Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 328 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 328 wyników

Strona 1 z 22
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
22
Następna

autor: Zakata: wczoraj, o 16:25; Forum: Kyuzo; Temat: Saigo no Hikari; Odpowiedzi: 8; Odsłony: 243

Re: Saigo no Hikari

Spałem w najlepsze kiedy to głośny dźwięk wydany przez dowódcę. Otworzyłem oczy i patrzyłem tylko co się dzieje, wszyscy się szybko zerwali, mi nie pozostało nic innego jak za wszystkimi tymi shinobi również się zebrać, robiłem dokładnie to co oni. Ścielenie łóżka nigdy nie było czynnością w której byłem najlepszy, ale uznałem, że w tym momencie muszę zostać kopiującym-ninją. Jako tako pościeliłem łóżko, w tym samym momencie inni zaczęli się przebierać w strój jakim noszą wszyscy zesłani do teog miejsca. Również gdzieś go tutaj miałem przygotowanego, chwilę szukałem bo stwierdziłem, że z rana to ogarnę - nie ogarnąłem. Tak też jakoś ubrany w ten strój, który zakładało się gorzej niż moje kimona wybiegłem za całą zgrają.

Stali na miejscu w dwuszeregu, szybko znalazłem delikwenta, który również nie miał drugiego i za nim stanąłem, przeczekałem odliczanie, ponieważ pozycja z tyłu pozwala nie popsuć liczenia do dwóch. Ciekawe też było, że nikt się w tym nie pomylił, a więc tak wygląda musztra w takich miejscach.

Otrzymaliśmy pochwałę za nasze dobre stawienie się na porannej zbiórce, to było sympatyczne uczucie, szczególnie, że działałem na czuja. Wprowadzenie w takich miejscach zakładałem, że nigdy nie jest dobre, a taryfa ulgowa kończy się po pierwszej zbiórce tak też musiałem uważać na każdy mój następny ruch. Zostaliśmy od razu przeniesieni do sali odpraw gdzie został przedstawiony szczegółowy raport.

Następnie nastał czas na trening, trzydzieści kilometrów biegiem, tysiąc pompek, tysiąc brzuszków i tysiąc przysiadów. Myślałem, że to będą żarty nie były. Cały trening ledwo udało mi się ukończyć, trochę musiałem jak nikt nie patrzył oszukać, bo bym nie dał rady tak zrobić za pierwszym razem. W mojej głowie przechodziły myśli - Kurwa ile tego, ile nam jeszcze zostało... o japierdole. Jak to dopiero 175 brzuszków... - Podobne teksty szalały mi po głowie, jak modliłem się o to by nie odpłynąć bo będzie wstyd.

Po tym wszystkim był czas wolny, jedyne co dałem radę zrobić to zjeść prowizoryczne proste, lekkie śniadanie i zasnąć na moim posłaniu. Tak jak dochodziłem do łoża tak już tylko pamiętam dzwięk jak się wszyscy zbierali to też szybko się podniosłem i poprawiłem posłanie. A następnie wybiegłem na plac treningowy. Tam poznałem Tanakę Kakueia, który uczył nas strzelania z łuku, jako sygnalizacji. Tak jak zawsze wystrzegałem się technik dystansowych, łuków bo myślałem, że to dla mięczaków to naciągnięcie strzały i wystrzelenie jej z łuku by się jeszcze podpaliła o chropowaty materiał dało mi taką satysfakcję, że się w tym lekko zauroczyłem. - Taki piękny ogień, taki piękny lot.... Coś cudownego. - Postanowiłem, że kiedyś sam się będę musiał tego nauczyć. Nie wszystkie strzały jakie wykonałem na tym treningu mi się udały, niektóre przeleciały pół metra, inne poleciały w tył, jeszcze inne zrobiły dwa piruety i skończyły za mną. Jednak niektóre naprawdę zacnie potrafiły polecieć w górę robiąc niesamowite wrażenie.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 15 sie 2025, o 17:04; Forum: Dzienniki graczy; Temat: Notatki Zakaty; Odpowiedzi: 0; Odsłony: 52

Notatki Zakaty

Przejdź do posta

autor: Zakata: 15 sie 2025, o 16:44; Forum: Kyuzo; Temat: Saigo no Hikari; Odpowiedzi: 8; Odsłony: 243

Re: Saigo no Hikari

Po słowach dowódcy tylko mu przytaknąłem, że wszystko rozumiem i nie chciałem mu już zawracać głowy. Powiedział, że musi napisać do Raikuro to nie ma się tutaj wokół niego kręcić by o czymś wspomniał jeszcze ze mną związanym co nie było konieczne.

Tak też robiąc obchód przyszedł mój czas by się udać na trening tak jak miałem. Trening jak trening, przechodziłem cięższe, lżejsze ale nie było to jakieś tragiczne. Mimo, że wolałem działać w praktyce a nie trenować podstawy to życie shinobi jest takie, że treningu się nie uniknie. Po nim korzystając z chwili dla siebie kontynuowałem obchód poznając ludzi z którymi będę miał do czynienia przez dłuższy czas.

W drodze na kolację minął mnie woźnica, który dziękował mi za wszystko. - Tak między nami, gdybym się gniewał za tego Anigoroshi, to byś nie przeżył tej wyprawy i to mówię, że nie ja bym Cię zabił tylko rzezimieszki, którzy na nas napadli jak sobie grzecznie spałeś, także nie ma problemu. - Puściłem mu oczko.

- O kurczę! Ale super. Momencik, niech pan poczeka sekundę tylko znajdę moje Ryo by panu za to zapłacić, jak to w końcu miało być na sprzedaż. - Po chwili szukania i grzebania w mojej torbie w końcu udało się znaleźć należytą sumę. - Od razu je założę na nogi przydadzą się! - Tak też po tych słowach uczyniłem. - Jeszcze raz dziękuję za te ciężarki i o Anigoroshi nie było najmniejszego tematu! A teraz Pana przeproszę i pójdę na kolację, ze względu, że jestem głodny jak diabli. - Po tych słowach udałem się jak najszybciej na stołówkę.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 15 sie 2025, o 16:33; Forum: Bank; Temat: Zakata Hyūga ($); Odpowiedzi: 19; Odsłony: 1541

Re: Zakata Hyūga ($)

Przejdź do posta

autor: Zakata: 15 sie 2025, o 11:29; Forum: Kyuzo; Temat: Saigo no Hikari; Odpowiedzi: 8; Odsłony: 243

Re: Saigo no Hikari

Zostałem zaprowadzony przez mężczyznę do kwatery, usiadłem na wskazanym miejscu i czekałem chwilę aż wróci z moim nowym odzieniem. Dostałem szybkie wprowadzenie do tego co się dzieje i co będę tu robił. Wszystkie polecenia, instrukcje, nakazy i zakazy przekazane przez nowego dowódcę Ichibeia zostały przeze mnie zrozumiane, nie miałem żadnych do tego uwag. - Wszystko zrozumiane, dowódco. - Odpowiedziałem mu, chcąc pokazać, że od początku mam zamiar nie robić tym razem żadnych problemów.

Następnie poszedłem za do za nim do miejsca w którym będę nocował, przez te ciężkie dni spędzone na przydziale w tym miejscu. Ilość łóżek od razu wskazał, że tutaj jest wielu podobnych do mnie, byłem ciekawy za co oni zostali tu zesłani jednak wolałem na razie go o to nie dopytywać.

Przetestowałem łóżko w jakim jest komforcie kładąc na nie dłoń czy jest bardziej miękkie czy twarde. - Mam pytanie, czy w tym miejscu są przewidziane apele z rana albo na wieczór planowo? Oraz do samego patrolu, rozumiem, że na patrol to mam się stawić na dziedzińcu? - Dalej nie byłem pewny jak to wszystko ma wyglądać, sytuacja była dla mnie zupełnie nowa.

Następnie za poleceniem nowego przełożonego poszedłem zostawić wszystkie moje rzeczy w jego gabinecie. A dalej pójść się rozejrzeć po nowym "domu".

Przejdź do posta

autor: Zakata: 14 sie 2025, o 14:50; Forum: Kyuzo; Temat: Saigo no Hikari; Odpowiedzi: 8; Odsłony: 243

Re: Saigo no Hikari

Bez większych kombinacji wyruszyłem do miejsca docelowego. Na drodze nie działo się, ale tak zupełnie nic. Miałem chwilę czasu dla siebie by się zastanowić nad swoimi poczynaniami. Nawet po takiej przerwie od misji to na pierwszej już musiałem zrobić coś co mnie dotknęło emocjonalnie.

Jechaliśmy i jechaliśmy aż w końcu dojechaliśmy do Saigo no Hikari. - Dzień dobry, Tak zgadza się Zakata Hyuga. A woźnica... no ten no... z tyłu jest. - Nie chciałem się zbytnio jeszcze wstawiać za nim. Gościu na samym początku naszej współpracy już mnie sprowokował, to nie miałem zamiaru go bronić. - Może nie ma co wysyłać kwita do Raikuro, ale z kilka kilometrów to bym dołożył. - Puściłem oczko do mężczyzny, znowu by doszło do Raikuro, że jestem w coś zamieszany dziwnego. Nie byłoby to najlepsze rozwiązanie jakie podbudowałoby moją pozycję. Kolejny list jaki by otrzymał, że coś jest nie tak i przy tym wymienione moje imię, nawet jeżeli nie byłoby negatywnie zaznaczone. Dalej to by było coś czego zdecydowanie wolałbym uniknąć. Przecież w końcu mógłby mnie zesłać na pustynię, a chyba nie nic gorszego niż pustynia. Piasek w sandałach, ciepłe napoje, spoceni ludzie... okropieństwo.

Po zapodanej zjebie dla woźnicy, poprosił mnie ze sobą mężczyzna. Nie czekałem tylko od razu za nim ruszyłem. - Tak jestem, słucham. - Podbiegłem do niego delikatnie, pokazując, że jestem gotów na wszystko oraz, że jestem wzorcowym shinobi... przynajmniej chciałem takie wrażenie zostawić.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 14 sie 2025, o 08:26; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Zamyślony o tym co się wydarzyło przy walce, zapomniałem i nie zauważyłem kłody, która sprowokowała całą sytuację. Spowodowało to, że najechałem na nią, wóz się przechylił. Koło było całkowicie zniszczone, wóz zakopany i przechylony. Sytuacja nie do pozazdroszczenia, oby tylko pijak się nie zorientował bo będzie darł jałopę że mu wóz zniszczyłem.

- Kurwa, tylko tego mi brakowało w tym wszystkim. - Pomyślałem zdenerwowany, lekko rozbity po Sakurze. Ale cóż to nie był czas na myślenie tylko na działanie. Trzeba było obmyślić sprytny plan.

Po pierwsze trzeba było unieruchomić wóz, czyli przywiązać konie do czegoś. Jako, że to był las to do pobliskiego drzewa. Z jednej strony wóz był unieruchomiony, ale ja te zwierzęta będą się miotać to nie ułatwią sytuacji. Drugim elementem planu było usunięcie kłody, coś tam siły miałem to nie powinno być aż takiego problemu, trochę poturlać, trochę przepchnąć, trochę potraktować shoteiem, Trzecim elementem w planie było wypchnięcie naszego środka transportu z rowu. W tym momencie doszedłem do wniosku, że przywiązane konie nie pomogą, tak też kręcąc głową poszedłem je odwiązać. Gorzej będzie jak zaraz beze mnie ruszą, no może jak będą powoli jechały to je dogonię, jak karawanę będzie im ciężej ciągnąć. Tak też z siłą spróbowałem lekko wypchnąć powóz, jakby to nie dało rady, to lekko lejcami macham by konie też ruszyły. I tak w kółko, trochę one, trochę ja aż się wykopie. Na koniec została wymiana koła. Tylko potrzeba było, jakiś prowizoryczny podnośnik zrobić, to też wymierzyłem na oko od mojego ciała ile potrzeba drewna, podszedłem do kłody, zaznaczyłem kunaiem ile potrzeba z górka, by lekko unosił się wóz. Z zaznaczonym miejscem cięcia zacząłem ciąć drewno by pomocy techniki Ririsu. Jak już się uda pociąć drewno, to ustawiam przed powozem, z tej strony co jest koło. Trzymając z boku naszej bryczki chce by konie lekko najebały na nową kłodę, starając się jakkolwiek ją wepchnąć pod pojazd by był lekko uniesiony. Jak sie nie uda to próbuję do skutku. Na koniec została wymiana koła to co będzie na środku koła próbuję odkręcić w jedną stronę a jak się nie uda to w drugą jednocześnie trzymając koło drugą ręką by się całość nie kręciła. Jak się uda to odwrotny proces idę na pakę po zapasowe koło i próbuję w ten sam sposób przykręcić a stare wyrzucam w las.

Jak się cały proces wymiany koła uda to wracam na gablotę i jedziemy dalej.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 13 sie 2025, o 13:36; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Słowa kobiety, kiedy byłem w morderczym szale, zaczęły do mnie docierać. Miałem z tyłu głowy, że robię źlę. Tylko nie byłem w stanie jej zaufać, po prostu nie byłem. Kobieta, która chciała mojej śmierci, chciała zabić też pijaka. Jak powiedziałem A, to zrobiłem też B. Nie chciałem jej zabijać na początku gdyby się posłuchała. Niestety ten świat mnie już dosadnie nauczył, że to jest brutalne miejsce. Zabijaj albo bądź zabity. To było jedyne co widziałem wokół, moje decyzje ściągnęły zgubę na tyle osób, że kobiety nie było mi ani trochę szkoda.

Tak też usiadłem, na moim stanowisku kierowcy karocy. Moje dojutsu zostało wyłączone, trzeba było wyruszać dalej. Jadąc tak dalej w mojej głowie zostały słowa kobiety.
Przepraszam... Mój mały synek... Głodny...
Schowałem głowę w dłonie i zaczęły mi lecieć łzy. - Czemu, czemu taki jestem, Czemu!.. Czemu!.. Czemu! - Wykrzyczałem na cały głos. - Nic nie winne dziecko, biedna wioska, czemu, po co, na co, dlaczego to robię?! - Przeniosłem rozważania z ust do głowy. - Nie, nie mogę tego tak zostawić... ale też nie mogę jej w żadne słowa zaufać... Arghhh, kurwa czemu to jest takie trudne. Dlaczego to jest takie bolesne. To była zła osoba, ale działała dla dziecka... Kurwaaa... - Nawet podczas takiej podróży zaczęły się rozterki w mojej głowie. Nie miałem czasu odpocząć od tych wszystkich wydarzeń, zapłakany podniosłem głowę do góry. Wziąłem trzy duże wdechy i wydechy. Wytarłem oczy w moje kimono.

Obróciłem się patrząc na gościa co zaliczył zgona. - Czy jego życie jest mniej warte z mojej perspektywy. To jest stary zachlany mężczyzna, co pewnie by jechał tutaj sam i zostałby zabity. Transport by nie dotarł na miejsce, mogłoby to przynieść większe konsekwencje. Kurwa, czemu tyle rozmyślam nad rzezimieszkami. Może nie jestem aż takim potworem, jeszcze... jeszcze w środku. Sumienie tak mnie teraz zżera. - Sytuacja była o tyle wygodniejsza, że po tej akcji byłem w stanie się sam pozbierać w sobie niż po poprzedniej misji.

Tak też kontynuowałem podróż w kierunku mojej destynacji docelowej.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 13 sie 2025, o 08:59; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Dorwałem pierwszego przeciwnika, na którym byłem wstanie dać upust swoim emocjom. Szybki atak, szybkie wykończenie, tego mi brakowało, bez zbędnych świadków, bez zbędnych domyślań kogo wyeliminowałem. Stanąłem ubrudzony, po środku niczego. Z jednej strony uciekająca banda, z drugiej strony ona - Sakura. Tak jak chciałem się pozbyć w fascynujący sposób wszystkich, nie mogłem aż tak za nimi latać w nieskończoność. Do rzezimieszków nie żywiłem, żadnej urazy to tym losowaniu padło na koleżankę artystkę.

Wziąłem tasak, który upuścił mężczyzna, myślę, że jemu to już obojętne czy go wezmę czy nie. A następnie ruszyłem w stronę Sakury. Dobiegając do jej marnej istoty, znowu na nią spojrzałem. Odgrodziłem jej możliwą drogę ucieczki. - Widzisz kochana, a prosiłem... Mogłaś grzecznie poczekać na wozie to byś została zakładniczką która by przeżyła. Teraz, no cóż... Wiesz ile ten siniak zadał mi bólu, nie tyle bólu fizycznego co emocjonalnego... Zaufałem Ci, starałem się, zadbałem byś miała wygodne siedzenie w powozie, starałem się wymyślać jakieś głupie pomysły by było weselej... A ty... A ty wbiłaś mi nóż w plecy. Gdybyś nie zgrywała dobrej osoby, nie widziałbym sensu w tym co się zaraz stanie. Gdybyś wybrała jednak drogę artystki a nie pierdolonej szmaty... No cóż... Widzisz kochana w tym świecie, można ufać innym tylko jeżeli możesz sobie pozwolić na to, że przeżyjesz wbity nóż w plecy... Popełniłaś ten błąd... Ale by dodać Ci trochę otuchy, masz tu tasak... Możesz go wykorzystać na mnie, na siebie... droga wolna, ja ci tylko pokazałem drzwi a już sama wybierzesz ścieżkę. Dodatkowo, tak między nami Juuken to wyjątkowo bolesny styl walki, krwi mało a bólu masa... - Pastwiłem się nad dziewczyną, wyniszony od środka mogłem wyrzucić z siebie wszystko co we mnie leżało. Nienawiść, niechęć, załamanie, odrzucienie, zdrada. Można to było wymieniać godzinami.

Poczekałem na ruch dziewczyny, po czym przeszedłem do ataku za pomocą Juuken wyłączając jej ręce i nogi z użytkowania. - Jak się czujesz? Boli?... Bezradna? Szkoda mi tu czas marnować... Chociaż, może miałbym dla Ciebie lepsze rozwiązanie, które by przyniosło mi więcej korzyści i radości... Nie no żartuję, spokojnie taki nie jestem... To co bo już zaczyna być to nudne, a szkoda byś kogoś jeszcze z kolegami mogła kiedyś zabić. - Tak też już znudzony, znęcaniem się psychicznym nad dziewczyną co mnie chciała wykorzystać wyprowadziłem ciosy które pozbawiły ją funkcji życiowych.

Następnie po wszystkim wróciłem do powozu, gdzie oceniłem czy pijaczyna jeszcze spał czy to może widział, bo jakby widział to trzeba było go naprostować. A następnie złapałem za lejcę i ruszyłem dalej w stronę Odnóg.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 12 sie 2025, o 18:19; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Rozglądając się w trybie teleskopowym nagle dostrzegłem w lesie grupę rzezimieszków do których chciałem doskoczyć zanim oni to zrobią. Zeskoczyłem z wozu, chcąc ochronić dziewczynę a ta wbiła mi instrument w głowę.

Lekko skuliłem głowę od tego uderzenia, po czym spojrzałem na dziewczynę. - Wiesz czemu na mnie w klanie mówią, bratobójca?... Poczekasz tu grzecznie bez skinięcia palcem, w tej pozycji co teraz jesteś. Jeżeli się ruszysz to zamorduję cię w męczarniach, a jak zostaniesz tak jak jesteś to się zastanowię co z tobą zrobić. - Ton był zimny i spokojny, chciałem jej pokazać autorytet i siłę. Następnie odwróciłem się w kierunku przeciwnika co leciał z siekierą. - Wybraliście złą karawanę. Dawno nikogo nie zamordowałem... HA HA HA. - Spojrzałem byakkuganem na mój układ chakry czy nie jest zachwiany, jeżeli by był to używam Kai.

Dalej już nie zależnie od wszystkiego wyjmuję kunaia i lecę ile sił w przeciwnika z siekierą. Nie kombinując w tańcu jako ten który pierwszy był chętny na walkę. Jeżeli będę od niego jakieś 5 metrów to rzucam w dłoń która ma siekierę kunaiem, nie liczyłem na to, że trafię. Liczyłem na to że go to odsłoni pozwalając mi wyprowadzić sześćdziesiąt cztery dłonie ośmiu trygramów. Jeżeli jestem w stanie zrobić z nim coś więcej to ładuje w niego zwykłe ciosy juukena. Jeżeli uda mi się wyeliminować momentalnie to lecę od razu po kolejnych.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 12 sie 2025, o 13:53; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Na pytanie ile mam lat spojrzałem na dziewczynę. Patrząc jej prosto w oczy, swoje lekko przymrużyłem i z tak lekko zbudowanym napięciem. - Prawie piętnaście. - Wybuchając przy tym lekko śmiechem. - Hola... hola... jakie przedszkole ja tutaj poważny shinobi jestem! - Naburmuszyłem się lekko do dziewczyny jednak było to urozmaicenie podczas tej całej podróży.

Dziewczyna od razu po tym zaczęła grać i śpiewać, ja niestety nie znałem tego więc mogło to wyglądać komicznie na tle poprzedniej rozmowy jak nie dołączyłem się do śpiewania. Kolejne pytania dziewczyny o repertuar, zaczęły szybko do mnie spływać, nim zdążyłem przeanalizować co ma do wyboru. Pojawił się on, pijak na pace. Krzyczał do dziewczyny by zagrała kaczkę. Ponownie się nie przyłączyłem bo znowu nie znałem utworu. Byłem też lekko podirytowany tymi żartami o przedszkolu i dzieciaku. - Faktycznie muszę zmienić wizerunek, bo za dużo ludzi bierze mnie za dzieciaka, to już jest męczące... - Przeszło przez moją głowę.

Jadąc tak w rytm piosenek śpiewanych przez Sakure, na drodze pojawiło się powalone drzewo. Nauczony doświadczeniem wiem, że to przypadek możę być raz na rok a mi to się zdarza dosyć często. Odpaliłem Byakkugana jeszcze w momencie dojeżdzania do drzewa. Chciałem się rozejrzeć po okolic. Najpierw w trakcie dojeżdzania skanując teren w trybie sferycznym, a się zatrzymać przy kłodzie i w trybie teleskopowym przeczesać jeszcze większy teren dla bezpieczeństwa.

- Nie ruszaj się stąd. To nie jest przypadek, zaraz może być niebezpiecznie. - Spoważniałem i powiedziałem artystce, badając jednocześnie co się dzieje wokół za pomocą dojutsu. Póki nie wiedziałem co jest grane, nie schodziłem z powozu.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 12 sie 2025, o 11:49; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Próba zatrzymania koni była udana, jednak samo przywitanie popsuło całą atmosferę i otoczkę brawurowego kierowcy. - Jakby to powiedzieć, prowadzę te konie od jakiejś godziny, a rozkminiam jak je prowadzić od pół godziny.- Uśmiechnąłem się z lekko przymrużonymi oczami, dodatkowo po czole spływała mi jedna solidna kropla potu. Następnie koleżanka wypaliła z tym czy ten woźnica na pace to mój ojciec. Spojrzałem na nią... na niego... na nią. - Nie, to nie jest mój stary pijany. To jest właściciel tego powozu, poprosił mnie o pomoc. Jedziemy w tym samym kierunku to stwierdziłem, że można skorzystać. Będąc szczerym to nie wiem nawet jak ma na imię, ale mamy wspólnego szefa. - Zaśmiałem się opisując całą sytuację nieznajomej.

- Jasne nie ma problemu, tylko nie gwarantuje, że uda mi się drugi zatrzymać tę powóz. - Powiedziałem jej w żartobliwym tonie. Siedzieliśmy tak we dwójkę i rozmawialiśmy podczas podróży, gadka się w miarę kleiła. W końcu już trochę znudzony sytuacją bez większych emocji wypaliłem. - A może dawaj coś pośpiewamy, masz tutaj jakiś sprzęt do grania jakiejś muzyki... Nie będę ukrywał, że podczas tej podróży nie mamy masy opcji by umilić sobie czas. - W międzyczasie starałem się pilnie kontrolować trasy, czy aby na pewno nie zbaczamy z kursu. Dodatkowo też chciałem mieć na uwadze to, że czasami z krzaków lubią wyskoczyć nieproszeni goście z którymi trzeba się rozprawić.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 11 sie 2025, o 20:39; Forum: Kyuzo; Temat: Ścieżka w lesie; Odpowiedzi: 132; Odsłony: 15845

Re: Ścieżka w lesie

Jazda takim pojazdem nie była czymś w czym chociaż mógłbym poczuć się ekspertem, w zasadzie to byłem zwykłym żółtodziobem i bardziej konie mnie prowadziły niż ja konie ale jakoś jechaliśmy. Sterowanie nimi wyglądało tak, że bałem się cokolwiek zrobić sensownego, póki idą niech to niech sobie idą. Kierunek się mniej więcej zgadzał to co będę narzekać.

W międzyczasie przebudził się właściciel karocy, może nie tyle przebudził co zaczął gadać przez sen. Było to już dużo bardziej zrozumiałem, niż jego poprzednie wypowiedzi ale nie zwracałem na to najmniejszej uwagi. Grunt by kolega się na mnie nie shaftował. Jadąc tak po trakcie nagle usłyszałem muzykę i śpiew, okazała się to młoda kobieta, która emanowała pozytywną energią. Szybko się zapytała czy nie znajdzie się dla niej miejsce. Instynktownie spróbowałem zatrzymać gablotę zgodnie z poleceniami Mikoto. - Jasne, wsiadaj! Tylko jadę tym pierwszy raz i sterowania nie do końca bez większych instrukcji czaje! - Szybko jej odpowiedziałem, starając się w tym zaznaczyć, że musi się spieszyć ze wsiadaniem, bo mogę niechcący w losowym momencie ruszyć furmaną.

Jeżeli udało się zatrzymać pojazd i dała radę wsiąść, to od razu się z nią przywitałem. - Cześć jestem, Zakata Hyuga! Jedziemy na granicę Kyuzo ze starymi odnogami. - Oznajmiłem jej, że tereny na jakie jedziemy mogą nie być idealną destynacją dla większości zbłąkanych wędrowców. - A czym się zajmujesz, bo tak ładnie grałaś z oddali, aż mi serce zaczęło bić w innym rytmie. - Zarzuciłem lekką bajerą jako młody niedoświadczony w tych tematach mężczyzna.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 11 sie 2025, o 15:31; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Główna Brama Shiroi-Iwa; Odpowiedzi: 9; Odsłony: 211

Re: Główna Brama Shiroi-Iwa

Współpraca z końmi w moim przypadku, nie istniała. Jednak jak manna z nieba spadła mi stara koleżanka Mikoto, nie wiem skąd się pojawiła w tym miejscu jednak szybko mi pomogła z obsługą koni. - Mikoto! Czy ja wiem jak się z nimi obchodzić? Proszę Cię, ja bym nie wiedział?... - Nastała chwila ciszy budująca napięcie. - No nie wiem, pomóż, proszę. - Błagalnym głosem poprosiłem ją o wsparcie w tym temacie. Bo sam bym nie był w stanie dojść jak to się robi. Jeszcze prawdopodobnie bym wyrządził jakieś straty.

- Jaki piasek, jaki piasek... pff... nawet sobie nie zdajesz sprawy ile żyć już zdążyłem uratować, przed złymi ludźmi. - Mówiąc to przypomniałem sobie też ile nie udało się uratować i entuzjazm oraz wesoły uśmiech znikł mi z twarzy. Jednak dalej starałem się zatuszować, to udając pozytywnie nastwionego. - Nie wiem skąd Ty tak umiesz obsługiwać tyle koni i to w jednym momencie. - Rzuciłem do niej.

- Aj tam nie szarp, ja Ci pokaże jak się po regionalnej drodze śmiga. - Zgrywałem dumnego i poważnego w tej sytuacji, w akompaniamencie chrapania pijaka na tyle. - Dzięki za pomoc! - Próbowałem jej odkrzyczeć jak czmychnęła w swoją stronę. Tak też zostałem sam, z pijakiem i końmi. Spojrzałem jeszcze tylko czy on nie spadnie albo nic nie stanie się na tej pace. Tak też siedząc w miejscu głównego dowodzącego koni, wziąłem i lekko ruszyłem lejce by dać koniom znać, że ruszamy.

Przejdź do posta

autor: Zakata: 11 sie 2025, o 14:35; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Główna Brama Shiroi-Iwa; Odpowiedzi: 9; Odsłony: 211

Re: Główna Brama Shiroi-Iwa

Chłop tak był porobiony, że nawet nie był w stanie skleić zdania, które bym był w stanie rozszyfrować. Jednak moje szczęście zdążył mi wszystko skazać gdzie jest. Z kolei nieszczęściem w tym było, że jedyne co zrobił w tym momencie to wlazł na pojazd i zasnął z tyłu, chociaż równie dobrze to mogło być zbawienie, weź tu z takim wytrzymaj. Zostałem sam, z koniami z dorożką, szkoda tylko, że z powożeniem miałem tyle wspólnego co Yamanaka z szanowaniem siebie samych.

Słuchając historii ojca, czy podczas misji w których były atakowane karawany, coś tam już liznąłem tematu. Tak też pierwsze co to podszedłem do koni. Spojrzałem na nie, lekko pocąc się na czole. - Przecież to coś to mnie zaraz ujebie. - Ale nie mogłem tracić czasu, trzeba było działać na czuja, każdy moment w Shiroi-Iwa zwiększał szansę, że stanie się coś nieprzyjemnego.

Złapałem jednego konia, bo dwa na raz to byłoby za dużo na tak niedoświadczonego shinobi. Starałem się go podprowadzić pod powóz, licząc by nic się takiego nie wydarzyło, by był grzeczny i tak dalej, a następnie go przywiązać tak pi razy oko. - Co może pójść nie tak, najwyżej powiem, że ten najebany stwierdził, że nie będzie się czaił i sam przywiąże i tak tego nie będzie pamiętał. - Tak też od razu po tym spróbowałem przywiązać drugiego konia, z tym już nie szło aż tak gładko. Następnie jeżeli wszystko się udało to wskoczył na powóz.

Został ostatni element układanki, jakoś tym wykręcić. Parkowanie równoległe nigdy nie było moim talentem, szczególnie mając pod sobą dwa konie. Trzeba było jakoś wykręcić, więc pociągnąłem jedną linę w jedną stronę, a drugą w drugą stronę. Przecież się nagle nie zerwą, prawda...?

Przejdź do posta

Znaleziono 328 wyników

Strona 1 z 22
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
22
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane