Biblioteka

[Raye]

Lećcie moje motylki!
http://www.shinobiwar.pl/viewtopic.php ... 1365#p1365

[Mairi]

MISJA RANGI D
1 / 15+
"Pewna kobieta"
Kolejny dzień pełen przygód, nowych doznań oraz ciekawych historii. Nasz nowy bohater przechadzał się w okolicy jednego z budynków. Jakich ? Różnych, jedne były mieszkalne inne zaś publiczne, jednym z nich była biblioteka. Młodzieniec spojrzał na budynek suchym spojrzeniem, po czym chcąc powrócić do dalszego spaceru ujrzał jak ktoś do niego macha. Ów osoba znajdowała się na schodach, była oddalona o około dwadzieścia metrów. Tą osobą była kobieta. Miała sto sześćdziesiąt dwa centymetry, no tak na oko, ale kto by tam na to patrzał... Ubrana w spodnie z jeansu oraz bluzkę jasno niebieską z długim rękawem. Włosy czarne spięte w klasyczny kucyk. Tylko co teraz ? Dziewczyna woła, a on sobie stoi...

[Hebi Oroshi]

Nadszedł dzień, gdy i nasz młody bohater postanowił spróbować swych sił w wielkim świecie, gdzie każda zła decyzja kosztowała przykre konsekwencje, a każdy czyn kształtował nasze przyszłe życie. Hebi rozglądał się po miejscu gdzie przyszło mu mieszkać, wioska jak wioska, mnóstwo budynków, sklepy, stragany, roześmiani mieszkańcy, i posępne typki wpatrujące się w przychodnych z zaciemnionych uliczek. Oroshi przez chwile wpatrywał się w sporych rozmiarów zabudowanie, z tego co głosił szyld była to biblioteka miejska. Miejsce gdzie każdy mógł zdobyć wiedzę na tematy nurtujące duszę. Jednak co innego było tu zaskakujące. Na schodach prowadzących do środka stała młoda kobieta, niby zwyczajna, a zarazem dość tajemnicza... Skoro wybrała sobie właśnie młodego wężowego jako osobnika którego przywodziła do siebie machaniem dłoni. Hebi przez chwilę majstrował coś przy zapięciu kimona, wpatrując się w nią przekrzywioną głową, po czym zdał sobie sprawę że to jednak nie pomyłka. A ta istota ze schodów na prawdę macha do niego... Po chwili z pewną niepewnością ruszył w jej stronę, licząc że to nie jest przykry żart.

[Mairi]

MISJA RANGI D
3 / 15+
"Pewna kobieta"
Nasz młody bohater był jak na razie w innym świecie. Próbując się uporać z sówakiem od kimona, tym samym obserwował dziewczynę. Chciał się upewnić że to waśnie ona go woła, a nie jest to jakiś głupi żart. W sumie, któż inny nie chciał by tego wiedzieć będąc na miejscu chłopaka. Po kilku sekundach gdy Oroshi uporał się z kimonem ruszył w kierunku dziewczyny. W tym samym czasie przestała machać, po czym stała przed drzwiami od biblioteki czekając na chłopaka.
Po nie spełnia minucie czasu Oroshi dotarł na miejsce, a kobieta powiedziała.
-Witaj, czy nie chciał byś zarobić troszkę pieniędzy ?- powiedziała miłym kobiecym głosem. Pytanie padło jak grom z jasnego nieba, ale czy młodzieniec na pewno będzie chciał się podjąć jakiegoś zadania. Być może zrezygnuje oddalając się od dziewczyny. Kto wie... Prawda ?

[Hebi Oroshi]

Hebi spokojnym krokiem zbliżył się do kobiety, zastanawiając się co też kryło się za tym uśmiechem. Czy ktoś o zdrowych zmysłach może w tak miły sposób zachęcać bladego nastolatka do rozmowy. Wpatrując się w jej twarz, przypomniał sobie o wszystkich tych ludziach który przez pięć lat w ten sam sposób zwracali się do jego ojca, a potem bez cienia jakiejkolwiek szansy na obronę zdradzili go wieszając na konopnym sznurze. Oroshi powoli zbliżył się do nieznajomej witając się lekkim skinieniem głowy, po czym spojrzał na nią ze zdziwioną miną słysząc jej słowa.

- Oczywiście, jednak o co tutaj chodzi.

Nie pójdzie za kimś kogo nie zna, pakując się po uszy w kabałę która może kosztować go więcej a niż tylko uszczerbki na zdrowiu psychicznym. Świat Shinobi był pełny podobnych jej, a Hebi nie miał zamiaru kolejny raz przekonywać się o tym na własnej skórze.

[Mairi]

MISJA RANGI D
5 / 15+
"Pewna kobieta"
Oroshi był bardzo sprytnym młodzieńcem, ale czy nie był zbyt przesądliwy... Tego jak na razie nikt nie wiedział. Być może i miał rację, no bo w sumie któż by inny chciał, aby się pakować w kłopoty ? No właśnie, nikt. Po krótkiej chwili dziewczyna uśmiechnęła się do chłopaka, następnie powiedziała.
-No cóż, ciężko mi się do tego przyznać, ale nie mam głowy dzisiaj do segregacji książek. Każdy kto przyjdzie tutaj odkłada je byle jak i idzie dalej...- przerwała by moc wziąć głęboki wdech, zaraz po tym znów przemówiła.
-Nie chce stracić tej pracy, ponieważ ciężko jest znaleźć inną, która nie jest tak wymagająca jak ta. Więc oto znów kieruje do ciebie moje pytanie...
Czy chciał byś mi w tym pomóc ?- po tych słowach zamilkła, czekając na odpowiedź chłopaka. W tej samej chwili zerwał się lekki lecz przyjemny wiatr. Powietrze rozwiewało włosy dwójki młodych ludzi, tym samym jak by i ono również czekało na rozstrzygnięcie całej tej sytuacji... Jak się to wszystko potoczy ? Tego jeszcze nikt nie widział, a może jednak...

[Hebi Oroshi]

Hebi nie rozumiał z początku do czego może jej się przydać istota tak młoda jak on, co prawda coś świtało w jego głowie. No ale przecież nie mogła mu za to oferować pieniędzy... Jednak po chwili kolejne zdanie wypowiedziane przez nieznajomą nieco rozjaśniły mu wszelkie wątpliwości. A więc chodziło o zwykłą pomoc, no cóż był młody, niedoświadczony... Czemu by więc nie umilić sobie tego dnia odrobiną pracy, porządkując przy okazji swe myśli.

- Hmm... Pokaż mi co mam zrobić, jeśli jestem w stanie, to chętnie pomogę.

Hebi spojrzał na nią z nieco większą pobłażliwością, w końcu nie okazała się ona przykrym rozczarowaniem. A całkiem sympatyczną osobą która nie zwracała uwagi na jego niecodzienny wygląd, i przygnębiający sposób w jaki kierował swym ciałem.

[Mairi]

MISJA RANGI D
7 / 15+
"Pewna kobieta"
Chłopak jednak zdecydował się na pomoc dziewczynie. W tym przypadku, nie było to ciężkie zadanie jak na pierwszy rzut oka. Po słowach wypowiedziach przez Oroshiego młoda dziewczyna uśmiechnęła się po czym odwróciła swoją osobę w kierunku drzwi, następnie ruszyła do przodu. Przez chwilę oglądała się za siebie chcąc tym samym się upewnić czy młodzieniec idzie w tym samym kierunku co ona.. Gdy dziewczyna otworzyła drzwi oraz weszła wraz z naszym bohaterem do środka... Temu ukakazał się widok praktycznie taki sam jak w każdej inne bibliotece. Jaki ? Długie regały z poukładanymi na nich książkach, każda z nich znajdowała się w odpowiednim przydziale. Jednymi były opowieści przygodowe, inne zaś to encyklopedie, a jeszcze inne to książki historyczne można by to ciągnąć w nieskończoność...
Krok za krokiem zblizali się do celu...

[Hebi Oroshi]

Hebi powoli ruszył w ślad za ciemnowłosą kobietą zmierzającą przed nim wśród rozległych regałów biblioteki. Nie spodziewał się tutaj zjawiskowych widoków, jednak takie miejsca zazwyczaj owiane były odrobiną tajemnicy i niesamowitą mądrością. Zresztą czemu się dziwić, każda powieść, encyklopedia, poemat, zawierał w sobie niesamowite pokłady duszy którą autor przelał na pergamin otwierając swój pogląd na świat, przed wszystkimi tymi którzy kiedykolwiek zechcą przeczytać co też ma do przekazania. Oroshi przeglądał się wielkim tomom, i małym książeczką, wszystkie one pozwalały człowiekowi na długie godziny zagłębić się w innym świecie, zapomnieć o życiu i problemach. Stać się groźnym piratem, czy bohaterem w lśniącej zbroi. Hebi szedł wciąż za kobietą, zastanawiając się co też planowała dla niego... Gdzie są te dzieła które czekały na powrót na swe miejsce.

[Mairi]

MISJA RANGI D
9 / 15+
"Pewna kobieta"
Chłopak szedł za dziewczyną pewnym krokiem. Zapach książek wręcz przesiąknął całą bibliotekę, no ale cóż poradzić gdy takie jak to miejsce nie jest możliwie dobrą i łatwą przestrzenią do sprzątania. Po kilku kolejnych to sekundach drogi naszej dwójce udało się dotrzeć w wyznaczone im miejsce. Jakie ?
Był to jeden podłużny regał, obok niego leżała sterta kolorowych książek.
-Tak właśnie kończą przeczytane książki w tym miejscu, więc jak będzie pomożesz...- dziewczyna wypowiedziała następne zdanie, po czym dodała biorąc uprzednio głęboki wdech.
-Na półkach są już etykiety obok, gdzie jest napisane jaki rodzaj literatury ma tam trafić. Twoim zadaniem będzie poukładanie książek...- po tych słowach ruszyła w na koniec regału wskazując dłonią i mówiąc.
-Ja zacznę od tamtego końca...- na tym zakończyła. Chwilę później oddaliła się na kilka metrów dalej układając książki na półkach...

[Hebi Oroshi]

Hebi powoli zaczął zbierać książki które wskazała mu dziewczyna, jego zadanie nie należało do tych które można opisywać w kronikach dziejów ludzkich, nie można go też nazwać bohaterskim. Zapewne po wyjściu z tego miejsca wszyscy zapomną o jego czynach, a obca kobieta nawet nie będzie w stanie przywołać we wspomnieniach jego wyglądu. Przecież nikt nie postawi pomnika, "Wielkiego układacza książek". Oroshi przez chwilę majstrował coś przy jednej z nich, po czym powrócił do przemyśleń o ty czy aby na pewno to wszystko jest w stanie sprawić że stanie się silniejszym. Czy pomoc nic nie znaczącym ludziom może doprowadzić go do miejsca w którym powinien stać... Wszystko tutaj jest jedną wielką niewiadomą, a tylko podstępny los zna drogi po których przyjdzie nam podążać.

[Mairi]

MISJA RANGI D
11 / 15+
"Pewna kobieta"
Chłopak był wręcz całkowicie skupiony na swym zadaniu, chociaż można by rzecz że w między czasie odpływał zupełnie do innego świata. Tak jak by teraz nie chciał lub nie widział siebie w tym co robił jął dotąd. Czy ścieżka tego wojownika prowadzi w kierunku drogi, na której czeka go sława lub inne dosyć ciekawe przygody. Być może i on kiedyś w przyszłości stanie się jednym z najlepszych Shinobi będących na całym świecie. Ale kto wie, co może spotkać naszego bohatera. Prawda ? Zadanie powoli dobiegało końca, ale jak narazie szło mu całkiem dobrze. Książka za książką pojawiały się na półkach. Wszystko szło tak szybko, że można by powiedzieć za szybko... Dziewczyna znajdująca się po drugiej stronie regału co kilka sekund zerkała w kierunku chłopaka, zapewne chcąc sprawdzić jak mu idzie powierzone zadanie. Ale czy to miało jakiś sens z jej strony ? Chyba nie, ale kto wie...

[Hebi Oroshi]

W tym miejscu otoczonym nieprzeniknioną ciszą, Hebi przypomniał sobie nagle dzień w którym po raz pierwszy widział ludzką nienawiść. Człowiek o imieniu, którego przytaczanie tutaj nie ma najmniejszego sensu. Wyzwał na pojedynek swego brata posądzanego o napastowanie jego żony. Brat starał się go przekonać o swej słuszności, i tym że nie zdradził by nigdy więzów które ich łączyły. Jednak kobieta przekonywała wyzywającego że to wszystko prawda, a on stara się teraz wszystkiemu zaprzeczyć. Pojedynek trwał zaledwie kilka sekund, gdyż oskarżony nawet nie starał się bronić. Gdy ostrze braterskiego sztyletu przebijało jego ciało, wszyscy zdali sobie sprawę że kobieta kłamała... A po krótkim czasie przyznała się że to wszystko było po to by sprawdzić czy mężczyzna jest w stanie zrobić dla niej wszystko. Hebi wpatrując się w kolejne tomy stawiane na półce zdał sobie sprawę że wszelkie nasze decyzje są podpisywane własnie pod takie wydarzenia. Ludzie rodzą się, a potem wszelkie ich decyzje, nawet te najwspanialsze i najszlachetniejsze ranią osoby trzecie, które nie mają z tym nic wspólnego... Nikgy nie będzie tak, by zadowoleni byli wszyscy. Jednak dopiero ten mozolny proces stawiania dzieł na drewnianym regale pozwolił chłopcu w pełni to pojąć. Widocznie nawet tak błahe zadanie było w stanie sprawić że jednak pozyskał jakąś wiedzę... A to był początek wielkości.

[Mairi]

MISJA RANGI D
13 / 15+
"Pewna kobieta"
Młodzieniec myślał nad swoim losem wykonując prostą czynność. Dziewczyna już powoli kończyła układanie książek po swojej części, chłopakowi pozostało jeszcze kilkanaście do ułożenia. Czyżby miał taką pracę już we krwi ? Z drugiej strony, nasz bohater był Shinobi. Tak więc każdy posiadający tytuł Shinobi bądź Kunoichi był w stanie wykonywać wszystkie powierzone mu zadania... Oroshi układając książki mógł spostrzec jak młoda dziewczyna podchodzi w jego kierunku, po chwili mógł usłyszeć jej sympatyczny głos.
-Widzę, że już kończysz... To może ja pójdę po pieniądze, zaczekaj zaraz wrócę.-po tych słowach dziewczyna odwróciła się, po czym ruszyła w przeciwnym kierunku... I kto by pomyślał że można tak łatwo zarobić trochę ryo.

[Hebi Oroshi]

Hebi zastanawiał się co też czeka go po wyjściu z tej biblioteki, przecież nie zamierzał bezczynnie czekać aż życie samo postawi na jego drodze wybór. Musiał podjąć właściwą decyzję, aby to co potem będzie wspominał nie było bezsensowną paplaniną sędziwego starca. Zagłębiony we własnych myślach, nawet nie zauważył gdy dziewczyna podeszła do niego, uśmiechając się ciepło swym zwyczajowym sposobem.

- Jasne, przecież nigdzie nie ucieknę.

Chłopak po krótkim przemówieniu, powrócił do układania tomów odprowadzając misjo dawczynię wzrokiem. Zadanie było niemal na ukończeniu, a jemu nie śpieszyło się wcale by to zmieniać. Dziękował losowi że dzisiejszego dnia trafił tutaj... Dziękował za to że dał mu sposobność chwili zapomnienia, i poznaniu czego tak na prawdę chce. Udało mu się zrozumieć, i teraz nie było już wątpliwości.