Wioska Rolników

[Inoue]

Misja rangi B
19/45 No i frunąłeś! Byłeś niczym ptak, leciałeś wśród deszczu, który robił się coraz silniejszy, czułeś głównie szum wiatru, lotu. Wrzasnąłeś tak zabawnie, że nawet twój wróg wybuchnął śmiechem, chyba należał do humorzastych przeciwników. Zacząłeś się niezdarnie wspinać na swój pojazd, złapałeś się za cienką nogę tego stwora i wytężyłeś wszystkie mięśnie jakie miałeś w swoich łapach, wdrapałeś się mizernie na ptaka choć chwilami myślałeś, że po prostu zlecisz. Usiadłeś wygodnie na swoim ptaku (hahah), no i zadałeś proste pytanie. Wróg był gościem który miał zielone włosy i oczy, był w długim płaszczu i uśmiechał się jak głupi do sera. - Ano po to, aby cię skutecznie zwerbować, zabić, potorturować....można zrobić wszystko. W każdym bądź razie usłyszałem o tobie od pewnej blondyny, z którą się niedelikatnie obszedłeś. W dodatku mamy znajomego, który poszukuje silnych wojowników z twojego klanu. Więc będziemy dyskutować, ale raczej nie będziesz miał wyjścia - Wzruszył ramionami. Podróż nie była długa bowiem zatrzymaliście się jakieś 2 km od wioski rolników na jakiejś polanie między rzadkimi drzewami dziwnego lasu. Ptaki osiadły dostojnie, zielonowłosy nie zszedł ze swojego tworu. Rozejrzałeś się, twoim oczom ukazała się znajoma blondyna w obecności jakiegoś rudego faceta, który spoglądał na ciebie niezbyt przyjaźnie. Chyba wpadłeś w tarapaty. Zielonowłosy podparł się o kolano i uśmiechnął się do ciebie. - No to chyba pora ci wyjaśnić. Ogólnie potrzebujemy siły, a wiemy że Uchiha ją posiadają i to nie byle jaką. Nasza drużyna wymaga tylko tego, nasz kolega ma jakieś inne plany, ale na razie nie jesteś mu tak potrzebny. Co jeśli się nie zgodzisz? Oczywiście będzie kabum! Nie wiem jakich sztuczek używasz, ale ten ptaszek na którym siedzisz jest gotowy wybuchnąć kiedy tylko wykonasz podejrzany ruch - Puścił ci oczko. Byliście oddaleni o jakieś 7 metrów, pozostała dwójka stała oddalona o jakieś 20. No to masz ciekawą zabawę.

[Yoshimitsu]

Tym razem nie było zbyt dumnie czy dostojnie ze strony Czerwono-włosego, ciężko było mu wdrapać się na grzbiet gołębia, jednak po kilku próbach, przy których prawie stracił życie siedział już z niezbyt zadowoloną miną lustrując Zielono-włosego. Ten po prostu należał do ludzi, którzy mają swoje cele i kurczowo się ich trzymają, postanowił złapać Yoshiego, tak też zrobił. Podziwiał takich ludzi, gdyż sam do takich należał, aczkolwiek nie brał jeńców, szedł do celu po trupach. Po chwili radości ze strony nieznajomego powstały kilka zdania, mające na celu wyjaśnić krótko i niezbyt dokładnie co się dzieje, na co został wystawiony Czerwony łeb... Uśmiechnął się słysząc wzmiankę o blondynie, którą wcześniej więził w najlepsze, tym razem to jej znajomi mieli go w ryzach, gdyż jesli to prawda, to ten głupi ptak jest wybuchową zabawką. Nigdy nie słyszał o takich ciekawych technikach, a destrukcyjna siła interesowała go od zawsze.
Po pewnej chwili zaczęli schodzić w dół, Uchiha wyjrzał zza "burty", dostrzegł polankę, która znajduje się praktycznie pod nimi, dość sporej wielkości otwarta przestrzeń byłą ich celem. Kilka minut i już siedzieli na ziemi. A po sekundach z lasów wyszła para. Blondyna i rudawy mężczyzna. Tenże chłoptaś o rdzawej barwie nieprzyjaźnie wpatrywał się w Czerwone ślepia, również i Yoshi nie pozostał dłużny. Oczywiście cały czas słucham co ma do powiedzenia całą gromadka, a w momencie kiedy zakończyło się wyjaśnianie, mruknął niezbyt miło. -Dobrze rozumiem? Potrzebujecie mocy mojego rodu... Ale chyba nie wiecie jak potężni jesteśmy, skoro ten rudy cymbał wpatruje się we mnie jak w obrazek. Nie muszę mrugać by Cię zabić... ścierwo... Ale! -przerwał na moment by wziąć powietrze w płuca. -Gratuluje odwagi. Co do waszej propozycji... Uwielbiam zabawę, nie interesuje mnie dla kogo pracuję, tak więc zgodzę się. Tylko gdyby ktoś był łaskaw mi powiedzieć na co się porywam byłby po prostu kurwa cudownie. -zeskoczył na ziemię i cały czas czuwał. Nie był ufny to raz, a dwa niedawno jego zakładniczką była przecież ta blondynka.

[Inoue]

Misja rangi B
21/45 Oczywiście musiałeś pokazać swoją wyższość nad tymi pionkami, wyraźnie dawałeś im znać że są niczym i że masz ich w garści, że to ty wszystkim sterujesz. Zielonowłosy zaśmiał się słysząc twoją gadkę, naprawdę miał poczucie humoru. Machnął ręka w twoją stronę jakby cie ignorował i przeczesał swoje niesforne włosy, które sterczały na wszystkie strony. Chyba był jakimś szajbusem. - No to jesteśmy kwita. Ja dałem ci przeżyć to i ty okazałeś nam łaskę. Otóż...pierwszy atak powinien cię zabić. Właściwie to powinieneś wybuchnąć w trakcie kiedy mój twór cię złapał w swoje szpony, wtedy na pewno straciłbyś swoją rączkę. Ale koniec obiecywanek i grożenia jak w przedszkolu - Przeleciał wzrokiem po każdym tutaj zebranym, na czole rudego gostka pojawiły się zmarszczki na czole i przy nosie, chyba mu jakoś podpadłeś i ci mocno nie ufał, w dodatku nie zrobił sobie nic z twoich gróźb. Albo się ciebie w ogóle nie bał, albo był głupi jak but. Należał do mięśniaków, chyba był ignorantem. Zielonowłosy rozsiadł się wygodnie na swoim stworze. - No to słuchaj czerwony, powiem to tylko raz. Jest pewna kryjówka pod tą wioską, są to dokładniej podziemne korytarze oraz pokoje. Problem polega na tym, że ja tam na pewno nie wejdę bo bym zrobił sobie pogrzeb z moimi bombami. A dwójka to za mało. Prowadzą tam jakieś badania czy eksperymenty nad czymś dziwnym, co może nam zaszkodzić, a tego nie lubimy, chcemy mieć tu swoje terytorium. No więc udasz się tam posłusznie wraz z tą dwójką - Wskazał nonszalancko blondynę i rudego -- I sprawdzisz co tam robią, a najlepiej ich tam wszystkich wybij. Sądzę, że sobie tam poradzisz, choć uważaj na gościa, który walczy za pomocą katonowych technik. Jest ciężki również dla moich bomb. To co, podwieźć cię do wejścia? Są tam strażnicy, tam mogę jeszcze podziałać, ale głębiej nie ma szans - Uśmiechnął się szeroko i uniósł brwi spoglądając na ciebie bezczelnie, wyczuwając chyba dobrą zabawę. No to miałeś chwilkę na to by się zastanowić, być może wykonasz zupełnie inny ruch. Co na to dumny czerwonowłosy? Deszcz nieśmiało kropił, jeszcze się nie rozpadał lecz ciemne chmury nie odpuszczały, możliwe że się jeszcze ostro rozpada.

[Yoshimitsu]

Zaczęły się rozmowy na temat tego co też tutaj się dzieje, wreszcie Yoshi mógł zrozumieć o co też tutaj może chodzić. No bo przecież malutkie informacje nie są w stanie nic pokazać, a przecież miał współpracować z kobietą którą traktował jak szmatę. Najpierw jednak rozległ się śmiech który wydobył się z gardła Zielonego człeka. Chyba miał takie samo poczucie humoru co Czerwony Król, jak się okazało dobrze myślał. Mógł zostać zabity już kilka razy, lecz jak się okazuje nie został. Czyżby mógł choć trochę bardziej zaufać nowej drużynie. Nastała chwila ciszy, kiedy to wszyscy lustrowali siebie ciekawskim spojrzeniem. Zardzewały człek był w tej drużynie najbardziej podejrzliwy, a nie trzeba być geniuszem by to zauważyć w blasku jego ślepi. Yoshi czekał cały czas dalej no i wreszcie dowiedział się o co tutaj tak naprawdę chodzi. Podsumował wszystko między myślami, wiedząc że poprzednie ataki były chyba bezcelowe, bo to inna wioska jest ich celem i ktoś panoszy się na ich terenie. Uśmiechnął się szeroko, zaśmiał się pod nosem. -Hah! Dobre! -śmiał sie przez chwilę, po czym się powoli uspokoił. -Dobra, heh... Pomogę wam, bo wydaje mi się, że nawet z taką drużyną nie będzie łatwo. Pokażcie mi jak się mam tam dostać i ja załatwię wszystkich jak najszybciej sie tylko da. Wybuchowe zabaweczki mogą mnie wspierać przy wejściu bym mógł później spokojnie wyjść, bo mam zamiar iść na całość. Więc... Ruszamy tak?-wskoczył zaraz znów na gołębia i był gotowy do podróży, a także działania.

[Inoue]

Misja rangi B
23/45 Wyglądało na to, że się dogadaliście, zielonowłosy śmiał się podobnież jak ty, pozostała dwójka chyba nie miała zbytnio poczucia humoru, lecz nic dziwnego skoro blondyny nie traktowałeś zbyt miło. Wskoczyłeś na swojego orzeła, Zielonowłosy wyszczerzył swoje kiełki w uśmiechu. - To mi się podoba. No to w drogę - Mrugnął do swoich znajomych, po chwili ten włożył ręce do swojej torby, po chwili wyjął z niej dłonie. Nie widziałeś co on tam robił bowiem długie rękawy zasłaniały cały cykl tworzenia stworów. Wyciągnął rękę w bok, nagle zaczęła z niej wypływać biała maź, która powoli przepoczwarzała się w kolejnego ptakopodobnego potworka. Usadowił się na ziemi, rozpostarł skrzydła zaś na jego grzbiet wskoczyła pozostała dwójka. Wszystkie 3 stworzenia wystartowały, pomknęły w stronę wioski po czym ją minęły. Zniżyły lot około kilometra dalej, zaczęły kołować nad nic nieznaczącym miejscem. Zielonowłosy jednak wiedział co robił, wycelował bowiem garstką swoich białych stworów w zwyczajne miejsce między krzakami. Rozniósł się potężny wybuch, dostrzegłeś błysk po czym powstałą dziurę w ziemi, głębiej zaś widniał zabetonowany tunel z drabinką. Z niego wybiegło dwóch kolesi którzy szybko zorientowali się co się stało, spojrzeli na was szykując się do ataku. Nic jednak nie zrobili bowiem zostali zaatakowani przez pojedyncze gliniane stwory, które ukryły się w roślinności. Skoczyły na dwóch osiłków na barkach i wybuchły powodując rozerwanie ich gardła, oderwanie głowy od ciała. Zginęli dość szybko, mieliście pełne pole do popisu. Dwa ptaki osiadły na ziemi, mogłeś kulturalnie zejść na ziemię wraz z towarzyszami. Na twoje ramiona usiadły 4 koniki polne. - W ramach prezentu. Mogą ci się przydać. Zadziałają jak notka wybuchowa. Miłej zabawy - Zawołał zielonowłosy, który został w powietrzu. Rudzielec nic nie odpowiedział, ruszył pospiesznie schodkami schodząc w dół, za nim również bez słów udała się blondyna, obydwoje zniknęli w ciemnościach. Droga wolna, akurat gdy się porządnie rozpadało. Wszystko zaszumiało, twoje włosy oklapły przez wodę, zaś ubrania powoli przemakały. Chyba lepiej si schować i rozgrzać podczas nadchodzącej zabawy?

[Yoshimitsu]

Bam, pierwszy etap zabawy rozpoczęty, przelot prosto do celu. Nim jednak to się zaczęło, człowiek kontrolujący białe gołębie wsadził dłoń do torby, przypominała te w których trzyma się kunaie, shurikeny i tego typu rzeczy. Nie minęło dużo czasu i wyciągnął je, by wystrzelić białą mazią... Tak białą, prosto na ziemię, ta zaczynała rosnąć i przybierać na kształtach. Wreszcie ukazał się ptak, praktycznie ten sam na którym właśnie stali. -Mhm... Ręka w kieszonkę życia, gmeramy i wyciągamy, tworząc co się chce tak... No to ciekawe bardzo. -podsumował w myślach w momencie kiedy Rudy i Blondynka wskakiwali na twór. Zaraz wzbili się w powietrze i skierowali się prosto do wioski. Z góry Yoshi patrzył wszędzie, w sumie po raz drugi jest już w powietrzu na takiej wysokości. Elementy oddalone wyglądały na takie malutkie, a w momencie kiedy przelatywali nad wioską, te wyglądały jak swego rodzaju klocki. Było to dla niego przez chwilę zabawnie, jednak trzeba przecież skupić się za nadchodzącej akcji, która rozpocznie się za... Nagle ptaki zaczęły obniżać lot, w pewnym momencie pojawił się błysk tuż obok ziemi, no i zaraz wybuch wraz z hukiem! -Znów on, heh... Dobra umiejętność. -był chyba bardzo zaciekawiony tymże stylem walki. Postanowił przyjrzeć się po tej całej zabawie temu Zielonemu. Zaraz dostrzegł w dole dziurę, w niej natomiast drabinę. Nie trzeba było mu mówić, że to jest ta droga... Ale to zostało potwierdzone przez wychodzących z tej dziury ludzi. -Ciekawe co teraz zrobisz... -pomyślał i nim zdążył spojrzeć na Zielonego tan już dawno był na to przygotowany i bum...!
Droga wolna trzeba ruszać! Para Ruda i Blond ruszyła juz do tego miejsca, znikając w ciemności, toteż zrobił i Uchiha, aktywując wcześniej swojego Sharinganan. Nie miał zamiaru jednak chodzić po drabinie, po prostu zszedł po ścianie.

[Inoue]

Misja rangi B
25/45 Droga wolna, zaczynamy zabawę, już nie mogłeś się doczekać najbliższych walk. Zszedłeś po ścianie jak typowy wojownik, dotarłeś na sam dół, była to głębokość około 15 metrów, przywitał cię chłód tegoż miejsca. Było ciemno, po bokach na ścianach były przytwierdzone pojedyncze żarówki które dawały słabe światło, jednakże było ono przydatne, widzieliście wszystko. Niczego ciekawego na pierwszy rzut oka nie zauważyliście lecz była to kryjówka wroga musieliście trzymać się na baczności. Pierwszy ruszył rudy osiłek, brał chyba wszystko na klatę. Tuż za nim stąpała blondyna, która obserwowała wszystko naokoło. Stukot waszych kroków odbijał się echem od ścian, przez wzmocnioną siłę był głośny, ciężko tutaj zachować ciszę. Nagle z bocznych ścian wyleciał grad kunaiów. Oczywiście trafiły one w mięśniaka, który tylko się zatrzymał i spojrzał na to wszystko z wyraźną krytyką. Kunaie odbiły się od jego skóry i upadły. Tak więc ruszyliście po prostu dalej.
Przeszliście jakieś 20 metrów, nic was nie spotkało. Usłyszeliście jednak dziwne warczenie. W ścianach otworzyły się pojedyncze wejścia, były one na wysokość ok 70 cm i było ich około 8. Cóż to się działo? Z cieni nowo powstałych otworów doszedł do was dziwny dźwięk, po chwili ujawniły się jakieś dziwne zmutowane psy, które były masywne i wielkie. Ich oczy świeciły na żółto, brak im było sierści, ich skóra była czarna jak węgiel, pomarszczona, miały liczne blizny zaś z pyska ciekła im żółtawa i rozciągliwa ślina. Najbliższy pies miał do waszej grupki raptem 2 metry, reszta była oddalona o 3,4,5 metrów z przodu i z tyłu. . Całe stado momentalnie wystrzeliło z zamiarem zaatakowania, rozerwania wam wszystkim ciał. Przede wszystkim to nie były psy, to były jakieś mutanty. Zdecydowanie działo się tu coś dziwnego.

[Yoshimitsu]

Krok za krokiem po ścianie, pionowej, tuż obok drabiny. Droga co prawdy nie była długo, choć trochę ciemna. 15 metrów i już są na dole. Jak było na dole? Dość ciekawie delikatnie ponuro, jednak małe żarówki i światło dawało romantycznego nastroju. Tak czy inaczej drużyna była na dole i ruszyła przed siebie. Nic ciekawego się nie działo przez kolejne metry... Aż do momentu kiedy prowadzący czyli Rudawy człek na coś nadepnął, ze ściany wyleciały kunaie, Yoshi już miał się śmiać kiedy nagle te noże po prostu zaczęły spadać w dół jakby wbijały się w ścianę? Tak, to dobre porównanie, bowiem charakterystyczny dźwięk temu towarzyszył. Z ust Uchihy wydobył się gwizd z podziwu. Sharingan cały czas lustrował wszystko na około, lecz niczego nie było, niczego co przybyłoby jego uwagę, dostrzegł tylko miejsce które aktywowało tę pułapkę... Ruszyli dalej wrogów nie było widać, a przecież to ich kryjówka. Bam! Nagle dźwięk coś się otwiera, dziwne warczenie, coś nadchodzi. -Hah! Wreszcie! -krzyknął i spoglądał na wszystko swymi legendarnymi ślepiami. Zaraz zza tych "drzwi" wyszły dziwne psy, wyglądało dla niego dość znajomo. -To jest podobne do Inoue... Kurwa, może być ciężko.-no i ruszyły! Pełna fala krwiożerczych zwierzaków odziana w płaszcz przeklętej pieczęci, miał zamiar sprawdzić najpierw czy potrzebuje odpowiednich technik do czegoś takiego, a także czy być może będzie mógł pokonać je bez użycia chakry, polegając tylko na swojej walce bronią. Wyciągnął tanto, dzięki Sharinganowi starał się odczytać ruch by go uniknąć, tak by mieć szanse na kontr atak. Oczywiście pamiętał by w razie problemów użyć ulubionej techniki, na której to zawsze polegał.

[Inoue]

Misja rangi B
27/45 Klapy zasunęły się zaraz za zadami tych niedorobionych i zmutowanych psów. Te zaatakowały przeraźliwie warcząc, szczekając i charcząc, były dość szybkie i zwinne, dość ciężki przeciwnik. Każdy z członków załogi zaczął oczywiście walczyć. Rudy wysunął swoje ramię, na jego boku wyrósł kryształowy tasak. Zaczął nim siekać zmutowane zwierzaki. Co z blondyną? Też coś tam potrafiła, a dokładniej zaczęła atakować psy otwartą dłonią, w której pojawiał się silny błysk. Kiedy tylko trafiła w najbliższego zwierzaka, który na nią skoczył, zaskomlał uderzony dziwnym światłem, który przypiekł mu brzuch żłobiąc w nim sporą dziurę. Na ciebie biegły 2 psy. Pierwszy z nich skoczył na ciebie dość wysoko się wybijając. Nie czekałeś na fajerwerki, uderzyłeś swoim tanto, przeciąłeś nim powietrze przecinając w pół niemal całego psa, drugi zaś postanowił zaatakować twoje nogi. Cofnąłeś się by ciało poprzedniego mutanta po prostu na ciebie nie upadło przez siłę rozpędu, równocześnie zasadziłeś solidnego kopa temu drugiemu w łeb. Zaskomlał, żółtawa ślina rozprysnęła się na ziemi zaś ta zaczęła po prostu parować. Kawałek twojego buta także ucierpiał, został lekko nadtopiony. Ciekawa właściwość. Uderzyłeś znów, wbiłeś z góry sztych swojego tanto w ciało psa, ten został nabity. Zaczął się wściekle rzucać starając się ugryźć cokolwiek lecz ty pociągnąłeś broną przecinając kawałek jego ciała, tym sposobem zdołałeś go uśmiercić. Reszta pokonała przeciwników, choć blondyna najwyraźniej oberwała ze śliny gdyż w jej brzuchu została wypalona sporej średnicy dziura, nie wyglądała jednak na głęboką. Bitwa się skończyła, na ziemi walały się ciała, w niektórych miejscach beton parował przez trującą ślinę. Usłyszeliście szalony śmiech, zwróciliście się w jego kierunku. Pojawił się jakiś dziwny blondyn, który uśmiechał się szaleńczo i właśnie skończył wykonywać ostatnią pieczęć, nabrał właśnie powietrze w płuca, znajdował się około 18 metrów od was. Wydmuchnął potężny ogień, wielka wiązka płomienia została wysłana w waszą stronę niczym pocisk wypełniając całą przestrzeń korytarza. - No siema moje ptaszyny! - dodał po wykonaniu tego ruchu.

[Yoshimitsu]

Akcja rozwijała się z każdą kolejną sekundą, najpierw śmiertelna pułapka, następnie jakieś dziwnego rodzaju mutanty, które odziane w płaszcz przeklętej pieczęci i kwasowej śliny ruszyły wściekle prosto na Yoshiego i jego drużynę. Cała trójka posiadała unikatowe umiejętności, jednak Czerwony Król dobrze nie rozumiał tych blondyny jak i Rudego mężczyzny, bo przecie widział jedynie ich ułamek, Sharingan jednak widział swoje, tak więc podstawy tego wszystkiego już raczej rozumiał... To jednak nie ma w tym momencie znaczenia gdyż musiał zająć się sam parce szpetnych jamników. Uradowany na ten moment złapał mocno tanto w dłoń, zacisnął palce na rękojeści i dostrzegł jak jedna z bestii skacze do góry kierując się zaraz w jego stronę. Prosta prymitywna taktyka zwierzęcia była niezwykle łatwa do przeanalizowania, zrobił jeden ruch, a następnie perfekcyjne cięcie przecinając prawie na pół. Krew trysnęła na wszystkie strony świata, jakby nigdy nic się nie stało Yoshi uśmiechał się w najlepsze, kiedy krople spadały na jego twarz. Odsunął się na bok, by truchło po uderzeniu nie wpadło prosto na niego, to upadło bezwładnie na ziemię, co prawda nerwy dalej reagowały, stwór wierzgał nogami na prawo i lewo, jęzor poruszał się w dół i górę... Niejeden powiedziałby, iż jest to obrzydliwe, lecz w łbie młodego Uchihy znów budziła się niezaspokojona bestia! Usłyszał sus drugiego zwierza, odwrócił się i zrobił praktycznie to samo co z pierwszy.
Nie mieli czasu na odpoczynek, choć nawet takowego nikt nie miał zamiaru planować. U Czerwonego Króla obeszło się bez ran, Rudy również trzymał się na nogach, jednak Blondynka otrzymała delikatnie obrażenia. Pojawił się głos, śmiech i nagle ciepło buchnęło w ich stronę. -Kurwa...Katon w takim miejscu.-mruknął pod nosem. Jednak on nie miał co zrobić w takiej sytuacji, musiał postawić na swoich znajomych. Choć kiedy tylko ogień zbliżał się coraz bardziej miał zamiar wyciągnąc kunai z notką i cisnąć prosto w ogień by aktywować karteczkę i być może podmuch zniweluje technikę lub chociaż osłabi.

[Inoue]

Misja rangi B
29/45 Znaleźliście się w nieciekawej sytuacji, w tych miejscach panował koleś z katonem, jednakże zielonowłosy ostrzegał wszystkich przed nim, zaznaczył że był tam koleś specjalizując się właśnie katonem. Nie byłeś w najlepszej sytuacji, mogłeś uciekać po prostu w tył lecz stałeś i ufnie czekałeś na ruch ze strony twoich towarzyszy. Oni zaś musieli się nieźle nagłowić aby przeżyć ten atak i nie zostać spalonym w wiór. Przede wszystkim na pierwszą linię wyszedł rudy, który działał jako typowy obrońca. Wyszedł na przód, rozstawił pospiesznie swoje ręce przed siebie i najzwyczajniej wytworzył ścianę kryształu, najgrubszą jak tylko się dało. W ostatniej chwili, bowiem w momencie zakończenia wykonywania tej techniki, rąbnęła w nią ognista kula. Głośny huk i trzask rozniósł się echem po korytarzu, ściany się zatrzęsły zaś szklana ściana pękła. Zneutralizowała ona ogień gdyż dalej nie przeszedł, całą siłę wykorzystał na rozwalenie kryształu. Problem polegał bardziej na tym, że pojedyncze odłamki pomknęły we wszystkie strony z ogromnym impetem. Rudy oberwał salwą, która trafiła go w nogi brzuch, został też na chwilę oślepiony przez buchnięcie gorąca, kobieta dostała w ciało z trochę mniejszym natężeniem. Ty również trochę oberwałeś, małe kawałki wbiły ci się w ramię i w brzuch. Były to jednak malutkie ostre kawałki, nie zabolały więc zbyt mocno. Problem jednak był inny. Na kuli ognia się nie skończyło. Pędziły na was ogniste łby przypominające lwie w liczbie pięciu, w oddali mogliście dostrzec uradowanego wroga, który trzymał pieczęć i wydmuchał dopiero co te dziwne łby. Nie wyglądało to zbyt dobrze, chyba nie mieliście szans przejść dalej, w dodatku ta technika wydawała się groźniejsza od poprzedniej.

[Yoshimitsu]

Ogień mknął w ich stronę Yoshi już miał zamiar się oddalić, już miał zamiar sięgnąć po wybuchową notkę, kiedy to nagle Rudowłosy wykona ruch w postaci ściany kryształu. Katon zatrzymał się na ścianie. -Woh... -zagwizdał, już miał rzucić jakiś pozytywny komentarz o jego technice, lecz ściana w pewnym momencie zaczęła strzelać i pękać. -I chuj. -mruknął pod nosem i bum! Co prawda ognista technika została zniwelowana jednak odłamki pomknęły prosto w drużynę, cała ta otrzymała swego rodzaju obrażenia, nawet Czerwony Król, delikatnie skulił się w sobie. Nie wiedział co robić by powstrzymać tego przeciwnika w takim miejscu, nie znał technik obszarowych tego typu i nie mógł konkurować z katonem... Więc musieli działać razem, zapewne nie będzie to łatwe. -Heh, trzeba się wysilić. -stwierdził w myślach. Wtem kolejne jutsu ruszyło w ich stronę. Chłopak uśmiechnął się szeroko. -Dobra leniwe kurwy! Rudy rusz dupę i rób ściany, mają być tak samo grube jak poprzednia lecz ma być ich kilka. Blondi dupeczko, jak tylko te dziwne ogniste łby zniknął rozwal swoimi sztuczkami ściany z kryształy, a resztę zostawcie mnie. -postawił wszystko na jedną kartę, oni mieli go obronić, a właściwie Rudy, w tym czasie Yoshi chciał wykonać prostą technikę, by złapać użytkownika Katonu i uniemożliwić mu dalszą salwę ciosów. By nie tracić czasu blondyna ma rozwalić następnie te ściany swoim dziwnym stylem walki...

[Inoue]

Misja rangi B
31/45 Mogłeś wszystko dokładnie obserwować swoim sharinganem, twoi sojusznicy musieli się nieźle wysilić aby nie oberwać ogniem, przy okazji zdołali cię obronić. Może nieco więcej pokory w stosunku do innych ludzi, nie wiadomo kiedy ktoś ci uratuje dupę, w tym przypadku miałeś niesamowite szczęście. Jednakże każdy z was nie radził sobie z ognistymi technikami, w tym miejscu były one nie do powstrzymania, wróg chyba o tym wiedział. Musieliście jednak jakoś się wysilić w końcu byliście wojownikami, nie mogliście dać się pokonać przez jednego kolesia. Przyszedł więc czas na planowanie, wydawało się że to ty miałeś najlepsze pomysły gdyż twoi towarzysze chyba nie bardzo wiedzieli co zrobić. Kiedy tylko oberwałeś salwą kryształu, od razu ryknąłeś opowiadając wszystkim swój plan. W trakcie twoich słów był on wdrażany w życie, nie mogli czekać aż skończysz gadać gdyż ogniste łby już nadchodziły. Rudy zrobił przed nimi kryształowe ściany, te ogniste łby rozbiły się o nie, lecz kryształ nie miał szans, te głowy nie były jakimś tam ogniem, one ciągle napierały na szkło mimo iż straciły znacznie na swojej mocy. Trzy łby trafiły w najbliższe ściany, te pękły. Tym razem skrawki nie rozsypały się w stronę naszych wojowników gdyż ta technika nie uderzyła z takim rozpędem, chodziło tutaj o zwykłą brutalną siłę. Trzy ognie z sykiem trafiły w rudego, ten ryknął i odleciał jakiś kawałek mając poparzenia 3ciego stopnia na większości ciele. Przed większymi spaleniami obroniła go kryształowa zbroja. Kolejne 2 łby też zatrzymały się na ścianach i również je przebiły, one natomiast leciały na blondynę. Ta zaatakowała swoją techniką uderzając jednego z nich, ogień się rozpadł na małe kawałki. Pojedyncze pomknęły w twoją stronę wraz z ostatnim łbem. Cóż, pozostało ci jedynie zrobić unik jak i technikę. Odskoczyłeś w bok, obok ciebie pomknęła ognista głowa i zatrzymała się z wybuchem w ścianie. Pojedyncze płomyki z ataku blondyny trafiły w twój tors przypalając ją w 3ech miejsca. Bolało jako że to były oparzenia 2giego stopnia, ale kontynuowałeś swój atak gdyż byłeś w trakcie. Zmierzyłeś swojego wroga sharinganem, blondyn akurat nabrał powietrza i już wydychał kolejną technikę lecz nagle otoczyły go nieustępliwe łańcuchy. Jego uśmiech drastycznie zniknął, zaklął siarczyście i zaczął się instynktownie szarpać. To chyba było na tyle?

[Yoshimitsu]

Czasu było mało, a nawet bez słów Yoshiego, wiedzieli co mają robić czyli ratować swoje dupsko bo przecież nikt nie chciał tutaj zostać spopielonym przez jakiegoś marnego użytkownika Katonu czyż nie? Łby pomknęły, pojawił się kryształ który znów próbował stawiać opór, jak się można było spodziewać wyszło jak wcześniej. Lecz tym razem może troszkę bardziej szala przechyliła sie na stronę ognistego przeciwnika. Bowiem Rudy członek drużyny Uchihy chyba zaspał i został poparzony lub raczej trafiony tą techniką, to zapewne sprawi, iż nie będzie mógł funkcjonować, również może i umrzeć bo przecież nie ma wśród nich raczej medyka. Gdyby był czas na komentarze i aroganckie docinki zapewne coś by powiedział, jednak tutaj trzeba będzie uniknąć nadlatującej głowy. tak też uczynił, choć zrobił to perfekcyjnie to i tak jakieś odłamki płomyczków trafiły w niego, znów grymas bólu przemknął przez jego wyraz twarzy, nie było czasu na lizanie ran, ruszył z kontratakiem w postaci pieczęci i techniki Genjutsu, która idealnie trafiła w oponenta. Bum! I cała szala przechyliła się tym razem w stronę Czerwonego Króla. Zamaskował ból, ym razem triumfalny uśmiech pojawił się pod nosem. Złapał za shurikeny które trzymał w swej ulubionej kieszeni i cisnął w przeciwnika, celując w łeb i szyję.
Oczywiście miał zamiar zabić go tamtym atakiem, lecz jeśli jakimś cudem mu się nie uda, postara się podejść i dokończyć swe dzieło za pomocą tanto. Pamiętając, że może być tutaj jeszcze jakaś pułapka zważa na każdy krok.

[Inoue]

Misja rangi B
33/45 Złapałeś wroga w genjutsu, nawet nie chciałeś się z nim zabawić czy też go nastraszyć, chciałeś go tylko zabić. Cisnąłeś w niego dwoma shurikenami które pomknęły w jego stronę z zawrotną prędkością, z głośnym świstem. Trochę źle wycelowałeś, ale efekt był ten sam. Jeden shuriken wbił mu się w bok szyi, nie mógł tego uniknąć mimo szamotania się. Krew zaczęła ściekać mu po skórze, druga broń zaś wbiła mu się w oko. Blondyn zawył, zaskowyczał jak wilk śpiewający do księżyca, z powodu bólu łańcuchy od razu zniknęły. Wróg opadł na ziemię i zaczął się szamotać walcząc z krwawiącą tętnicą, starając się ją jakoś zatamować. Ty jednak nie czekałeś aż mu się to uda, wyciągnąłeś ze świstem swoje tanto i ruszyłeś w stronę swojej ofiary, z każdym krokiem uderzałeś butami o podłogę zapowiadając tym dźwiękiem nadchodzącą śmierć, stukot roznosił się echem przez co był niekończącym się ostrzeżeniem. Zbliżałeś się szybko, wróg widząc ciebie wyciągnął pospiesznie shurikena, rzucił go w twoim kierunku i oderwał kawałek materiału by przyłożyć go sobie do szyi. Ty uniknąłeś zakrwawionej broni odchylając się niedbale w bok, szedłeś dalej uśmiechając się, czując przyjemne dreszcze z powodu nadchodzącej śmierci. Blondyn podniósł się, chciał uciec lecz wywrócił się z powodu zawrotów głowy przez dużą utratę krwi. Legł on jak długi na brzuch, przysłonił go twój cień, zmierzył cię nienawistnym wzrokiem. - Zginiesz...tu...skurwysynie....- Wyrzęził, ty zaś z zadowoleniem zakończyłeś jego życie wbijając mu tanto wprost w bark w miejscu serca. Wróg umarł, zrobiło się cicho. Na korytarzu leżał nieprzytomny o ile nie martwy rudy, blondyna trzymała się za bolący brzuch, miała również przypaloną prawą część twarzy wraz z okiem, widocznie oberwała przy obronie. Po podłodze walały się ostre resztki kryształu, martwe ciała dziwnych psów z których unosił się ohydny odór przez to że niektóre się spaliły. Ogólnie, paskudnie.