Posterunek Tsuma - Południowy Front

[Risu]

Wzięłam od kobiety broszę i przyjrzałam się jej uważnie. Rzeczywiście, wzór był mi dość mocno znajomy, jednak niewielka czerwona kropka na środku broszki, choć nie rzucała się w oczy, była widoczna jeżeli ktoś wiedziałby że ma jej szukać.
- W istocie, może być to ukryty symbol za którego pomocą spiskowcy są w stanie się wzajemnie zidentyfikować bez narażania się na powiedzenie czegoś do nieodpowiedniej osoby. - powiedziałam i wzięłam do ręki broszkę o wzorze, który będzie adekwatny dla mnie, czyli tym pomarańczowo-czerwonym. - Na całe szczęście będzie mi pasowała do kimona. - powiedziałam, przykładając ją do materiału nieco pod obojczykiem, tak by nie przeszkadzał i był dobrze widoczny ale również gustownie wpasował się w mój ubiór.
- Jeżeli pozwolisz, Akame-sama, wyruszę niezwłocznie do tej wioski i postaram się nawiązać kontakt z innymi spiskowcami. Czy masz jakieś informacje jakie mogę im już teraz przekazać aby zastawić pułapkę? - zapytałam się kobietę.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
3/7
Risu

- Tak... rzeczywiście, dobrze się zgrywa z kolorystyką, którą widać preferujesz. - nieco zdziwionym tonem odparła dowódczyni na twoją uwagę odnośnie dobrania broszy do stroju. Wyraźnie estetyka nie była jej priorytetem, lecz rezultaty. Zresztą w porównaniu z tobą, jej własne ubranie było o wiele bardziej pragamatyczne i stonowane, jedyną ozdobą jaką dostrzegłaś, była niewielka bransoleta z kości na jej prawym nadgarstku. Z kolei twoje pytanie spotkało się przeczącym ruchem głowy.

- Nie, to mogłoby ich spłoszyć. Na razie przekaż, że jesteście w trakcie umieszczania kolejnego agenta na posterunku, który zmieni Rintaro, ale stałe zastępstwo zapewne dotrze w ciągu następnego tygodnia. Co zresztą będzie poniekąd zgodne z prawdą, bo rzeczywiście niedługo nastąpi wymiana części garnizonu, tym razem na dokładnie sprawdzone osoby. Wtedy przydzielę kogoś, kto przygotuje pułapkę. -

Jeżeli nie miałaś więcej pytań, mogłaś ruszyć w drogę do wioski Tsuma, od której posterunek wziął swoją nazwę.

[Nie będę tworzyć nowego tematu dla tak bliskiej lokacji, ale dodam później opis wioski do pierwszego posta tutaj. ]

---

Akame

[Risu]

Po wzięciu od kobiety broszki i przypięciu jej w widocznym miejscu, odwróciłam się do kobiety i ustaliłyśmy jakie dokładnie jest moje zadanie do wykonania w wiosce. Kiedy kobieta wyraźnie podkreśliła co mam zrobić i którędy dostać do wioski Tsuma, skłoniłam się i opuściłam namiot.
- Oczywiście, w takim razie wyruszam niezwłocznie. - rzuciłam jeszcze do niej przed opuszczeniem namiotu a następnie opuściłam obóz, nawet nie spoglądając na żadnego strażnika ani kogokolwiek innego po drodze.

Po dotarciu na miejsce, rozglądam się po wiosce i spaceruję po niej spokojnym, pewnym siebie krokiem, wyprostowana z uniesioną głową, rozglądając się za jakimś miejscem gdzie będę mogła usiąść, najlepiej jakby była to jakaś karczma czy ryokan. Ukradkowo również rozglądam się w poszukiwaniu innych zaznaczonych broszek, które mogłyby wskazywać na obecność zdrajców.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
4/7
Risu

Przyjąwszy zadanie na swoje barki, z broszką przypiętą do szaty, wyruszyłaś czym prędzej w stronę wioski Tsuma, aby zapolować na kontakt zdrajcy i - być może - przyczynić się do jakiejś solidnej porażki czerwonookich, dzięki której może ich nowi panowie z Ryuzaku no Taki skróciliby im smycz, przytrzymując na swoich ziemiach, oddalając od plemion zza Muru widmo bezustannej wojny.

Droga w istocie nie była długa i jeszcze wczesnym popołudniem dotarłaś na miejsce. W drodze zauważyłaś kilka spalonych chat - ciężko było jednak powiedzieć, co lub kto dokładnie odpowiadał za to zniszczenie. Sama Tsuma jednak wydawała się prosperować całkiem nieźle. Przy lesie rzucił się też w oczy tartak, najwyraźniej zasilający drewnem zarówno obóz, jak i wioskę. Sporo bydła wypasało się już na okolicznych łąkach, a obejścia w większości wyglądały na dość zadbane. Szybko też ustaliłaś, gdzie znajduje się ryokan, a wchodząc do środka dostrzegłaś blisko dwadzieścia osób jedzących i pijących w środku - część wydawała się być podróżnymi, jednak większość niemal na pewno była tutejszymi mieszkańcami, dla których gospoda musiała być miejscem wieczornych spotkań. Kilka głów obróciło się w twoją stronę, a wzrok przynajmniej kilkorga mężczyzn zatrzymał się na tobie nieco dłużej.

Znalazłaś dla siebie miejsce przy jednym ze stolików, a posługująca, młoda - ledwie chyba piętnastoletnia - dziewczyna, podeszła do ciebie.

- Co wam podać? Mamy dzisiaj ryż ze świeżymi warzywami oraz mięsem drobiowym, jak i potrawkę grzybową. - spytała Cię, patrząc raczej w podłogę, niż na ciebie.

---

Akame
Dziewczyna z obsługi ryokanu

[Risu]

Jak się dość szybko okazało, wioska była nawet bliżej posterunku niż się tego w ogóle spodziewałam i znalazłam się w niej jeszcze przed zapadnięciem wieczoru. Moją uwagę bardzo szybko przyciągnął ryokan, który wydawał się być centrum wioskowego życia społecznego, więc to właśnie niego wybrałam jako miejscem w którym rozpocznę poszukiwania kontaktu zdrajców. Przed wejściem do lokalu przystanęłam aby poprawić moje włosy i otrzepać wszelkie potencjalne drobinki kurzu z ubrania po czym weszłam do środka spokojnym i pewnym siebie krokiem.
Kiedy znalazłam się w środku, nieśpiesznie przeskanowałam wzrokiem pomieszczenie po czym usiadłam przy jednym z wolnych stolików a następnie zaczekałam aż zbliży się do mnie dziewczyna zajmująca się przyjmowaniem zamówień.
- Hmmm, niech będzie w takim razie, ryż z drobiem... I jeszcze herbatę wiśniową a jeżeli nie macie to może być jakaś inna. - powiedziałam do kelnerki, spoglądając na nią z wyższością po czym kiedy ta oddaliła się aby przynieść to o co proszę, odchylam się lekko na moim siedzeniu i jakby od niechcenia omiatam wzrokiem wnętrze lokalu, chcąc wstępnie przyjrzeć się obecnym tutaj klientom.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
5/7
Risu

- Oczywiście. Herbaty wiśniowej niestety nie mamy, jedynie zwykłą senchę... Ale to, co udaje nam się sprowadzać jest naprawdę dobrej jakości, także powinna być panienka zadowolona. - zapewniła cię dziewczyna, po czym umknęła, aby zająć się twoim zamówieniem.

Ty tymczasem rozglądnęłaś się po pomieszczeniu, obserwując klientów. Przy jednym ze stolików dostrzegłaś mężczyznę w eleganckim stroju, na oko jakiegoś kupca, dyskutującego chyba z właścicielem Ryokanu oraz starszym mężczyzną, być może zarządcą wioski.

Reszta stolików była zajęta raczej przez mieszkańców wioski, zajmujących się zapewne wszelkiego rodzaju rzemiosłem. Ich stroje są proste, ale funkcjonalne, gwar rozmów dotyczy codziennych spraw, technik pracy oraz wymiany doświadczeń.

Oprócz rzemieślników, dostrzegasz też grupkę rolników, którzy chyba trzymają się w swojej osobnej grupie. Ich stroje są podobnie praktyczne, a rozmowy dotyczą upraw, pogody i planów na nadchodzący sezon.

Oczy niektórych dalej na ciebie zerkały, zwłaszcza spośród grupki rzemieślników. Od nich oderwał się w którymś momencie rosły, muskularny mężczyzna, który bezceremonialnie podszedł i dosiadł się do ciebie. Na oko miał jakieś niecałe czterdzieści lat, ale jego ręce były niczym powrozy, wyrażnie dobrze jadał i dużo pracował fizycznie. Do tego był całkiem niebrzydki, z czego zapewne wynikała jego wyraźna pewność siebie.

- Powitać piękną kunoichi. Muszę przyznać, że jakbym wiedział, że takie ślicznotki kryją się za Murem, to sam bym go tymi rękami rozebrał już lata temu, nie musielibyście tego swojego monstrum przywoływać... Pozwolicie, że wam zasponsoruję kolację i jakieś wino ryżowe? - spytał z łobuzerskim uśmieszkiem. Zauważyłaś, że na jego piersi również była broszka, chociaż z pomylonymi kolorami - miał ją bowiem identyczną, jak twoja... i bez czerwonej kropki.

---

Akame
Dziewczyna z obsługi ryokanu
Podrywacz

[Risu]

Jak się okazało, mój spokojny czas oczekiwania na posiłek nie będzie taki spokojny jak bym sobie tego życzyła, ponieważ zbliżył się do mnie jakiś postawny mężczyzna z bardzo wyraźnym zamiarem w swoich działaniach. Kiedy skończył mówić obrzuciłam go taksującym spojrzeniem, oceniając całą jego postawę i zastanawiając się chwilę nad tym co powiedział.

- Wiesz co... Chwilowo czekam na kogoś i jestem zajęta, jednak z pewnością możemy poznać się nieco lepiej za parę dni, kiedy będę miała więcej czasu. - odrzekłam do niego i przywołałam na usta czarujący uśmiech, wiedząc że jest duża szansa że będę mogła w ten sposób szybciej pozbyć się adoratora niż próbować go przepędzić w inny sposób. Nie chciałam również przyciągać do siebie zbyt dużej uwagi, biorąc na wzgląd fakt że moim celem jest spotkanie się ze zdrajcami, aby przygotować miejsce dla agenta Akame.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
6/7
Risu

- Na kogokolwiek czekasz, na pewno nie zapewni Ci takich dobrych wrażeń jak ja... Nie warto czekać. Możemy się zobaczyć nawet dzisiaj wie... - mężczyzna nie dał się zgasić tak łatwo, najwyraźniej nadal kipiąc pewnością siebie, jednak jego wypowiedź została przerwana przez lekki cios w potylicę wymierzony mu przez dziewczynę niosącą twój posiłek.

- Zjeżdżaj stąd Ryu. Widzisz, że panienka nie jest zainteresowana, zresztą słusznie, bo pewnie tylko tylko nasza yakushi wie ileś podłapał choróbsk po tych twoich podrywach co i rusz. Sio, zanim zawołam twoją żonę. - warknęła na niego, co w istocie skutecznie sprowokowało go do opuszczenia was. Wtedy dziewczyna postawiła przed tobą jedzenie oraz herbatę.

- Bardzo proszę, panienko. I przepraszam za niego, niestety niektórzy nasi klienci mają więcej werwy, niż to przystoi... Czy mogę panience coś jeszcze zapewnić? -

Kiedy się nachyliła, dostrzegłaś, że tym razem ona również ma przypiętą broszkę do ubrania... identyczną jak twoja, z czerwoną kropką pośrodku jednego z ogonów. Stała też dość wyczekująco, zerkając również na twoją własną broszkę.

---

Akame
Dziewczyna z obsługi ryokanu
Podrywacz

[Risu]

Niestety mimo mojego wydawałoby się sprytnego planu, mężczyzna nie dał się tak łatwo spławić a jego nachalność powoli zaczynała grać mi na nerwach, jednak zostałam uratowana z opresji przez nikogo innego jak dziewczynę, która przyniosła mój posiłek i przepędziła nadmiernie spoufalającego się faceta, który uciekł w popłochu. Tym co również zauważyłam, była bliźniacza do mojej broszka, którą nosiła kelnerka.
- Bardzo dziękuję, za posiłek a także za pomoc z tym Ryu... - powiedziałam z uśmiechem a moje oczy zatrzymały się na chwilę na jej broszce. - Mój przyjaciel Rintaro przeniósł się ostatnio z powrotem do Atarashi, jednak słyszałam że niebawem ma pojawić się ktoś na jego zastępstwo i ma przejąć wszystkie jego obowiązki. - powiedziałam jakby od niechcenia do dziewczyny, dzieląc się z nią, zdawałoby się prostą, nic nie znaczącą informacją.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
7/7
Risu

- Drobiazg, panienko. Z takimi trzeba czasami stanowczości, bo inaczej to... szkoda mówić. - kelnerka pokręciła głową, zerkając na niedoszłego podrywacza, który siedział już z powrotem przy swoim stoliku, najwyraźniej lekko wyśmiewany przez kumpli. Na wspomnienie o Rintaro uśmiechnęła się. - Ach, rozumiem. To nasz wspólny przyjaciel w takim razie - proszę go pozdrowić przy najbliższej okazji. Często tutaj do nas zachodził, zawsze miał coś ciekawego do opowiedzenia. Mam nadzieję, że nowa osoba będzie znała równie ciekawe historie! Komu potem nie przekazałem jego anegdot, był zachwycony, słowo daję. Bardzo poprawiały nastrój każdemu. I wie panienka... proszę się jakby co nie przejmować opłatą. To na koszt ryokanu. - zapewniła cię, a następnie umknęła do reszty gości.

Wyglądało na to, że fortel się udał. Chociaż w praktyce pewnie właściwe wykorzystanie tej informacji będzie leżeć już w gestii innej osoby, tak ty mogłaś raczej z czystym sumieniem przekazać, kto głównie przesyłał informacje z obozu dalej, do czerwonookich.

Kurczak z warzywami smakował wyśmienicie.

---

Akame
Dziewczyna z obsługi ryokanu
Podrywacz

[Risu]

Skinęłam kobiecie głową, jeszcze raz dziękując za pomoc z nachalnym mężczyzną, jednak dopiero to co powiedziała następnie, było dla mnie rzeczywiście ważne. Oczy rozbłysły mi w zadowoleniu, kiedy usłyszałam jej odpowiedź a zarazem potwierdzenie moich przypuszczeń że to ona właśnie musiała być łącznikiem Rintaro w tej wiosce... A przynajmniej jednym z nich.
- Rada jestem w takim razie, że nie ominęła cię ta informacja i wierzę że jego zastępca będzie miał równie ciekawe anegdoty do opowiedzenia, co miał Rintaro-san. Bardzo dziękuję w takim razie za posiłek i mam nadzieję że nasz wspólny przyjaciel będzie miał kiedyś jeszcze okazję tutaj zawitać. - powiedziałam i jeszcze raz skłoniłam się lekko kobiecie z promiennym uśmiechem na ustach. Kiedy się oddaliła już od mojego stolika, odprowadziłam ją wzrokiem a w moim umyśle namalował się obraz w którym widzę jak ona, Rintaro i grupa Czerwonookich Diabłów stoją przywiązani do wysokich pali i są rozdzierani żywcem przez stado Dokich, które bezlitośnie ich mordują... Bardzo przyjemna wizja po której z apetytem zjadam darmowy posiłek.
Po zjedzeniu wszystkiego co przyniosła mi kelnerka oraz wypiciu herbaty, posiedziałam jeszcze chwilę w lokalu obserwując wymieniających się w środku gości, starając się wypatrzyć czy może pojawi się ktoś jeszcze z broszką zaopatrzoną w czerwoną kropkę po czym podniosłam się z miejsca i ostatni raz skinęłam głową kelnerce, tym razem już na pożegnanie po czym opuściłam lokal a następnie skierowałam się z powrotem na posterunek gdzie miałam zamiar zdać pełny raport z misji dowódczyni Akame.

[Kujaku Haruka]

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
8/7
Risu

Dziewczyna odeszła, zapewne zadowolona z nawiązanego kontaktu, ty zaś mogłaś odprowadzić ją wzrokiem i spokojnie dokończyć posiłek, rozkoszując się perspektywą kary, jaka być może dosięgnie tę mącicielkę i agenta czerwonookich. Oczywiście, ona sama wydawała się być lokalną dziewczyną, może zatem miała powody, by nie lubić najeźdźców na te ziemie - chociaż po prawdzie większość wieśniaków spotykanych w rozmaitych osadach miała w nosie, kto włada tymi terenami, o ile nie żądał zbyt wysokich podatków, nie palił domostw i nie kradł bydła. Większą zagadką był oczywiście sam Rintaro, który przecież musiał znać życie za Murem, a mimo to... mimo to zdradził.

I dlatego pewnie już był zakopany parę metrów pod ziemią niedaleko obozu. Nawet jeśli nie rozszarpany jak w twoich marzeniach, tak przynajmniej martwy i nieszkodliwy już dla sprawy plemion i Atarashi.

Rozglądając się, nie dostrzegłaś nikogo innego z podobną broszką, zatem wstałaś i wróciłaś spokojnie do obozu, akurat pod wieczór. Akame przyjęła cię od razu, wysłuchując twojego raportu z uwagą i wyraźnym zadowoleniem na twarzy.

- Doskonale, świetnie się spisałaś. Podrzucimy im kilka prawdziwych, ale mało znaczących informacji na początek, żeby kupili nową osobę, a potem... potem zapędzimy ich w pułapkę. Och, czekałam na to parę miesięcy, ale będzie warto. - odparała, z mściwym uśmiechem na twarzy, po czym wypisała krótki list do siedziby władz w Atarashi i dołączyła go do drugiego, nieco obszerniejszego listu. - Tutaj masz raport z naszych poczynań w ostatnich tygodniach oraz rekomendację dla twoich zwierzchników w naszej nowej stolicy. Oby tak dalej, Risu-san. -

Mogłaś wyruszyć w drogę powrotną.


[MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM.]

---

Akame
Dziewczyna z obsługi ryokanu
Podrywacz

[Risu]

Po zdaniu raportu dowódczyni Akame, miałam tą przyjemność że uchyliła mi rąbka tajemnicy tego co czyhało w niedalekiej przyszłości na resztę szpiegów a także jakąś pechową grupę Uchiha, jednak nie będzie mi dane doświadczyć tego na własne oczy, więc pozostawało mi to co ukaże mi mój własny umysł.
- Cieszę się że pomogłam w szybkim usunięciu z naszych szeregów szpiega i przejęciu tego kanału informacyjnego a także mam nadzieję że ci przebrzydli Uchiha gorzko pożałują za przekabacenie na swoją stronę jednego z naszych. - odpowiedziałam kobiecie i przyjęłam od niej pakunek z raportem z misji oraz ostatnich działań z tego posterunku i okolicy. Jeżeli kobieta nie miała nic więcej do dodania to skłoniłam się nisko przed nią po czym opuściłam namiot dowodzenia a następnie wybrałam się w drogę powrotną do Atarashi, gdzie planowałam chwilę odpocząć i podjąć się kolejnych zadań mających na celu wsparcie wysiłku wojennego moich rodaków.

[z/t]