Nazwa

Ōku no Mai

Dziedzina

Shikotsumyaku

Ranga

A

Pieczęci

Brak

Zasięg

Brak

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (1/4 za regenerację, podczas aktywnej maksymalne pokłady zmniejszone o koszt techniki)

Dodatkowe

+40 siły, wymaga dowolnego stylu taijutsu rangi B oraz znajomości Hokkotsu no Yoroi

Opis Technika wspomagająca, szczególnie przydatna dla ludzi specjalizujących się w walce taijutsu. Technika ta polega na szeregu modyfikacji kostnych, które zmieniają użytkownika w prawdziwą maszynę bojową. Kości ramion wychodzą na zewnątrz i rozrastają się tworząc nieco wystające po za obrys ciała owalne naramienniki, nie krępujące ruchów ramion, gdyż sposób ich "przyczepienia" sprawia, że w przypadku ruchu, które miały by zablokować "przesuwają się" wraz z barkami. Owe naramienniki, są jedynie swoistym dyskiem, jednak u dołu znajdują się dwa bolce, trzymające się dzięki wysuniętym na milimetr kościom ramion, mających w sobie idealnie dopasowany doń otwór. Naramienniki pokryte są drobnymi zakrzywionymi ostrzami, w przypadku uderzenia mającymi wbić się w ciało i zerwać skórę przeciwnika [coś jak haczyk-kotwiczka przy wędce]. Idąc niżej, następna modyfikacja następuje na łokciach, tam kości wysuwają się i "rozlewają" tworząc "tarczę", na której znajdują się około półtora centymetrowe kolce. Dalej znajdują się dłonie, po ich zewnętrznej stronie, na knykciach tworzą się wyrostki kostne, w swoim działaniu podobne do kastetu, a po wewnętrznej stronie niewielkie haczyki, przydatne do zdarcia skóry, chociaż używane głównie do zapewnienia lepszego chwytu w przypadku chwytów i rzutów. Paliczki wysuwają się na niecały centymetr w takim samym calu w jakim po wewnętrznej stronie dłoni znajdują się haczyki. Przejść można do nóg, pierwsza modyfikacja pojawia się na wysokości kolan i jest ona bliźniacza do tej na łokciach. Kości piszczeli modyfikowane są w taki sposób, iż na całej ich długości wychodzą cienkie, centymetrowe ostrza wzorowane na żyletkach, jednak o większej szerokości, dopasowanej tak by nie traciły na wytrzymałości.
Sposób walki jaki wykorzystuje ten taniec wzorowany jest na Rakankenie. Użytkownik do ataku wykorzystuje całe swoje ciało, jednak skupia się na niszczącej sile pojedynczych ciosów, bardziej niż na ich szybkości czy precyzji. Uderzenia w większości przypadków wykonuje się pięściami, jednak w przypadku, gdy zwykłe ciosy nie wystarczają używa się łokci czy kolan. Jako uzupełnienie do teogo wykonuje się chwyty i rzutu, zwykle dopiero gdy przeciwnik uległ już jakiemuś uderzeniu i jest chociaż nieco ogłuszony, jednak w akcie desperacji, czy przy ogromnej przewadze, można użyć ich na "świeżym celu", aby szybko zakończyć walkę. Kopnięcia, wykonywane piszczelami są sporadyczne, głównie wykorzystywane w celu prowokacji przeciwnika, albo zadania drobnych ran, od niewielkich ostrzy. Osłony kolan oraz ramion trzymają się w identyczny sposób co naramienniki.

Link do tematu postaci

KLIK!