Zapomniane dojo

[Mahiro]

Osoba niby mnicha od razu przykuła uwagę blondyna. Pierwszą myślą jaka przyszła mu do głowy było "jest silny". Był tym czego aktualnie poszukiwał chłopak. Godnym przeciwnikiem. Młodego Haretsu nie interesowali słabeusze. Im ktoś był silniejszy tym bardziej chciał go pokonać. Medytujący mężczyzna sprawiał takie wrażenie, w przeciwieństwie do dwóch gamoniu z mieczami przy pasie. Z początku Mahiro planował ich olać i całkowicie skupić się na mnichu. Przyglądał się ich postawie i zachowaniu bez żadnej większej reakcji. Wyglądał przy tym na znudzonego a jego mina sugerowała, że ma ich dość i mogliby już stąd odejść.
Pokojowe rozwiązanie? Takie chyba nie istnieje w przypadku blondyna, dla którego liczyło się tylko zwycięstwo.
Wal się zasrańcu i spieprzaj stąd...Nie mam na tyle czasu aby marnować go na takie gówno jak ty. - rzucił w kierunku samuraja z dwoma mieczami. Cały czas patrzył prosto w jego oczy aby jeszcze dobitniej zasugerować mu aby sobie odpuścił i odszedł.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

3/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Gcshz4lBJPQ[/youtube] Zima, Rok 388 Samurajowie początkowo byli pokojowo do Ciebie nastawieni. Nie chcięli z Tobą wszczynać żadnych konfliktów, ani sprawiać większych problemów. Jednak ten kraj należał do nich. Oni mieli tutaj większy autorytet niż Ty. Mogłoby na to wskazywać, że ten elegancki w czerwonym stroju posiada nawet sporą rangę w społeczeństwie, które ponad wszystko wielbiło oręże i posługiwanie się mieczem. Miecz był przedłużeniem samurajskiej ręki, jego duszą i esencją życia. Szanujący się samuraj nie powinien pokazywać ostrza swojego miecza byle komu. A jeśli już to zrobi, to stal ta, powinna posmakować krwi, nawet jeśli będzie należała do niego samego.

To społeczeństwo było bardzo utwierdzone w tradycjach. Nie mogli sobie pozwolić by żądził nimi ktoś inny. Nie będą również tolerować takiego zachowania, szczególnie od jakiegoś młodziaka ninja, który akurat przybył do ich wioski, bo odbywał się tutaj turniej.
Wystrojony samuraj o dźwięcznym imieniu i dwoma mieczami rzucił Ci badające spojrzenie. Powoli spoglądał na Twoje ciało, ręce, włosy. Zmierzył Cię od stóp, aż po samą głowę, po czym wydał z siebie zbywalcze parsknięcie.
Jednak jego sługus dużo gorzej znosił obrazy. Widać zostało mu trochę żalu z czasów szkoły szermieki, gdy był w niej gnębiony.
- Ty mała gnido!- warknął.- Jeśli nie okażesz szacunku panu Takeda, zginiesz od mojego miecza!- krzyknął Ci prosto w twarz sięgając i chwytając za swój miecz.- Padaj na kolana i proś o przebaczenie albo żegnaj się z głową- powiedział i był gotowy w chwili nieposłuszeństwa chwycić za miecz. Trząsł się cały i widać było gołym okiem, że bardzo chciał dostarczyć swą obietnicę. Był nieobliczalny, a takich ludzi trudno wyczuć czy przewidzieć ich ruchy.

Sytuacja stawała się bardziej niż napięta. Pokojowe rozwiązania wyrzucono tutaj do kosza. Jeśli to nie skończy się jatką, to nie wiem co jest w stanie zmienić się w przeciągu następnych minut. Ty byłeś gotowy stanąć do walki, samuraj sługus gotowy by ściąć Ci czerep jeśli nie oddasz pokłonu. Twoja następna decyzja będzie mieć drastyczne w skutkach konsekwencję, niezależnie od tego co wybierzesz. Za kogokolwiek się uważałeś mogłeś to teraz udowodnić, albo na zawsze pożegnać się z tym światem.

[Mahiro]

Mahiro zachował się po swojemu. Nie miał zamiaru odpuszczać a tym bardziej kłaniać się i błagać o przebaczenie. Nie w takiej sytuacji. Niby nie ma szans na zwycięstwo? Niby są silniejsi od niego? Nawet jeśli tak był to nie był to dla blondyna żaden powód. Dla niego była to dodatkowa motywacja. Nie interesowało go pokonanie kogoś słabszego. Jego celem był tytuł najsilniejszego z silnych. Dodatkowym argumentem decydującym o rozwiązaniu konfliktu poprzez walkę był fakt, że zwyczajnie irytowała go dwójka mężczyzn z katanami przy pasie. Jeden jeszcze jakoś wyglądał na w miarę problematycznego. Duży, dwa miecze, pewność siebie, patrzący z góry na innych. Z drugiej strony jego straż przyboczna. Krzykliwy, bojaźliwy i cwany bo ma kolegę koło siebie. Obaj działali na nerwy blondynowi, który ostatni raz miał zamiar ostrzec ich przed jakąkolwiek próbą walki z nim. Jeżeli chcesz kogoś zastraszyć to najpierw upewnij się, że nie zapomniałeś wziąć jaj ze sobą. - powiedział do pana z jednym mieczem przy pasie, patrząc ciągle w jego oczy. Haretsu był świadomy tego co powiedział i jakie może mieć to następstwa. Mimo to wyglądał na spokojnego i zadowolonego z siebie.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

5/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=EVrNq-2okG0[/youtube] Zima, Rok 388 Wszyscy troje staliście w impasie i czekaliście na reakcje następnego. Gdy przyszła kolej na Ciebie postanowiłeś się nie cofać i przyjąć kolejne wyzwanie na swoją klatkę piersiową, lub w tym przypadku, bardziej głowę. Gdy wypowiedziałeś swoje kolejne zdanie, sytuacja przyspieszyła dramatycznie. Sługus zaczął cały się trząść i widać było, że zaraz wybuchnie. Chwycił jedną rękę za uchwyt miecza i zaczął trząść się jeszcze bardziej. Był wyjątkowo podirytowany, ale Twoja słowa tyko bardziej go zmotywowały do działania. Był gotowy ściąć Ci głowę za brak szacunku. Dla samurajów szacunek był bardzo ważny. Był częścią ich tradycji. Ci, którzy służyli swoim panom, należał się szacunek. Zwykli wieśniacy i kupcy winni zawsze pokłonić chociaż głowę, gdy przejeżdzał czy przechodził samuraj. Dlatego sytuacja w dojo nie była wcale nazdwyczajna. To Ty byłeś tutaj gościem i nie znałeś ich obyczajów. Ale to w tej chwili już nie miało znaczenia.

Sługus wreszcie posuwistym ruchem wyciągnął katanę i zmierzała ona w Twoją głowę. Jednak w tej samej sekundzie zza Twoich pleców pojawiło się kolejne ostrze, które zatrzymało miecz chojraka. Był to medytujący mężczyzna, którego zauważyłeś wcześniej.
- Blondyn ma rację siusiumajtku.- odezwał się oschłym tonem. Był dość wysoki, bo mieszył na pewno koło dwóch metrów. Miał siwe włosy i brodę, oraz wąsy, które otaczały jego pomarszczoną twarz. Miał może około sześćdziesiąt lat. Nie byłeś do końca pewien, bo owłosienie na twarzy utrudniało szacunek. - Trzęsącą ręką nigdy nie wykonasz pożądnego cięcia- odezwał się raz jeszcze i jednym ruchem wytrącił mu miecz z ręki i posłał go w głąb dojo. Następnie wykonał kopnięcie w brzuch sługusa, którym wyrzucił go przed drzwi sali treningowej przynajmniej na półtora metra do tyłu. Teraz na scenie został on, czerwony samuraj i Ty.

- Proszę odsuń się młodzieńcze, to nie Twoja walka.- zwrócił się do Ciebie. Prędkość z jaką rozprawił się z pierwszym przeciwnikiem była oszałamiająca. Ruchy miecza nie byłeś w stanie dostrzec. Kopniaka widziałeś ledwo co. Był na pewno na innym poziomie. Do tego nie wiadomo co sobą mógł reprezentować pan Takeda, który postanowił się odezwać. Położył rękę na swoim mieczu i otworzył usta:

- A więc wróciłeś Ryutaro, to było bardzo głupie z Twojej strony.- powiedział do niego mężczyzna w czerwonym kimono. Nie spuszczał wzroku z miecza starca i był niesamowicie skupiony. - Szykuj się na śmierć- powiedział i wyjął swój miecz. Stali teraz naprzeciw siebie, szykując się na pojedynek na miecze. Wypadałoby zejść im z drogi, jeśli nie chciałeś zostać poszatkowany. Nie dotrzymasz im tempa, ale mógłbyś zobaczyć co dzieje się ze sługą, który zwijał się z bólu po uderzeniu satrca. Jeśli będzie tak wył, to na pewno zaraz zbiegnie się tutaj tłum ludzi i będą kłopoty. Najlepiej by zamknąć mu te głośne usta.

[Mahiro]

Mahiro szybko dostrzegł różnicę poziomów między nim a samurajami obok. Będąc bardziej dokładnym między nim a dwoma szermierzami. Trzęsidupa nie zdobył uznania w oczach blondyna. Pewnie dlatego, że leżał pod drzwiami. Plan Haretsu zakładał jednak, że to on go tam poślę a nie jakiś stary mnich. Ataku mieczem spodziewał się, był na niego gotów. Zwłaszcza po takiej prowokacji. Czy dałby radę się obronić to już inna sprawa. Prośba o przesunięcie się została od razu spełniona przez chłopaka. Natychmiast odskoczył gdy tylko usłyszał fragment "proszę odsuń się". Reszta była zbędna. Mahiro doskonale zdawał sobie sprawę, z sytuacji. Tutaj nie było miejsca dla jego wybuchowego charakteru. Właśnie miał być świadkiem prawdziwej walki samurajów a nie takiej udawanej jaka miała miejsce na arenie. Do była walka między nimi nikt nie miał prawa się wtrącać. Blondyn miał zamiar w pełni skupić się na walce. Coś jednak nie dawało mu spokoju. Był to mężczyzna, który wcześniej zaatakował chłopaka. Ten spod drzwi. Zarówno on jak i przeciwnik starego mnicha nie wyglądali na zbyt uczciwych. Haretsu rozpoczął chód w kierunku samuraja w różowym kimono aby mieć pewność, że ten nie wtrąci się do walki.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

7/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=U8tq9d1k-y4[/youtube] Zima, Rok 388 Akcja zwolniła na chwilę, gdy dwójka samurajów stąpała po okręgu badając swoje ruchy. Skrupulatnie i niezwykle wolno stąpali po drewnianym wykończeniu sali treningowej. Musieli mieć pewność, że pierwsze cięcie będzie dobrym otwarciem pojedynku. Nie wymienili żadnego słowa, tylko zawistne spojrzenia, gdy ze skrzyżowanymi prawie mieczami kroczyli wokół niesitniejącego okręgu.

Na dworze jednak ciszę tą zakłócał jęczący sługus. Darł mordę niebotycznie, gdyż kopnięcie starego samuraja, chyba trafiło w wątrobę, co na pewno sprawiło sporo bólu. Na szczęście ulice były dość opustoszałe i nikt nie usłyszał na razie jego rabanu. Wszyscy byli skupieni na turnieju w centrum wioski i całe szczęście. Mężczyzna w wyblakłym kimonie próbował łapać oddech po kopniaku i widać było, że nie najlepiej mu idzie. Leżał teraz na plecach i w kolejnym momencie dostrzegł blondyna wychodzącego z dojo.

Wyszedłeś pewnym krokiem i zostawiłeś samurajów by odbyli swój pojedynek. Trzeba było się tutaj zająć tym paskudztwem, które skalało dobre imię samurajów. Nie może wtrącić się do pojedynku, a tym bardziej nie może robić więcej hałasu. Im więcej ludzi się tu zleci, tym gorzej. Tylko teraz pytanie, czy chcesz angażować sie w sprawy ludzi miecza? Czy nie lepiej po prostu zostawić ich samym sobie. Sługus patrzył teraz na Ciebie błagalnym wzrokiem i po chwili odezwał się:
- Proszę, nie zabijaj mnie, ja tylko wykonuje rozkazy, litości.- błagał o życie skomlający mężczyzna, o ile można go było tak nazwać.
Był to zwykły tchórz na usługach wyższego sobie pana i brakowało mu o wiele więcej, niż tylko odwagi.
Usłyszałeś, że w dojo zderzyły się miecze. A więc pojedynek zaczął się na dobre. Tylko kto wyjdzie z niego zwycięsko, o to jest pytanie.

[Mahiro]

Mahiro musiał szybko uporać się z trzęsidupą. Pojedynek, który go zainteresował już się rozpoczął. Tylko tak chyba nie za bardzo było czym się przejmować w przypadku tak żałosnego widoku. Błaganie o życie pewnie dla mężczyzny w różowym kimono to nic nowego. Dla blondyna była to nietypowa sytuacja. Pierwsza taka w życiu. Zrozumiał przy tym, że osoba prosząca go o oszczędzenie życia nie jest żadnym zagrożeniem i nie warto się nią przejmować. Zamknij się i wynoś stąd. To nie miejsce dla takiej miernoty jak ty. Rzucił w stronę sługusa Takedy aby następnie ustawić się bokiem do niego i skierować głowę w kierunku walczących samurajów. Miał zamiar z tego miejsca obserwować ich pojedynek. Przynajmniej na tyle ile pozwolą mu jego własne zmysły. Nie wszedł do środka aby mieć pewność, że ktoś nagle nie zmieni zdania i zamiast błagać o wybaczenie wtrąci się w cudze sprawy.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

9/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Y1MrZUmMpZM[/youtube] Zima, Rok 388 Zbliżałeś się pewnym krokiem to leżącej na ziemi miernoty. Warknąłeś na niego by wynosił się z tego miejsca. Nie trzeba było powtarzać dwa razy. Sługus przewrócił się najpierw na czworaka, potem na proste nogi i potykając się zaczął kulać w przeciwną stronę. Gdy był już wystarczająco daleko krzyknął:- Jeszcze mnie popamiętasz, Powiem wszystkim strażnikom co tu się dzieje. Już nie żyjesz gnido- pomknął przed siebie i zniknął za kilkoma domami. Jego ciągle klapiąca morda może być problemem. Obecność strażników nie była idealna zarówno dla Ciebie jak i starego samuraja. Walczył on bowiem z raczej wysoko postawionym człowiekiem.

Walka trwała cały czas,a gdy zwróciłeś głowę w stronę szermierzy starzec wykonał decydujące cięcie. Było niesamowicie szybkie i powietrze aż świsnęło jak katana leciała w stronę klatki piersiowej pana Takedy. Czerwony samuraj otrzymał poważną ranę po lewej stronie ciała od ramienia, aż po sam koniec brzucha. Cięcie nie było zbyt głębokie, lecz bez odpowiedniej opieki, na pewno zginie. Osunął się na ziemię, a miecz wypadł mu z ręki. Stary samuraj włożył miecz do pochwy i skłonił się w stronę przeciwnika po czym upadł na jedno kolano. Był chyba ranny, albo tak wykończony intesnywnym pojedynkiem. Nie był w sile wieku, a dał radę takiemu bykowi. Wstał i zaczał iść w Twoją stronę.

Koniec przedstawienia był dość widowiskowy. Jeden z pojedynkujących wykrwawiający się powoli na ziemi, drugi wyraźnie wykończony ledwo stał na nogach.
- Młodzieńcze, chciałeś tego czy też nie, jesteśmy w tym razem. Oni nie będą mieli litości dla żadnego z nas. Proszę pomóż mi opuścić te przedmieścia. W lesie nieopodal zostawiłem swojego konia. Sypnę trochę groszem za Twoją pomoc.- powiedział i spojrzał na Ciebie wzrokiem, któremu można było współczuć. Podejmiesz wyzwanie, czy wypniesz się na tego zdolnego samuraja?

[Mahiro]

Żałosnego przedstawienia ciąg dalszy. Przed momentem błagał o życie teraz się odgraża jednocześnie uciekając po pomoc w postaci strażników. Mahiro nie zrobił nic co byłoby złamaniem prawa. Tak mu się przynajmniej wydawało. Nie znał tutejszego porządku więc może nawet nie wiedział, że zrobił coś czego nie powinien i może mieć kłopoty. Nieznajomość prawa nie zwalnia z jego przestrzegania. Brak świadomości o takim czynie nic nie zmienia. Może poza zachowaniem. Blondyn nie miał zamiaru uciekać w popłochu. W swoich domniemaniu był niewinny. Nie zrobił niczego niezgodnego z prawem dlaczego więc miał odejść z tego miejsca? Nie ma żadnego powodu aby to zrobić. Dzięki czemu mógł się w pełni skupić na pojedynku. Zgodnie ze swoimi oczekiwaniami wygrał mnich. Był jednak pewien, że będzie to dla zwycięscy łatwa i szybka walka a tu proszę niespodzianka. Tryumfator ledwo stał na nogach. Postanowił pomóc staremu szermierzowi. Podszedł do niego i wziął go pod pachę dodając przy tym krótkie: Prowadź.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

11/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=P93JhrkedV0[/youtube] Zima, Rok 388 Starzec wygrał bitwę, ale zdecydowanie był wykończony. Seria ciosów, bloków i ciągłego ruchu przez kilka minut sprawiły, że Ronin słaniał się na Twoich ramionach. Nie byłeś pewien dlaczego w ogóle ten pojedynek się wywiązał. Nie znałeś motywu pana Takedy, który właśnie leżał nieprzytomny na deskach dojo. O cokolwiek chodziło, był to na pewno stary problem, który dorastał w umyśle czerwonego samuraja, a teraz postanowił wyrównać rachunki. Niestety nie docenił swojego przeciwnika, który mimo swojego wieku udowodnił, że jest niesamowitym szermierzem. Drogi miecza się nie zapomina i czy młody czy stary, miecz w ręce wojownika odnawia jego siły witalne, chociaż w tym przypadku, na bardzo krótko.

Szliście w miarę szybko, na tyle na ile pozwalała wasza podtrzymywana psotawa. Tak, aby najkrótszą drogą znaleźć się w lesie, który znajdował się poza osadą. Byliście na przedmieściach, więc niedaleko, bo pierwszą linię drzew mogliście już dostrzec przed sobą. W pewnym momencie stary człowiek powiedział, że może już kontynuować sam. Wydawał się odzyskać na tyle sił by maszerować. Jego miecz nadal wisiał u jego boku i był gotowy by zawsze po niego sięgnąć. To jest właśnie esencja bycia samurajem. Zawsze gotowy by bronić swojego honoru i splamić go przegraną w pojedynku. Wtedy, Ci pośród samurajów, którzy byli związani mocno z tradycjami zobowiązani byli do popełnienia seppuku. Ceremonialnego samobójstwa, który zmazał by wszystkie plamy z honoru wojownika. Wtedy i tylko wtedy będzie mógł umrzeć godnie. Dziwna kultura, bardzo dziwna...

Stary Ronin odezwał się wreszcie po kilku minutach ciszy:
- Dziękuje za pomoc młodzieńcze. Przepraszam, że znalazłeś się w samym środku tego konfliktu. Ciągnie się od kiedy opuściłem ród Takedy i ojca tego samuraja, by podążać swoją drogą, pozbawioną żadnych ograniczeń. Przy okazji zabiłem kilku jego strażników, którzy chcieli mnie zatrzymać. On sam nie miał z tym problemu, lecz jego syn przyjął to jako zdradę i od czasu jego śmierci, próbuje mnie zgładzić. Nie ma jednak większej mocy poza tą osadą, a ja wracam tutaj czasami odwiedzić groby moich bliskich.- skończył wywód i szliście dalej w ciszy aż po pewnym czasie usłyszeliście głos z tyłu.

- Stop, zatrzymać się.- był to strażnik, który podszedł do Was szybkim krokiem. - Panowie, zostałem poinformowany o pewnym incydencie, który miał miejsce podczas gdy turniej się już kończył. Teraz dużo ludzi wraca do swoich osad i chcemy uchwycić sprawcę. Proszę o Wasze nazwiska i powód wizyty naszej wioski.- po czym obrzucił was penetrującym spojrzeniem. Na pewno będzie trzeba będzie coś powiedzieć, by dojść do lasu, który znajdował się niecałe sto metrów od Waszej lokacji.

[Mahiro]

Wywód starego samuraja mało co interesował Mahiro. W sumie to w ogóle. Miał go gdzieś jednak z szacunku do zaprezentowanych przed chwilą umiejętności szermierczych blondyn nie przerywał mu monologu. W ciszy towarzyszył staruszkowi aż do momentu kiedy nie zaczepił ich strażnik i zapytał o powód wizyty w wiosce. Blondyn musiał coś powiedzieć albo walczyć. O dziwo wolał uniknąć tego drugiego. Pobicie jakiegoś przechodnia to nic w porównaniu do pobicia strażnika, które mogło mieć poważne konsekwencje nawet jeżeli ten bezpodstawnie oskarża go o coś. Młody Haretsu przecież nic nie zrobił. Nikogo nie uderzył. Nikogo nie zabił. Dlaczego więc miał się tłumaczyć? Nie miał zamiaru kłamać. Nie miał tego w zwyczaju. Należał do szczerych osób. Na dodatek był przekonany o swojej niewinności więc nie miał żadnego powodu aby to robić.
Mahiro Haretsu, przybyłem na turniej i nie mam pojęcia jak się tu znalazłem. Zgubiłem się a ten staruch pokazuje mi drogę. - taką odpowiedzią uraczył strażnika młody blondyn. Samą prawdą. Nie wiedział kiedy i jak tutaj trafił więc się zgubił. Samuraj pokazywał mu drogę, do swojego konia ale jednak gdzieś go prowadził. Reszta należała do strażnika i jego interpretacji słów chłopaka. Nie interesowało go jednak co postanowi. Sam miał już plan. Jeżeli pozwoli im pójść dalej to po prostu ruszy przed siebie. Jeżeli będzie miał jakiś problem to Mahiro był na to gotowy i nie miał zamiaru uciekać przed walką.

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

13/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=P93JhrkedV0[/youtube] Zima, Rok 388 Droga była dość prosta, lecz z poczatku razem ze starcem kiwaliście się na boki. Później, jak już doszedł do siebie szliście mniej więcej jak równy z równym. Kłopoty zaczęły się, kiedy prawie byliście przy zagajniku, w którym podobno stary Ronin zostawił swego rumaka. Niestety musiał się przypałętać ktoś, kto mógł zrujnować całe przedsięwzięcie. Przygoda mogła się skończyć w tym momencie dla Was obojga, jeśli szybko czegoś nie wymyślicie.

Postanowiłeś jednak powiedzieć prawdę, by ustrzec się od wszelkich nieprzyjemności. Strażnik mówił o jednej osobie, która jest poszukiwana, a nie dwóch. Jednak Twoja postawa może okazać się kłopotliwa dla Was obojga. Mężczyzna spojrzał na Ciebie i nie wykrył żadnego kłamstwa. Jego wzrok skierował się w stronę starego mężczyznę. Nie można było na pierwszy rzut oka stwierdzić, że to właśnie samuraj. Katanę miał schowaną z obawy przed rozpoznaniem, a na głowie miał słomiany kapelusz i ceremonialne kimono mnicha.

- Jestem mnichem z tutejszej świątyni. Młodzian zapytał o drogę, więc służę pomocną dłonią.- powiedział z uśmiechem. Chciał wypaść jaknajbardziej przekonująco.
Z miny strażnika, który nagle cały się rozpromienił, jakby kamień spadł mu z serca, że nie musi walczyć, chyba mu się udało.
- Nie ma sprawy panowie, możecie kontynuować, miłego dnia życzę- powiedział i zawrócił w stronę wioski.
Mogliście oboje odetchnąć z ulgą i ruszać w stronę lasu, gdzie znajduje się ucieczka, dla starego Ronina.

[Mahiro]

Obyło się bez walki. Strażnik uwierzył w słowa chłopaka a później staruszka. Odpuścił i zawrócił. Nie miał innego wyjścia po tym jak dowiedział się prawdy. W końcu Haretsu nie okłamał strażnika. Z jednej strony Mahiro był zły bo po cichu liczył na jakąś walkę w razie problemów. Z drugiej miał dość tej całej sytuacji. To nie był jego dzień. Miał go dość. Jego nadrzędnym celem było pozbycie się towarzystwa starego samuraja i pójście w swoim kierunku. Jeszcze nie wiedział gdzie chce iść ale na pewno nie chciał być tutaj. Na odchodne, gdy strażnik był już odwrócony do niego plecami zmierzył go wzrokiem i myślach wyzwał go od słabeuszy i mięczaków.

Wróćmy do głównego tematu jakim był koń szanownego pana samuraja. Ponoć byli już blisko a blondyn dalej nigdzie go nie widział. Zirytowany postanowił pośpieszyć staruszka sugestywnym i krótkim pytaniem. Oj, gdzie ten zasrany koń?

[Matsu]

"Nie zadzieraj z Roninem"
Misja Rangi D dla Mahiro

15/15



[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=LJ81S2s45No[/youtube] Zima, Rok 388 Strażnik dał Wam spokój i mogliście kontynuować podróż. Dotarliście w niecałą minutę na skraj lasu, a konia jak nie było, tak nie ma. Szliście kawałek, a gdy dodałeś swój komentarz, starzec obrzucił Cię gniewnym spojrzeniem. Najwidoczniej nie lubił takich docinek. Ale nie miał już wyboru, wybrał Ciebie na pomocnika, a jego honor nie pozwoliłby się teraz z umowy wycofać, chociaż na pewno przeszło mu to przez myśl. Po chwili jednak stary Ronin wskazał na gęsty zagajnik. Weszliście w otoczkę drzew i krzewów, a po chwili Waszym oczom ukazała się malutka polanka z paroma drzewami. Na środku stał piękny, czarny koń. Był na prawdę dostojny i stary na pewno o niego dbał.

Podszedł do niego, pogłaskał i coś wyszeptał. Widać był mu on bardzo drogi, albo przeszli ze sobą już wiele przygód. Nie mogłeś być tego pewien, przecież starzec nic o kobyle nie wspominał. Zaczepił swoją czerwoną katanę zaraz przy siodle i wyciągnął sakiewkę z Ryo . Potrząsnął nią trochę i wysypał Ci na dłoń odpowiednią zapłatę. Odwrócił się i dosiadł powoli konia. Brakowało mu wigoru, a po walce w dojo był wyczerpany. Wziął kubłak z wodą z drugiej strony siodła i pociągnął kilka głębokich łyków. Teraz odpowiednio nawodniony odezwał się w końcu do Ciebie:
- Dziękuje za pomoc młody człowieku, masz niewyparzony ryj, ale umowa to umowa. Bywaj teraz i niech bogowie mają Cię w swojej opiece.- pozdrowił Cię i pocwałował w swoją droge.

Ten dzień na pewno możesz uznać za jeden z dziwniejszych. Upokorzenie na arenie, potem brak sposobności do wyładowania emocji na którymś z samurajów, a na dodatek eskortowanie starego wojownika, który ledwo wdrapał się na konia i zniknął Ci z oczu. Jednak mogłeś pochwalić się, że widziałeś prawdziwy pojedynek samurajski, a nie taki udawany, jak na arenie. Mogłeś szczerze przyznać, że udało Ci się pomóc człowiekowi w potrzebie i do tego zdołałeś wyjść z tego wszystkiego bez szwanku, z cenną lekcją i kilkoma Ryo w kieszeni. Czy zrobiłbyś to ponownie? To już chyba Ty najlepiej znasz na to odpowiedź. Póki co, musiałeś wydostać się z lasu, bo robiło się ciemno, a każdy człowiek wychodzacy z gęstwin drzew wygląda na podejrzanego wywrotowca.

"Miszyn Komplit"

[Mahiro]

Młody Haretsu miał gdzieś spojrzenie jakie posłał mu staruszek. Miał w poważaniu czy jego uszczypliwy komentarz się mu podoba. Jedynie co się dla niego liczyło to znalezienie konia, do którego niby zmierzali. Krok po kroku pokonywali kolejne metry, a wierzchowca dalej nie było widać. Poziom irytacji u blondyna rósł z każdym postawieniem stopy kawałek dalej niż poprzednio. Całe szczęście starszy pan jednak nie zapomniał drogi i po zbyt przydługim spacerze ich oczom ukazał się widok starego aczkolwiek ładnego konia. Mahiro przyjął zapłatę i słowa podziękowania. Bądź co bądź należało mu się jedno i drugie. Blondyn przez chwilę przyglądał się jak samuraj-emeryt odjeżdża w swoim kierunku. Od początku wzbudzał on zainteresowanie swoją osobą u chłopaka, który liczył, że uda mu się kiedyś z nim zawalczyć. Kiedy oddalił się poza zasięg wzroku młodego Haretsu ten rozejrzał się w około. Już przed tym całym zamieszaniem z walką samurajów nie wiedział gdzie dokładnie się znajduje. Po całym tym odprowadzaniu Mahiro zgubił się jeszcze bardziej. Skoro nie wiedział gdzie jest to zdecydował się po prostu ruszyć przed siebie stawiając na dewizę "jakoś to będzie".

z/t ---> http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 82#p143382