Czarny las

[Mahiro]

Brak konkretnego celu wędrówki oraz brak jakiegokolwiek planu działania, a cel był jasny i sprecyzowany. Jego realizacja pozostawiała jednak wiele do życzenia. Mahiro zdecydował, że przed powrotem do rodzinnej prowincji jeszcze trochę zyska. Zarówno pieniędzy jak i siły. Niestety wyglądało to tak jakby blondyn zwyczajnie błąkał się po lesie i nie wiedział co robić. Wędrując udało mu się dostrzec pewnego osobnika bez koszulki, który wzbudził zainteresowanie blondyna. Wykorzystując fakt, że to on pierwszy go zauważył miał zamiar niepostrzeżenie podejść bliżej. Powoli i w miarę jak najciszej podszedł na odległość kilkunastu metrów od rozebranego mężczyzny. Wcześniej tylko podejrzewał, że być może jest w trakcie treningu. Teraz miał już pewność, że tak właśnie było. Haretsu nie miał zamiaru mu przeszkadzać. Sam nie lubił kiedy ktoś mu przeszkadzał więc nie miał żadnego powodu aby to robić. Po prostu zwyczajnie i z uwagą przyglądał mu się. Nie robił tego z ukrycia. Stał sobie jakby nigdy nic z rękoma w kieszeni pod jednym z drzew i sobie patrzył.

[Takashi]

Po wczorajszym treningu Takashi ciągle nie miał dosyć, takie tempo rozwijania się bardzo mu odpowiadało i w sumie chciał korzystać z czasu wolnego tak długo, jak to tylko możliwe. Z jednej strony cały czas mógł się rozwijać i uczyć nowych rzeczy, a z drugiej mógł w dowolnym momencie przystopować i najzwyczajniej w świecie odpocząć. Szczególnie ta druga opcja była dla niego niezwykle korzystna, bo, nie ma co ukrywać, przecież uwielbia odpoczynek, sen, lenistwo. Dzień miał zacząć od treningu, ale ponieważ wstał znacznie wcześniej, niż wczoraj, postanowił udać się do osady w celu spożycia posiłku. Zabrał ze sobą również dwie porcje na wynos i wrócił na obrzeża lasu przy jeziorze, gdzie mógł kontynuować spędzanie czasu według wytycznych, które sobie narzucił.

  Ukryty tekst

Po treningu zdolności nadeszła pora na krótki odpoczynek, a po nim trening standardowy, czyli Taijutsu oraz koncentracji. Dzisiaj ze wszystkim zeszło się znacznie szybciej, a to za sprawą wcześniejszych poczynań. Na którymś też etapie na terenie lasu przy jeziorze pojawił się również jakiś jegomość, który zaczął się przyglądać Takashi'emu. Chłopak zauważył go dopiero pod koniec swojego treningu, ale nie zareagował, nie miał pewności, czy w ogóle patrzy się na niego. Kiedy już był tego pewny, spojrzał w jego stronę i pomachał ręką na przywitanie - czuł się dziwnie, że ktoś co jakiś czas na niego zerka, a w ogóle nie zagaduje.

[Mahiro]

Mahiro ze spokojem przyglądał się chłopakowi z kucykiem na głowie. Przynajmniej do momentu aż ten nie zdecydował się mu pomachać. Blondyna mocno ten gest zirytował co można było zauważyć po mimice jego twarzy. Wcześniej nie wyrażała nic szczególnego. Teraz ewidentnie była to mina mówiąca "na co ty mi machasz frajerze". Mimo nagłego napadu złości Haretsu szybko się uspokoił. Przynajmniej jak na siebie. Zamiast tego na jego twarzy pojawił się uśmiech. Wymuszony i to bardzo ale dalej był to uśmiech. Chłopak wyciągnął ręce z kieszeni i założył je na siebie przy okazji zmieniając pozycje ciała ze stania w oparcie się o drzewo. To tyle? Już skończyłeś? - rzucił w kierunku nowo poznanego czarnowłosego chłopaka.

[Takashi]

Nawet pomimo niemałej odległości, jaka dzieliła chłopaków, Takashi był w stanie dostrzec chwilową zmianę mimiki twarzy obcego jegomościa. Nie wpłynęło to na niego w żaden sposób, ale zdziwił się, jak tak prosty gest jest w stanie wymusić w kimś taką emocję. W każdym razie zastanawiał się, jakie mogą być intencje nieznajomego, a nie zamierzał dłużej trenować, kiedy ktoś tego typu mu się przygląda. Wytarł się kawałkiem materiału, po czym założył koszulkę i kurtkę, poprawił dokładnie pasek w spodniach i elementy wyposażenia, a następnie przysiadł pod tym samym drzewem, przy którym wcześniej schły jego ubrania.
-Ta, na razie mi wystarczy. Trenuję od kilku dni po kilka, kilkanaście godzin. Przyda mi się przerwa. - krzyknął w stronę blondyna, nawet nie spoglądając w jego stronę.
Czuł w sobie ogromny niepokój wywołany pojawieniem się chłopaka na tych terenach. Od dłuższego czasu w okolicy nie był w stanie zauważyć nikogo innego, a tu nagle pojawia się jakiś typek, który zaczyna go obserwować? Czyżby ktoś planował zamach na jego życie?
-Jak tak dalej pójdę, to przejdę na emeryturę w wieku dwudziestu pięciu lat. Czy naprawdę życie shinobi'ego jest aż tak stresujące i pełne wrażeń? - zastanawiał się, przypominając sobie słowa ojca.
Tatulek zawsze powtarzał, że droga ninjy nie jest prosta, ale Nara nie spodziewał się, że jest aż tak wymagająca. Jasne, musi przeżyć jeszcze tyle samo, ile przeżył do tej pory, by dorównać chociażby wiekowo ojczulkowi, ale mimo wszystko już na tym etapie w niektórych momentach czuł zmęczenie i frustracje bieżącymi wydarzeniami.

[Mahiro]

Mahiro bez żadnych "ale" wysłuchał tego co do powiedzenia miał czarnowłosy chłopak. Na dodatek nie miał też problemu z tym, że ten przysiadł się do drzewa, o które blondyn właśnie w tym momencie się opierał. Haretsu nie miał zamiar prowokować żadnych bójek czy też sprzeczek. Starał się panować nad emocjami. Kiedy pierwszy raz zobaczył swojego rozmówce postanowił, że tym razem na spokoju do tego podejdzie. Po skończeniu wypowiedzi przez nowo poznanego kolegę blondyn przez krótką chwilę przyglądał mu się. Tym razem dokładniej. Zmierzył go wzrokiem z góry na dół. Wyglądał wtedy jakby chciał się w czymś upewnić, chociaż w czym to wie jedynie sam Mahiro. Po co tyle trenujesz? - zapytał czarnowłosego chłopaka. Haretsu nie za bardzo wiedział jak zacząć rozmowę. Rzadko na takim poziomie opanowania z kimś rozmawiał. Nie czuł się w tym również pewnie. Dlatego to było maks na co było go stać w tym momencie.

[Takashi]

Zachowanie kolesia wcale nie wskazywało na jakąkolwiek z cech jego charakteru, do tej pory zachowywał się jak księga, do której nie za bardzo można było się dostać, ale taka, której okładka na bardzo wiele wskazuje. Nie był najlepszy w obcowaniu z obcym towarzystwem, ale jakoś nie za bardzo takowe mu przeszkadzało, zastanawiał się jedynie nad jednym - po co? Jakie były intencje chłopaka, który zjawił się w tym samym miejscu, co bohater i zaczął go obserwować, po czym zagadał niedbale? Minimalizm, jaki od niego bił, był aż przerażający, Takashi powoli zaczął się zastanawiać nad swoim życiem, które naprawdę mogło być zagrożone. To niemalże lustrzane odzwierciedlenie znanej wszystkim sytuacji, kiedy to śmierć nadchodzi nagle. Kim był ten typek?
-Trenuję po to, żeby stać się silniejszym, rzecz jasna. - taka odpowiedź powinna mu na tę chwilę wystarczyć.
Po swojej wypowiedzi Nara zrobił krótką przerwę na przełknięcie śliny. Podczas całej rozmowy starał się nie za bardzo przyglądać gostkowi, ale zerkał na niego czasami, by móc zbadać jego intencje, choć było to bardzo trudne.
-Kim tak w ogóle jesteś? - spytał niedbale.
A co, jeśli to jeden z szajki, do której chciał wstąpić Huo? Może poprzednie zadanie miało się właśnie odbić piętnem na jego życiu?

[Mahiro]

Taka wypowiedź nie spodobała się za bardzo blondynowi. Ten gdy ją usłyszał musiał aż ugryźć się w język bo był już bliski wybuchnięcia w dosłownym tego słowa znaczeniu. Mahiro uzyskał odpowiedź na swoje pytanie. Była ona bądź co bądź poprawna. Tylko, że zadając je Haretsu miał co innego na myśli niż zrozumiał czarnowłosy. Chwila pomiędzy odpowiedzią na pytanie a zadaniem własnego przez rozmówce chłopaka była też momentem, który blondyn starał się wykorzystać na uspokojenie siebie. Powtarzał sobie w głowie w kółko tą samą myśl "tylko spokojnie, on cię nie zrozumiał, wcale się z ciebie nie śmieje". Sytuacja choć była oczywista to jednak z tyłu głowy blondyn miał cały czas niepewność, że nowo poznany chłopak celowo tak odpowiedział aby tylko podnieść ciśnienie przedstawicielowi Haretsu. Właśnie przez to zwątpienie Mahiro zareagował tak agresywnie. Uderzył bokiem zamkniętej dłoni w drzewo aby następnie wyjaśnić co takiego miał na myśli. Nie o to pytałem zasrańcu! Po co ci ta siła? Haretsu całkowicie zignorował pytanie o swoją tożsamość. Zamiast tego zadał własne i tym razem liczył na zadowalającą go odpowiedź.

[Takashi]

Z każdą chwilą, można powiedzieć, zachowanie blondyna coraz bardziej irytowało Narę. Nie miał pewności co do jego intencji, ale jedna rzecz nie dawała mu w nim nastroju, małomówność oraz skrajnie zmieniająca się mimika twarzy wskazująca na zmiany nastrojów. To akurat było widać, te karty odkrywał niemalże od razu, co dawało jedynie pośredni obraz jego persony, ale rzeczywistość miała się okazać zgoła inna. To nadal za mało informacji.
Po odpowiedzi Takashi'ego i zadaniu następnego pytania stało się coś niezwykle dziwnego. Jego rozmówcy puściły nerwy, po prostu, wściekł się i nie dość, że obraził czarnowłosego, to jeszcze uderzył pięścią w drzewo tak mocno, że aż zadudniło. To był jasny znak, że coś jest na rzeczy. Ciało shinobi'ego w jednej chwili drgnęło do ruchu, a miało nim być podparcie się prawą ręką o ziemię i mocne odepchnięcie w celu stworzenia kilkumetrowego dystansu od obcego.
-Nie wiem, co ci tak bardzo nie odpowiada, ale ewidentnie coś jest z tobą nie tak. Obserwujesz mnie, potem nic nie mówisz, a teraz wściekasz się z byle powodu i jeszcze nie chcesz zdradzić swojej tożsamości. - zaczął wymieniać, schylając się, był gotowy do ataku niemalże w każdej chwili. -Jak dla mnie, to zachowujesz się jak jakieś dzikie zwierzę. Ostrzegam cię, nie chcesz ze mną zadzierać, gnoju.
Co do ostatniego nie był do końca pewny, ale sugerował się kilkoma czynnikami. Przewidywał, że jest starszy od niego i choć wcale nie świadczyło to jednak o tym, że jest od niego silniejszy, to nie zamierzał się wstrzymywać w przypadku, kiedy do potencjalnej walki miałoby dojść. Ten nieznajomy wzbudzał w nim szereg niepojętych emocji, w których przewodziły irytacja i ciekawość. Na pewno nie mógł pozwolić komuś obcemu obrażać się w taki sposób.

[Mahiro]

Mahiro nie był zbytnio zdziwiony zachowaniem Takashiego. Było naturalne. Chyba każdy tak by zareagował na jego miejscu. Blondyn w dalszym ciągu nie miał zamiaru brać udziału w bójce z czarnowłosym. Może jego zachowanie mówiło co innego ale to już bardziej wina jego osobowości. Haretsu z trudem przełknął nazwanie "dziką bestią" oraz "gnojem". Obronna postawa jego rozmówcy była dla niego sygnałem, że ten trochę przegiął i wypadałoby uspokoić całą sytuacje. Tylko nie za bardzo wiedział jak to zrobić. Mam gdzieś za kogo mnie uważasz...Jeżeli coś ci się nie podoba to możesz w każdej chwili odejść. Nie ja ci kazałem siadać pod tym drzewem...Pierwszy zadałem pytanie a ty co odpowiedziałeś hee? Myślisz, że takie coś wystarczy? Jeżeli chcesz żebym odpowiedział kim jestem to powinieneś pierw sam odpowiedzieć na moje pytanie jak należy zasrańcu! - po tym słowach Mahiro schował obie dłonie z powrtoem do kieszeni. Od tego momentu wyglądał na dużo bardziej opanowanego niż przed chwilą. Wyrzucił z siebie wszystko co miał do powiedzenia czarnowłosemu co pozwoliło mu się uspokoić. Przynajmniej na jakiś czas.

[Takashi]

Po wypowiedzi blondyna Nara zdał sobie sprawę z tego, że coraz bardziej rozumie specyfikę jego zachowania, o ile w ogóle można o jakiejkolwiek tutaj mówić. To typ narwańca, którego bardzo ciężko uspokoić, ale gdzie leży granica jego opanowania? Takashi stwierdził, że dobrze byłoby coś takiego sprawdzić, nawet z czystej ciekawości.
-Po pierwsze, byłem w tym miejscu pierwszy, po drugie, przy tym drzewie też byłem pierwszy, po trzecie, to ty się na mnie gapiłeś jak opętany, a po czwarte... Co jeszcze miałem ci odpowiedzieć? W moim mniemaniu to była pełna odpowiedź na to pytanie, która w zupełności powinna ci wystarczyć. Nawet, jeśli za moimi słowami kryło się coś jeszcze, to myślisz, że jesteś tą osobą, która powinna to wiedzieć? Nawet cię nie znam. - wyjaśnił, po czym dodał ostatnie słowo. -Gnoju.
Po tym uśmiechnął się złośliwie i wyprostował. Zastanawiał się, co musi powiedzieć i zrobić, żeby wspomniana wcześniej granica została zatarta? Nie miał w tym żadnego głębszego celu, aczkolwiek zależało mu na odkryciu tej części mentalności blondyna, o której on sam mógł nawet nie wiedzieć. A kto wie, może cała sytuacja rozwinie się w coś znacznie ciekawszego, co pozwoli nie tylko zabić nudę i ostatnią stagnację, ale również pozwoli rozmówcom bardziej się zrozumieć, a nawet zakumplować?

[Mahiro]

Nie żartuj sobie ze mnie! Że niby ty byłeś pierwszy przy drzewie? Gówno prawda. Jedynie co tu się zgadza to fakt, że byłeś tutaj pierwszy. - taką natychmiastową odpowiedzią uraczył czarnowłosego zirytowany Mahiro. Następnie dodał do tego: Pozwól, że zacytuje: "Nawet jeśli za moimi słowami kryło się coś jeszcze"...Czyli mam rozumieć, że celowo tak odpowiedziałeś? I ktoś taki ma niby prawo wymagać przedstawienia się od kogoś?! - początek wypowiedzi sugerował, że blondyn jest już dużo spokojniejszy. Niestety końcówka należała już do przeciwnego bieguna. Po tonie i barwie głosu Haretsu można było łatwo wywnioskować, że jest ponownie zły na swojego rozmówcę. Za kogo ty niby się uważasz co? - dodał na koniec po krótkiej pauzie w swojej wypowiedzi. Ponownie jego emocje odwróciły się o 180 stopni i tym razem wyglądał na opanowanego.

[Takashi]

Słowne przepychanki nie były w stylu Takashi'ego, nigdy nawet nie miał okazji kłócić się z kimś tak na poważnie, a co dopiero wyzywać się w jakichś gierkach. Mimo wszystko starał się w jakikolwiek sposób obudzić w rozmówcy te emocje, których sam najmniej się spodziewał, ale były one dla niego potencjalnie możliwe do ujrzenia. Z jednej strony nie mógł go rozgryźć, a z drugiej zauważał coraz więcej, ale nie był pewien, czy w ogóle jest sens dopatrywania się w tym wszystkim czegokolwiek, w końcu ciągle byli dwójką nieznajomych osób, z których jedno nic nie znaczy dla drugiego.
-No chyba ci się coś pomyliło. - odburknął, znów na chwilę się uśmiechając. -Ta odpowiedź była wystarczająca, zważywszy na etap relacji, w jakiej się znajdujemy. Nie wiem, czego oczekujesz, że nagle zacznę ci opowiadać o swoim dzieciństwie i o rodzicach?
Co on sobie myślał? Przecież w ogóle się nie znali, chyba nie wyobrażał sobie, że ta po prostu Nara zacznie sypać wszystkimi kartami. Nie zamierzał być wylewnym wobec kogoś, kto rozpoczyna rozmowę i tak zlewa swojego rozmówcę, bo inaczej nazwać tego się nie dało. Nie czuł żadnej awersji, ale w tego typu konwersacji czuł się naprawdę dziwnie, towarzyszyło mu zmieszanie i swojego rodzaju niechęć, której w żaden sposób nie mógł pokonać. Może za sprawą charakteru blondasa, a może innych losowych czynników, w każdym razie nie chciał tego przeciągać.
-Nie uważam się za nikogo szczególnego. To ty zachowujesz się jak nie wiadomo kto. Widzę trzy rozwiązania. Pierwsze - zdradzasz w końcu swoje intencje, drugie - rozchodzimy się w swoje strony, trzecie - załatwiamy sprawę po "naszemu".
Wiedział, że to również shinobi, miał widoczne prawie takie samo wyposażenie, co on sam.

[Mahiro]

Mahiro skwitował całą wypowiedź czarnowłosego krótkim: Wal się! Następnie dodał po chwili: Mam gdzieś twoje dzieciństwo! Mam gdzieś twoich rodziców! To nie ma znaczenia! Zadałem proste pytanie a ty nawet nie potrafisz na nie odpowiedzieć...Trzy opcje mówisz? - w tym momencie blondyn uśmiechnął się pod nosem aby następnie dokończyć swoją wypowiedź. Zapomnij! Nie mam zamiaru robić czegokolwiek co ty sobie ubzdurasz. Harestu po tych słowach nie robił nic. Po prostu stał i patrzył z uwagą na swojego rozmówcę. Wyglądał przy tym na zadowolonego z siebie. Cierpliwie czekał na to odpowie mu czarnowłosy. Mahiro sam nie wiedział czemu tak długo drąży ten temat. Jest upartą osobą ale do tej pory szybko ucinał tak bezsensowne dyskusje poprzez chamskie zignorowanie. Tutaj z jakiegoś powodu dalej próbował udowodnić swoją racje.

[Takashi]

Bez względu na wszystko postawa blondyna nie zmieniała się nawet na chwilę, a to zaczynało powoli irytować Takashi'ego. Chyba pierwszy raz w swoim życiu miał do czynienia z tak upartą osobą, która w ogóle nie przyjmuje do wiadomości tego, co się do niego mówi, a w dodatku przejawia skłonności do zupełnego ignorowania rozmówcy i wywyższania się ponad niego. Jasne, zdarza się, w te kilkanaście lat swojego życia spotkał na swojej drodze naprawdę wiele ludzkich typów, ale to, co teraz miał przed sobą, napawało go ogromną mieszanką uczuć, które były wręcz skrajne, a już na pewno nakłaniały go do ucieczki, tak po prostu.
-Hhhy, sam się wal. - skwitował w ten sam sposób, krótki i ironiczny. -Odpowiedziałem na to pytanie, idioto, po prostu nie było sensu, by mówić więcej. No ja pier**lę, po co trenować? Wiesz, żeby zbudować dom i założyć w nim rodzinę. Poje**ło cię, straciłeś rozum, czy o co chodzi? To chyba oczywiste, że trenowałem po to, by stać się silniejszym. A to, dlaczego chcę się stać silniejszym, to moja sprawa. Każdą obcą napotkaną osobę pytasz o cel jej bycia? Każdego napotkanego shinobi'ego pytasz o powód treningu? Nie rozśmieszaj mnie.
Czuł, że w pewnym momencie przegina, ale jego granica wytrzymałości powoli się zacierała. To jedna z nielicznych tego typu sytuacji, gdzie przejawiał takie zachowanie, ale powoli kończyła mu się już cierpliwość. Jaki jest cel obecności tutaj tego gnojka?
-Ehh, mendokusē. - jego wyraz twarzy skrzywił się w jednej chwili.

[Mahiro]

Mahiro był z początku zdziwiony tak agresywną postawą czarnowłosego. Do tej pory reagował on w miarę spokojnie. Zwłaszcza jakby się go przyrównało do blondyna to był aż nadto opanowany. Okazało się, że przedstawiciel klanu Nara potrafi się zdenerwować i bez skrupułów zrewanżować słownie. Haretsu otrząsnął się z lekkiego szoku na początku. Teraz był dziwnie zadowolony z siebie. Szczery aczkolwiek lekko niepokojący uśmiech pojawił się na jego twarzy. Chyba taka odpowiedź mu się spodobała. W końcu jego rozmówca pokazał coś więcej niż ta nijakość, której blondyn się trochę spodziewał. Zadowolony z siebie Mahiro postanowił odpowiedź. Chociaż raczej powinno być "postanowił coś powiedzieć". Z odpowiedzią na pytania zadane przez czarnowłosego nie będzie to miało wiele wspólnego.
-Jesteś Shinobi...Nie ważne co mówisz powiesz...Nie ważne co robisz...To co chcesz osiągnąć...Powód czy cel...Bez różnicy...To właśnie on najwięcej mówi o tobie...Jeżeli nie potrafisz tego zdradzić nie jesteś wart zaufania, a tym bardziej mojego zainteresowania...Jeżeli to wszystko co masz do powiedzenia to nic tu po mnie.
Po skończeniu swojej wypowiedzi Mahiro po prostu patrzył w stronę swojego rozmówcy. Czekał na to co mu odpowie aby następnie podjąć decyzje o swoim pozostaniu lub też ewentualnym kontynuowaniu znajomości.