Dom Kosuke

[Kosuke]

Taki smród to potrafi wyprodukować tylko dziecko. Kosuke w tym samym momencie otworzył okno. Wolał marznąć, niż wdychać to gówno. Natychmiast położył koc na stole, a następnie zabrał się za misję, która mogła przerosnąć nie jednego najwyższej klasy shinobi. W życiu tego nie robił. A po fakcie stwierdził, że nigdy więcej tego nie planuje. Do miski nalał troszkę letniej wody, położył obok ręcznik, a nożem wyciął że swojej starej, miękkiej koszuli coś na kształt pieluchy. Dobra, można zaczynać. Najpierw więc zdjął z bachorka pieluche i nim zaczął robić co innego, zawinął ją w worek i wyrzucił na zewnątrz. Przez noc przewietrzeje i nie będzie jej trzeba zaliczać jako odpady niebezpieczne. Następnie, czując lekkie obrzydzenie, zaczął myć maluchowi dupe. Dopiero w tym momencie zorientował się, że to chłopiec. Z każdą chwilą dzieciak płakał coraz mniej, a gdy tylko Kosuke założył mu prowizoryczną pieluchę, poszedł spać. Zresztą obaj poszli spać, bo wymiana pieluchy okazała się wyczerpująca.
- Rano zaniosę go do miasta i poszukam ludzi, którzy może go kojarzą - powiedział Kosuke i w tym samym momencie zasnął na kanapie.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 9/15
Bohater bohatersko podołał zadaniu jakie los postawił przed nim. Ironicznie można by rzec że podołał zadaniu najlepiej jak mógł z pełnym oddaniem dla sprawy. Rozwinął pieluszkę, a tam najwyraźniej efekt rozwolnienia, maziowata breja która swoim smrodem niszczyła oczy i nos chłopaka. Umył brudny tyłek chłopca bo takiej płci okazał się malec i następnie przy użyciu noża zrobił nową pieluszkę i ją ubrał na niego. Co ciekawe mały gnojek ryczał, ale po zmianie ubranka uspokoił się machając rączkami i słodko się śmiejąc. Niestety worek w który zapakował chłopak nieczystości uległ zniszczeniu. Zrobiła się w nim dziura i brudna pieluszka upadła robiąc głośny plusk na podłogę barwiąc ją. Dobrze że nie na dywan, chyba trzeba to posprzątać. Gdy już podoła temu wyzwaniu, pora będzie iść spać. Przed snem uznał że najlepiej będzie poszukać na dniach jakiejś rodziny małego, może ktoś go kojarzy. Niestety jakieś 30 minut po zaśnieciu chłopak znowu się rozpłakał na całe gardło.

[Kosuke]

Mówiąc bardzo delikatnie, noc była nieprzespana. Dzieciak maksymalnie godzinę wytrzymał bez płaczu, a dwie bez mleka. Dodatkowo dwie koszule wymagały przeróbki na pieluchei gdy tylko Kosuke przysnął, na zewnątrz zaświeciło słońce. W tym momencie młody Kaguya poszedł umyć twarz i ostatni raz (mleka i tak nie było więcej) nakarmić małego potwora. Zmienił koszulę na czystą, zarzucił na siebie płaszcz (było nawet zimnawo) i zapakował chłopca do koszyka w którym go znalazł. Dodatkowo okrył go kocem i przygotował się do zwiedzania okolicznych domów. Planował pytać ludzi, czy może wieczorem ktoś nie palił i nie wiedział matki/ojca z koszykiem i dzieckiem w ręku. Jeżeli by nie znalazł żadnej poszlaki, to zapewne oddał by dziecko do najbliższego szpitala.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 11/15
Noc była nieprzespana dla głównego bohatera, a to znaczy że słaby z niego tatuś zastępczy. Gdyby tylko wiedział że dziecko płakało z powodu że czuło się samotne, czy jak kto woli pożądało uwagi i wystarczyło chwilę się z nim pobawić, polulać i poszło by spać jak kamień. Ah gdyby to wiedział to zapewne nie byłoby żadnego problemu, ale nie wiedział więc rano z podpuchniętymi oczami wstał oka nie zmrużył a teraz musiał znowu poświęcić koszulę i pójść szukać kogoś kto kojarzy to dziecko. Bo na 100% ktoś kojarzy małe dziecko, które wszystkie wyglądają identycznie. Niestety to był jedyny pomysł na jaki wpadł chłopak i już był gotowy wyjść okazało się że nie ma tak łatwo i musi zostać w domu jeszcze troszkę. Ponieważ dziecko było w koszyku fakt, miało pieluszkę fakt, ale co na to? Przecież zamarznie. Sam kocyk nie wystarczy ponieważ padał deszcz. Czyli zaraz zamoknie, trzeba temu zaradzić. Do tego dziecko własnie na jego oczach zwymiotowało posiłek, pewnie nie podeszło mu to co przygotowałeś. Trzeba zrobić coś odpowiedniego dla dziecka.

[Kosuke]

Trudno, w domu nie było nic absolutnie jadalnego dla dziecka. Zresztą podróż do najbliższego szpitala nie była zbyt długa, więc dziecko powinno wytrzymać. Kosuke postanowił jednak je umyć. Trochę wstyd było oddać całe zarzygane. Szybko więc lekko zagotował wodę i odczekał, aż temperatura będzie idealna. Chwilę to trwało, więc w międzyczasie zabawial malca robiąc różne dziwne miny i to choć na chwilę zatrzymało skowyt dziecka. Gdy woda była już idealna, delikatnie zamoczyl w niej bachorka i umyl swoim antyalergicznym mydełkiem. W ten sposób był pewny, że malec nie dostanie żadnej wysypki.
Po tym ubrał dzieciaka w jeszcze czystą poprzednią pieluche, w inny skrawek jednej z poświęconych koszul i owinął w dwa koce. Następnie wziął parasol i otworzył go zaraz po wyjściu z domy i sięgnął po malca. Łapiąc koszyk trzymał go cały czas blisko siebie, by upewnić się, że nie dotrze do niego deszcz.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 13/15
Mały gówniarz płakał, rzygał, śmierdział, paskudził, budził ludzi po nocy. Ale za to był na prawdę słodkim dzieckiem kiedy nie robił wcześniej wymienionych czynności. Przekonał się o tym nasz bohater podczas zabawiania dzieciaka między innymi robiąc głupi miny. Ten śmiał się i klaskał. Szkoda tylko że wcześniej zarzygał siebie. Ale takie uroki wieku dziecięcego. I tak nasz młodzieniaszek lada moment z tego chyba wyrośnie. Kosuke uznał że pora wyjść na miasto do szpitala, więc czystego dzieciaka władował sobie tak żeby nie zamókł mu i już chciał wyjść kiedy zapukano do jego drzwi. Trzymał za klamkę i naglę ktoś zapukał.
Otworzył zapewne drzwi a tak kobieta w zakrwawionym i podartym płaszczu która zamiast lewej reki miała czerwony od krwi bandaż. Twarz brudna, przecięta krwawą szramą na policzku. Pewnie patrzyłeś na nią osłupiały a ona uśmiechnęła się, przetarła blond włosy uwalone kurzem i błotem i przedstawiła się. Okazało się że dnia poprzedniego dostała pilne wezwanie na misję i nie miała co zrobić z dzieckiem więc podrzuciła je pod mieszkanie osobie o której krążyły pogłoski że jest dobra i w miarę rozgarnięta oczywiście wręczyła ci mieszek pieniędzy. Jednak rany były poważne i chyba nie należy za bardzo zamęczać kobiety.

[Kosuke]

Kosuke nie do końca wiedział jak zareagować. Babeczka ewidentnie nie wzbudzała niczyjego zaufania, tym bardziej, że była niemiłosiernie ranna. Do tego zostawienia dzieciaka pod cudzymi drzwiami nie było najlepszym pomysłem i zapewne w cuglach wygrałaby nagrodę dla najgorszej matki roku. Dlatego młody Kaguya podszedł do niej z dość duża nieufnością. Następnie jednak zorientował się, że dziecko musiało być jej. Gdy tylko maluch ją zobaczył, natychmiast zaczął wesoło gaworzyć i wyciągać ręce w kierunku swojej rodzicielki. Było więc pewne, że na pewno jest z nią spokrewniony. Nie ważne nawet, czy była niańką lub inną cholerą. Zna dzieciaka, to niech go zabiera.
- Nigdy wiecej - powiedział Kosuke i poddał kosz z maluchem kobiecie. - Chociaż za koszule na pieluchy możesz oddać - dopowiedział bardzo chłodno. Chciał przygodę z tą dwójką zakończyć jak najszybciej.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 15/15
Gdyby mężczyzna znał historię tej kobiety z ostatnich kilku godzin pewnie zmieniłby o niej zdani. Była Sentokim jednego z rodów nie ważne którego, i mieszkała w tym mieście w celu obserwowania działań miejscowe mafii. Musiała wyglądać naturalnie więc adoptowała dziecko, na początku było tylko przykrywką ale w pewnym momencie je pokochała miłością matczyną. I naglę wczoraj uśpiona agentka dostała zadanie, zlikwidować cele. Nie mogła długo zwlekać, a wzięcie dziecka ze sobą to praktycznie wyrok na siebie i na nią. Musiała działać szybko, wiec z bólem serca musiała podrzucić gdzieś chłopaka. Wykonała zadanie odnosząc przy tym rany. Zabandażowana ręką nie wróciła w całości, był tam ucięty kikut. Kobieta kulała jak się dało zauważyć i była na granicy zmęczenia. Jednak gdy widziała swoją pociechę od razu od żyła. Wzięła ją na ręce polulała, a potem uroniła łzę wręczyła ci mieszek z pieniędzmi ukłoniła się i wyszła. Obróciła się na koniec i posłała ci wesoły uśmiech.

koniec misji post z wynagrodzeniami dam wieczorem