Targowisko

[Kisuke]

Przecież to nie mogło być takie trudne, prawda? No bo co to za problem znaleźć kogoś, kto chciałby wynająć dwójkę doświadczonych ninja? Ludzie zawsze przecież szukają pomocy u shinobich. Tak to zwykle się odbywa, że od przypadkowego spotkania do zlecenia zadania mijają dosłownie sekundy. Kisuke nigdy jednak nie zastanawiał się nad tym problemem głębiej, czego efektem jest teraz kręcenie się w kółko bez żadnego celu. Przecież to duże miasto, chyba ktoś tutaj powinien potrzebować pomocy. Może to sława Tamaki sprawiała, że ludzie bali się do niej zagadać traktując ją jak jakąś gwiazdę? To głupie, ale kto wie. Może po prostu wystarczyło nieco poczekać? To też kiepski pomysł, bo Hiroe nie był raczej zbyt cierpliwą osobą.

-Może za bardzo nam zależy? Jeśli zwykle udawało nam się przypadkiem, bo misja znajdowała się sama, to może trzeba tak do tego podejść. Zacznijmy robić coś innego, to pewnie z miejsca pojawi się ktoś, kto Ci przerwie. Tak przecież jest zawsze z prawie wszystkim. Chcesz odpocząć? No to pewnie zaraz przyleci ktoś z pytaniami. Chcesz w spokoju wypić herbatę? No to pewnie jakiś natręt zaraz się przysiądzie. No nie?- Pomysł był, co tu dużo mówić, kuriozalny. Niestety w obecnej sytuacji wyglądało na to, że ta dwójka nie ma wyjścia i potrzebują zmiany strategii. Kisuke pozwolił sobie też na drobny żarcik odnośnie herbaty, czyli sytuacji Tamaki w karczmie, gdzie niby przypadkiem została zaczepiona przez wtedy jeszcze nieznanego przez nią chłopaka.

[Tamaki Hyūga]

Zastanawiałam się nad komicznością całej sytuacji kiedy Kisuke zaprezentował swoją hipotezę. Z jednej strony brzmiała ona głupio ale z drugiej strony, co mieliśmy do stracenia, zwłaszcza że sami jak narazie nie sprostaliśmy zadaniu znalezienia misji. Może rzeczywiście za bardzo się staramy? A może ludzie widząc jak się rozglądamy myślą że już jesteśmy w trakcie wykonywania jakiegoś zadania i nie chcą nam po prostu wchodzić w paradę ze swoimi problemami? Kto wie, najlepszym sposobem aby się przekonać będzie rzeczywiście zajęcie się czymś innym co nie będzie jakkolwiek wskazywało na to że jesteśmy zajęci czymś poważnym.
- Chyba masz rację, Kisuke-kun. Może ci ludzie nie chcą nam przeszkadzać bo wyglądamy jakbyśmy byli już czymś zajęci. Tak czy siak, masz jakiś pomysł co zrobić w takim razie? Wracamy do karczmy czy masz jakiś inny pomysł? - zwróciłam się do towarzyszącego mi chłopaka, chcąc poznać jego opinię.

[Kisuke]

Mimo tego, że pomysł był bardzo abstrakcyjny, to jednak Tamaki wydawała się tak zrezygnowana ich brakiem skuteczności w poszukiwaniu zlecenia, że musiała przystać na coś takiego. Podzieliła się także dość cenną uwagą. Dwóch ninja z zapałem szukających CZEGOŚ, na targowisku. Faktycznie wszyscy mogli sobie pomyśleć, że są w trakcie misji i nie wypada im przeszkadzać. Swoją drogą to też jest dość zabawna sprawa, jak ludzie potrafią rozpoznać kiedy do takiego shinobiego warto podejść, a kiedy jest zajęty. No ale roztrząsanie takich filozoficznych spraw musiał zostawić na później.

-Może jestem trochę upierdliwy z tymi pytaniami, ale kto wie co nas czeka w tym zadaniu. Zwykle kończy się to mniejszą bądź większą walką. Może warto co nieco o sobie powiedzieć? Z tego co słyszałem raczej chowasz się ze swoimi umiejętnościami we mgle, więc jeśli nie masz ochoty to rozumiem. Nie ma potrzeby ze wszystkiego się spowiadać. Ale chociaż takie podstawy... Bliski czy daleki dystans? Dużo używasz żywiołu? Jakaś broń?- Stojąc na uboczu Kisuke poczuł się nieco pewniej, więc ośmielił się zapytać o umiejętności swojej koleżanki. Nie znał jej właściwie wcale, a skoro mieli zaraz bronić swoich pleców to warto wiedzieć co ta druga osoba może, żeby nie wchodzili sobie zbytnio w drogę.

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Kisuke Misja C
1/45 Znajdowaliście się na targowisku jednego z głównych i największych ośrodków handlowych na świecie. Setki, o ile nie tysiące kupców przewijało się wokół was głośno zachwalając swoje towary i wykorzystując wszelkie znane i możliwe środki, aby zwiększyć swoją sprzedaż, a więc i zysk. Ryuzaku, po upadku Kami no Hikage było przecież centrum świata. Gdzie lepiej byłoby handlować niż tutaj? To tutaj trafiała większość towarów z Cesarstwa Morskich Klifów. To tutaj przechodził szlak handlowy prowadzący z Prastarego Lasu na Samotne Wyspy. To tutaj kończył się szlak handlowy idący z Unii Samotnych Wysp. To tutaj można było kupić wszystko, bo wszystkimi towarami próbowano handlować. Istny raj dla każdego klienta. Duża konkurencja, praworządna straż pilnująca uczciwości kupców i ogromna podaż wszystkiego. Nic tylko zatracić się w słodkim konsumpcjonizmie.

Wy jednak ignorowaliście splendor, wagę i ogrom miejsca, w którym się znajdowaliście. Staliście z boku, starając się nie przeszkadzać nikomu. Nie wadziliście żadnym przechodniom, którzy chodzili od kramu do krami i od sklepu do sklepu przeglądając i zakupując towary. Nie wadziliście też żadnym wozom, które próbowały przepchać się przez tłum, aby dostarczyć towary do czekających na nich kupców. Nie wadziliście też kupcom, którzy szybko ze zdziwieniem zauważyli, że nie jesteście tutaj w celach konsumpcyjnych i najprawdopodobniej nie planujecie tego w najbliższym czasie zmieniać. Nikomu więc nie przeszkadzaliście, ani niczego od nikogo nie chcieliście, więc byliście tak naprawdę niewidoczni w tłumie.

Wy jednak poszukiwaliście pracy. Czyżby wasza bierność wobec prądu konsumpcjonizmu była spowodowana brakiem funduszy? Kapitał w końcu jest podstawą dla konsumpcji i wolnego rynku. Nie posiadając go, jest się na skraju równania handlowego, jest się poza nawiasem rynku. Po co bowiem handlować z kimś, kto nie ma pieniędzy? Pieniądz jest podstawą gospodarki i nie posiadając go, niemalże niczego nie można zdziałać. Rozglądaliście się więc za jakimś zajęciem, szukając jednocześnie wymówek dla swojego niepowodzenia, niczym klasyczne nieroby. Wtem jednak spośród gwaru rozmów handlowych i pokrzykiwań kupców zachwalających swoje towary, słychać było głośny płacz i zawodzenie. Było ono tak żałosne, że wręcz nieludzkie. Wokół siebie widzieliście za to tylko gęsto przechodzących ludzi, którzy słysząc jęki i zawodzenie na chwilę przystawali o rozglądali się, po czym ruszali dalej w swoich sprawach.

[Kisuke]

Targowisko, jak to targowisko, tętniło życiem. Jednak to co Kisuke zauważył, to zdecydowanie większa ilość ludzi i towarów, porównując do tego jak wygląda typowy dzień targowy u niego w osadzie. Te rejony nie bez przyczyny są uważane za handlowe centrum świata. Szlaki handlowe z różnych stron świata spotykają się tutaj, dając ludziom możliwość prowadzenia spokojnego handlu i wymiany dóbr z krańców znanego świata. Może to było największą przyczyną nieudanego poszukiwania zlecenia. Wszyscy którzy tutaj przybyli byli bardziej skupieni na sprzedaży i kupowaniu, niż na znajdowaniu pomocy. Chłopak zastanawiał się czy tutaj każdy dzień wyglądał podobnie, czy może akurat udało im się trafić w ten jeden konkretny, na który wszyscy długo wyczekiwali. Teoretycznie wyglądało dla niego to jak ta druga opcja, ale jakoś pod skórą wyczuwał, że za każdym razem można tutaj spotkać takie tłumy.

Ich obecny plan zakładał, że zamiast skupiać się na poszukiwaniach zajmą się robieniem czegoś innego, a wtedy najpewniej okazja znajdzie ich sama. Tamaki przyklepała ten plan, dlatego mogli się oni nieco odciąć od tego zgiełku i udać w spokojniejsze miejsce, z którego mogli obserwować sporą część targowiska. Nie mieli pewności, że tak taktyka może przynieść jakiekolwiek skutki, nie mieli też pojęcia jak skutecznie zabrać się za poszukiwanie misji, dlatego próbowali obrać różne ścieżki. Pierwsza się nie sprawdziła, dlatego teraz sprawdzają drugą hipotezę. Coś jednak musiało być na rzeczy, bo wkrótce do ich uszu dotarł dźwięk. Płacz wyróżniał się na tle głośnych rozmów i ostatecznego uzgadniania kolejnych transakcji wymiany. Szybki rzut oka po ludziach i było widać, że kilku z nich również zainteresowały te dziwne hałasy. Jednak praktycznie każdy wzruszał ramionami, ignorował całą sprawę i ruszał zająć się swoim życiem. Tak to już niestety bywało, ale taka natura ludzka byłą też szansą na niesienie pomocy, dlatego Kisuke zaczął wzrokiem i słuchem szukać po okolicy źródła tego dźwięku. Nogawkami wypuścił też kilku swoich małych przyjaciół, aby i oni "przeskanowali" dla niego okolicę, a następnie wrócili. Od czasu gdy zyskał taką możliwość, uwielbiał z tego korzystać. To znacznie upraszczało wiele spraw a do tego lepiej zawiązywało więź współpracy między owadami a nosicielem.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Cały nasz plan dotyczący poszukiwań misji spalił na panewce i teraz staliśmy przez chwilę jak kołki, zastanawiając się nad tym dokąd powinniśmy się teraz udać. Z braku lepszego pomysłu poczęliśmy na nowo snuć się po targowisku, tym razem jednak już nie rozglądając się usilnie w poszukiwaniu potencjalnych misjodawców, po prostu snuliśmy się bez żadnego wyższego celu.
- Oczywiście, rozumiem. Na turnieju używałam mgły Suitonu aby możliwie najdłużej utrzymać moje umiejętności dla siebie co miało mi pomóc w kolejnych walkach, jeżeli do nich w ogóle by doszło. W rzeczywistości skupiam się praktycznie w zupełności na walce na bliski dystans. Moje umiejętności w zakresie Uwolnienia Wody są dosłownie wręcz szczątkowe, więc nie ma nawet co się nad nimi rozwodzić. A jak wygląda to u ciebie Kisuke-kun? - odpowiedziałam chłopakowi na pytanie a także skierowałam do niego zapytanie o jego umiejętności.
Nasze snucie po mieście jednak szybko okazało się być bardzo trafnym podejściem do sytuacji. Bardzo szybko do naszych uszu dotarł dźwięk, który mocno odcinał się od zgiełku panującego na targowisku. Płacz i zawodzenie bardzo dokładnie zostało przeze mnie zarejestrowane i od razu poczęłam rozglądać się po okolicy. Zauważyłam że Kisuke również już zabrał się za wyszukiwanie wzrokiem źródła dźwięku. Paru przechodniów również pobieżnie rozejrzało się, jednak wymazywali to ze swojej pamięci równie szybko jak przyswajali i niemal od razu ruszali dalej w pogoni za swoimi sprawami. Nie czekając dłużej aktywowałam Byakugan i korzystając z trybu wizji sferycznej rozejrzałam się ponownie po okolicy, zakładając że źródło dźwięku najpewniej będzie znajdowało się wystarczająco blisko abym mogła je znaleźć za pomocą tego sposobu patrzenia moich oczu.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Kisuke Misja C
4/45 Handel musi trwać i nic nie może przeszkodzić swobodnej, aczkolwiek minimalnie opodatkowanej, wymianie towarów. Handel przecież oznacza zysk i jest on kwintesencją gospodarki i wolnego rynku. Bez niego nie ma praktycznie mowy o tych dwóch rzeczach. W związku z tym niemalże wszyscy ludzie zignorowali wyraźnie słyszalne płacze, jęki i krzyki. Cierpienie ludzkie jest bowiem w końcu niczym, wobec możliwości zysku i pomnożenia pieniądza. Jedyne co się liczy to sprzedaż. Wszystko inne może odejść na bok w obliczu tej świątyni pieniądza i zysku.

Nie wszyscy jednak postanowili zignorować odgłosy ludzkiego cierpienia. Dwoje birbantów, którzy za nic mieli tutejsze obrządki i handlowe rytuały, którzy nie zamierzali tutaj nic kupować, ani sprzedawać, których nie interesował wzrost gospodarczy i bogacenie się społeczeństwa, postanowiło wykazać się empatią i współczuciem. Mowa oczywiście o was. Postanowiliście niezależnie od siebie zbadać okolicę w poszukiwaniu cierpiącej osoby. Wasze rezultaty były skrajnie różne. Czyżby wprost wskazywały one, które z was jest lepszym shinobi? Niekoniecznie. Zdecydowanie wskazywały jednak lepszego tropiciela.

Kisuke wysłał bowiem swoje specjalizujące się w śledzeniu czakry stworzonka. Szybko znalazły się one na bruku, przez który nie potrafiły się jednak przebić. Znacząco ograniczało to niestety szybkość ich poruszania. Ponadto krążąc po brukowanej ulicy bardzo mocno narażały się na zdeptanie przez przypadkowego przechodnia, który bardziej był zajęty wyszukiwaniem korzystniejszych cen oraz targowaniem się z kupcami, ku chwale konsumpcjonizmu, niż patrzeniem pod nogi. Ba, nawet jeśli trafił się jakiś, który pod nogi spojrzał, to istniała szalenie mała szansa, że przejąłby się zwykłym robakiem. Na całe szczęście dla ciebie i twoich zwierzątek, twoje robaczki były malutkie. Na tyle małe, że z powodzeniem chowały się w zagłębieniach podeszw butów, czy szczelinach pomiędzy kostkami brukowymi. Jako tako zbadały więc okoliczny teren i przekazały ci informacje, że w okolicy znajduje się mnóstwo ludzi oraz zwierząt posiadających czakrę. Nic, czego nie widziałbyś własnymi oczami.

Tamaki również zdecydowała się na użycie swoich klanowych zdolności. Momentalnie pojawiły się więc wokół jej oczy pojedyncze żyłki, a ona mogła dostrzec obszar całego targowiska. Widziała dokładnie każdego kupca oszukującego klientów ważąc ich towar nieprecyzyjnymi odważnikami. Widziała każdego kieszonkowca, który pozbawiał przechodniów sakiewki. Widziała każdego człowieka, który zapominając zapłacić za towar, chował go do kieszeni i odchodził jak najdalej. Widziała każdego klienta, który lekko się pocił płacąc fałszywymi monetami. Widziała każdego kupca cieszącego się ze sprzedaży trefnego towaru. Widziała wszystko to, co zazwyczaj jest niedostrzegalne zwykłym okiem. Dostrzegła też jednak u wejścia na targowisko wóz pełen warzyw, worków zboża i solonego mięsa. Przy wozie dwie kobiety, jedna starsza, jedna dosyć młoda rozmawiały z trzema strażnikami. Jeden z nich wyglądał na dużo bardziej pewnego siebie, jak i znudzonego niż pozostali. Mowa ciała dwóch pozostałych strażników wskazywała, że odmawiają oni czegoś kobietom. Mowa ciała kobiet natomiast wskazywała, że płaczącą i jęczącą była ta starsza. Młodsza kobieta miała napięte całe ciało i wyglądało, jakby przepełniał ją gniew.

Wrzucajcie proszę pod postami techniki, których używacie, niezależnie, czy to reberu, czy byakugan. Liczcie też sobie czakrę.

[Kisuke]

Każdy żyje na swój sposób i każdy jest odpowiedzialny za swoje życie. Niektórzy lubią podporządkować się pewnym zasadom z powodu swoich przekonań o ich słuszności, inni nie widzieli szans na przełamanie zastanego systemu, dlatego zmuszeni byli w nim żyć. Bez różnicy jakie kto miał podejście, to zwykle każdy starał się dożyć przynajmniej następnego dnia. Możliwość tak swobodnego handlowania z innymi byłą dla wielu jedyną szansą na przeżycie. Władze klanów w prowincjach starały się dbać o swoich poddanych, jednym szło lepiej, drugim znacznie gorzej. Nie zmieniało to jednak faktu, że wielu zwykłych ludzi było przez system pomijanych i tylko własną pracą potrafili zapewnić sobie i swojej rodzinie byt. Niestety często oznaczało to też ciężkie moralne wybory, albo sprzeda on jeszcze część swojego towaru, co pozwoli mu na zakup jedzenia, albo postąpi jak przykładny obywatel i pomoże komuś w potrzebie. Niestety piramida potrzeb była nieubłagana i najczęściej samolubność oraz myślenie o rodzinie przysłaniało innych ludzi.

Jednak to właśnie dla takich sytuacji potrzebni byli shinobi. Nie wszyscy musieli być wielkimi wojownikami, którzy zmieniają losy świata. Nie trzeba było stawać na przeciwko Antykreatora albo Ogoniastej Bestii aby móc coś zmienić. Kisuke nie był pewien czy Tamaki jest również tego typu osobą, ale on sam zawsze starał się jak mógł, aby mieszkańcom Kaigan pomagać. Tym razem jednak za bardzo był skupiony na swojej nowej zdobyczy, którą tak bardzo chciał przetestować, że nawet nie pomyślał. Robaczki zamiast sprawnie roznieść się nieco pod powierzchnią, musiały sobie radzić na trudnej wybrukowanej powierzchni, pomiędzy tłumem, który nie patrzył pod swoje nogi. Efekty i wieści które wróciły także nie były zbyt powalające. No wykryły sporo ludzi, trochę zwierząt i nic specjalnego. Może należało nieco bardziej potrenować zanim wysłało się je w tak trudny teren? Czy one w ogóle są w stanie rozpoznać coś więcej aniżeli samo źródło chakry? Możliwe, że tak a w okolicy po prostu brak ninja. Któż to wie.

-I co? Widzisz coś?- Kisuke nieco zrezygnowany z własnej nieudolności spojrzał na swoją towarzyszkę i nieco się zaskoczył jej wyglądem. Musiała być niesamowicie skupiona, bo od tego wszystkie aż wyszły jej żył na twarzy. To jakaś technika? Dziewczyna pochodziła z jakiegoś znanego klanu więc możliwe, że na wzór Uchiha, posiada ona jakiegoś rodzaju specjalne oczy. Nie znał jednak szczegółów, a obecnie był za bardzo zbity z tropu aby dopytywać o to. Należało więc poczekać na jej reakcję i po prostu posłuchać tego co znalazła, ewentualnie skierować swoje kroki za nią, gdyby ruszyła w stronę tego co znalazła.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Rozglądając się po kipiącym energią targowisku za pomocą mojego Byakugana, nagle poczęłam widzieć małe szczegóły, które kompletnie zmieniały perspektywę. Drobne niuanse dzięki którym można było rozróżnić kto z osób znajdujących i krzątających się tutaj jest ofiarą a kto drapieżnikiem. Poczułam się przez chwilę nieco przytłoczona ujrzeniem tego wszystkiego. Gdzie tylko nie spojrzałam, coś się działo. Oszustwa i krętactwa z każdej strony i pod każdą możliwą postacią. W tej miejskiej dżungli rozgrywało się równocześnie niezliczenie wiele scenariuszy w których czasami niemal do ostatniej chwili nie było wiadomo która strona jest ofiarą.
Otrząsnęłam się jednak z tego drobnego szoku spowodowanego natłokiem informacji i udało mi się w pewnym stopniu odfiltrować docierające do mnie zewsząd bodźce i byłam w stanie skupić się na poszukiwaniu źródła zawodzenia i płaczu. Kiedy spostrzegłam małe zbiegowisko w postaci dwóch kobiet oraz trzech strażników, dość szybko wywnioskowałam z ruchów starszej z kobiet, że to w rzeczywistości ona jest źródłem hałasu. Zdecydowanie ta sytuacja nie wyglądała zbyt ciekawie, jednak pozory zawsze mogą mylić, więc powinniśmy wraz z Kisuke dokładniej się temu wszystkiemu przyjrzeć. Zmrużyłam oczy i słysząc pytanie od mojego kompana skinęłam głową.
- Tak, mam. Chodź ze mną, sprawdzimy o co chodzi. - odparłam do Kisuke i pociągnęłam go w kierunku zbiorowiska. - Dzień dobry, można wiedzieć co tutaj się dzieje? - zapytałam się zarówno kobiet jak i strażników, chcąc od razu dostać wersje wydarzeń od obu stron konfliktu w razie jakby się okazały zdecydowanie różne od siebie.

[uhide=Kisuke, Harikotto, Tamaki Hyūga]Poziom chakry: 102% - 2% (Podtrzymanie Byakugana) = 100%

Użyte techniki:

Nazwa

Byakugan: Reberu Bi

Ranga

B

Kolejny poziom rozwoju daje użytkownikowi kolejne wzmocnienie jego Byakugana. Kontrola zasięgu wzroku przychodzi mu z łatwością i nie ma on problemu z przełączaniem się między widokiem na odległość i wokół siebie. Shinobi otrzymuje też nową umiejętność - jest on w stanie wyzwalać chakrę ze swoich tenketsu w taki sposób, by jej gęstość była w stanie zatrzymać nadchodzące uderzenia.

Zasięg

W linii prostej

9 kilometrów

Wokół siebie

90 metrów

Koszt Chakry C: 4% (1/2 podtrzymanie)

Bonusy

+20 Percepcji przy aktywowanym Byakuganie

KP:

KEKKEI GENKAI: Byakugan (B)
NATURA CHAKRY: Suiton (D)
STYLE WALKI:

• Jūken (C)

UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA: 50
  WYTRZYMAŁOŚĆ: 65
  SZYBKOŚĆ: 130
  PERCEPCJA: 74 + 20 (Byakugan B) = 94
  PSYCHIKA: 1
  KONSEKWENCJA: 1
  SIŁA CHAKRY: 0

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 319
KONTROLA CHAKRY: C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 106%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU E
  KLANOWE B
  STYLE WALKI 1 (D)
  • --- Jūken (A)
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU: E
  FūINJUTSU: E
  ELEMENTARNE
  • SUITON: D

Znane techniki:

KLANOWE:

• - (D) Rirīsu
  - (D) Shōtei
  - (D) Mizu Hari
  - (D) Hakke Jūroku Shō
  - (C) Hakke Sanjūni Shō
  - (C) Hakke Kūshō
  - (C) Jūkenpō Ichigekishin
  - (C) Shōtei Tantō (WT)
  - (C) Jūken Taihō (WT)
  - (B) Hakke Rokujūyon Shō
  - (B) Hakke Kūhekishō
  - (B) Hakkeshō Kaiten

NINJUTSU:

• - (E) Bunshin no Jutsu
  - (E) Henge no Jutsu
  - (E) Kai
  - (E) Kawarimi no Jutsu
  - (E) Kinobori no Waza
  - (E) Suimen Hoko no Waza
  - (E) Nawanuke no Jutsu

SUITON

• - (D) Suiton: Kirigakure no Jutsu
  - (D) Suiton: Teppōuo
  - (D) Suiton: Mizutetsu no Jutsu

FŪINJUTSU:

• - (D) Fūin no Jutsu

TAIJUTSU:

Ekwipunek:

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Czarny płaszcz z kapturem
- Kabura na prawym udzie
- Kabura na lewym udzie
- Torba przy pasie z tyłu po lewej stronie
- Manierka z symbolem Suitonu przy pasie
- Sztylet przy pasie
PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Kabura na lewym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Kabura na prawym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Torba[51,25/80]:
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 2 kunaie z naklejoną notką świetlną [13]
- 3 shurikeny [9]
- 2 bojowa pigułka żywnościowa [2]
- 2 pigułki ze skrzepniętą krwią [2]
- 5 metrów Bandaża [2,5]
- 10 metrów liny juchtowej [7,5]
- 3 metry liny metalowej [2,25]
- zestaw wytrychów [15]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [1/15]
- Dzwonek wietrzny Furin (Święta 2020 nieużyte) [1]

---

Kieszonka w płaszczu [0/15]

---

Mały zwój [0/75]
Mały zwój [0/75]

[/uhide]

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Kisuke Misja C
7/45 Każdy żyje na swój sposób. Tak naprawdę wszyscy żyją jednak w jednym społeczeństwie. Istotne, czy nawet najistotniejsze, jest, aby owo społeczeństwo żyło dostatnie i bogato. To powinno zapewnić mu rozwój, który sprzyja szybszemu gromadzeniu bogactw. Postęp i rozwój to dziedzina bogatych, którzy nie muszą większości swojego czasu poświęcać na zarabianie podstawowego minimum koniecznego do przeżycia. Należy więc zbierać bogactwa, aby móc zająć się postępem. Nie ma przecież nic bardziej logicznego. Ci, którym wiedzie się gorzej ów postęp muszą napędzać, a ci, którym wiedzie się lepiej, ów postęp będą tworzyć i z niego korzystać. Dlatego właśnie każdy żyje na swój własny sposób, ale tylko w obrębie swoich możliwości, które zazwyczaj z góry są podporządkowane konkretnemu celowi.

Wam, shinobim, wydawało się, że jako klasa walcząca stoicie na uprzywilejowanej pozycji. Z pewnych względów tak było. Waszym zadaniem było bronienie zastanego porządku. Waszym zadaniem była eliminacja wszystkich, którzy mogą postępowi i bogaceniu się zagrażać. Waszym zadaniem była ochrona tego targowiska i wszystkich ludzi, którzy się na nim znajdowali. Również tych, którzy kradli, oszukiwali i manipulowali. Oni są wpisani w ów system. Oni tak naprawdę wykazują się jedynie specjalnym rodzajem przedsiębiorczości, a przedsiębiorczość to coś, co pozytywnie wpływa na kiesę. Zdecydowanie nie było wam natomiast na rękę wywracanie tego systemu. Obecnie, jako shinobi przecież mogliście jedynie od czasu do czasu pójść na misję narażając swoje życie, a później korzystać z uroków swawolnego, wolnego od obowiązków życia. Byliście klasą uprzywilejowaną.

Tymczasem jednak Tamaki poprowadziła swojego kompana nieróbstwa w stronę strażników i kłócących się z nimi kobiet. Gdy podeszliście mogliście usłyszeć już słowa wykrzykiwane przez starszą kobietę, jak również coraz bardziej nerwowe odpowiedzi jednego ze strażników. Drugi strażnik jedynie czasami wydawał pojedyncze burknięcie. Ten, znudzony strażnik, wciąż pozostawał wycofany i nieco nieobecnym wzrokiem przyglądał się chmurom na niebie.
- Panowie władzo toć dla mnie mus jest. Muszę na targ! Tyć u mnie warzywa się zmarnują. Mięsa ja nie jem. Wy, miastowe, mięso jecie. Ja jem prostą kaszę z kapustą. To wy miastowe za mięso płacicie. Za to mięso zboża kupim. Pole obsiejem. Tylko puśćcie panie władzo. Bez tego bia...
- Powiedziałem już. Rozkaz jest jasny. Nie widziały obwieszczenia? - przerwał babulce strażnik, wskazując na spory kawał pergaminu wiszący nieopodal na ścianie budynku - "Kto na targu chce handlować, myto uiścić musi. Kto na targ chce wwozić towary, musi wpierw okazać druk P-21", pozwolenie znaczy się. Pozwolenie można otrzymać u poborcy. Za wjazd na targ z wozem też jest przepustka. O tam, za rogiem poborca urzęduje. To niedal...
- Panie władzo kochany! Ja na papierach nie znana. Grubas co tam za biurkiem siedzi papiery tylko za monety daje. Tyć ja monet nijak nie mam. My ze wsi, my handlować chciały. - lamentowała babcia ledwie zważając na słowa strażnika
- Nie ma handlu bez przepustki! Tutaj prawo obowiązuje! Tu się podatki płaci! Nie ma czarnego rynku i nie będzie! - lekko zdenerwowany strażnik zaczął już podnosić głos i uderzył swoją włócznią o bruk, niczym wcześniej robaki Kisuke. Efekt był jednak większy, bo babcia zdecydowanie spokorniała, jakkolwiek nie cofnęła się. Was wśród tych całych krzyków oraz mnóstwa przechodniów, którzy nawet nie zatrzymywali się, tylko rzuciwszy okiem na sytuację ruszali dalej, nikt was nie zauważył, ani nie usłyszał. Staliście więc nadal przypatrując się temu wszystkiemu. Najwyraźniej kobiety chciały dołączyć do systemu handlowego. Chciały wejść do świątyni pieniądza i wolnego rynku. Strażnik ich jednak tam nie wpuszczał i twardo trzymał się otrzymanych poleceń.

[Tamaki Hyūga]

Wraz z Kisuke udało się nam przedrzeć przez tłum i zbliżyliśmy się do grupki, która zwróciła wcześniej naszą uwagę i słysząc ową kłótnie byłam nieco zmieszana i zbita z tropu. Odgłosy jakie do nas dotarły brzmiały kompletnie jakby kobieta została napadnięta czy jakby strażnicy zrobili jej jakąś krzywdę, jednak po wyłapania części rozmowy wywnioskowałam z tego że w rzeczywistości strażnicy jedynie wykonywali swoją pracę. Niewdzięczną bo niewdzięczną, ale jednak takie mieli rozkazy i mieli je wykonywać. Tacy strażnicy nie mieli tego komfortu co ja, nie mogli odmówić wykonania zadania jakie ktoś im chciał zlecić. No, przynajmniej nie bez poważnych konsekwencji. Cieszył mnie fakt że byłam sama sobie sterem, żeglarzem i okrętem i mogłam w pewnym sensie robić co mi się żywnie podobało. Wyrwałam się jednak z mojej chwilowej refleksji i spojrzałam pytająco na Kisuke dezaktywując przy tym Byakugana, ponieważ nie wyglądało na to aby był mi w tej chwili potrzebny.
- Co o tym sądzisz? Niewiele możemy tak po prawdzie tutaj zdziałać. Prawo jest dość jasne i raczej nie widzę sensu w sprzeciwianiu się straży miejskiej w biały dzień... Poczekaj, sprawdzę coś jeszcze, tak na wszelki wypadek. - zwróciłam się do chłopaka po czym coś mnie tknęło i udałam się w kierunku powieszonego kawałka pergaminu, chcąc go zbadać własnymi oczyma aby upewnić się czy jest to oryginalny dokument wywieszony przez władze miasta i czy rzeczywiście informuje on o tym o czym wspomniał strażnik czy może jest to jakieś niecne oszustwo. Podchodzę do kartki i studiuję ją bardzo uważnie, sprawdzam czy jest na niej zamieszczona jakaś pieczęć władzy czy cokolwiek co by mogło potwierdzać autentyczność dokumentu.


[uhide=Kisuke, Harikotto, Tamaki Hyūga]Poziom chakry: 100%

Użyte techniki:
BRAK

KP:

KEKKEI GENKAI: Byakugan (B)
NATURA CHAKRY: Suiton (D)
STYLE WALKI:

• Jūken (C)

UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA: 50
  WYTRZYMAŁOŚĆ: 65
  SZYBKOŚĆ: 130
  PERCEPCJA: 74
  PSYCHIKA: 1
  KONSEKWENCJA: 1
  SIŁA CHAKRY: 0

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 319
KONTROLA CHAKRY: C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 106%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU E
  KLANOWE B
  STYLE WALKI 1 (D)
  • --- Jūken (A)
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU: E
  FūINJUTSU: E
  ELEMENTARNE
  • SUITON: D

Znane techniki:

KLANOWE:

• - (D) Rirīsu
  - (D) Shōtei
  - (D) Mizu Hari
  - (D) Hakke Jūroku Shō
  - (C) Hakke Sanjūni Shō
  - (C) Hakke Kūshō
  - (C) Jūkenpō Ichigekishin
  - (C) Shōtei Tantō (WT)
  - (C) Jūken Taihō (WT)
  - (B) Hakke Rokujūyon Shō
  - (B) Hakke Kūhekishō
  - (B) Hakkeshō Kaiten

NINJUTSU:

• - (E) Bunshin no Jutsu
  - (E) Henge no Jutsu
  - (E) Kai
  - (E) Kawarimi no Jutsu
  - (E) Kinobori no Waza
  - (E) Suimen Hoko no Waza
  - (E) Nawanuke no Jutsu

SUITON

• - (D) Suiton: Kirigakure no Jutsu
  - (D) Suiton: Teppōuo
  - (D) Suiton: Mizutetsu no Jutsu

FŪINJUTSU:

• - (D) Fūin no Jutsu

TAIJUTSU:

Ekwipunek:

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Czarny płaszcz z kapturem
- Kabura na prawym udzie
- Kabura na lewym udzie
- Torba przy pasie z tyłu po lewej stronie
- Manierka z symbolem Suitonu przy pasie
- Sztylet przy pasie
PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Kabura na lewym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Kabura na prawym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Torba[51,25/80]:
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 2 kunaie z naklejoną notką świetlną [13]
- 3 shurikeny [9]
- 2 bojowa pigułka żywnościowa [2]
- 2 pigułki ze skrzepniętą krwią [2]
- 5 metrów Bandaża [2,5]
- 10 metrów liny juchtowej [7,5]
- 3 metry liny metalowej [2,25]
- zestaw wytrychów [15]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [1/15]
- Dzwonek wietrzny Furin (Święta 2020 nieużyte) [1]

---

Kieszonka w płaszczu [0/15]

---

Mały zwój [0/75]
Mały zwój [0/75]

[/uhide]

[Kisuke]

Pozycja shinobi w społeczeństwa była w istocie niezwykła. Sam fakt posiadania umiejętności kontroli chakry sprawiał, że dla zwykłych ludzi ich czyny mogły dorównywać praktycznie bogom. Oczywiście tyczyło się to zazwyczaj skrajnych przypadków, bo nie każdy ninja osiągał taki pułap. Jednak nawet Ci początkujący, co potrafili wytworzyć jakąś kulę ognia albo wykorzystać jakoś dowolny inny żywioł, stawali się o wiele potężniejsi. To zaś pozwalało im na osiąganie swoich celów znacznie łatwiej niż prostym obywatelom. Niektórzy mogli mieć do nich za to żal, że już na samym starcie zostali tak wywyższeni. Jednak Kisuke zawsze starał się korzystać ze swoich zdolności aby pomagać innym. Nigdy nie obnosił się z tego powodu, ale podobnie jak bogacze często podkreślali swoje bogactwo, tak i wielu ninja gardziło niższymi warstwami. Tymczasem wszyscy byli częścią tego samego społeczeństwa. Każdy z nich pragnął przeżyć swoje życie jak najlepiej. Jedni mogli tego dokonać bez przeszkód, inny przez całe swoje życie musieli walczyć o swoje.

Wspólne działania wielu ludzi przyczyniały się jednak w ostatecznym rozrachunku do budowania silniejszego społeczeństwa. Bogaci kumulując swój kapitał i odpowiednio go inwestując sprawiają, że biedniejsza część jest w stanie swoimi wysiłkami zarobić na swoje utrzymanie. Praca tych drugich natomiast sprawiała, że powstawało coraz więcej dóbr, w ostateczności podnosząc poziom życia wszystkich. Nie zawsze działało to tak jak w ząłożeniach, dlatego koniecznym było aby lokalna władza kontrolowała ten proceder, również na tym sporo zyskując. W ten sposób Liderzy doprowadzali do umocnienia swojego panowania w regionie, a przez swoją politykę, także i na świecie. Właśnie taka kontrola sprawiła, że powstał obecny problem. Konflikt pomiędzy kobietami a dwójką strażników wynikł z powodu braku stosownego pozwolenia. Jak wiadomo, była to podstawa aby móc legalnie działać. Bez przepustki nie ma handlu, a bez handlu nie ma pieniędzy, a bez pieniędzy nie ma na jedzenie, a bez jedzenia... Nie ma jedzenia.

-No ok- Odparł, wsłuchując się w dalszą część rozmowy pomiędzy strażnikami i kobietami. Rzeczywiście wszystko wskazywało na to, że niewiele tutaj można zrobić. Kisuke nie był zaznajomiony z obowiązującym tutaj prawem, nie miał też właściwie żadnej mocy sprawczej. Jego ranga nic tutaj nie znaczyła, a z całą pewnością nikt nie słyszał o takim początkującym ninja. Pozostało mu więc podążyć śladami sławniejszej i bardziej doświadczonej wojowniczki. Jej plan wydawał się sensowny, upewnić się, że wszystko przebiega zgodnie z prawem z zawieszony pergamin jest prawdziwym ogłoszeniem. Wszystko wskazywało, że dokładnie tak jest, no i po co ktoś miałby się podszywać pod strażników. Przecież to bezsensu. No chyba, że tych dwóch próbuje kogoś oszukać i zdobyć nieco monet. Plan bardzo absurdalny i Hiroe nie widział żadnych podstaw aby ingerować w taką rozmowę. Może w Kaigan odważyłby się wtrącić, ale tam miałby pewien autorytet. Tutaj był właściwie nikim.

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Kisuke Misja C
10/45 Jako shinobi próbowaliście budować silniejsze i trwalsze społeczeństwo. Aby to osiągnąć zazwyczaj byliście wysyłani, aby wyeliminować, czy po prostu zabić jednostki, które nie mieściły się w nawiasie społeczeństwa. Jeśli bowiem kogoś system nie uwzględnił, lub jest dla systemu niewygodny, dużo wygodniej jest go wyeliminować, niż zmieniać system. System jest przecież idealny takim jakim jest i jeśli ktoś się w nim nie mieści, to tylko jego wina. W żadnym wypadku nie jest to wina systemu. Zresztą nawet jeśli by była, systemu nie da się zmienić. Nie da się, prawda?

Być może nie byliście w Ryuzaku oficjalnie stróżami prawa, ani w żaden sposób podlegli tutejszym władzom, jednak doskonale potrafiliście zrozumieć strażników, broniących biednym ludziom wstępu do świątyni handlu i konsumpcjonizmu. Zapewne nie raz wykonywaliście rozkazy, z którymi nie do końca się zgadzaliście, czy których nie do końca rozumieliście. Być może wykonując te rozkazy widzieliście, jak wasze czyny sprawiają innym krzywdę i ból. Być może uważaliście, że zarówno wy wtedy, jak i strażnicy obecnie, nie mogliście z tym niczego zrobić. Wy tylko wykonujecie rozkazy, to nie wasza wina. Przecież nie jesteście w stanie zmienić całego świata, który jest zaprojektowany w ten sposób. Po prostu nie jesteście w stanie, prawda?

Z inicjatywy Tamaki przyjrzeliście się pergaminowi zawieszonemu na ścianie, który wcześniej wskazał strażnik. Okazało się, że miał on rację. Może nie zacytował treści dosłownie, ale przekaz był jasny. Aby móc handlować na targowisku, należy posiadać odpowiednią przepustkę, którą można zdobyć u odpowiedniego urzędnika. Można, albo nie można, bowiem jak widzieliście owe kobiety żadnej przepustki nie miały i z tego wziął się cały problem. Z tego, albo z tego, że po prostu nie miały co jeść i aby przetrwać zimę po prostu musiały sprzedać swoje towary.
- Panie władzo, najmilszy, błagam. Męża ja już lata temu pochowałam. Jedyna córka wraz z zięciem umarła na febrę. Pół wioski zachorowało. U nas nic już nie ma. Jeśli nie sprzedamy tego tutaj, to biada nam. Proszę, proooszęęęę! - krzyczała dalej starsza kobieta.
- Nie można. Chciałbym inaczej, ale puszczę was, to robotę stracę. Nie mogę i już. Ja też chcę mieć co do garnka włożyć! Idźcie stąd już lepiej. Ruch tamujecie. - odpowiedział strażnik.
- Babciu, przestań się mazać. To nic nie da. Te gnoje serca nie mają. Ich nie obchodzi śmierć mamy i taty. Ich obchodzą tylko ich grube brzuchy. Ich obchodzi, żeby ruchu nie tamować! To jest najważniejsze! Niech bogaci handlują, a biednym stryczek na drzewie jedynie zafundują! Ba! Nawet na sznur im szkoda, głodem nas chcą wziąć! - włączyła się do dyskusji młodsza kobieta wyraźnie już zdenerwowana i zła wręcz do granic możliwości.
- Panienko. Ostrzegam uczciwie. Kolejna zniewaga funkcjonariusza na służbie spotka się z poważnymi konsekwencjami. Proszę zabierzcie swoją babcie. Niczego tutaj nie wskóracie. - również zdenerwowanym, wręcz chłodnym tonem odpowiedział strażnik.
- Funkcjonariusza obrażam?! Ja tu funkcjonariusza nie widzę. Tylko chuj jakiś stoi jak kat i czeka, aż pomrzemy! Chuje poborcy podatków wszystko nam zabrali, a teraz kolejne chuje myślą, że są lepsi, bo mogą jeść mięso co drugi dzień, a nie dwa razy do roku?! Sram na taką władzę! - wykrzyczała głośno dziewczyna, w reakcji na co dwóch strażników pochyliło włócznię w jej stronę, a znudzony wcześniej strażnik, który oglądał niebo, skupił swoją uwagę na krzykaczce i wyciągnął kunaia. Dziewczyna uczyniła to samo, wyciągając starą i pordzewiałą już broń.

[Kisuke]

Prawo było prawem i dotyczyło wszystkich. Nie wszyscy widzieli siebie w ramach obowiązujących przepisów, próbując najczęściej naginać je dla własnej korzyści. Wszelkiej maści bandyci, złodzieje i oszuści żerowali na zdrowej tkance społeczeństwa, krzywdząc i działając na szkodę innych. Właśnie od kontrolowania takich potrzebni byli Ci, którzy są gotów bronić swojego domu, swojego rodu i swojej prowincji. Na straży porządku i prawa stoją oni, shinobi, gotowi poświęcić swoje zdrowie oraz życie, aby innym żyło się lepiej.

Ale jak to jest żyć w obecnym systemie, dobrze? Zdaniem Kisuke to nie tak, że dobrze, albo że niedobrze. Gdyby miał powiedzieć co ceni sobie w życiu najbardziej, powiedziałby, że klan. Klan, który podał mu pomocną dłoń, kiedy sobie nie radził, kiedy był sam. Co ciekawe to właśnie władza najlepiej rozwiązuje problemy. Chodzi o to, że kiedy postępuje się zgodnie z wolą rodu, to bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzecz, które pomaga się społeczeństwu rozwijać. Hiroe miał szczęście, by tak rzecz, ponieważ on je znalazł i dziękuje swojemu klanowi. Dziękuje mu, klan to ludzie, klan to społeczeństwo, klan to szansa dla wszystkich! Wielu ludzi pyta go o to samo. Ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz tą radość posłuszeństwa wobec systemu? A on odpowiada, że to proste. To umiłowanie rodu. To właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład pilnuje porządku, a jutro - kto wie? Dlaczego by nie - oddać się pracy społecznej i będzie, ot, choćby, szpiegować i polować na wrogów.

-Pozabijają się- Rzucił Kisuke do swojej towarzyszki i ruszył w stronę kłócących się. Miał zamiar zainterweniować w tym sporze. Jego jurysdykcja, jako wysłannika klanu tutaj nie obowiązywała, ale jako przykładny ninja nie widział innej możliwości niż zareagować. Strażnicy mieli stać na straży porządku i pilnować aby wszyscy podlegali tym samym prawom. Natomiast tych dwóch chyba zaczynało zbyt mocno się zagalopowywać. W ruch poszły włócznie, tak samo krzykacza dobyła swojej broni, gotowa bronić swojego prawa do życia.

-Ale po co te nerwy? Jestem pewien, że dojdziemy do porozumienia w tej sprawie i przemoc nie będzie potrzebna- Odezwał się gdy był już blisko. Uniósł także swoje dłonie na wysokość bioder, tak aby były dobrze widoczne i kilkukrotnie wykonał gest, który miał zasugerować aby nieco obniżyli oni niepotrzebną temperaturę tego sporu.

[Tamaki Hyūga]

Po dokładnej inspekcji kartki z obwieszczeniem, musiałam stwierdzić że w żadnym stopniu nie wygląda ono fałszywie, więc ciężko było się czegokolwiek tutaj uczepić. Rozejrzałam się jeszcze dodatkowo po najbliższej okolicy, patrząc na kolejnych osobach, który przychodziły do mekki handlu. Kolejne twarze migały mi przed oczyma, jednak teraz cała fasada prawości była na swoim miejscu. Nie widziałam żadnych szemranych interesów, nie widziałam złodziei, którzy żerowali na nieuważnych przechodniach ani tych co korzystali z wszechobecnego hałasu i zamieszania aby podwędzić coś ze straganów czy wozów kupieckich. Nie widziałam również tych których próbowali wzbogacić się za pomocą oszustw, których znajdowali się po obu stronach barykady handlowej. Teraz wszystko wydawało się ładne i piękne, niestety tylko i wyłącznie dlatego że nie widziało się tego co w trawie piszczy.
W trakcie kiedy ja byłam nieco zajęta przemyśleniami i reflektowaniem nad rzeczywistością w której przyszło nam egzystować, rozmowa pomiędzy kobietami i strażnikami nabierała rozpędu a także wydawało mi się że powoli schodziła ona na złe tory. Wróciłam szybko do Kisuke i skinęłam głową słysząc jego spostrzeżenie i widząc jak broń została wyciągnięta na światło dzienne. Razem z moim kompanem podeszliśmy do zbiorowiska starając się załagodzić sytuację. Dwójka strażników z wyciągniętymi w stronę kobiet włóczniami nie wzbudzała we mnie wątpliwości, pewnie zwykli szeregowi żołnierze straży miejskiej, szczególną uwagę zwróciłam na ostatniego mężczyznę, który do tej pory pozostawał raczej w cieniu i nie interesował się kłótnią z kobietami, jednak teraz wyraźnie bardziej zainteresowany, przeniósł swoją uwagę na młodszą z kobiet i również przygotował broń, jednak w przeciwieństwie do swoich kompanów, on przygotował kunai a nie włócznię, możliwe że posiadał on jakieś umiejętności w zakresie sztuki shinobi, więc trzeba będzie na niego szczególnie uważać. Z drugiej strony zaś stała młoda dziewczyna a za broń służył jej stary, zardzewiały kunai.
Z jednej strony była to broń ninja, jednak z drugiej strony w przypadku jakby dziewczyna była wyszkolona to nie powinna mieć większych problemów ze zdobyciem jakichś, choćby szczątkowych funduszy, dzięki którym mogłaby umożliwić babce handlowanie na targowisku. Lecz nigdy nie wiadomo, na nią również trzeba uważać.
- Dokładnie, nie ma sensu aby bronie szły w ruch. Jesteśmy w środku miasta, nie trzeba od razu uciekać się do przemocy. - powiedziałam wchodząc pomiędzy obie grupy i zerkając to na kobiety z gminu, to na niedowartościowanych strażników z kruchym ego.





[uhide=Kisuke, Harikotto, Tamaki Hyūga]Poziom chakry: 100%

Użyte techniki:
BRAK

KP:

KEKKEI GENKAI: Byakugan (B)
NATURA CHAKRY: Suiton (D)
STYLE WALKI:

• Jūken (C)

UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA: 50
  WYTRZYMAŁOŚĆ: 65
  SZYBKOŚĆ: 130
  PERCEPCJA: 74
  PSYCHIKA: 1
  KONSEKWENCJA: 1
  SIŁA CHAKRY: 0

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 319
KONTROLA CHAKRY: C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 106%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU E
  KLANOWE B
  STYLE WALKI 1 (D)
  • --- Jūken (A)
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU: E
  FūINJUTSU: E
  ELEMENTARNE
  • SUITON: D

Znane techniki:

KLANOWE:

• - (D) Rirīsu
  - (D) Shōtei
  - (D) Mizu Hari
  - (D) Hakke Jūroku Shō
  - (C) Hakke Sanjūni Shō
  - (C) Hakke Kūshō
  - (C) Jūkenpō Ichigekishin
  - (C) Shōtei Tantō (WT)
  - (C) Jūken Taihō (WT)
  - (B) Hakke Rokujūyon Shō
  - (B) Hakke Kūhekishō
  - (B) Hakkeshō Kaiten

NINJUTSU:

• - (E) Bunshin no Jutsu
  - (E) Henge no Jutsu
  - (E) Kai
  - (E) Kawarimi no Jutsu
  - (E) Kinobori no Waza
  - (E) Suimen Hoko no Waza
  - (E) Nawanuke no Jutsu

SUITON

• - (D) Suiton: Kirigakure no Jutsu
  - (D) Suiton: Teppōuo
  - (D) Suiton: Mizutetsu no Jutsu

FŪINJUTSU:

• - (D) Fūin no Jutsu

TAIJUTSU:

Ekwipunek:

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Czarny płaszcz z kapturem
- Kabura na prawym udzie
- Kabura na lewym udzie
- Torba przy pasie z tyłu po lewej stronie
- Manierka z symbolem Suitonu przy pasie
- Sztylet przy pasie
PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Kabura na lewym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Kabura na prawym udzie[30/30]:
- 4 shurikeny [12]
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 10 metalowych kulek [5]

---

Torba[51,25/80]:
- 2 kunaie z naklejoną notką wybuchową [13]
- 2 kunaie z naklejoną notką świetlną [13]
- 3 shurikeny [9]
- 2 bojowa pigułka żywnościowa [2]
- 2 pigułki ze skrzepniętą krwią [2]
- 5 metrów Bandaża [2,5]
- 10 metrów liny juchtowej [7,5]
- 3 metry liny metalowej [2,25]
- zestaw wytrychów [15]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [10/15]
- 1 mały zwój [10]

---

Kieszonka w płaszczu [1/15]
- Dzwonek wietrzny Furin (Święta 2020 nieużyte) [1]

---

Kieszonka w płaszczu [0/15]

---

Mały zwój [0/75]
Mały zwój [0/75]

[/uhide]