Dom Idatego

[Idate]

Mieszkanie Idatego to klasyczny styl japoński, który jest poniekąd stylem minimalistycznym. Brak w Jego wnętrzu rzeczy zbędnych, niepotrzebnych, nadmiernych dekoracji. To urok małych pomieszczeń, prostota rzeczy, poczucie wieczności.
Bardzo ważną rolę odgrywa światło. Rzadko jest ono używane w pełni, zacienione meble oraz karimata maksymalizują uczucie relaksu i prywatności. Nie ma tutaj żyrandoli, czy lamp zawieszonych nad stołem. Bardziej dominuje tutaj oświetlenie boczne w postaci delikatnych lamp zawieszonych we wnękach oraz na suficie. Urocze małe fontanny, drzewko bonsai, stanowią nieliczne ozdoby, które swoją prostotą podkreślają specyficzny klimat mieszkania. Jest to idealne miejsce dla młodego shinobii ponieważ swoją estetyką styl ten kojarzony jest z czystością, odnową ducha i ciała, co może się okazać kluczowe dla oczyszczenia umysłu po rozmaitych misjach. Z drugiej strony domu znajduje się ogród, w którym znajduje się mały staw połączony z kwiecistym skalniakiem, z którego wypływa malutki strumyk tworzący miniaturowy wodospad, tworzący relaksujący szuk idealny do medytacji. Dodatkowo widoczne są 3 duże drzewa wiśnii oraz duży głaz kształtem przypominający menhir. Jest to idealne miejsce do treningu, wyciszenia i odpoczynku.

[Idate]

Idate wolnym aczkolwiek pewnym ruchem otworzył drzwi swojego nowego mieszkania. Jego oczom ukazała się klasyczny japoński salon, który swoim minimalizmem zauroczył go już na wejściu. Gdy przekroczył próg drzwi rozejrzał się dookoła, szczególną uwagę zwrócił na system oświetlenia, który był idealnie dopasowany. Po kilku minutach oględzin nowego mieszkania, podszedł do komody i zaczął rozpakowywać ubrania oraz inne przedmioty, które zabrał ze sobą z rodzinnych stron. Gdy ukończył rozpakowywanie, zasiadł przy stole i zastanowił się od czego powinien zacząć..
- Pomyślmy, przybyłem tutaj aby rozwinąć swoje umiejętności i stać się silnym członkiem klanu, więc na wstępie powinienem zacząć od podjęcia się jakichś zadań aby zdobywać doświadczenie. Jednakże, zanim bd mógł przystąpić do jakichś misji przydałby mi się jakiś oręż i podstawowy ekwipunek.
Podjąwszy decyzję co do niedalekiej przyszłości, ubrał swoje kimono, raz jeszcze rozejrzał się po całym mieszkaniu i gasząc lampy, zamknął drzwi i udał się w stronę drogi, która prowadzi do sklepu w Ryuzaku no Taki, które jest jego nowym domem. Nieco zmieszany nowo zaistniałą sytuacją odprowadził swoje mieszkanie wzrokiem i gdy tylko stracił je z widoku zaczął oglądać wszystko dookoła aby mieć jak najlepszą orientację w terenie.

[Idate]

Wolnym krokiem Idate zbliżał się do mieszkania, rozmyślając nad swoją przyszłością, gdy tylko otworzył drzwi do domu, udał się prosto na taras, którym dostał się do ogrodu. Po udanych zakupach młodzieniec postanowił nieco poćwiczyć posługiwanie się swoim orężem aby nabrać wprawy oraz przyzwyczaić mięśnie do jego ciężaru. Na początku trzymawszy oburącz miecz zaczął wyprowadzać potężne cięcia z nad głowy rozcinająć przy tym powietrze. Z początku było to nieco trudne, ponieważ ostrze jest nieco cięższe niż zwykły miecz ale po paru próbacz szło mu coraz lepiej. Nieco zmachany odsapnął na chwilkę przy stawie i skosztował jego wody, po czym wstał i tym razem dzierżąc miecz w jednej ręce zaczął wykonywać ukośne cięcia, to raz z lewej to raz z prawej. Z każdą chwilą szło mu to coraz płynniej, nie tylko mięśnie ale i oczy zaczynały "czuć" zasięg, szybkość i możliwości ostrza. Gdy młody Uchiha doszedł już do zadowalających efektów postanowił poćwiczyć cięcia na pobliskim drzewie wiśni aby zweryfikować moc swoich uderzeń i porówać je do obrażeń, które mógłby zadać prawdziwemu przeciwnikowi. Z każdym uderzeniem zagłębienia były coraz głębsze aż żywica zaczęła wypływać na zewnątrz, co było znakiem iż trzeba skończyć serię cięć i pchnięć aby drzewo nie umarło w wyniku zbyt dużego naruszenia jego struktury.


Był to sygnał iż trening można uznać za ukończony oraz można teraz poświęcić nieco czasu na relaks. Po ściągnięciu kimona, Idate wszedł do stawu a spływający wodospadzik wprost na jego głowę potęgował tylko rozkosz wynikającą z wypoczynku. Po godzinie relaksu młodzieniec wyszedł, ubrał się i podążył do domu skonsumować pierwszy posiłek. Po przygotowaniu wszystkich składników i umiejętnym wymieszaniu ich rozstawił zastawę, nałożył danie i przystąpił do posiłku. W trakcie jedzenia doszedł do wniosku iż musi jak najszybciej podjąć się misji w celu zdobywania doświadczenia i umiejętności. Gdy tylko skończył posiłek i pozmywał po sobie, ruszył gotowy do działania..

[Karada]

Misja rangi D
Co w trawie piszczy?
1 / 15+ Popołudniowe słońce świeciło mocno nad małym uniwersum Idate, chcąc, by ten spalił się ze wstydu za niszczenie jakże pięknego elementu natury jakim było drzewo. Żar lał się z nieba, a nie był to zwykły żar - sprawił on, że każdy w zasięgu słońca pocił się niemiłosiernie i odechciewało mu się żyć, a co dopiero robić coś męczącego...
... ktoś wołał Idate niemiłosiernie głośno. Nikt normalny nie był w stanie wyobrazić sobie niskiego barytonu, który słyszała najbliższa okolica ani tym bardziej umięśnionego mężczyznę, który nim władał. Wyćwiczone ciało, 2 metry wzrostu i gęsta broda połączona z księżycową łysiną pokazywały jasno, że nie powinno się zadzierać z człowiekiem jego pokroju.
- Szukam Idate-san'a! - krzyczał, stojąc niedaleko domku, ale nie zbliżając się do niego jak gdyby spodziewał sie pułapki lub co najmniej rozjuszonego gangu murzynów-homoseksualistów. Nie było możliwości, by chłopiec nie usłyszał jego głosu.
- Albo zaraz tu do mnie podejdziesz albo Ci nogi z szyi powyrywam! - krzyknał jeszcze i splunął na ziemię, oznaczając teren jako nieczysty. Dopiero teraz można było dostrzec długie korale wystające spod płaszcza podróżnego. Jak postąpi nasz bohater? Wyjdzie przeznaczeniu naprzeciwko?

[Idate]

Idate szykując się do wyjścia usłyszał dziwny głos dobiegający z ulicy, co więcej właściciel ów głosu zdawał się szukać młodego Uchihę, co było dość zaskakujące. Po uprzednim ubraniu się i pochwyceniu odpowiedniego wyposażenia chłopak wyjrzał zza okna aby zobaczyć jegomościa, który wyglądał na nieco zbulwersowanego. Mimo wszystko chłopak z całym swoim sprzętem otworzył drzwi, spojrzał się na księżycogłowego i podszedł utrzymując bezpieczny dystans. - Czego ode mnie chcesz ? - Rzucił krótko po czym w gotowości do kontrataku czekał na reakcję obcego. W międzyczasie rozejrzał się dookoła i szukał czegoś co mogło by wskazywać na to kim jest lub jaki jest jego cel.

[Karada]

Misja rangi D
Co w trawie piszczy?
3 / 15+ - No już, coś ty taki drażliwy? Podobno nie boisz się byle czego! Jestem kaplanem ze świątyni Yadou i potrzebuję pomocy w wypełnieniu rytuału. No już, nie krzyw się, chcesz trochę zarobić? - wykrzyczał jednym tchem łysy człowiek, niezręcznie ściągając płaszcz wędrowny. Pod nim kryła się szata kapłana z założonymi za pasem dwoma dizwnymi narzędziami podobnymi do pałek, z których to końców zwisały kwadratowe kartki papieru połączone sznurkiem - różdżki do odprawiania egzorcyzmów. Na szyi wisiały widoczne już wcześniej spod płaszcza wielkie korale, zaplecione dwukrotnie naokoło szyi, a i tak opadające aż do pępka.
- To idziesz czy nie? Jak tak będziesz się obijać to nie zarobisz na chleb, obiboku!... - ryknął, po czym skierował się w stronę drogi prowadzącej do świątyni, ale by to zrobić musiał razem z Idate opuścić tereny wioski...

z/t

[Idate]

- Twoje zachowanie jest mało adekwatne do funkcji jaką pełnisz, ale w sumie mało mnie to obchodzi -
Nieco zdziwiony Idate szybko odpowiedział kapłanowi świątyni Yadou po czym poprawił włosy i raz jeszcze zmierzył postawnego mężczyznę. Podszedł do drzwi swojego mieszkania, dobrze je zamknął po czym wolnym krokiem ruszył w jego stronę.
- Ruszajmy w drogę, skoro Ci tak śpieszno. -
Rozglądając się dookoła, poprawił pas utrzymujący kimono z rodowym herbem, poprawił mocowanie torby, tak aby pewnie się trzymała. W międzyczasie rozmyślał nad tym na czym polega sam rytuał i jaki jest jego cel. Nie mogąc dojść samemu do jakiegokolwiek wniosku postanowił spytać się mężczyzny na czym konkretnie ma polegać jego pomoc.
- Na czym dokładnie polega ten rytuał i jaka jest moja rola w jego odprawieniu ?

[Satoshi]

• 
  Co w trawie piszczy? - Misja rangi D - Post #5
  
  Łysy kapłan wywołał niemałe zdziwienie u Uchihy. Nic zresztą dziwnego. Cóż za idiotyczna sytuacja - bogobojny mężczyzna wkroczył na teren prywatnej posesji, krzycząc głośno imię jej właściciela. Następnie zażądał wręcz jego pomocy, oferując nagrodę. Mimo tego nie przeszkadzało mu to wszystko w wyśmianiu gospodarza i napluciu na jego grunt. Jak widać, religia ma magiczny wpływ na ludzi, robiąc im z mózgu sieczkę. Niestety, Idate chyba również był wyznawcą jakiegoś boga. Przystał na propozycję bez cienia wątpliwości, licząc, że zdobyte pieniądze wynagrodzą mu dziwotę, którą ujrzał do tej pory. Albo chciwy, albo równie pieprznięty, co sam kapłan.
  
  - Idate, pospiesznie wykonuj swoje ruchy. Bóg czeka, a my marnujemy swój czas na jakieś czcze dyskusje. Po co ci wiedzieć, co będziesz robić? Nie wystarczy Ci wiedza, że będziesz zaszczytnym elementem planu wspaniałego Stwórcy? - oznajmił człowiek wierzący tonem, który brzmiał, jak gdyby uderzył go przed chwilą piorun. Mężczyzna chyba sam się zorientował, że brzmi jak pokręcony. Postanowił więc się odezwać ponownie. - Musisz pomóc mi dostarczyć ofiarę. Mój bóg lubi rosłe osobniki, a mój wiek i ciało nie mogą już pomóc realizować jego wizji samotnie.
  
  Jeżeli młodzieniec przejął się paplaniną dziadka, to idzie za nim (z/t tutaj). Jeżeli nie... To stał w miejscu, bo starzec zaczął iść w kierunku świątyni.
  
  /przejmuję misję na prośbę gracza, pozdrawiam Karadę

[Idate]

Po dość dziwacznej misji Idate w końcu doszedł do domu, w którym czekała na niego gorąca kąpiel, o której marzył od czasu pobytu w bagnistym lesie. Gdy tylko doszedł do łazienki czym prędzej napełnił wannę wodą i wskoczył do środka relaksując się i pozbywając wszelkiego rodzaju brudu z ciała, w między czasie opatrzył ranę na ramieniu. Po kąpieli zrobił dość treściwy posiłek w postaci sałatki z ryżu, warzyw oraz wędzonego łososia, a to wszystko w specjalnym sosie na bazie soji. Potem jak Uchiha skonsumował obiad i posprzątał po sobie naczynia, czym prędzej runął na łoże i poszedł spać aby zregenerować siły.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
1/15
Młody Uchicha jak chciał tak zrobił. Kąpiel, potem jedzenie i no i szybkie wejście do wyrka, czego chcieć więcej? Może kobiet tańczących w stroju bikini, które zaraz położyłyby się obok młodzieńca... Niestety nie mógł na takowe liczyć, nie w tym momencie, albo życiu - taki los. Jednak nie mógł tak długo nacieszyć się spokojem, bo zaraz jakiś denerwujący typ zaczął walić do drzwi. Uderzał w nie pięścią chcąc zbudzić gospodarza ze snu. Raz po raz słyszałeś głośne "stuk... stuk". Niby pogrążony w odmętach snu, lecz dochodziły do Ciebie te dźwięki. Niby wszystko w porządku, ale ile można? Typ nie odczepił się nawet paru minutach.
-Hej Ty tam, żyjesz panocku?! - słyszałeś głos dochodzący z zewnątrz. Należał do mężczyzny, jednak nic więcej nie mogłeś na jego podstawie stwierdzić. Może tylko to, że brzmiał potężnie, niczym do wielkoluda, który zaraz miałby się zapytać, czy masz jakiś problem. Czy otworzysz denerwującemu typkowi, czy jednak pójdziesz dalej sobie spać i pogrążysz się w ramionach Morfeusza?

[Idate]

Stopniowo budzony poprzez niekończący się koncert odgrywany na jego drzwiach, Idate wyszedł z łóżka, szybko ubrał się i podszedł do okna zza którego spojrzał na słońce by określić mniej więcej jaka jest pora dnia. Gdy tylko to ustalił, wolnym krokiem, nieco zaspany podszedł do drzwi, w które ktoś niemiłosiernie walił bez kultury i ogłady.

- Pewnie znowu jakiś fanatyk okultyzmów, jehowy albo inny desperat, któremu śpieszy się w byle jakiej sprawie. Ale coż taki mój los, muszę jakoś przeżyć te dwa lata usługiwania psychopatom, melancholikom albo innym niedorobieńcom. Cóż poradzić, jaka praca taka płaca.

Powiedział zrezygnowany Uchihia po czym otworzył drzwi. W pierwszej chwili promienie słońca oślepiły go i zauważył tylko sylwetkę, jednakże gdy oczy przyzwyczaiły się do światła ujrzał postać, która o mało co nie zrobiła dziury w drzwiach.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
3/15
Zaspany, może trochę poddenerwowany wspominałeś coś o jehowych, ale w sumie kto to niby był? Czyżbyś posiadał wiedzę tajemną na temat przybyszów z innego świata? Tego można było dowiedzieć się w kolejnym odcinku "Idate wstaje z łóżka", jednak ten nie nastąpi, bo w końcu otworzyłeś drzwi, a przed nimi krasnala. No może nie dosłownie, jednak twój zleceniodawca był strasznie niski, nawet można by go nazwać karłem. Może, gdyby stanął trochę dalej, a słońce nadal utrzymywało by się pod tym kątem, wydałby się straszny, jednak w końcu podszedł do Ciebie i spojrzał z dołu swoimi bystrymi paczałkami. Wpatrywał się tak chwilę gładząc swoją długą, sięgającą do pasa brodę i taksując się od góry do dołu wzrokiem. W końcu jednak potaknął i złapał się pod boki.
-Idealny! Haleenah się ucieszy z takiego pomocnika. Chodź młodzieniaszku, mam dla Ciebie robotę. No chyba żeś nie jest chętny, ale jakże byś nie był, tyle werwy teraz w tych młodych, że no... w każdym razie dawaj, tu ze mną, a nie spać. Późna już godzina - odwrócił się do Ciebie plecami, tak by spojrzeć na słońce - No, będzie jakoś tak przed szóstą. Pakuj się kawalerze! - wykrzyknął ochoczo i zachęcił się wskazując na... drewniany pal z doczepionymi kołami, który ciągnęła stara szkapa, która miała zaraz wykitować. Jeżeli zdecydujesz się ruszyć z karzełkiem, to ten z większym entuzjazmem szarpie wodzami jak profesjonalny jeździec i zawozi Cię tutaj

[Idate]

Idate nie wierząc w to co widzi, patrzył się przez dłuższą chwilę w taki sposób, że można było odnieść wrażenie iż skamieniał. Po chwili dopiero otrząsnął się z szoku i podszedł do "wozu" pana krasnala. Lekko zniechęcony usiadł na drewnianym palu, który zastępował wóz i modlił się aby szkapa dociągnęła ich do celu podróży. W między czasie, gdy oswoił się z nowo zaistniałą sytuacją postanowił nieco się dowiedzieć o celu ich podróży i zakresie obowiązków, które bd musiał wykonać.

- Chciałbym się dowiedzieć co jest celem naszej podróży oraz czego Pan oczekuje ode mnie podczas naszej wędrówki.

Spojrzał na brodatego mężczyznę nieco zmieszanym wzrokiem po czym lekko się przesunął aby zająć wygodniejsze miejsce.
Kątem oka spoglądał na okoliczne domy i ulice zapełnione ludźmi w rozmaitym wieku czy statusie społecznym, który widać na pierwszy rzut oka.

[Idate]

Wróciwszy z dość prostej i żenującej jak dla młodego shinobii misji Idate w końcuwszedł do swojego domu. Pierwszą rzeczą na jaką miał ochotę była gorąca kąpiel, która wydawała się najrozsądniejszą rzeczą po sprzątaniu i tępieniu gryzoni w stodole. Gdy tylko doszedł do łazienki czym prędzej napełnił wannę wodą i wskoczył do środka relaksując się i pozbywając wszelkiego rodzaju brudu z ciała, po czym zanurzył się praktycznie cały, zostawiając wynurzoną do połowy głowę, tak aby mógł oddychać nosem. Po kąpieli zrobił lekki aczkolwiek treściwy posiłek, który miał mu pomóc zregenerować siły przed treningiem. Po skonsumowaniu posiłki i ogarnięciu kuchni oraz salonu wyszedł na ogród, w którym przystąpił do treningu. Tym razem skupił się wyłącznie na szybkości, która w jego mniemaniu nie jest jeszcze na najlepszym poziomie, mimo tego, że jest nowicjuszem. Zaczął więc od krótkiej rozgrzewki polegającej na okrążeniu ogrodu parę razy, po czym rozciągnięciu wszystkich mięśni oraz odpowiednim przygotowaniu stawów. Gdy rozgrzewka dobiegła końca, ustawił 3 stacje w linii prostej, wzdłuż których miał zamiar ćwiczyć. W jego opinii najlepszym treningiem będzie żmudne wałkowanie interwałów, które poprawiają kondycję, koordynację oraz samą szybkość. I tak rozpoczął żmudny trening biegowy, który mimo swojej efektywności jest bardzo wyczerpujący a swoją rutyną potrafi zniechęcić każdego. Mimo wszystko Idate wiedział, że tylko cieżką pracą i konsekwencją jest w stanie osiągnąć swój cel. I powtarzając ciągle ten sam schemat Idate zauważył progress, który na chwilę obecną dawał mu satysfakcję. Pozbierał sprzęt, wrócił do domu, po czym wziął szybką kąpiel i położył się spać aby móc zregenerować na powrót utracone siły w wyniku cięzkiej pracy jaką wykonał podczas ćwiczeń.

[Kamiru]

Random Bob [1/30]

• Sny to naprawdę ciekawa sprawa. Jedni ich nie pamiętają, inni potrafią kierować swoimi wizjami jakby byli bogami własnych, maleńkich światów. Niektórzy drżą ze strachu przed tym, co kryje ich podświadomość. Są tacy, którzy przejmują się każdą błahostką ze snu, traktując ją jako zwiastun końca świata a przynajmniej bólu zęba. Do której grupy zaliczał się Idate Uchiha? Sądząc po błogiej minie chłopca śniło mu się coś przyjemnego, coś, co daje uśmiech po przebudzeniu zamiast marudzenia i wiązanki przekleństw. Nie było mu jednak dane odpoczywać dłużej niż kilka godzin. Coś przerwało ciszę panującą w domu. A może ktoś? Ciężko powiedzieć. W każdym razie Czarnowłosy nie spał już, zbudzony hałasem. Jeszcze nie świtało, całe miasto dopiero za godzinę, może dwie powstanie do życia i zapełni ulice ludźmi.
  Przechodząc do szczegółów. Nieznany dźwięk przypominał... Kroki. Ewidentnie ktoś jeszcze był w domu a próby maskowania ruchów jakoś nie zdawały rezultatu. Tylko kto to mógł być? Rodzice z niespodziewaną wizytą? Częsta sprawa u nastolatków, lecz nie tym razem. W końcu zmarli rzadko kiedy wstają z grobów, ne? Więc kto odważył się zapuścić w prywatne terytorium Uchihy? Nie wiadomo, najłatwiej byłoby wstać z łóżka i sprawdzić, huh. Może to tylko jakiś staruszek z demencją, ewentualnie harcerka sprzedająca ciastka. Albo cyganie... Brr. Chyba że shinobi uzna dźwięki za wytwór swej wyobraźni i zaśnie ponownie.