Nazwa Jutsu: Keiro Nioi
Dziedzina: Klanowe
Pieczęci: Tygrys → Smok → Ptak → Małpa → Baran
Ranga Jutsu: C
Zasięg Jutsu: 50 metrów
Koszt chakry: E: 25% | D: 20% | C: 10% | B: 7% | A: 5% | S: 3% | S+: 3%
Opis: Technika wspomagająca członków rodu Inuzuka w poszukiwaniach określonego celu. Osoby posiadające zdolności Inushiru mają węch zbliżony do psiego, lecz nawet jeżeli osiągnął lepszy od zwierzęcego, to tropicielami lepszymi nie będą, a dlaczego? Otóż mózg ludzki nie potrafi wyszukiwać zapachu, a po drugie - ludzie są wyżsi i ich nos jest w strefie, w której ciężej wyłapać woń. Jutsu to zatem pomaga, a raczej umożliwia ludziom być tak skutecznym w poszukiwaniu czegoś jak psy. Jak to się dzieje? Otóż zmysł węchu i wzroku zaczynają ze sobą współpracować nanosząc wymyślony obraz ścieżki zapachu na rzeczywisty obraz odbierany przez oczy, więc w skrócie - widzimy zapach. Jak to wygląda? Zapach jest pomarańczowym czymś, co przypomina dym. Pojawia się tylko w miejscach, które są najbardziej nasączone wonią, więc jeżeli ktoś stał długo w miejscu, to nie będzie dużej chmury dymu, a jedynie czerwona "kropka" w powietrzu, a później - jeżeli zapach był nadal przenoszony - czerwona ścieżka zrobiona z ledwo widocznego dymu. Jakie są ograniczenia? Po pierwsze - aby wyszukiwać zapach należy mieć próbkę nasączoną wonią, czyli np. jakieś ubranie. Ewentualnie można zwyczajnie powąchać kogoś i jak nam zniknie z widoku to użyć techniki, aby go odnaleźć. Oczywiście zapominamy zapach po dłuższej chwili, dlatego zaraz po powąchaniu "próbki" mamy czas dwóch tur na użycie tej techniki inaczej znów trzeba będzie ją powąchać. Drugim ograniczeniem jest to, że technika działa jedynie cztery tury - po wygaśnięciu można ją odnowić, lecz wtedy znów potrzebujemy powąchać. Trzecim ograniczeniem jest to, że widzimy ten zapach jedynie w promieniu 50m - powyżej nie zauważymy. Czwartym ograniczeniem jest to, że dym zostawiany przez kogoś kto nie pachnie niczym szczególnym jest trudno widoczny dlatego zasięg widzenia go i tak jest ok. 15 metrów. Piątym ograniczeniem jest to, że dym nie świeci, ani nic. Jest jedynie kolorem, niematerialnym, dlatego może go zasłonić coś. Szóstym ograniczeniem jest to, że zapach może zostać zwiany w jakąś stronę i prowadzić może w inne miejsce.
Jak wykonać technikę? Należy powąchać próbkę, zawiązać pieczęci, zużyć chakrę, aby wyostrzyć zmysł węchu i połączyć go ze zmysłem wzroku i to tyle. Warto wspomnieć, że aby dobrze widzieć zapach należy być skupionym. Rozkojarzenie owocuje tym, że zmysły się rozstrajają i nie widać zapachu.
Link do tematu postaci: >KLIK<
Dziedzina: Klanowe
Pieczęci: Tygrys → Smok → Ptak → Małpa → Baran
Ranga Jutsu: C
Zasięg Jutsu: 50 metrów
Koszt chakry: E: 25% | D: 20% | C: 10% | B: 7% | A: 5% | S: 3% | S+: 3%
Opis: Technika wspomagająca członków rodu Inuzuka w poszukiwaniach określonego celu. Osoby posiadające zdolności Inushiru mają węch zbliżony do psiego, lecz nawet jeżeli osiągnął lepszy od zwierzęcego, to tropicielami lepszymi nie będą, a dlaczego? Otóż mózg ludzki nie potrafi wyszukiwać zapachu, a po drugie - ludzie są wyżsi i ich nos jest w strefie, w której ciężej wyłapać woń. Jutsu to zatem pomaga, a raczej umożliwia ludziom być tak skutecznym w poszukiwaniu czegoś jak psy. Jak to się dzieje? Otóż zmysł węchu i wzroku zaczynają ze sobą współpracować nanosząc wymyślony obraz ścieżki zapachu na rzeczywisty obraz odbierany przez oczy, więc w skrócie - widzimy zapach. Jak to wygląda? Zapach jest pomarańczowym czymś, co przypomina dym. Pojawia się tylko w miejscach, które są najbardziej nasączone wonią, więc jeżeli ktoś stał długo w miejscu, to nie będzie dużej chmury dymu, a jedynie czerwona "kropka" w powietrzu, a później - jeżeli zapach był nadal przenoszony - czerwona ścieżka zrobiona z ledwo widocznego dymu. Jakie są ograniczenia? Po pierwsze - aby wyszukiwać zapach należy mieć próbkę nasączoną wonią, czyli np. jakieś ubranie. Ewentualnie można zwyczajnie powąchać kogoś i jak nam zniknie z widoku to użyć techniki, aby go odnaleźć. Oczywiście zapominamy zapach po dłuższej chwili, dlatego zaraz po powąchaniu "próbki" mamy czas dwóch tur na użycie tej techniki inaczej znów trzeba będzie ją powąchać. Drugim ograniczeniem jest to, że technika działa jedynie cztery tury - po wygaśnięciu można ją odnowić, lecz wtedy znów potrzebujemy powąchać. Trzecim ograniczeniem jest to, że widzimy ten zapach jedynie w promieniu 50m - powyżej nie zauważymy. Czwartym ograniczeniem jest to, że dym zostawiany przez kogoś kto nie pachnie niczym szczególnym jest trudno widoczny dlatego zasięg widzenia go i tak jest ok. 15 metrów. Piątym ograniczeniem jest to, że dym nie świeci, ani nic. Jest jedynie kolorem, niematerialnym, dlatego może go zasłonić coś. Szóstym ograniczeniem jest to, że zapach może zostać zwiany w jakąś stronę i prowadzić może w inne miejsce.
Jak wykonać technikę? Należy powąchać próbkę, zawiązać pieczęci, zużyć chakrę, aby wyostrzyć zmysł węchu i połączyć go ze zmysłem wzroku i to tyle. Warto wspomnieć, że aby dobrze widzieć zapach należy być skupionym. Rozkojarzenie owocuje tym, że zmysły się rozstrajają i nie widać zapachu.
Link do tematu postaci: >KLIK<
