Wieża Hatake

[Hatake Jin]

Ostatnie próby były dość wykańczające dla młodego Jin'a i szybko pożaował, że narzucił sobie takie tempo. Przerwy nie planował w cale, ale trzeba było jeszcze coś zjeść i trochę odpocząć. Wrócił na chwilę do domu po dwa jajka i zjadał je szybko. Do tego wrzucił jeszcze dwie kanapki, a co. Po tym, wrócił od razu na zewnątrz. Słońce nadal schowane było głęboko za chmurami. Nie luebił takiej pogody, jeśli chodzi o codzienne życie czy misje, ale na treningi wydawała się wręcz idealna. Wrócił do formy, po ostatnim tygodniu bez ćwiczeń i od razu czuł się lepiej. Orzeźwiony wodą i jajkami zabrał się za czytanie skryptu kolejnej techniki. Była dosyć skomplikowana, jednak poprzednie jutsu okaże się tutaj kluczowe. Już nie mógł się doczekać efektu końcowego.

Nauka

Nazwa

Doton: Doro ōkami

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (za 2 wilki)

Dodatkowe

W pobliżu musi być źródło błota

Opis Technika polegająca na wytworzeniu dowolnej ilości błotnych wilków. Nie są one specjalnie uzbrojone, ale mogą odwrócić uwagę przeciwnika. Dzięki temu użytkownik zyskuje czas na ponowny cios. Dodatkowym plusem tego Jutsu jest to, że wilki da się z łatwością odnowić, wymagane jest tylko źródło błota do stworzenia ich. Inaczej nici z całego planu. Do wykonania techniki potrzebne jest błoto!

Odłożył zwój i przypomniał sobie podstawy poprzedniego jutsu. Musiał opanować je do perfekcji by wyszła mu ta technika. Wziął głęboki wdech i wypluł cztery kolejne kule błota. Były one już dość spore i wydawały się ekstremalnie klejące. Kolejne jutsu polegało na wytowrzeniu błotnych wilków. Jako, że potrzebuje to tej techniki błota to naturalnie Doton: Doro Kōgeki będzie tu idealnie pasować. Zebrał odpowiednią chakrę i wypowiedział kolejno słowa:
- Doton, Doro Okami- dwa wilki zaczęły powstawać z błotnych kałuż wytworzyonych wcześniej. Jak na pierwszą próbę nie były w cale takie złe. Mimo tego lekko koślawe i rozmywające się, nie były ogólnym okazem zdrowia. Postanowił, że spróbuje jeszcze kilka razy, by na pewno udała mu się ta sztuka. Postanowił też lekko powiększyć źródło błota, dolewając do kałuż wody z butli. Teraz mógł być pewien, że chociaż budulec będzie dawał radę.
Skupił się jeszcze raz i spróbował.
- Doton, Doro Okami- wykrzyczał tym razem. Efekt końcowy był jednak podobny i sfrustrowany Hatake anulował technikę. Postanowił jednak odpocząć i wyciszyć umysł na tyle, by już nie skompromitować się przy kolejnej próbie. Postanowił pomedytować. Dobre było to, że mieszkał on z dala od zgiełku centrum i mógł bez problemu nacieszyć się ciszą.
Gdy skończył, wstał i spojrzał przed siebie. Kałuże z błotem były na miejscu.
- Doton Doro Okami- powiedział po raz trzeci i tym razem cztery wilki powstały z błotnistych kałuż. Były duże i Hatake przywołał je gestem do siebie by zbadać je dokładnie. Wyglądały tak, jak to sobie wyobrażał. Był zadowolony...

[Arashi]

Hatake Jin - Ranga D
1/15
"Po nitce do kłębka"

---

Rodzinie Hatake z pewnością nie można było zarzucić braku smaku czy oryginalności. Ich posiadłość, bo tak można nazwać tę strukturę, robiła wrażenie. Posłańcowi, którym był dwudziestokilkuletni mieszkaniec Kinkotsu zadarł głowę zbliżając się do budynku. Wysoka wieża wyróżniałą się wśród okolicznych, niższych domostw z piaskowca. Szczególnie na niezbyt gęsto zamieszkanych obrzeżach. Przynajmniej ten znalazłem bez problemu. - wysoki blondyn mruknął pod nosem. Dzisiaj miał aż osiem listów, z czego na ostatnie dwa stracił niemalże trzy godziny, bo adresaci znajdowali się w gąszczu uliczek centrum osady. Posłaniec zbliżył się do domu rodziny Hatake i zapukał.
Jin po kolejnym wyczerpującym treningu odpoczywał w zaciszu swojego domostwa. Nie ma to jak chwila oddechu między jednym zadaniem ninja, a następnym etapem doskonalenia swojej osobowości czy ciała. Białowłosy zabierał się właśnie za następne zwoje, udostępnione mu przez lidera osady. Jego kochana matka wpatrywała się we własne wspomnienia, dryfując nieobecnym wzrokiem za oknem. Czyżby wspominała utraconego męża? Ciszę panującą w domu przerwało pukanie do drzwi. W takich sytuacjach, były to zwykle sprawy do dorosłego już Jina, który teraz sprawował pieczę nad swoją rodziną.

[Hatake Jin]

Słońce wzeszło już o 5.45 i tchnęło życie w krainę Atsui. To był kolejny dobry dzień w rodzinie Hatake. Wszyscy zdążyli już na szczęście wstać i udać się do swojej pracy, co zostawiło Jin'owi cały dom dla siebie. Ruszył z łóżka prosto do swojej łazienki by wziąć krótki i zimny prysznic, by skutecznie się wybudzić, z nocnego letargu. Ciężko mu było się dzisiaj zwlec. Mimo iż słyszał, że reszta familii hałasuje na dole, on sam leżał niewzruszony i próbował zasnąć dalej. Udało mu się i dopiero po dziewiątej wygramolił się z pod prysznica.

Wycierał się na schodach po drodze do kuchni, gdzie włączył sobie patelnie i wrzucił na nią masło. Sięgnął do lodówki, po wcześniej posiekaną cebulkę i bekon i wrzucił na skwierczące masło. Wychylił się jeszcze raz po trzy jajka i wbił je szybko. Musiał oczywiście wrzucić sobie kilka skorupek, które skrzętnie wybierał igiełką. Posmarował kromki chlebem i zasiadł do jedzenia.
Patelnia włożona do zlewu, by trochę namiękła syczała lekko, jak Jin brał się za jedzonko. Smakowało tak dobrze jak zawsze. Idealnie wysmażone jajka, bekon i do tego kromeczki chlebka. Coś idealnego na start dnia. Zajadał sobie smacznie i spoglądał w niebo od czasu do czasu. Wiedział, że dzisiaj nie będzie musiał skupiać się na treningach, więc wrzuci trochę na luz.

Gdy podszedł do zlewu by zaczać zmywanie usłyszał jednak pukanie do drzwi. Odwrócił się napięcie i zaczął schodzić niżej. Tymczasem naczynia pozostały brudne.
- To na pewno coś ważnego, naczynia zmyje pózniej- usprawiedliwił sam sobie w myślach i ruszył do drzwi by otworzyć.
Chciał by coś wyrwało go dzisiaj z domu, bo zapowiadała się nuda stulecia. Gdy tylko zobaczył listonosza, uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział: - Witam Pana, co tam dla mnie dzisiaj macie?- banan nie schodził z jego twarzy, a energii miał więcej niż kiedykolwiek. Czekał na rozwój wydarzeń.

[Motoko]

Po nitce do kłębka, albo i książki. #3 Wysoki blondyn, który miał do przekazania aż osiem listów, z czego na kilka już stracił trochę energii, nie potrafił odpowiedzieć na entuzjazm chłopaka tym samym. Z iskierkami złości w oczach zerknął na chłopaka, któremu nawet zazdrościł tej beztroski i wolności, o której sam mógł tylko i wyłącznie pomarzyć. Bez żadnych skrupułów niemalże wepchnął w jego dłoń list i mruknął przy tym coś pod nosem.
- To co zwykle, władza coś tam Ci zleciła. - powiedział dosadnie, nawet nie starając się na zbyteczne kurtuazje, które ewidentnie były zbyt błahe dla rówieśnika Jina. Odwrócił się na pięcie i w sumie, tyle byłoby z przyjaznego wręczenia listu. Chłopak nie miał co się obwiniać, w końcu nie każdy może czuć się dobrze, kiedy na pustynnym obszarze szalał taki gorąc.
W liście młody Hatake mógł jedynie zobaczyć strzępki informacji, które w istocie nie podawały konkretnych powodów jego wezwania do biblioteki, znajdującej się w osadzie rodu Sabaku. Podpis złożony dosyć szybko był jedynie niewyraźną plamą, która raczej nie mówiła młodzieńcowi o nadawcy, a tym bardziej jego pobudek. Chyba jedyne co pozostało mu zrobić, to udać się we wskazane miejsce, czy może ktoś tu będzie niegrzecznym shinobim i nie posłucha się władzy?

[Hatake Jin]

Dzień piękny jak zawsze i Jin w dobrym humorze.Hatake jak zawsze uprzejmie zwrócił się do listonosza, który z równie zadowoloną miną podał mu przesyłkę. Miał nadzieje, że dzisiaj dostanie już jakieś pierwsze ważne zadanie. Jednak znowu zostało mu obejść się smakiem bo była to tylko praca biblioteczna. Nie narzekał, nie miał nic wielkiego w planach i na dodatek będzie mógł troszeczkę odpocząć.
Pożegnał kuriera, ubrał się elegancko, włożył uprzednio buty i wyszedł z rezydencji.
Szedł powoli, nie chciał się spocić o takiej porze. Było rano, a południe tylko się zbliżało. Było coraz cieplej i w każdej chwili mogło zrobić się upalnie. Mijał kolejno ludzi po drodze, szczerze i serdecznie się do nich uśmiechając. Wierzył w karmę, a ona zawsze wraca. Kontynuował swoją podróż do biblioteki...

[Motoko]

Po nitce do kłębka, albo i książki. #5 Sumienny shinobi otworzył list i nie wykonując tego co sobie wcześniej postanowił, wyszedł do biblioteki. Wychodząc z wieży z pewnością nie spodziewał się żadnych niespodzianek, w końcu jak dziwne by to nie było, mieszkańcy rzadko kiedy ryzykowali własnym życiem na rzecz kradzieży, w końcu pamiętali dobrze czasy wojny, kiedy to wszystko trzeba było odbudować, a shinobi i kunochi rozproszyli się po własnych mieszkaniach. Mało kto chciał targać się na własne życie, kiedy nie byli świadomi, kto tak naprawdę mieszka na danej posesji. Być może sam Jin przez jakieś próby kradzieży zdobyłby odpowiednią sumę, choć kto wie, czy również nie będzie musiał zapłacić własną krwią, tak przynajmniej szedł w kierunku biblioteki, świadom tego, że na koniec z pewnością zostanie nagrodzony. Bardzo możliwe, że to sprawiło, że chłopak tak kipiał entuzjazmem, co przyciągało uwagę ponurych przechodniów, którzy przez działanie słońca mieli dość nawet oddychać. Kompletnym przeciwieństwem była przeciętnej urody kobieta zajmująca się biblioteką, której wysoki kucyk falował wraz z każdym krokiem, który stawiała idąc w stronę młodzieńca, którego widziała już z daleka. Jej przejęty wzrok ewidentnie oznaczał, że stało się coś istotnego, tym bardziej, że ruszyła prosto w kierunku osiemnastolatka, będącego jedynym, oczekującym klientem. Bardzo możliwe, że ta ogromna obecność moli książkowych była spowodowana ogromnym napisem 'ZAMKNIĘTE' wywieszonym na drzwiach, które chłopak mógł nawet nie zauważyć zważywszy na mały nadruk.

~*~
Proszę następny post zamieścić w tym temacie; http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=71&t=3171