku kolosa, wykonując rzut w ten sposób by rękę mieć wyciągniętą po rzucie w stronę krawędzi jakiegoś dachu. Używając zdolności mojej rodziny będę próbował wydłużyć ją do odpowiedniej długości by sięgnąć krawędzi dachu bądź okna do którego wyskakując przyciągam się z całą siłą. Następnie mega ręką łapie się kolejnych dachów i staram się uciec w kierunku bardziej zamieszkanej części miasta licząc że koleś nie będzie mnie ścigał. Oczywiście próbuję wyciągnąć z tego wszystkiego również przemytnika, ale w razie konieczności porzucę go.

TECHNIKI:

  Ukryty tekst

STATY:

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK:

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Sytuacja zdawała się być bez wyjścia. Z jednej strony szelma, który na pewno będzie coś kombinować, z drugiej strony - stoi gigant blokujący jedyne wyjście z tego budynku, bo stoi zarówno przy drzwiach, jak i jedynych oknach. Dach o dziwo był cały, więc jedyne, co Ci pozostało to rozmowa… I ugranie czegoś, co mogłoby okazać się korzystne nie tylko dla Ciebie, ale i dla wielkiego jegomościa. Ten patrzył się na Ciebie, ale nie dostrzegł strachu w twoich oczach, albo nie zwracał na niego uwagi - w końcu każdy ma prawo czuć strach, prawda?

- Jeśli mam do czynienia z kimś waszego pokroju? - spojrzał na Ao, potem na Ciebie - Dziwisz mi się, że trzymam broń? - Ten być może nie zdawał sobie sprawy z tego, kim tak naprawdę jesteś. Maczugę trzymał na ramieniu, no i wydawał się być rozluźniony. Gdy usłyszał drugie pytanie, uśmiechnął się tylko kręcąc głową, nie podchodził bliżej. Stał w miejscu. Wiedział, że w tym momencie jest w o wiele lepszej sytuacji od Ciebie. Zostałeś zagoniony w róg, niczym zwierzyna łowna. Tylko w tym przypadku miałeś parę rozwiązań, które na pewno przeszły Ci przez głowę.

- Nic mnie z nimi nie wiąże. Utarczki zawodowe, to wszystko - jego dłoń zacisnęła się na rękojeści nieco bardziej - To jak będzie? On jeden i zwój, czy mam zabić Was oboje? - Wzrok giganta śrubował Cię tak mocno, że miałeś wrażenie, że spogląda w twoje wnętrze. Co robił Ao? Ten stał, stał przerażony. Gdy wcześniej widział wyjście z tej okropnej sytuacji, tak teraz wiedział, że może być to jego marny koniec.

Szelmowski jegomość
Kolos

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Gundan]

Sytuacja można by rzec była beznadziejna, a wszystko dla tego, że zbyt wiele spraw pozostawiłem przypadkowi. Nie podjąłem odpowiednich kroków, ba ja nic nie zrobiłem poza ślepym podążaniem za przemytnikiem, który na pewno nie był moim prawdziwym przyjacielem po torturach. Wmówiłem sobie jakąś głupotę, że rozglądając się uważnie oszukam śmierć. Wolne żarty. Choć w teorii wystarczyło by oddać tego śmiecia i zwój ale jaką miałem pewność, że po spełnieniu żądań Kolos nie zabije mnie jako niewygodnego świadka. Niestety nie miałem całego dnia na przemyślenie strategii czy chociaż dopracowanie pomysłu który wydawał mi się zbyt brawurowy. Z drugiej strony czy miałem teraz lepszą opcję? Mogłem albo zaryzykować albo znów oddać wszystko w ręce przypadku. Zacisnąłem zęby wymuszając uśmiech na mej twarzy po czym bez zastanowienia wyprowadziłem szybkie i jak najgłębsze cięcie toporo-ręką tak aby głowa mojego niegdysiejszego przyjaciela potoczyła się gdzieś po podłodze. Oczywiście cały czas obserwuję przy tym Kolosa na wypadek gdyby chciał się wtrącić w jakiś sposób zwykłą ręką sięgam po bombę dymną, a sam skaczę w prawą stronę tak aby znaleźć się aż na ścianie po której próbuję uciec w stronę wyjścia. Gdyby zaszła taka potrzeba używam też kunai'a z notką wybuchową by oczyścić sobie drogę.
Jeśli chłop jednak nie ruszy się na widok ścięcia tamtego robaka nie przestając się uśmiechać podjąłem rozmowę starając się jak najmniej okazywać jakiekolwiek efekty strachu.
- Nie dziękuj za pomoc, sam też chciałem go zabić jak mogłeś zauważyć. Jednak co do zwoju to niestety nie mogę Ci pomóc, nie wiem o jakim zwoju mówisz. Jednak zanim mi przeszkodziłeś ten szczur wspomniał, że zwoje są tu tylko trzeba zerwać pieczęci. Sam tego nie dam rady zrobić bo trzeba zgrać to w czasie. Co powiesz na małą współpracę? Wróg mojego wroga i te sprawy... - mój wzrok był skupiony na tym człowieku bardziej niż wzrok stulejarza na dziewczynach kąpiących się w basenie. Nie wiedziałem czego się spodziewać po nim jednak musiałem próbować na wszelkie sposoby doprowadzić sprawę do końca. Niepowodzenie nie wchodzi w grę. Powtarzałem sobie w myślach zasadę rodziny aby dodać sobie w ten sposób nieco więcej odwagi i motywacji. W końcu gdyby nie Akyama cały czas byłbym zwykłym ulicznikiem, a może byłbym już martwy... Nie mogłem zawieść rodziny, nie mogłem zawieść Ro, Tanjorou, Shins'a, Shiyasu czy starszego brata Yoshimitsu. Nikt z nich nie wiedział o tym gdzie teraz byłem i co robiłem ale robiłem to dla ich bezpieczeństwa, dla wszystkich smoków.
Jeśli olbrzym się zgadza, to staję tam gdzie początkowo miałem stanąć, licząc że kolos wietrząc podstęp każe nam się zamienić miejscem i wtedy w zależności co się stanie po zerwaniu pieczęci używam mechanizmu w którym załadowany jest kunai z nalepioną wokół rączki notką wybuchową i ciskam nim w plecy olbrzyma samemu salwując się taktycznym odwrotem ile sił w nogach.

STATY:

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK:

  Ukryty tekst

Techniki:

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Najszybciej, jak potrafisz

---

Śmierć Ao była nieunikniona. Chłop nie miał czasu na reakcję - a i bronić się też nie miał jak. Nieważne zatem było, czy wystawił dłonie w akcie desperacji, czy krzyknął, czy tylko rozdziawił gębę - jego łeb oderwał się od ciała, a to padło momentalnie na glebę wraz z makówką. Gigant stał nieruchomo przyglądając się twojej parszywej - w jego oczach oczywiście - gębie. Nie zrobiło to na nim żadnego wrażenia, jeden z celów został zrealizowany, szelma gryzł piach, czas zatem odzyskać zwój.

- Nie pierdol, przecież słyszałem to, co mówiliście - jego dłoń zacisnęło się na maczudze o wiele mocniej, jakby był gotowy do ataku - Dawaj zwój - wycedził przez zęby, gotując się do szarży. Kloc ruszył na Ciebie z pełną siłą i choć wydawałeś się być gotowy na taką ewentualność, tak nigdy nie możesz mieć pewności, czy taka faktycznie nastąpi. Zawsze pojawiała się ta milisekunda zawahania, zdziwienia… Jakby czas spowalniał dając nam możliwość podjęcia decyzji.

Z racji tego, że już wcześniej zaplanowałeś podejście, wszystko wydawało się jakoś… Prostsze. Kolos leciał w twoją stronę bardzo szybko - choć zdawałoby się, że nie byłoby to możliwe w przypadku tak wielkiego cielska, ten poruszał się z gracją godną baletnicy. Bombka dymna wylądowała na środku pokoju tworząc idealną dywersję do dalszej części planu. Odskoczyłeś na prawo, aby natychmiast ruszyć w stronę wyjścia - ucieczki do wolności, której tak bardzo pragnąłeś od kiedy zobaczyłeś demona z koszmarów Ao.

- Takie sztuczki na mnie nie zadziałają, gnido! - Słyszałeś, jak raz po raz maczuga śmigała gdzieś obok Ciebie, gdy biegłeś, ile tylko sił w nogach. Kolos jednak nie był idiotą, odwrócił się momentalnie na pięcie, aby ruszyć za Tobą. Choć mgła była wywołana przez twoją bombkę, nie działała tylko i wyłącznie na przeciwnika. Taka sztuczka była niczym obosieczny miecz - działała dwojako w zależności od użytku. Czasami ratowała życie, a czasami… Tylko je utrudniała. Gdy byłeś już blisko wyjścia postanowiłeś postawić wszystko na jedną kartę - notka wybuchowa z kunaiem. Ta mogła kupić Ci parę sekund albo i je odebrać. Gigant był blisko Ciebie, notka wylądowała w miejscu, gdzie niegdyś stały drzwi. Ty przebiegłeś przez nie, ale i on dorównywał Ci kroku… Detonacja mogła okazać się bardzo ryzykowna - obrażenia wywołane wybuchem mogłyby uniemożliwić dalszą ucieczkę, ale nie byłeś głupi. Wiedziałeś, kiedy to zrobić. Gdy tylko gigant minął kunai z notką, którego swoją drogą nie miał prawa zauważyć, bo dym zasłaniał dosłownie wszystko, zdetonowałeś mini ładunek. Poczułeś jak cielsko wielgusa wpada na Ciebie ciągnąć Cię w stronę ściany z którą zderzyliście się niemal równocześnie. Posłużyłeś jako coś w rodzaju poduszki ochronnej.

Chwila urwanego filmu i pisk w uszach. Obudziłeś się na ziemi, obok zaś leżał twój przeciwnik, równie ogłuszony, co i Ty. Dało się wyczuć usmażone fragmenty tkanki tego gościa, ale nie on jedyny odniósł jakieś obrażenia. Po chwili poczułeś promieniujący ból z czoła, które wydawało się być rozbite. Krew powoli toczyła się z ran spływając wpierw po czole, a potem po samych policzkach, nosie, ustach. Krew była wspaniała, ale nie wtedy, gdy jest to twoja krew, prawda Gundan? Sam kolos powoli wstawał na proste nogi nie do końca świadomy tego, co się stało… Jednego jednak był pewny - Gundan. Musi. Umrzeć.

Szelmowski jegomość - martwy
Kolos

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst