Wioska Nomadów Rodu Kuguta

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Wyprawa S
Souei
"Szklarz" _____________________________
Posty:
MG: 12
Souei : 11
_____________________________

Patrząc na krwawiącego Buntę postanowiłeś, że uratujesz mu jego cztery litery, które jeszcze mu się ostały po ataku czerwia. Nie chcąc tracić czasu, ale również nie pozwalając robalą na dobicie twojego towarzysza tej jakże krótkiej podróży, kontratakowałeś robaki używając co silniejszych znanych ci technik w piorunie ukrycie. Plan działania miałeś prosty, ale jak się okazało był on skuteczny, śmiertelnie skuteczny. Już po pierwszej technice jeden z czerwi zawył przeraźliwie i padł jak długi bez życia. Drugiemu udało uniknąć się oberwaniem rykosztem od pierwszej techniki. Jednakże wtedy postanowiłeś wykonać następną sztukę ninja posiłkując się elementem chakry Raiton. Tym razem większe skupisko bladoniebieskiej, iskrzącej energii znalazło się na twoim ręku, a wtedy po kilku chwilach wytworzyłeś coś na kształt włóczni albo miecza. Zamachnąłeś się bardzo szybko i... Przeciąłeś drugiego robala w pół. Zagrożenie zostało unicestwione, jednakże to nie wyglądało na koniec walki.
- Ludzie... Moi... Ludzie... Błagam... Pomóż im... One są za silne, moi ludzie nie dadzą im rady. - rzekł błagalnie Bunta
Znowu stanąłeś pod ścianą, co nie było zbyt przyjemne. Jeżeli chciałeś zdobyć wiedzę na temat nowej techniki, którą dopiero co widzaiłęś, to rzeczywiście dobrze byłoby spełnić tą "małą" prośbę członka starszyzny klanu Kuguta.


Kuguta Bunta

Archiwum Głosów

Kuguta Hiruzen

[Souei]

Na szczęście robale były dokładnie takie, jak je zapamiętał. Silniejsze od zwykłego ninja, ale nie nazbyt silne. Tak jak robił to z Sanro, Souei poradził sobie z nimi dość szybko, jednak szkody zostały już wyrządzone. Gdy druga bestia padała bez życia na ziemię, Bunta miał już mroczki przed oczami. Matsudzie ciężko było ocenić, czy facet jedną nogą jest już na tamtym świecie, czy jednak dalej walczy o przetrwanie, bo przecież odrąbanie nóg to nie byle draśnięcie. Pazur na szczęście wyszedł z całego starcia bez szwanku, więc mógł jeszcze coś zdziałać. Podszedł do rannego, nie wiedząc za bardzo, jak mu pomóc. Wyglądało jednak na to, że mężczyzna zachował jeszcze zdrowe zmysły i trzeźwą ocenę sytuacji. Gdy zaczął coś dukać, mafiozo nachylił się nad nim, bo ledwo można było coś z tego zrozumieć.
Ratunek dla wioski, no tak. Czyli Bunta już czegoś się spodziewał, ale skąd? Souei był przekonany, że czerwie zostały zwabione w to miejsce wstrząsami spowodowanymi uderzeniem piorunów. Dlaczego miałyby atakować wioskę, która jest przecież oddalona i dlaczego Bunta był przekonany, że to właśnie się dzieje? Pazur spojrzał na mężczyznę badawczo, ale ostatecznie nie odpowiedział nic i mimo wszystko postanowił mu pomóc. Rozejrzał się za wielbłądami, na których tu przyjechali. Jeśli nie ucierpiały, to dźwignął Buntę i zarzucił na garb zwierzęcia tak, żeby przetrwał podróż i w jej trakcie może mógł dalej się leczyć, jeśli już teraz zaczął.
- Zabierz go do domu, tylko nie zrzuć. - Powiedział do zwierzęcia.
Samemu musiał ocenić co będzie szybsze - wracanie biegiem samemu do wioski, czy podróż na drugim wielbłądzie. Po zajęciu się starszym kolegą, miał teraz swobodę działania bez oglądania się na rannego. Tak więc po szybkiej analizie dostępnych opcji, wybrał tą najszybszą i zgodnie z ostatnią wolą umierającego, popędził do wioski nomadów, aby samemu przekonać się, co mogły robić tam robale i wyjaśnić wszystkie rodzące mu się w głowie pytania.

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Wyprawa S
Souei
"Szklarz" _____________________________
Posty:
MG: 13
Souei : 12
_____________________________

Zarzuciłeś wielbłądowi Buntę na plecy, zwierzę spojrzało na ciebie i po wysłuchaniu ciebie... Kiwnęło głową ?! W każdym razie czy ci się przywidziało czy też nie, zrozumiałeś, że zwierzę wie co ma zrobić i wykona powierzone mu zadanie.
- Nie przejmuj się mną... Dam sobie radę... Biegnij do moich ludzi... - wychrypiał Bunta zmuszając się do połknięcia kilku pigułek
Z wielkim wysiłkiem zebrał się w sobie i technikami medycznymi dokończył tamowanie krwi. Jednak sporo sił go to kosztowało, był wycieńczony, ale powinien przeżyć.

Po ocenie sytuacji nie chcąc tracić czasu pobiegłeś w stronę wioski klanu Kuguta. Wielbłąd oszczędzał energię i zdecydowanie był o wiele przyjemniejszym środkiem transportu na piaszczystych wydmach, jednakowoż nie mógł równać się z twoją prędkością.

Zbliżając się do osady oceniłeś, że dwa robale i shinobi władający żelaznym piaskiem sieją spustoszenie wśród ludności. W pewnym momencie, zwierzęta zatrzymały się jak wmurowane i po kilku sekundach zamiast kontynuować mord na mieszkańcach wioski, zagrzebały się pod ziemią i skierowały się w twoim kierunku.

Zostałeś przechwycony jakieś dwadzieścia metrów przed osadą przez owe robaki. Były to ostatnie stwory w okolicy, ale równie niebezpieczne jak wszystkie, które do tej pory widziałeś.


Kuguta Bunta

Archiwum Głosów

Kuguta Hiruzen