Wrota Tenjin'a

[Todonada]

Krew lub złoto
7/15, ranga D Kiedy Jaszczur pokazał Shidze jak szybki może być, chłopak był zaskoczony. Plany zrywania płatów skóry z twarzy pracodawcy stały się teraz znacznie bardziej odległe niż minutę temu, kiedy zdjął kaptur. Wyznawca Jashina po skorygowaniu trasy do pierwszego celu, truchtem udał się we wskazane miejsce. Podróż nie trwała zbyt długo, a zakończyła się w głębi ciemnego zaułka, przed jednym z położonych ciasno budynków z drzwiami wykonanymi z ciemnego drewna. Na drzwiach była przymocowana metalowa kołatka, dość zakurzona, bo kto normalny używa w tych czasach kołatki. Była też dość szeroka, odsuwana klapka, przez którą pewnie ludzie siedzący w środku patrzyli kto idzie.
W całym zaułku unosił się zapach palonych narkotyków. Przynajmniej to mogłaby wnioskować osoba, która z owymi narkotykami miała kiedyś jakikolwiek kontakt. Źródłem zapachu było wnętrze tego samego budynku, a sam zapach rozniósł się po okolicy za sprawą otwartego okna kilka metrów nad ziemią. Co chwilę było też z niego słychać przytłumione śmiechy kilku mężczyzn i nieco rzadsze piski kobiet. Jak Shiga dostanie się do środka?

[Hitsukejin Shiga]

Shiga szukał numeracji budynku. Ni ma. Nasz śmieszny kolega Jashinista tupta dookoła budowli i szuka przyjaciół którzy mu wskażą poszukiwany budynek. W okolicy nikogo, pustostan emocjonalny i społeczny. Dopiero wtedy zaświtało, żeby wejśc do zaułku. Tam już nie było problemu spinpojntować palcem po mapie miejsca misji i szybko znalazł się pod drzwiami. Kołatka, jakaś szpara w drzwiach... Co to ma kurwa być, melina gremlina? Wokół gówna, odchody, kondomy, ślady moczu, spermy, krwi i narkotyków. I wszędzie śmierdzi ćpaniem. Co to ma być, tutaj będą sami brudasy i śmierdziele, nikt godny ofiary dla Jashina.
Shiga posmutniał.
-Przepraszam, proszę nie palić. - Krzyknął tak, by zagłuszyć piski kobiet i głosy mężczyzn.
Używając elementarnej techniki dla każdego ninja podbiegł pod parapet pod okno i po zlożeniu czterech pieczęci - Wąż, baran, małpa, tygrys, wdmuchnął do środka wielkie ilości łatwopalnego gazu.
-A teraz proszę mi otworzyć drzwi na dole, albo podpalę ten gaz i wszystko wypierdolnie w promieniu dwóch przecznic, dziękuje. - Nie chciał się fatygować bardziej, wpieprzać oknem od tak, czy wyważać drzwi. Niech mu otworzą, wycieraczkę wystawią, buty dadzą wytrzeć albo na łapcie zmienić...

[Todonada]

Krew lub złoto
9/15, ranga D Shiga wybrał dość pokojowe, jak na Jashinistę, rozwiązanie. Mając do wyboru wejście przez okno albo sforsowanie drzwi, wybrał, że woli jednak być wpuszczony do środka przez domowników. Odmowa oczywiście nie wchodziła w grę, więc wypełnił pomieszczenie łatwopalnym gazem, nie zważając na fakt, że mogą być tam jakieś niedopałki. Co gorsza, faktycznie tam były. Kiedy tylko gaz dotarł do końca pomieszczenia, zajął się ogniem. Gdyby jednak chłopak tego nie zauważył, to na pewno usłyszał krzyk paniki kobiet i głośny jęk mężczyzny, który pewnie został dotkliwie poparzony. Teraz z okna unosiło się znacznie więcej dymu niż wcześniej. Mimo wszystko, Shiga kulturalnie poprosił o otworzenie drzwi. Niestety, panika wywołana niespodziewanym wybuchem ognia prawdopodobnie pochłonęła całą uwagę wszystkich osób w środku, toteż prośba została zignorowana, bowiem nikt nie pofatygował się by otworzyć drzwi. Chyba Jashinista będzie musiał wejść sam, ale ponownie poprosić

[Hitsukejin Shiga]

Shiga chciał grzecznie wejść. Wpuszczony do zagazowanego pomieszczenia bardzo szybko by wybrał należność jak z bankomatu. A tutaj zaowocowało nieposłuszeństwo... Przecież poprosił by nie palili. Po co palili? Palenie zabija, jak widać na załączonym obrazku. Albo będzie dopiero widać. Z tego miejsca ciężko określić skalę zniszczeń i poparzeń jakie były wynikiem jednego śmiesznego jutsu. Ot taki gaz, wpuszczony przez okno, o co tyle szumu, heh.
-No dobrze, dobrze. Prosiłem nie palić... - mruknął sam do siebie. Chwycił wielki kunai zza swoich pleców, na razie jeden i postanowił wparować oknem, przy pomocy jednego prostego jutsu elementarnego, do którego zebrał czakrę w stópkach. Co mu się stanie? Poparzy go coś? Zranią go? Śmieszne. Spróbuje pomóc im z ogniem, jeśli ten dalej płonie i jeśli ktoś próbuje sobie z nim poradzić. Nie będzie odwalał całej roboty sam, co on czerwony krzyż?
Jeśli wszyscy grzecznie przestaną płonąć Shiga zacznie przemowę.
-Wysłał mnie Pan Shinada. Pan Shinada chce swoje pieniążki. Osobiście życzę wam byście mieli czym zapłacić albo na przykładzie pokaże wam, że palenie zabija.
Jeśli któraś z dziewczyn (mógłbyś mi je ładnie opisać?) nie jest bardzo ranna, to złapie ją za kłaki, przyciągnie do siebie i weźmie pod swoje ramie, jakby brał kłodę pod pachę.
-A Pani mi posłuży za obiekt badawczy eksperymentu pierwszego. Wszyscy się rozumiemy? Czy wszystko jest jasne? Shinada. Taki typek ze super stylówą i twarzą jaszczura. Wisicie mu hajs, a ja mam go odebrać, dziękuję. - Ukłonił się bardzo kulturalnie, na zakończenie swoich działań. Był gotów na dalszą walkę, gdyby zaszła potrzeba, wielki kunai w jego ręku gotów do działania i obrony tudzież ataku.

[Todonada]

Krew lub złoto
11/15, ranga D Ostatecznie Shiga wybrał mnie cywilizowany sposób dostania się do środka, czyli wejście przez okno. Zignorował kłęby dymu przez które zwyczajnie przeszedł, nie zważając na to, że może wejść w ogień. Co prawda jego to nie zaboli, ale spalone ubrania zabolą jego portfel. Chociaż Jashinista bardzo chciał, to nie za bardzo jak miał pomóc z gaszeniem ognia, może oprócz intensywnego myślenia o tym by zgasł. Kiedy już za sprawą kilku kubłów wody i jednego jutsu Suitonu domownicy zgasili ogień, chłopak mógł przejść do interesów. Dopiero kiedy rozpoczął swój dialog, wszyscy zorientowali się, że jest w środku. Ludzie trochę dezorientowani całą sytuacją nie zrozumieli na początku o co napastnikowi chodzi. Ten zamiast rozwinąć swoją wypowiedź, porwał pod ramię jedną z kobiet, drobną blondynkę, dość skąpo odzianą. Była nieprzytomna, toteż nie stawiała żadnego oporu. Inni nie przejęli się nią za bardzo, więc pewnie nie była nikim ważnym. Można by wnioskować, że jest zwykłą panią do towarzystwa, co jednak koliduje z faktem, że ewidentnie nie wygląda na pełnoletnią.
Sprawa stała się znacznie prostsza, kiedy Shiga dokładnie wytłumaczył wszystkim znajdującym się w środku, że albo oddadzą należytą kwotę, albo liczba ofiar wzrośnie ze spopielonego mężczyzny do kilku mężczyzn, a nawet kobiet.
- Ni-ni-nie mamy tyle. P-proszę, daj nam więcej czasu. Nie możemy teraz spłacić raty - Powiedział jąkając się jeden z mężczyzn, który przed chwilą pluł wodą z ust

[Hitsukejin Shiga]

Shiga był na tym etapie swojego życia, poświęconemu Jashinowi, że nie musiał przejmować się ogniem. Poparzona skóra szybko by się zregenerowała, bez większego problemu. A ciuchy? Zawsze można było ściągnąć z jakiegoś trupa. Może nawet będą lepsze niż aktualnie posiadane? Kto wie, kto wie. Wpadł do środka i niestety nie udało mu się pomóc. Klepanie kunaiem w ogień tylko na chwilę gasiło palący problem, ale ten rozkręcał się bardzo szybko na nowo. Dopiero woda, suiton, tak, to pomogło na dłużej. Shiga stał jak ten palec i po prostu czekał, aż sobie poradzą z problemem który im spowodował. O dziwo, pojmanie sobie zakładniczki też niewiele zmieniło. Nie nabrał siły sprawczej do swych słów odpowiednią do czynów.
Wyprostował dziewkę na równe, choć miękkie nogi. Wejrzał w jej buzię, a wpatrując się w nią, dojrzał dobro.
Młoda dziewczyna, niewinna. Delikatna, niepełnoletnia pewnie. Jej słodkie ciało prosiło o delikatne pieszczoty, a nie brutalne molestowanie i narkotyki. Powinna nosić jakieś ładne, zwiewne ubrania, kimona, jak Mama, jak Shiga był młody.
Kolczyki, naszyjnik, puder na twarz. Wyglądałaby bardzo uroczo, na pewno nadawałaby się na partnerkę życiową dla Shigi.
Zignorował słowa ćpunów, którzy coś do niego bełkotali o tym, że nie mają pieniędzy.
Dłonią odgarnął włosy z twarzy trzymanej dziewczyny, nabrał powietrza, wyraźnie zestresowany. Szybko złożył po kolei sześć pieczęci i pocałował dziewczynę, bardzo namiętnie. Posmakował jej ust z takim zapałem, desperacją nawet, jakby był spragnionym wody na pustyn, a ona chłodnym źródełkiem, oazą.
Wypuścił powietrzę. Piętnaście ognistych kul zostało wtłoczone w płuca dziewczyny, powodując jej zapłon od środka. I zapewne natychmiastową śmierć. Rzucił płonący zewłok na ziemię z szerokim uśmiechem na ustach.
-Chuj mnie to boli. Hajs albo się sami zwiążcie, zaprowadzę was do Shinady i tam odpracujecie. Naprawdę, proszę, nie zgadzajcie się na to. Chce was zabić - I znów radosny ciepły usmiech. Spojrzał na trupka i zachichotał.

Nazwa

Katon: Hōsenka no Jutsu

Pieczęci

Szczur → Tygrys → Pies → Wół → Królik → Tygrys

Zasięg Max.

35 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 4 kule)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Najprostsza technika Katonu. Polega ona na nabraniu powietrza i wypluciu pewnej ilości kul ognia o małej wielkości. Ogromną zaletą techniki jest to, że w pociskach można ukryć mniejsze bronie, np. shurikeny, co sprawia, że pomimo małej rangi Jutsu to może sprawić wiele kłopotów. Jednak nic nie trwa wiecznie i po wykonaniu jednej salwy kul ognia trzeba nabrać powietrza na następną. W jednej salwie mieści się 15 pocisków. Przerwa między salwami trwa mniej więcej tyle co długi oddech, a następnie można wykonać kolejną salwę, bez składania pieczęci.

[Todonada]

(O kurwa XD)

Krew lub złoto
13/15, ranga D Shiga chciał pokazać wszystkim zgromadzonym, że skończyło się babci sranie. Nikt właściwie nie wiedział co chłopak chce zrobić z podniesioną prostytutką. "Obiekt badawczy eksperymentu pierwszego" brzmiał raczej jakby chciał ją porwać i faktycznie przeprowadzać na niej jakieś badania. Nikt jednak nie spodziewał się, że życie dziewczyny skończy się przedwcześnie, a do tego w taki sposób. Nikt nawet nie próbował powstrzymać Jashinisty widząc do czego jest zdolny i jakie ma zdolności. Jutsu Suitonu to zawsze coś, ale raczej za mało na niego. Kiedy Shiga wpuścił do wnętrza dziewczyny ogień, ból ocucił ją. Wydała z siebie przeraźliwy, choć krótki krzyk agonii, który wywołałby dreszcze na plecach nawet u najtwardszych wojowników. I zamilkła na zawsze. Ktoś ze zgromadzonych jęknął tylko cicho, ktoś zapłakał, ktoś inny zemdlał ze strachu. To było dość przekonujące by oddać zaległą ratę. Jeden z facetów, z pustką w oczach i bez żadnego słowa podszedł do jednej ze stojących obok szafek i wyciągnął plik banknotów. Pewnie nawet nie wiedział ile pieniędzy daje, ale raczej nie zależało mu teraz na forsie, tylko na ratowaniu swojego życia. Upadł przed Shigą na kolana i wyciągnął przed nim obie ręce, a na nich położył plik banknotów.
- Tyle powinno wystarczyć, by udobruchać Pana Shinadę. Proszę, weź to i oszczędź nas.

[Hitsukejin Shiga]

Nikt nie obiecywał, że będzie delikatnie, miło i sympatycznie. W sumie dlaczego miałoby być? Są ćpunami i są winni pieniążki. A których to pieniążków nie są chętni oddać. Bardzo niekorzystna sytuacja dla nich. Obiekt badawczy eksperymentu pierwszego, jak nazwa wskazuje, była pierwsza. Ale Shiga nie cierpi na przedwczesny wytrysk i załatwia wszystkie sprawy do końca. Cały czas się uśmiechał widząc reakcję jaką wywołał jego piekielny pocałunek.
-Wiecie, że ogólnie wierze w reinkarnację? Pomyślcie sobie, że ona wróci. Jako ślimak, mucha, komar, coś takiego, nie? - Uśmiech nie schodził mu z ust. Zwłaszcza, ze te sobie ciutek przypalił, ale już się zagoiły. Stanął swoją piętą lewej nogi, na palce prawej, wciskając je w ziemię, aż poszła krew z odsłoniętego, miękkiego mięsa.
Wszyscy zebrani, jeśli na chwilę wyjdą z transu strachu, zobaczą, że Shigiemu stanął i stoi na baczność jego kolega.
-Przepraszam, przepraszam... To ekscytacja, nie mogę się powstrzymać.. - Zaczął chichotac pod nosem sam do siebie. Wziął pieniądze i upchnął je w spodniach.
-Tak cudownie, cudownie, wspanialeeee...! - Drugim obiektem zadowolenia i przyjemności dla Shigi był mężczyzna który podał mu pieniądze. Trzymany w ręku Jashinisty wielki Kunai wszedł w plecy mężczyzny i wyszedł brzuchem, kończąc jego żywot. Następnie Shiga zrobi coś jeszcze zabawniejszego. Wbije sobie w brzuch, omijając narządy, (a miał już okazję przyjrzeć się własnym flakom) drugi z kunaiów i rzuci się do przytulania z jednym z mężczyzn. Wyrzuci hajs daleko za siebie. W bezpieczne miejsce.
A wszystko po to by pozostałych stłoczyć w jednym miejscu. Cztery pieczęcie i Katon: Kaen Senpū poleci w nich, smażąc na miejscu. Shiga wbiegnie w ogień (jak się wydostanie z szaszłyku z kolegą od tulenia) i zacznie małymi kunaiami dobytymi z rękawów okaleczanie i dobijanie rannych i poparzonych.
-JASHINIE, ROBIE TO DLA CIEBIE, MÓJ PANIEEEE! - Okrzyk towarzyszący mu podczas całego procesu..

Po wszystkim ładnie się pomodli, składając wszystkich w ofierze Jashinowi, weźmie pieniążki i uda sie pod drugi wskazany adres, tam gdzie hajs miał trafić. Idzie tam szybko i trafia bezbłędnie, bo w sumie już na początku tam zmierzał.

[Todonada]

Krew lub złoto
15/15, ranga D Nikt ze zgromadzonych nie zdążył się jeszcze otrząsnąć po pierwszym zabójstwie, a Shiga już leciał z kolejnymi. Trochę się przy tym podekscytował, ale nikt raczej nie zwrócił na to uwagi, bo byli raczej zbyt zajęci myśleniem co się właśnie dzieje. Wparowął im do domu jakiś obcy mężczyzna, który zbiera dług za kogoś innego, pali im dom, morduje im prostytutkę i kolegę, a potem dostaje bonera na myśl o tym co zrobił. Błagania o litość na niewiele się zdały. Jashinista bowiem nie znał nawet takiego pojęcia jak litość. Teraz dopiero zaczęła się masakra. Shiga rozpoczął swój krwawy rytuał. Wynajdował kolejne, coraz to bardziej pokręcone sposoby na zadanie im bólu. Większość z nich zdążyła spać z rowerka przed połową, a reszta zemdlała z bólu lub strachu. Raczej marni z nich gangsterzy, skoro nawet nie próbowali się bronić. Może to i lepiej dla nich, że nie musieli tego wszystkiego odczuwać? Szczęśliwie, żaden z nich tego nie przeżył. Ciężko byłoby zdobyć tyle pieniędzy, by opłacać psychiatrę kilka razy w tygodniu do końca życia.
Zebrawszy wreszcie dług Shiga udał się pod drugi adres. Tym razem nie miał już takiego problemu ze znalezieniem budynku, bowiem była nim dość spora, marmurowa willa. Prestiżowo - nasuwało się na myśl. Brama sama otworzyła się przed nim kiedy do niej podszedł. Chłopak zapukał w drzwi z ciemnego drewna. Otworzył mu wysoki, przypakowany łysol w garniaku. Gestem dłoni zaprowadził go do pomieszczenia obok drzwi. W środku czekał już na niego Shinada. Widząc zakrwawione i w niektórych miejscach spalone ubranie Jashinisty, uśmiechnął się szeroko i zaśmiał gromko, wiedząc, że robota została wykonana należycie. Nie liczył pieniędzy, bo widział, że jest ich więcej niż powinno być.
- Widzę, że Szczury nie będą mi już więcej zalegały z ratami. Złoty z ciebie chłopak - Powiedział i wybuchnął gromkim śmiechem - Jeżeli kiedyś będziesz chciał zarobić, daj tylko znać i znajdę dla ciebie jakąś robotę
Shinada pstryknął. Kaban w garniturze zniknął na chwilę za drzwiami i wrócił z workiem pieniędzy, które wręczył Shidze.

[Hisui]

Misja C dla Shiga
Złoto dla zuchwałych!
1/30

Po otrzymaniu wynagrodzenia Jashiniście wyraźnie się nie spieszyło. Widząc jego zachowanie jego pracodawca posłał mu kolejny szeroki uśmiech, pokazując komplet wielkich, ostrych zębów mogących się kojarzyć z rekinami lub tygrysami. Dziwnie współgrało to z łuskami na jego skórze. Położył ciężką dłoń na ramieniu chłopaka, który mógł poczuć jak niemal uginają się pod nim nogi. Bez skojarzeń zboczeńcy, po prostu była taka ciężka!
- Widzę, że wciąż ci mało! Dobrze dobrze! Mam pewną robótkę, która może ci przypaść do gustu - powiedział zadowolony - będzie to jednak wymagać współpracy z moimi ludzi, a nie toleruje ataków na swoich. Wchodzisz w to, młody? - jaszczurowaty wpatrywał się w niego, czekając na decyzję z uśmiechem.

[Hitsukejin Shiga]

Najpierw wytłukł jak szmaty wszystkich którzy sprawiali wrażenie jeszcze żyjących. Innymi słowy, opuścił pewien dom-meline w Ryuzaku, całkowicie spaloną i pełną ludzkich szczątków, osób kilka. Jashin chyba jest dumny i doceni swojego wyznawce, każdy trup został poświęcony Jashinowi.
Potem do szefa, wziąć hajs... A szef mówi, że nowa misja. Chwali, i nowa misja bo może zawsze znależć robote. Szyga chce robote, robota daje mozliwosci zabijania i hajs. Za hajs mozna kupic wiecej narzedzi do zabijania. To bardzo dobry układ.
Bardzo bardzo dobry układ. Wszystko w sumie się kręci wokół hajsu, śmierci i doprowadzania do śmierci zabijaniem które często jest opłacalne. Czy coś jest poza nawiasem? Czy jest inny cel w życiu?!
No.
Dla Szygi aktualnie nie.
-JASSSSSNE SZEFI. NIC się IM nie STANIE. Przecież UMIEM, się OPANOWAĆ. Panie Szefi. Za to oni mogą mnie atakować. Muszę im to przekazać. Co mam zrobić? Słucham SŁUCHAM słucham! - Szyga moduluje swój głos zmieniając jego barwę, ton i głośność. Wielokrotne w jednym zdaniu. I ekscytuje się... w niezbyt zdrowy sposób.

[Hisui]

Misja C
Złoto dla zuchwałych!
3/30


Faceta ewidentnie cieszył entuzjazm chłopaka, bo roześmiał się głośno i klepną Shigę w plecy, aż poleciał krok do przodu. Co jak co, ale krzepę miał porządną, co w powiązaniu z szybkością którą pokazał dawało solidną mieszankę.
- No, to mi się podoba! Do konkretów. Szykowaliśmy małą robótkę. Nic wielkiego, zgarniasz jedną osobę, mordujesz światków i po sprawie. Jednak chłopak ma dotrzeć do mnie żywy. Nie musi być w idealnym stanie - przewrócił tutaj oczami - ale nie chce sprowadzać do niego medyka. Jasne? Tu masz rysopis - wręczył mu portret, malowany farbami. Chłopak był czerwonowłosy, miał piegi i niebieskie oczy. Wyglądał na około 20 lat.
- Ayko cię weźmie ze sobą - wskazał na łysola, który w tym czasie się przebrał w nieco bardziej normalne ciuchy i był już gotowy do drogi.

[Hitsukejin Shiga]

Nie byłby sobą, jeśli wytrzymałby pięć minut bez okaleczenia siebie samego lub kogos w okolicy. Szefiego nie wypadało, jego ludzika też nie, bo Szefi ładnie zaznaczył, że smrut będzie, jak coś się temu NPCtowi stanie. A patrząc na siłe i szybkość szefiego to gejm over może być wyraźnie nie sympatyczny.
-Aha. Aha. Aha. - Ładnie przytakuje, całą wypowiedź się zgadzając z szefim. - Bardzo podoba mi się fragment o mordowaniu świadków, szefie Jest najlepszą częścią tego planu. A może by tak zrobić całą akcję w turbo publicznym miejscu? To by zmaksymalizowalo liczbę świadków! - Trochę odleciał, nasz drogi Szyga, co było wyraźnie zauważalne. Zobaczył, jak wygląda jego NPC. Łysy i tępy, ale człowiek Szefiego. Wbił w siebie kunai tak jak ostatnio by ostrze sterczało z brzucha.
-Misia? - Wyciągnął ręce do Ayko. Zgarnąl portret i krokiem defiladowym opuścił budynek śmiejąc się do rozpuku i machając sterczącym z brzucha ostrzem.

z/t