Chata wuja Kama

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
5/30+
Może nie krótka, acz jakże wiele mówiąca rozmowa z poprzednim zleceniodawcą zdawała się być kuszącą ofertą na Sekkiego. Wszystko tak ładnie opisane, jednak czy może zbyt szybko zgodził się na taki układ? Nikt przecież nie może mu zagwarantować, że wynagrodzenie faktycznie będzie czekać, a zwłaszcza - czy uda mu się podołać. Nic to zgodził się i klamka zapadła. Przekierowując losy młodego Kaguyi na nowe tory. Jedno było pewne - pozostanie tutaj nie było najlepszym pomysłem, dlatego tez musiał krótko mówiąc - się zwijać. Cóż, nasz chłopaczek najwidoczniej czuł się w swoim żywiole, gdzie posoka lała się w mniej znacznym stopniu, jednak zawsze efekt był jeden - śmierć jednego z walczących. Nie pytał, po prostu działał, wydawałoby się idealny nabytek na każdego zleceniodawcy. Noichi skierował się w swoją stronę, dlatego nic więcej nawet nie mógł się zapytać. Wyruszył w swoją drogę - zapamiętaną, bo w sumie mógł jeszcze zabrać mu kartkę, jednak zdanie się na własny instynkt - godne uwagi. No i oczywiście mniej dowodów by ewentualnie komuś zagrozić w przyszłości.

Nie miałeś żadnego środku transportu, cóż widocznie obuwie i nogi były gotowe, by znaleźć się na szlaku i podążać nim w długą trasę. Ta jednak zajęła Ci kilka godzin nie śpiesząc się za nad to. Co jakiś czas okoliczny spokój zagłuszał cichy, stukający dźwięk odbijającej się podeszwy od podłoża, by zaraz unieść się w powietrze zostawiając za sobą malutkie kulki gruzu. Krajobraz nie był zbyt malowniczy - na horyzoncie malowała się mała chatka wspomniana przez Noichiego, kawałek dalej znajdowała się rezydencja z główną bramą, której strzegło kilku mężczyzn w ciężkich zbrojach i mieczu przy boku. Od tego miejsca nie było widać co jest w środku, a wszystko było otoczone nie za dużym jeziorem. Wydawało się głębokie, brak widocznych roślin wodnych był tego właśnie znakiem. Spokój tej chwili przerwał Ci jakiś facet. Wyglądał na trochę starszego od Ciebie, patrzył nieufnym wzrokiem - w końcu nieznajomy. Miał on długie, czarne włosy spięte z tyłu, dosyć dobrze wyrobioną sylwetkę, jednak brak widocznie zarysowanych mułów - ale mięśnie były. Na chwilę przystanął poprawiając worek zarzucony na ramię.
-Czego szuka? - rzucił luźno, miętoląc coś w ustach - czyżby kawałek jakiegoś źdźbła?

[Sekki]

Sekki zaufał Nochiemu, w końcu był on wielbiony przez sługę i nie powinien zostać oszukany, chociaż kto wie, czego można spodziewać się po tym jak dzisiaj zachował się wobec niego. Misja wydawała się dosyć trudna, ale czego nie robi się dla kilku monet, za które kupi jedynie potrzebne do przetrwania przedmioty. Zlecenie zostało przyjęte i było już odwrotu, teraz pozostało je jedynie wykonać. Sługa Zaushiego odwrócił się i już po chwili zniknął z pola widzenia reprezentanta rodu Kaguya. Nie powiedział mu niczego więcej i już ruszył w kierunku miejsca gdzie miał wykonać zlecenie.
Po jakimś czasie młodzieniec dotarł do okolic wyznaczonego miejsca, gdzie miał zamordować pewną personę. Poszło dosyć szybko, po drodze chudzielec nie nawiązywał z nikim żadnego kontaktu, a podróż minęła dosyć szybko. Przed główną bramą chłopak zauważył strażników w tak ciężkich zbrojach, że aż był pod wrażeniem tego, iż w takim czymś wytrzymują. Obserwacje przerwał mu pewien jegomość, który dziwnie przyglądał się nastwielbion, a już po chwili zagadał. Oczywiście Sekki postanowił odpowiedzieć na jego pytanie.
- W jaki sposób mogę się tam dostać? - zapytał pokazując palcem posiadłość do której miał wtargnąć.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
7/30+
Chłop zgłupiak tak jak stał. Popatrzył się na Ciebie niepewnym wzrokiem, mrugając oczyma nie dowierzając w to co powiedziałeś. Otworzył usta na chwilę, by coś powiedzieć, jednak pierwsze słowa po prostu "wylały" mu się z ust i stworzyły coś w rodzaju niezrozumiałego bełkotu. W końcu jednak otrząsnął się, zrzucił worek na ziemię i podpadł się pod ramiona.
-Że co? A skąd ja mam to niby wiedzieć? - wskazał ręką na mur na jakieś pięć metrów do góry - Co ja jestem tutaj znawca czy jak? Może hmm główną bramą? Z resztą po cholerę masz tam się znaleźć... - nie za bardzo rozumiał Twojego toku rozumowania, bo włamanie się było ostatnim, o czym mógł pomyśleć. Przeciętny, prosty człowiek pracujący na swój żywot - takim się wydawał. Machnął lekceważąco ręką i pokazał na jeziorko.
-Zawsze możesz też od strony jeziora. Tam o po drugiej stronie jest. Jak masz jakieś ryby, czy coś takiego, to chętnie Cie przyjmą no i zarobisz może coś. - po tym wszystkim stwierdził, że chyba jednak wyczerpał swój zasób tego, co miał Ci do powiedzenia. Przyłożył rękę do czoła, walnął na odchodne saluta i wziął swój magiczny worek, by ruszyć w swoją stronę. Oczywiście mogłeś go zatrzymać, iść razem z nim i rzucić to wszystko w cholerę. Ale wtedy zapłata od Nochiego by przepadła. Dylematy...

[Sekki]

Sekki nie wiedział, dlaczego chłop tak się zdziwił. Dla niego nie było to nic nadzwyczajnego, ale mógł nie wiedzieć wielu rzeczy na temat tego miejsca. Chłop spoglądał na młodzieńca, tak jakby nie dowierzał w to, że właśnie zapytał o coś takiego. Coś tam wybełkotał, ale chłopak niewiele z tego zrozumiał, jedynie spojrzał na niego z dziwnym wyrazem twarzy, który namalował mu się chwilę po tym gdy usłyszał to coś co wydobyło się z jego ust. Lecz po chwili facet już się ogarnął, zrzucił worek na ziemię i zaczął nawijać od rzeczy. Chłopaczyna dowiedział się wielu istotnych informacji które na pewno pomogą mu w zakończeniu tejże misji. Wszystko było nieco skomplikowane, ponieważ nie dało się wiele zrozumieć z bełkotu chłopa. Reprezentant rodu Kaguya według wskazówek chłopa postanowił udać się do tego czegoś gdzie ma ryby od strony jeziora. Tak też zrobił, chciał sprawdzić czy naprawdę jest tam coś godnego jego uwagi, czy tylko kolejne miejsce, którego zwiedzenie zajmie młodzieńcowi trochę czasu.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
9/30+
//cóż, widać jak się nie użyje słowa port/zatoczka, to tak potem jest xD

Sekki cóż... miał plan! Plan tak nikczemny, że w sumie nikt za bardzo nie wiedział jak do tego podejść. Dostać się od strony jeziora? Ale jak? Ale czym?! Lecz nie takie dylematy dla tak światłego człowieka, jak nasz członek rodu Kaguya. Gdy tylko podszedł do jeziora, mógł ujrzeć w niej swoje odbicie, jak i pływające gdzie nie gdzie rybki. Życie w takim środowisku było bujnie rozwinięte - pozwalały na to warunki środowiskowe i może przyczyniał się do tego okoliczny gród? W każdym razie Sekki postanowił pobawić się trochę w jednego gościa, który rozmnażał chleb i tak dalej - by się przejść po jeziorze. Trudna to sztuka dla zwykłego człowieka, jednak nie dla shinobi wyszkolonych do takich sytuacji. Gdy tylko wszedł na taflę wody zaczął się na niej unosić i spacerkiem ruszył w stronę oddalonego o paręset metrów kompleksu budynków. Na szczęście nie było w pobliżu innych ludzi, bo zaraz by o tym zaalarmowali - w końcu nie często spotyka się ludzi z takimi zdolnościami. Rybacy widocznie mieli sjestę i teraz chrapali w otoczeniu swojej nieczęsto pięknej żony i trójki dzieci bawiących się nożami, tasakami czy co to tam kto chciał. Wyobraźnia to potęga. Gdy Sekki znalazł się w pobliżu portu, mógł zauważyć kładkę długą na trzydzieści metrów, do której przywiązane stały łódeczki rybackie, dalej stała stróżówka, w której siedział lekko zmęczony już swoją zmianą strażnik. Nie był tak dobrze wyposażony, jak ludzie przy głównej bramie, jednak trzymał w swoich dłoniach włócznię przysypiając trochę. Tuż za nim była duża drewniana brama, z mniejszymi "dziennymi" drzwiczkami, które przepuszczały ludzi krzątających się po przybytku. Za nimi mogłeś ujrzeć coś w rodzaju rynku - przeróżne stragany z żywnością, wodą w glinianych naczyniach i bibeloty dla dam ze zbyt duża ilością pieniędzy w mężowskiej kieszeni. Obecnie w okolicy był tylko ten strażnik, który jak tylko zobaczył przez zaspane ślepia Twoją personę zerwał się na równe nogi i uniósł włócznię.
-Że co? Mówili, że to niezdrowe, ale nie aż tak, żeby ludzie chodzili po wodzie! - uderzył się w bok głowy i pomrugał ślepiami, by spojrzeć, czy to co widzi nie jest przypadkiem nocną marą chcącą go zwieść na złą drogę. Był wyraźnie roztargniony, jednak włócznia nadal miała grot skierowany prosto w Twoją stronę.

[Sekki]

Sekki doskonale wiedział co ma zrobić, aby przejść na drugą stronę jeziora. Kluczem do tej odpowiedzi była technika. Dla shinobiego łatwa do wykonania, co z resztą widać u młodzieńca, który bez problemu skumulował chakre w stopach i próbował niezauważalnie przebiec na drugą stronę jeziora. Dziwne tylko, że nikt nie zauważył jak chłopiec przechodzi przez jezioro. Gdy chłopak doszedł do wysepki, zauważył kładkę na którą miał zamiar wejść, gdyby nie strażnik, strzegący okolicy. Na czas zauważył chłopca który ledwo zdążył się obejrzeć w okół siebie, wziął do ręki włócznie i już mogłoby się wydawać, że coś zrobi nastolatkowi. Widząc iż wartownik jest zdezorientowany całą sytuacją i źle kontaktuje, reprezentant rodu Kaguya postanowił wykorzystać ten stan na swoją korzyść. Zaprzestał przesyłać chakrę do stóp i wpadł do wody, w której się zanużył i spróbował dopłynąć do miejsca gdzie nikt go nie zauważy, a także będzie mógł spokojnie wynurzyć się i zaczerpnąć powietrze. Jeśli wszystko pójdzie po myśli czarnowłosego, to może udać uniknąć mu się konfrontacji do momentu w którym ukończy swoje główne zadanie.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
11/30+
Widząc strażnika postanowiłeś działać. Działać w dziwny dosyć sposób, bo chociaż poprzednio miał on tylko zjawę przed sobą, to teraz ta "zjawa" wpadła do wody z pluskiem i próbowała płynąć niezauważona. Niestety nasz właściciel ziemski nie miał tak imbecylnych strażników, a ten podbiegł bliżej Ciebie stukając podkutymi butami po pomoście. Rzucił on z miejsca włócznię w miejsce, w którym się znajdowałeś, a woda niestety blokowała szybsze poruszanie się. Grot wbił się delikatnie w łopatkę powodując powstanie malutkiej stróżki krwi. Na szczęście schowałeś się już na tyle, że grot się odczepił i wypłynął na powierzchnię, a szkarłatnej smugi nie było tak dobrze widać. Powietrze powoli traciłeś i nie było za bardzo gdzie się wynurzyć, jak pod kładką. Jednak na niej nadal znajdował się obrońca grodu i czekał tylko, aż wypłyniesz na powierzchnię. Normalnie w tych warunkach był zmuszony zaalarmować swoich, ale ten chyba chciał być bohaterem. Obecnie nikogo w przejściu do miasta nie było, drzwiczki nadal były przymknięte - w sumie prócz małej rany na plecach to względny spokój.

[Sekki]

Niestety, plan nie zadziałał tak jak oczekiwał nastolatek, a strażnik bez problemu trafił włócznią w plecy Sekkiego. Z jednej strony źle, a z drugiej dobrze, ponieważ wartownik pozostał bez żadnej broni, polegając jedynie na tym, co ma upchane w swoich kieszeniach. Zaraz po tym jak chudzielec dostał włócznią w łopatkę, nieznacznie wykrzywił się z bólu, który chcąc nie chcąc musiał poczuć. Po uderzeniu powstała niezbyt wielka rana i nadal pozwalała chłopcu na normalne funkcjonowanie, a jeśli chce wyjść stąd żywy, to musi wymyślić jakiś w miarę dobry plan i go poprawnie wykonać. Włócznia nie wbiła się do ciała chłopca wypływając na powierzchnię. Sam chłopaczek zanurzył się wystarczająco głęboko, żeby już na pewno nie było go widać. Gdy jego oponent nie widział, on postanowił popłynąć pod kładkę na której znajdował się mężczyzna, gdzie wynurzył się i zaczął płytko oddychać, tak aby persona polująca na niego nie mogła w jakikolwiek sposób go usłyszeć. Teraz pozostało mu tylko pomyśleć jakie opcje do wybrania mu pozostały.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
13/30+
Tak... jeżeli ktoś się spodziewał wartkiej akcji ze strony chłopaka to nie mógł jej się doczekać. Strażnik najwyraźniej już nie widział chłopaka - może mu się przywidziało, może nie - w każdym razie podrapał się po głowie, przyciągnął włócznie do siebie ciągnąc za przywiązaną do niej żyłkę i zarzucając ją sobie na ramię poszedł wygodnie ciapnąć sobie na krzesełku przy bramie. Sekki wylazł ponad wodę i oddychał. Czekał. Myślał. Cóż, nie mogło to chyba wiecznie trwać, prawda? Znajdując się pod kładką wystającą ponad wodę na jakieś trzydzieści centymetrów nie za dużo mógł zdziałać. A może jednak nas zaskoczy i ruszy gdzieś dalej? Słyszał jak ktoś sobie gwiżdże pod nosem i stuka palcami w drewno. Być może to było siedzisko naszego strażnika - tego nie mógł zobaczyć, bo znajdował się on pod drewnianą kładką. Słońce świeciło, ptaszki śpiewały - idealny czas na kąpiel, chyba że ktoś ma do wykonania pewne zadanie i musi wejść do grodu.

[Sekki]

Pora pociągnąć dalej całą tą misję, strażnik chyba odpuścił, a nastolatek postanowił nadal się ukrywać, na wszelki wypadek. Zauważył spod kładki, jak zarzucona włócznia zostaje wyciągnięta na powierzchnie. W międzyczasie gdy się ukrywał przed strażnikiem, musiał obmyślić jakiś plan, dzięki któremu uda mu się uciec z tego właśnie miejsca. Gdy shinobi tak sobie rozmyślał nad całą sytuacją w której aktualnie się znajdował, usłyszał gwizdanie i stukanie palcami o drewno. Najlepszą obroną jest atak... Tak mówili... Teraz była idealna okazja, aby sprawdzić czy jest tak naprawdę. Spróbował nasłuchiwać skąd dokładnie słychać stukanie w drewno i gwizdanie. Spróbował idealnie podpłynąć do tego miejsca i już miał zamiar wyprowadzić ofensywny atak. Na szczęście powstrzymał się od wykonania tego ruchu, wiedział bowiem że jeśli to zrobi, to będzie już po nim. Strażnik mógłby zawołać innych strażników, a oni już by zajęli się nim zajęli. Młody Doko postanowił znaleźć jakąś wolną przestrzeń, przy której woda nie stoi, aż tak wysoko. Chciał wydrążyć tunel, którym przecisnąłby się trochę dalej.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
15/30+
Chłopak nasłuchiwał. Stukanie w drewno było cóż... zwykłym pukaniem i na niewiele mu się przydało. Żadnego ukrytego kodu tam nie było. Podobnie było z gwizdaniem strażnika - to zwykła melodyjka. Jedyne co, to mógł mniej więcej określić, gdzie strażnik się znajduje i że zajmuje się swoimi przyziemnymi sprawami - opieprzaniem się na służbie. Skoro strażnik do tej pory nikogo nie zawołał, może jednak nie miał takiej potrzeby, albo chciał się wykazać, żeby wydostać się z tej dziury, gdzie nikogo nie ma. Sekki natomiast zaczął drążyć tunel... gołymi rękoma? Grzebał w ścianie ziemi wydrapując ją paznokciami, które normalnie by się pozdzierały do zera, jednak młody Kaguya miał pewną genetyczną zdolność, dlatego też delikatnie je nadszarpnął. Nie miało to jednak wpływu na to, że w dłonie wbijały mu się kawałki skały i gruntu, co było dosyć nieprzyjemne. Strażnik jednak nie był bezczynny i podniósł się z miejsca, bo coś zaczęło skrobać pod pomostem. Z początku jednak siedział sobie wygodnie, bo lenistwo robi swoje, jednak w końcu gdy Sekki wydrapał dziurę, w którą mógł spokojnie włożyć rękę, poderwał się z miejsca i wyszedł na koniec pomostu. Chłopak nie mógł dalej kopać, bo przebił się do miejsca, gdzie leżały fundamenty konstrukcji i krótko mówiąc zmarnował czas, a strażnik był już czujny. Stał teraz na krańcu z włócznią w dłoni i przemiatał wzrokiem po okolicznych terenach szukając ptaków, czy innych zwierząt buszujących w okolicy. Gdy jednak niczego nie spostrzegł dotarł do miejsca, gdzie był Kaguya schowany pod deskami pomostu i wpatrywał się w nie. Jeżeli zostanie w tym miejscu, strażnik go zaraz wypatrzy, więc musi reagować dosyć szybko.

[Sekki]

Mimo wszystko pukanie w kładkę mogło coś dać, a ninja powinien wszystko analizować i znaleźć jak najwięcej sposobów na wykonanie zadania, a następnie wybrać ten najlepszy. Zależy jeszcze, jak kto podchodzi do swojego fachu. Jedni wolą iść na maksa a inni powolutku i po cichutku wykonać swoje zadanie. Sekki należał do tego typu ludzi, który nie wychylał się, jeśli nie było takiej potrzeby. Oczywiście nie oznaczało to, że był tchórzem, po prostu czekał na dogodną okazje do wyprowadzenia jednego, a skutecznego ataku, o czym zresztą zaraz się przekonacie. Chłopaka jedynie zdziwiło to dlaczego strażnik w jakiś sposób nie zgłosił tego, że kogoś zauważył. Na pewno po takim zdaniu raportu pewna jednostka zareagowałaby poprawnie.
Skończyliśmy na drążeniu tunelu, gdzie czarnowłosemu chyba nie chciało się używać chakry. Miał zamiar użyć techniki, lecz zaczął kopać gołymi rękoma. Okay, zostawmy go w spokoju, niech spokojnie wydrąży ten tunel, no ale wiele czynników spowodowało tyle, że młodzieńcowi puściły nerwy. Po dokopaniu się do fundamentów zaprzestał ręcznie kopać, usłyszał jakieś kroki nad sobą. Wiedział co się dzieje i co ma z tym zrobić. Sekki perfekcyjnie namierzył swojego przeciwnika, a następnie błyskawicznie wyciągnął rękę z ziemi, złapał go za kostkę i wciągnął strażnika pod ziemie, tak aby wystawała mu tylko głowa. Jeśli całość się udała, to w sumie walka była już policzona, bo chłopak wyskoczył spod gruntu i finezyjnym ruchem rzucił shurikenem w głowę już martwego oponenta.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
17/30+
Czy nie był tchórzem - jedni by się nad tym zastanawiali, drudzy natomiast za bardzo na to nie zwracali uwagi i żyli swoim życiem. Lecz w końcu zaczął coś robić - co wydawało się dosyć dziwnym widząc jego poprzednie zachowanie ta zmiana była dosyć widoczna i zaskakująca. Plan cóż, był jaki był i nie za bardzo było co analizować. Nie miał za dużo pola do manewru, bo gruntu samego w sobie było może z metr, dwa, jednak co by nie co się udało to jego i mógł dalej walczyć. Strażnik lekko zdezorientowany wpadł pod ziemię , lecz w połowie zaparł się dzidą.
-Co do cholery?! - nie tyle krzyknął, aczkolwiek z jego ust wydostał się skrzek - próbował łapać powietrze i nie wpaść pod wodę, jednak zdziwił się, że trafił na twardy grunt pod nogami. Nie spodziewał się jednak pocisku wymierzonego w jego twarz. Ten wbił się w jego gardło i pozbawił go tchu. Co innego byłoby, gdyby pocisk trafił w oko oponenta, ale ten obecnie krwawił na tyle mocno, że chwilę później jego głowa opadła w dół. Martwe ślepia patrzyły teraz na stopy Kagui.
Brama stała otworem, za nią rozpościerał się rynek, na którym był już trochę mniejszy ruch. Budynki otaczały okręgiem cały kompleks, a drogi odchodziły promieniście od tego miejsca - widocznie to było niejakie centrum. Na wprost bramy uliczka była wyraźnie szeroka, mieścił się na niej wysoki, majestatyczny budynek, otaczały go dwie uliczki - z lewej i prawej - by następnie spotkać się za budynkiem i prowadzić dalej w stronę głównego wejścia.

[Sekki]

Zostawmy już sprawę honoru w spokoju, chłopak jest typowym nastolatkiem, który po prostu nie chce dostać po mordzie przy pierwszej lepszej okazji. Ważne, że akcja w końcu ruszyła się z miejsca i o to właśnie chodzi w tym całym zamieszaniu. Cały plan nastolatka nieco poszedł się pieprzyć, no ale po części się udał. Strażnik zapadł się pod ziemię, niestety tylko częściowo ponieważ zaparł się swoją włócznią. Udało mu się wydać z siebie jakieś dźwięki, na chwilę przed jego zgonem.
- Co gdyby go tak zjeść? - pomyślał, spoglądając na niego i oblizując swoje wargi.
Przeciwnik został pokonany, teraz pora przygotować się na nadchodzące posiłki, a nie na myślenie z czym możnaby przygotować mięso człowieka. Według podjętej przez chłopaka decyzji, najlepiej będzie zostawić mężcyznę na pastwę losu i szybko zająć się osobą, która była głównym celem tej misji. Shinobi przeszedł przez otwartą bramę, wszedł na rynek i już z dala zauważył budynek, który wręcz musiał należeć do jegomościa, zarządzającego całym tym dobytkiem. Na pierwszy rzut oka, czarnowłosy dowiedział się niewiele i chciał jedynie dojść w jakiś sposób do środka wielkiego budynku. Postanowił dostać się tam jedną z dwóch uliczek, a mianowicie tą z prawej strony. Jeśli nie było problemów na drodze to poszedł dalej w stronę głównego wejścia.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi C
19/30+
Nasz typowy nastolatek wyleciał z pytaniem bardziej do siebie niż do kogoś obecnego, które zaszokowałoby wielu. Cóż, pasowało to jak pięść do głowy. Przyczajony tygrys będzie jadł ludzi... ninja nigdy nie byli przewidywalni. Może dlatego byli oni tak skuteczni w swoim zawodzie? Sekki jednak w końcu zdecydował się zostawić trupa całego we krwi i wszedł na główny plac rynku. uderzyły go w nozdrza dziwne zapachy - od pleśni wszechobecnej w portach, poprzez sól używaną po jedzeniu, aż do właśnie takowych smakołyków porozstawianych jeszcze na kramach. Wiele z nich zamykały swoje stanowiska, bo zbliżał się wieczór - dlatego każdy też wracał do swojego małego przybytku. Nie dotyczyło to jednak strażników, którzy w dwu-trzyosobowych grupach patrolowali oświetlone już gdzieniegdzie uliczki. Mieli oni standardowe wyposażenie - lekka zbroja metalowa na piersi, skórzane rękawice ochraniające dłonie, plus poprzeplatane w niektórych miejscach metalowe wstawki. Nie robili oni jednak żadnego problemu - przynajmniej jeszcze. Byłeś kolejnym błąkającym się przed zmrokiem przechodniem, szukającym albo domu, albo interesów, czy tez wyjścia. Ty jednak postanowiłeś podejść do największego budynku, który miał wejście od strony rynku (uliczki, tylko okrążały budynek, by w końcu złączyć się w jedną i dalej prowadzić do głównej bramy). Widziałeś potężne dwuskrzydłowe drzwi, dosyć spore okiennice rozstawione na każdym z trzech pięter. Zakończony był płaskim dachem ozdobionym rzeźbami przedstawiającymi skrzywionych ludzi. Jedni dźwigali coś na plecach, inni trzymali w reku mieszek na wyciągniętej ręce. To tutaj prawdopodobnie miał mieszkać cel. Przez niektóre okna - zwłaszcza na trzecim piętrze dobiegało niemrawe migotanie świecy - widać mieszkańcy powoli kończyli swój dzień i kładli się do łóżek. Straż jednak co około dwie minuty pojawiała się przed głównym wejściem, by sprawdzić budynek obchodząc go. Dodatkowo jeden patrol krążył po rynku, a inne natomiast nie widziały tego miejsca i strzegły uliczek. Hałas jednak był dosyć niepożądany, ale... widziałeś, że z prawej strony budynku (prawa ściana) okno było delikatnie uchylone. Aż kusiło.