Karczma Onigiri

[Papyrus]

Podsłuchiwanie? Faktycznie, mężczyzna sam się do tego przyznał. Oznaczało to że miał już Numę na oku od jakiegoś czasu. Śledzony odkąd pełnomocnicy Garou wydali mu taki rozkaz. Z pewnością wydarzenia na Kami no Hikage wpłynęły na rozpoznawalność młodzieńca przez pewne środowiska i w efekcie na samą decyzję o jego rekrutacją. Nawet jeśli nie był aż tak przydatny na miejscu, to nadal miał inne zalety i inne umiejętności.
- Niewielkie ich ilości staraliśmy się sukcesywnie ewakuować na miesiące przed akcją Głównie rodziny ninja Dohito, żeby nie mogli ich użyć jako zakładników. Więc ich tak będzie ich mniej niż zazwyczaj. - odrzekł. Kolesiostwo? Rodzinki rebeliantów mają zapewniony wakat w bezpiecznym ośrodku z dala od wybuchów? Miało to chyba sens z taktycznego punktu widzenia, dla dobra powstania warto było trzymać z daleka od Haretsu osoby które mogłyby posłużyć do manipulacji. Po takich szczegółach można było odnieść wrażenie, że wszystko jest dobrze zaplanowane, a walczący - przygotowani.
- Wszystko zacznie się za kilka dni. W Kozan, stolicy Tsurai. Szukaj baru "Smak", ale bądź w tym dyskretny. Będzie zamknięte, dopóki nie zapukasz pięć razy z sekundowym odstępem pomiędzy każdym puknięciem. Tam zostanie wyjaśniona cała reszta. - rzekł mężczyzna, wstając z miejsca i pochylając głowę. Lekko, w ramach pożegnania.
- Już nie zaprzątam głowy. Do zobaczenia. I dziękuję. - uśmiech mężczyzny był ostatnią rzeczą którą Numa zobaczył przed wyjściem mężczyzny z osłoniętego kotarą kącika. Następnie kilka długich kroków i tyle, nie było go. Wyszedł, poszedł w miasto w bliżej nieokreślonym celu. Może żeby móc szukać kolejnych potencjalnych najemników?

[Numa]

Numa przysłuchiwał się rozmowie do końca starając się zrozumieć wszystko najdokładniej, w sumie wpakował się w swoiste zadanie które nawet nie do końca gwarantowało zysk, co miał na obronę swojej głupoty. Dalej jednak pojawił się problem w postaci zwykłego rozumowania Numy. - Zaraz czy on powiedział że już powoli ewakuują wybranych... Ale to wzbudzi podejrzenia, przecież coś takiego może wręcz spierdzielić im cały przewrót. Haretsu penie również zbierają siły... To może się źle skończyć... - Zdał sobie sprawę bardzo szybko przez co nawet nic nie mówił do swojego gościa. W tym momencie Numa zdał sobie sprawę że to nie będzie wycieczka do cyrku. A sam przewrót może odbyć się bardzo dziwnie. Może nawet się nie powieść, w tym przypadku miał nawet przeczucie iż są na to spore szanse. Choć fakt zależy ile tych rodzin, sprawa jednak była nienajlepsza. Numie średnio się to podobało, co jednak mógł zrobić. Raczej niewiele. Szczególnie że już po fakcie. Teraz jednak bardziej musiał zadbać o siebie zwiększyć swoje szanse. Dlatego wyszedł z karczmy i ruszył uzbroić się odpowiednio do zadania.

/nmm\

[Yotsu]

Przygodę czas zacząć!!! - pomyślał Yotsu stojąc przed budynkiem lokalu. Wprost nie mógł się doczekać pierwszych misji, zadań czy innych zleceń. Z tego całego podekscytowania nie mógł się powstrzymać przed użyciem swego rodzaju leku rozluźniającego głowę. Przekraczając prób drzwi zatrzymał się na moment by dokładnie się rozejrzeć i wybrać najlepsze dla siebie miejsce. Po paru sekundach w końcu je znalazł. Było dla niego idealne ponieważ sąsiednie pokoiki czy też stoliki byłe wolne. Mężczyzna miał więc dużo swobody jeżeli chodzi o przestrzeganie pewnych norm zachowań. Zbytnio nie hałasować, pić z umiarem bo ludzie patrzą. To wszystko jego nie dotyczyło aż tak bardzo. Usiadł przy stoliku i cierpliwie czekał aż jedna z kelnerek do niego podejdzie. Gdy ta w końcu znalazła dla niego czas jedyne co zamówił Yotsu była jedna butelka sake, która została mu doniesiona niemal natychmiast po złożeniu zamówienia. Trunek od razu przelał do sakuzaki dosłownie ile się dało. Chwycił ręką za zaczynie, uniósł ku górze i krzycząc na cały lokal "KAMPAI!!!" wypił pierwszą kolejkę ze smakiem i zadowoleniem na twarzy. Po chwili zadumy przystąpił do rozlania sobie kolejnej kolejki.

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
1/15 Kiedy z Twoich ust wydobył się głośny okrzyk, kilka osób w knajpie odpowiedziało tym samym i uniosło w górę swoje naczynka po czym tak samo jak Ty przechylili je do dna i zaczęli rozlewać następne kolejki. Atmosfera była dość przyjemna, nie było zbyt wielu klientów, a Ci których widziałeś zdawali się w miarę normalni, chociaż widać było po czerwonych nosach i policzkach, że lubią imprezy takie jak trunki - mocne.
Kelnerka która podała Ci wcześniej butelkę, przechadzała się co chwilę między stolikami co i raz przecierając je szmatką lub zabierając puste butelki czy talerze. Może to przez Sakę ale zdawało Ci się, że co jakiś czas zerkała w Twoją stronę z delikatnym uśmiechem, a przyznać należało, że była przepiękną osóbką o cudownym uśmiechu i ślicznych oczach.
Nami! Szybko, chodź na zaplecze! - gruby, męski głos dobiegł zza kotary skrywającej wejście na tyły baru. Dziewczyna z lekko zdziwioną miną wbiegła tam i zaczęła dość głośno lamentować nad tym co się właśnie wydarzyło.
O nie, ojcze! Jest złamana! Jak teraz odbierzemy dostawę? Ty nie możesz pojechać, ja nie dam rady, Ty nie staniesz za barem z taką nogą! O nie, co my teraz zrobimy?! - zdawało Ci się, że dziewczyna zaczęła nawet płakać, jednak nie widząc jej nie mogłeś tego stwierdzić z całą pewnością.
Do baru zaczęli wchodzić kolejni klienci, zaś Ci którzy już tu byli co chwilę nawoływali za kelnerką, aby ta doniosła im jakieś przysmaki lub trunki.

[Yotsu]

Yotsu nie spodziewał się, że jego toast aż tak udzieli się innym ludziom. Najzwyczajniej w świece taki miał zwyczaj picia gdy robił to samemu. Rzadko kiedy jednak aż tak udawało mu się porywać tłumy. Był to dla niego pozytywny bodziec, taka zachęta aby jeszcze szybciej wypić kolejną kolejkę. Zrobił to w ten sam sposób, a każda taka reakcja klientów jeszcze bardziej nakręcała mężczyznę przy okazji podkręcając tempo w jakim opróżniał butelkę. Sielankę przerwała sytuacja, w której to jakiś nieznany mu męski głos dość głośno i słyszalnie wezwał na zaplecze obsługującą go kelnerkę. Słysząc cały ich dialog a później nawet płacz biednej dziewczyny Yotsu już wiedział, że chyba stało się coś złego. Na początku ignorował ten fakt, w końcu nie jego sprawa. Butelka sake była dla niego ważniejsza na ten moment. Jednak z każdym kolejnym spojrzeniem na trunek jego poczucie winy za brak reakcji coraz bardziej go przytłaczało. Rzucał okiem raz na napój raz na drzwi od zaplecza. Bił się z myślami co tu zrobić. Wygrało w końcu jego serduszko co zdecydowanie nie podobało się jego rozumowi. Był zły sam na siebie, że tak wybrał. Niechętnie ale zdecydowanie wstał i podszedł do drzwi od zaplecza. Zapukał trzy razy, uchylając przy tym delikatnie drzwi i mówiąc zmęczonym głosem:
-Przepraszam, czy coś się stało?

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
3/15 W knajpie narastał hałas, okrzyki i coraz częściej słychać było odgłosy obijanego o siebie szkła. W całym tym zamieszaniu, tylko Ty zdecydowałeś się podnieść i zainteresować nieszczęściem właścicieli dobytku, którzy nie pojawiali się przy ladzie już od dłuższej chwili przez co kilka osób zaczęło się niecierpliwić.
Kiedy zajrzałeś na zaplecze, ujrzałeś kelnerkę klęczącą przy starszym mężczyźnie, który najwyraźniej poślizgnął się na mokrej podłodze i dość niefortunnie złamał nogę. Widziałeś uwypuklenie pod skóra na nodze, nie wyglądało to zbyt dobrze ale mężczyzna przynajmniej nie cierpiał zbyt mocno, widziałeś tylko lekki grymas na jego twarzy.
Młoda dziewczyna odwróciła ku Tobie swoje śliczne oczy i ze zmartwioną miną oznajmiła, że nie mają jak odebrać dostawy z centrum miasta. Właściciel, jej ojciec miał zabrać wóz z osiołkiem zza knajpy i odebrać kilka worków jedzenia oraz kilka beczek trunków, inaczej knajpa nie będzie miała czym uraczyć żadnego gościa.
A Pan? Czy za stosowną opłatą nie zgodziłby się Pan nam pomóc? Nie mamy innego wyjścia, a nie chcemy wyprosić gości przez brak zapasów. - głos ślicznej dziewczyny lekko się łamał, a w jej cudowne oczy wwiercały się w Ciebie błagalnie, jak gdybyś był jedynym na świecie, który mógł uratować ich z tej ciężkiej sytuacji.

[Yotsu]

Widok jaki Yotsu ujrzał po otwarciu drzwi wcale go nie zdziwił. Spodziewał się czegoś w tym stylu. Nie miał jednak takiego szczęścia w tej ruletce bo był pewien, że komuś raczej stało się coś w rękę a nie w nogę. Mężczyzna wysłuchał co śliczna kelnerka ma do powiedzenia. Jego reakcja na tą prośbę mogła być tylko jedna.

- KONIEC GORZAŁKI?! NIE MOŻE BYĆ! - powiedział dość energicznie i nutką paniki w głosie ognistowłosy.

- To poważny problem... miałem zamiar dzisiaj stąd nie wychodzić. Już chciałem zacząć układać sobie spanie przy stoliku a tu takie coś... Proszę o nic się nie martwić zajmę się wszystkim - tym razem jego wypowiedź była spokojna i opanowana i do bólu szczera.
Yotsu zaczął iść w kierunku tylnego wyjścia przy okazji stając tuż przed na chwilę aby coś jeszcze powiedzieć:
Zostawiam Pana w bardzo dobrych rękach pięknej i obytej kobiety...więc nie próbowałbym na twoim miejscu się z nią sprzeczać i udawać, że nic mi nie jest. To i tak nie przejdzie. - dodał na koniec po czym wyszedł z lokalu w poszukiwaniu wcześniej wspomnianego osła oraz wozu.

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
5/15 Młoda kelnerka uśmiechnęła się z ulgą, kiedy zgodziłeś się pomóc w tej nietypowej i trudnej sytuacji. Energicznie podniosła się z podłogi i podeszła do Ciebie, chwytając obiema, drobnymi dłońmi za Twoją jedną rękę.
Jak wspaniale! Jestem Panu taka wdzięczna! Proszę, tu jest adres piekarza, rzeźnika i... naszego znajomego od alkoholu. Osiołek i wóz stoją na tyłach karczmy. - jej słodki głos był niczym śpiew anioła, a odrobina alkoholu, którą już w siebie wlałeś zaczęła sprawiać, że dziewczyna zdawała się coraz ładniejsza.

Kiedy znalazłeś się wreszcie poza knajpą, ujrzałeś dwukołowy, drewniany wóz i stojącego niedaleko osła, który bez pośpiechu skubał trawę. Kiedy usłyszał Twoje kroki, podniósł głowę i przyjrzał Ci się uważnie, jednak gdy był pewny że jesteś obcy wrócił do swoich zajęć. Na powozie zobaczyłeś mały woreczek, z którego wystawała pomarańczowa marchewka, którą zapewne właściciele karczmy karmili zwierzaka, by ten był bardziej posłuszny.
Na kartce którą dostałeś od kelnerki odczytałeś wszystkie trzy adresy. Dwa z nich były w ścisłym centrum osady, zaś ostatni, najważniejszy bo związany a alkoholem wskazywał miejsce... to samo gdzie rzeźnik ale z dopiskiem "podziemia". Czyżby rzeźnik trudnił się nie tylko w krojeniu zwierząt? Tego zapewne będziesz musiał dowiedzieć się sam o ile zdołasz zaciągnąć osła do roboty - póki co nie wyglądał na chętnego do ruszenia się z miejsca.

[Yotsu]

Podekscytowany i pewny siebie Yotsu opuścił budynek karczmy aby wykonać powierzone mu zadanie. Zapoznał się z karteczką i zapamiętał wszystkie wskazówki. Zwłaszcza tą o rzeźniku i nie dlatego, że trochę podejrzana ale to właśnie stamtąd ma odebrać swój ulubiony rodzaj napojów procentowych. Mimo, że dopiero rozpoczął to już pojawił się pierwszy problem. Osioł jest, wóz jest tylko są osobno i właśnie to sprawia kłopot. Całe szczęście wozie było smakowite pomarańczowe warzywo, które pewnie z chęcią spróbowało by zwierze obok. Mężczyzna złapał w swoją dłoń marchewkę i podszedł z nią do osła zagadując go przy okazji słodkim i uroczym głosem jakby rozmawiał z niemowlakiem. Będąc dostatecznie blisko wyciągnął dłoń, która trzymała warzywo i dosłownie kusił osła aby ten do niego podszedł. Gdy zwierze zbliżało się do czerwonowłosego ten cofał się w kierunku wozu. W ten sposób chciał zmusić osiołka aby ten podszedł dostatecznie blisko środka transportu aby móc go do niego zaprzęgnąć. Gdy tylko mu się udało samemu wsiadł na wóz i rozpoczął podróż zaczynając oczywiście od rzeźnika alkoholika.

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
7/15 Osły znane są z wielu rzeczy... nie oszukujmy się, osły znane są tylko z upartości! Cóż więc mógł zrobić stojący przed Tobą osiłek, kiedy zauważył że chcesz zaprząc go do ciężkiego wozu? Oczywiście, że musiał odmówić, taka jest ośla natura. Tutaj jednak sprawy potoczyły się inaczej dzięki niesamowitej sztuczce z marchewką. Kiedy zwierz ujrzało ją, w jego oczach ujrzałeś coś w rodzaju hipnozy, tak jakby ośli móżdżek powtarzał teraz jedynie "marchewka" i "zjeść".

Po krótkim czasie mogłeś więc ruszać w drogę z zadowolonym osiołkiem u boku, a kierując się wskazówkami otrzymanymi od kelnerki, zszedłeś do jednej z węższych uliczek o mało przyjemnym wyglądzie i zapachu. Może nie były to slumsy ale widać było, że z pewnością zadatki na takie miano były. Osiołek co jakiś czas poparskiwał z niewiadomych przyczyn ale na szczęście nie obijał się, nie zatrzymywał i nie robił problemów mimo mało dogodnych warunków.
Po około piętnastu minutach marszu dotarliście do w większości chyba opuszczonej części ulicy, gdzie co jakiś czas słychać było jedynie dziwne, przerywane i nieregularne walenie czymś ciężkim. Budynek z którego dochodziły dziwne hałasy miał trzy osobne wejścia na parterze oraz dwa na górze, do których wchodziło się schodkami umiejscowionymi na bocznej ścieni budynku. Tylko środkowe wejście z tych dolnych było otwarte, zewnętrzne zabite były deskami i z całą pewnością od dawna nikt tam nie zaglądał. Wyglądało na to, że to właśnie tutaj znajdował się rzeźnik i przypuszczenia te mogłeś w łatwy sposób potwierdzić po prostu zaglądając do środka. Znajdowała się tam długa, "biała" lada na której rozłożone było mnóstwo kawałków mięsa, ociekającego niekiedy świeżą jeszcze krwią. Na upartego można byłoby stwierdzić, że porcje te są jakoś ułożone, ale Ty dobrze wiedziałeś że mężczyzna raczej niechlujnie rzucał je jedno na drugim. Co do samego właściciela to był on niesamowicie gruby i ciężko było uwierzyć w to, że jego ręce są w ogóle w stanie wykonywać tak szybkie i precyzyjne ruchy nożem. Po chwili nawet nie ruszając głową, podniósł wzrok i rzucił podejrzliwe pytanie "czego?", mierząc Cię wzrokiem, a następnie przeskakując na towarzyszące Ci zwierze.

[Yotsu]

Zdecydowanie podejrzana dzielnica. Zdecydowanie podejrzany lokal. Zdecydowanie podejrzany właściciel rzeźnik. Mimo to cała ta otoczka jakimś cudem umknęła uwadze Yostu, który był skupiony tylko i wyłącznie na alkoholu. Złowrogie spojrzenie nie zrobiło na nim najmniejszego wrażenia po prostu je olał. Jednak gdy ten przeniósł je na towarzyszące mu zwierze musiał zareagować i dać jasno do zrozumienia, że osiołek całkowicie nie powinien go interesować. Mężczyzna przesunął się parę kroczków tak by zasłonić osła przed oczami właścicielka monopolowej-rzeźni. Następnie rozpoczął chód w kierunku lady mówiąc spokojnie i elegancko:
-Przysyła mnie pewien mężczyzna i urocza młoda dama z karczmy Onigiri. Wynajęli mnie abym odebrał towar od ich dostawców więc powinien już Pan wiedzieć po co przyszedłem? - powiedział czerwonowłosy kończąc swoją wypowiedź delikatnym i sugestywnym uśmiechem.

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
9/15 Rzeźnik ciągle trzymając w dłoni tasak, wpatrywał się w Ciebie podejrzliwie jakby analizował to co powiedziałeś. Ponownie rzucił spojrzenie na osła, na cały powóz który ten ciągnął i z całą pewnością rozpoznał je skoro właściciele karczmy pojawiają się tu od dawna z tym samym osłem i tym samym wozem.
Taa? Dziwne, bo przez ostatnich dziesięć lat przychodzili tu osobiście. Mam uwierzyć, że od tak poprosili obcego o załatwienie ważnych spraw? Prędzej wydaje mi się kolego, że podwędziłeś osła i wóz, a teraz chcesz jeszcze okraść mnie z towaru i zniknąć cholera wie gdzie. - na koniec tasak uderzył w blat, wbijając się w niego na sztorc.
Ciężko było dziwić się mężczyźnie, że jest tak podejrzliwi. Mieszkając w takiej okolicy i zajmując się interesami nie do końca legalnymi, trzeba było mieć oczy szeroko otwarte i głowę na karku by nie dać się rozszyfrować i przymknąć albo co gorsza, zabić.
Nagle zza kotarki prowadzącej na zaplecze, wyłonił się drugi mężczyzna. Wielkie było Twoje zdziwienie, kiedy stwierdziłeś, że jest on bratem bliźniakiem tego ogromnego, spasionego, zalanego tłuszczem rzeźnika. Ich dwójka z pewnością ważyła tyle co dziesięciu, przeciętnych mieszkańców wioski, a spojrzenia jakimi Cię "obdarowywali" nie należały do najmilszych.
Drugi z mężczyzn również zwrócił uwagę na znajome zwierzę oraz powóz, jednak w tej sytuacji musiał zdać się na osąd brata, który chyba nie był zadowolony z Twojego pojawienia się. Teraz więc stałeś sam, w podejrzanym budynku, w podejrzanej dzielnicy, naprzeciwko dwóch, ogromnych i póki co nieprzyjaźnie nastawionych, uzbrojonych mężczyzn przeświadczonych o tym, ze przybyłeś by zadziałać na ich szkodę.

[Yotsu]

To co wydarzyło się po wypowiedzi czerwonowłosego było tym czego uniknąć chciał mężczyzna wypowiadając te słowa. Sytuacja robiła się coraz bardziej napięta i nerwowa. Zły ruch, złe słowo, źle odebrany przekaz to wszystko mogło doprowadzić do tragedii, której tak bardzo nie lubił Yotsu. Rozumiał reakcje dwójki braci, którzy mieli prawo się zdziwić i niepokoić a nawet bać sytuacji w której się znaleźli. Teraz wszystko w rękach mężczyzny z długim kunai'em na plecach żeby wyglądać na bardziej podejrzanego. Musiał on staranie i odpowiednio dobrać słowa oraz gesty. Rozpoczął od uspokojenia dwójki rzeźników słowami:
-Tylko bez pochopnych wniosków - powiedział wykonując parokrotnie delikatny ruch ręki z góry na dół i na odwrót.
- Urocza dziewczyna nie mogła zostawić lokalu oraz kontuzjowanego pracownika samego więc mnie wynajęła... Zresztą wysłali mnie do was czyli rzeźników po odbiór alkoholu... Gdyby mi tego nie powiedziała to skąd miałbym wiedzieć co im dostarczacie?
Teraz pozostało jedynie czekać na ich reakcje zachowując przy tym czujność by nie zostać sprzedany jako świeży towar w sklepie mięsnym.

[Jun'ichi]

Misja rangi D
Yotsu
11/15 Dwie pary oczu ukrytych pod grubą warstwą tłuszczu skierował się na siebie wzajemnie, a między braćmi zaczęła się jakaś dziwna konwersacja w języku zupełnie Ci obcym - w języku spojrzeń, kiwnięć głową i mruknięć. Bardzo możliwe było również, że umiejętność takiej komunikacji posiadały tylko osoby ze sobą spokrewnione. Pierwszy z braci przestał wreszcie pomrukiwać i zaczął zamiast tego wytykać Cię palcem i krzyczeć.
Nie ufam mu! Poza tym bredzi jak połamany i zaraz taki będzie jak tylko wyjdę zza lady! U Moto-chan nie ma żadnego "pracownika" i dobrze o tym wiesz, bracie! To oszust, powinniśmy go złapać i oddać wóz właścicielom, zastanów się! - mówiąc to już właściwie zaczął ściągać zakrwawiony fartuch, wcześniej wbijając tasak jednym, żwawym ruchem w drewniany blat.
Drugi z braci okazał się jednak bardziej opanowany i mimo "groźnej" miny dostrzegał, że chyba nie masz złych zamiarów dlatego gestem ręki zatrzymał swoją równie piękną wersję i skinął na Ciebie głową.
Kto i po co Cię przysłał? Mało kto wie o tym miejscu i jeśli wyczuję chociaż jedno kłamstwo w Twoich tłumaczeniach, to uwierz że z pewnością nie odejdziesz stąd w jednym kawałku.
Osiołek stojący obok Ciebie zdawał się niecierpliwić i zaczął łbem wpychać Cię do środka, jakby wiedział jaka jest kolejność zadań w tym miejscu. Nie było jednak pewne czy w ogóle będziesz miał okazję wykonać te proste zadania.

[Yotsu]

Yotsu odrobinę się pomylił. Myślał, że udało mu się już wszystko wytłumaczyć i przekonać do siebie braci tasak. Oni jednak dalej mieli wątpliwości wobec niego. Osiołek nie mógł dłużej znieść nieporadności czerwonowłosego i głową próbował wepchnąć mężczyznę do środka. Z lekkim zdziwieniem odwrócił wzrok w kierunku nacisku jaki poczuł na plecach. Wtedy też pomyślał, że zwierze musi mieć jakiś powód do tego albo po prostu stoi w złym miejscu i przeszkadza osłowi. Zachęcony do wejścia Yotsu przekroczył próg i przeszedł do dokładnych wyjaśnień szczerych przez wzgląd na swoją osobę i charakter oraz zagrożenia życia.
-Nie jestem żadnym pracownikiem tylko ich klientem. Piłem sobie u nich spokojnie nagle mężczyzna na zapleczu zawołał dość nerwowo jedyną kelnerkę chyba Nami miała na imię. Przez długi czas nie wracała do swoich obowiązków. Postanowiłem sprawdzić co się stało. Mężczyzna złamał chyba nogę, kelnerka nie mogła zostawić karczmy i samemu odebrać towar więc mnie wynajęła. To tyle. Ahh zapomniałbym dostałem od nich karteczkę z tym adresem.
Stawiając kropkę w swojej wypowiedzi jednocześnie wyciągnął z kieszeni karteczkę i przekazał ją bratu, który sprawiał wrażenie mniej oburzonego i racjonalnego.