Główna Brama Shiroi-Iwa

[Kaito Mizukane]

Główna Brama Shiroi-Iwa

Osada Shiroi-Iwa jak każda inna miała główną bramę, wychodziła ona na największy szlak handlowy, który położony był wokół tego miejsca. Przed wejściem można było zawsze zastać czujnych wartowników pilnujących dostępu do środka wioski. Stojąc przed bramą można było dostrzec 日向*, dzięki czemu nawet wędrowcy mogli z daleka rozeznać się w jakiej części świata się znaleźli. W ciągu dnia miejsce było bardzo popularne, gdyż było to najczęściej używane wejście do osady. A wchodzili tędy przeważnie kupcy z pobliskich, pomniejszych wiosek, aby skutecznie wymienić dobra z którymi przybyli. Warto jeszcze zauważyć, że po lewej stronie, przy murze od wewnętrznej części znajdowała się spora stróżówka. Było to miejsce w którym znajdował się oddział shinobi, który oddelegowany został do pilnowania bezpieczeństwa granic osady. Drużyna szybkiego reagowania często nie miała za zadanie zlikwidować cel, a kupić czas dla głównych sił rodu Hyūga na przybycie.

* 日向 - Hyūga

[Kaito Mizukane]

Wyprawa C
Zakata
"Nieodpłatna pomoc" _____________________________
Posty:
MG: 2
Zakata : 1
_____________________________

Mentalnie zdażyłeś już się ustabilizować, choć możliwe że było to tylko powierzchowne wrażenie. Z pewnością potrzebowałeś wykazać się i pokazać, że jesteś przydatnym narzędziem dla swego klanu, doskonale przeczuwając co się robi z wyszczerbioną bronią, stworzoną z niskiej jakości materiałów. Po zaznajomieniu się z treścią listu, postanowiłeś dalej pozostać wierny swemu rodowi, spakowałeś się i wyszedłeś w stronę posterunku Saigo no Hikari.

Bardzo szybko znalazłeś się przy glównej bramie osady, widziałeś że za kolejne kilkanaście metrów przekroczyłbyś muru swojej wioski, jednak nie przemierzyłeś kolejnego metra, kiedy usłyszałeś jak ktoś próbuję cię przywołać.
- E... Ty *YKK*, Za... za... a chuj... Anigoroshi ! Pomóżże człekowi w potrzebie. - próbował przywołać cię do siebie pijany mężczyzna, który ledwo stał na nogach.
Mężczyzna był drobnym mężczyzną po pięćdziesiątce, nosił na sobie klanowe szaty, jednak wyglądały na wykonane z bardzo niskiej jakości tkaniny. Do tego była lekko beżowa, co też było zaskoczeniem gdyż z reguły wszyscy nosili się w bieli. Po dłuższej chwili przypomniałeś sobie, że tak nosili się specjalni woźnice służące twojemu rodowi.
- Ani... *YKKK* sprawa jest, przyjacielu. - mężczyzna z wolna przykładził grzywkę swoją lewą ręką.

Do ciebie należało podjęcie decyzji czy podejdziesz do mężczyzny.

Woźnica klanu Hyūga
Posłaniec

[Zakata]

Będąc przy głównej bramie wioski zaczął do mnie krzyczeć jakiś pijany mężczyzna. Zareagowałem normalnie chciałem do niego podbiec, może faktycznie potrzebował wyjść z jakiejś opresji. Wszystko się zmieniło jak krzyknął do mnie bratobójco. Stanąłem w miejscu, spojrzałem na niego zimnym wzrokiem, pozbawionym jakiejkolwiek pozytywnej emocji. - Czego chcesz? Ponaśmiewać się z dzieciaka? Huh... - Odwróciłem się od niego idąc dalej w kierunku wyjścia. Jedyną jego opcją było wykrzyczenie do mnie czego chce, inaczej bym nie odwracał się kierując się w kierunku który mógł mnie doprowadzić do lokalizacji docelowej mojego przydziału.

Mimo, że zdążyłem wszystko w domu przemyśleć i się ogarnąć po traumatycznych wydarzeniach, taka presja mogła być ciągle zbyt przytłaczająca dla dzieciaka. Jego tożsamość wiązała się w tym wszystkim ze zbyt dużym obciążeniem mentalnym. Musiałem unikać konfrontacji z ludźmi w wiosce. Nie wiem jak długo byłbym w stanie utrzymać nerwy na wodzy. Nie chciałem też odstawiać żadnej lipy, konsekwencje mogłyby mnie przytłoczyć w tym wszystkim i trzeba by było uciekać stąd najdalej jak się tylko da.

W tym samym w głowie pojawiło mi się, by zmienić aparycję, skorzystać ze sklepu jakiegoś po drodze albo cokolwiek, jeżeli wszyscy mnie kojarzą już jako tego złego i wyśmiewanego, trzeba coś z tym zrobić bo tak nie da się funkcjonować. Może zapuścić włosy, zakryć twarz, zmienić ubiór albo to wszystko połączyć w jedno?

[Kaito Mizukane]

Wyprawa C
Zakata
"Nieodpłatna pomoc" _____________________________
Posty:
MG: 3
Zakata : 2
_____________________________

- Ej, ej... no nie uciekajcie... Zostań z bra... braćmi... Kurwa... od tej sake... aż mi się... w oczach... troi... Pocze... - mężczyzna próbował cię zatrzymać jednak musiał na chwilę przerwać swoje działanie.
Najwidoczniej wypił aż tak dużo, że jego organizm zamierzał co nieco "oddać", woźnica zakrył sobie usta, aby się nie z haftować, po czym przełknął wszystko niczym "prawdziwy" mężczyzna.
- Saigo no Hikari... jadę do... Saigo no Hikari... Pomóż bra... bra... znaczy się... rodakowi w potrzebie. Jest transport do... przewiezienia... sam nie dam rady... Raikuro... utnie mi jaja... - wysapał zmizernowany i osłabiony mężczyzna.
Wyglądał jakby zaraz miał paść na ziemię, widząc go mogłeś stwierdzić bez żadnego śledztwa, że się zasiedział chłopina w gospodzie. Co też by tłumaczyło jego szeroką wiedzę dotyczącą ciebie jak i twojej najbliższej przyszłości. Po co szpiedzy, jak świat światem, a plotki dalej roznoszą się szybciej od błyskawicy. Jegomość najwyraźniej uznał, że spadłeś mu z nieba, ale czy rzeczywiście zdołał cię zatrzymać ? Czy zdołał cię przekonać do pomocy ? Wszak z każdym krokiem zbliżałeś się nieuchronnie do wyjścia z osady i to chyba był już ostateczny moment na to, aby wybrać co poczynić w tej sprawie. Zwłaszcza, że mogłeś dostrzec jak z daleka powoli zbliża się w kierunku woźnicy klanowy patrol. Jeszcze go nie widzieli, ale takim pijakiem z pewnością się zainteresują, mógł go czekać przykry koniec, za picie na służbie i doprowadzenie do niedbałości w wykonaniu obowiązków.

Bijąc się z myślami, przymknąłeś na chwilę oczy ponieważ Słońce wyszło zza białych chmur, rażąc cię swoimi promieniami. Mogłeś poczuć również otulający spokój, gdyż wiatr delikatnie chlasnął cię po twarzy, napełniając płuca świeżą dawką ożywczego tlenu.

Woźnica klanu Hyūga
Posłaniec

[Zakata]

Słysząc prośby zachlanego woźnicy, nie chciałem się w to zupełnie mieszać. Wszystko zmieniło wspomnienie o Raikuro. Stanąłem w miejscu, z powrotem obudziłem się w kierunku woźnicy. Podszedłem do niego, z palcem wycelowanym w jego brodę. - Pomogę Ci, tylko jeszcze raz wspomnisz o Anigoroshi, to Raikuro nie będzie Twoim największym zmartwieniem. - Spojrzałem na niego wzrokiem pełnym nienawiści.

- A teraz gdzie masz opoju wóz, transport albo coś, co tam miałeś przewieść, gdzie masz cokolwiek, jaki jest plan. - Mówiłem to wszystko z olbrzymią niechęcią jednak nie mogłem zostawić człowieka w pomocy, jeszcze przed tym starym dziadem Raikuro. Oceniłem jego wygląd oraz stan, po czym powiedziałem by poczekał chwilę, wyjąłem z moim zapasów na tę podróż przygotowaną wodę. - Masz, napij się tego zachlejmordo. - Wiedziałem, że woda zawsze pomoga w takich sytuacjach, nie miałem doświadczenia jak to jest ale podstawowe informacje już posiadałem o traktowaniu pijanych i jak postępować w takich sytuacjach.

- To będzie długa podróż, ale może przynajmniej z tym baranem uda się szybciej tam dotrzeć, albo nie będzie się aż tak nudziło. Zawsze pijany coś odstawi, czy to zacznie mnie denerwować, zawsze będę mógł go zostawić w ciszy za karę na kilka godzin aż ogarnie dupę... Może sam się domyśli o co chodzi. - Pomyślałem od strony technicznej o nowym towarzyszu.

[Kaito Mizukane]

Wyprawa C
Zakata
"Nieodpłatna pomoc" _____________________________
Posty:
MG: 4
Zakata : 3
_____________________________

Mężczyzna nic nie robił sobie z twoich gróźb, a nawet w momencie kiedy mierzyłeś go morderczym spojrzeniem, nie widzącym wzrokiem zagadał do pustej przestrzeni trzydzieści centymetrów oddalonej od twojej głowy. Przyłożył chwiejnym ruchem dłoń do swoich ust usiłując ukryć fakt, że mówi o tobie
- TSK ! Ty ! U brata... wszystko w porządku? *YKK* Nie ! nie ! nie patrz... na mnie tak jak on. - mężczyzna umilkł na chwilę, wyglądało to tak jakby od jego organizmu odłączona została energia, jednak tylko na krótko ponieważ zaraz się ocknął.
- A napiję się ! *GUL* *GUL* O kurwa... Wsadziłem jęzora do butelki... mam nadzieję, że to... nie problem... Patrz... Kurwa mać... spadająca gwiazda... A nie... ja przepraszam, ale chyba statek zostawiłem.
Rzeczywiście w środku butelki znalazła się część zwrotnego pokarmu, którego nie zdołał połknąć z powrotem.
- Wóź jest tu... - wskazał głową na środek transportu o który się oparł - A tam są konie... - wolną ręką wskazał na dwa czarne konie przypięte do potężnej belki drewna.
Znajdował się tam wodopój dla zwierząt, siano do podjedzenia oraz zadaszenie pod którym mogły się skryć koniki.
Po prezentacji, mężczyzna ledwo wtoczył się na tył wozu i już po chwili zorientowałeś się, że woźnica poszedł spać.

Zostało ci pójście po konie, które musiałeś przymocować dobrze do nowego środka transportu. Wszystko po to, aby na koniec udać się w kierunku tej samego azymutu co pijany mężczyzna. Najważniejsze pytanie czy miałeś doświadczenie w prowadzeniu takiej "dorożki".

Woźnica klanu Hyūga

Archiwum głosów

Posłaniec

[Zakata]

Chłop tak był porobiony, że nawet nie był w stanie skleić zdania, które bym był w stanie rozszyfrować. Jednak moje szczęście zdążył mi wszystko skazać gdzie jest. Z kolei nieszczęściem w tym było, że jedyne co zrobił w tym momencie to wlazł na pojazd i zasnął z tyłu, chociaż równie dobrze to mogło być zbawienie, weź tu z takim wytrzymaj. Zostałem sam, z koniami z dorożką, szkoda tylko, że z powożeniem miałem tyle wspólnego co Yamanaka z szanowaniem siebie samych.

Słuchając historii ojca, czy podczas misji w których były atakowane karawany, coś tam już liznąłem tematu. Tak też pierwsze co to podszedłem do koni. Spojrzałem na nie, lekko pocąc się na czole. - Przecież to coś to mnie zaraz ujebie. - Ale nie mogłem tracić czasu, trzeba było działać na czuja, każdy moment w Shiroi-Iwa zwiększał szansę, że stanie się coś nieprzyjemnego.

Złapałem jednego konia, bo dwa na raz to byłoby za dużo na tak niedoświadczonego shinobi. Starałem się go podprowadzić pod powóz, licząc by nic się takiego nie wydarzyło, by był grzeczny i tak dalej, a następnie go przywiązać tak pi razy oko. - Co może pójść nie tak, najwyżej powiem, że ten najebany stwierdził, że nie będzie się czaił i sam przywiąże i tak tego nie będzie pamiętał. - Tak też od razu po tym spróbowałem przywiązać drugiego konia, z tym już nie szło aż tak gładko. Następnie jeżeli wszystko się udało to wskoczył na powóz.

Został ostatni element układanki, jakoś tym wykręcić. Parkowanie równoległe nigdy nie było moim talentem, szczególnie mając pod sobą dwa konie. Trzeba było jakoś wykręcić, więc pociągnąłem jedną linę w jedną stronę, a drugą w drugą stronę. Przecież się nagle nie zerwą, prawda...?

[Kaito Mizukane]

Wyprawa C
Zakata
"Nieodpłatna pomoc" _____________________________
Posty:
MG: 5
Zakata : 4
_____________________________

Nie wiedząc co właściwie masz zrobić, polegając na przekazie ustnym poszedłeś po konie chcąc je podczepić pod powóz. Niestety to było trochę za mało jak na obejście się ze zwierzętami, zwłaszcza, że konie szybko wyczuły twój strach i nie chciały z tobą współpracować. Pierwszy z nich zaparł się kopytami, nie wykazując nawet chęci dobrej woli. Czego byś nie próbował zwierzę, nie zamierzało udać się twoim śladem.
- Hyūga Zakata ty właściwie wiesz jak się z nimi obchodzić ? - usłyszałeś za swoimi plecami wesoły głos dawnej towarzyszki
- Jednak to miłe widząc jak dorastasz i zamiast w piasku, próbujesz zabawy z końmi. - uszczypliwość w pełnej krasie.
Obróciłeś się, aby tylko upewnić się, czy to rzeczywiście Mikoto z którą miałeś już przyjemność pozbyć się pieczęci z wnętrza starej świątyni.
- Hahaha daj dzieciaku pomogę ci. - zaoferowała się Mikoto

Z pomocą dziewczyny raz dwa zwierzęta znalazły się tam gdzie powinny. Była na tyle miła, że nawet wyprowadziła konie z osady.
- W coś ty się znowu wpakował ? Zabiłeś tego gościa z tyłu ? Swoją drogą masz już powóz wyciągnięty na trakt, nie szarp i nie ciągnij lejców po konie skręcą i będzie klops, chyba że będziesz w kropce to je wtedy mocniej pociągnij. Zwierzęta się zatrzymają, a ty będziesz mógł spróbować dobudzić trupka. Pa pa !

Pobiegła uśmiechnięta w swoją stronę.

Mikoto
Woźnica klanu Hyūga

Archiwum głosów

Posłaniec

[Zakata]

Współpraca z końmi w moim przypadku, nie istniała. Jednak jak manna z nieba spadła mi stara koleżanka Mikoto, nie wiem skąd się pojawiła w tym miejscu jednak szybko mi pomogła z obsługą koni. - Mikoto! Czy ja wiem jak się z nimi obchodzić? Proszę Cię, ja bym nie wiedział?... - Nastała chwila ciszy budująca napięcie. - No nie wiem, pomóż, proszę. - Błagalnym głosem poprosiłem ją o wsparcie w tym temacie. Bo sam bym nie był w stanie dojść jak to się robi. Jeszcze prawdopodobnie bym wyrządził jakieś straty.

- Jaki piasek, jaki piasek... pff... nawet sobie nie zdajesz sprawy ile żyć już zdążyłem uratować, przed złymi ludźmi. - Mówiąc to przypomniałem sobie też ile nie udało się uratować i entuzjazm oraz wesoły uśmiech znikł mi z twarzy. Jednak dalej starałem się zatuszować, to udając pozytywnie nastwionego. - Nie wiem skąd Ty tak umiesz obsługiwać tyle koni i to w jednym momencie. - Rzuciłem do niej.

- Aj tam nie szarp, ja Ci pokaże jak się po regionalnej drodze śmiga. - Zgrywałem dumnego i poważnego w tej sytuacji, w akompaniamencie chrapania pijaka na tyle. - Dzięki za pomoc! - Próbowałem jej odkrzyczeć jak czmychnęła w swoją stronę. Tak też zostałem sam, z pijakiem i końmi. Spojrzałem jeszcze tylko czy on nie spadnie albo nic nie stanie się na tej pace. Tak też siedząc w miejscu głównego dowodzącego koni, wziąłem i lekko ruszyłem lejce by dać koniom znać, że ruszamy.

[Kaito Mizukane]

Z/T