Trybuna południowa

[Harisham]

- Zawsze najlepiej patrzeć w jak najwięcej miejsc na raz. Wszędzie możesz dostrzec coś interesującego, bądź istotnego. Nigdy też nie możesz być do końca pewien, skąd może nadejść potencjalny atak. Owszem te zasady najlepiej stosować w walce, jednak miłe Hachimanowi jest, aby każde wyzwanie w życiu traktować jak walkę. Każda przeszkoda to wróg i należy ją pokonać, lub starać się to robić ze wszystkich sił. W przeciwnym wypadku najzwyczajniej w świecie tchórzymy, a tchórzy prędko spodka kara w gniewie Boga Ośmiu Chorągwi. No, ale tobie to raczej nie grozi, ty bardzo ładnie stawałeś w swojej walce. Ciekawy jednak jestem, jak wyglądała walka, którą wygrał Yuu, z którym zaraz zmierzy się Masako.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

-Yuu walczy przy pomocy papierowych kartek. Mimo braku rodowego nazwiska wynika na to, że pochodzi z klanu Kami. Teoretycznie Uchiha ciągle był ją w stanie kontrować przy pomocy technik Katonu. Wiadomo, ogień z łatwością palił kartki, więc Yoshida co chwilę musiał się jakoś ratować przed kompletną porażką. Mimo wszystko było to bardzo widowiskowa walka, notki oślepiające i wybuchowe chowane w gąszczu zwykłych karteczek, prawdziwy nalot. Wreszcie sięgnął tego całego Ako, a ten już nie próbował dalej walczyć. Poddał się- Przedstawił najistotniejsze punkty tamtej walki. Z całą pewnością była to warta oglądania walka, jedynie można było mieć zastrzeżenia do tej końcówki. Niezbyt imponujący finał, w którym jeden z walczących po prostu podniósł rękę był bardzo rozczarowujący.

[Maname]

- Rok 388 - Lato -

---

Trochę szkoda było mi słuchać historii Yoake, wydawał się szczerze smutny mówiąc o swoich rodzicach. Mnie również zrobiło się przez chwilę smutno jak zaczęłam myśleć, wróciłam wtedy strzępkami myśli do mamy... Nie znałam jej zbyt dobrze, ani za bardzo, ani prawie w ogóle... Nie wiedziałam czy to uczucie... Czy powinno mi towarzyszyć ale wolałam je odrzucić jak najszybciej. Tylko teraz nie wiedziałam jak, cholerka. Mogłabym go pocieszyć, a zarazem i siebie ale... Ale jakoś nie czułam żeby to było odpowiednie, nie teraz i nie w tej chwili. Minę miałam kwaśną, lecz nie chciałam dać po sobie tego poznać, pewnie niezbyt skutecznie... No i poszedł, ale przynajmniej się pożegnał. Ścisnęłam ręce patrząc jak odchodzi - obserwowałam.

— Do zobaczenia Yoake-sansan —

Nie miałam mu tego za złe, musiał iść bo zaczął mówić od rzeczy, na pewno zrobił to by bardziej mnie nie dołować, to na pewno. Miałam szczerą nadzieję, że jutro, gdy będzie walczył ponownie, pokaże to na co go stać i znów, będę mogła go obserwować w walce, a potem jak wygrywa i nie jest niesiony do szpitala on, a jego przeciwnik. Musze przyznać, że naprawdę wydawał się miły, zwłaszcza z tymi wszystkimi ukłonami i tym wszystkim w koło tego. Lecz jego już nie było i byłam tutaj sama, walki wydawały się kończyć... Ale to tylko na dzisiaj! To nic, jutro też jest dzień, dlatego podniosłam głowę wysoko i zaczęłam powoli się stąd zabierać, trochę się naoglądałam i mogłam wrócić do mojego pokoju w Ryokanie, na szybką rybcię, a potem szybka rybcia jeszcze sobie powędruje po tej całej samurajowej wyspie.
- Zachodnia Trybuna -

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

— Myślę — — Mówię —

[Harisham]

Cwany przebiegły i jak słyszę dosyć silny shinobi z umiejętnościami klanu Kami, którego z pewnością błogosławił Hachiman. W przeciwnym wypadku nie powinno mu się udać pokonać Uchihy, znającego element ognia. Rzeczywiście musiało być niezłe widowisko, skoro walkę wygrał ktoś, kto z góry był skazany na porażkę. Szkoda, że wtedy musiałem akurat leżeć w szpitalu i się kurować ze swoich ran, po swoim pojedynku. Cóż, całe szczęście mogę obejrzeć tę walkę.
- Ten Yuu wygląda, jakby miał niezłego pecha. Hachiman stanowczo testuje jego umiejętności stawiając na jego drodze kolejnego Uchihę. Skoro jednak wygrał pierwszą walkę z podobnym przeciwnikiem, to nie zdziwiłbym się, gdyby teraz powtórzył swój wyczyn. No, ale my tu swobodnie sobie rozmawiamy, a widzę, że wszystkie miejsca już są praktycznie zapełnione, a uczestnicy na swoich pozycjach. Za chwilę zaczynamy.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

-Faktycznie, ciągli ogniowi przeciwnicy mogli być problemem dla jego karteczek. Z drugiej strony, skoro raz udało mu się wygrać, miał już pewne doświadczenie w tym kierunku, a może nawet ma jakąś tajemną taktykę na właśnie takie sytuacje- Zastanawiał się przez chwilę. Nie miał jednak wystarczająco czasu na dokładne przemyślenie tamtej walki, sporo się działo, wybuch, dym, ogień. Kilku najważniejszych rzeczy nie był w stanie dostrzec. A na dodatek teraz zaczynała się kolejna runda. Trzeba było zapomnieć o poprzednich, jeśli ktoś miał zamiar nadążyć w oglądaniu 4 różnych pojedynków, musiał się skupić na nich w stu procentach.

-Dajesz Tamaki! Wierzymy w Ciebie!- Krzyknął w kierunku Hyuugi, dopingując i podnosząc jej morale. Nie było jej to w zupełności potrzebne, ale Yosuke, jak to chłopiec w jego wieku, był bardzo ekspresyjny. Teraz pozostało liczyć aż całe przedstawienie wreszcie się zacznie.

[Shins]

Poprzedni temat: Trybuna zachodnia

Drugi dzień starć w czasie turnieju. Tym razem Shins Douhito przybył na trybuny samodzielnie, gdyż jego towarzysz był niedysponowany. Widocznie jego walka w czasie turnieju zakończyła się dla niego gorzej, niż można się było spodziewać i musiał dłużej zostać w szpitalu. Gdyby chłopak wiedział, że z Kaguyą będzie tak źle, to by go odwiedził, ale założył, że kostek wyjdzie tego ranka i spotkają się przed wejściem na turniej. Chwilę czekał na znajomego Kaguyę przed wejściem na trybuny, ale gdy uczestnicy zostali wyczytani szybko wszedł do środka, by nie przegapić widowiska, które było głównym powodem jego przyjścia.

Trybuny były pełne, gdyż przyszedł już lekko spóźniony i ledwie znalazł wolne miejsce, na którym mógłby usiąść, ale jednak jakieś miejsce siedzące się znalazło. Po drodze kupił jeszcze pieczoną rybę, gdyż nie zjadł wcześniej śniadania i odczuwał już głód. Rozglądnął się jeszcze po trybunach i zauważył, że znajdują się tutaj także byli - tak jak on sam - uczestnicy turnieju. Będzie ich obserwował, może nadarzy się okazja, by ich zaczepić. A jak nie, to może przynajmniej dowie się czegoś ciekawego.

Tymczasem na arenie uczestnicy już zajęli swoje pozycje i walki właśnie się zaczynały, więc na szczęście nie przegapił zbyt wiele. Ciekaw był, jakie też niespodzianki przyniesie druga już runda turnieju. Teraz kibicował Shenzenowi - swojemu wcześniejszemu rywalowi. Jeśli Shenzen zostanie mistrzem, Shins będzie mógł powiedzieć, że przegrał jedynie z najlepszym. A to już tak jakby zajął 2 miejsce. Co nie?

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Czarny płaszcz
• Rękawiczki na dłoniach
• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Harisham]

Przy następnej rundzie trzeba będzie przyjść nieco później. Przez to, że wraz z Rekinkiem byliśmy dużo wcześniej, gdy arena była niemal pusta, zdążyłem się już okropnie wynudzić czekając na rozpoczęcie walk. W końcu jednak się zaczęło. Ta cała Masako z tego co widzę, postanowiła ukraść taktykę Yosuke i również ograniczyła widoczność. Dziwny ruch, zważywszy na to, że Yuu, jako Kami powinien dysponować kompletnie innymi technikami, niż Rekinek. Tymczasem jednak Tamaki szybko rozpoczęła. Walczy z pasją godną wybrańca Hachimana, jakkolwiek trzeba przyznać, że Ekko ładnie potrafi odpowiedzieć na jej ataki. Zapowiada się ciekawa walka w przeciwieństwie do tej Masako.
- Hachiman zaiste jej błogosławi. Jeśli Ekko nie ma czegoś w zanadrzu, to przy takim tempie Tamaki, wkrótce nie będzie miał czym odpowiedzieć na ataki Białookiej.

[Yosuke]

Oczekiwanie na rozpoczęcie walk rzeczywiście dłużyło się niemiłosiernie. Do tego należało jeszcze doliczyć ich przyjście przed czasem. Chłopiec zaczął już tupać nogą ze znudzenia, wybijając tylko sobie znany rytm, a ktoś z boku mógł to po prostu uznać za próbę znalezienia sobie zajęcia w oczekiwaniu na walkę. Z nudów zaczął też rozglądać się po arenie, gdzie zauważył, że w pobliżu znalazł się jeden z uczestników turnieju. W pierwszej walce przegrał z piaskowym wojownikiem. Jego gliniane twory były niewystarczające, ale najwyraźniej nadal nie zraził się do obecności tutaj. Niektórych przegranych próżno było szukać w okolicy, jakby zaraz po swojej porażce opuścili krainę samurajów. Shins oddał się jednak zjedzeniu przekąski i obserwowaniu walki. Najwyraźniej nie był zbyt towarzyskim typem, albo uznał, że bez sensu jest zagadywać dwóch całkowicie obcych ludzi, z którymi łączy go tylko fakt, że całą trójka przegrała pierwszą walkę.

-Nie wiedziałem, że jest aż tak szybka- Skomentował szarżę Hyuugi. Jego szeroko otwarte oczy wyrażały ogromne zdziwienie oraz podziw, że tak drobna dziewczyna jest w stanie tak sprawnie się poruszać. Nic dziwnego, że nawet wtedy w szpitalu pomimo ogromnej ilości ran wyglądała o wiele lepiej od Yosuke, który ledwo słaniał się na nogach po swojej walce.

-Koleś do tej pory bazował na rzucaniu czym popadnie, może mieć spory problem w bezpośrednim starciu- Powiedział, analizując co może zrobić ten cały Ekko. Czyżby jego podstępne sztuczki tym razem miały nie wystarczyć? Na wszelki wypadek Hoshigaki uważnie obserwował zarówno walczących jak i sędziów, próbując dostrzec czy przypadkiem ktoś nie ingeruje w ten pojedynek.

[Harisham]

Ruszyły też kolejne walki. Youmu, która wcześniej wygrała walkowerem okazuje się, że opiera się na broni miotanej. Podobnie jak przeciwnik Tamaki. Yoake jednak w przeciwieństwie do Białookiej skupił się na swoich elektrycznych technikach, które, muszę przyznać są naprawdę potężne. Tylko dzięki błogosławieństwu Hachimana można zapewne tak mocno kontrolować pogodę, aby zebrały się nad areną burzowe chmury. Shenzen natomiast opiera się na swoim piachu. Mało zaskakujące, ale kto wie, może jego walka z Sagisą jeszcze się jakoś rozwinie.
- Nigdy nie oceniaj przeciwnika po tym jak wygląda. Wszystko może służyć tylko temu, aby cię zmylić. - odpowiadam Rekinkowi, po czym dodaję - Yoake, z którym przegrałem wygląda na naprawdę potężnego wojownika. Spójrz na niebo. Są dwa wyjścia, albo to bezpośrednio sprawka Yoake, albo bogowie zesłali mu te chmury.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Całość zaczęła się wreszcie rozkręcać. Walki rozpoczęły się na dobre, a wszyscy pojedynkujący się zabrali się za realizację swoich planów. Yoake, niedawny przeciwnik Harishama, ponownie zabrał się za swój arsenał technik Raitonowych. Jakby tego było mało pogoda bardzo szybko zaczęła się zmieniać. Hozuki szybko wytłumaczył zdziwionemu chłopakowi, że przyczyną może być albo łaska Hachimana albo jakaś technika, która bazuje na wykorzystaniu pogody. Yosuke był bardzo zaciekawiony takim zjawiskiem, moc pozwalająca kontrolować pogodę była bardzo potężna i robiła imponujące wrażenie. Pytaniem było czy nie przesadzi jak tamten koleś co uśpił prawie wszystkich na arenie. Do Hoshigakiego powoli zaczęło docierać jak bardzo frywolnie rzucił się do uczestnictwa w takim wydarzeniu. Wszyscy tutaj byli wojownikami o niebo bardziej doświadczonymi, po wieloletnich treningach, tymczasem on ledwo co wyrwał się z rodzinnego domu. Nawet ktoś taki jak Harisham ledwo mógł tutaj dawać radę, a na dodatek jak na złość trafił na największy koszmar Suitonowca.

-Teraz to będę wiedział. Nie doceniałem zarówno Masako, jak i Tamaki. Wydawały się po prostu zwykłymi dziewczynami- Powiedział, przyznając się, że rzeczywiście nieco za bardzo przeceniał swoje możliwości i ogromnie przestrzelił z tym co mogą potrafić inni. Taki zimny prysznic był dla niego bardzo orzeźwiający i z całą pewnością potrzebny.

[Yasuo]

Droga na trybuny strasznie mi się dłużyła. Nie miałem najmniejszej ochoty tutaj wracać. Jednak rodzice zdołali mnie jakoś do tego przekonać. Teraz we troję szliśmy, by obserwować walki. Ja, mój ojciec - Saigo, samuraj z kataną u pasa, a także moja matka - Hinata, zwykła kobieta, o niezwykłej osobowości, której jeszcze do końca nie rozgryzłem. Idąc, rozmawialiśmy. Głównie z ojcem. Chciał znać szczegóły mojego pojedynku. A właściwie chciał, żebym mu odpowiedział na parę pytań, które go trochę nurtowały.
- Nie doceniłeś swojego przeciwnika. Czemu? - Proste pytanie, ale to zupełnie nie było tak. - Mogłeś wygrać tamto starcie.
Postanowiłem sprostować całą sytuację i "zdementować plotki".
- Przeceniłem go...
- Chcesz mi powiedzieć, że walczyłeś zbyt ostrożnie, nie chciałeś szarżować i pozwoliłeś mu przejąć kontrolę nad polem bitwy? Idiotyczny pomysł... Czemu walczyłeś bokkenem?
Obserwował moją walkę bardzo uważnie i ten szczegół mu nie umknął. Ale prawdopodobnie nikomu nie umknął. Nikomu kto oglądał moje "starcie". Gówniane starcie.
- Uznałem, że miecz samuraja nie powinien przelewać niewinnej krwi dla rozrywki gawiedzi. Dlatego wybrałem bokken.
- Rozumiem. Kolejny idiotyczny pomysł. Ale koniec końców, postanowiłeś walczyć mieczem. Okazałeś przeciwnikowi szacunek. Ale dlaczego nie przerwałeś szarży po wybuchu? I dlaczego wykorzystałeś akurat tą technikę? Były inne sposoby, by docenić przeciwnika i jednak wygrać. Masz tego świadomość?
Widział wszystko dużo dokładniej niż inni. Wiedział na czym się skupić, oglądając moją walkę. Wiedział doskonale jakiej techniki użyłem. Być może na początku trochę się zdziwił, widząc moją "siłę", ale później już wiedział. Ja jednak nie wiedziałem co mam mu odpowiedzieć. Odpowiedziałem więc:
- Nie wiem... i nie wiem... I tak, mam świadomość.
- Kolejny idiotyzm. Ale rozumiem. Dobra, chodźmy!
Skończyliśmy naszą rozmowę tuż przed wejściem na trybuny. Zupełnie przypadkiem wybraliśmy wejście na południową trybunę. Szybko znaleźliśmy sobie jakieś miejsca. Zajęliśmy je. Matka zaczęła obserwować walki. Typowa "przeciętna kobieta". Typowy "przeciętny obywatel", który po latach pracy w polu, przy zwierzętach czy opieki nad domem (w przypadku większości kobiet), potrzebował tego typu rozrywki. Z pewnością nie widzieli takich scen na co dzień. Z pewnością nie widzieli jak wojownicy mordują się nawzajem... nawet "na niby".
- Hmm... hm... - Patrzyła z podziwem. Ja, z ojcem, także patrzyliśmy, ale póki co bez komentarza. Może nie zwróciłem jeszcze uwagi na coś co by mnie bardzo mocno zainteresowało? Może skupiłem wzrok na walce, w której nie działy się żadne "cuda" pokroju latającego piasku czy piorunów? Po prostu patrzyłem. Moja ciekawość była... póki co niska. Nie miałem ochoty tutaj być, ale pomału czułem, że jestem coraz bardziej ciekawy...

Poprzedni temat: http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 49#p137849

Kopiuj

[color=#FF4040]- Mowa ojca (Saigo - Otōsan)[/color]

Kopiuj

[color=#FFBF00]- Mowa matki (Hinaty - Okāsan)[/color]

[Harisham]

Ach ten Rekinek. Taki młody i niedojrzały. Przypuszczam, że właśnie jest w takim wieku, że wszystkie dziewczyny i kobiety w ogóle są dla niego stworzeniami z kompletnie innej planety. Pewnie nie jest w stanie pojąć, że kobiety, to też ludzie, podobnie jak on. Jego mała pewność siebie zapewne też nie pozwala mu dostrzec, że on sam jest bardzo niepozorny, jeśli spojrzeć na to jak silnym shinobi jest. Cóż, chyba właśnie za tę jego młodzieńczą niewinność tak go polubiłem.
- Ich płeć nie ma żadnego znaczenia. Musisz się nauczyć, że dosłownie każdy shinboi, czy kunoichi, zapewne skrywają jakiś atut, który będą chcieli wykorzystać w walce. Dlatego też praktycznie każdy shinobi, czy kunoichi są niebezpieczni. Po prostu nigdy nie możesz być pewien, czym cię zaskoczą, a w trakcie walki jeden błąd może oznaczać twoją porażkę. - odpowiadam Yosuke, po czym widząc co się dzieje w walce Tamaki dodaję - Dlatego mam nadzieję, że ten błąd Tamaki nie przyniesie jej porażki. Została zraniona jako pierwsza i taka przewaga moralna często decyduje o wyniku walki.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Otrzymanie kolejnej tak cennej porady, było dla młodego umysłu bardzo istotną sprawą. Harisham chętnie dzielił się swoją wiedzą i celnie punktował kolejne braki w wiedzy. Hozuki nie był jednak przy tym niemiły, wręcz przeciwnie. Był bardzo miły i wyrozumiały, wiedząc, że nie każdy wszystko wiedział od samego początku. Kapłan Hachimana miał też rację co do sytuacji Hyuugi. Co prawda błyskawicznie skróciła dystans i nadal napierała w ciągłym ataku na swojego przeciwnika, to ten zdawał się doskonale przewidywać jej zamiary, dzięki czemu sprawnie wymijał zagrożenie. Do tego posługiwał się olbrzymią ilością sprzętu próbując zasypać Tamaki swoim żelastwem. Co prawda nie było to zabronione, ale Hoshigakiego nie bardzo podobał się taki styl walki. Niczego, poza zawartością swojej sakiewki oraz kabury, Ekko nie prezentuje.

-Patrz! To on!- Powiedział, kątem oka dostrzegając jak na trybunach pojawił się Yasuo. Zamiast zrobić to nieco delikatnie, po prostu wskazał na niego palcem. Bardzo grzeczne i subtelne zachowanie, nie ma co. Na całe szczęście olbrzymia ilość ludzi dopingująca walczących nieco go zagłuszyła, ale bystremu wzrokowi takie zachowanie Rekinka raczej nie uszło.

Szybko jednak trzeba było wrócić do oglądania walk, bowiem potężny wybuch na arenie Masako ponownie zachęcił ludzi do podziwiania tamtej walki. W porównaniu z wybuchem, którym oberwał on, ten był wielokrotnie silniejszy. Przeciwnik musiał solidnie tym oberwać, ale nadal trzymał się na nogach, był jednak w ciężkiej sytuacji. Podobny wybuch zastosowano już w poprzedniej walce, a mimo to ponownie Kami dał się złapać na taką samą sztuczkę.

-To było niezłe!- Ekscytował się kolejnym widowiskiem, ledwo mogąc nadążyć za tym co wyprawiali walczący na arenie. Kilka pojedynków, każdy z nich na wysokim poziomie. Ten turniej rzeczywiście zachęcił do uczestnictwa wielu utalentowanych shinobi oraz kunoichi. Przegrać z kimś takim to nie był żaden wstyd, a jedynie drogowskaz na drodze do poprawiania swoich własnych umiejętności.

[Yasuo]

Trybuny wrzały. Ludzie wydawali z siebie odgłosy, dopingujące, zagrzewające do walki... albo takie, które znaczyły jedynie coś w stylu: "Nie po to płaciłem grube pieniądze, żeby oglądać takie gówno!". Pomijając fakt, że chyba nikt tutaj za nic nie płacił, ale przekaz jasny. Niektórzy być może wykonywali też jakieś dziwne gesty. Jak ten jeden chłopczyk (Yosuke), na którego nikt z naszej trójki nie zwrócił uwagi. Zarówno Saigo, jak i Hinata, jak i ja sam, byliśmy zbyt zajęci oglądaniem walk, by coś takiego mogło nie umknąć naszej uwadze. Ot, nic nieznaczący szczegół, który całkowicie pominęliśmy. Nawet go nie odnotowaliśmy. Z pewnością ja nie odnotowałem. Przeniosłem swój wzrok na arenę.
Na jednej ćwiartce coś się działo. Oczywiście niespecjalnie widziałem co, bowiem ta zasłona dymna znacząco mi to utrudniała. Niemniej jednak...
- Mam złe przeczucia... - powiedziałem. Ostatni raz jak widziałem coś podobnego. To było wielkie bum. Czy to jest dokładnie ta sama technika? - Będzie wybuch.
Ojciec i matka tylko popatrzyli na mnie z zaskoczeniem i potem... bum! Dym wybuchł dokładnie tak jak się spodziewałem. A więc to ta sama technika. Czyli nie tylko ta cała Megumi ją potrafiła. W sumie... ciekawe gdzie teraz się podziewała?
- Widziałeś już coś podobnego? - Zapytał Saigo.
- Owszem. Przegrałem przez tą technikę na poprzednim turnieju, w którym brałem udział - odparłem. - Eh... Upierdliwa technika.
- Nie jesteś w stanie jej zablokować. Jedyne co możesz, to tylko spróbować wydostać się z jej zasięgu. - Zauważyła Hinata. Nie była wojowniczką, ale potrafiła wyciągać wnioski. Musiałem się z nią zgodzić. Ojciec także. Tego nie dało się zablokować. Unik był jedyną opcją. Bardzo, bardzo, bardzo szybki unik. Westchnąłem.
Niespecjalnie zazdrościłem tamtemu gościowi. To znaczy, zazdrościłem mu, że walczył w drugiej rundzie. Jednak nie mogłem mu zazdrościć oberwania żywym ogniem w plecy. To na pewno musiało boleć. Jedno było dobre. Dym wybuchł, więc pole walki znowu odsłoniło się przed moimi oczyma. No i niespecjalnie mi się spodobało to co zobaczyłem. Chłopak z poparzonymi plecami i... cztery dziewczyny. Kolejne klony?
- Wychodzi na to, że ci ninja nie potrafią nic za wyjątkiem powodowania wybuchów i rozmnażania się.
Te słowa pozostawały bez komentarza. Ale taka była prawda. Metody walki tamtych ludzi na dole były cholernie upierdliwe. Nie dość, że próbowali się nawzajem wysadzić, to jeszcze mnożyli się. Walka z wieloma przeciwnikami była trudna. Zwłaszcza, że ciągle było zagrożenie przypadkowym wybuchem. Westchnąłem ponownie. Ja nie dałbym sobie rady w tamtej walce.
- Cholera... - powiedziałem tylko.

  Ukryty tekst

Dotyczy: Ja, Saigo (ojciec), Hinata (matka), Harisham(???), Yosuke(???)

Kopiuj

[color=#FF4040]- Mowa ojca (Saigo - Otōsan)[/color]

Kopiuj

[color=#FFBF00]- Mowa matki (Hinaty - Okāsan)[/color]

[Shins]

Shins z uwagą przyglądał się toczonym na arenie pojedynkach. W końcu mógł zobaczyć na własne oczy umiejętnbości tych, którzy walczyli w tym samym czasie co on. Niestety tylko połowy z nich, ale cóż tam - trudno się mówi i - w tym wypadku - ogląda się dalej to, co oglądać można. Walki w tej rundzie od razu nabrały tempa. Od pierwszych chwil zaczęło się coś dziać, więc trzeba było skupić się na oglądaniu, by widzieć co się dzieje we wszystkich pojedynkach równocześnie. Jedynym słabszym od reszty - bo znowu schowanym za chmurą dymu - pojedynkiem był ten między Yuu, a Masako, choć - na szczęście - tym razem zasłona nie utrzymywała się większą część walki.

Pojedynki odbywające się na arenie pochłonęły prawie całą uwagę młodego Douhito, jednak gdzieś obok cały czas brzęczały mu nad uchem rozmowy pozostałych osób siedzących na trybunach. Z jakiegoś powodu niektórych bardziej interesowała konwersacja, niż to, co działo się na arenie, a w końcu było co oglądać - w odróżnieniu do walk w drugiej turze rundy pierwszej, podczas której dwie walki były w całości nieobserwowalne z powodu mgły, w trzeciej mgła skrywała pół walki, a w czwartej jeden z uczestników został zdyskwalifikowany, zanim jego przeciwniczka - Youmu - zdołała cokolwiek zrobić. Idiota uśpił całą arenę. Niestety Shins zasnął razem z resztą, a była to taka świetna okazja, by kogoś okraść. Dobrze, że nikomu nie wpadło do głowy okraść jego, bo by się mocno zdenerwował.

Działania walczących turniejowiczów były bardzo ciekawe - tu Yuu Yoshida zmienia swoje ciało w kartki, tam Shenzen wykorzystał ukryty w piasku zwój oślepiający (swoją drogą będzie trzeba zapamiętać ten manewr, bo w podobny sposób dał się załatwić on sam!). Bardzo ciekawym okazał się także Yoek - w wachlarzu jego technik znalazła się taka, która umożliwiała przywołać burzę. Ciekawiło Shinsa, że pioruny będą teraz uderzały w Youmu, czy jednak efekt będzie inny. A odpowiedź użytkowniczki Jintonu też była ciekawa - stworzyła sobie żelazny parasol. Tylko walka między Tamaki a Han Gunem była mniej widowiskowa i wyglądała na pokaz drugorzędnych użytkowników taijutsu. Z takim zakresem umiejętności będzie im ciężko wygrać następna rundę. Niemniej może jeszcze pokażą na co ich stać, wszakże ich walka dopiero się rozpoczęła.

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Czarny płaszcz
• Rękawiczki na dłoniach
• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst