DANE PERSONALNE
IMIĘ: Shiroe
NAZWISKO: Sabaku
KLAN: Sabaku
WIEK [DATA URODZENIA]: 19 lat[365 rok]
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 176cm | 68 kg
RANGA: Dōkō
APARYCJA
WYGLĄD: Młodzieniec, bo tym mianem chyba najlepiej określać Shiroe, jest przeciętnego wzrostu, a jego sylwetka jest nieco wątła. Nie jest misterem olimpia, co bez problemu można określić już po samej wadze chłopaka. Pierwsze na co człowiek, który widzi go po raz pierwszy zwróciłby uwagę będzie kolor jego włosów, bowiem są one czarne niczym smoła. Średniej długości, czasami opadające na jego czoło, czy przysłaniające jego widok. Nigdy nie spina ich w kucyk, jednak jest to spowodowane raczej ich długością, bowiem sięgają one nie dalej niż do barków chłopaka. Można więc powiedzieć, że fryzura chłopaka to swoisty artystyczny nieład. Przyglądając mu się dalej, obserwująca go osoba z pewnością zwróci uwagę na jego twarz. Kształt głowy Shiroe, był zwyczajny, przypominający owal z kilkoma obciętymi łukami u dołu – innymi słowy jego podbrudek, nie był tak zaokrąglony, jak w większości przypadków. Kości policzkowe były wyraźnie widoczne, zaś sama broda, była dosyć płaska, prosta. Usta chłopaka były w naturalnej pozycji, czasami jedynie zmieniały swoje ułożenie, w momentach olbrzymiej radości, wielkiej krzywdy czy zniesmaczenia, albo zakłopotania. Nie można jednak powiedzieć, by twarz chłopaka zdradzała zbyt wiele dla nowo poznanej osoby, z reguły był cichy, spokojny, nie pokazujący swoich słabości, których miał tak wiele. Wzork, oczy chłopaka przeważnie obojętne, nie było w nich już widać młodzieńczej werwy, iskry w oku jak zwykło się mawiać. Był to raczej wzrok człowieka zmęczonego, pozbawionego chęci do zabawy czy czerpania radości z życia. Oczy koloru ciemnej czerweni, świetnie kontrastowały z kruczoczarnymi włosami. Brwi natomiast były cieńkie, lekko zakrzywione ku dole na środku jego twarzy. Dodawało to delikatnie groźnych rys. Męska szczęka również była aspektem, który raczej dodawał grozy, aniżeli miłego wyglądu.
UBIÓR: Ubiór chłopaka to oczywiście spora zmienna, jednak na terenie ktory zamieszkiwał nie mógł zostać modelem, który codzień ubierałby inny ciuch, paradując w nim po wydmach. Zresztą gdyby chociaż spróbował czegoś takiego, jego rodzice szybko ukrócili by Shiroe o głowę. Od niej również zaczniemy, przyozdobiona słomianym kapeluszem, podobnym do tych, których używają na wschodzie krainy, podczas uprawy ryżu. Chroni go przed słońcem, ale również dodaje mu odrobinę tajemniczości i anonimowości, bowiem cień rzucany przez “rondo” kapelusza przysłania nieco jego twarz. Idąc dalej, górną częścią garderoby chłopaka jest biały płaszcz, chroniący zarówno przed wiatrem, jak i piaskiem, deszczem czy śniegiem. Nie chroni on jednak przed chłodem, ponieważ zwyczajnie jest na to zbyt cieńki. Zapinany przy szyi, pojedyńczą klamrą. Ta część garderoby ma długie rękawy, oraz na tyle szerokie by schować w nich obie ręce. Na plecach chłopaka widoczna jest ciemnobrązowa, ceramiczna gurda, oznaczona symbolem jego klanu, wyglądem przypomina ona lekko zdeformowaną klepsydrę. Pod płaszczem, chłopak przywdziewa zwykłą białą koszulkę bez zbędnych wzorów.Na biodrze Shiroe zazwyczaj wisi torba, wypełniona różnościami, opadająca na prawe udo mężczyzny. Na lewym udzie natomiast można zauważyć kaburę na kunai, popularną wśród innych shinobi. Spodnie które z reguły nosi Shiroe, są niczym nie wyróżniającymi się materiałowe szare spodnie, zaś stopy przyzdobione są prostymi czarnymi butami, pozbawionymi materiału osłaniającego palce oraz piętę, tworząc w ten sposób coś w rodzaju sandałów, z tą różnicą, że są one sznurowane w okolicach połowy długości piszczeli chłopaka, dzięki temu nie spadają one, a zarazem są niesamowicie wygodne.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Gurda na plecach ze znakiem Sabaku.
OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER: Jaki jest Shiroe? Jednym słowem raczej nie da się opisać wszystkich cech charakteru tego osobnika. Z pewnością po pierwszym poznaniu, można powiedzieć, że jest tajemniczy, wręcz wypełniony tajemnicami. Mało mówi o sobie, woli zbierać informację, kolekcjonować je. Dużo pyta, a od odpowiedzi na cudze pytania przeważnie stara się wymykać, rzecz jasna nie należy to do łatwych rzeczy, jednak taki po prostu jest. Zawsze stawia sobie trudne cele do zrealizowania, jednak rzadko o nich wspomina. Spokojny i opanowany to kolejne epitety, które można mu przypisać. Jest typem stratega, analizującego każdy ruch swojego przeciwnika czy towarzysza. Stara się obserwować całe pole walki oraz wyprzedzać fakty. Jak sam mówi, lepiej zapobiegać niż leczyć – dlatego, posiadając jego zdolności, stara się wyprzedzać fakty. Co prawda nie jest typem człowieka, który świetnie czuje się w walkach drużynowych, ale to głównie zasługa jego rodziców, którzy stworzyli swego rodzaju potwora, indywidualistę, który dąży teraz do perfekcji. Nie znaczy to jednak, że jest całkowicie pozbawiony zdolności współpracy. Robi to, jednak bardzo niechętnie. Pracowitość to chyba kolejne, wręcz idealne określenie. Ciężką pracą stara się doskonalić samego siebie, by dumnie reprezentować swoją rodzinę. Nie można jednak zapominać również o złych i mrocznych cechach charakteru. Jak wielu mogło się spodziewać, tak jak i większość jego braci czy sióstr, jest pozbawiony jakiejkolwiek empati, w nosie ma krzywdę innych, samemu często zadając ból, mordując bez nawet mrugnięcia oka. Był szkolony by zostać jednym z najsilniejszych w swoim klanie i nauczony by dotrzeć na szczyt bez względu na środki, a najlepszym środkiem do uzyskania siły, potęgi i sławy była właśnie brutalność i przemoc, od której nie uciekał. Wręcz przeciwnie, sprawianie komuś bólu sprawiało mu przyjemność, zabijając swoich wrogów na jego twarzy malował się uśmiech, jednak wzrok chłopaka zawsze pozostawał zimny. Nigdy nie zaznał miłości, więc w gruncie rzeczy nie wie co to za uczucie, rodzice byli dla niego zimni, by on mógł stać się silniejszy, pozbawiony skrupułów. Nie można jednak powiedzieć, że Shiroe był nie lojalny. Dla swoich towarzyszy, mimo, że niezbyt często to okazywał, był gotów oddać życie, lub też pozbawić życia jednostkę, która aktualnie im zagrażała. Nie był towarzyski, ani nawet nie był “dobrym” przyjacielem, jednak ze względu na nawyk kolekcjonowania wspomnień i informacji, często wypytywał, był średnim mówcą, jednak świetnym słuchaczem, to właśnie sprawiało, że wiele osób, pomimo jego mrocznego charakteru, widziało w nim osobę której mogą powiedzieć wiele, o ile nie wszystko. Młodzieniec rzecz jasna ma wiele mniej ważnych cech, które zdradza dopiero po jakimś czasie, jednak najważniejsze z nich to właśnie te, które zostały przedstawione powyżej.
NAWYKI: Często zadaje trudne i według wielu niepotrzebne pytania. Rzadko zdaża mu się odpowiadać na pytania innych.
NINDO: Porażka oznacza śmierć...
HISTORIA:
[Narodziny]
Historia? Huh, od czego by tu zacząć? Zapewne od narodzin małego Shiroe. Skwar dawał się we znaki wszystkim, włącznie z ciężarną matką głównego bohatera tego opowiadania. Sam środek lata, powodował, że upały były niemal nie do zniesienia. Nie trzeba jednak opisywać samego porodu, prawda? Chłopak urodził się w samo południe, dokładnie o dwunastej. To właśnie wtedy rozpoczęła się jego droga – która trzeba przyznać, nie należała do najprostszych. Ojciec już podczas jego narodzin postanowił, że Shiro będzie jego wizytówką, że przerośnie jego oraz wszystkich znanych mu ludzi. Matka natomiast, nie zamierzała się sprzeciwiać woli jego ojca, dlatego też już od narodzin, chłopakowi pisany był ciężki los...
[Lata “młodości”]
Po upływie zaledwie kilku lat od narodzin, jego rodzice zaczęli działać. Robili wszystko co w ich mocy, by ich potomek, wyrósł na zdrowego, silnego oraz mądrego chłopaka. Byli jednymi z poważanych członków szczepu, więc nie mieli problemu by zagwarantować małemu Shiroe należyte “środki”. Rozpoczęło się oczywiście od podstaw, nauka czytania, pisania czy chociażby mówienia – tak, bo już od maleńkości ojciec naszego bohatera wynajął nauczycieli, by jego syn, jego oczko w głowie miało wszystko czego potrzebował. Szybko nauczył się pisać i czytać, a gdy tylko opanował te zdolności, pomimo jego młodego wieku, zaczął być szkolony w dziedzinach ninjutsu czy taijutsu, rzecz jasna, początkowo chodziło jedynie o teorię, bowiem tak młody człowiek nie miał w gruncie rzeczy nawet pojęcia, o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi. Z tamtych lat pamięta jedynie kilka rzeczy, takie jak to, że to właśnie wtedy rozpoczęła się mania, kolekcjonowania informacji, często sporządzał notatki, słuchał opowieści swoich nauczycieli, czy gości swojego ojca, zapisując je i próbując zapamiętać istotne szczegóły. Wyobrażał sobie, że brał udział w tych wszystkich wydarzeniach próbująć znaleźć lepsze rozwiązania niektórych sytuacji. Jednak wtedy popełniał sporo błędów. Z czasem dopiero nabrał wprawy w podejmowaniu dobrych decyzji, takich które koniec końców nie byłyby zgubne dla niego i ewentualnych towarzyszy. Pamiętał również słowa ojca, które niegdyś zostały do niego wypowiedziane. Był jeszcze bardzo młody, jednak to co powiedział mu w tedy jego ojciec, pozostało mu w pamięci, aż do teraz. “Pamiętaj synu, kiedy już dorośniesz, nie będziesz mógł przegrać. Życie nie wybacza, a przegrana oznacza śmierć...”. Te słowa spowodowały, że Shiro jeszcze bardziej się przykładał, chciał zostać na tyle silny by nigdy nie przegrać. Kiedy dorastał, nie było mu co prawda łatwo, ojciec nie okazywał mu zbytnio miłości, natomiast matka... Matka nie chcąc niszczyć marzeń swego męża również pozostawiała Shiro samemu sobie. Chłopak wykazywał talent, jednak talent ten wymagał sporo pracy. Nie był geniuszem, a co za tym idzie musiał wylać sporo potu podczas treningów ze swoimi nauczycielami, by w przyszłości móc zawdzięczać im swoją sławę. Ciężkie treningi trwały długo, a chłopak coraz bardziej cieszył się z tego, co nadchodziło kolejnego dnia.
[Pustynny pogrom, czyli cios prosto w serce...]
Tego dnia nic nie wskazywało na to, co miało się wydarzyć. Chłopak nie był już tak młody, by nie wiedzieć w jak brutalnym świecie przyszło mu żyć, jednak mimo wszystko, nie nastawiał się na to, co miało się stać. Kiedy młody Shiroe siedział w domu, na zewnątrz w wiosce jego klanu rozpętało się piekło – istna wojna, jego ojciec oraz matka, brali w niej udział. Chcąc chronić życie swojego potomstwa, udali się czym prędzej w kierunku domu, wraz z rozpoczęciem zamieszek, niestety do samego budynku dotarł jedynie jego ojciec. Matka Shiro, niestety ponosła porażkę, a porażka... porażka oznaczała śmierć. Wtedy właśnie reszta uczuć powiązanych z miłością czy empatią opuściły młodego chłopaka, poprzysiągł sobie, że on... nigdy nie przegra, tak jak jego ojciec – który tamtej nocy pomścił swoją ukochaną, ochraniając swojego potomka. Dalsze wydarzenia natomiast nie miały większego wpływu na to, co później działo się z naszym bohaterem... do czasu.
[Ostatnie lata młodości, wkroczenie w dorosłość.]
Ostatnia już istotna część tej opowieści, bowiem wraz z tym akapitem, nasz młody adept sztuki ninja wkroczył w dorosłość, o ile w ogóle kiedykolwiek można było nazwać go beztroskim dzieckiem. Pierwsze mniejsze misje, sparingi, ciężkie treningi teraz już pod okiem ojca – to wszystko było zajęciami codziennymi młodzieńca. Nie było czasu na zabawy, czy wymówki, chłopak poznał już swój styl walki, który polegał na szybkim analizowaniu, oraz nie podejmowaniu pochopnych decyzji, które mogłyby go kosztować kiedyś życie. Pierw wolał się bronić, niż niczym bezgłowy jeździec atakować swoich wrogów – tak właśnie powstawał przyszły strateg rodu Sabaku, rzecz jasna był to tylko jego prywatny przydomek, którego narazie nie mógł sobie przypisać oficjalnie. Takie miał marzenie – poprowadzić swój ród na sam szczyt, zdominować słabsze, mniejsze szczepy czy rody. Treningi nabierały powoli trudności, kiedy jego ojciec stwierdził, że pora ruszyć po za granice osady ich rodu. Wtedy też zostali zaatakowani, przez niezidentyfikowanych do teraz ludzi. Broniąc własnego życia, często trzeba było pozbawić go kogoś innego, tym razem nie było inaczej, chlopak broniąc się przed napastnikami, przy pomocy swojego Kekkei Genkai, pozbawił życia jednego z nich, dwójka pozostałych zbiegła. Niestety, do teraz nie wiadomo kim byli napastnicy, a co za tym idzie, Shiroe nie wie, kto tak naprawdę chciał pozbawić go życia. Nie byli silni, skoro Shiro dał im radę, jednak mimo wszystko, sam fakt, że go zaatakowali nie pozostawiał mu spokoju. Okazało się, że wydarzenie te, tak naprawdę było pierwszym poważnym sprawdzianem, który przygotował mu jego własny ojciec, który był tam wtedy przecież obecny. To on wynajął tych opryszków, by zaatakowali chłopaka – jeśli by przegrał, zapewne stracił by życie. Mężczyzna był jednak pewny zdolności swojego syna, jednak nigdy mu o tym nie powiedział. Od śmierci jego matki, jeszcze bardziej naciskał na chłopaka. Widząc, jak rozprawia się ze swoimi przeciwnikami, był jednak pewien – że ten poradzi sobie w dorosłym życiu. Jego pierwszy zabity przeciwnik idealnie świadczył o tym, że nie tylko taktyczny zmysł był u niego niebywale wykształcony. Poprzez sposób jego wychowania, wszelkie uczucia, które mogłyby powstrzymać go przed zabiciem tamtych ludzi również zostały “wymazane” dzięki czemu Shiroe mógł kiedyś zostać wojownikiem doskonałym. Niestety, tego typu wychowanie miało również swoje wady, których ojciec nie przewidział, aż do samego końca. Problemy z zawieraniem znajomości – brak przyjaciół, znajomych... Shiroe, wchodząc na ścieżkę przygotowaną przez jego ojca, był kompletnie sam, a sam ojciec nie był w stanie mu pomóc... W ten oto sposób, Shiro wkroczył w dorosłość – sam jak palec, pozbawiony większości uczuć. Niczym robot, zaprogramowany do analizowania posunięć wrogów i przyjaciół, wypytujący o najmniejsze szczegóły, układając je w jedną – solidną całość. Tak prezentował się Shiro, który dopiero co wkroczył w dorosłe zycie.
WIEDZA
INFORMACJE:
• KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: W tej prowincji znajduję się osada klanu Sabaku - członkowie tego klanu, oprócz wiedzy o charakterystycznych cechach przypisanych każdemu Sabaku, posiadają również informacje o umiejętnościach klanowych
o Osoby niezawiązane ze szczepem wiedzą, iż Sabaku są dość tajemniczy, i że potrafią władać nad piaskiem, bywają brutali, przez co często budzą respekt swoich przeciwników, dążą do celu bez względu na przeszkody
• W Atsui zamieszkują również osoby, pochodzące ze Szczepu Maji - członkowie tego klanu, oprócz wiedzy o charakterystycznych cechach przypisanych każdemu Maji, posiadają również informacje o umiejętnościach klanowych
o Osoby niezawiązane ze szczepem wiedzą, iż dla Maji grawitacja nie istnieje, jakby mieli władzę nad bronią, którą posiadają, dodatkowo ich umiejętności przypominają umiejętności Sabaku, jednakże tylko silniejsi Szczepowcy mogą kontrolować czarny piach, szczep nastawiony pokojowo, nie miesza się niepotrzebnie w konflikty
Wiedza o Akimichi – charakteryzują się nieco większą masą tłuszczową, często spożywają posiłki, jednak potrafią zaskoczyć i są dobrymi wojownikami mimo pozornej nieprzydatności, wyspecjalizowani w taijutsu, potrafią manipulować swoim ciałem, zamieszkują tereny tereny Sakai
• Wiedza o Ayatsuri – przeważnie bezpośrednio nie uczestniczą w walce, ale świetnie panują i manipulują nad swoimi wytworami – kukłami, często noszą ze sobą wielkie zwoje, dzięki którym owe kukły się pojawią, raczej milczący, zamieszkują tereny Sabishi
• Wiedza o Dōhito – charakteryzują się otworami gębowymi na dłoniach, korzystają z gliny, która ma właściwości wybuchowe, co też jest ich znakiem rozpoznawczym, spotkać ich można na terenach Tsurai
• Wiedza o Haretsu – porywa ich wir walki, ale nie posiadają charakterystycznych cech wyglądu, panują i manipulują wybuchem, lubią walkę bezpośrednią, zamieszkują tereny Tsurai
• Wiedza o Inuzuka - często charakterystyczny tatuaż na policzkach, jakby na kształt kłów, towarzyszą im, jak i walczą z nimi psy, preferują walkę bezpośrednią, wyszkoleni w taijutsu, zamieszkują tereny Yusetsu
• Wiedza o Kaguya - w większości przypadków mają dwie charakterystyczne kropki na środku czoła, walczą własnymi kośćmi, specjalizują się w walce bezpośredniej – taijutsu, zamieszkują tereny Sabishi
• Wiedza o Kakuzu – żywi truposze, ich ciało wygląda, jakby było całe pozszywane, a poza tym mówi się o nich, że mogą mieć więcej niż jedno życie, brak źrenic, charakterystyczne, czarne białka oczu, mieszkają na terenach Sakai
• Wiedza o Senju – młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jednej dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin
• Wiedza o Terumi - żywiołowy, jeden z bardziej rozbudowanych i znanych szczepów, podzielony na dwie części, niezaprzeczalnie skłócone, pomieszkują na terenach Yusetsu
POSTACIE:
ZDOLNOŚCI
KEKKEI GENKAI: Suna Kanri:
Ścieżka Kogane
NATURA CHAKRY: Fuuton
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:
PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 20
WYTRZYMAŁOŚĆ 20
SZYBKOŚĆ 19
PERCEPCJA 41
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 1
SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 91
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY : 102%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
NINJUTSU - E
GENJUTSU - E
STYLE WALKI 0 (dziedzina E)
IRYōJUTSU - E
FūINJUTSU - E
ELEMENTARNE
KATON - E
SUITON - E
FUUTON - D
DOTON - E
RAITON - E
KLANOWE - B
JUTSU:
Ninjutsu:
<E>Bunshin no jutsu
<E>Henge no jutsu
<E>Kai
<E>Kawarimi no Jutsu
<E> Kinobori no Waza
<E> Suimen Hoko no Waza
<E> Nawanuke no Jutsu
Genjutsu:
Taijutsu:
Iryoujutsu:
FuuinJutsu:
Katon:
Doton:
Fuuton:
Raiton:
Suiton:
Suna Kanri:
<D>Suna Kanri: Reberu Di
<D> Sabaku Fuyū
<D> Sabaku Kawarimi
<D> Daisan no Me
<C> Suna Kanri: Reberu Shi
<C> Suna Shigure
<C>Suna Bunshin no Jutsu
<C> Suna Shigure
<B> Suna Kanri: Reberu Bi
<B> Sabaku Kyū
EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Biały płaszcz, pozbawiony jakiegokolwiek wzoru, bez kaptura – z wysokim kołnierzem
Słomiany kapelusz
Gurda na plecach
Pokrowiec na kunai uwiązany na lewym udzie
Torba na biodro, opadająca na prawe udo
PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
W torbie na biodro:
W kaburze na udzie:
ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: Klik
PH: Klik
MISJE:
PREZENT OD ADMINISTRACJI: Transfer