Shinobi War PBF Naruto

W aktualnym poście wasza dwójka ma tylko wejść i zgłosić swoją obecność. I wybrać strzałkę. Walka rozpocznie się w następnym poście i tam też pojawią się zasady walk. Na pojawienie się jest oczywiście 24h, w przypadku braku jakiegokolwiek odzewu uczestnicy będą dyskwalifikowani. Wszelkie uwagi proszę zgłaszać na gg! (w tym także spóźnienia).

Megumi kroczyła mostkiem na wyspę rozglądając się na około oceniając pole bitwy. Była zestresowana, pierwszy raz stawała na przeciw takiej masakrycznej ilości ludzi, która patrzyła swoimi przenikliwymi spojrzeniami na nią. Czuła się głupia, mała, i gruba. Kilka nadprogramowych kilogramów ukrytych pod ubrankiem zdawały się rosnąć w oczach, przynajmniej w mniemaniu dziewczyny. Zaschło jej w gardle, rozglądała się przerażonym wzrokiem po tłumie, nie chciała umierać, nie chciała się bić, nie chciała walczyć. Wszystkie podniosłe emocje jakie towarzyszyły jej podczas zapisywania się na listę naglę uleciały. Niczym ptak. Został tylko gruby kadłubek, średnio ładnej dziewczyny, bez pewności siebie i pełen obaw co się z nim stanie. Gorzej, już nawet nie bała się że coś się jej stanie, bo na wielu misjach często odnosiła obrażenia, bijąc się po barach w nocy zarabiając pieniądze jak to miała w zwyczaju ostatnimi dniami, również przecież niosło ryzyko. Nieee, ona się po prostu strasznie bała tłumu. Chciała być ładna, zgrabna, znana, uwielbiana i rządząca czymś. Miała wiele aspiracji, ale gdy dochodziło co do czego, szansa na zdobycie którejś z tych rzeczy, blady strach i negatywne emocje ją ogarniały w mik. Nogi się trzęsły, na szczęście zasłonięte przez sukienkę. Serduszko łomotało jej niczym w małej myszce która zaraz zostanie zjedzona przez wielkiego kocura. Potrząsnęła głową rozrzucając włosy na plecach. Nie, zapisała się to będzie tutaj do końca. Pustynia w ustach jednak została mimo tego heroicznego postanowienia. Wkroczyła na pozycję (strzałka na dole) a następnie grzecznie podreptała do sędziego który stał na środku, z nerwów znowu się potknęła, tak samo jak na trybunach wpadając na Tense. Teraz jednak to nie było zmęczenie tylko czyste przerażenie. Bała się i pewnie jej twarz to pokazywała. Czuła się jak mały gruby kotek na którego patrzy wataha wściekłych wilków. Przełknęła ślinę i cicho wyszeptała do prowadzącego: Jestem Megumi.... Teraz czekała szukając panicznym wzrokiem oponenta, osobę z którą ma stoczyć walkę. Wróć, osobę która ją zabije na oczach tłumu. Jak się pojawi to drżącą ręką wystawi ją przed siebie i spróbuje uścisnąć mu dłoń i powiedzieć coś typu ,,Powodzenia" jeśli zdoła to wydukać przez zaciśnięte ze strachu gardło. Napad paniki był tuż tuż, nogi latały trzęsąc się jak nie wiadomo co. W oczach miała prawie łzy ze stresu i przerażenia. Wszyscy ludzie na nią patrzyli i oczekiwali czegoś, czego może nie dać rady pokazać....

Kolejność dowolna.

A teraz pełna lista zasad:

• Regulamin walk, proszę się zapoznać z punktem 4.
• Ukryte Ruchy (czyli to, czego nie widzi przeciwnik/widzowie) proszę opisać w uhide.
• Proszę o dokładne opisywanie ruchów, ataków (szczególnie wtedy, gdy nie są to techniki).
• Jeśli ktoś komu nie ufa, może wysyłać ukryte ruchy na pw zamiast dawać je w poście.
• Brak tabelki z techniką w uhide = brak wykonania techniki.
• W każdym poście proszę też o wklejanie swoich statystyk (fizyczne+KC, nic więcej nie potrzebuje).
• Stosuję zasadę, że jeśli któryś z punktów planu jest niemożliwy do wykonania, realizujecie dalej kolejne jego punkty (o ile te są wykonalne).
• Za info od Boga pełne powodzenie ataku przeciwnika, przy zerowym wykonaniu własnych zamiarów.
• 24h na odpis (was obydwu) po moim odpisie. Przy braku odpisu na czas (spóźnienie nawet o minutę) bez uzasadnienia uprzednio = pełne powodzenie ataku przeciwnika. Besides, im szybciej odpiszecie, tym szybciej dostaniecie odpis, ale to chyba mówi samo przez się.
• Pytania najchętniej na GG, ale PW też może być.

Ode mnie:

• Zakaz jakiejkolwiek edycji posta, po poście przeciwnika. Nawet jakiś błąd, literówka, nic takiego.
• Jeżeli używacie podmiany, to musicie widzieć atak, zawiązać 4 pieczęcie i wybrać przedmiot do podmiany - najlepiej na mapce. Musi to być atak przeciwnika, nie żaden kunai w duo.
• Kawarimi zostanie przerwane, jeżeli po związaniu pieczęci będziecie atakować w jakiś inny sposób - czy to techniką, czy to walka wręcz. Nie zostanie uznane także jako teleport.
• Jeżeli używacie przedmiotów, to proszę o dokładne ilości, a nie "kilka shurikenów".
• W przypadku, gdy jedna osoba będzie miała za mało czasu na odpis (ktoś da post po 23h) czas zostanie wydłużony

Megumi z wielką kulką w gardle rozejrzała się ostatni raz po arenie, po ludziach którzy byli przerażający, po sędzi który wyglądał jak by chciał ją zmordować, i wgl po niebie bo to pewnie ostatni raz kiedy widzi niebo, bo zaraz umrze. Nogi latały jak źdźbło trawy podczas wichury. Wystawiła rękę, a ten chłopak zresztą całkiem młody odpowiedział jej tym samym gestem. Dobrze że przynajmniej jej nie wyśmiał publicznie czy nie upokorzył jakoś na starcie. Popatrzyła po jego ekwipunku zbladła, prawie zasłabła, z trudem powstrzymała się przed ucieczką w panice do domu oraz puszczeniem bełta pod nogi. Gość miał katanę, i wielki mieczo tasak. Pewnie odzieli niejedną głowę od kręgosłupa. Była blada, prawie łzy w oczach z przerażenia, nogi prawie odmawiające posłuszeństwa i jeszcze informacja że zabijając przeciwnika sami zginą. Mnie to chyba nie grozi pomyślała ze smutkiem. Prawie płakała ze strachu, ale łzy nie uroniła, a jak już to tak że nikt nie widział. Był przerażający, nie to co tamta dziewczyna na trybunach. Chociaż nie wróć, ona też była przerażająca, ale przynajmniej nie chciała jej zamordować publicznie. Sędzia wyjaśnił zasady, zapamiętała to jak przez mgłę, i nakazał na odejście na swoje pozycje. Serce waliło jak młotem, chciała uciekać daleko stąd, tam gdzie nikt jej nie znajdzie i nie skrzywdzi, tam gdzie nikt nie zobaczy jej za grubego ciała, tam gdzie będzie sama mogła w spokoju podbudować swoją pewność siebie. Była pewna siebie, zaborcza czasem nawet agresywna, ale tylko w sytuacjach gdzie wiedziała że ma wszystko pod kontrolą, jak wtedy w barze podczas bójki. Teraz miała na przeciw siebie silnego gościa i co gorsza całą masę mniej lub bardziej życzliwych spojrzeń. Odeszła na swoje miejsce, i intensywnie myślała jak nie dać się zabić. Nic nie przychodziło jej do głowy. Stanęła na pozycji i gdy wybrzmiały słowa rozpoczynające pojedynek zebrała całą swoją odwagę i puściła się pędem do przodu w biegu wyjęła prawą ręką kunaia i złapała go w usta, w zęby tak żeby ostrze miał z prawej strony. Biegła szarżując nieulękle na wroga którego mogła pokonać, bo była silna! No tak po 2 metrach uznała, że no może jednak nie do końca. I zaczęła ,,lekko" panikować. Tysiące myśli, setki rozwiązań, to niestety nie było to co miała w głowie. Skorzystała z posiadania długich rękawów i zbliżyła dłonie do siebie składając jedną, bądź kilka pieczęci. Tego nikt nie powinien mógł ocenić ponieważ dłonie były skryte w rękawach. Znikła z oczu młodzieńcowi biegnąc tak żeby między nimi był ten kamień na środku połowy Megumi. Wykonała technikę, i oponent dziewczyny powinien zobaczyć że zaraz po tym jak znikła mu z oczu za głazem, to jedna Megumi pobiegła w prawo, a druga w lewo. Megumi numer jeden ta która ruszyła w prawo schowała się za pniem po prawej od głazu, wystawiając swoją główkę i obserwując otoczenie. Głowę również wystawiła z prawej strony. Za to Megumi nr 2 czyli ta która ruszyła w lewo, troszkę się cofnęła i schowała pomiędzy kamieniem, a pniem w lewym dolnym rogu pola walki (mapki). Stanęła za głazem wystawiając głowę zza niego, oczywiście też z prawej strony. W ten sposób z jednej dziewczyny która szarżowała na oponenta zrobił się dwie. Dziewczyna odetchnęła z ulgą że konfrontacja została odciągnięta w czasie.

Kolejność... w sumie dowolna

Ode mnie: wszelkie niezrozumiałe opisy typu: "kamień na środku połowy Megumi" - będę uznawał, za to co zrozumiem, a nie zawsze do końca za to, co sami mieliście na myśli. Środek połowy czego niby?
Niebieska kropka - Yasuo
Różowa - Megumi

Dziewczyna była zdenerwowana, troszkę, bardzo roztrzęsiona i przerażona tym co się wokół niej działo. Ten typ to był jakiś psychol, nazwał ją jakimś aniołem śmierci, coś gadała o umieraniu, nie do końca go słuchała była zajęta utrzymywaniem ciała w pozycji prostej tak żeby nie widać było jak bardzo się trzęsie. Doszło do jej głowy że przeciwnik prosi o jakiś akt łaski dla niej jak by co, czy chciał w ten sposób ją poniżyć? Powiedzieć że nie jest godna żeby stąpać po tej arenie? Pewnie tak, pewnie właśnie to miał na myśli, w dziewczynie się zagotowało. Ale tylko przez chwilę po strach zajął miejsce uczucia złości, może miał rację? Może powinna odejść stąd i się poddać? Wtedy dobiegł ją z trybun jakiś męski głos który jej kibicował! Poczuła się troszkę pewien, zrobiło się jej miło na sercu, ktoś jej kibicował w tej patowej sytuacji! Nie była stworzona do takiej brutalnej walki przed tłumem, jej zdolności kończyły się na laniu po pyskach ludzi w karczmach, lub pomaganiu starym babciom w ogródkach, do tego po kryjomu nigdy aż tylu ludzi na nią nie patrzyło. Mimo całej swojej panicznej postawy, ktoś ją zauważył i jeszcze jej kibicował. Zrobiła się odrobinę pewniejsza siebie, nie aż tak żeby zaszarżować na wroga, ale zawsze coś. Obie dziewczyny stały nieruchome czekając na przeciwnika który żartował, pewnie ponownie lekceważąc ją i chcąc jej pokazać że jest niczym więcej niż stertą tłuszczu brzydkiego jak noc. Teraz ten jegomość dobył wielkiej broni na której widok dziewczyna miała ochotę zapiszczeć ale się powstrzymała, a teraz tym wielkim tasakiem do mięsa maszerował w jej kierunku. Szedł do środka, powolnym krokiem, takim jak kat idzie by uciąć głowę swojej ofierze. Nie wiedziała co począć, więc stała tak jak stała, mimo że było dosyć chłodno, ona zaczęła się pocić ze stresu na plecach. Nie miała pojęcia co powinna zrobić, ktoś kto ma tyle siły żeby podnieść taką broń pewnie ma również jej wystarczająco żeby zmasakrować jej ciało tnąc go na płaty. Zemdliło ją na myśl co ten zwyrodnialec może zrobić jej martwym truchłem. Trzeba coś wymyśleć tylko ona nie bardzo wiedziała co.

Kolejność dalej dowolona


Niebieska kropka - Yasuo
Różowa - Megumi
Odległość do prawej Megumi - 20m, do lewej Megumi - 25m

Dopingowanie, miłe słowa, te rzeczy na pewno pomagały dziewczynie i motywowały do walki i pokazania się tłumowi z jak najlepszej strony. Jednak najbardziej na kobietę podziałało to że dostrzegła że sędzia się nudzi chyba i coś powiedział jakiemuś chłopcu. Dedukcja była prosta, ona się kryła, a jej przeciwnik był jakiś ostro niedorobiony i zamiast zaatakować to sterczał jak kołek, żartował i nie wyglądał jak by miła się ruszyć do walki, to oznacza że zaraz spróbują coś zrobić na arenie żeby nawiązała się między nimi potyczka. To było niefajne, troszkę loteria. Z jednej strony mogło stać się coś na jej korzyść, a z drugiej jednak każda rzecz która zaburzy obecną sytuację była średnio pożądana. Tak więc ze smutkiem uznała że jak się nie ruszy to tłum ją zaraz wygwizda, wyklnie i obrzuci butelkami, a do domu wróci pohańbiona. Mimo że bardzo się bała, że chciała uciec stąd prosto do jakiejś jaskini a następnie zamknąć się w niej i umrzeć w spokoju, to niestety była gdzie była, a na przeciw niej stał jakiś potwór z olbrzymią bronią. Odetchnęła głęboko kilka razy, łza ze stresu zakręciła się w oku i popłynęła po policzku niknąć gdzieś na szyi. Megumi schowała się na chwilę za kamieniem (ta po lewej), a po kilku chwilkach wypadła zza niego obiegając go od lewej strony tak żeby dostać się za kamień który był na przeciwko od niej. Gdy go obiegnie i nikt jej nie przeszkodzi to dostanie się do pnia na przeciwko od kamienia do którego dobiegła przed chwilą. Cały czas nie traciła z oczu przeciwnika, no za wyjątkiem gdy obiegała kamień w połowie swojej drogi jeśli był na tyle wysoki. Druga dziewczyna stała tam gdzie stała. Będzie walczyć pomyślała, lepiej wrócić na tarczy niż bez honoru, trudno że wszyscy na trybunach i jej przeciwnik z niej szydzą i śmieją i dogadują. Ona się postara i pokaże że jest odważna, ale i tak miała ochotę zwymiotować oraz się popłakać. Chciała do mamy, która ją przytuli pogłaszcze i powie że nic się nie stało. Ale mama była daleko, bardzo daleko, a ona na arenie była sama, odosobniona, a wszędzie nieżyczliwe spojrzenia osób które w myślach się śmiały, hahaha ale gruba świnia.

Kolejność: Megumi -> Yasuo.
Odległość: 12 metrów

Niebieska kropka - Yasuo
Różowa - Megumi
Przy Megumi skruszony pień o wysokości max pół metra


Drugi raz zwracam uwagi na dokładność opisów. "Kamieni naprzeciwko" to nie jest nic konkretnego. lewa, prawa, góra dół, cokolwiek to konkret. Prosiłem o dokładniejsze opisy ruchów w pierwszym poście i potem w kolejnym. Nie mam zamiaru się "domyślać". Z Twojego opisu też wynika, że klon idzie w prawo. Może iść gdziekolwiek w sumie...
Brak dokładnego opisu jest mylący dla MNIE i co najważniejsze DLA PRZECIWNIKA, który źle interpretuje post i źle reaguje. Nie wiem czy to był zabieg zamierzony, ale nie będę tego tolerować. Dałem do przeczytania to jeszcze jednej osobie i też nie wiedziała o co chodzi.

Mgumi planowała i planowała, i nic za bardzo mądrego wymyślić nie umiała. Co gorsza w momencie kiedy jedna z nich dobiegła do drugiej to nadeszło uderzenie od chłopaczka. Gość się nie obijał, niby walczy mieczem, a na prawdę to uderza z dystansu z taką siłą że masakruje niewinne pieńki drewna. Cudem obydwie dziewczyny dały radę zrobić unik i nie zostać zamordowane na miejscu. Ta technika była śmiertelna, mogła ją zranić i zabić. Co gorsza usłyszeli jakiś dźwięk, metalowe kraty? Dziewczyna prawie dostała napadu paniki, nie dosyć że ma dosyć silnego przeciwnika przeciwko sobie, otwierają się tajemne drzwi które wpuszczą na arenę pewnie jakieś dzikie zwierzęta, a tłum zaczął się drzeć wiwatując młodzieńczemu potworowi. To było straszne, dziewczyna nie miała pojęcia co robić. Przytłaczało ją to wszystko, miała ochotę ryczeć jak skatowane dziecko. Z paniką przyglądała się polu walki, i potężnej technice niszczącej osłony które wydawały się dosyć stabilne i bezpieczne. Zebrała w sobie całą siłę i wolę. Postara się zapomnieć o publice, niech wszyscy zobaczą że nie jest tylko zapłakaną słabą dziewuszką która miała taki kaprys żeby przyjść na turniej.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=_Y-12pdlVng[/youtube]

Malutka iskierka nadziei na lepsze jutro i na wygranie walki zapaliła się w jej sercu. Chłopak się cofnął, a to dawało jej pole do manewru. Dwie Megumi stały dosyć blisko siebie i jakieś na oko 12m od użytkownika potwornego miecza. Obie odskoczyły do tyłu. Ta która przybiegła tutaj chwil wcześniej, dla ułatwienia nazwijmy ją Megumi numer jeden, została w okolicy zniszczonego pieńka, dokładniej po jego prawym boku. Ta która cały czas tutaj stała czyli numer dwa, rozpoczęła bieg po łuku, częściowo po piasku, tak aby znaleźć się dokładnie na linii pomiędzy chłopakiem a kamieniem w prawym górnym rogu mapy. Podczas biegu nie zbliżała się do niego na więcej niż te około 10-15m i w takiej około odległości od niego stanęła. I wtedy pojawiła się Megumi numer 3, wybiegła zza kamienia którego lokacja to mniej więcej środek dolnej połowy areny. Wybiegła zza niego od lewej strony. Wszystkie dziewczyny zrobiły to płynnie, i zgrały się w czasie tak aby zamknąć przeciwnika w takim troszkę trójkącie, tak że każda miała do niego mniej więcej taką samą odległość plus minus te kilka metrów. Po utworzeniu tej formacji zaatakowały, równocześnie rozpoczęły swój bieg do środka trójkąta czyli do Yasuo, dobywając swoje miecze. Biegły w miarę równo tak że mniej więcej znajdą się przy nim w tym samym momencie patrząc po ich tempie poruszania się.