Wioska Rolników

[Yoshimitsu]

Wszystko miało się ku końcowi, pozostały ostatnie decydujące ruchy w wykonaniu Yoshiego i jego celu. Jakież to pragnienie wytworzyło się znów w jego myślach, nieposkromiona i nigdy nie zaspokojona bestia samego posłańca śmierci w postaci człowieka czy może w jego skórze, a pod postacią jego pragnień. Nikomu na świecie nie będzie to sądzić chyba że trafi na kogoś silniejszego, jak do tego momentu takowego osobnika nie było. Technika wykonała swe zadanie łapiąc oponenta i krępując mu ruchy do maksimum. Można by nawet powiedzieć, że nie miał już co jęczeć i błagać o życie, bowiem Yoshi był na tyle zadowolony z walki, iż bez żadnego gadania pozwoli spokojnie umrzeć swemu przeciwnikowi. Lustrując go rozjuszonym Sharinganem przeszywał jego życie na wskroś, cisnął salwą śmiercionośnych gwiazdek które miały zakończyć żywot śmiałka. Powietrze rozcinane z każdym metrem, charakterystycznie jęczało z bólu. Już miał chować swój miecz do pochwy, kiedy dostrzegł jak niecelnie rzucił ów przedmiotami. Przeklął w myślach, lecz to mówiło nie tylko to, iż jest słabym snajperem, to szepnęło iż ma jeszcze chwilę zabawy, jak i zarazem głośnej i donośnej muzyki wydobywającej się z rozdartego przez Shurikena gardła. Ruszył chwiejąc się szaleńczo na boki, desperacki atak ze strony martwego już oponenta został bez problemu uniknięty, bo co to dla niego... I bum, człek upadł na ziemię, bezwładnie. Szmaciana lalka, pora dokończyć. Jeden ruch, krótki miecz przebił się przez plecy, dostając się prosto do serca, kończąc marny żywot. Wtem odwrócił się do swych kompanów. -Ehhh... I co? To wszystko co tutaj miałem zarobić? -zaczął podchodzić do blondyny chowając tanto na swe miejsce.

[Inoue]

Misja rangi B
35/45 No to wszystko co musiałeś zrobić, przynajmniej według zielonowłosego. Podszedłeś do blondyny pytając się czy jeszcze czeka cię coś dalej. Ta nabrała powietrze by nieco odsapnąć, równocześnie by zabrać głos. - To nie koniec. Fakt, pokonaliśmy najbardziej problematycznego wroga w tym miejscu, jednak pozostał jeszcze doktorek, który tym wszystkim zarządza. Ale on musi zostać złapany żywcem, gdyż posiada cholernie ważną wiedzę, której potrzebujemy - Rzekła po czym najzwyczajniej na świecie wyjęła jakiś zwitek bandażu po czym owinęła nim sobie cały brzuch. Osiłkiem się nie przejmowała gdyż najzwyczajniej w świecie nie mogła mu pomóc, ani go uratować, w końcu nie weźmie takiego ciężkiego ciała na barki kiedy wokoło mogło się czaić zagrożenie. - Doktorka można znaleźć w laboratorium zaś te jest gdzieś ukryte. Powinien znajdować się gdzieś jakiś przycisk czy inne ustrojstwo, które by to otwierało....Jesteśmy blisko końca korytarza, dalej nic nie ma, więc mogliśmy to nawet minąć...- Rzekła. Prawdopodobnie był to kolejny powód, dla którego cała drużyna potrzebowała sharingana, gdyż ten był doskonały do szukania ukrytych poszlak czy też źródeł chakry. Cóż ci więcej zostawało? Chyba przeszukasz pomieszczenia, trzeba znaleźć szalonego naukowca. Ciekawe tylko, czy zdawał sobie sprawę z waszej obecności i czy był silny? Powinniście się mieć na baczności. Blondyna zaczęła iść wzdłuż ściany po prostu ją macając by wyczuć jakieś przejście, przycisk czy cokolwiek innego.

[Yoshimitsu]

Było już po wszystkim, ostatni ponoć najgroźniejszy przeciwnik o jakim został poinformowany właśnie zniknął z tego świata pozostawiając jedynie truchło, które można wyrzucić bezpańskim psom na pożarcie. Yoshi patrzył na niego, był zadowolony, iż ten dał mu tyle zabawy, był tak silny... Żeby samemu przeciwstawić się całej trójce przez jakiś czas, a prawda była taka że sam Uchiha w takim miejscu nigdy by go raczej nie pokonał. Do takich ludzi miał szacunek w postaci szybkiej śmierci, czego dokonał przebijając jego serce. Już miał dezaktywować Sharingana w oczekiwaniu na dalszy rozwój sytuacji, kiedy to blondyna zabrała wreszcie oczekiwany głos. Oznajmiła, iż muszą złapać jakiegoś doktorka, który jest tutaj gdzieś ukryty, w jakimś pomieszczeniu. Zadaniem Czerwonego Króla w tym momencie jest odnalezienie przełącznika lub pieczęci czy coś takiego... Westchnął głęboko, ustawił się w taki sposób by cały korytarz objąć jednym spojrzeniem. Nie miał zamiaru marnować dłużej czasu na zabawę w tym miejscu skoro najsilniejszy człek został pokonany, nie było już dla niego miejsca, nastała nuda, a z twarzy zniknął mu jasny uśmiech, wymalowało się natychmiastowo wręcz znudzenie. Tak więc przeszedł do szukania, czegokolwiek...

[Inoue]

Misja rangi B
37/45 Faktycznie nastała nuda, chyba nic więcej nie mogło się przytrafić choć kto wie, być może istniała tu jeszcze pułapka, której jeszcze nie znaleźliście? To miejsca kryje w sobie wiele tajemnic, być może nie dane wam będzie zbadać je wszystkie. W każdym bądź razie poczułeś pewnego rodzaju smutek z powodu skończonej zabawy, na twojej twarzy nie widniał już morderczy uśmieszek. Cofnąłeś się o kilka kroków by dojść do końca wielkiego korytarza, odwróciłeś się i objąłeś wzrokiem wszystkie ściany by znaleźć coś podejrzanego. Nie zajęło ci to długo, po chwili widziałeś mniej więcej w połowie tego miejsca jakieś małe źródło chakry. Od razu ruszyłeś w tamtym kierunku chcąc jak najszybciej wybyć z tego nudnego miejsca, poinformowałeś także o tym swoją towarzyszkę. Ta od razu podeszła do tego miejsca i zaczęła mu się dokładnie przyglądać. Nie było w ścianie żadnego konkretnego przycisku ani nic. Ostatecznie kobieta wysłała wiązkę chakry by cokolwiek uaktywnić. No i chyba trafiła, gdyż ściana zaczęła lekko drżeć, po chwili zaczęły rozsuwać się kamienne drzwi. W nich ukazała się...ciemność. Wejście prowadziło w miejsce, którego nie widzieliście bowiem korytarz, który się przed wami rozciągał nie był oświetlony, panowała w nim najczarniejsza ciemność, nie wiedzieliście jak on jest długi ani co zawiera w sobie cała trasa. Kobieta pstryknęła palcami, w których pojawił się niewielki płomień. Dawał on wystarczające światło byście mogli dostrzec obskurne ściany, które nie były zbyt czyste, oblepiała je jakaś dziwna maź wraz z pleśnią. Dodatkowo do waszych nosów doszedł nieprzyjemny swąd, jednakże był możliwy do wytrzymania, bąki Yoshiego były znacznie bardziej zabójcze. Idziecie dalej?

[Yoshimitsu]

Yoshi był jedynym członkiem tej drużyny, zdolnym do ogarnięcia tego wszystkiego co się stało, to znaczy... Był jednym z nielicznych ludzi, którzy są w stanie dostrzec czy wyczuć dane miejsce ze skrawkiem chakry, które odpowiedzialne jest za wiele. Nie był zagrożony, nie było się z czego cieszyć, a przynajmniej w jego wypadku. Blondynka odczuwała ulgę, bowiem była dość mocno ranna, Uchiha również miał kilka ran, lecz te na ten moment znacząco mu nie przeszkadzały. Oczywiście odczuwał lekki dyskomfort w postaci pieczenia czy samego bólu, lecz jak to on, starał się omijać ten uboczny efekt.
Stojąc już naprzeciw rozciągającego się korytarza, zauważył punkcik chakry. Zagwizdał donośnie i wskazał miejsce swojej kompance. Wiedział, że ta zdolna jest do niszczenia takich przeszkód, gdyż miała podobne umiejętności co użytkownik glinianych jutsu. Wiązka chakry pomknęła, spodziewał się wybuchu, lecz ten nie nadszedł. Okazało się, iż to zatrzęsło się i otwarło. Ku zdziwieniu Czerwonego Króla ukazał się kolejny korytarz. Ciężko było mu to określić, lecz... -Kurwa znów korytarz... -mruknął zirytowany. Miał już dość tego miejsca. Poszedł jak najszybciej przed siebie by zakończyć wszystko co miał tutaj do zrobienia, oczywiście starał się lustrować wszystko Sharinganem by przypadkiem nie natrafić znów na pułapkę kunaiów.

[Inoue]

Misja rangi B
39/45 Byłeś mocno poirytowany, za magicznymi drzwiami nie przywitało cię nic innego jak...kolejny korytarz! Toż to było niespodziewane, nikt by nie przypuszczał, że można znaleźć coś takiego. Najwyraźniej nuda szybko zaczęła ci ciążyć, byłeś człowiekiem czynu więc miałeś po dziurki w nosie tego dziwnego miejsca. Na szczęście miałeś do dyspozycji niewielką dawkę światła jednakże olałeś to ciepłym moczem i wyprułeś do przodu szybkim krokiem by czym prędzej wywiązać się z dziwnej umowy z zielonowłosym i znaleźć szalonego doktorka. Przeczesywałeś wszystko sharinganem by nie zaatakowała cię żadna ukryta pułapka, lecz czy twoje oczy były w stanie dostrzec wszystkie pułapki? Wątpliwe. Blondyna została w tyle, najwidoczniej ból nie pozwalał jej na takie tempo albo chciała być bardziej ostrożniejsza niż ty. Rozsądnie. Szedłeś, przeszedłeś jakieś 7 metrów kiedy nagle się zapadłeś. Co się wydarzyło? Odpowiedź była prosta, wpadłeś na jakieś ruchome piaski, które były tu zainstalowane. Twoje nogi utknęły, nie miałeś za wiele możliwości w tym wypadku, nie miałeś sposobu by wydostać się z tej sytuacji. Chyba przeceniłeś to miejsce. Cóż teraz? Wołasz blondynę o pomoc, czy może masz jakiś plan? Musisz działać szybko gdyż powoli zapadałeś się coraz głębiej i głębiej....

[Yoshimitsu]

Wypruł do przodu nie czekając na swoją znajomą, to znaczy... No szedł swoim tempem pozostawiając ją kilka metrów za sobą, miał gdzieś czy złapie tego doktorka, zabije czy cokolwiek. Z irytacją w myślach szedł i rzucał spojrzenie na wszystko, no prawie na wszystko, bo przecież bump... I jego nogi wylądowały w czymś co się zapada. Ruchome piaski w takim miejscu? Zarzucił się przekleństwami w myślach. -Kurwa jego jebana mać, kto tutaj kurwa stawia tak pojebane pułapki, to ja już bym wolał miliard kunaiów z wybuchowymi notkami... -podsumował. No ale cóż miał innego zrobić, mógł jedynie czekać na towarzyszkę, która jest niedaleko. Zirytowany jeszcze bardziej po tym wszystkim, krzyknął. -Chodź tutaj kurwa szybciej, wyciągnij mnie... Zaraz rozpierdolę to miejsce, pierdolone ruchome piaski. -no i co... Pozostaje mu czekać i zbytnio się nie ruszać, no bo przecież sam raczej nie ma możliwości się z tego wydostać, aczkolwiek... Jeśli za moment nie przyjdzie tutaj ów blondyna, po prostu postara się przy pomocy chakry zebranej w stopach, a także wyciągnie tanto i postara się wbić je w podłoże, które jest tuż obok niego, to graniczące z ruchomymi piaskami.

[Inoue]

Misja rangi B
41/45 No cóż, wpadłeś w jakieś ruchome piaski, których się tutaj z pewnością nie spodziewałeś. Chyba doktorek ma poczucie humoru, lubił dręczyć takich narwanych wojowników, nie ma to jak siły natury, które są niepokonane nawet w starciu z potężnymi ludźmi, których każdy się bał. Wracając jednak do iście zabawnej sytuacji, zacząłeś się wydzierać na biedną blondynę. Co ona winna? Przecież sam wyprułeś do przodu nie zważając na konsekwencje swoich czynów, w dodatku kobita mogła się na tobie zemścić za potarganie jej włosów. Ojjjj powinieneś dostać porządne lańsko. Na szczęście twojej towarzyszce chyba zależało na powodzenie misji gdyż ze znużeniem podeszła do ciebie, wyciągnęła do ciebie rękę i najzwyczajniej w świecie cię wyciągnęła jak jakiś worek kartofli. Nie było to trudne, już na samym początku wysunąłeś swoją nogę by stanąć na beton, ruchome piaski miały raptem 2 metry średnicy, były do przeskoczenia nawet dla zwykłego śmiertelnika, miałeś podłogę na wyciągnięcie ręki. Było zabawnie, ale pora przejść do poważnych czynów. Blondyna przeskoczyła piaski, ty również, natrafiliście niemalże od razu na jakieś wielkie drewniane drzwi. Kobieta pchnęła je z oporem, drzwi się ruszyły ale nie otworzyły, nasza laseczka była słabiutka jak barszcz, musiałeś użyczyć jej swojej siły. Pchnąłeś drzwi razem z nią i znaleźliście się....w ekskluzywnym salonie! Był to wielki pokój, na środku był miękki dywan, ławeczka, obok była sofa z czerwonym obiciem, podłoga była wysłana drewnianymi panelami. Całkiem sympatycznie. Usłyszeliście również krzątaninę w pokoju obok, były otwarte drzwi do tego pomieszczenia. Wypadałoby chyba tam zajrzeć?

[Yoshimitsu]

Blondynka wreszcie nadeszła, mozolnie i powolnie ruszyła, jak widać niechętnie wyciągnęła młodego Uchihe. Zaraz razem przeskoczyli piaski i ruszyli dalej. Wymalowana irytacja na jego twarzy pokazywała chyba wszystkim, iż ma serdecznie dość i chce to wszystko zakończyć, lecz mimo tego nie szedł kilka kroków przed blondynką, nie chciał trafić znów na jakieś dziwne pułapki. Wreszcie dotarli do miejsca w którym to najwidoczniej przebywał cel, gdyż miejsce ociekało wręcz bogactwem. Czerwone dywany, czerwone zasłony, czerwona kanapa, brakuje tylko czerwonych stringów jakiejś kurtyzany. A może takowe tutaj gdzieś też się znajdowały bo przecież ktoś się tutaj gdzieś kłóci. -Dobra, pora to wszystko zakończyć, mam nadzieję, że nie przyszedłem tutaj na marne i jako doktorek może powie mi coś ciekawego. Za tyle zmarnowanego i znudzonego czasu to ja chce coś więcej niż kasę.. -lustrował jeszcze przez moment to pomieszczenie, po czym po prostu stwierdził jasno. -Blondi, idziemy i kończymy.-ruszył w kierunku kłótni...

[Inoue]

Misja rangi B
43/45 Postanowiłeś zakończyć tą farsę jak najszybciej, nie bawiłeś się w przeszukiwanie tego pomieszczenia, nic cię nie interesowało prócz wydostania się z tego irytującego miejsca. Od razu poszedłeś w miejsce, w którym słyszałeś jakieś odgłosy, najzwyczajniej ktoś coś robił w tym pomieszczeniu. Ruszyłeś więc nawet się nie wahając, każąc blondynie iść za sobą. Przekroczyłeś próg i co zobaczyłeś? Jak się można było domyśleć, było to laboratorium. Ogólnie pomieszczenie było ogromne, na półkach i szafkach stało wiele różnych flakonów, mikstur, wszędzie walały się jakieś pipety, pojemniczki i innego rodzaju sprzęty. Przy jednej z szafek stał doktorek, był odwrócony do was plecami i najwyraźniej coś czytał, był zupełnie pochłonięty lekturą. Kolejne wasze kroki jednak spowodowały, że doktorek podskoczył, odwrócił się do was i przywarł do swojej szafki jakby chciał przez nią jakimś cudem przejść. Był to zwykły dziadzio niewielkich rozmiarów. - Kim jesteście!? Co wy tu robicie? Jak tu dotarliście. To niemożliwe, że ktoś tu wszedł! Wynoście się! - Był chyba zdesperowany, wziął coś z brzegu w rękę i zamachnął się by rzucić w was jakimś flakonikiem, w której była dziwna niezidentyfikowana ciecz w barwie zielonej. Pozostało wam go jakoś obezwładnić.

[Yoshimitsu]

Pora na ostateczny etap misji, rozmowa z pieprzonym doktorkiem. Trzeba będzie chyba poprosić go jakoś by z nimi poszedł, jak i również trzeba będzie wyjść z tego miejsca jednak wszystko w swoim czasie. Krok za krokiem, który odbijał się echem w znajdującym się za nimi korytarzu, najpierw po podłodze, później szedł już po dywanie, przechodząc obok sofy, zaraz przy szafie... No i wreszcie stanął przy drzwiach do następnego pokoju. Nadstawił uchu, pomylił się. Nikogo poza doktorkiem tam nie było po prostu ten coś tam wyczyniał. Być może się masturbował lub któż wie co innego. Yoshi złapał za klamkę i pociągnął mocniej. Otworzył drzwi z wielkim hukiem, bowiem te uderzyły zaraz o ścianę, zawiasy się zatrzęsły. Bum! No i Uchiha był już w środku, dostrzegł doktorka, który najwidoczniej nie spodziewał się ich. Delikatny uśmieszek na znak, iż jest to koniec jego męki. Czerwony Król zlustrował go Sharinganem ten zakręcił się w jego ślepiach, oczywiście spokojnie uniknął jakiegoś tam rzuconego przedmiotu. -Dobra kurwa... Koniec zabawy. Jednak nim oddam Cie w ręce tej ekipie, odpowiesz mi na kilka pytań... -aktywował technikę paraliżującą, a następnie podszedł pod nieruchome ciało. Wykonał kolejną technikę, dzięki której oponent odpowie na wszystko. -Więc tak... Czy masz coś wspólnego z człowiekiem który poszukuje Sharinganów lub poszukuje Uchihów. Jeśli tak to skąd wiecie gdzie są inni użytkownicy Doujutsu, skoro mnie odnaleźliście!? Gdzie oni są!?-był zdecydowany dowiedzieć się o wszystkim na sam koniec tejże zabawy.

po wszystkim z/t

[Inoue]

Misja rangi B
45/45 Oczywiście nie mogłeś od tak kulturalnie wejść do pomieszczenia, byleś człowiekiem czynu, przy tobie nie mogło być cicho, każdy musiał cię zauważyć oraz cię uszanować, inaczej ten ktoś miał naprawdę przerąbane. Rozwarłeś drzwi na pełną szerokość, te trzasnęły w ścianę, zawiasy jęknęły kiedy niemalże nie wypadły ze swoich miejsc. Stanąłeś jak król w wejściu, twój sharingan przywitał się poprzez zręczny obrót, uśmiechnąłeś się przeczuwając koniec tej dziwnej historii. Zrobiłeś szybki krok w bok by uniknąć lecącego flakonika, rozbił się gdzieś za tobą. Oczywiście aktywowałeś swoją ukochaną technikę, doktorek znieruchomiał, zaczął się wydzierać jakby go obdzierali ze skóry. Blondyna spojrzała na ciebie nieufnie lecz nie wchodziła ci w drogę. Wykonałeś także kolejną technikę, która powodowała mówienie prawdy. Iście szatańska, szczególnie że każdy człowiek miał coś, co skrzętnie ukrywał. Ryknąłeś pytaniami jak rozjuszony drapieżnik, chciałeś natychmiastowej odpowiedzi. - Ja..ja tylko tym steruję, ja nie wiem jak on to robi. To mój brat poszukuje dla mnie wszystkich z klanu Uchiha namierza tych, których można dorwać....nie wiem skąd on ma te wszystkie informacje, ale ma, o wszystkim mi mówi, te oczy są mi potrzebne, są niezwykle wartościowe! - Wybełkotał, niemalże się poryczał ze strachu. Wygadał wszystko co wiedział. W każdym bądź razie twoje zadanie było skończone, blondyna mogła się zająć resztą. - Dobra, jesteś wolny, reszta należy do mnie - Rzekła pewnym głosem, ten doktorek najwyraźniej był im mocno potrzebny i narobił sobie niezłych tarapatów. Miałeś wolną rękę, mogłeś sobie stąd iść.

Misja skończona

[Rokuramen Sennin]

  Ukryty tekst

[Arinori]

Chłopak błądził od kilku dobrych godzin po przedmieściach wioski. Szukał zajęcia. Czegoś czym będzie mógł zająć drugą połowę tego szarego dnia. Przez pierwszą nic ciekawego nie zrobił, nikogo nie spotkał, nic się wydarzyło. Miał cichą nadzieję na to, że wędrując przez te pola i łąki może znajdzie jakąś rozrywkę. Kroczył powoli rozglądając się wkoło. Było to ładne miejsce, takie spokojne, widać że wpływy klanowe jeszcze nie odcisnęły tutaj piętna. Zauważył na horyzoncie rolniczą wioskę. I dobrze, kończyła mu się woda, więc lekko spragniony postanowił udać się tam, aby uzupełnić zapasy. Może będzie w stanie dowiedzieć się czegoś ciekawego? Spotkać ciekawą osobę? Chłopak mógł mieć tylko taką nadzieję. Tymi myślami wkroczył do wioski i zaczął się rozglądać za jakimś miejscem.

[Masaru]

Misja D 1/15
Arinori ubrany jak zwykle w jasnego koloru ubrania przemaszerował się do wioski rolników. Szedł tutaj przez pola a śnieg sypał nie ubłaganie. W mieście przynajmniej nie wiał wiatr bo zatrzymywały go budynki, czego nie można powiedzieć o tym miejscu. Wszyscy mieszkańcy siedzieli w swoich domach w cieple, on zaś kontynuował marsz. Kroczył zostawiając za sobą odciski butów, gdyby ktoś patrzył z daleka mógłby pomyśleć że jest jakiś pomylony skoro chce mu się marznąć i moknąć. Gdy zbliżył się do centrum wioski ujrzał tablicę ogłoszeń. Z ciekawości przyjrzał się im i między ogłoszeniami o sprzedaży marchewek, mięsa i ubrań odnalazł jedną kartkę która mówiła o zleceniu polowania. Według nie każdy kto był zainteresowany miał zwrócić się do soutysa, nie było to jakieś strasznie trudne zadanie ponieważ chodziło o upolowanie kilku zwierzaków i dostarczenie ich do gara przywódcy wioski. Płacił nieźle więc może warto było się tym zajść. Jedyny kłopot mogło być to że nie wiedział gdzie mieszka ten który wystawił to ogłoszenie.