Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 43 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 43 wyniki

autor: Itoshii: 21 maja 2024, o 00:09; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Itoshii; Odpowiedzi: 7; Odsłony: 296

Re: Itoshii

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 20 maja 2024, o 18:16; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

I tak siedział już na ziemi, wciąż z przygniecioną stopą przez głaz, nie mógł jej wyrwać, na jego krzyki nie reagował Tsutomu, który chyba wyszedł zapalić. Skurwol no, nie mógł odpoczywać później? Będzie musiał pacnąć go w łeb za to, cholerne uzależnienia, nawet w takiej chwili musiał gdzieś kopcić. Nie mógł zająć się tym po wszystkim? On sobie by robił co chciał, Itoś by szukał pocieszenia u jakiejś urokliwej pielęgniarki, fizjoterapeutki, kogokolwiek. Ale na pewno urokliwej, tego by się niewątpliwie domagał. Kiedyś słyszał, że nic tak nie pomaga na wszelkie dolegliwości jak okład z młodych piersi. Och, skorzystałby, zdecydowanie by skorzystał. Właściwie, nigdy tego nie słyszał. Sam tak zawsze powtarzał, ale pomagało. Czy ból głowy, czy gorszy humor... czy lepszy humor, który zawsze mógł być jeszcze lepszy. Tak. Pomagało. No i przyszły jakieś podłe chujce, nie mogły dać mu się wyczilować w spokoju. Potem jakoś wyjść i żyć. Miał krzyknąć teraz, o Cię proszę kurwa bardzo.

-Kurwa, chciałem pielęgniarkę... - Wymamrotał z wyraźnym żalem w głosie, smuteczku w serduszku, pustce w duszyczce. Przynajmniej na jeden moment, momencik malusieniutki. Splunął ku gościowi, który tak nie miło się do niego wyrażał. -Niech stracę, zamknę oczy i... nadasz się. - I faktycznie zamknął oczy, biodra uniósł nieco ku górze, bardzo sugestywnie. -DMUCHNIJ MÓJ PUZON KURWO - No cóż, jak się nie ma co się lubi...

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 18 maja 2024, o 23:16; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Działy się różne rzeczy, o których niekoniecznie wiedział, bo drzemał wyjątkowo smacznie. Choć czy drzemką można nazwać bycie pozbawionym świadomości? No, statystycy i badacze stwierdziliby, że możliwość takowego ocenienia wynosi dwa w dziesięciopunktowej skali. Czyli słabo w tak zwany męski narząd rozrodczy. No, ale cóż. W końcu się przebudził, jeszcze nie poczuł bólu, nie poczuł niczego. Był kontuzjowany rzeczywistością, jak wtedy kiedy miało się spać przez pół godziny, a obudziło po minimum trzech. Starał się rozejrzeć dookoła, zobaczyć co się odwaliło w tej ruderze, którą postanowili zwalić niczym domek z kart, a na kartach to on akurat się znał. Głównie na pokerze i wszystkim innym co przynosiło zarobek, ale się znał. To najważniejsze. Najważniejsze też było to, że zobaczył swoją nogę.

-Ja pierdole, kurwa, o chuj, kurwa mać! - Wydarł się w niebogłosy. I dopiero po tym wszystkim przyszedł ból. -Jiroto, Ty pizdo! - Jeszcze wykrzyczał imię jednego z przeciwników, jedyne, które zresztą miał okazję poznać. Nawet nie zorientował się, że ów śmieć nie żyje, a ten większy gościu też gdzieś tam był nabity na rożen, jak jakiś drób. Tylko mniej apetycznie wyglądający. No i nie opiekany. Chciał jeszcze wyjąc swoją nogę, ale ni huhu, kamulec nie chciał ruszyć za nic w świecie.

-Tsu! Pomożesz?! Masz to czego pewnie zawsze chciałeś, prosić się muszę! Za chuja nogi wyjąć nie mogę! A to kurestwo napierdala, że hej! - Wołał swojego przyjaciela, nie widział go nigdzie dookoła, ale gdzieś musiał być. Kto jak kto, ale on na pewno by nie uciekł jak ostatni frajer. No. Może Tsutomu nie żył, ale za to Itoshii żył i tego nie wiedział. Więc oczywiście, że wołał pomoc od tego mruczka, a nie od malutkiego Kitsune Chan.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 16 maja 2024, o 14:58; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Ach! Pozbył się wszystkich pigułek, ale za to jak pięknie! Jak to mówią, piachem w oczy. W oczy Jiroto. Nie piachem tylko sproszkowaną pigułką. Ale liczy się, ważne, że bolało i kwiknął jak rżnięte prosie. W sensie, zabijane. Kiedy, w alternatywnej rzeczywistości, Itoshii krzyczał o tym, że "Jiroto od tyłu to jest jebany", to oczywiście nie mówił o tym dosłownie. Szanował się. Szanował piękno płci przeciwnej. A nie jakiegoś zamaskowanego lujca, któremu nawet w twarz by nie napluł, bo jeszcze by uznał to za rozkosz. Ha tfu. Przypominam, nie w twarz. I wszystko zaczęło się walić.

-Kurwa. -I jeb.

Spadł.

Leżał na ziemi, zanim stracił całkowicie przytomność, jeszcze coś kontaktował swoim wyjątkowo (nie)trzeźwym umysłem. Alkohol, który uderzył mu do głowy tłumił ból. Pewnie dlatego nie syknął z bólu, a tylko rzucił zgrabną ulicznicę pospolitą kiedy wszystko się sypało. Jak postać z bajek dla dzieci, która jeszcze chwilę stoi w powietrzu nim dojdzie do niej, że wbiegła w przepaść. Tak na ziemi, no cóż, jeszcze się obrócił, bardziej w pijackim odruchu przewrócenia na drugi, mniej uklepany boczek niżeli by faktycznie czegoś uniknąć... I oberwał. Nawet już nie rzucił żadnego onelubwięcejlinera. Ot. Odpłynął. Nawet jeżeli by chciał cokolwiek zrobić, to nie mógł, więc był nieprzytomny niczym bohaterscy przyszli strażnicy głów państw.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 7 maja 2024, o 18:05; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Och jak on pędził na złamanie karku. Karku przeciwnika oczywiście, nie był głupi. Wiedział, że jak zrobiłby to samemu sobie, to mógłby mieć lekki problem z poruszaniem, a wtedy jeszcze Tsutomu musiałby go nosić, a jeszcze nigdy się nie załatwił w takim stopniu, żeby faktycznie jego przyjaciel miał potrzebę targania go na swoich potężnych barach. I JEB~! Budynek postanowił przestać budynkować, musiał się rozwalać bardziej, cholera. Czyżby jego wybuchowa torba nie była wcale tak dobrym pomysłem, jakim pierwotnie się wydawała? Niemożliwe! Co za debile robią jakąś siedzibę w takim miejscu, co od byle wybuchu się zaczyna sypać. No, może dwóch, bo Kitsune-Chan też czymś rzucał, ale kogo by to obchodziło. Na chwilę się zachwiał, to też swojego popisowego ruchu z chodzeniem na rękach nie dał rady wykonać, a już sobie wyobrażał jak zabawnie wyglądałby Jiroktoś, kiedy juz miałby wbity nos w głębiny swojej pustej czachy.

Ale ogarnął się. Nie takie falowanie świata już czuł w swojej pięknej łepetynce, więc sypiąca się podłoga czy inne sufity nie były mu straszne. Przynajmniej nie słyszał rosnącej trawy, a od dawna stronił od alkoholu. Tsutomu zniknął, cholera. Nawet nie myślał, że mogłoby mu się stać coś złego, za dużo dup skopali, żeby mógł się tym przejąć. Żałował jedynie tego, że został sam na dwóch przeciwników. Nie dlatego, że się bał, skądże znowu. Żałował tego, że nawet odrobina chwały ze sklepania tych zakazanych mord nie spłynie na Tsu.

-Nie no, kurwa, tylko dwóch? - Narzekał na przewagę liczebną swojej osoby. Matematyka wskazywała mu jasno, Itoshii to więcej niż dwie pizdy. Przy gadaniu zacisnął pieść, zmiażdżył w niej pigułkę ostatnią pigułkę ze skrzepniętą krwią, którą trzymał, aby w jego dłoni znajdowała się teraz odrobinka proszku, w jaki chciał ją zamienić. Drugą dłonią sięgnął za swój pas, aby sięgnąć po bukłak z sake, z którego również pociągnął soczysty łyk, przy całej tej czynności jednocześnie sypiąc pigułkopiachem w twarz Jiroto, a bukłak z jeszcze jakąś zawartością cisnął w tego cholernego zwierzoludzia.

No i już było widać, że alkohol zaczął działać, zaczerwieniła się nieco jego mordka. Głowy to on silnej nigdy nie miał, niestety. Ale dalej skupiał się na swoim najbliższym celu, niestety. Po piciu robił się agresywny, a akurat on był pod ręką. I zaczął go okładać, wymachując otwartą dłonią, to lekko zgiętymi palcami, chwiejąc się na boki, a kiedy za bardzo przechylił się ku prawej stronie, to też ciosy poprawił zamaszystym kopnięciem prawej nogi w bok jego przeciwnika, aby samodzielnie lepiej móc utrzymywać pion.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 29 kwie 2024, o 17:45; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Jiroto? Ah! Już wie kto w tej chwili jest na szczycie jego białej listy! Białej, bo upragnionej. Ci z czarnej są zawsze gdzieś wykreślani. Prawda? Prawda?! No! Więc z białej, bo go chciał w tej chwili najbardziej obić i wymusić jego przeprosiny wobec własnej matki, że śmiał się urodzić i być złodupcem! Bo najważniejsze to w życiu mieć cele i mierzyć wysoko. No, celował definitywnie tego skurwola co go wcześniej jakimś cudem unieruchomił, a mierzył wysoko, bo definitywnie chciał zapoznać go ze swoimi ukochanymi przyjaciółkami, jak to zwykł mawiać o swoich rękach: "Lewą to mam silną, ale prawej to sam się boję." Tak naprawdę nigdy tak nie powiedział, ale jak temu Jirotamto obije tę paskudną buźkę, bo pewnie jest paskudna skoro ją chowa pod jakimiś maseczkami czy czymś, to nawet i da radę wyprzystojnieć przy okazji rozpowiadając legendy o jego ciosach! No. Musiałby je przeżyć, na co nasz przystojny bohater nie zamierzał dawać mu nadziei. Ha tfu, oddychać tym samym powietrzem co jacyś kryminaliści? Kto to widział.

Zaśmiał się pod nosem widząc jak te niedorajdy wpadają na siebie wzajemnie, no. Nic więcej niż to nie mógł zrobić, jeszcze by pacnął ich w ryje, tak po ojcowsku, aby się ogarnęli, bo to aż wstyd spuszczać im wpierdziel jak sami się potykają o własne nogi, ale cóż. Błądzić jest rzeczą ludzką, mylić kroki pewnie też.

-Co? - W sumie to z siebie tyle wykrztusił kiedy coś wspominali o urywaniu łba, a chwilę po tym sami sobie zrobili krzywdę. -Jeżeli tak na siebie lecicie, to może ja nie będę wam przeszkadzał... Ale tak swój sprzęt wsadzasz w kolegę... przy innych? Kurwa, gościu. - Jeszcze splunął czekając na kontynuację wydarzeń, bo przez kolejną chwilę nie mógł się ruszyć, nie widział co odwala Tsutomu bo całą swoją uwagę poświęcił na próby wyrwania się z niewidzialnego, przynajmniej dla niego, uścisku oraz na to by nie wyśmiać przeciwników za bardzo. I... Poczuł wolność! O cholera, drgnął mocniej niż wcześniej, oczywiście mówimy o całym ciele Itosława, a nie o jakimś poszczególnym elemencie, z którego dokonywał podśmiechujków chwilę wcześniej. No i w końcu, w końcu mógł zacząć działać.

Kiedy tylko poczuł swobodę, od razu sięgnął do po włócznię wystającą z cielska leżącego obok grubasa, chwycił za jej krawędź i wykonał obrót łamiąc ją kopnięciem wykorzystując tego cholernego ulańca jako przeciwwagę. Podczas obrotu wyrzuca również jedną z pigułek ze skrzepniętą krwią celując prosto w tego pierdzielca Jiroto, aby jakkolwiek odwrócić jego uwagę od całej reszty, domyślnie celując w jego oko, bo jak wiadomo, biednemu zawsze wiatr w plecy i chuj w oczy. Czy coś takiego, Itoshii nigdy nie był najlepszy w rebusy. Jednak, kończąc też obrót, wyrzuca odłamaną włócznię, również w kierunku Jiroto, ha tfu. On tego badyla używał tylko z sentymentu do czasów spędzonych w straży, gdzie jeszcze wierzył, że te władze Shigashi się do czegoś nadają. Gołe pięści natomiast, ah. Lepiej czuć zapadające się nosy, oraz delikatną skórę przed pocałunkiem. W sensie... ach nieważne.

I co? No i pchał się na chama do przodu, nie ma to tamto, totalnie nie obchodziła go grupa osób przed nim. Nie miał ma nich czasu, nawet odrobinki. Nie wiedział czy jego improwizowana broń miotana jakkolwiek zadziała, wiec liczyła się każda sekunda, bo te potrafił liczyć. Więc od razu rzucił się do przodu okładając przeciwników przed nim gradem ciosów, aby tylko otworzyć sobie drogę do cholernego Jiroto, jak tylko będzie drobna dziura, jakakolwiek między przeciwnikami, byle mógł się przecisnąć, rzuca się w przód niczym wspaniały tygrys. Wcale nie przyczajony. Na przyczajanie się trzeba mieć odrobinę rozsądku. Robi to nawet bez okładania nikogo po ryju jeżeli tylko jest miejsce aby polecieć wprzód. Nawet nie skupia się na jakimkolwiek dobrym lądowaniu, nie zamierzał tracić czasu. Ba! Staje na rękach popisując się wyjątkową akrobatyką i zamierza okładać tego cholernika kopnięciami spodziewając się, że aż tak specyficznego zagrania się on spodziewać nie będzie. Zamierzał skopać mu ryj, no co tu więcej mówić.

A Tsutomu? Tsutomu sobie poradzi. Musiał. A pomaganie mu byłoby całkowicie nieuczciwie w kontekście wcześniejszego zakładu, przecież jak mu pomoże, to zabierze mu potencjalny punkt! A tak nie można, tak mówił kodeks bus... no. Jakiś na pewno tak mówił.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 29 kwie 2024, o 17:25; Forum: Piszemy o wszystkim!; Temat: Oceń utwór poprzednika; Odpowiedzi: 449; Odsłony: 33534

Re: Oceń utwór poprzednika

Dyszeczkon.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 25 kwie 2024, o 15:43; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Odpowiedź na tego posta

Boooooom! Ach, jakże piękny to był wybuch. Co prawda widział tylko wielki rozbłysk, bo cielsko grubasa mu co nieco przesłoniło, a w zasadzie to widział niewiele też przez same efekty specjalnie do których niewątpliwie się przyczynił swoim przegenialnym wyszkoleniem pirotechnicznym. Ktoś mógłby pomyśleć, że w przeszłości był cyrkowcem, a nie dumnym strażnikiem miasta Shigashi, ha! Tylko cholera! Włócznia była w tak paskudnym stanie, nawet nie, że została zniszczona. Dobry kawał drewna, ale upierdzielony cały we krwi grubasa, jego dłonie też bo musiało to cholerstwo spływać po drzewcu. Przecież on tego gówna nie spierze za nic w świecie. Jeszcze będzie musiał chodzić upaskudzony, a nowe znajomości nawiązywać tekstami w stylu "To? Krew. Ale nie moja, gdybyś widziała ilu skurwieli chciało dotknąć mą buźkę i nie dali rady! A Ty dotkniesz tylko jeżeli powiesz słowo! Albo i bez słów!" Oczywiście, to powiedziałby tylko jakiejś kobiecie. Szanował się. Nie był łatwy. Może ktoś poleci na takiego amanta, nawet całego we krwi, podobno laski lecą na blizny, a to prawie jak blizna. No i ważne, ze bielizna cała.

A to jaki efekt wybuch miał na korytarzu i budynku? No cóż. Liczyła się wyłącznie efektowność, nie efektywność. Czemu miałby się przejmować tym, że banda kryminalistów straciła swoją siedzibę? Mogli nie schodzić na drogę przestępczości, wtedy by nie musiał rzucać torby rozpryskowej. Uf. Dobrze, że miał tego ulańca, inaczej jeszcze jakieś odłamki kunaiów czy shurikenów mogłyby poranić jego lico! No. Ale tak jak wcześniej, byłoby co opowiadać, podkolorować, podmitomanić.

-Ha! Wygrywam! Kitsune-Chan stawia jak nic! - Rzucił jeszcze, całkowicie nie będąc świadomym faktu tego, że maluszek, który wszedł z nimi do budynku postanowił sobie gdzieś tam przepaść. Nie oglądał się za siebie, nie czas na sentymenty czy cokolwiek. Wydawał się sprytny, wbrew pozorom, Itoshii aż tak go nie lekceważył. Aż tak. Dalej był kurduplem, więc no. Wychodziło samo przez się, nie było w tym żadnej jego złośliwości.

Chciał się już ruszyć, wyjąc dzidę z cielska leżącego na ziemi skurwola, a tu nic! Nie to, że sam kij nie wyłaził. On nie mógł drgnąć. Nie miał bladego pojęcia co się działo, widział tylko przed sobą jeszcze więcej debili, którzy tylko chcieli się napatoczyć pod jego ostrze, a nawet w tej chwili żadnego nie dzierżył! Bo mu nie pozwolili, chamy. Coś jego ciało drgnęło, albo mu się wydawało. nie wiedział, ale! Zobaczył charakterystycznego typa, który postanowił trzymać pieczęć. Jedyny co robił specjalne gesty, więc pewnie to on go jakoś unieruchomił. Jak? No nie miał pojęcia, ale...

-Ej, ej, ej! Miało być przyjacielskie oklepywanie mord! A nie jakieś takie rzeczy! Pogadajmy jak cywilizowany ludzie, nie słyszałeś, że zły dotyk boli całe życie? Jakieś sake, coś. Niedaleko jest niezły ryokan... - No i grał na czas. Nie mógł się ruszyć choć próbował z całych sił, ha tfu. Nie mógł nawet spojrzeć na swojego przyjaciela inaczej niż kątem oka, jeżeli tylko jego gałka ogarniała takie pole widzenia. No, albo on był w jego polu widzenia. Sam Itoshii definitywnie nie był niczemu winny. Liczył jednak, że ten bezczelny chamior go puści. Albo, że Tsutomu coś ogarnie. Rzadko kiedy polegał na jego byciu ochroniarzem, ale... no. Teraz by się to przydało jak nigdy!

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 21 kwie 2024, o 01:45; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

-Jiroto? Hej! A wiecie, że Oni to od tyłu Ino, a Jiroto od tyłu to jest jebany? - No cholera, za nic w świecie nie trafiały do nich jego słowa! Musiał trafić na takich idiotów! No musiał, nie potrafili docenić miłej pogawędki przy alkoholu, a on akurat chciał! Miałby dodatkowy pretekst by dać w ryj jednemu, czy drugiemu. Szczególnie temu gościowi, co trzymał pieczęć, bo najlogiczniejszym założeniem było to, że to on go trzymał, nie słyszał o obopólnej zgodzie? Pewnie nie, i cóż, że ze Szw... z Shigashi.

Jeszcze kątem oka, bo głowy obrócić nie mógł, obserwował co tam zamierza zrobić jego ochroniarz, nie oczekiwał po nim niczego więcej, niczego mniej niż faktu, że będzie kontynuował zabawę w ciachanie. Chociaż konkursu na największą ilość zatopionych ludków nie miał szans już wygrać i... nasz przystojniacha poczuł się wolny! Cholera! Od razu się uśmiechnął i nawet nie tracił czasu na jakiekolwiek elementy ekscytacji tylko dłonią, w której nic nie trzymał, chwycił za swoją włócznię u jej jednego krańca, tuż pod samym ostrzem i wykonał kopnięcie z pół obrotu aby odłamać połowę czy ile tej pięknej broni wystawało ze zwłok grubasa. W momencie wykonywania obrotu, wyrzucił z drugiej dłoni też jedną z pigułek ze skrzepniętą krwią! Gdzie? Celował w głowę gościa, który wcześniej trzymał pieczęć, żeby nie przyszło mu do głowy znowu go złapać w to gówno. Oczywiście, drugą pigułkę dalej trzyma między palcami.

I Tsutomu oberwał, zignorował to, a przynajmniej na tyle by się nie zatrzymywać. Nie takie rzeczy przeżył, choć to częściej Itoshii zgarniał po pysku. Od kobiet. Nie stricte będąc pobitym. Ale jednak. To też jego przyjaciel na pewno sam da radę się ogarnąć.

-Ji-ro-to-Chan! Nie chowaj się! - Wykrzyczał kiedy już trzymał swoją włócznię, a przynajmniej jej połowę jako pałkę z ostrzem na końcu, już wybrał swój cel, który najbardziej chciał skasować, nie miał bladego pojęcia jak działa jego technika i nie miał nawet najmniejszej ochoty się w to zagłębiać.

Ruszył! Dziewięciu przed nim? Powiedzieć, że miał ich w dupie to byłoby niedopowiedzenie. Albo nadużycie, zależnie od oczekiwań. Ot, faktycznie wydawał się chcieć ich zaatakować. Ale jedyne na czym mu zależy to jak najszybsze przepchanie się do jego skurwola od złego dotyku na odległość. Uderza z obrotem, dłonią trzymającą część włóczni tak by przy obrocie kogoś przypadkiem dziabnąć, a gościa, lub gości, na wprost zasypuje ciosami.

Jeżeli się uda przebić tak aby mieć prostą drogę do Jiroto i rzuca się w przód, niczym tygrys uprzednio wypuszczając włócznię, element zaskoczenia przede wszystkim! Chodząc na rękach zaczyna kopać gościa przed cieniostworem!

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 8 kwie 2024, o 20:52; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

No i się udało! Osłonił się potężnym cielskiem! Z minusów, włócznia była jeszcze głębiej w jego ciele, przebitym na wylot, cała pokryta w krwi Pana Ściany, która jeszcze nieszczęśliwie spływała na jego ręce. Przeklął pod nosem, domyślając się jak długo będzie musiał szorować swoje łapska czy wszystko inne, zanim zmyje z siebie to paskudztwo. Przynajmniej pokaz (nie)sztucznych ogni wyszedł jak należy! A nawet odrobinę lepiej! Załatwił wszystkich, których chciał. Nawet bez większego wysiłku! Tak perfekcyjnie załatwił sprawę, że aż był z siebie dumny i zacisnął jedną z pięści w geście triumfu! Co prawda przy okazji zniszczył więcej tego korytarza, budynku, wszystkiego, niż chciał. Ale czymże to było, jeżeli nie konsekwencją jego działań? Czy żałował? Skądże. Nawet nie zdawał sobie sprawy z tego, że maluszek gdzieś zniknął! Był zbyt przejęty podziwianiem tego dzieła i zwalaniem cielska z siebie.

-Chyba Kitsune-Chan nam stawia! - Odniósł się jeszcze energicznie do swojego zakładu, ot. Humor się go definitywnie trzymał, bo czemuż miałoby być inaczej, skoro definitywnie prowadził w ich małym konkursie na najbardziej efektywnego pogromcę kryminalistów? No i efektownego, to przede wszystkim, bo bez wątpienia zasługiwał na dodatkowe punkty za styl. Chociaż pozbawił się całego swojego sprzętu.

No i wtedy poczuł, że coś jest nie tak. Próbował się ruszać, wyciągnąć do końca swoją włócznie z grubasa, a tu ni cholera! Nie mógł nawet po nią sięgnąć bo stanął jak wryty, co najwyżej delikatnie się trzęsąc, o ile nie było to efektem jego wyobraźni. Patrzył się w kierunku zamaskowanego gościa i jego ekipy, kątem oka starał się zerknąć na Tsutomu i uśmiechnąć zawadiacko, aby następnie, z tym samym grymasem patrzyć ku przeciwnikom.

-Hej, hej, hej! Ty tam! Możesz nie robić swoich sztuczek? Pogadamy, napijemy się, wszystko sobie wyjaśnimy! - On zdecydowanie wiedział, że raczej nie ma co myśleć o faktycznym napiciu się z nimi. Albo przyjacielskiemu pogadaniu. Zwłaszcza po tym jak świetnie się bawił chwilę temu. Ale grał na czas, licząc, że Lisek albo Tsutomu coś ogarną.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 5 kwie 2024, o 18:15; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Uśmiech nawet nie wynikał z faktu dobrej zabawy, bo ta była wyłącznie przecięta. Klepał ryje zbyt łatwo, żeby czerpać z tego faktyczną radość. To co sprawiało, że się tak cieszył, było to, że nie wychodziło to tak jak chciał. Dawał fory przeciwnikom używając swojej włóczni częściej skupiając się na prostych pchnięciach niż faktycznych, bardziej angażujących atakach, uderzeniach drzewcem czy czymkolwiek zabawnym. Więc sam musiał dać im pewien hadndicap, aby mieć z tego jakąkolwiek przyjemność.

-Kto zdejmie ich najmniej ten stawia obiad! Śpiesz się Kitsune-Chan! - Wykrzyczał w czasie walki kładąc na ziemi kolejnego przeciwnika, kiedy jeszcze maluch był gdzieś z tyłu i robił za ich radar. Z czego robił sobie wystarczająco wiele, żeby mieć nadzieję, że za kilka chwil powinno tutaj być dużo ciekawiej! Żałował jedynie tego, że świeżaczek się nie odzywał. "Wypełnianie" jego instrukcji bardzo mu odpowiadało.

No i masz Ci los, jakiś przeciwnik nie chciał paść, śląc pocałunki ku jego umorusanych krwią i błotem butów. Czubek jego dzidy, może nawet trochę drzewca, utknęło w sadle rywala. Gruby bandyta, kto to widział, jak to nawet nie da rady uciekać przed najleniwszym członkiem straży. Przynajmniej tak pamiętał z czasów, jak jeszcze był praworządnie dobrym obywatelem. Nie, cóż. Sobą. Nawet nie zamierzał się z nim siłować, próbując jakkolwiek wyciągnąć broń z jego fałd. Włócznia była dla niego tylko drobną zabawką, pamiątką po szkoleniach w straży. Jak widać, nie najlepszych szkoleniach skoro wyszło jak wyszło. Zamiast włócznię wyciągnąć, zostaje z grubciem. Przykuca trzymając włócznie jedną ręką, wykorzystując ją za podpórkę, wspierając swoim ramieniem, aby cielsko wisiało na włóczni nabijając się na nią jeszcze bardziej zamiast go przycisnąć.

Dokładnie w tym samym momencie, druga ręka powędrowała do torby i zerwał ją ze swojego pasa, tym samym aktywując notkę wybuchową ukrytą w torbie. Chwyta dwie znajdujące się w niej pigułki między palce i wyrzucając torbę z notką w środku i innymi fantami. Gdzie wyrzuca? Oczywiście, że w kierunku idących przeciwników, aby widząc lecącą torbę nie mogli spodziewać się niespodzianki posłanej przez naszego przystojaniaka. I detonuje swoją mała piniatę wraz z obecnymi wewnątrz kunaiami, nawet nie przejmując się jak te małe stalowe gówna polecą, albo czy to wytrzymają. Efektowność ponad efektywność! A sam przy okazji wykorzystuje cielsko przeciwnika jako osłonę przed potencjalnymi odłamkami.

-Nawet bawić się nie umiecie! Booom kurw... Oh! Przepraszam Kitsune-Chan! - Wykrzyknął w momencie kiedy detonował swój prezent.

A Tsutomu? To nie będzie uczciwe, jeżeli będzie kradł jego punkty. To nawet nie myślał o tym by mu pomóc.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 20 mar 2024, o 15:41; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

-Kurwa, zdechł - Wymamrotał zawiedziony tym jak szybko zmarł gościu zaatakowany przez malucha i dodatkowo pognębiony przez samego Itosia jeszcze dając leżącemu trupowi pstryczka w nos, by dodatkowo pokazać swoje niezadowolenie z tego jak łatwo z nim poszło. Zniechęciło go to do jakichkolwiek zabaw w słuchanie się młodzieńca, który jakoś dziwacznie atakował tego gościa wymierzając w niego dużą ilośc ciosów, które zdawały się nie być tak potężne, jak nie raz oberwał. No, dziwnie dotykał go swoimi rękoma przy atakach, ale widocznie, jakaś siła za tym musiała iść, skoro, nawet taki amator jak ten, już niezbyt żywy, gościu tak zareagował na te ciosy.

Wysłuchiwał kolejnych słów czy planów Meguru patrząc na niego i uśmiechając się szeroko, jedną dłonią gładził swoją brodę jakby się zastanawiając nad sensownością jego planu. Nawet brzmiał nieźle! Możliwe, że gdyby ten pierwszy typ, który do nich wyszedł nie był aż tak... beznadziejnie słaby, to nawet by się go posłuchał! Ale on już miał swój własny plan w głowie, plan, który zdecydowanie stał w opozycji do tego, czego chciał ten młodzieniec! Niestety, kolejne próby ukrywania się były dla niego zbyt nudne. Zwłaszcza mając perspektywę tego, że aż tak słabi są to przeciwnicy, każdego mierząc miarą tego truposza.

-Ja schowam ciało, proszę się tym nie martwić, Kitsune-Chan. - Teatralnie ukłonił się do chłopaczka, jednocześnie schylając się do podniesienia ciała tego gościa, które podniósł z całą pobożnością, jako w sobie miał - czyli traktując go jak worek ryżu czy innego zboża. Już nawet nie mówił nic do Tsutomu, przewidywał, że ma podobne nastawienie do kolejnego planu chłopaczka.

I po chwili rzucił trupem w dół! Chcąc trafić w niczego niespodziewający się duet zmierzający ku górze! Przybrał zaskoczony wyraz twarzy.

-O cholera, obślizgły był, wyleciał mi. Przepraszam! - Dodał jeszcze w momencie wyrzucania zwłok i ściągając włócznię z pleców biegł w dół chcąc przywitać uprzejmie dwójkę gospodarzy tego miejsca! A przynajmniej dwóch z... kilkudziesięciu gospodarzy? No. W każdym razie gospodarzy! I jednego z nich chce zaatakować pięknym kopnięciem z wyskoku licząc, że szok spowodowany lecącym w nich ciałem da mu element zaskoczenia. Atakuje gościa bardziej z prawej.

Wymierzając kopnięcie włócznie trzyma w taki sposób aby drzewiec znajdował się w wzdłuż jego nogi, a samo ostrze było jeszcze bardziej wysunięte niż jego noga, aby w pierwszej kolejności przeciwnik został trafiony ostrzem, a następnie kopnięty i zrzucony ze szpikulca, aby nie trzeba było samodzielnie wyciągać broni, jeżeli faktycznie weszłaby w cel.

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 18 mar 2024, o 08:09; Forum: Bank; Temat: Itoshii; Odpowiedzi: 5; Odsłony: 278

Re: Itoshii

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 18 mar 2024, o 08:07; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Itoshii; Odpowiedzi: 7; Odsłony: 296

Re: Itoshii

Przejdź do posta

autor: Itoshii: 16 mar 2024, o 23:08; Forum: Tereny mieszkalne; Temat: Stare domostwo; Odpowiedzi: 63; Odsłony: 4837

Re: Stare domostwo

Uch. Po reakcji zamaskowanego chłoptasia, jeżeli miał jakiekolwiek wątpliwości co do jego wieku, teraz one wszystkie zniknęły. Ha! Nie chciał się przyznawać do bycia maluchem! A nawet Itoshii nie zamierzał nim pomiatać, gdyby się przyznał. gdyby chciał to robić, już dawno by zaczął! No a przecież, nie miał żadnych kłopotów z dawaniem mu możliwości kierowania chociaż w minimalnym stopniu ich działaniami.

No i w środku... Trochę się zawiódł. Liczył, że to miejsce to będzie jakakolwiek przykrywka dla działań tej grupy! No i cholera, to byłaby idealna przykrywka dla jakiegoś domu dziecka, bo nikt w takim miejscu, nie oczekiwałby niczego dobrego. Natomiast, jakby oceniać po tych maskach i wazach. Jakaś chora sekta jak nic! Nawet lekko się tym zaskoczył, bo w Shigashi spodziewałby się czegokolwiek, ale nie jakiejkolwiek organizacji religijnej. Religia oznaczałaby jakieś zasady. Shigashi nie sprzyjało zasadą, choć Mafie mogłyby się z tym nie zgodzić.

-Ile? - Zapytał, kiedy młodzieniec wspomniał o tym, że na dole jest z kilkadziesiąt osób. Aż zaczął na palcach liczyć ile to kilkadziesiąt! Chociaż to robił w formie żartu, bo młody wydawał mu się nieco spięty. Nie był głupi, wiedział, że kilkadziesiąt to za dużo by policzyć na palcach! Zwłaszcza, jak nie wiedział ile dokładniej oznacza to "kilkadziesiąt", a kiedy usłyszał piękne "przejście jest tam"... już miał tam iść! Nawet zrobił niepełny krok ku temu! Ale niestety, a raczej na szczęście, nie przerwał swojej wypowiedzi i ostrzegł ich o jakimś nadciągającym jegomościu, więc sięgał po włócznię, co by dźgnąć gościa.

Ale też młodziak postanowił dać im swój plan. Zakładał brak zabijania. No cóż, jednak nie zdjął włóczni, a jedynie wzruszył ramionami z zawodem, bardziej dla Tsutomu niżeli ich zwiadowcy, chciał po cichu dać do zrozumienia, że chciał się do tego planu dostosować. Zachowanie tego wychodzącego gościa przy życiu miało sens, można było go o coś wypytać, torturować, inne niekoniecznie przychylne rzeczy. Albo zabić jak się okaże być bezużyteczną kupą gówna. Same pozytyw.

-Tak, tak. Obiecuję, że nie będę się dobrze bawić. - Jeszcze tylko przytaknął młodziakowi, aby wiedział, że faktycznie odpuści sobie samowolkę na ten krótki moment. -Chcę zobaczyć co potrafi. - Rzucił jeszcze do swojego przyjaciela, aby dodatkowo widział, że jest jakikolwiek powód robienia tego co młody chce. Sam postanowił się schować bardziej z tyłu, jednocześnie ściągnął swój płaszcz, który chciał zacisnąć na głowie tego gościa, miejmy nadzieję, jedynego przeciwnika w tej chwili. Jednocześnie kneblując mu w ten sposób gębe, co by nie darł się za bardzo. I następnie chciał faktycznie go zabrać, tak jak mówił maluch.

Przejdź do posta

Znaleziono 43 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane