Północna Ziemia Shigashi no Kibu

[Souei]

Cyk, cyk i pyk, chciałoby się powiedzieć. Ryuichi próbował jeszcze wykonać jakąś kolejną technikę, ale Souei był jednak za szybki. Szybko zneutralizował kolejne potencjalne zagrożenie, odcinając delikwentowi rękę. Widział, że jego przeciwnik nie tego się spodziewał, jednak było już za późno. Przytłoczony Tentora nie miał już nic do powiedzenia, zwłaszcza gdy na scenę ponownie wkroczył Ichirou. Matsuda momentalnie odczuł tą zmianę, poczuł dodatkową presję i jednocześnie natychmiastową ulgę, gdy zorientował się, że jest to ta sama osoba, z którą wszedł w to bagienko. Jego aura bardzo się zmieniła, choć wygląd już niekoniecznie. Wprawne oko mogło jednak zobaczyć subtelne różnice. Najbardziej licząca zmiana nastąpiła jednak w zdolnościach Seinina. Oplótł on przeciwnika piaskiem o wiele potężniejszym niż dotychczas, to było bardzo wyraźnie czuć. W tym momencie pozostała już tylko egzekucja i formalności dopełnił Kyoushi. Widać Shiroyasha wrócił z dalekiej podróży w odpowiednim momencie. Ekibyo gasnął w oczach i jedyne co można było jeszcze dla niego zrobić, to skrócić jego męki.
- Ta, mi też nic nie przychodzi do głowy. - Odpowiedział do Ichirou. Ich celem było zabójstwo, i mimo że przeciwnik był niezwykły, to koniec końców wszystko sprowadzało się do pozbawienia kogoś życia. Kolejna ofiara, mimo że Tentora czuł się wyróżniony tym, że Klepa poszła na całość. Kolejne sekundy to już spadek adrenaliny, anulowanie technik oraz senninki. Tylko byakugan pozostał aktywny, aby cały czas monitorować otoczenie, gdyby ktoś z obecnych jeszcze w tych lochach chciał pomścić swojego lidera. Nic jednak tego nie zapowiadało.
- Nie, nie mamy tu nic więcej do roboty. - Rzucił do wszystkich towarzyszy sygnalizując, że niezbyt przejmuje się losem tych, którzy mogliby być tutaj uwięzieni.
- Miał być martwy i jest martwy, możemy ruszać z powrotem. Miałem zaproponować Fugu, ale leśniczówka rzeczywiście będzie lepsza. - Pokręcił tylko przecząco głową na pytanie o średni zwój. Niestety, pieczętowanie to nie była jego działka, więc nie nosił przy sobie narzędzi do niego. Jego wzrok spoczął na Misae i Kyoshim w oczekiwaniu, czy oni nie będą lepiej wyposażeni na taką okoliczność.

[Misae]

Oglądanie walczących Ichirou, Kjosza i Soueia było niczym siedzenie w pierwszym rzędzie najwybitniejszych pokazów. Wystarczył im moment, kilka sekwencji wymiany ciosów i jeden z najsilniejszych wojowników świata ninja leżał pokonany. Cieszyła się, że była przyjaciółką, a nie wrogiem tej trójki, bo nie miała wątpliwości, że gdyby tylko zechcieli pozbawiliby ją życia szybciej niż pewnie zdążyłaby zareagować.
-Opatrzeć, któregoś z was teraz czy już na spokojnie w leśniczówce? - zapytała spoglądając na Ichirou i Kjosza. Ich obrażenia były raczej powierzchowne i samo leczenie zajęłoby moment, lecz właśnie ze względu na ich niski próg szkodliwości nie czuła palącej potrzeby by naciskać na zajęcie się nimi już teraz.
Do powiedzenia za wiele nie miała jeśli chodzi o przemowę - była tu tylko jako wsparcie, nie była to jej walka, nie znała Tygrysa poza tym co zobaczyła do tej pory w jego bazie, więc skoro główni zainteresowani nie mieli nic do dodania, sprawę można było uznać za zamkniętą. A przynajmniej do czasu aż będzie mogła zeskanować głowę Tygrysa i zależnie od tego czego się dowie podjąć ewentualne kolejne kroki, lecz to nie tu i nie teraz.
Gdy Ichirou wspomniał zwój skinęła głową. Sięgnęła do plecaka skąd wyjęła mały zwój a z niego odpieczętowała średni.
-Ja mam, ale pieczętowanie zostawiam wam... nie czuję się w tym zbyt mocno - wyznała szczerze oferując Ichirou zwój. Nie było sensu ukrywać czy próbować się popisać. Szczególnie, że brawura mogłaby oznaczać uszkodzenie ciała, tego żadne z nich nie chciało.

  Ukryty tekst

[Arii]

17/21

Diabelskie Nasienie
Grupowe Zlecenie Specjalne S (przeciw Tygrysom)– Misae, Kyoushi, Souei, Ichirou

---

Walka się zakończyła. Ryuichi wydawał ostatnie dechy a gdy Kyoushi wyciągnął z niego swoje ostrze (a raczej pełen wkurwu wyszarpnął je z jego piersi) opadł na ziemię twarzą. -Wracajmy z tego kurwidołka.- tyle mógł powiedzieć bohater Sogen. Widać było, że nie jest tutaj w najlepszej formie i że ta Bitwa wykończyła go psychicznie. Stali nad jego trupem za dużo nie myśląc o tym, że ich przeciwnik dał im trochę w kość i zmusił ich do tego, aby wejść w największe obroty, żeby go unicestwić. Dookoła nic nie było. Misae i Ichirou nie czuli nic ze swojego sensora. Zero dusz. Souei nie widział nic swoimi oczami. Więc tak właśnie wyglądał grobowiec, który sobie stworzył? Tentora leżał z delikatnym uśmiechem na twarzy, jakby ciesząc się, że to była jego ostatnia chwila. Następnie Ichirou zebrał od niego kilka najbardziej rzucających się rzeczy, chociaż najciekawszy wydawał się pierścień sygnowany tygrysem z zielonym kryształem, wokół któregom Tygrys się owijał. Nie czuli już potrzeby, żeby cokolwiek tutaj robić... Mogli w spokoju wracać i przebadać jego ciało do swoich celów. Może zgarną jeszcze jakieś dodatkowe informacje, które będą mogli wykorzystać w przyszłości? Lub Souei będzie mógł przekazać je swojej szefowej, której bardzo zależało na głowie tego właśnie mężczyzny?

---

Następne posty tutaj

Kolejka:
dowolna

Dialogi:

Yushi Unamami - klik!
Blondyn - klik!
Mężczyzna 1 - klik!
Mężczyzna 2 - klik!
Ekibyo Ryuichi -klik!

[Kubomi]

- Cudnie w takim razie. Poprowadzisz nas, no i przede wszystkim pamiętajcie. Raczej nie jesteśmy jedynymi, którzy będą zainteresowani tym miejscem. – poleciła w końcu na koniec, z ulgą przyjmując zakończenie dyskusji i przejście do konkretów. Pokiwała jedynie głową na brutalność i widoki, niespecjalnie zadowolona, czemu dała pokaz przez ciche westchnięcie. Gdy tylko dwójka podwładnych opuściła jej biuro, postanowiła sama przygotować się najlepiej jak potrafiła – naoliwić marionetki, naostrzyć ich ostrza, upewnić się co do stanu magazynków, a na końcu relaks z herbatą. Ostatnia godzina przed wyruszeniem nie powinna być z pośpiechem, tylko spokojem.
Gdy w końcu wydała rozkaz do wymarszu, odziana już była w swój kombinezowaty pancerz, jak i na to nałożonym płaszczem z kapturem, dostrzegając swoich towarzyszy podniosła szponiasta dłoń na powitanie.
- Zgodnie z ustaleniami. Idziemy przez bramę, okrążamy Shigashi i docieramy do punktu docelowego. Ograniczmy rozmowy po drodze do minimum, nie chcemy na pewno przykuć żadnej uwagi. – wydała ostatnie instrukcje przed wymarszem i w końcu wyruszyli…

[Arii]

9/17

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " B (Akiyama)- Kubomi

---

Przygotowania trwały do samego zajścia słońca, kiedy tylko to chyliło się ku wschodowi cała trójka pojawiła się w wyznaczonym miejscu i bez zastanowienia się ruszyła. Nie mieli za dużo słów do powiedzenia. Kubomi nimi dowodziła, więc usłuchali się tego, nawet Saneko, który był nadal poruszony ich zleceniem. Widać było po nim, że bardzo źle znosi sytuację. Poruszali się pod osłoną nocy i drzew w bardzo dalekim kierunku. Cała droga zajęła im trzy godziny. Możliwe, że gdyby nie kontrolowanie wszystkich północnych patroli dali by rade szybciej dotrzeć do miejsca, które mieli właśnie ujrzeć.

A robiło wrażenie. Potężna połać terenu ciągnąca się na kilkanaście kilometrów w dal, po same wzgórza i skalne górny była widocznym grobowcem. Zapadnięte połacie terenu głęboko w dół. Roztrzaskane machiny wojenne, które Kubomi widziała podczas Bitwy o Kotei, delikatnie unowocześnione, przynajmniej tak jej się wydawało patrząc na jej doświadczenie ze sprzętami bitewnymi. Saneko prychnął, zaciskając szczęki. Roken stał i milczał. Jeżeli to naprawdę była jedna z ich baz to właśnie trafili do największego grobu w swoim życiu. Dało się tutaj wyczuć nadal śmierć i z daleka widzieli kilkadziesiąt rozłożonych już przez ten czas ciał... Pytanie, co chcieli dokładnie tutaj szukać?

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!
Roken - klik!
Saneko - klik!

[Kubomi]

- Ugh… nie lubię takich miejsc. – westchnęła z niezadowoleniem, przyglądając się całemu miejscu z… nieukrywanym obrzydzeniem. Praktycznie była w tej chwili hieną cmentarną, która miała zamiar zrabować groby. Niezbyt nobilitujące. Przymknęła na moment oczy myśląc… definitywnie tutaj powinien być ukryta baza ich dawnego Lidera, ale gdzie? Pod ziemią? Wewnątrz odległych gór?
- Poszukajmy śladów największych zniszczeń, jeżeli tu była walka, powinno dać się logicznie zrobić szlak, aż do wnętrza tej bazy. Gdzieś powinna się wydarzyć intensyfikacja zniszczeń… Mogę na was w tym liczyć? Szczególnie ciebie Roken-san, Ty i ja Saneko-san zapewnimy mu bezpieczeństwo, na wszelki wypadek. – wydała polecenia mając zamiar do tego podejść na spokojnie, o ile preferowała mieć to szybko z głowy, to analityczne, wręcz detektywistyczne podejście do tematu powinno być po prostu najlepsze. Miała zamiar sama trzymać się blisko Rokena, zgodnie ze swoimi dyspozycjami – uznając, że skoro ten będzie skupiony na obserwacji, może być podatnym celem na ewentualny atak, warto już temu przeciwdziałać.

[Arii]

10/17

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " B (Akiyama)- Kubomi

---

Miejsce nie należało do najlepszych i najprzyjemniejszych dla oka. Szczególnie byłych członków Ekibyo, którzy właśnie w tym momencie będą patrzyć się na truchła swoich niedawnych kompanów, którzy polegli w jakieś stworzonej przez chorego autora bitwie, która ani trochę nie przypominała tej ludzkiej. Saneko zaciskał pięści, ale Roken od razu aktywował swojego Byakugana i zaczął prześwietlać teren. Trochę mu to zajęło, aby odnaleźć poprawną drogę. -Musimy kierować się kilka kilometrów przed siebie. Ale ostrzegam... Widoki nie będą najsmaczniejsze.- i kiedy tylko ruszyli zaczęli schodzić w głąb terenu, który był pełen rozkładających się ciał. Dlaczego ktoś nie posprzątał tego miejsca? Czyżby miał być to znak dla tych, co chcieli szukać gdzieś resztek Ekibyo albo sprzeciwić się Akiyamie? Patrząc na wiszące trofea w "gabinecie" Hibiki wszystko było możliwe.

Szli w całkowitej ciszy. Gdzieniegdzie przechodzili obok porozrzucanych ciał strażników obok machin bojowych rozciętych na pół albo ludzi, którzy nie byli w żaden sposób zranieni, ale wydawać by się mogło po rozkładających się twarzach, że umarli długo przed tą walką. Ciężko byłoby im to zrozumieć, ale każdy wiedział z czego słynęło Ekibyo, więc na pewno przeprowadzali tutaj jedne ze swoich strasznych eksperymentów. Roken prowadził ich jak najlepsza drogą, aby ominąć co okrutniejsze obrazki. W końcu zaczęli zbliżać się do największej z dziur. -Tam na dole.- powiedział wskazując palcem w dół. Wyrwa była głęboka. Były bardzo strome wyrwy w ścianach przez, które mogli schodzić na dół. -Około trzy kilometry w dół. Sala tronowa ze złotym tygrysem... To na pewno tutaj.

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!
Roken - klik!
Saneko - klik!