Targowisko

[Kima]

𝒞hłopak nie tego się spodziewał. Mimo wszystko jak to shinobi jego ciało zareagowało. Jego ręka wystrzeliła by złapać dziewczynę za nadgarstek lekko ścisnąć tam gdzie wyczuwalny był puls. Tym samym zminimalizował to co się stało. Mimo wszystko na jego bladym policzku pojawiła się rysa.. Kima mimo wszystko miał twarzy wymalowany spokój. Tak jakby był niewzruszony. Ignorując fakt bliskości, że niemal stykają się nosami. - To musiałby być naprawdę wielki komar. Na tyle wielki by pomylić z człowiekiem. - Burknął ściszonym tonem i wywrócił oczami. Gdzieś tam w nich błysnęło czerwienią od sposoby w jaki padało światło. Uwadze chłopaka nie umknął fakt jak bardzo jest przerażona albo mu się zdawało? Przechylił lekko głowę studiując jej twarz gdy usłyszał głos kobiety i na nią przeniósł swoje chłodne spojrzenie.
𝒫rzez chwilę się zastanowił tak jakby zapomniał cel wizyty tutaj. Najwidoczniej wybity z rytmu tym co się stało. - Dla siostry prezent urodzinowy. - Odpowiedział kobiecie i jeszcze raz zerknął na wybraną parę kolczyków. Sam nie miał żadnych i w sumie nie myślał o zrobieniu. Jego siostra jednak miała przebite uczy ale cały czas nosiła jedne i te same. Zamrugał też oczami odnośnie dziurek. -Będą same kolczyki, siostra ma przebite uszy. - Powiedział na spokojnie. Misayę nadal mógł opatulać jego zapach a dodatkowo cały czas trzymał ją za nadgarstek, tak jakby zapomniał. Zdawało mu się to jednak nie przeszkadzać ani trochę. Kątem oka zerknął na tatuaż a potem na twarz dziewczyny. Na dłużej zatrzymując się przy jej niebieskich oczach.
𝒫owoli i bez pośpiechu wypuścił jej nadgarstek z uchwytu by wrócić do rozmowy z kobietą. Może sam powinien sprawić sobie jakiś kolczyk. Przez chwilę dumał ale to co widział były zbyt kobiece i nie pasowały do niego. - Będzie coś bardziej dla chłopaka? Mniej rzucającego się w oczy, prostszego? - Spytał a czekając na odpowiedź wsunął dłonie w rękawy kimona. Celowo albo i nie? Może jednak trochę się denerwował tym, że nie może domyć palców z atramentu? Wychodziło też na to, że Hino dobije większego targu niż oczekiwała. Chłopak zaś kątem oka mimo wszystko obserwował Misayę. Nawet koniuszek jego ust lekko się uniósł widząc ej zaczerwienione policzki i zawstydzenie. Nigdy wcześniej coś takiego mu się nie przytrafiło, więc nieco go to bawiło. Co jednak poradzić skoro stronił od ludzi jak tylko mógł. Spotykał się z tymi, którymi musiał.

[Misaya]

Pod palcami Kima mógł czuć szaleńczo pędzący puls, a jego słowa sprawiły, że Misaya poczuła się jeszcze głupiej. Zastanawiała się czy jest jakakolwiek sensowna riposta. Szczęśliwie aparat mowy zdawał się być sparaliżowany, przez co nie pogrążyła się bardziej jakimś głupim tekstem. Szkarłat, który błysnął w jego oczach komponował się z tym na jej policzkach. Było w nich coś wyjątkowego, to nie był szkarłat doujutsu Uchiha. Był taki jego.
Błękitne tęczówki by uciec od jego spojrzenia, przemknęły na jego dłoń, która ciągle zaciskała się wokół nadgarstka kunoichi. Wtedy dostrzegła tatuaż na jego skórze. Wachlarz klanu. Bardziej niż niedomytym atramentem, chłonęła wzrokiem tatuaż. Pozwoliło to brunetce na moment uspokoić kołaczące serce. Ciekawe czy był wykonany przez tego samego artystę co zrobił jakiś z tatuaży Hino.
W tym samym czasie pozostała dwójka kontynuowała interesy.
-Dla siostry - powtórzyła sprzedawczyni, a jej spojrzenie złagodniało. Sięgnęła pod ladę i wyciągnęła materiałowy, ozdobny woreczek w czerwonym kolorze zawiązywany na kokardkę. Gdy upewniła się, że to to chciał Kima to zapakowała mu jego zakup. -W takim razie 20 ryo - uśmiechnęła się wręczając pakunek. Materiał by bardzo przyjemny, idealny na prezent.
-Trafiłeś w odpowiednie miejsce - oczy kobiety lśniły niebezpiecznym blaskiem, gdy Kima zapytał o kolczyk dla pana. Zatarła w ekscytacji ręce -Nim pokażę co mam najpierw kochanieńki potrzebne mi to gdzie chcesz kolczyk. Skoro wolisz coś mniej widocznego to możemy odrzucić temat piercingu twarzy, chyba, że wybierzesz język. Popularne… - przerwała by otworzyć usta i ukazać trzy ustawione w rzędzie lśniące kuleczki po środku języka -…no i ma swoje zalety. Co jeszcze… hm… no uszy, to zawsze możesz zakryć włosami jak je rozpuścisz, tylko nie wiem czy chcesz coś klasycznego, heliksy masz u Misai na uszach, ciągle liczę, że zdecyduje się na odmianę. Rook, Lobe, Industrial… pasowałby też Tragus - każdy przykład podpierała skinieniem głowy, jak na potwierdzenie, że to idealny wybór.
-Nie mieszaj mnie w to…! - burknęła niebieskooka, na co Hino jedynie machnęła ręką i odsłoniła swoje małżowiny ukazując od koloru do wyboru przykłady sztuki przekłuwania ciała. Była chodzącą reklamą swojego biznesu.
-To tylko sugestie oczywiście. Jeśli masz inne pomysły, to nie ma miejsc niemożliwych - wyszczerzyła się znacząc, lecz z klasą przelatując wzrokiem wzdłuż klatki piersiowej Kimy aż do bioder, po czym znów spotkała jego spojrzenie.
Misaya również kątem oka na Kimę. Ukrycie rąk w rękawach uznała za… może próbę unikania wzroku baby, która dopiero co go spoliczkowała bez powodu. Poczuła ucisk poczucia winy, gdy dostrzegła rysę na jej policzku, bo doskonale zdawała sobie sprawę, że to ona była jej twórcą. Kiedy więc Hino w podnieceniu typowym dla zapaleńca opowiadającemu o swojej pasji produkowała się na temat różnego typu piercingu oraz miejsc gdzie można go umieścić, Misaya sięgnęła do kieszeni w swojej szacie i wyciągnęła niewielką, materiałową chusteczkę. Nie było to nic ekstrawaganckiego czy drogiego, ale była czysta i zadbana.
-Proszę… - podała Kimie, ze wzrokiem wbitym w jego policzek, na którym były dowody jej braku taktu -…i przepraszam… - dodała ciszej odwracając wzrok.

[Kima]

𝒞zarnowłosy czuł puls dziewczyny pod swoimi palcami. Szybki, tak iż niemal czuł jak szybko musi bić jej serce. To było dla niego intrygujące ale też i bawiło. Taka reakcja była dla niego troszkę niezrozumiała. Faktycznie, zaskoczył ją.. Ale, że do takiego stopnia? To coś nowego. Niemal czuł, że Misaya najchętniej uciekłaby tam gdzie raki zimują i czuł z tego poniekąd satysfakcję. Jego usta wykrzywiły się w nieco złośliwym uśmieszku. Obserwował jak jej spojrzenie wędruje na jego tatuaż. Jak usilnie próbuje zapanować nad tym co się w niej dzieje. On sam bynajmniej, nie miał zamiaru pomagać.
𝒥uż się skupił na samej dziewczynie gdy sprzedawczyni się na nowo odezwała. Jego głowa uniosła się by nawiązać kontakt wzrokowy. Widział, że ta zatarła dłonie w ekscytacji i jakoś tak.. Średnio mu się to podobało. Mlasnął lekko zniesmaczony widząc co ta mogła sobie myśleć. On nie znał się na kolczykach, piercingu. Pokręcił głową zanim się odezwał. - W uchu, byle coś skromnego. Nie lubię ekstrawagancji. - No i taka była prawda. Po drugie był shinobi. Nie potrzebował dodatków, które by tylko utrudniały lub rozpraszały uwagę. Kima.. Bez żadnych kochanieńkich proszę. - Syknął lekko, jakby takie imiona mu najwyraźniej uwłaczały. Z resztą świadczyły o spoufałości, czego między nimi definitywnie nie było. Do tego te jej spojrzenie. Nie zostało niezauważone. Nawet lekko zirytowało chłopaka co widać było po tym jak zacisnęły mu się usta i brew drgnęła w tiku. Definitywnie kobieta, nie przypadła mu do gustu. - Radziłbym też kontrolować myśli, mogą one odstraszyć klientów. - Powiedział sucho i oschle. Zwyczajnie był po zakup a nie zaznajamianie się z Hino.
𝒵dziwił się na kolejny ruch dziewczyny. Jakby tym razem naprawdę by ł zaskoczony. Jego spojrzenie przeskoczyło na Misayę i widać było w nich szczere zaskoczenie. To było dosyć niecodzienne ale świadczyło o dobrym wychowaniu. Kiwnął głową na zgodę. Zamiast jednak wziąć chusteczkę po prostu nachylił się dając dziewczynie dostęp do swojego policzka. Czegoś oczekiwał, może by sama się tym zajęła? Wpatrywał się też w jej oczy, czekając i zastanawiając nad czymś jednocześnie. -Już przepraszałaś a kobieta nie powinna się powtarzać. - Stwierdził chłodno, jednak w jego słowach nie było złośliwości. Po prostu stwierdzenie faktu. Może też zwyczajnie nie przywykł do kobiet o łagodnej naturze? Większość jego sióstr, kuzynek czy nawet ciotek były kobietami o silnym charakterze. To była poniekąd miła odmiana. On sam z resztą nie był typowym przedstawicielem swojego klanu. Raczej wysoki, o smukłej posturze i długimi smukłymi palcami. Wielu męskich członków klanu twierdziło, że jest zbyt kobiecy jak na Uchihę on jednak to ignorował i niespecjalnie go ich zdanie obchodziło.

[Misaya]

Hino uniosła kąciki ust w niewzruszonym uśmieszku, gdy Kima napomniał by kontrolowała swoje myśli. Nie był to pierwszy raz kiedy jej… bezpośredni humor kogoś ubódł. Widziała jak cierpliwość młodzieńca się do niej wyczerpuje, lecz zamiast samej się denerwować, była wyluzowana jak jeszcze wcześniej.
-Widzisz chłopcze… Kami… na pewnym etapie swojego życia dociera do ciebie, że jedyna opinia, która jest istotna należy do ciebie samego i tych, których wpuszczasz do swojego serca - wyjaśniła tonem osoby, która w ciężki sposób na własnej skórze nauczyła się tej lekcji i teraz była dużo szczęśliwsza. Nie zamierzała nikomu się przypodobać. Mówiła co myślała, a jeśli ktoś uznał jej zachowanie za obsceniczne? Mógł zostać lub iść na inny stragan. Taka polityka nie zapewniała jej wielu klientów, lecz w jej oczach to oni tracili, rezygnując z wyjątkowych wyrobów, które oferowała.
Sięgnęła pod ladę i wyciągnęła szklaną wystawę, pełną drobnych kolczyków - zatyczkowych kolczyków z jedną nieco większą kuleczką, oraz kółek. Różniły się one od siebie rozmiarem, część imitowała sploty, część bardziej naturalne wzory. Wszystkie dopracowane co do milimetra.
-Do chłodnego odcienia skóry lepiej pasuje srebro… mogę zaproponować jeszcze złoto, ale ono będzie na pewno krzykliwe - mówiła niewzruszona całym zajściem, lecz jej oczy nie świeciły już taką ekscytacją jak wcześniej. Oczywiście miała jeszcze inne ozdoby w zanadrzu, lecz najpierw chciała do końca wyczuć Kimę.
Kiedy zwrócił spojrzenie ku Misai, ta była pewna, że albo zignoruje jej ofertę, lub jak każda inna osoba po prostu przyjąłby chusteczkę i otarł twarz samodzielnie. On jak jednak do tej pory udowodnił nie był jak każdy inny… i wystarczyła krótka, niezręczna wymiana by była co do tego przekonana.
-Żartujesz chyba… - sapnęła, gdy jego oczy znów znalazły się bliżej jej poziomu. Szkarłat, który na moment opuścił jej zazwyczaj porcelanową cerę powrócił ze zdwojoną siłą, sprawiając, że błękit oczu stał się jeszcze intensywniejszy.
I wtedy zaskoczył ją ponownie. Tym razem swoimi słowami.
-Dlaczego…? - przyjrzała mu się pytająco. Co było złego w powtórzeniu przeprosin, a tym bardziej co to miało wspólnego z jej płcią? Skupienie na jego słowach bardziej niż bliskości i woni jaśminu i atramentu, pozwoliło zwolnić pędzące serce i przyjrzeć się chłopakowi. To chłodne spojrzenie, te… skrzące się w oczach charakterne iskierki. Ciemne pasma, które wyswobodziły się z opięcia i otulały jego twarz. To jak pochylił się ku niej, by ułatwić dostęp do swojej twarzy. Poczuła ukłucie nostalgii.
Uniosła dłoń i bardzo delikatnie zaczęła oczyszczać smugę na jego policzku. Oczy lśniły jej, gdy delektując się słodko-gorzkim wspomnieniem kontynuowała ruch kojący, niemal pieszczotliwy.

[Kima]

𝒥akoś niezbyt przejął się tym co mu powiedziała kobieta. Sam miał takie podejście. Nie interesowała go opinia ludzi. Jednak prowadząc biznes powinna to być rzecz kluczowa by on przetrwał. Nie miał jednak zamiaru wnikać głębiej. Dlatego więc tylko wzruszył ramionami i lekko pokiwał głową. Spojrzeniem powiódł za ruchami Hino, która wyciągnęła spod lady to co co miała do zaoferowania. - Niech będzie srebro, zwykły sztyft. Nic fancy.- Cóż, chłopak zapewne zabił wszelaką ekscytację kobiety, taki już jednak był. Dłonią wskazał na jedną z parę kolczyków. - W jednym uchu, kupię oba, w razie gdyby się zgubił. - Stwierdził raczej chłodno.
𝒪czywiście, że był inny, jednak zawsze sobą. Nie starał się grać kogoś kim nie jest. Swoją drogą.. Czemu miałby odrzucić jej ofertę. Skoro dziewczyna chciała zadość uczynić? Miał zamiar jej na to pozwolić. Dlatego też bez jakiegokolwiek wstydu patrzył jej w oczy i zwyczajnie czekał. No cóż.. Powiada się, że one są zwierciadłem duszy. Może dzięki temu będzie w stanie zobaczyć co tam w duszy gra? Po raz kolejny miał okazję zobaczyć szkarłat na jej policzkach. W pewien niewyjaśniony sposób zaczynało mu to sprawiać satysfakcję. Do czasu gdy nie usłyszał pytania. W zasadzie to się go spodziewał. Gorzej będzie odpowiedzieć. Tutaj lekko westchnął nim zaczął, chyba najdłuższą wypowiedź w swoim wydaniu od długiej chwili. - Powiada się, że to mężczyzna jest siłą napędową. Walczy, oraz chroni. Ludzie jednak zapominają, że bez kobiety, kreatorki i opiekunki powstającego życia. Męskie życie nie miałoby sensu. Powtarzanie się to, jak pokazanie, że nie jesteś pewna tego kim jesteś i jaką siłę posiadasz. W tym momencie Kima przechylił lekko głowę by odwrócić wzrok. Czuł się dziwnie mówiąc takie rzeczy i w zasadzie to, czemu? Tutaj nie umiał już odpowiedzieć. Do pewnych kwestii podchodził całkiem inaczej niż typowy mężczyzna, wielu z nich zapewne by go wyśmiało i kazało uciekać pod spódnicę mamusi.
𝒢dy dziewczyna zajmowała się jego polikiem Kima cały czas ją obserwował. Jego spojrzenie wędrowało za jej ruchami. Zaś w nich dziewczyna mogła widzieć troszkę więcej emocji niż uprzednio, jednak mimo wszystko gdzieś tam maskowane pod miną obojętności. Kątem oka zerkał też w stronę Hino. Miał nadzieję, że ta cierpliwie poczeka lub da jakieś instrukcje. Chce ten kolczyk robić teraz czy może potrzebna jest wizyta?

[Misaya]

Faktycznie prostota jego wyboru i suchość odpowiedzi co do biżuterii do końca zgasiła ostatni płomień w oczach Hino, która wyjęła wskazaną parę kolczyków i schowała pozostałe pod ladę, aby oczyścić stół.
-Będzie 15 ryo i 2 za przekłucie - poinformowała, bez fajerwerków w głosie, siląc się na coś na wzór profesjonalizmu, zapewne aby odpowiedzieć Kimie. Trudno powiedzieć czy bardziej jako okazanie, że go słucha, czy jako zagranie na nosie i pokazanie, że też tak potrafi - nikt nigdy nie powiedział, że Hino była dojrzała, uważała tą cechę za przereklamowaną.
Z każdym muśnięciem jego policzka, czynność ta stawała się coraz bardziej naturalna. Jego odbijające szkarłatny blask oczy były kontrastem, dla wpatrujących się w nią błękitnych… i był to moment kiedy na moment wszystko zwolniło. Dostrzegła w nich… nie umiała tego określić. Nie miała doświadczenia w czytaniu ludzi. Widziała jakąś tajemnicę, coś głębokiego, co Kima skrywał pod maską chłodu i dystansu. Coś wartego zrozumienia.
Pewnie dlatego rozluźniała się z chwili na chwilę coraz bardziej. Szkarłat policzków nie był już tak intensywny, lecz nie mogła całkowicie pozbyć się rumieńca. Nie było to na pewno jego zamiarem, lecz przypominał jej kogoś drogiego. Chociaż nie byłby pewnie zadowolony z tego porównania, to jej serce napełniło poczucie nostalgii i ciepła, które odzwierciedlało się w jej spojrzeniu.
Kolejny raz zaskoczył ją. Tym razem swoim wyjaśnieniem. Poznała go raptem moment wcześniej, lecz już pojęła, że nie był on jak nikt inny, którego do tej pory poznała i z góry powinna zakładać, że ani jego słowa, ani jego zachowanie nie będzie wpisywało się w znane jej ramy.
-Rozumiem… albo tak mi się wydaje… - powiedziała cicho, dalej czyszcząc jego policzek, jednocześnie układając sobie w głowie to co jej przekazał -To… trochę jak u koni. Mimo, że to ogier jest najsilniejszym osobnikiem, który broni stara przed drapieżnikami, to jednak najbardziej doświadczona samica przewodzi i wytycza kierunek - dodała zamyślona, po czym burknęła ciche przeprosiny pod nosem. Mało którego młodego człowieka interesowały tego typu ciekawostki. Powinna się była ugryźć w język, lecz było już za późno. Znów skierowała swoje spojrzenie na jego, utrzymując intymność chwili.
-Proszę… chyba obejdzie się bez śladu - odsunęła chusteczkę od jego policzka i uśmiechnęła się do niego delikatnie.
Hino odczekała moment, aby oboje skończyli co tam między sobą zaczęli, po czym wyciągnęła na blat buteleczkę z jakimś specyfikiem - po zapachu mógł być ziołowo=alkoholowy, zapewne do oczyszczania ran, grubą igłę oraz czysty bawełniany wacik.
-Które ucho? I czy w klasycznym miejscu?

[Kima]

𝒦ima tylko kiwnął głową na potwierdzenie słów Hino. Biedakiem nie był, więc stać go było na to. Pozwolił jednak najpierw Misayi dokończyć pieszczenie jego policzka. Który de facto nawet nie zapiekł, jednak o tym już nie wspomniał. Widział po niej też, że coraz mniej się krępuje. Może jednak jego obecność już nie sprawiała takiego wrażenie jak chwilę temu. Taką miał nadzieję. Nie chciał by ta wiecznie się czerwieniła gdy tylko go zobaczy. Zdziwiło go jednak to co zobaczył w jej oczach. Coś czego raczej nie powinno tam być przy pierwszym spotkani. Nieco go to zbiło z tropu ale nic nie powiedział.
𝒩a słowa dziewczyny zachichotał. Doprawdy jej porównanie bardziej go rozbawiło niż zdenerwowało. Czy cokolwiek w tym guście. -Nie dbam o blizny.- Odpowiedział zgodnie z prawdą. Miał kilka, to mniejszych to większych. Gdy dziewczyna skończyła na nowo przeniósł swoją uwagę na Hino, która czekała już z przygotowanym specyfikiem. Jego spojrzenie przesunęło się po niej po czym wyciągnął pieniądze i wręczył jej odpowiednią kwotę. Za wcześniejsze kolczyki i za obecną usługę i kolczyki.
𝒩ie chcąc przedłużać podszedł niej zbierając włosy na jeden bok by odkryć ucho. Te które chciał by było przebite. Domyślał się, że nie potrwa to długo. Miał jeszcze coś do załatwienia. Spotkanie z Liderem, które miało się odbyć całkiem niedługo. Nawet bardzo niedługo i jakoś nie chciał marnować więcej czasu. Skrzyżował dłonie i czekał a kobieta weźmie się za swoją robotę i zrobi to bez zbytnich komentarzy czy czegoś co sprawiłoby, że byłby zakłopotany lub się zdenerwował. Dzień był jeszcze młody i nie chciał go sobie psuć. Zwłaszcza, że nie wiedział co czeka ich na spotkaniu z liderem. Jakiś trening? Pogadanka o klanie? Czy miał dla nich jakieś inne plany. Trochę o tym myślał, zwłaszcza, że teraz miał chwilę.

[Misaya]

Przechyliła lekko na bok głowę, słysząc jego chichot. Dźwięk nie dość, że niespodziewany, to jeszcze sprawił, że żołądek kunoichi wykonał dziwny fikołek. Przez głowę przeszła jej myśl, że chciałaby kiedyś usłyszeć go ponownie, lecz szybko odgoniła dziwne myśli. Na komentarz o bliznach skinęła głową. Miała podobną opinię. Gdyby było inaczej jako mała dziewczynka bawiłaby się lalkami, a nie pomagała ojcu w stajni.
-Ja również, ale byłoby szkoda… - stwierdziła chowając chusteczkę. Odchrząknęła i zwróciła oczy na Hino
-Będę się zbierać… - powiedziała z drobnym uśmiechem skierowanym już do sprzedawczyni. -Shirei-kan wzywał na pole treningowe… do zobaczenia Hino-san - powiedziała poprawiając nieco szatę. Niewiele jej to pomogło, był to bardziej odruch. Skłoniła głowę Hino, po czym zwróciła oczy na Kimę. Uśmiechnęła się nieznacznie i skinęła głową z szacunkiem szepcząc pożegnanie i ruszyła wzdłuż głównej ulicy w kierunku pola treningowego. Nie zamierzała zastanawiać się za bardzo po co Masahiro wzywał na pole treningowe. Była zaskoczona, że wiedział kim była… choć z drugiej strony teraz ich klan był tak liczny, że przywódca pewnie znał każdego z imienia. Smutne.
Hino pomachała stałej klientce na pożegnanie, po czym zwróciła spojrzenie na Kimę, który opłacił zarówno kolczyki i usługę i już odsłonił ucho. Kobieta skinęła głową. Nasączyła wacik alkoholowym specyfikiem i otarła płatek ucha chłopaka odkażając pole zabiegowe. Sięgnęła po grubą igłę i po przyjrzeniu się dokładnie uchu ze zdobytą przez lata wprawą przekuła miejsce, szybko również przeciskając wskazany przez niego kolczyk i ubierając go.
-Gotowe - powiedziała z pełnym satysfakcji uśmiechem -To tylko pogłoski, że pierwszy raz jest bolesny. - nie byłaby sobą, gdyby na ostatek nie dodała czegoś od siebie. Oczywiście to tylko po stronie Kimy leżało jak zinterpretuje jej przecież czysto platoniczne słowa. Dobrze, że zapłacił wcześniej, teraz po przekłuciu i tak nie wypadało prosić o zwrot.
-W miarę możliwości staraj się przemywać ranę i lepiej śpij na drugim boku. W razie komplikacji przyjdź to zerknę co się dzieje. I nie wyciągaj kolczyka, bo się dziurka zrośnie - licytowała formułkę, którą zapewne przekazywała każdemu klientowi. Jeszcze raz spojrzała na swoją robotę i pokiwała głową z aprobatą zadowolona z tego co widzi.
-Niech się dobrze nosi - dodała z niewielkim uśmiechem, po czym przeszła do czyszczenia lady i wyrzucania zużytych materiałów.

ZT + Kima