Niepokojąca posiadłość

[Tsukune]

26/30 Stałem tak jak przysłowiowy kołek w płocie i myślałem. O czym? W większości o tym co by tu zrobić. Udać się do centrum i tak latać od budynku do budynku? Wybić wszystkich i mieć to wszystko z głowy? Pójść do jakiegoś motelu w pizdu spać? No było wiele możliwości złych i jeszcze gorszych, ale zawsze były to jakieś pomysły. Nagle usłyszałem bełkot tego pijaczka i odwróciłem do niego głowę wlepiając w niego swoje krwiste spojrzenie. Nagle powiedział coś co mnie zaciekawiło
-Co masz na myśli mówiąc jego panienka? Mógłbyś opowiedzieć mi troszkę więcej co tu się stało i czemu uważasz że lepiej On niż Ona? zapytałem podchodząc lekko do niego nie zważając na to iż niedawno puścił pawia
-Widzę że kończy ci się flaszka. Może za tą opowieść pozwolisz że zapłacę tobie byś miał czym nawilżyć gardło co ty na to? powiedziałem z miłym uśmieszkiem
-Po co mu płacić? Nie lepiej będzie wycisnąć z niego informację? usłyszałem w głowie
-A kto powiedział że zapłacę mu dużo? Mogę do woreczka nasypać kamienie a na to rzucić parę monet. Jest tak pijany że nawet się nie skapnie ani mnie nie pozna odpowiedziałem w myślach swojemu alter ego. Oczywiście mimo tego iż rozmawiałem z pijaczkiem nie przestałem sprawdzać terenu czy nikt się z moich "miłych znajomych" nie zbliża lub czegoś dziwnego nie ma w pobliżu.

[Chise]

Misja C
28/30


Pijaczek zdawał się być wręcz bardzo chętny do gadania, zwłaszcza kiedy w jego zamglonym umyśle pojawiła się wizja dostania kolejnej porcji napoju bogów. Otarł wierzchem dłoni usta po raz drugi, spojrzał na nią, a potem rękę wytarł w szmaty które służyły mu za ubranie.
- Była taka jedna.. Z naszych. Przypadli sobie do gustu - zarechotał paskudnie - Każdy widział, że przesiadywała godzinami w tym sklepie. Nie wszystkim się to podobało. Jak znikł, to łaziła po mieście tylko rycząc i pytając o niego - potrząsnął butelką, sprawdzając ilość płynu i wziął sporego łyka - No tak myślę, że może temu go nie ma, nie? Miejscowe chłopaki wzięli go na pogadanie i przecholowali - wzruszył ramionami, jakby nie było to coś niezwykłego. Wyciągnął rękę do chłopaka, poruszając palcami.
- To jak, panie? Parę ryo mi się należy- stwierdził zaskakująco stanowczo, choć dłoń trochę się trzęsła.

[Tsukune]

29/30 Wysłuchałem spokojnie tego co pijaczek miał mi do powiedzenia.
-Szczerze niewiele mi powiedziałeś co byłoby przydatne powiedziałem zastanawiając się czy mu zapłacić by się trochę z nim podroczyć
-Opiszesz mi może jak wyglądała albo przynajmniej jak miała na imię? zapytałem wyciągając mieszek z kasą. Miałem takich parę w których było parę ryo tak z 20.
-Chociaż może pamiętasz gdzie mógłbym ją znaleźć? Chciałbym z nią chwilkę porozmawiać dodałem wyciągając drugi woreczek również z 20 monetami. Jeżeli odpowie na moje dodatkowe pytanie daję mu oba woreczki i odchodzę. Jednak jeżeli nie będzie miał odpowiedzi poza tym co już wiem dostanie tylko jeden woreczek po czym kieruję się w przeciwną stronę z dala od pijaczka. Jednocześnie zastanawiając się nad tym co mi powiedział
-Więc zamieszana jest w to też kobieta? Może prawą jest że włamał się do sklepu aby zabrać kasę i z nią uciec? Jeżeli tak to po co by demolował sklep? By uniknąć podejrzeń? To się zbytnio kupy nie trzyma pomyślałem. Mimo tego nadal bylem czujny i sprawdzałem teren swoją wrodzoną umiejętnością czy nie zbliżają się "przyjacielskie" osoby jakie poznałem niedawno.

[Chise]

Misja C
30/30


Informator nie wydawał się być zadowolony z tego droczenia się, poczerwieniał wyraźnie na twarzy i zacisnął pięści.
- JAK TO MAŁO! - wrzasnął, aż ślina pofrunęła w stronę akolity, zdobiąc jego ubranie i niemal trafiając go w twarz, zaraz się jednak uspokoił na widok pieniędzy. Zadziwiające co ludzie zrobią dla tych małych, błyszczących, brzęczących miło monet, prawda? A tyle rzeczy ma większą wartość.. Jak na przykład informacje.
- Nazywa się Nanaki. Ma szarawą skórę, niebieskie oczy, jest wysoka i czarnowłosa, koło 20 lat. Ostatnio przesiaduje w hotelu - niemal wyśpiewał wszystko, wpatrzony w trzymane przez Tsukune woreczki. Oblizał się na widok drugiego, w umyśle zapewne już niemal przeliczając je na butelki i dni picia bez potrzeby pracy. Wyciągnął po nie chciwie ręce, zapewne przekonany że mu się należy.. I słusznie, bo odpowiedział przecież na każde pytanie, dał mu wszystko co potrzebuje! Teraz jego kolej. Gdy dostal pieniądze podniósł się z ziemi, chwiejąc się nieco i ruszył ruchem chaotycznie zataczającym w stronę.. Zapewne w planie miał najbliższy sklep, ale kto wie gdzie go poniosą nogi w tym sanie?
Na szczęść chłopak nie wyczuwał swoich wesołych kolegów, więc drogę miał wolną, do jakikolwiek działań.

[Tsukune]

30/30 Postanowiłem nic nie mówić na temat jego głośniejszego tonu na temat tego że niby mało mi powiedział. Fakt coś tam powiedział. Jakieś informacje zyskałem ale nie były one zbyt wystarczające. Jednak na widok drugiego woreczka i kolejną serię pytań odpowiedział z automatu. Widać nawet kasa może rozbudzić takiego pijaczynkę. Starłem z ubrania ślinę tego pijaczyny. Po uzyskaniu większej ilości bardziej przydatnych informacji zapłaciłem mu te dwa woreczki. Nie było to nic wielkiego. Przynajmniej moim zdaniem to niewiele. Raptem jedna misja i mi się to zwróci. Udałem się w przeciwną stronę niż pijaczek. Przypomniałem sobie a przynajmniej spróbowałem sobie przypomnieć jak szły kanały którymi tu dotarłem i spróbowałem skierować się krokami w tą samą stronę a przynajmniej wybrać w miarę podobną trasę do Hotelu aby pogadać z tą dziewczyną...unikając jednocześnie swoich niedawno spotkanych przyjaciół.

[Chise]

Misja C
32/30


Po zdobyciu przydatnych informacji Tsukune grzecznie zapłacił pijakowi.. Ba, nawet nie zwrócił mu pojedynczej uwagi za jego zachowanie, chociaż ten dosłownie go opluł i na niego wrzeszczał! Akolita chyba rzeczywiście zaczynał na starość mięknąć i tracić swój ostry charakterek. Nawet alter ego milczało mimo takiej zniewagi. Pieniądze załatwiły wszytko.. Ale czy pięść nie byłaby równie efektywna, a przy tym tańsza? Nie wspominając i o tym, że pewnie znacznie bardziej rozrywkowa.. Jednak jak do tej pory, muzyk zachowywał się w mieście nad wyraz przyzwoicie, nie licząc jednego włamania.
Próbowanie odtworzyć trasy kanałami mogło być dość karkołomnym zadaniem, zważywszy na to, że sam się w nich w pewnym momencie zagubił i nie wiedział jak szedł i którą drogą. Na całe szczęście jednak, miejscowość nie była za wielka i prędzej czy później dotarł do znajomego punktu, a którego mógł trafić w pobliże hotelu, gdzie miał się znajdować jego poszukiwany, być może cenny świadek, który rozjaśni mu całą tą dość zagadkową sprawę.
Ostrożnie sprawdzał teraz przed sobą, nie chcąc się spotkać z przyjaciółmi, ale los chciał, że w końcu natchnął się na jednego z nich. Znajoma czakra znajdowała się gdzieś na tyłach budynku, w czasie kiedy Tsukune zbliżał się od frontu.. I jego znajomy nie był sam. Nie minęło wiele czasu, kiedy usłyszał krótki żeński krzyk, dobiegający z tego miejsca, szybko stłumiony.
A więc choć blisko, był raczej zajęty. Można to wykorzystać by znaleźć kobietę którą szuka. Czy to była jego sprawa co się tam dzieje?

[Tsukune]

33/30 -Ale wiesz że mogłeś nastraszyć tego pijaczka albo mu dowalić?
-Tak wiem ale nie chciało mi się marnować na niego siły. Poza tym mam wrażenie że i tak będziemy mieli jeszcze sporo okazji do rozwałki odpowiedziałem w myślach swojemu alter ego. Po pewnym czasie swoistego kręcenia się po mieście udało mi się dotrzeć w okolicę terenów które byłem w stanie kojarzyć. Więc niedaleko był już Hotel...i jak na złość wyczuwałem za tym akurat budynkiem znajomą chakrę z czego akurat się nie cieszyłem. Usłyszałem też później kobiecy krzyk który został stłumiony.
-Powinienem to sprawdzić? pomyślałem
-Ja bym tobie polecił to sprawdzić. W końcu może okazać się że gościu napastuje akurat dziewoję której poszukujemy usłyszałem wypowiedź swego alter ego. W sumie chyba pierwszy raz mi coś doradził. A może zrobił to już wcześniej? W sumie czy to było aktualnie w ogóle ważne? Odpowiedź brzmiała nie. Postanowiłem użyć techniki "Kinobori no Waza" nie po to by łazić nią po ścianach a po to aby moje kroki były niedosłyszalne. Chciałem wyjrzeć za miejsce w którym wyczuwałem swojego "przyjaciela" i sprawdzić co to za kobietę przyciszył. Mam nadzieję że to nie była kobieta której poszukiwałem. Jeżeli nie to odchodzę i wchodzę do budynku by znaleźć poszukiwaną niewiastę a tym typkiem zająć się później. Jeżeli jednak okaże się że to ona to szybko rozglądam się czy nie ma nad nim jakiejś belki czy czegoś co mam zamiar zrzucić mu na baniak aby go ogłuszyć. Jak nie ma czegoś takiego to mam nadzieję że jest zajęty uciszaniem tej kobiety, zasłaniam sobie twarz i zakradam się za nim by następnie zdzielić go z całej swojej siły rękawicą w łeb by stracił przytomność. Na wszelki wypadek nadal sprawdzam teren czy może gdzieś się jego kumple nie chowają. Ewentualnie staram się też usłyszeć rozmowę o ile coś mówi do tej kobiety.

[Chise]

Misja C
34/30


Zadaje się, że alter ego było dla Tsukune takim złym duszkiem, diabełkiem siedzącym na ramieniu i podpowiadającym rozwiązania pełne przemocy, brutalności i krwi. Na całe szczęście (lub nieszczęście, zależy jak na to spojrzeć) akolita niezbyt często się go słuchał, preferując jednak wyjścia dyplomatyczne. Jednak jeśli jego poprzednie słowa dążyły poprzednio do jednego, to można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że choć pozornie doradzał coś dobrego, kryła się za tym ta sama chęć.
Akolita zgodnie jednak ruszył w stronę krzyku, nie rzucając się jednak do przodu bez sensu. Użył techniki, by zbliżyć się do dwójki w miarę niezauważony, chcąc najpierw sprawdzić o kogo chodzi i podsłuchać ewentualnie kilka zdań.
- ...kochasia. Jak nie przestaniesz wpierdalać się w nasze sprawy, to samo Cię spotka - pierwszy dotarł do niego głos, skrzeczący i nieprzyjemny. W tej chwili jednak dotarł do niego krzyk mężczyzny, zaskoczenie i ból przebijały się przez niego, po czym charakterystyczny trzask i rumor.
- Ty dziwko! Już ja Cię nauczę..
W końcu mógł zobaczyć sytuację. Kobieta leżała na ziemi, wśród drewnianych pudeł, nieco ogłuszony, zaś przyjaciel Tsukune siedział na niej, zajmując się właśnie zrywaniem z niej ubrań. Czy to była ona? Ciężko było stwierdzić, wydawała się pasować do opisu, do tego słowa mężczyzny..
Niestety, nie było możliwości nic na niego zrzucić tak, by wyelimonować go nie ryzykując uszkodzenia kobiety.
Pozostała jedna opcja. Zakraść się od tyłu i ogłuszyć, czy w teorii nie brzmiało to cudownie prosto? W praktyce było to jednak trudniejsze, bo najpierw zauważyła Cię kobieta. Zaczęła wydawać jakieś błagalne dźwięki spod dłoni przeciwnika, patrząc na Tsukune błagalnie. Problem w tym, że spojrzenie to zauważył też przeciwnik i w momencie gdy cios niemal trafił, przesunął się tak, by go uniknąć, przynajmniej w zamiarze. W rzeczywistości był na to trochę za wolny, uderzenie, choć nieco słabsze, to trafiło.
I to wystarczyło.
Nieco ogłuszony został przez kobietę przewalony na plecy, dziewczyna wyrwała za jego paska nóż i uderzyła.
Raz, drugi, trzeci.. Zadawała ciosy na oślep, szlochając i płacząc, będąc w kompletnej rozsypce.
W dodatku Tsukune poczuł, że nie tylko jego zainteresowały krzyki i zamieszanie. Zbliżało się kilka.. Kilkanaście osób z jednej strony, w tym kilku shinobich.
Jeśli szukał właściwego momentu na taktyczne wycofanie się, to była najlepsza chwila, inaczej krwawa jatka może być nie do uniknięcia.

[Tsukune]

35/30 Ostrożność trochę mi popłaciła. Prosta podstawowa technika też się przydała. Zakradłem się za załom budynku i usłyszałem kawałek wypowiedzi mojego "znajomka"
-"Kochaś"? Czyżby mówił o tym facecie który niby okradł sklep? Ciekawe pomyślałem. Dziewczyna widocznie się mu opierała sądząc po jego krzyku. Postanowiłem wykorzystać ten moment i zakraść się za niego. Niestety trochę dziewczyna mnie zdemaskowała patrząc się na mnie błagalnym wzrokiem co mój przeciwnik zauważył. Na szczęscie byłem od niego szybszy i możliwe że silniejszy bo mój atak trafił go...a ogłuszonego zadźgała kobieta
-Wiejemy bo zaraz będziemy mieli towarzystwo...więc jak nie chcesz bym cię ogłuszył boleśnie to milcz powiedziałem tak by mnie słyszała po czym bez ceregieli wziąłem ją na ręce i udałem się pędem w przeciwną stronę w którą zmierzali nasi przyszli oponenci...nadal korzystałem z podstawowej techniki łażenia po ścianach by nie pozostawić żadnych śladów na ziemi. Liczyłem też na to iż wpierw sprawdzą ciało i rozejrzą się w okolicy szukając ewentualnego sprawcy...Uciekłem z dziewczyną jak najdalej mogłem to uliczkami to dachami ale tak by nikt mnie nie zobaczył jak również i dziewczyny. Gdy dotarłem do miejsca gdzie czułem najmniejszą ilość chakry schowałem się z nią w jakimś wolnym budynku bądź szopie
-Zmyj z siebie krew by w razie czego nas a raczej ciebie nie złapali. Przydałoby się załatwić tobie jakieś nowe ciuchy stwierdziłem przyglądając się jej kątem oka. Oczywiście nie byłem zbyt ufny wobec niej wiec byłem gotowy zrobić unik gdyby chciała mnie zaatakować lub zrobić coś innego.
-Ty jesteś lub byłaś dziewczyną Asaho Iida jak mniemam? Jestem tu po to by go znaleźć. oznajmiłem mając nadzieję że imię i nazwisko tego chłopaka nieco przekona ją do "zaufania" mi bądź przynajmniej do uspokojenia.

[Chise]

Misja C
36/30


Kobieta histeryzowała, zaś Tuskune był nadzwyczaj spokojny.. I surowy dla niej. Może nie przyzwyczajony do przebywania z cywilami, a raczej z shinobimi, dla których zabić było jak splunąć? Widać było, że ta dziewczyna nie była w stanie przyjąć tego tak łatwo, nie dość że ktoś porwał jej ukochanego, groził, próbował zgwałcić, to teraz została morderczynią. Przydałoby się odrobinę empatii i współczucia, ale chyba pukała do złych drzwi, bo akolita był zimny jak głaz. Widząc, że po jego słowach nawet nie zareagowała, tylko dalej płakała, ściskając w dłoniach nóż, postanowił działać gwałtownie (ustalone z graczem) i jednym sprawnym ciosem ogłuszył ją, wziął na ręce i zaczął uciekać przed napastnikami. Miał świetny pomysł by nie poruszać się po ziemi, nie zostawiać śladów i mógł tylko modlić się by nie było śród nich innych sensorów i osób z dojutsu, którzy łatwo ich znajdą.
Zanim zdążyli się gdzieś schronić, kobieta zaczęła się powoli wybudzać. Była cicho, patrząc na chłopaka przestraszonym wzrokiem sarny postawionej przed wilkiem. Znalazła się szopa, prześladowcy znikli z radaru, a oni mieli chwilę dla siebie.
Zgodnie z poleceniem, dziewczyna zaczęła szukać wody by się obmyć z krwi, mimo wyraźnego strachu, kiedy jednak akolita powiedział po co tu jest, zwróciła się do niego natychmiast i podbiegła w jego stronę, składając błagalnie ręce.
- Dzięki niech będą bogom - szepnęła - tak, to ja. To nie jest dobry czas na poszukiwania. Musimy stąd uciekać. Oni nas zabiją, bogowie, będziemy martwi jak tu zostaniemy - zaczęła mówić panicznie, łapiąc się za głowę, później jednak odetchnęła głęboko.
- Musze się dowiedzieć o co chodzi. We dwójkę nie damy ich wszystkim rady. Mam pomysł. Teraz musimy odejść, by zebrać więcej sił - mówiła dość logicznie, mimo spływających po policzkach łez. Ustaliła, że da mu znać kiedy będą gotowi, jak zbierze więcej osób i dzięki temu pokonają całą grupę, nie tylko uwolnią sklepikarza. Kobieta wcisnęła mu do rąk spory mieszek z pieniędzmi. Bogowie wiedzą skąd miała taką sumę, ale chciała mieć pewność, że chłopak nie zrezygnuje i także solidnie się przygotuje.
Szykowała się większa wyprawa, ale za razie musieli się rozstać. Uciec z tej cholernej wioski i zostawić za sobą całe to dziwactwo.
Historia się urywała, ale nie zakończyła.


Misji C koniec. Kontynuacja na wyprawie \o/


Gracz zt