Poranne słońce wpadało do pokoju przez nieosłonięte niczym okno. Promienie padały wprost na plan młodej Kunoichi pochodzącej z kościanego rodu. Światło przebijało się przez jej powieki sprawiając, że gdy tylko otworzyła oczy i odwróciła głowę, przed sobą widziała jasne plamy, jakby za długo wpatrywała się w promienie słoneczne. Chwilę jeszcze spędziła zakopana w pościel, lecz nie miała zamiaru leżeć tak przez cały dzień. Podniosła się, na wpół siedząc, a na wpół leżąc. Głośne, długie ziewnięcie rozeszło się po mieszkaniu, gdy Mizumi przeciągała swój niemalże niezniszczalny kręgosłup. Wstała z łóżka i spojrzała przez okno. Białe, puchate chmurki leniwie płynęły po niebie, czasem przysłaniając wszędobylskie nadmorskie słońce. Mimo godzin porannych ulice były gwarne, pełne życia. Wszechobecni kupcy zachwalali swoje towary, a ludzie niekoniecznie tutejsi, kupowali towary, jakby w kupieckiej osadzie mieli dostać je taniej. W piżamce udała się do kuchni, gdzie zajęła się myciem naczyń, by po kilku minutach przy użyciu kościanych ostrzy zrobić sobie kanapki. Własnoręcznie zrobione "utensylia kuchenne" były o wiele ostrzejsze, niż te znajdujące się na wyposażeniu mieszkania. Wróciła do pokoju, by na chwilę zasiąść przy biurku.
Trening: Hokkotsu no YoroiPrzydatna rzecz.