Głęboko w Lesie

[Yujiro]

Poranne podrygi
Ranga D Chłopak nie poddawał się, zaraz po uderzeniu postanowił wyskoczyć w tył i rzucić przed siebie kunai'e wprost w przeciwnika. Jeden z nich został odbity pałką, druga zaś ranił faceta w brzuch. Ten jednak był w takim stanie, że ciężko było go zatrzymać. Gnał przed siebie niczym berserk, zaślepiony gniewem parł do przodu niezmącony nawet przez wytworzone iluzje. Czy też może miał doświadczenie z tą techniką, czy też jej nie zauważył, ale wiadomym było, że nie dał się zaskoczyć. Pierwsza iluzja wyskoczyła ku górze, drab zamachnął się pałką, a ta rozmyła klona. Powstała wówczas chmura dymu zmniejszyła mu widoczność na tyle, że teraz miotał się w małej chmarze dymu wypatrując przeciwnika. Druga iluzja zaś cóż... rzuciła kunai, który nie drasnął przeciwnika. Klony bowiem nie mogły nosić przedmiotów, więc nie mogły także nimi rzucić. A pustka nie mogła nic zrobić przeciwnikowi. Jednak wszystko to dało czas młodemu Senju, by wykopać dziurę. Poczuł drastyczny spadek chakry, która to była już na wyczerpaniu. Odczuwał teraz spadek formy, jeżeli tak dalej będzie nią szastał, to niedługo może całkowicie ją stracić i paść nieprzytomny. Wiedział jednak gdzie na powierzchni był jego przeciwnik, kwestią czasu było tylko to, kiedy dokopie się do odpowiedniego miejsca, wystawi rękę i...
Chwycił! Złapał kostkę przeciwnika i stał teraz nad nim. Wystawała tylko jego głowa, jak można było się spodziewać. Wyglądał na oszołomionego, mgiełka dymu już zdążyła się rozwiać ukazując widok na resztę okolicy. Co jednak miał zamiar zrobić Tenshi?
-Zostaw mnie, ja tylko mu pomagałem, on nas zmusił! - wykrzyknęła zakopana głowa.

Takeshi 8/8
Tenshi 7/7

[Tenshi]

Plan powiódł się w stu procentach, iluzja dała mu wystarczająco czasu, aby wykonać kombinację technik. Również kunai trafił przeciwnika, teraz zdanego na łaskę Anioła. Tetsu ciężko dyszał, ilość chakry którą wykorzystał w walce była przytłaczająca, gdyby starcie potrwało trochę dłużej mógłby całkowicie wypluć się z chakry, los worka treningowego nie był mu jednak tego dnia pisany. Zwykłe starcie z podrzędnymi bandytami dało mu wiedzę, której wcześniej nie posiadał, poznał swoje granice, wiedział już na ile może sobie pozwolić. Bandyta jednak co nie dziwiło nie zamierzał przyjąć w honorowy sposób ostatniego ciosu. Tłumaczył się jak każdy inny by to robił. -Mówisz, że was zmusił, a wy we dwójkę nie potrafiliście się postawić, ostrzegałem was, dałem szansę na ucieczkę, zignorowaliście to. Jednak masz szczęście jestem litościwy.- powiedział Tenshi. Zaczynając zbierać porozrzucaną broń, ciało nabitego na pal obrzydzało go, jednak broń nie należy do tanich, postanowił również "przytulić sobie ostrze, dowódcy szajki, jak również nieco dokładniej go przeszukać. Po wszystkim podszedł jeszcze do wystającej z ziemi głowy. -Jak mówiłem jestem litościwy, nie dam umierać ci tu tygodni z głodu.- powiedział, po czym zadał ostatni cios ostrzem należącym do przywódcy szajki. Schował ostrze lekko zataczając się za zmęczenia. Podniósł pozostawiony wcześniej kosz i wyruszył w dalszą drogę, licząc, iż odnajdzie towarzyszącą mu wcześniej kobietę.

Takeshi 8/8
Tenshi 8/7

[Yujiro]

Poranne podrygi
Ranga D Tenshi postanowił nie mieć litości dla swojego wroga, a może jednak miał? W każdym razie nie postanowił mu darować życia i po prostu zakończył jego żywot szybkim ruchem. Mężczyzna jęknął tylko, a zaraz potem jego głowa opadła bezwładnie na ziemię. Tak też zgasła ostatnia iskierka życia, która paliła się w okolicy. Las jednak zupełnie jakby nie wzruszył się rzezią, bo nie można było tego inaczej nazwać. Ten sam dźwięk rozchodził się po okolicy - śpiew ptaków, szum drzew. Zupełnie jakby nic się nie wydarzyło. Tenshi postanowił przytulić broń, jednak czy interesowały go zwykłe pałki, które można było wyrzeźbić z drewna? Bardziej jednak zainteresowała go stal jednak cóż... widniała ona w dole, w którym stały kamienne kolce, a nabicie się na nie było bardzo ryzykowne. W takim jednak stanie nie było możliwe wskoczenie do dziury w której spoczywał lider i nie narażenie się na obrzydliwą ranę. Krótko mówiąc ostrza brak.
Chłopak postanowił wziąć kosz i wrócić na główną drogę - kawałek dalej zobaczył Hanę, obok której siedział już jakiś mężczyzna i bandażował jej ranę. Ona siedziała przy ulicy i machnęła ku Tenshiemu, by podszedł bliżej.
-Dziękuję Ci chłopcze, bez Ciebie nie mielibyśmy co jeść - uśmiechnęła się szeroko widząc kosz owoców i chłopaka w dobrej formie - w końcu wyszedł z tego cało - Dalej już damy sobie radę, pan Toshikari mi pomoże z resztą, dziękuję. Masz tu coś, jako małą rekompensatę - wręczyła Ci trochę pieniędzy i skinęła głową w podzięce.

Misja zakończona sukcesem \o/

Takeshi 9/8
Tenshi 8/7

[Tenshi]

Tenshi cieszył się, iż wraz z towarzyszką wyszli z tej sytuacji bez szwanku. Widząc jak mężczyzna zajmuję się kobietą i słysząc jej słowa oddał kosz i przyjął pieniądze. -Dziękuję, cieszę się, że wszystko w porządku.- odpowiedział Tenshi zadowolony z pierwszej wygranej walki. Zmęczenie i brak chakry dawały mu się we znaki, nie chciał w takim stanie kontynuować podróży wiedział, że musi najpierw dojść do siebie. Młody shinobii postanowił udać się w krzaki znajdujące się przy drodze. Znalazł tam odpowiednie drzewo, wspiąwszy się na nie uciął sobie dłuższą drzemkę. Kiedy wstał słońce już niemal zniknęło za horyzontem, a on był gotów do dalszej drogi.

[Yujiro]

Wieczór tuż tuż
Ranga D Chłopak postanowił odpocząć na jednym z leśnych drzew. Z racji tego, że był on na jego skraju to nie było tutaj ani dużej zwierzyny, ani za bardzo nikt go nie mógł zobaczyć przez krzewy porastające okolicę. Wypoczął tam, odespawszy kilka godzin, które minęły jak z bicza strzelił. Słońce chyliło się do horyzontu, nadchodził wieczór który zwiastował obniżenie temperatury. Nie dawała ona się ona jeszcze we znaki, ziemia była nagrzana przez cały dzień i teraz to ciepło oddawała w niesamowicie szybkim tempie. Trzeba będzie znaleźć sobie miejsce na noc, by nie zamarznąć w ciągle wydłużający się wieczór. Przychodziły na myśl dwa najprostsze rozwiązania - albo zostać w lesie i zrobić sobie obozowisko, albo ruszyć w stronę wioski. Jedno i drugie było problematyczne - nie wszędzie można znaleźć ludzi, którzy zaoferują sobie pomoc, a spanie z leśną zwierzyną nie było zbyt bezpieczne dlatego też przed chłopakiem stał nie lada wybór. Po jego skórze przeszedł dreszcz spowodowany pierwszym jesiennym przymrozkiem. Wiatr stał się chłodny, nieprzyjemny wręcz. Czasu było więc nie za dużo, a światło słoneczne nie mogło wystarczyć na zbyt długo. Co więc miał zamiar zrobić Tenshi? A może po prostu pójdzie na przekór i znajdzie własne wyjście w tej sytuacji?

//jeżeli wybierasz opcję z wioską, napisz tutaj

Takeshi 1/8
Tenshi 0/7

[Tenshi]

-Robi się chłodno... ehh... zamarznięcie jest chyba dobrym pomysłem.- pomyślał Tenshi przeciągając się. Chłopak zeskoczył z drzewa, sposób w jaki dowiedział się, że czas wieczornych przymrozków już nadszedł nie był najprzyjemniejszym. Nie był do końca pewien co powinien zrobić, powrót do domu kobiety zająłby zbyt wiele czasu, a zostanie w lesie, nawet na jego skraju nie było najlepszym pomysłem. Anioł postanowił udać się do wioski znajdującej się w pobliżu, liczył, że zajdzie tam kogoś na tyle uprzejmego, aby pozwolił mu spędzić jedną noc we własnym domu. Nie do końca wiedział jaki był w tym sens, ale był niemalże pewien, że jeśli uda mu się trafić na Hane ta raczej nie odmówi mu pomocy. Jak pomyślał tak zrobił, wioska była coraz bliżej.

[z/t]

[Josaiji]

Szesnastolatek postanowił przejść się głęboko w las, w celu rozmyślania nad różnymi sprawami. Wciąż nie dawała mu spokoju rzeź, która odbyła się w osadzie, gdzie mieszkał. Stracił wszystko, matkę, siostrę, wydawało się, że będzie lepiej, chociaż ojciec przeżył - nic z tego, mężczyzna nie wytrzymał i się powiesił. Czarnowłosy znajdując wiszącego ojca, nie mógł w to uwierzyć, chciał żeby to był tylko sen, koszmar. Po pochowaniu starszego, był na skraju załamania nerwowego. Zresztą, nawet owinął sobie sznur wokół szyi, aby ze sobą skończyć. Wtedy dotarło do niego, że ma na tym świecie jakąś misję do wykonania. Nie bez powodu jako jedyny był w stanie używać ninjutsu. Uratował kilkadziesiąt istnień podczas felernej nocy. Nie poddał się, myśli samobójcze rozgonił. Trafił do Prastarego Lasu, życie nabrało sensu. W pewnym momencie udało mu się trafić na niewielką polankę po środku lasu.

- Myślę, że to dobry czas na jakiś trening. Warto rozwinąć ten cholerny mokuton. - powiedział do siebie w myślach czarnowłosy. Był w stanie wykonywać proste wariacje elementu drewna, ale na laurach spoczywać nie można. Jeżeli chce się być kimś, zaistnieć to recepta jest prosta - bierz się człowieku do roboty. Josaiji postanowił się rozgrzać. Kilkanaście pompek i brzuszków. Następnie przysiady, a potem pajacyki - pewnie wyglądał jak pajac, ale nie bez powodu tak się potocznie mówi na to ćwiczenie. Fizycznie się pobudził, ale musiał przygotować się do treningu również od strony mentalnej. Usiadł pod jednym z drzew, oparł swoje plecy o konar i zamknął oczy. Oczywiście przyjął pozycję kwiatu lotosu. Koniecznością było wyrzucenie z głowy myśli będące tylko ciężarem w tej chwili. Pełne skupienie, dobra kontrola chakry to podstawa, bez tego nie ma co podchodzić do treningu - będzie nieskuteczny i złamie morale chłopaka. Po godzinie medytacji Yoshitaka otworzył jedno oko, następnie drugie, był gotowy. Powoli podniósł się do góry, otrzepał tyłek z piasku i kawałków trawy. Spojrzał na środek polany, złożył jedną pieczęć, a z ziemi wystrzelił pal drewna. Zaraz potem czarnowłosy wskazał kierunek, w który pal ma uderzyć. Rozpędzone drewno cisnęło z impetem w stojące nieopodal drzewo. Uderzenie było na tyle moce, by odpadł spory kawał kory. Chłopak delikatnie uśmiechnął się pod nosem, był z siebie zadowolony. Szedł w dobrym kierunku, jego techniki były coraz silniejsze. Zastanawiał się, czy jakby włożył trochę więcej chakry w swoje techniki, to drewno byłoby by bardziej elastyczne? Złożył kolejną pieczęć, wystrzelił kolejny pal na wysokość metra osiemdziesięciu. Delikatnie nim zmanipulował i na wysokości metr pięćdziesiąt z lewej i prawej strony wystrzeliły kolejne pale - pół metrowe. Stworzył coś na wzór człowieka, chociaż całość wyglądała bardziej jak klocek. Skoncentrował więcej chakry, skupiony bardziej niż zwykle. Kolejna pieczęć, a wokół klocka wystrzeliły trzy bloki drewna, giętkie. Dwa z nich zaczęły owijać się na "rękach" manekina, trzeci owinął "nogi".
- Mam to! - rzucił cicho pod nosem, jednak z wyraźnym entuzjazmem. Wszedł na kolejny poziom, trudno się nie cieszyć. Duma rozpierała go od środka, do wszystkiego dochodzi sam, ciężką pracą. Nie ma nikogo, kto by mu cokolwiek podpowiedział. Jesteś kowalem swojego losu.
- Dopadnę Cię, Noritoshi. - powiedział na sam koniec.

Mokuton: Kouskou
Start: 9:20
Koniec 14:20

Po skończonym treningu Josaiji postanowił jeszcze na chwilę przysiąść przy drzewie. Z kieszeni spodni wyciągnął małą butelkę wody - 0,3l i wypił ją na jeden raz. Zaschło mu w gardle, co się dziwić. Chłopak staje się coraz silniejszy.

[Narubi]

Akcja ratunkowa

Ranga D - 1/15+
Josaiji

Josaji po odbytym treningu postanowił napić się wody. Był to zdrowy odruch świadczący o tym, że młodemu shinobiemu nie pomieszało się w głowie od tych wszystkich negatywnych wspomnień i przeżyć, których był świadkiem. Organizm musiał być stale nawadniany inaczej bardzo szybko mógł stracić siły, paść i ponieść największą karę jaka była możliwa. Karę śmierci. Czy to od zabłąkanej strzały czy to od miecza, który rozcina powietrze w pół czy od jakiejś potężnej techniki, której nie sposób uniknąć, będąc nieprzytomnym. Natomiast las ten skrywał bardzo wiele sekretów i było bardzo wiele powodów dla których ludzie go odwiedzali. Niektórzy chcieli potrenować. Inni po prostu się przejść. Jeszcze inni wybierali to miejsce po prostu na randkę. Część też szukała grzybów czy jagód albo polowała na zwierzęta. Czasem zdarzali się także drwale, którzy wycinając te drzewa dostarczali osadzie tego jakże potrzebnego budulca. Powodów mogło być jeszcze z tysiąc i bardzo ciężko by było je wszystkie wymienić. Na tej liście znalazły się tylko te najczęstsze, ale z pewnością lista nie była wyczerpana. Bardzo dobrym przykładem był pewien mężczyzna. Wybrał się do lasu, ale w innej sprawie niż te podane przez narratora. Póki co Josaji jeszcze nie wiedział czego ten facet tutaj szuka, ale widział go z oddali i zawsze mógł do niego podejść i zaproponować mu swoją pomoc, a może i trochę grosza by się udało zarobić. W końcu młodość ma swoje potrzeby, a pieniędzy potrzebują wszyscy. Mężczyzna nie był już młody, ale nie był też stary. Miał dość obfite bokobrody, no i był łysy. Palił sobie papierosa i wyglądało, że czegoś szuka na ziemi. Oby tylko nie zaprószył ognia w lesie, bo pożary to ostatnia rzecz jaką zapewne chciały władze Shinrin. No, pomijając fakt, że była zima i ogień pewnie by tak łatwo nie ogarnął tych drzew.

[Josaiji]

Zapowiadało się niezbyt ciekawie. Facet szukający czegoś w trawie, interesujące. Czarnowłosy miał już się stąd oddalać, kiedy właśnie go dostrzegł. Mężczyzna wyglądał co najmniej dziwnie - łysa bania i bokobrody, dość duże. Największą uwagę Senju zwrócił na papierosa. W sumie czemu by nie zapalić? Niby rzucał, nie palił już dwa miesiące, ale jak jest okazja, korzystamy. Josaiji powolnym krokiem podszedł do mężczyzny. Zmierzył go wzrokiem od góry do dołu. Starał się podejść od przodu, by łysol był w stanie go zauważyć ciut wcześniej. Nie wiadomo, co by się stało jakby zaszedł go od tyłu. Jakiś atak z zaskoczenia i Yoshitaka straciłby głowę. Trzeba być gotowym na wszystko.
- Masz fajkę? - powiedział krótko, obojętnym tonem. Pociągnął nosem i gdy tylko mężczyzna uniesie wzrok, Josaiji patrzy mu prosto w oczy.
- Ognia też bym potrzebował. - dodał szybciutko kolejne zdanie. Zastanawiał się, czego takiego poszukiwał nieznajomy. Może faktycznie warto mu pomóc? Jakiś grosz mógłby wpaść. Z drugiej jednak strony, jeżeli mu pomoże, a tamten rzuci tylko głupie "dziękuje" i nie zapłaci to Josaiji zmarnuje swój cenny czas. No nic, pozostaje poczekać na odpowiedź. Oby tylko odpowiedzią nie był cios na pysk.

[Narubi]

Akcja ratunkowa

Ranga D - 3/15+
Josaiji

Facet od razu zauważył Josaijiego. Niemniej jednak nijak nie reagował. Nie było takiej potrzeby. Ot kolejny przechodzień, który prawdopodobnie zbłądził, a nawet jeśli nie zbłądził to pewnie coś konkretnego robił w tym wielkim lesie. W sumie mężczyzna zamierzał go o coś zapytać.
- Hej, Ty! Widzia ... - no i tutaj Josaiji wszedł mu w słowo z jego własnym pytaniem. Facet zmarszczył brwi. W sumie żył w świecie, gdzie wiek nie decydował praktycznie o niczym i tutaj 12-latek mógł być groźnym kryminalistą z niezwykłymi umiejętnościami i znać masą potężnych technik ninja, a 33-latek zwyczajnym człowiekiem, który po prostu nie może nic innego zrobić tylko umrzeć, spotykając właśnie taką osobę. Jednak elementarne zasady trzeba było zachować. Osobom nieletnim tytoniu nie powinno się dawać. Zapytał więc w odpowiedzi:
- A czy jesteś pełnoletni? - w sumie ... wygląd mógł bardzo mylić ocenę wieku, ale młody Senju nie wyglądał jak osoba pełnoletnia i wzbudzał względem swojego wieku pewne wątpliwości.

Sorka za taki krótki post, ale jak już miałem szansę to postanowiłem nabić posty kappa

[Josaiji]

Oczywiście, dlaczego by inaczej. Poprosił o głupiego papierosa, ale już przy tak prostym pytaniu muszą zaczynać się schody. Pełnoletni? A co to za różnica, czy pełnoletność osiągnął, czy osiągnie za dwa lata. Uważał, że był wystarczająco dojrzały, aby móc palić. Wiek to tylko liczba, nie ma co się więcej rozpisywać. Josaiji skrzywił się, gapiąc się cały czas na faceta.
- Jestem. - odpowiedział chłodnym tonem. Przyłożył dłoń do swojego prawego policzka, po czym podrapał go kilka razy.
- To dasz tę fajkę, czy muszę szukać gdzie indziej? - padło kolejne pytanie z ust czarnowłosego. Właściwie zaczął się zastanawiać, co takiego Yoshitaka mógł widzieć. W końcu nieznajomy już zadawał pytanie, kiedy mu przerwano. Zapyta się o co chodziło, owszem, ale dopiero wtedy gdy dostanie papierosa, o którego poprosił. Nie należał do ludzi cierpliwych jeżeli chodzi o takie mało istotne sprawy. W głowie wyliczał sekundy, odliczał ile facetowi zajmie przekonanie się do tego, że jednak Senju jest pełnoletni. Nie wyobrażał sobie sprzeciwu. Jak będzie trzeba, to fajki odbierze siłą.

spoko, może jak się akcja ruszy

[Narubi]

Akcja ratunkowa

Ranga D - 5/15+
Josaiji

Mężczyzna pokręcił tylko głową z dezaprobatą. Oczywiście nie uwierzył Josaijiemu. Dużo już przeżył i bardzo dużo widział i bardzo dużo kłamstw się nasłuchał, a to było jedno z tych kłamstw. No, ale co zrobić? Nawet jeśli chłopak nie był pełnoletni to bardzo chciał sobie zakurzyć, natomiast mężczyzna chciał odpowiedzi na jedno pytanie. Coś tak własnie czuł, że nie dostanie odpowiedzi. Dlaczego ten młodzieniec miałby coś powiedzieć, jeśli on nie spełnił jego prośby?
- Nie wierzę Ci, ale ...
Wyciągnął paczkę papierosów z kieszeni i jednocześnie zapalniczkę. Co prawda nieletniemu nie wypadało dawać papierosów, jednakże mężczyzna miał w tym swój cel, a cel uświęcał środki jak to mówiono w świecie. Podał więc młodemu Senju jednego papierosa, a następnie odpalił zapalniczkę i przystawił ją Josaijiemu w pobliże fajki, gdy ten już umieścił ją w ustach, a następnie zapalił. Młodzieniec mógł się zaciągnąć tym cudownym dymem i na spokojnie wysłuchać słów mężczyzny.
- Szukam swojego syna. Wczoraj popołudniu udał się do lasu, ale do tej pory nie wrócił. Czy nie widziałeś go gdzieś? Niewysoki. Brązowe włosy. Ciemnobrązowa kurtka i zielony szalik?

[Josaiji]

Czarnowłosy dostrzegł gest, jaki wykonał facet z łysą banią. Pokręcił głową na boki - nie uwierzył Josaijiemu. Szczerze mówiąc, młody shinobi nie zdziwił się, nie wygląda jak pełnoletni. Całe szczęście, że mężczyzna zdecydował się jednak dać Senju fajkę. Chłopiec odebrał papierosa, włożył go do ust i czekał na zapalniczkę. Uniósł brwi do góry, gdy nieznajomy zechciał odpalić mu szluga. Delikatnie uniósł lewy kącik ust, pokazując swoje niezadowolenie.
- Jesteś starszy ode mnie, a nie wiesz, że tylko dziwce się odpala? - powiedział chłodnym tonem, cały czas patrząc się mężczyźnie w oczy. Wyciągnął prawą rękę i chwycił zapalniczkę, wyciągając ją z dłoni łysego.
- Pozwól - po czym przystawił zapalniczkę do papierosa i za drugim razem go podpalił. Ściągnął dwa szybkie buchy, lekko się przydusił, cóż - dawno nie palił. Wypuścił dym z płuc, odwracając głowę w lewą stronę. Nie będzie dmuchać nieznajomemu w twarz.
- Wiesz... *tutaj kolejny buch bohatera i wypuszczenie dymu* Nie musisz mi wierzyć. Zresztą, co z tego, że nie jestem pełnoletni. Ty mając szesnaście lat nie paliłeś? Tylko nie kłam. - dodał czarnowłosy, by po chwili zacząć gapić się w ziemię, w miejsce, gdzie szukał łysol.
- Interesujące... Chcesz mi powiedzieć, że szukałeś swojego syna na ziemi? Aż tak go nie doceniasz? Myślisz, że już nie żyje? Nie mów mi, że podążasz za śladami. Pełno ich tutaj. Nieszczerze przykro mi, nie widziałem go. - powiedział zaciągając się po raz kolejny.

[Narubi]

Akcja ratunkowa

Ranga D - 7/15+
Josaiji

Mężczyzna szczerze zdziwił się tym co powiedział mu Josaiji. Pierwsze słyszał, że tylko dziwce odpala się papierosy. Sam nie raz pozwalał, by to jego kumpel mu odpalił fajkę. No, ale nie jemu to było komentować. Co kraj to obyczaj jak to mówią. A nawet jeśli kraj był taki sam to wychowanie bardzo wpływało na postrzeganie świata i na to co było dobre i na to co było złe. Oddał więc zapalniczkę i pozwolił, by młodzieniec zrobił to własnoręcznie. Być może tak właśnie było lepiej i wygodniej. Josaiji kontynuował dialog. Mężczyzna chcąc nie chcąc musiał brnąć dalej w tą rozmowę, by wyciągnąć od chłopaka jakieś informacje.
- Być może paliłem. Nie pamiętam. Piło się sake. Sam rozumiesz, haha - nagle jakby humor mu się poprawił i postanowił zażartować sobie ze swojego młodzieńczego życia. Dla niewtajemniczonych: chodziło o to, że picie alkoholu powodowało problemy z pamięcią, a sake to był przecież alkohol. Później jednak przyszła pora na bardziej poważne tematy. Temat syna mężczyzny ciągle był aktualny i należało się zająć nim w pierwszej kolejności.
- A wracając do tematu mojego syna. Szczerze mówiąc nie wiem co robić. Być może ślady zostały już przykryte przez śnieg, ale być może wiem gdzie się udał. Muszę jednak znaleźć pewne znaki szczególne terenu, by odkryć tą drogę ...
Mężczyzna zamyślił się. Z jednej strony nie wiedział co robić, a z drugiej strony miał pewien plan. Być może był po prostu takim pesymistą, że nie sądził, że to co wymyślił było odpowiednie i, że to podziała.
- Pomożesz mi?
Oczywiście nie liczył także na to, że poznany w lesie chłopak z dobrego serca postanowi pomóc biednemu ojcu odnaleźć równie biednego syna. Być może nawet biedniejszego ... A może wcale nie? Może uciekł z domu? Może miał dość nadopiekuńczości swojego starego? A może ten go po prostu bił? To były zagadki, ale pewnie Josaiji miał to gdzieś (tak obstawiam :V). Jedyne co mogło go skłonić do pomocy to były pieniądze.
- Dostaniesz ode mnie kolejną fajkę ... i zapłacę Ci za pomoc, dobrze?

[Josaiji]

Dokładnie, co kraj to obyczaj. Czarnowłosy wsłuchał się dokładnie w to, co ma do powiedzenia łysy. Wszystko zaczyna się dosyć ciekawie. Mężczyzna próbuje zdobyć zaufanie członka klanu Senju. Niby wszystko fajnie, gdyby nie fakt, że Josaiji postępował z niektórymi ludźmi dokładnie tak samo. Szybko wyłapał więc, o co chodzi.
- Też piję, nie ma się czym chwalić. - zwięźle podsumował czarnowłosy i ściągnął dwa ostatnie buchy z papierosa. Naślinił czubki palca wskazującego oraz kciuka i dogasił peta, wyrzucając go na prawo od dwójki rozmówców. Spojrzał gdzie wylądowała końcówka papierosa, po czym wrócił wzrokiem na nieznajomego. Ślady przykryte przez śnieg? No nie da się ukryć, błyskotliwy facet. I w tym momencie zapaliła się zielona lampka w głowie Josaijiego. Mężczyzna szukał znaków szczególnych terenu, bo "być może wiem". Znaczy to tylko tyle, że poszukiwany udawał się tam już sporo razy. Wychodzi, że albo uciekał przed ojcem do dziadków, a ten zawsze go "grzecznie" odbierał a potem bił w domu, albo po prostu odbierał go najebanego z karczmy.
- I nie przyszło Ci na myśl, żeby wziąć jakąś łopatę do odśnieżania, zamiast grzebać w śniegu łapami? - zapytał Josaiji wzruszając barkami i kręcąc głową z niedowierzaniem. Prawą rękę powoli odsunął do tyłu i delikatnym ruchem wyciągnął z torby na udzie kunai. Wciąż trzymał go w rękawie swojego kimona.
- Mam papierosy, dzięki. I Twoja propozycja zapłaty również jest kusząca, ale wiesz co... Myślę, że walisz w chuja i po prostu syn przed Tobą ucieka. To nie pierwszy raz. - powiedział ze stoickim spokojem czarnowłosy. Nóż trzymał w prawej dłoni oczywiście do jakiejkolwiek obrony. Lepiej się zabezpieczyć, niż potem żałować.