Centrum osady

[Shiryuu]

Shinobi musiał przyznać że dzisiejsza pogoda była naprawdę piękna. Można było spekulować iż w dniu dzisiejszym obejdzie się bez spadających kropel z chmur, które zwały się deszczem. W każdym razie, Shiryuu starał się znaleźć jakąś pracę więc w tym właśnie celu rozglądał się aby przypadkiem żadna możliwość zarobku mu nie umknęła. Mimo wszystkonie mógł takowego wypatrzeć, lecz nie poddawał się i szedł dalej. W pewnym momencie chłopak poczuł jak coś ciągnie go za jedną z jego nogawek. Postanowił się obrócić aby sprawdzić co to było i zauważył małą dziewczynkę. Jak się okazało chłopak miał do czynienia z zagubionym dzieckiem które straciło z oczu swego opiekuna, w tym przypadku kuzyna. Parę sekund później wyszła z propozycją oddania naszemu bohaterowi kilka monet za odnalezienie jej kuzyna. Ninja miał wybór, mógł jednym, szybkim ruchem i bez zastanowienia wziąć ów mamonę i pomóc dziecku, mógł także zrobić to bezinteresownie bądź zostawić dziecko mając świadomość że nie odnajdzie członka rodziny i będzie się błąkało nie wiadomo ile czasu po osadzie. Jednakże już po chwili wiedział jaką podjąć decyzję.
- Spokojnie, schowaj pieniądze, na pewno ci się przydadzą. Oczywiście, pomogę ci znaleźć twojego kuzyna. – Przykucnął po czym kontynuował – No dobrze, a teraz powiedz mi jak on wygląda.
Nie chciał brać tych monet, nie mógł tego zrobić. Coś go powstrzymywało przed tym. Nie czułby się komfortowo gdyby wziął od małej dziewczynki pieniądze, dlatego wolał aby je zachowała.

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
3/15 Mówi się, że żadna praca nie hańbi, a pieniądze nie śmierdzą. Co jednak w wypadku, gdy pracodawcą ma zostać mała dziewczynka, a zapłatą kilka marnych miedziaków, które akurat wyjęła z kieszeni? Dziecko miało na oko sześć, może siedem lat, wiedziało już, że za wykonaną pracę dostaje się pieniądze, było jednak zbyt młode, by znać wartość poszczególnych monet. Mimo wszystko ze szczerymi intencjami wyszła do młodego Smoka z propozycją zlecenia. Chłopak przyglądał jej się przez chwilę. Mógł zauważyć, że dziewczynka nie ma kilku ząbków, zapewne gubi pierwsze mleczaki i w związku z tym troszeczkę sepleni. Była też dość szczupła, niewysoka, można powiedzieć - typowy mikrus.
Shiryuu przeanalizował dostępne opcje. Miał ich kilka, a jakże. Ostatecznie postanowił pomóc za przysłowiową darmochę, nakazując małej schować jej drobny dobytek. Dziewczynka posłusznie wsypała monety do kieszeni, a gdy młodzian zadał pytanie, zastanowiła się chwilę.
- Han jest duuuuuzy! O, taki o, o, o - wyciągnęła obie ręce do góry, stając na palcach. Moment później spojrzała na bruneta i przekrzywiła lekko głowę. - Prawie taki duzy jak pan, pse pana. Ma króciutkie włosy, takie jasne jak moje. Ostatnio był tam psy straganie, ale ja goniłam kotka, a jak wróciłam to jus go nie było.
Młódka wskazała ów stragan, jednak nikogo o wyglądzie podobnym do opisanego nigdzie nie było widać. Jak zatem odnaleźć zaginionego kuzyna biednej dziewczynki?

[Shiryuu]

Gdy dziecko schowało swe pieniądze do woreczka rozpoczęło tłumaczenie naszemu bohaterowi jak wyglądał jej wcześniej już wspomniany kuzyn. Shiryuu liczył na nieco bardziej szczegółowy opis, lecz czego miał się spodziewać od małej dziewczynki? Liczył iż uda mu się odnaleźć tego całego Hana przy pomocy tylko tylu informacji. Wiedział jedynie iż musi odnaleźć wysokiego chłopaka o jasnych włosach. Wstał i odwrócił się by spojrzeć w miejsce wskazane przez dziewczynkę. Na całe nieszczęście naszego ninjy nikogo o podanym wyglądzie tam nie było. Co mógł teraz zrobić? Aktualnie nie miał żadnych pomysłów, postanowił póki co iść przed siebie, może po drodze uda mu się kogoś takiego wypatrzeć? Było to jak najbardziej możliwe.
- Złap mnie za rękę, chce mieć pewność że się nie zgubisz.
Rzekł zwracając się do dziewczynki. Gdy już zrobiła to co nakazał shinobi ten ruszył do przodu, rozglądając się na boki w celu wypatrzenia swym wzrokiem kuzyna małego dziecka.

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
5/15 Dziewczynka opisała swego kuzyna najlepiej jak umiała. Nie był to może opis godny zaprezentowania na listach gończych, mimo wszystko zdradzał kilka szczegółów, między innymi wzrost i kolor włosów zaginionego. Chociaż to chyba raczej dziecko było tym zaginionym? Cóż, zależy z której strony spojrzeć.
Shiryuu wyprostował się, wyciągając swoją wielką dłoń w stronę małej z nakazem jej uchwycenia. Zguba posłusznie objęła rękoma tę że łapę i oboje ruszyli przed siebie. Podświadomie czy też przypadkiem, shinobi skierował swe kroki mniej więcej w stronę uprzednio wskazanego straganu, przy którym dziewczynka zgubiła kuzyna. Chłopak rozglądał się, jednak nigdzie nie mógł wypatrzeć tego całego Hana. Jak kamień w wodę - takimi słowy można by określić obecną sytuację.
- Przeklęta młodzież... Nic tylko rozrabiają...
Nader zirytowany głos staruszka dotarł do uszu młodzieńca. Wystarczyło tylko obrócić głowę, a już zauważył on męczącego się z poprzewracanymi skrzyniami straganiarza. Owoce i warzywa rozsypały się na wszystkie strony, a żaden z przechodniów nawet nie zwracał uwagi na zaistniałą sytuację. Nikt nie pytał, czy pomóc lub co właściwie się stało. Co zrobi Smok? To chyba przy tym straganie ostatnio był widziany poszukiwany kuzyn, więc może...

[Shiryuu]

Shiryuu kierowany przez niezbyt rozgarniętego gościa ostatecznie skierował swe kroki ku straganowi, który palcem już wcześniej pokazała dziewczynka. Chłopak starał się wypatrzeć poszukiwanego kuzyna lecz nic mu to nie dało. Nie mógł znaleźć wzrokiem nikogo kto by pasował do opisu. Nagle shinobi usłyszał czyjś głos. Obrócił głowę, a następnie jego oczom ukazał się staruszek który ewidentnie miał problem ze skrzyniami znajdującymi się na glebie. Nie dało się przegapić także walających się na ziemi przeróżnych owoców jak i warzyw. Najwidoczniej każdy miał w głębokim poważaniu całą tą sytuację i mężczyzna musiał sobie radzić sam, oczywiście do czasu.
- Może pomóc?
Postanowił zapytać bo wyglądało na to iż przydałaby mu się jakaś pomoc innej osoby. Poza tym dzięki temu mógłby łatwo i bez przeszkód zapytać staruszka czy przypadkiem nie wiedział, gdzie udał się ten Han. Oczywiście przez ten stragan przewinęła się pewnie nie mała ilość osób i to byłby cud gdyby udało mu się zapamiętać dokładnie poszukiwanego chłopaka, no ale zawsze można spróbować, co nie?

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
7/15 Shiryuu szybko wypatrzył wzrokiem źródło głosu, od razu orientując się w sytuacji. Straganiarz miał problem w postaci poprzewracanych skrzyń i walających się wszędzie dookoła warzyw i owoców, które miał przecież sprzedawać. Nikt jednak nie raczył okazać mu pomocnej dłoni. Właśnie stawiał jedną ze skrzyń na swoim miejscu, kiedy usłyszał głos młodzieńca. Podniósł nań wściekłe spojrzenie, jakby chciał powiedzieć: "Najpierw robicie rozpierdziel i niszczycie czyjś dobytek, a potem ni z tego i z owego oferujecie pomoc?!", zaraz jednak dostrzegł dziewczynkę, która trzymała się kurczowo jego ręki. Odchrząknął speszony, uświadamiając sobie, że przecież brunet nie miał nic wspólnego z zaistniałą sytuacją, więc niepotrzebnie wylałby na niego cały swój gniew.
- Jeśli byłbyś tak uprzejmy - odpowiedział tylko, choć ton jego głosu nadal był nieco cierpki. - Trzeba pozbierać owoce i warzywa, zanim ludzie je rozdepczą. Zaraz przygotuję skrzynię na te, które nie będą się nadawały już do sprzedaży.
Westchnął ciężko. Wiedział, że część dobytku się zmarnuje, a on nie będzie miał z tego właściwie nic.
- Same straty... a wszystko przez jakąś bandę dowcipnisiów - mruczał pod nosem. Może warto podrążyć temat?

[Shiryuu]

Gdy tylko mężczyzna ujrzał naszego bohatera nie ukrywał swej wściekłości. Jego wzrok mówił tysiącem słów, lecz było wiadomo iż z pewnością nie ucieszył się na widok chłopaka. Jednakże już po chwili cała złość z niego jakby wyparowała, a on sam najwidoczniej zmienił nieco swe nastawienie względem naszego bohatera. Robota nie była skomplikowana, ot pozbierać leżące na ziemi owocki i warzywka, a te które się nie nadawały wrzucić do uprzednio przygotowanej skrzyni przez staruszka.
- Nie ruszaj się stąd nigdzie, dobrze?
Zapytał dziewczynki, a gdy usłyszał odpowiedź twierdzącą rozpoczął zbieranie.
- Może pan przypadkiem nie wie jak wyglądali ci żartownisie i gdzie się udali? Wydaje mi się że ktoś powinien im dać małą lekcję dobrego wychowania.
Zapytał podczas całego tego zbierania.

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
9/15 Młody Senju nie zraził się wściekłym spojrzeniem staruszka, wręcz przeciwnie. Wysłuchał, co jest do zrobienia, i był gotów do roboty. Swojej małej podopiecznej polecił, by się nie oddalała, ta jednak tylko się naburmuszyła.
- Ja tes pomogem! - zawołała i zabrała się za zbieranie mniejszych owoców. Oczywiście trzymała się blisko straganu, tak jak przykazał jej Smok. Sam młodzieniec postanowił wypytać właściciela straganu o szczegóły zajścia, a konkretniej o sprawców. Chciał wiedzieć, jak wyglądali i w którą stronę się udali. Mężczyzna spojrzał na niego nieco podejrzliwie, ale chyba przekonała go kwestia "lekcji dobrego wychowania" dla tamtej grupy rozrabiaków.
- Było ich trzech, wszyscy mniej więcej twojego wzrostu - stwierdził po chwili, układając towar w odpowiednich miejscach. - Ubrani jak to młodzi, dość luźno, chociaż ty się nosisz nieco inaczej...
Jeszcze raz przyjrzał się chłopakowi od stóp do głów. Podchodził do niego z lekkim dystansem, ale to zapewne przez bandaże na twarzy. W końcu normalni ludzie nie zasłaniają w ten sposób swojego oblicza, prawda? Chyba że chcą je z jakiegoś powodu ukryć.
- Jeden z tych łobuzów miał jasne, krótko obcięte włosy i chyba niebieskie oczy - kontynuował staruszek. - Strasznie nieprzyjemny z twarzy ogólnie. Pokłócił się o coś z tamtymi dwoma i się pobili. i oczywiście musieli wpaść na mój stragan!
Na samo wspomnienie mężczyzna aż uniósł głos. Shiryuu mógł zauważyć, że dziewczynka stoi od dłuższej chwili w miejscu z kilkoma jabłkami w dłoniach i wpatruje się w sklepikarza.
- Widział pan Hana? - spytała zaskoczona. - Dzie poset?
Najwidoczniej opis blondyna przedstawiony przez staruszka skojarzył jej się z kuzynem.
- Cóż... Jak łajdakom pogroziłem strażą to pobiegli tamtą uliczką w prawo - wymamrotał i znów spojrzał wrogo na młodego Senju. - Widzę, że to jakiś twój znajomy. Przekaż mu, że jeśli zobaczę go w pobliżu mojego straganu, to porachuję mu wszystkie kości. A teraz znikajcie. I pilnuj tej małej, bo się zgubi - dodał na koniec, odbierając od chłopaka resztę zebranych warzyw. Chyba warto pójść tropem uciekającego blondyna, prawda? Tym bardziej, że właściciel dobytku już chyba nie potrzebował więcej pomocy.

[Ren]

Ren wyszła z karczmy dosyć szybko po wypiciu piw. Nie chciała spędzić tam całego dnia na chlaniu. Idąc ulicą przyglądała się ludzią którzy zbierali się już do domów. W pewnym momęcie młoda dziewczyna usłyszała krzyki za plecami. Odwróciła się spokojnie i powoli. Zobaczyła trzech ludzi uzbrojonych w pałki. Po ich twarzach można było wywnioskować, że o wszystkim wiedzą. Kunoichi nie chciała wdawać się z nimi w zbędne dyskusje. Ren nie była zadowolona z sytuacji w jakiej się znalazła. Właściwie prawie zawsze była niezadowolona. Myślała, że ten dzień będzie już bez żadnych zmartwień. Jednak się pomyliła. Młoda dziewczyna postanowiła udać, że nie wie o co im chodzi. Nie znam was i nie wiem o co wam chodzi. Pieniądze wygrałam uczciwie i nie miałam pojęcia, o tym kto zezgonuje. Jeśli jeszcze raz mnie zaczepicie zabije was. W tym momęcie Ren złożyła pieczęcie. Chciała wykonać Kirigakure no Jutsu, a potem dzięki Henge no Jutsu zamienić się w jednego z przechodniów. W okół było przecież pełno bocznych uliczek więc pod osłoną mgły nie zauważenie mogła wejść w jedną z nich.

Nazwa

Suiton: Kirigakure no Jutsu

Pieczęci

Tygrys

Zasięg Max.

Suiton: na D - 35 m średnicy, na C - 50m średnicy, na B - 75m średnicy, na A - 100m średnicy , na S-125m średnicy

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 za podtrzymywanie)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ciekawa technika Suitonu, pozwalająca użytkownikowi na wytworzenie bardzo gęstej mgły, przez którą właściwie nikt nic nie widzi. Shinobi staje w specjalnej pozycji (prawa ręka składa połowę pieczęci Barana, drugą zaś podnosi się nad głowę) i zaczyna wydzielać z siebie chakrę Wody. Im wyższa ranga danego shinobi, tym dłużej można utrzymać mgłę. Trzeba też zaznaczyć, że wytworzona zasłona nie jest w stanie oszukać doujutsu takich, jak Byakugan lub Tsujitegan. Sharingan jednak zostanie w niej zmylony.

Nazwa

Henge no Jutsu

Pieczęci

Pies › Świnia › Baran

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pomocna technika przy pomocy której użytkownik może przybrać wygląd innej osoby bądź obiektu. Co za tym idzie jeśli zmieniamy się w personę, to wygląd, a także ubranie zostaje zmienione. Również i głos pozostanie zmutowany do pewnego stopnia przypominający ten osoby w którą to się zamieniliśmy. Jednak jest to tylko zmiana aparycji, tak więc nie przejmujemy zdolności fizycznych czy też innych. Możemy zmienić się w każdą osobę, a także w przedmiot. Jednak nie może on być zbyt mały. Więc nie możemy zmienić się w Kunai czy zwykłego Shurikena. Dodatkowo nasza chakra pozostaje bez zmian. Tak więc, jeśli ktoś wykryje naszą niebieską energię, może bez problemu odkryć oszustwo, również i wszystkie Doujutsu bezproblemowo sobie z tym radzą.

Kc E

[Shiryuu]

Dziewczynka najwidoczniej postanowiła pomóc i oczywiście nie oddalała a się żadne w nieznane jej miejsca. Po słowach naszego bohatera staruszek popatrzył na niego nieco podejrzliwym wzrokiem. Może stwierdził że ma z nimi coś wspólnego? Miejmy nadzieję że nie. Gdy przyszło opowiedzieć o ich ubiorze mężczyzna nie omieszkał wytknąć ninjy jego ubioru. No cóż, nie ma się mu co dziwić, mało osób nosi się tak jak nasz shinobi, lecz o wiele lepiej wygląda obwiązany nimi. Nikt nie chciałby widzieć to co się pod nimi skrywa. Z pewnością odrzucałby bardziej gdyby nie był obwiązany nimi. Gdy po chwili wspomniał on o jednym z tych żartownisiów Shiryuu dostrzegł że dziewczynka stoi w miejscu, w ramionach trzymając kilka jabłek, wpatrzona w straganiarza jak zahipnotyzowana. Najwidoczniej jednym z nich był ten Han, albo ten ktoś musiał być do niego bardzo podobny. Pod koniec swej opowieści staruszek znów zmienił swe nastawienie względem młodego Senju, uznając iż jest on jednym ze znajomych chłopaka. Shinobi przekazał mu resztę warzyw po czym zwrócił się do dziewczynki.
- Chodźmy szukać Hana. Złap mnie za rękę i nie puszczaj.
Gdy już zrobiła to co jej nakazał skierował swój wzrok ku mężczyźnie.
- Właściwie to nie jest on żadnym moim znajomym, lecz przekażę mu to gdy już go znajdę.
Po czym ruszył w stronę uliczki wskazaną przez straganiarza.

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
11/15 Dziwny ten dzień. Najpierw człowieka oskarżają o morderstwo, a gdy w końcu wyjaśni się, że to jednak nie on przyczynił się do śmierci tego biedaka w ciemnej alejce, to wcale nie jest lepiej. Zamiast jakiegoś dobrze płatnego zlecenia znajduje się małą, zagubioną dziewczynkę. Z ową dziewczynką poszukuje się jej zaginionego kuzyna, po drodze wpadając na zniszczony stragan, zostaje się przyrównanym do sprawców całego bałaganu i mimo udzielonej pomocy nie dostaje się w zamian właściwie nic. Oj, pecha ma ten nasz Smok. Dobrze chociaż, że znalazł trop mający doprowadzić go do Hana, a to powoli wykańczało zadanie odnalezienia opiekuna dziewczynki.
Młody Senju zakończył swoją "robotę" przy straganie, mając w zamiarze udać się we wskazaną przez niezbyt przyjaznego mu mężczyznę uliczkę. Obiecał przekazać tamtej trójce słowa staruszka, samemu zastrzegając, że nie ma z nimi żadnych znajomości, to jednak podsumowane zostało tylko prychnięciem i przegonieniem. Niektórym ludziom nie wytłumaczysz, po prostu. Wiedzą lepiej i tyle.
W głębi uliczki młodzieniec mógł usłyszeć hałas. Tu coś się przewróciło, tam coś potłukło, a dalej... Odgłosy ewidentnie wskazywały na potyczkę w zaułku. Czyżby poszukiwany blondyn miał kłopoty? W końcu właściciel straganu wspominał coś, że tamci się pokłócili i doszło do bójki...

[Masaru Yoshida]

Ranga D - Ren
3/15
"Ucieczka"

Nasza pijaczka która oszukiwała w zakładach hazardowych miała na głowie 3 bandytów. Bo chyba tak najprościej nazywać ludzi których celem było zrobienie młodej kobiecie czegoś brzydkiego. Ogólnie rzecz ujmując to można nie mówić o nich bandyci tylko osoby upoważnione do odebrania należności na rzecz osoby którą Ren paskudnie oszukała. Ale no bandyta brzmi lepiej i nadaje powagi misji prawda? Tak więc bez zbędnego gadania do wroga nie licząc tego jednego zdania i wygłaszania wewnętrznych monologów nasza protagonistka podniosła jedną rękę do góry, a drugą złożyła pieczęć tworząc mgłę. Technika prosta, a bardzo, ale to bardzo użyteczna. Zasięg spory, a zarazem ograniczenie widoczności na nim prawie maksymalne. Oponenci nie wiedzieli zupełnie co się dzieje, przecież mieli dorwać tylko zwykłą dziewczynę, a w zamian za to ona użyła techniki shinobich. Każdy shinobi i kunoichi to osoba zdolna pokonać kilkoro ludzi. Nawet ci najniższej rangi, potrafią użyć kilku prostych sztuczek znanych każdemu i posłużyć się nimi do zmylenia wroga. To właśnie zrobiła dziewczyna, użył henge i zamieniła się w przypadkowego przechodnia. Jakiś staruszek, lekko łysiejący, stare typowe dla dziadków ubrania. Teraz praktycznie możliwości ucieczki urosły znacznie bardziej niż jak by chciała się z nimi ścigać. Wszystko pięknie ładnie, ale niestety nie warto zapominać o tak prozaicznej sprawie jaka jest stan upojenia alkoholowego, będący skutkiem alkoholowych libacji. Mama Ren gdyby to widziała nie byłaby dumna. Zamuliło ją w środku i puściła pięknego bełta na ziemię. Upadła na kolano, technika zamiany została dezaktywowana. Osłabione już ciało trucizną jaka były promile, w połączeniu z zmęczeniem po użyciu techniki, oraz jeszcze większemu zmęczeniu po drugiej technice to było za dużo dla ciała z tak wątłą wytrzymałością. Kiedy klęczałaś w wymiotach na ziemi, ludzie krzyczeli przestraszeni że coś się dzieje, a trzy skupiska czakry zmierzały w twoim kierunku. Wkroczyły w mgłę, to chyba byli ci mili państwo którzy przyszli do ciebie z drewnianymi pałami. A i jeszcze na koniec, istnieje możliwość że podczas przemawiania do nich głos troszkę ci drżał, oraz pokręciłaś kilka wyrazów nie do końca zdając sobie z tego sprawę. Przynajmniej opróżnienie częściowe swojego żołądka, na pewno pomogło trochę. Co teraz?

[Shiryuu]

Shiryuu szedł przed siebie aby nareszcie znaleźć się we wskazanej uliczce. Gdy już się w niej znalazł oczywiście nie zatrzymał się tylko szedł dalej. Odgłosy które pochodziły z głębin uliczki mogły wskazywać na jakąś bójkę. Możliwe iż już za chwilę stanie twarzą w twarz z poszukiwanym Hanem. Istniała także możliwość iż będzie musiał mu pomóc jeżeli aktualnie z kimś się pojedynkował, a to mogło się okazać bardzo prawdopodobne. Właściwie to chłopak był ciekaw jego reakcji gdy tylko go zobaczy. Może Han się z niego zacznie śmiać i nazwie parszywym odmieńcem? Kto wie? Przecież mogła być taka możliwość. W każdym razie, nasz bohater szedł do przodu dzielnie jak Mojżesz przez Morze Czerwone oczekując aż w końcu spotka tego kogo szukał. Na wszelki wypadek wyciągnął z tylnej kieszeni spodni wolną ręką jednego kunaia.

[Sagisa]

„Wielki problem w małym wydaniu”
Misja D – Shiryuu
13/15 Zamaskowany shinobi z małą dziewczynką u boku wkroczył w wąską uliczkę. Nie odstraszyły go hałas i dochodzące z dali głosy. Szedł jak gdyby nigdy nic przed siebie, nie obawiając się nikogo ani niczego. No, tak w razie czego wyciągnął kunaia, żeby nie było. W końcu jest sam (dziewczynka raczej walczyć nie umie), a gdzieś tam przynajmniej dwóch nieznajomych.
W głębi uliczki znów coś łupnęło, ktoś jęknął boleśnie. Do uszu Shiryuu dotarło na raz kilka dźwięków, które mógł zinterpretować jako szuranie, kaszlnięcie, syk i któreś z kolei uderzenie zakończone jękiem.
- To cię oduczy, śmieciu, podbijania do mojej laski - warknął ktoś gardłowo. Smok mógł sobie tylko wyobrazić, że właściciel tego głosu musi być barczysty, a przekonać się o tym miał za chwilę.
- N-Nawet n-nie b-bolało... - cichszy głos pełen bólu wręcz przeczył wypowiadanym słowom. Za to podziałał na małą blondyneczkę.
- Han! - zawołała i puściła się biegiem do przodu, wyrywając tymczasowemu opiekunowi. Cóż, wtargnięcie na scenę dziecka nie wygląda za dobrze w kwestii jego bezpieczeństwa. Nie było wyjścia, trzeba przyspieszyć i ratować sytuację.
A za zakrętem oczom młodego Senju ukazała się przedziwna scenka. Barczysty jegomość w luźnej bluzie jedną ręką przytrzymywał za fraki poobijanego blondyna, przyciskając go do ściany, na drugiej zaś wisiała mu dziewczynka, machając nogami i krzycząc raz po raz „zostaw go, zostaw go”. Za dryblasem stał jeszcze jeden gość, nieco chudszy i niższy. To on pierwszy zauważył młodzieńca z bandażami na twarzy.
- Mamy towarzystwo, aniki... – mruknął, wyjmując zza pasa wyszczerbiony nóż. Chyba bez małego starcia się nie obędzie.

[Shiryuu]

Po paru chwilach Shiryuu usłyszał jak prawdopodobnie jakiś dryblas pastwi się nad swoim przeciwnikiem. Parę sekund później znów się ktoś odezwał i musiała to być właśnie ofiara tego pierwszego. Jak się okazało dziewczynka rozpoznała w głosie swego kuzyna i natychmiast rzuciła się do biegu wyrywając się przy okazji naszemu bohaterowi.
- Zaczekaj!
Wrzasnął mając nadzieję że zatrzyma się, jednakże to się nie stało. Niewiele myśląc od razu rzucił się w pościg za nią. Gdy tylko znalazł się za zakrętem jego oczom ukazał się dryblas który jedną ręką przyciskał do ściany blondyna którym musiał być Han, zaś drugą trzymał dziewczynkę. Już po chwili, drugi o wiele chudszy i niższy zauważył ninje. Najwidoczniej nasz Senju będzie musiał walczyć, lecz tuż po chwili jakby znikąd coś go olśniło. Jakby ktoś mu podpowiedział taktykę. Ciekawą taktykę. Schował kunaia i cierpliwe czekał na swego przeciwnika. Gdy zbliżył się do niego na odległość około pięciu metrów, shinobi wykonał swe pierwsze jutsu. W momencie w którym udało mu się unieruchomić przeciwnika, ominął go i biegł przed siebie. Wykonał trzy pieczęcie i w mgnieniu oka pojawiły się dwie kopie chłopaka, które ruszyły na tego drugie, aby dać czas naszemu Senju. Zatrzymał się, aby wskoczyć do dołu który sam wykonał. Gdy znalazł się pod przeciwnikiem wykonał ostatni kończący krok. Chwycił go za nogę aby ściągnąć go pod ziemię. Po wszystkim wyszedł na zewnątrz tą samą dziurą.

Kontrola chakry: Ranga E 101% Chakry
Użyte techniki:
1. 2 kolce

Nazwa

Doton: Doryūsō

Pieczęci

Ptak

Zasięg Max.

10 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 2 kolce)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywna technika Dotonu niskiej rangi. Polega ona na wytworzeniu włóczni/kolców z ziemi, które wbijają się w ciało przeciwnika. Choć techniki można stosować ofensywnie, można też czasem się nią bronić. Dużym plusem tego Jutsu jest to, że kolce mogą wyrastać ze ścian, ziemi, skał. W zasadzie ze wszystkiego, wystarczy, żeby miało to kontakt z ziemią. Wystarczy jednak uderzenie o sile 40 bądź Jutsu D i z naszych kolców zostanie tylko proch...

2. 2 klony

Nazwa

Bunshin no Jutsu

Pieczęci

Baran › Wąż › Tygrys

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny (za 2 iluzje)

Dodatkowe

Brak własnej woli; niematerialne

Opis Prosta technika Ninjutsu, która polega na stworzeniu iluzji nas samych. Przy jej pomocy – w zależności od Kontroli Chakry – jesteśmy w stanie stworzyć od jednej do kilkunastu iluzji, które wyglądają jak my i wykonują nasze polecenia wydawane drogą mentalną. Oczywiście iluzje nie są materialne, więc każde uderzenie w nie kończy się ich rozwianiem w małym, błyskawicznie znikającym obłoku dymu. Warto również zauważyć, że iluzje nie wydają żadnych dźwięków, dodatkowo nie rzuca swym "niematerialnym" ciałem cienia, a także nie potrafią poruszać żadnych przedmiotów.

3.

Nazwa

Doton no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z prostych technik Dotonu. Polega ona na wytworzeniu dziury w ziemi, do której szybko wskakujemy, a następnie przemieszczamy się pod ziemią. W ten sposób można uniknąć ataku i zarazem zaatakować niespodziewanie przeciwnika. Dzięki temu można zadać ostateczny cios, albo oszałamiający na tyle, że dalsza walka będzie problemem dla ofiary.

4.

Nazwa

Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Musimy stać pod przeciwnikiem, max. metr od niego

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 co turę)

Dodatkowe

5% za wciągnięcie

Opis Bardzo proste Jutsu Dotonu. Znajdując się pod ziemią musimy tylko namierzyć przeciwnika, a następnie ściągnąć go pod ziemię tak, aby znalazł się pod nią, z wystającą głową. Pomimo prostoty tej techniki, nieraz kończy ona walkę, ponieważ nie każdy jest użytkownikiem Dotonu, a pojedyncza głowa to bardzo łatwy cel. Wystarczy jedno cięcie i...