Pola uprawne niedaleko osady

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 5/15+
Fumetsu

Młodzieniec pomału wracał już do pełni sił. Ciało nie było już odrętwiałem i zmęczone. Fumetsu z czystym umysłem i sumieniem mógł podziwiać to co lubił. Szum wiatru? Piękny śpiew ptaków? Przechodzących ludzi? Może wszystkiego na raz. Kto to wiedział? Pewnie tylko sam chłopak i ewentualnie osoby z jego najbliższego otoczenia. Jednak nawet takie drobne przyjemności jak podziwianie tych wszystkich cudownych rzeczy nie powodowało, że nuda znikała. Nawet wręcz przeciwnie. To mogło nawet usypiać jeszcze bardziej. Nic nie wskazywało, że taki stan rzeczy ma ulec zmianie, aż tu nagle ... młody Fumetsu wypatrzył dwóch facetów idących nieopodal. Obaj ubrani byli w zielone kombinezony (patrz. obrazek misji). Jeden był wyższy, a drugi był niższy. Ten niższy miał brązowe włosy, ten wyższy natomiast był blondynem. Ten niższy nosił okulary, ten wyższy nie. Dyskutowali ze sobą.
- Cholera! Ale niefart, co? - rzucił ten wyższy. W jego głosie było wyczuwalne zdenerwowanie.
- Ta ... miałem iść na piwo, a przez tego idiotę zejdzie nam ze 4 godziny dłużej ...

Niższy: #BF4000
Wyższy: #FFBF00

[Fumetsu]

Fumetsu słyszał wszystko o czym rozmawiają. Bardo żucili mu się w oczy, lecz nie chciał z nimi się poznać wtedy chłopak pomyślał, żeby zwrócić na siebie uwage. Gdy myślał szedł za nimi i nie chciał ich zgubić, więc szpiegował ich. Gdy skończył myśleć wtedy szedł szybszym krokiem po czym specjalnie upadł koło nich i przewrócił się na nim przechodzień.
- Przepraszam - powiedział chłopak - Jak się nazywacie i gdzie idziecie - dodał pytając. Stanął i patrzył na nich z wyrazistym uśmiechem na twarzy. W oddali słychać piękny śpiew, lekki szum wiatru i ludzi przechodzących w różne strony świata.

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 7/15+
Fumetsu

Fumetsu mimo swojego wieku wykazywał nadzwyczajny intelekt. Oczywiście ciężko było powiedzieć, że wszystko było dopracowane i domknięte na ostatni guzik, ale zaczątki snucia planów bitewnych już rodziły się w tej małej główce młodego wyznawcy Jashina. Mężczyźni szli dalej i nie zwracali uwagi na osobę, która idzie za nimi. Fumetsu mógł więc wychwycić dodatkowe informacje. Mężczyźni pracowali na farmie i dotychczas działali we trójkę z jeszcze jednym znajomym, który jednak postanowił zrezygnować. Narzekali na to, że przez jego decyzję wszystko będzie szło dużo wolniej. Praca bowiem była tak podzielona na trzech, że byli w stanie się z nią uporać raz dwa, a tak to cały ich plan się rypał. Jednak pracować musieli, bowiem z jakiegoś powodu potrzebowali pieniędzy. Czyżby chodziło o tą wódkę, piwo czy sake czy gdzie tam chodzili po pracy? Młodzieniec wywrócił się obok nich, zatrzymując pochód zmierzający pewnie w stronę pracy.
- Co ty odwalasz dzieciaku? - zapytał ten wyższy. W jego głosie wyczuwalna była pogarda, ale też zdziwienie, zażenowanie i coś w rodzaju troski. Dziwna mieszanka uczuć.
- Najpierw nas śledzisz, a potem odstawiasz jakieś cyrki? - powiedział ten drugi, niższy i chyba bardziej inteligentny. W końcu miał okulary, a to już coś musiało znaczyć. Tak więc wiedzieli. Nie reagowali jednak zawczasu i pewnie czekali na rozwój sytuacji.
- No jak myślisz? Gdzie idziemy? Do roboty! A nasze imiona to nie twój zasrany interes ...

Niższy: #BF4000
Wyższy: #FFBF00

[Fumetsu]

- Może moge wam w czymś pomóc - zapytał młody wyznawca Jashina po czym zaczął się w swój sposób rozgrzewać, czyli powoli i dokładnie i dla niego nie był to zmarnowany czas, lecz wykorzystany poprawnie. Chłopakowi bardzo zależało na swoich ćwiczeniach, ponieważ nie ma zbyt wiele czasy na swoje rzeczy. Po rozgrzaniu zaczął swoją modlitwę dla niektórych była bardzo krótka a dla niektórych długa, lecz widać było, że z całego serca modli się do swojego pana, do swojego boga.
- No to jak idziemy ? - spytał gdy już skończył modlitwę i bardzo cieszył się, że może zacząć swoją prace.

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 9/15+
Fumetsu

Mężczyźni popatrzyli się po sobie tak jakby starali się ocenić reakcję tego drugiego. Podrapali się jednocześnie po głowach i westchnęli głęboko. Widać było, że rozważają możliwość przyłączenia Fumetsu do ich wesołej kompanii. Gdyby jeszcze raz odpowiednio podzielić obowiązki, tak żeby młody rzeczywiście się im przydał, ale nie tak, by go zbytnio obciążyć, bowiem mieli świadomość tego, że ten dzieciak za wiele nie będzie mógł sobie przyjąć na głowę.
- No to co robimy, bystrzaku? - zapytał ten wyższy, potwierdzając tym samym teorię, że on jakoby jest właśnie tym głupszym, jednak w tym przypadku głupszy nie znaczy całkowicie głupi.
- Myślę, że możemy go zabrać. Jeśli się nam na nic nie przyda to po prostu nie dostanie swojej części wynagrodzenia. My nic nie stracimy.
Popatrzyli z irytacją na wyczyny młodego Fumetsu i na to jak się modlił. Ale poczekali. Widocznie im się nie spieszyło. Albo byli aż tak spóźnieni, że nie zależało im już na czasie, bo to czy przyjdą godzinę czy 65 minut później szczerze mówiąc nie robiło im żadnej różnicy. A może zwyczajnie mieli tak dużo czasu, że nie musieli się spieszyć. W każdym bądź razie poczekali aż ten skończy się modlić i dopiero ten w okularach powiedział:
- Skończyłeś już? No to chodź.
Pokazał charakterystyczny ruch ręką i tym samym zaprosił młodego do współpracy, której raczej współpracą nazwać nie będzie można. To mogło być coś w stylu wysługiwania się. Ale kto to wiedział? Mężczyźni wznowili swój marsz. Tym razem jednak nie narzekali. Szli w ciszy. Ten niższy pewnie rozmyślał nad tym jaką pracę przydzielić Fumetsu, a ten wyższy był szczęśliwy, bowiem mogli skończyć pracę w miarę szybko. Nie było już powodów do narzekania. Jakiś dzieciak, który się przypętał być może miał okazję uratować dzień obu mężczyznom. Ciekawe, prawda?

Niższy: #BF4000
Wyższy: #FFBF00

PS: Staraj się pisać dłuższe posty . Minimum to 5 linijek. Poprzedni Twój post miał niecałe 4.

[Fumetsu]

Młody wyznawca Jashia był już w pełni sił do działania chciał już zacząć swoją prace wtedy gdy zobaczył gest chłopaka i pobiegł do nich, ponieważ byli trochę daleko. Gdy już młody chłopak dobiegł poszedł z nimi do swojego celu, lecz po drodze młodzienic wygłupiał sie robił głupie miny. Gdy po chwili przestał się wygłupiać widać było na jego twarzy wyrazisty uśmiech, lecz i tak miał ochotę na trochę wygłupów. Chłopiec był podekscytowany co będzie robił. Nie liczył na żadne wynagrodzenie więc dla chłopak mógł podjąć każde wyzwanie, ponieważ robił to dla siebie W oddali słychać było ludzi przechodzących w wszystkie strony świata, piękny śpiew ptaków i lekki szum wiatru.

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 11/15+
Fumetsu

Mężczyźni nie zwracali uwagi na dziwaczne zachowanie młodzieńca. Oczywiście parę razy uderzyli się w głowę, ale nie komentowali tego zachowania. Dla nich był oczywiście dzieckiem, a dziecku można było wiele wybaczyć, zwłaszcza, jeśli tak ochoczo idzie do pracy. Rozmawiali ze sobą, wyprzedzając chłopczyka i obmyślali plan działania. Niemniej jednak ... Fumetsu nic nie mógł dosłyszeć, nic z niego zrozumieć i nawet nie chciał. Robił te dziwne miny i wygłupiał się całą drogę. Bycie dzieckiem miało tą wadę, że dzieciom bardzo dużo ważnych faktów umykało. Po pewnym czasie doszli do miejsca docelowego. Było to wielkie pole uprawne otoczone zagrodą. U wejścia do zagrody znajdowała się mała budka. Wyższy z mężczyzn wszedł do niej i wyciągnął potrzebne narzędzia. Były tam motyki, konewki, wiaderka i różne worki i inne tego typu rzeczy.
- Musimy obsiać to pole. Niby jesienią nic nie powinno się siać, bo zima idzie, ale te rośliny to coś w rodzaju przebiśniegów - wyjaśnił wyższy, a następnie wziął motykę i łopatę. Poszedł pracować najpierw przekopał ziemią, a następnie porobił odpowiednie grządki. Zajęło mu to strasznie długo czasu, bo aż 3 godziny. W tym czasie niższy wprowadzał małego w swój plan.
- My będziemy sadzić. Ja się zajmę sadzeniem i podlewaniem, a ty będziesz nosił potrzebne mi rzeczy. Weź sobie jakąś małą konewkę, żeby ci było lekko i małe wiaderko. W workach masz nasiona. Wodę w studni.
Pokazał palcem w kierunku studni, a następnie w kierunku worków. Wszystko było jasne. Młody zostanie tragarzem. Mężczyźni wiedzieli, że małe dzieci rozpiera energia. Nie chcieli ich jednocześnie mocno przemęczać. Stwierdzili wspólnie, że zabawa w tragarza będzie idealnym rozwiązaniem. Dziecko się nabiega, jednak małe obciążenie nie będzie mu przeszkadzać.
- Teraz wasz kolej! - krzyknął ten wyższy, który właśnie skończył i biegł w kierunku wyjścia. Wszystkie grządki były idealnie wykonane i gotowe do siania. Koleś widać było, że się spocił. Ale co zrobić?

Niższy: #BF4000
Wyższy: #FFBF00

[Fumetsu]

Gdy młody wyznawca Jashina zaczął swoją prace poszedł po worek i dał mu worek z nasionami i dostawił obok chłopaka bardzo szybko poszedł po wiaderko. W mgnieniu oka miał już wiaderko, lecz wziął też konewka. Ekspresowo znalazł się przy studni zatem wziął wiaderko i dał je na linkę po czym spuścił gdy już wiadro było pełne wyciągnął je bardzo wolno, żeby nie rozlała się zawartość wiaderka. W mgnieniu oka wyciągnął wiadro i wlał do konewki po czym szybkim krokiem szedł i podlewał nasiona, które były już zasadzone. Jashin nie marnował swojego czasu na jakieś bezsensowne przerwy. Chłopiec przysłuchiwał się temu co było w oddali.

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 13/15+
Fumetsu

Fumetsu ochoczo wziął się do pracy, chociaż tak na prawdę o pracy tej nie miał zielonego pojęcia. O ile dobrze skojarzył co trzeba zrobić z wiaderkiem i konewką tak jeśli chodzi o nasiona to nie miał zielonego pojęcia. Chciał podnieść worek, ale ten był stanowczo za ciężki. Dwójka mężczyzn uśmiała się przy tym, bo rzeczywiście było to śmieszne, ale nie zamierzali wyśmiewać swojego młodszego towarzysza. Ten niższy, z którym młody wyznawca Jashina miał współpracować zwyczajnie powiedział:
- Nie przeniesiesz tego worka. Jest on bardzo ciężki i przenoszenie go po polu byłoby strasznie uciążliwe i niepraktyczne. Będziesz mi w wiaderku przynosił "porcje", które ja będę siał, a ty w tym czasie pobiegniesz i przyniesiesz kolejne wiaderko, a następnie zabierzesz to pierwsze i tak będziesz latał na zmianę. No i w międzyczasie woda z konewki. Zrozumiałeś?
Facet miał nadzieję, że jego młody pomocnik wszystko zrozumiał. Ale to wszystko miało wyjść dopiero w praktyce. A jeśli chodzi o praktykę, to pierwsze wiaderko napełnił sam, w czasie, gdy Fumetsu poszedł po wodę ze studni. Ten się udał już w kierunku pola i zaczął siew. Fumetsu przyniósł mu konewkę, w chwili, gdy ten zasiał już całe ziarno.
- Przynieś mi kolejne dwa wiaderka z ziarnem.

Niższy: #BF4000
Wyższy: #FFBF00

[Fumetsu]

Młody wyznawca Jashina widział w szkopie około trzech wiaderek pomyślał sobie, że zrobi tak jak mu mówił jeden z nich bo to było najmądrzejsze. Chłopak wziął worek po czym przesypał do wiaderka nasiona i także zrobił to do drugiego wiaderka po czym poszedł z tym do faceta. Gdy wręczył mu dwa wiaderka poszedł biegiem po kolejne wiadro i dał zawiesił o hak i spuścił, żeby nabrała się woda a kiedy było już pełne wyciągnął je po czym wodę przelał do konewki i poszedł do mężczyzny i podlewał za nim. Chłopak z wyrazistym uśmiechem na twarzy z nie wiadomo z jakiego powodu. W oddali słychać było szum liści i piękny śpiew ptaków.

[Narubi]

Farma! Zaraz ... że co?

Ranga D - 15/15+
Fumetsu

Fumetsu bardzo sprawnie wykonał polecenie swojego przełożonego. Gdy jednak przyniósł konewkę z wodą i chciał podlewać, został znowu skarcony.
- Podlewać będę ja, ty tylko przynoś!
Może to nie było skarcenie jako takie, ale po prostu zwyczajne zwrócenie uwagi. Podział obowiązków był prosty. Fumetsu miał tylko przynosić to co było potrzebne i to proste polecenie wykonywał bardzo dobrze i bardzo sprawnie. Kolejne wiadra z ziarnem. Kolejne konewki z wodą. To wszystko dostarczał młody wyznawca Jashina. Jak na prawdziwego shinobi przystało. Po jakichś dwóch godzinach robota została zakończona, a Fumetsu nawet się nie zmęczył. Ten większy, który przez ten cały czas odpoczywał podszedł do młodzieńca i swojego niższego partnera.
- No to fajrant! Dzięki za pomoc, młody!
- Tak. Na dzisiaj koniec. Dziękujemy.
Ukłonili się Fumetsu w geście podziękowania. Młodzian jednak im bardzo pomógł, ratując całą beznadziejną sytuację. Wszystko było gotowe. Ten duży zdążył już nawet odebrać zapłatę od właściciela tego poletka. Podzielili się równo i Fumetsu także dostał swoją część.
- Cholera! Coraz mniej nam płacą ...
Ten niższy trochę narzekał na wynagrodzenie, ale cóż zrobić? Mężczyźni po chwili gdzieś poszli.

Misja zakończona sukcesem!

Wynagrodzenie:
20 PH
100 Ryo

[Masaru]

Misja D 1/15

Fumetsu bo takie imię zostało nadane bohaterowi właśnie dopiero co zakończył jedną misję. Odebrał wynagrodzenie które zapewne go ucieszyło bo kto nie lubi jak jego sakiewka waży te kilka monet więcej. Był sam na polach, inni ludzie gdzieś się oddalili, wiaterek wiał przyjemnie, ogólnie piękna pogoda, no chyba że ktoś nie lubi tej pory roku. Zimna bowiem kojarzyła się wielu osobą tylko z zimnym mokrym śniegiem. Ten jednak nie przejmując się zdaniem ludzi padał otulając całą krainę białym puchem. Zapewne zamierzałeś wrócić do miasta, albo udać się w jakieś cieplejsze miejsce ale coś zwróciło twoją uwagę. Mianowicie był to warkot za twoimi plecami. Jako że nasz shinobi miał podstawowe przeszkolenie wojownika sztuki ninjutsu to szybko obrócił się na pięcie i stanął twarzą w twarz z zwierzęciem które warczało. Zwykły wilk, a raczej wilki bo poza tym który stał około 4m od ciebie z zakrwawionym pyskiem z krwi, to jeszcze około 10m dalej stałą reszta watachy około 7 sztuk. Podkradły się do ciebie po cichu, patrząc po tym jak ten najbliżej spinał mięśnie mogłeś wnioskować że zaraz się na ciebie rzuci.

[Fumetsu]

Fumetsu bardzo nie wiedział co ma zrobić i myślał, lecz wiedział, że nie ma dużo czasu, ponieważ wilk mógł się w każdej chwili rzucić. Chłopak także był pewny siebie, że wygra ten pojedynek, lecz nie miał żadnej broni tylko ręce. Chłopczyk zatem powoli zaczął się oddalać mówiąc coś tam pod nosem w stylu ,, Śmierć jest dla słabych '' gdy już uznał, że wystarczająco się oddalił wyciągnął kunaia, lecz nie miał zamiaru go rzucać chciał nim walczyć po chwili szukał coś jeszcze ale i tak już nic nie wyciągnął pomyślał sobie, że nie za szybko skończy walkę gdy się na niego rzuci. Chłopak stał wystarczająco daleko od wilka żeby na niego nie skoczył.

[Masaru]

Misja D 3/15

Chłopak postanowił się zacząć cofać i bełkotać coś pod nosem. Godne szacunku zważywszy że no jednak stał przed nim wilk który miał na pysku krew, prawdopodobnie reszki po swoim ostatnim posiłku. Miał rację zwierze nie rzuciło się na niego od razu. Za to reszta watachy go poczęła okrążać. Wyciągnął kunaia i stanął rozglądając się na około. Puste pola, 7 wilków, zataczały wokół niego koła. Każdy był około 5 od niego. Krążył szczelnie aby ich zdobycz się nie wydostała. Widać było po nich że lada moment któryś z nich na ciebie skoczy, były to inteligentne zwierzęta z rozwiniętą praca zespołową, więc w razie czego mogłeś być pewien że jak zespołowo cię osłabią i zabiją to potem razem cię spożyją na obiad. Mało ciesząca perspektywa, pewnie będzie ci prościej jak użyjesz jakiegoś jutsu ponieważ samym krótkim nożem nic nie zdziałasz, tak by przynajmniej powiedział jakiś postronny obserwator, ale na twoje nie szczęście w takich w okolicy nie było.

[Fumetsu]

Młody wyznawca Jashina niczego się nie obawiał, lecz chyba miał czego. Gdy zobaczył, że jest stado wilków trzeba było brać pod uwagę, że musi coś wymyślić, ponieważ gdy dobrze to rozegrają on przegra walkę. Pewnie zdawał sobie co może się stać gdy zakatują. Chłopak wymyślił swój, lecz nie miał w planach, żeby zaatakować wilków jako pierwszy czekał aż one to zrobią o ile by to zrobiły. Chłopak zachował pewność siebie choć wiedział co go czeka gdy nie dobrze to rozegra. Fumetsu był bardzo uważny i ostrożny po chwili postanowił stać nie ruchomo a w tle słychać było warczenie wilków i lekki szum wiatru.