Jaskinia pośród lasów

[Tensa]

Szarża, manewr niby prosty acz skuteczny. No przynajmniej zwykle, gdyż w tym wypadku jedyne co dał to ułatwił schwytanie jej przez dwójkę bandytów. Patrzyła w oczy zbira kiedy ten komentował jej zachowanie, miała w głowie gotową ripostę, jednak silny sierpowy cios wystarczył, aby pozbawić ją świadomości na dłuższą chwile...
A właściwie na cały dzień, chociaż nie mogła tego wiedzieć. Obudziła się w środku jakiejś jaskini, otoczona przez przeróżne formacje skalne. Nie miała jednak zamiaru podziwiać pięknych widoków. Była związana, a właściwie przywiązana do jednego ze stalaktytów. Zza ściany doszedł ją dźwięk rubasznych zabaw. A dźwięk zbliżających się kroków nie wydawał się być czymś co zachęcało do dalszego lenistwa. Wysłała impuls czakry licząc, że poluźni on więzy, a jej samej uda się uwolnić i skryć gdzieś w cieniu.

Nazwa

Nawanuke no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedno z najprostszych ninjutsu, pierwsze z tych które poznają najmłodsi adepci sztuki ninpo. Technika ta służy do uwolnienia siebie/kogoś z więzów, poprzez przesłanie swojej chakry do samego materiału wiążącego - sznurka, żyłki lub czegokolwiek innego. Po chwili technika powoduje poluzowanie wszelkich knebli, uwalniając spętanego. Można użyć tej techniki, jeżeli samemu jest się związanym.

KC D: 101%-5% = 96%

[Uchiha Matsu]

7/15

Tensa siedziała tak przywiązana i powoli dochodziła do siebie po stanie nieprzytomności. Na pewno mogła liczyć na to, że ma lekkie wstrząśnienie mózgu, ale dzięki temu, że była w potrzasku, zaczęła szybko myśleć tak jak na kunoichi przystało. Wzięła się w garść i mimo obcego środowiska i obolałej szczęki skupiła charkę i wysłała ją prosto do więzów, które rozwiązały się bardzo szybko i młoda przedstawicielka klanu Uchiha w kolejnej chwili była już wolna.
Postanowiła szybko skryć się w cieniu, jak na ninja przystało i wyczekiwać na odpowiednią okazję. Kroki, które słyszała przed chwilą należały do dwójki pijanych już w trupa bandziorów, którzy zataczali się chyba już do swoich kwater pokrzykując co chwilę kogo by to nie zabili i jaką nagrode na niego nie zdobyli. Tunel do którego zmierzali był pusty i ciemny, jednak ten z którego przyszli żarzył się jaskrawym światłem. Może tędy droga do wyjścia?

[Tensa]

Adrenalina którą uwolnił jej organizm pozwoliła na chwilę zignorować ból. Bez problemu uwolniła się i skryła w ciemności tak jak zamierzała. Po chwili odkryła kto tak naprawdę wydawał dźwięk kroków. Dwójka zapijaczonych bandytów przechwalając się co to nie oni chwiejnie zmierzając do swoich kwater. Widać pijacka impreza była nad wyraz udana. Tunel do którego się udali był ciemny i pusty widocznie nie tam było wyjście. Pomasowała obolałą szczękę, a jej wzrok skierował się na miejsce z którego przybyli przepici mężczyźni. Światełko paliło się na końcu korytarza.
-Albo to wyjście, albo miejsce gdzie imprezują, spory rozstrzał i spore ryzyko, muszę być ostrożna. - pomyślała skradając się przez tunel który miał okazać się zbawieniem albo zagładą.

[Uchiha Matsu]

9/15

Tensa wykorzystała fakt, że jej przeciwnicy byli pijani i przemknęłą za nimi niezauważona. Leciała po cichutku w stronę kolejnej jaskini, która była już bardziej oświetlona. Gdy się bliżej przysunęła mogła zobaczyć, że następna grota podzielona jest na trzy części. Pierwsza prowadziła kolejnym korytarzem, chyba do wyjścia. Druga sala połączona z trzecią były ogniskiem i kręgiem zbójów pijących piwo i tańczących wokół piekących się na ruszcie dzików. Wyglądały wyjątkowo apetycznie i jak na zgraje bydlaków, wiedzieli nawet, żeby wsadzić mu w pysk jabłko.
Tensa miała do wyboru albo ucieczkę, albo stawienie czoła trójce przeciwników, którzy znajdowali się u niej na tarasie. Brakowało tylko tego jednego, wygadanego. Ale droga do wyjścia stała otworem. Musiała tylko być wyjątkowo cicho.

[Tensa]

Dwójka pijaczków nie zwróciła na nią nawet uwagi. Alkohol i jej zdolność do bezszelestnego poruszania się okazały się połączeniem niemalże idealnym. Bez większego problemu przedostała się przez korytarz i dostała do następnej rozgałęzionej już sali. Szybko oceniła sytuację, po jednej stronie wyjście, a po drugiej ognisko. Ogniska na których piekły się dziki i tych trzech mężczyzn których spotkała na swoim tarasie. Jedzenie i zemsta? No cóż prawie wszystko. Rozejrzała się za swoją torbą ze sprzętem, może gdyby odzyskała wyposażenie byłaby w stanie wyeliminować całą grupę jednym sprawnym ruchem? Czekała wzrokiem przeszukując okolice. Mimo, że była obolała i już raz pokonana nie chciała odpuszczać. Chociaż było to wbrew jej naturze na razie na bok odłożyła rozsądek, przynajmniej trochę, gdyż wciąż planowała kolejne posunięcia.

[Uchiha Matsu]

11/15

Tensa wbrew wszelkiemu rozsądkowi postanowiła jeszcze trochę powęszyć po kryjówce zbójów w poszukiwaniu swojej torby z bronią. Niestety, jak się okazało w ciemności jaskini nie udało się nic odszukać. Nawet gdyby macała na oślep nie dałaby rady jej odszukać. Gdy spojrzała w stronę balujących bandytów również nie spostrzegła swojej torby. Wyglądało na to, że albo jest już spalona, albo została czyjąś właśnością.
Nic, pozostało tylko uciekać z tej przerażającej nory. Do tego wypadało się streszczać, bo jeden z pijanych kolegów ewidentnie chciał kontynuować przyjęcie i zataczał się powolnymi krokami za plecami Tensy. Jeśli nie zdecyduje się w następnej chwili, całe to odwiązywanie się z lin pójdzię na marnę. Dodatkowo nie ma przy sobie żadnego ekwipunku...

[Tensa]

No cóż, torby ani widu, ani słychu. Na dodatek za jej plecami zataczał się pijany zbir któremu widocznie mało było imprezy. Nie miała zamiaru pozostawać w tym miejscu dłużej niż to było potrzebne. Zwłaszcza, że nie widziała skradzionego jej ekwipunku.
-Ehh... jakim cudem dałam się im tak zaskoczyć, ehh... muszę jeszcze sporo trenować nim przynajmniej dorównam Kazuo. - skomentowała w myślach powoli przekradając się dalej. Chciała pozostać w ukryciu jednocześnie schodząc z drogi pijanemu bandycie. Ruszyła ku wyjściu, nowy plan był nawet prostszy niż ten poprzedni. Z braku ekwipunku zamierzała ruszyć do osady i wrócić w to miejsce ze wsparciem straży, a może i nawet jakiejś grupy shinobi? Mniejsza z tym, teraz liczyła się ucieczka i to zamierzała zrobić.

[Uchiha Matsu]

13/15

To musiałbyc na prawdę stresujący moment w życiu młodej Uchihy. Tensa umyślnie skradała się po korytarzu prowadzacym jak się zdawało do samego wyjścia z jaskini. Po drodze dało się wyczuć orzeźwiające powietrze muskające jej twarz. Wreszcie poczuła coś innego niż pieczonego dzika i piwo.
Nagle jednak jej wzrok napotkał widok, który mógł zmrozić krew w żyłach. Przy ledwo tlącej się pochodni na pewno mogła spostrzec tego wariata, który dostał w łeb od osiłka u niej na dachu. Gdy podeszła bliżej mogła zauważyć, że grzebie aktualnie w jej torbie na broń. Cwaniaczek pierwszy położył łapy na nowej zdobyczy. Ciekawe ile zdąży się nią nacieszyć.

[Tensa]

Szła powoli przez jaskinie, świeże powietrze owiewało jej twarz, a smak wolności zdawał się być na wyciągnięcie ręki. Niestety, nic nie może być takie proste. Ten piękny moment w jej życiu przerwał mężczyzna który był wtedy na tarasie, grzebał w torbie... jej torbie. Nie zamierzała puszczać tego płazem. Zakradła się do mężczyzny i sprawnym ciosem w potylicę odcięła jego dostęp do przytomności. Zgarnęła swoje rzeczy, a nieprzytomne ciało zaciągnęła w las. Stalowa żyłka znajdująca się w torbie idealnie nadała się do przywiązania mężczyzny do drzewa. A knebel zrobione z oderwanego fragmentu jego koszuli powinien być wystarczający. Czekała po ciemku w lesie, aż mężczyzna ocknie się, aby móc zdobyć nieco wiedzy na temat grożącej jej bandy.

[Uchiha Matsu]

15/15

Tensa wiedziała co zrobić z delikwentem od samego początku i była pewna w swoich kolejnych krokach. Gdy udało się spacyfikować kretyna i odzyskać swoje rzeczy, nie postanowiła zaprzestać tutaj. O nie, musiała dowiedzieć się wiecej o tej bandzie chamów, którzy napastują ją w jej własnym domu i porywają do zapyziałych, brudnych jaskiń.
Przywiązała najmniej sprytnego z całej szajki do drzewa i wisiał tak, dopóki inaczej nie zadecyduje młoda Uchiha. Pytania które miała mu zadać były na pewno proste, więc nie miał się czego obawiać, ale jego mina zdradzała wszystko. Jakby za chwilę miał popuścić w portki. Trzymajmy kciuki...

MIsja zakończona'
Nagroda Standard
Kontynutacja...

[Tensa]

Tym razem jej plan spełnił się w stu procentach. Silny cios w potylice był wystarczający, aby pozbawić bandytę przytomności. Torba ze sprzętem wróciła na swoje miejsce przy pasku białowłosej. Możliwość ucieczki stała przed nią otworem, wystarczyło pobiec i cieszyć się wolnością. Pytanie na jak długo miało być jej to dane? Kiedy bandyci znów przypomną sobie o jej wyczynach i postanowią nawiedzić jej dom? Ból powoli ustawał, kiedy w jej głowie rysował się plan na tego co powinna zrobić. Cieszyła się, że bandytą który stał przy wyjściu nie okazał się ten największy, w końcu przemieszczenie jego byłoby o wiele trudniejszym zadaniem. Zatargała nieprzytomnego w las, przeniesienie go było naprawdę męczące, jednak gdyby postanowiła go ciągnąć ślad byłby zbyt widoczny. Z torby wyjęła stalową żyłkę, a wciąż nieprzytomne ciało przywiązała do drzewa, aby jej przeciwnik przypadkiem nie uciekł. Chwyciła w dłoń kunai i wycięła fragment koszuli bandyty, w końcu musiała z czegoś zrobić knebel, a nie zamierzała się rozbierać. Spojrzała na pokrytą bandażem rękę nie musiała go rozwijać, wiedziała że blizny wciąż zdobią jej ciało. Nóż w dłoni świerzbił, chciała po prostu wbić go w ciało ofiary. Czekała, aż bandyta odzyska przytomność. Odpoczywała pod drzewem obserwując jego ciało.

[Uchiha Matsu]

1/30
"Kontynuacja"

Gdy tylko Tensa zarzuciła bandytę na swoje plecy od razu mogła poczuć jak coś strzela jej w kręgosłupie. Mimo, iż mężczyzna ciężki nie był, sama nie była dostatecznie silna, by dać radę targać go w nieskończoność. Uciekła zaledwie kilkadziesiąt metrów i tam postanowiła zorganizować sesję przesłuchania. Sprytnie wykroiła knebel z koszuli delikwenta i zakryła dokładnie jego twarz tak, by jego krzyki przerażenia, czy wołanie o pomoc nie zdradziły ich pozycji. Bardzo sprytny ruch ze strony młodej kunoichi, ale tego można się spodziewać po dumnym klanie Uchiha.

Trochę czasu zdążyło już minąć od ich ucieczki, ale mimo tego nie wszczęto żadnego pościgu. Może bandyci byli już na tyle wstawieni, że zasnęli przy ognisku?
Czekała już tylko na jego wybudzenie się... Nie minęło sporo czasu i bandzior otworzył oczy. Nie móc się zbytnio ruszać, będąc przywiązanym do drzewa i czując zator w ustach otworzył szeroko oczy w geście przerażenia. Patrzył na młodą Uchihę z niedowierzaniem, że dał się tak łatwo złapać i próbował się wyszamotać z więzów.

[Tensa]

Bandyta okazał się cięższy niż myślała, jednak udało jej się przemieścić go kilkadziesiąt metrów. No cóż odległość mogła być większa jednak i taka powinna wystarczyć. Siedziała na przeciwko mężczyzny odpoczywając i czekając. Nikt ich nie ścigał to był dobry znak. Najwidoczniej podczas imprezy nie zauważyli braku jednego kompana. Nie musiała czekać długo, aby mężczyzna doszedł do siebie. Widziała jak otwiera oczy, widziała strach i niedowierzanie które nim targało.
-Będzie ciekawie. - pomyślała zerkając na trzymane przez się ostrze. Bez pośpiechu podeszła do mężczyzny. Nie była pewna jak szybko postanowi on wydać swoich kompanów, może w strachu wykrzyczy wszystko? A może pójdzie w zaparte? Prawda była na wyciągnięcie ręki. Przyklękła obok mężczyzny zimną stalą jeżdżąc po jego policzku.
-Spróbuj zrobić coś co mi się nie spodoba, a zginiesz. - wyszeptała słodkim głosem do ucha bandyty. Ostrze przecięło policzek mężczyzny.
-Zrozumiałeś? - zapytała obserwując reakcję mężczyzny.

[Uchiha Matsu]

3/30

Noc powoli zblizała się do końca, jednak słońca jeszcze nie było widać. Odcienie szarości zaczynały dopiero mienić się na horyzoncie. Bandyta dyndał na linkach dobre parę minut zanim się ocknął. Emocje, które w jednej chwili wtargnęły do jego umysłu nie dały rady się zmieścić i świr zresetował się w środku. Oczy miał przerażone, lecz wzrok jakby zagubiony. Postanowił przytaknąć na każdą prośbę i pytanie;
- Mmmm- syknął przez knebel, gdy kunai rozcinał jeden z jego policzków. Nie potrzebował większej motywacji by zacząć sypać. Zaczał się wiercić i wykrzesał z siebie najbardziej błagalne spojrzenie jakim dysponował. Wyglądało ono dość mizernie i raczej żałośnie, ale każdy przesłuchujący wiedziałby już, że ma go w garści. Teraz wystarczy zadać dobre pytania, by doprowadzić tę sprawę do końca.

[Tensa]

Bandyta okazał się bardziej strachliwy niż mogła przypuszczać. Rana która powstała na jego twarzy zdawała się sprawiać, iż stał się on całkowicie posłuszny. Zduszone słowa i wiercenie się nie pomagało mężczyźnie o błagalnym wzroku. Krótki cios w brzuch miał przywrócić mu nieco animuszu, tak właściwie sprawić, żeby odechciało mu się wiercenia. Białowłosa spokojnie zdjęła knebel z jego ust i stanęła przed nim.
-Skoro już się dogadaliśmy to odpowiesz mi na kilka pytań. - zaczęła kręcąc zawieszonym na palcu kunai'em.
-Zacznijmy od prostych rzeczy. Ilu was jest? Czy to wasza jedyna baza? - zadała dwa pierwsze pytania. Postanowiła czekać na odpowiedź nim zada kolejne. W razie odmowy czy wyczucia, że mężczyzna zaczyna kręcić zamierzała poczęstować go ciosem w okolice wątroby.
-Czy w śród was są shinobi? Jakie macie wyposażenie? - padały kolejne pytania.