Dom Shirokaze

[Kaien]

Misja C 5/30 Shinobi z organizacji naprawdę z wielkim łakomstwem i gracją opróżniał lodówkę. Można by rzec, że każdy kęs jedzenia stawał się ofiarą z góry przegranej walki z rekinimi kłami. Kureichi był człowiekiem dzikim, ale bardzo emocjonalnym i żywym. Jakby go puścić do wody i wrzucić mu ryby to pewnie byłby nie do odróżnienia nawet od ludzi z klanu Hoshigaki, czy prawdziwych rekinów. Obserwował kątem oka Shirokaze, nie był jeszcze do końca pewny, bo nie mógl, ze ten nie wpadnie na głupi pomysł zabicia go. Albo chociaż próby zabicia go, kto wie jakby się to potoczyło wszystko.
-No po tym jak Zanshi dostał Genem od Kano powiedział, że to 'wina tej dziwki'. A potem mi i Noroai powiedział, że chce ją zerżnąć w te jej rude małe cipsko, ale najpierw jej wepchnie w dupe pochwe od swojej katany. Cytat dosłowny. Noroai sie ucieszył tą wizją i powiedział, że pomoże. Wiesz, on jest dziwnym człowiekiem. Obaj są głupi.
Jakby odezwał się najmądrzejszy z nich, nie? Kureichi jaki był, taki był, ale chociaż nie jest dobry to słowa dotrzymał wtedy w domu, nie chciał stracić Hyuugi, choć liczył w głębi serca że go złamie na swoje podobienstwo i zrobi z niego maszyne do zabijania, na którą jak było widać w wiosce gdy zadał pierwszą smierc miał wielki potencjał.
-Pewnie więc są w siedzibie organizacji. W siedzibie straży Ryuzaku powinieneś dowiedzieć się gdzie jest sala przesłuchań. Połączona jest z częścią siedziby organizacji. Może jeszcze jej nic nie zrobili, ale ja bym się śpieszył. A jak się dostaniesz tam to nie wiem. Przekup, nakłam, sam stan sie przesluchiwanym. Chuj wie. - Rzekł i wstał z opierania się, otrzepał swój strój i patrzył na Shirokaze oczekując jego decyzji.

[Shirokaze]

Shirokaze nie dał się sprowokować, po tym jak Kuroichi wyjaśnił mu tę sytuację. Nie można ukrywać, że się zdenerwował, lecz po prostu tego nie pokazywał. Powoli, zaczął nienawidzić tej wioski. Coraz częściej nachodziła go ochota, by wyrżnąć wszystkich mieszkańców tej wioski, ale coś go powstrzymywało. Był to rozum. Przecież Białowłosy nie jest takim człowiekiem. Być może, mężczyzna z zębami jak rekin, chce zepchnąć chłopaka na złą drogę. Chciał, by stał się taki jak on, zimny i bezlitosny. Co jak co, ale lada moment Hyuuga może się taki stać, bowiem nie wiele mu brakuje, skoro już ma takie myśli. Zabijanie dla niego, to bułka z masłem. Nic trudnego. Wyciągnąć kunai, wbić w serce, po czym patrzeć, jak ofiara traci całą krew, która pryska w różne strony, oraz wylewa się na podłogę. Kiedy mordował mieszkańców, poczuł się spełniony, naprawdę mu sie to spodobało, lecz on się do tego nie przyznaje i stara się o tym nie myśleć. Próbuje zmienić swój umysł. Wmawia sobie, iż to była najokropniejsza rzecz, którą zrobił w całym swoim nędznym życiu. To było tylko kłamstwo.
Kuroichi wyjaśnił mu cele misji, miał znaleźć salę przesłuchań w siedzibie. Jak miał to zrobić? Jego to nie obchodziło. Liczył się rezultat. Najrozsądniejszym rozwiązaniem, było danie się złapać policji, lecz to nie było takie proste. Musiał wymyślić coś, za co go będą przesłuchiwać, a zarazem coś, żeby nie musiał za długo tam siedzieć.
- Moim zdaniem najrozsądniej było by się dać złapać. Co o tym myślisz? Myślę, że mogę się ciebie spytać o zdanie, w końcu jesteśmy po jednej stronie. - powiedział do mężczyzny, który wciąż wyjadał mu zapasy jedzenia.

[Kaien]

Misja C 7/30 Kureichi niezbyt chętny był udzielić pomocy chlopakowi. Po prostu, mimo tego, że byli teoretycznie po jednej stronie każdy musiał być twardy i radzić sobie sam. To pieprzona Organizacja, a nie kółko rożańcowe czy miejsce do opieki nad przedszkolakami. Spojrzał na białookiego spode łba kiedy ten powiedział o byciu po jednej stronie. Powoli dłonią podsunął rękaw ukazując tatuaż. Taki sam jak widział na zbirach w wiosce.
-Dopóki tego nie masz to nie jesteś po żadnej stronie, a na pewno nie po mojej. To jest przynależność do Organizacji, a nie to, że wybiłeś jakichś staruchów i slabeuszy. Musisz mieć TO - Pokazał mu tatuaż, podtykając mu prawie pod twarz - wypalone w sercu niczym swoje własne imie. Musisz nauczyć się, że to właśnie przynależność do organizacji czyni cię kimś więcej niż śmieciem. Wszyscy dookoła to płotki i muchy. Ty, gdy do nas dołączysz, staniesz sie zajebiście wielkim i groźnym ptakiem. Takim, który stado much zabija jednym skrzydłem, a płotki je na przekąske.
Zajebiście kwieciste porównanie, ale mimo swoich srogich słów i tego, jak to bardzo nie ma chęci ni zamiaru mu pomóc, westchnął, szykując się do wyjścia. Przed samymi drzwiami położył mu ręke na ramieniu.
-Jakieś chłopki w czerni wysadzają budowle w okolicach Ryu, Shigashi i kilku innych prowincji. Przed wybuchem formują pieczęć Tairitsu no In. Jak zrobisz to samo stojąc przed jakąś budowlą to zwiną cię szybciej niż mrugniesz. Ale nie bądz zbyt przekonujący bo równie dobrze mogą cię zabic. Powodzenia.
Po tych słowach opuścił dom Shirokaze.

Polecam udać się w miejsca w Ryu w stylu Glówna droga, centralny plac itd.

[Shirokaze]

Shirokaze wszedł do domu z wielką ulgą. Nareszcie był wolny, miał szansę odpocząć chwilkę. Tym razem, nie wrócił sam. Wraz z nim, weszła piękna Kiku, która tymczasowo, bądź na dłuższy czas zamieszka z białowłosym. Jemu to nie przeszkadzało, bowiem naprawdę lubił dziewczynki. Wiedział, że jego zadaniem jest ochrona rudowłosej za wszelką cenę, taką obietnicę złożył Arashiemu. Shiro oprowadzał powoli dziewczynę po domu, aż w końcu doszli do sypialni. Powiedział jej, iż będzie spała w jego łóżku, a on będzie kimał na kanapie. Początkowo dziewczyna się na to nie zgadzała, lecz w końcu uległa presji i się zgodziła. Nastolatek otworzył torbę, do której schował wszystko, co kupił w sklepie. Wszystko co najważniejsze na następną misję. Dawno nie wydał tylu pieniędzy. Co jak co, ale jest oszczędnym człowiekiem. Poszedł pod prysznic, wziął długą kąpiel, zjadł coś i poszedł spać. Nareszcie wymarzony sen.

[Kaien]

Misja C 2/30 Kiku została... odbita po raz drugi z łap złych ludzi. Najpierw w wiosce z rąk bandytów z organizacji, potem.. cholera znów z organizacji. Ale jakby nie patrzeć, to drugim razem trafiła tam tylko dlatego, że naga błąkała się po szlaku, wygnana z wioski. Jak bardzo musiała cierpieć? Kiedy zerwano z niej ciuchy, pobito, zwyzywano, opluto i okaleczono mianem zdrajczyni wypalonym na czole do końca życia? Prawdopodobnie cierpienie było gigantyczne, niemal niesamowite do pojęcia dla niej. Była przecież młodą dziewczyną, jeszcze dzieckiem... A ostatnie dni były dla niej bardzo przyśpieszony dojrzewaniem. Obdarto ją z godności i niewinności, jak upolowane zwierze obdziera się ze skóry. Bardzo boleśnie.
Teraz, kiedy Shiro się mył, dziewczyna siedziała pod drzwiami, jak ostatnia sierota. Kiedy wyszedł wpadł na nią.
Do tej pory się nie odzywała, choć postanowiła coś przekazać.
-Chcę byś zabił wszystkich w tej wiosce. Nie martw się o zapłatę. Sprzedam swoje ciało, a zarobię. I tak jest nic nie warte... Zdrajczyni. - Szepnęła w bardzo smutny sposób.

[Shirokaze]

Białowłosy wyszedł z łaźni, a na niego czekała Kiku. Ostatnio nic się nie odzywała, dlatego też Shiro zdziwił się, gdy zaczęła do niego przemawiać. Uważnie ją wysłuchał, próbował być spokojny i opanować swoje emocje. Zabicie całej wioski to była pestka, jednakże chciała mu za to zapłacić, a pieniądze zdobyć w nieprzyzwoity sposób. Sprzedawanie się jest złe.
- Ehh... I co? Myślisz, że się zgodzę na taki układ? - powiedział spokojnym głosem, po czym zaprowadził dziewczynę na kanapę. Chciał by usiadła i ochłonęła. - Nikt tutaj nie będzie się sprzedawać. Zrobię to za darmo, ale nie teraz. Pieniądze są mi niepotrzebne, mam ich sporo. - dodał równie spokojnym tonem. Troszkę tak, jakby nie miał emocji. Tysiące myśli przechodziły przez jego głowę. Powoli planował, jak uczynić swój cel, jednak nie miał zamiaru informować o tym Kiku. Po kilku sekundach wiedział co zrobić, nie potrzebował dużo czasu. Miał zamiar uciec w nocy, gdy ruda będzie spać. W ten sposób nie będzie musiał jej brać, a ona nie będzie chcieć mu zapłacić. Plan wspaniały - chyba. Białowłosy przytulił mocno nastolatkę, po czym powiedział, by się położyła spać. Wyglądała na bardzo zmęczoną. W sumie, nie dziwił się, po tym co przeszła. Zero chwili wytchnienia.
Hyuuga już nie mógł się doczekać chwili, gdy zabije wszystkich i w końcu Kiku będzie szczęśliwa, iż tych śmieci, którzy wyrzucili ją z wioski, nie ma.

[Kaien]

Misja C 4/30 - Path laid on the corpses. Przed chłopakiem otworzyły się drzwi. A inne zamknęły, to jest pewne. Życie się zmieniło, do niedawna był... w sumie nikim. Zwykłym nic nie znaczącym przydupasem który czyścił dziadowi altanke. Czy chuj wie co, chyba grobik jego żoneczki. A teraz? Oficjalnie zasmakował słodkiego smaku śmierci i pożogi. Był blisko oddania tchu, ale nie. Walczył, walczył z całych sił by się nie poddać. Czuł, że nie mógł... I w sumie, cholera, udało mu się. Uratował dziewczyne, raz, drugi i jedynym skutkiem ubocznym jest nagłe i mocne zamiłowanie do śmierci, jakby to źle nie brzmiało.
Dziewczyna patrzyła teraz na niego dziwnie pustym i smutnym wzrokiem. Widziała w nim bohatera, ale z drugiej strony morderce dziadka i morderce wielu osób w jej wiosce. I bandyte z organizacji. Ktory ryzykowal dwa razy wlasnym zyciem by ją uratować. Dziwny ten Shirokaze i dziwne uczucia Kiku do niego. Może się to kiedyś wyklaruje, cholera w sumie wie.
Na jego pytanie wzruszyła tylko nieznacznie ramionami. Ale na oświadczenie już musiała zareagować. Albo inaczej, po prostu poczuła ŻE musi cos powiedzieć, by nie wyjśc na to, że jest trzy do zera w ich relacji przysług i zasług.
-Myślisz, że nikt by mnie nie chciał? Smutne. Jestem jeszcze dziewicą, może na to by ktoś poleciał i sypnął więcej. W wiosce mówili że 'Kwiat jest cenny' jakby to głupio nie brzmiało. I że powinno się go dać temu jedynemu. Ale kto będzie chciał kogoś takiego. Może jakiś stary facet którego żadna nie chce... Oj tam, dopóki będzie płacił w Ryo.. - Kontynuowała monolog sama do Siebie - I nie chodzi o pieniądze. Chodzi o to, że nie chce od ciebie wymagać czegoś za nic... Trzeci raz. - Mruknęła w bardzo przykry sposób, jakby po części czuła sie Shirokaze coś winna, a po części jakby uważała swoje ciało i życie już za bezwartościowe.
Nie trwało to długo, jak po pójsciu do łożka zasnęła. W akompaniamencie moczenia mu poduszki łzami. I trzęsienia się jak osika. A on? Został sam. Nie fizycznie, bo była w pokoju obok... Ale czy jej dusza w ogóle jeszcze była na miejscu? Dziewczyna była dosłownie 'złamana' przez poniżenie które ją spotkalo. Niewinność została z niej zerwana. A o okropieństwach jakie ją dokładnie spotkały sama jeszcze nie mogła mówic, by Shiro opowiedzieć...
Ale czy zabicie wsi będzie takie łatwe dla samotnego mordercy o dobrym sercu?

[Shirokaze]

Shiro nie miał zamiaru przerywać monologu rudej, bo wiedział, iż jej psychika jest na tyle zniszczona, że nie będzie go słuchać w sprawie szanowania siebie. Być może chciała zapłacić tylko dlatego, że nie mogła znieść tego, iż pomógł jej dwa razy zupełnie za darmo. Jednakże był to jego obowiązek i wiedział, że musi. Mało tego, chce. Jej bezpieczeństwo i samopoczucie było najważniejsze dla białowłosego. Kiedy dziewczyna poszła spać, mógł na spokojnie pomyśleć nad tym wszystkim.
Myślał przede wszystkim nad tym, czy jest w stanie wymordować całą wioskę. Z zabijaniem nie miał żadnego problemu, było to dla niego bułka z masłem. Jednak, jest dobrym człowiekiem, który troszkę zboczył z drogi. Popatrzył na Kiku śpiącą w pokoju i już wiedział co zrobić, pójdzie. Nie ważne jak się to skończy, przeżyje, nie wróci. Nie mógł pozwolić na to by płakała. Arashi nie był by szczęśliwy z czegoś takiego. Ochrona wnuczki była dla niego w pewnym rodzaju przysługą, którą musiał zrobić. W końcu Shiro zabił starca, ponieważ popełnił błąd w czasie misji.
Białowłosy spakował się, po czym wyszedł ukradkiem z domu zostawiając za sobą list.
" Kiku, poszedłem na misję. Jak każdy Shinobi muszę wykonywać swoje obowiązki, a tak wyszło, że dziś w nocy wypadło na mnie. Wrócę za parę dni, w kuchni masz wszystko co potrzebne, wraz z pieniędzmi, jakby ci się zachciało jeść. A no, prawie bym zapomniał, uważaj na siebie.
PS. Pamiętaj, zero sprzedawania siebie, bo będę zły." - Kartka czekała na rudą na stole, w kuchni. Nastolatek miał nadzieję, że nie zrobi nic głupiego, zaufał jej.