Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 274 wyniki

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 274 wyniki

Strona 1 z 19
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
19
Następna

autor: Minako: wczoraj, o 18:58; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Dzielnica Biedoty - Kirahji; Odpowiedzi: 15; Odsłony: 1292

Re: Dzielnica Biedoty - Kirahji

Minako spodziewała się, że będzie ciężko, ale nie miała pojęcia, że aż tak bardzo. Gdyby jeszcze była jakąś budzącą grozę maszkarą, to jeszcze by się nie dziwiła, że tak wszyscy przed nią spieprzają, ale w tym przypadku było to mocno krzywdzące dla Kunoichi. Ślubowała chronić wszystkich podległych Klanowi Sabaku, a w zamian dostaje strach i odtrącenie. Była naprawdę zawiedzona i w tej chwili miała wątpliwości, czy jej walka o dobro zwykłych ludzi była słuszna, skoro dostaje tylko niewdzięczność? W pewnym momencie nawet przeszło jej przez myśl, żeby zrobić zwykłe Henge no Jutsu w jakąś prostą kobietę, ale szybko odrzuciła ten pomysł. Nie chciała się pod nikogo podszywać. Chciała, żeby ludzie ją poznali i wiedzieli, że mogą na nią liczyć, że zawsze przyjdzie z pomocą. Właśnie tak budowało się reputację. Dlatego też, gdy każda kolejna kobieta przed nią uciekała, Minako nie goniła jej i nie próbowała zatrzymać. Nie chciała, żeby te czuły się bardziej zagrożone z jej strony. Za każdym razem miała coraz bardziej przygnębioną minę.

Tak oto w pewnym momencie trafiła na starszą kobietę, która siedziała sobie spokojnie w bujanym fotelu i paliła w najlepsze fajkę. Co więcej, wyraźnie się z niej naśmiewała. Chociaż jedna, która się nie bała. Cud! Minako więc podeszła bliżej, a słysząc słowa starszej kobiety, westchnęła z rezygnacją. Tak, było jej naprawę przykro.

- Doskonale wiem, że to ludzie, a nie ninja i nie jestem księżniczką. - Powiedziała i ukłoniła się z szacunkiem starszej pani. - Jestem Minako, Kunoichi w służbie Klanu Sabaku. Przysięgałam chronić nie tylko sam Klan, ale też podległych mu mieszkańców. Codziennie ciężko pracuję, żeby wszystkim żyło się chociaż trochę lepiej, zwłaszcza tym najbardziej potrzebującym, a w zamian dostaję strach. To smutne.

Jak na starszą kobietę, babcia była naprawdę żywotna. Jednym sprawnym susem zeskoczyła ze swojego bujanego fotela i zaprosiła Minako do swojego mieszkania. W normalnej sytuacji Kunoichi bez problemu dałaby się zaprosić i ugościć, jednak cały czas miała na uwadze, że jej w tej biedniejszej dzielnicy i trzeba się mieć na baczności. Dlatego też jej zmysł sensoryczny został wyczulony na najbliższe otoczenie, żeby nic nie było w stanie jej zaskoczyć. Czujna ruszyła więc za starszą panią i weszła do jej mieszkania, zamykając za sobą drzwi i rozglądając się z uwagą po pomieszczeniu. Babcia wyglądała na trochę bardziej zamożną, więc musiała być kimś ważnym w tej części miasta.

- Nie chciałabym przeszkadzać i naprzykrzać się Szanownej Pani. - Ponownie zwróciła się grzecznie do kobiety. - Szukam informacji na temat tutejszego Dojo. Doszły mnie słuchy, że jest tam mężczyzna, którego można wyzwać na pojedynek, a który ponoć oszukuje ludzi na pieniądze i robi krzywdę kobietom. Mam obowiązek to sprawdzić i wyjaśnić. Będę wdzięczna za wszelką pomoc.

Pozostało poczekać, co odpowie babcia. Oby tylko nie wyciągnęła zaraz filiżanki z herbatą i poczęstunku, bo z pewnością zrobi się niezręcznie. Minako była uprzejma i nie szukała kłopotów, ale zdecydowanie wolała nie ryzykować otrucia, stając się zbyt ufną w stosunku do tej kobiety, dlatego zdecydowanie niczego nie tknie. Jeśli staruszka jej nie pomoże, będzie musiała szukać dalej, aż do skutku.

Przejdź do posta

autor: Minako: 15 cze 2025, o 15:24; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Dzielnica Biedoty - Kirahji; Odpowiedzi: 15; Odsłony: 1292

Re: Dzielnica Biedoty - Kirahji

Najwyraźniej reputacja miała dobre i złe strony. Z jednej otwierała wiele drzwi i można było załatwić coś szybciej i lepiej, ale z drugiej wywoływała u niektórych odwrotny skutek, czyli unikanie i trzymanie języka za zębami. Przynajmniej tyle dobrego, że handlarka ogarnęła kim jest Minako dopiero po tym, jak wszystko jej powiedziała. Gdyby wcześniej się pokapowała, to Kunoichi nie była pewne czy uzyska od niej jakiekolwiek informacje, choćby proponowała większą sumę pieniędzy. Co prawda miała jeszcze tamtych, których rozmowę podsłuchała i mogła ich śledzić, ale mimo wszystko fakt pozostaje faktem. Tutaj wyszło ostatecznie na dobre, więc zostawiła młodą dziewczynę w spokoju, żeby już jej niepotrzebnie nie stresować i odeszła w stronę Kirahji.

Teraz sprawa będzie trochę trudniejsza, bowiem w biedniejszej dzielnicy Kinkotsu obecność kogoś takiego jak ona zwiastowała najczęściej kłopoty dla tutejszych mieszkańców, dlatego spodziewała się unikania i ukradkowych spojrzeń. Nie zawiodła się, ale to oznaczało, że będzie jej ciężko zlokalizować Dojo samej. Teraz przede wszystkim trzeba było mieć się na baczności, żeby nie zostać niespodziewanie zaatakowaną. Na początek użyła swoich zdolności sensorycznych, aby zlokalizować miejsca, gdzie czuła wiele skupisk chakry mając nadzieję, że takie widowiskowe pokazy walki za pieniądze przyciągają sporo gapiów i jest to swego rodzaju forma rozrywki dla niektórych, ale ostatecznie takie szukanie na czuja nie było raczej pewnym sukcesem. Spodziewała się bowiem, że w niektórych budynkach może na przykład mieszkać wielopokoleniowa rodzina i może to doprowadzić do niepotrzebnej pomyłki.

Ostatecznie jednak zadziała tak jak dotychczas. Pierwsza osoba, która poprawnie pokieruje ją do Dojo, dostanie od niej 10 ryo. Była w biednej dzielnicy, a za tyle pieniędzy można było już ogarnąć coś do jedzenia dla rodziny. Minako więc szukała kobiet, które zawsze miały na względzie dobro swojej rodziny i dzieci, dlatego podchodziła do takich i pytała o Dojo, w których można było zawalczyć z rzekomym mistrzem. Zaczepiała kobiety też z innego powodu, a mianowicie przez pogłoski o tym, co owy człowiek robił z nimi, gdy przegrywały walkę, więc to też była kwestia bezpieczeństwa. Tak czy inaczej, pierwsza, która dobrze ją pokieruje, albo zaprowadzi w odpowiednie miejsce, dostanie od niej zapłatę, która na pewno wspomoże rodzinę. Przez cały czas Minako uważnie obserwowała i była czujna, żeby w razie czego nie dać się zaskoczyć, ani okraść. Co prawda sakiewkę miała schowaną głęboko w torbie, ale to nie znaczyło, że ktoś mógł nie próbować.

Przejdź do posta

autor: Minako: 14 cze 2025, o 14:40; Forum: Piszemy o wszystkim!; Temat: Złote cycaty; Odpowiedzi: 151; Odsłony: 16886

Re: Złote cycaty

Przejdź do posta

autor: Minako: 13 cze 2025, o 19:45; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Targ; Odpowiedzi: 110; Odsłony: 12740

Re: Targ

Minako skłoniła lekko głowę i uśmiechnęła się do mężczyzny, który za trochę ryo zaczął kłaniać się jej w pas i nadawać jej szlachetne tytuły, mimo że nie dał rady sprzedać jej żadnego stroju. Kunoichi miała okazję już nie raz przebywać wśród mieszkańców Kinkotsu i wiedziała, że czasami kilka ryo może pomóc wykarmić rodzinę. Co prawda ten kupiec nie wyglądał na takiego, któremu by czegoś brakowało, ale bardzo się starał sprzedać swój towar, więc Minako postanowiła mimo wszystko go docenić. Może zyska tym sympatię i zostanie zapamiętana następnym razem. Kto wie. Karma zawsze wracała, a ona miała wystarczająco pieniędzy, żeby pozwolić sobie od czasu do czasu na takie dobre gesty.

Kolejną osobą, która ją zatrzymała, była młoda dziewczyna sprzedająca biżuterię. O ile była naprawdę obrotna i świetnie zachwalała swój towar, o tyle istniało podejrzenie, że nie miała ich z legalnego źródła, albo były w jakiś sposób trefne, dlatego też Minako nie chciała pakować się w taki zakup, zwłaszcza za tyle pieniędzy. No i w sumie nie znalazła nic, co mogłoby ją zainteresować. Mimo wszystko uprzejmie poświęciła czas młodej handlarce, która ostatecznie okazała się być cennym źródłem informacji. Kunoichi postanowiła więc to wykorzystać i zaproponowała dziewczynie trochę pieniędzy za więcej szczegółów, na co tamta zgodziła się bez żadnych oporów na taki układ. Minako więc uważnie słuchała o podejrzanym mężczyźnie i jego wywrotowym biznesie. Zdecydowanie nie spodobała jej się wzmianka co do podejrzeń, co mógł zrobić z kobietami, które zgłosiły się do pojedynku z nim i przegrały. Tak czy inaczej, miała już informacje o lokalizacji, więc mogła udać się tam, aby na własne oczy zbadać tą sprawę. Już się nie mogła doczekać, jak skopie typa i wsadzi go za kraty. O ile oczywiście to całe sprzedawanie kobiet się sprawdzi i w ogóle.

- Dziękuję za te informacje. - Podziękowała handlarce. - Sprawdzę co tam się dzieje. Jeśli ten oszust rzeczywiście robi krzywdę kobietom i oszukuje ludzi na pieniądze, to trafi za kraty.

W tym momencie dziewczyna chyba zdała sobie sprawę kim była Kunoichi, bo coś jej zaświtało, że widziała już ją ze strażą miejską. W tym momencie zaczęła się motać i zapewniać, że wszystko co robi jest w pełni legalne i że nie robi nic złego. Minako uśmiechnęła się lekko na to, po czym machnęła uspokajająco ręką, żeby młoda handlarka już się tak nie stresowała, bo nie o nią tutaj chodziło.

- Jestem Minako. - Przedstawiła się tamtej. - Z racji tego, że właśnie mi pomogłaś, przymknę oko na to, skąd taka młoda osóbka może mieć tak drogocenne klejnoty. Uważaj na siebie.

Po tych słowach odeszła, kierując się w stronę Kirahji. Była to biedniejsza dzielnica Kinkotsu, więc będzie musiała mieć się na baczności. Miała tylko zlokalizować Dojo i znaleźć tego całego mistrza. Ciekawe, czy z nią pójdzie mu tak łatwo. Już się nie mogła doczekać obicia mordy temu oszustowi. To będzie ciekawa zabawa.

Przejdź do posta

autor: Minako: 13 cze 2025, o 18:23; Forum: Bank; Temat: Minako; Odpowiedzi: 20; Odsłony: 1036

Re: Minako

Przejdź do posta

autor: Minako: 12 cze 2025, o 18:54; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Targ; Odpowiedzi: 110; Odsłony: 12740

Re: Targ

Gdy tylko zaczęła przeglądać pobliskie stroje, od razu rzucili się na nią handlarze, najwyraźniej wietrząc łatwy zarobek i zachęcając do obejrzenia swoich towarów, oraz oczywiście do kupna. Minako grzecznie dała się zaciągnąć starszemu mężczyźnie do jego stoiska, mimo że mogła zaprzeć się nogami i typ nie ruszyłby jej o centymetr, choćby nie wiadomo jak mocno ciągnął ją za rękę. Podeszła jednak i uprzejmie obejrzała to, co jej pokazywał. Gdy jednak wskazał na czerwony strój, Kunoichi pokręciła głową.

- Szukam białej, długiej i zwiewnej sukni. - Określiła się z oczekiwaniami. - Może być z ozdobnym pasem, ale widzę, że nie ma Pan takiej. Może następnym razem uda się dobić targu.

I dała starszemu mężczyźnie kilka ryo za fatygę i poświęcony czas, po czym ruszyła dalej, nadal uważnie się rozglądając. Nic konkretnego jednak nie rzuciło jej się w oczy i ostatecznie chyba będzie musiała przejść się po tych lepszych sklepach, aby znaleźć i odpowiednią suknię i biżuterię, a tymczasem zaczepiła ją jakaś nastolatka, która handlowała jakimiś podejrzanymi błyskotkami. Minako podeszła do dziewczynki i uprzejmie spojrzała na towar, który wyglądał naprawdę atrakcyjnie, ale czy rzeczywiście był autentyczny? Niby skąd dziecko mogłoby mieć takie drogie naszyjniki i pierścionki? Albo ukradła, albo były to po prostu podrabiane świecidełka. Niemniej uprzejmie obejrzała i nawet dała sobie wsunąć na palec pierścionek niby z diamentem z Głębokich Odnóg. Przez chwilę patrzyła na błyskotkę na placu, po czym ze smutkiem ściągnęła ją i oddała dziewczynie. Może kiedyś doczeka się pierścionka na placu, ale jeszcze nie teraz.

- Owszem, czasami chodzę na bankiety, ale najczęściej jako obstawa. - Odpowiedziała małej handlarce, po czym dodała. - Twoja biżuteria jest naprawdę piękna, ale szukam raczej bransoletki, która będzie pasować dla mężczyzny.

Wtedy też podsłuchała ową ciekawą rozmowę o jakimś trefnym typie i że jakiś dzieciak chce go sprać i łatwo zarobić. Zaczęła się temu przysłuchiwać, zwłaszcza gdy owo towarzystwo przechodziło obok niej. Usłyszała coś o walkach i typie, który podawał się za mistrza i pewnie zgarniał hajs za walkę ze sobą. Ciekawe. Dopiero co miała okazję się rozruszać podczas sparingu, ale co zaszkodziłoby, gdyby sprawdziła, tego całego ‘’mistrza’’? Dziewczynka najwyraźniej zauważyła, że Minako podsłuchuje, bo odezwała się o dziwo z ciekawymi rewelacjami. A więc nie mistrz, tylko jakiś oszust, który naciąga ludzi na pieniądze. No to chyba tym bardziej musi się tam przejść i obić mu gębę.

- Umówmy się tak. - Zwróciła się do handlarki. - Powiesz mi wszystko co wiesz o tej sprawie, łącznie z miejscem, gdzie odbywają się te walki, a ja zapłacę Ci za to trochę ryo. Nie będziemy się targować. Jeśli mi nie powiesz, pójdę za tamtymi i od nich się czegoś dowiem, a Ty nic nie zyskasz. To jak będzie?

Decyzja należała do dziewczyny, a Minako czekała, jednocześnie mając tamtą trójkę na swoim sensorycznym radarze, żeby czasami nie zgubić ich po drodze. Jakby sprawa oszusta nie była jakaś szczególnie istotna, ale chętnie sprawdzi, co tamten potrafi i czy naprawdę miał się czym poszczycić.

Przejdź do posta

autor: Minako: 10 cze 2025, o 19:39; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Targ; Odpowiedzi: 110; Odsłony: 12740

Re: Targ

Chodząc tak po targu i niby oglądając wystawione na stoiskach towary, Minako tak naprawdę skupiała się na samych ludziach i rozmowach, które miała okazję słyszeć wokół siebie. Był to dzień targowy, więc można tu było spotkać tłumy zarówno mieszkańców miasta, jak i przyjezdnych, którzy wstawiali własny towar, albo po prostu sami kupowali. Tak czy inaczej im więcej ludzi, tym większa możliwość podsłuchać coś interesującego, dlatego też Kunoichi kręciła się między stoiskami i od czasu do czasu chwytała za materiał jakiegoś ubrania, sprawdzając jakość i miękkość. W sumie to dawno nic nowego sobie nie kupiła. Może by tak sprawić sobie jakąś ładną suknię i zrobić niespodziankę Jou?

Ten pomysł nie był w sumie taki zły, więc przez chwilę Minako pozwoliła sobie na buszowanie w ubraniach, szukając lekkiej, białej sukni, podobnej do tej którą jakiś czas temu dostała w jego Posiadłości. Rozglądała się też za straganem z biżuterią, chcąc kupić prezent. Mimo tego nie traciła czujności i nadal nasłuchiwała, czy ludzie w pobliżu nie mają czegoś ciekawego do powiedzenia. I tak po chwili trafiła na coś, co wyraźnie zatrzymało ją w miejscu. Udając, że przegląda pobliski towar, przysłuchiwała się, jak młody chłopak mówi o jakimś podejrzanym gościu i o łatwym zarobku. O co mogło chodzić? Nie miała zielonego pojęcia, ale młodzian był wyposażony jak do bitki. Czyżby gdzieś odbywały się jakieś zawody za pieniądze?

Na razie dostała za mało informacji, dlatego nadal przeglądając wystawione w pobliżu towary, teraz całkowicie skupiła się na tej rozmowie mając nadzieję, że pozna więcej szczegółów i będzie mogła stworzyć sobie szerszy obraz sytuacji. Nie zaczepiała, nie chcąc nikogo spłoszyć i tym samym zamknąć mu ust, bo wtedy już niczego więcej się nie dowie, a tak nadstawi ucho, to może coś jeszcze wpadnie ciekawego. W ostateczności pozostanie jeszcze śledzenie tego młodego, żeby sprawdzić, co, gdzie i kiedy.

Przejdź do posta

autor: Minako: 9 cze 2025, o 18:30; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Targ; Odpowiedzi: 110; Odsłony: 12740

Re: Targ

Po wyjściu ze Szpitala Minako wróciła do tego, co robiła zanim trafiła na Ichirou i Souei’a, czyli do patrolowania ulic Stolicy, szukając czegoś podejrzanego, co nakieruje ją na jakiś trop Oroboros. Po zamachu w mieście była przekonana, że mają gdzieś na miejscu swoje zaplecze i wsparcie, dlatego też uważnie obserwowała przede wszystkim cywilów. Informator jej powiedział, że Oroboros pomagali mieszkańcom i zdobywali ich sympatię poprzez rozdawanie wody i żywności, więc tym tropem zamierzała iść, szukając właśnie takich miejsc. Musiała dorwać tych drani, zwłaszcza że była spora obawa, że mogą szykować kolejny zamach na inauguracji, kiedy to Ichirou zostanie oficjalnie Shirei-kanem Sabaku, a także zostanie wybrany nowy Władca Unii. Do Kinkotsu zjadą się więc wszyscy Liderzy Pustynnych Klanów, aby zagłosować za wybraniem kolejnego Kotei’a. Tym bardziej nie można było dopuścić, żeby wydarzyło się coś złego ze strony buntowników.

Z racji tego, że osobiście miała już styczność z incydentami dotyczącymi Oroboros, tym zacieklej szukała dalszych wskazówek, zwłaszcza że dotychczasowe tropy urywały się od razu, zanim dobrze się zaczęły. To tylko pokazywało, jak dobrze ta banda była zorganizowana i przy tym jednocześnie cholernie niebezpieczna. Mając na względzie bezpieczeństwo Jou, oraz klanu Sabaku, Minako krążyła więc po ulicach, aż wreszcie wyszła na targ. Od czasu do czasu, gdy coś przykuwało jej uwagę, odpalała jeszcze swoje zdolności sensoryczne mając nadzieję, że powiedzą jej coś więcej, niż same oczy. Szukała na ślepo, bo nie miała innego wyboru. Niby słyszała, że podczas zamachu pojmano kogoś i przesłuchiwano, ale tutaj chwilowo drzwi miała zamknięte, dopóki nie uśmiechnie się do kogoś w urzędzie, ewentualnie nie spotka się ponownie z Jou i nie zapyta go wprost. Tak więc na razie zostało jej szukanie tropów na własną rękę.

Przejdź do posta

autor: Minako: 9 cze 2025, o 14:00; Forum: Ogłoszenia i Kontakt z Administracją; Temat: Prośby do administracji; Odpowiedzi: 2354; Odsłony: 118264

Re: Prośby do administracji

Przejdź do posta

autor: Minako: 6 cze 2025, o 10:21; Forum: Piszemy o wszystkim!; Temat: [10 rocznica forum] Pierwszy (nie)Oficjalny turniej PVP SW; Odpowiedzi: 193; Odsłony: 13729

Re: [10 rocznica forum] Pierwszy (nie)Oficjalny turniej PVP SW

Minako odskakuje na bezpieczną odległość i popełnia samobójstwo swoją własną bronią, kończąc udział w tym turnieju.

Przejdź do posta

autor: Minako: 5 cze 2025, o 19:44; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Szpital; Odpowiedzi: 138; Odsłony: 18688

Re: Szpital

Minako otworzyła oczy i skrzywiła się, czując wyraźnie jak wszystko ją boli. W ustach miała nieprzyjemny, metaliczny posmak, a język stał jej kołkiem w gardle. Próbowała się poruszyć, ale momentalnie poczuła stanowczą dłoń na ramieniu, nakazującą jej leżeć spokojnie i nie wiercić się. Gdy powoli odwróciła głowę w stronę osoby, napotkała wkurzone, zielone oczy i lśniące, czarne włosy przyjaciółki medyczki. Kunoichi westchnęła i uśmiechnęła się lekko.

- Miło Cię widzieć...Ryo. - Przywitała się, ledwo wypluwając słowa.

- Zamknij się i nie pogarszaj swojej sytuacji. - Warknęła do niej i przystawiła jej kubek z jakimś płynem do wypicia. - O mało nie dostałam zawału, jak Cię tu przynieśli. Czy Ty nie możesz spokojnie trenować z głupim manekinem, tylko lejesz się z ludźmi do upadłego?

- Manekin nie umie oddawać. - Odpowiedziała Minako między łykami i momentalnie dostała brzegiem kubka po zębach. - Auć! To był pomysł Ichirou, nie miałam nic do gadania.

- Słucham?! - Zapytała z niedowierzaniem Ryo. - Jaja sobie ze mnie robisz?

- Uspokój się kobieto i słuchaj. - Wetchnęła Kunoichi.

I opowiedziała przyjaciółce, jak spotkała Ichirou z jego towarzyszem na Placu Kochanka, jak wkurwił się o zniszczony posąg i jak musiała podjąć próbę ugłaskania go. Gdy wspomniała, że przyszły Shirei-kan postanowił urządzić sobie widowisko, żeby sprawdzić jej siłę, bo w sumie jej nie znał i nie miał papierów przy sobie, Ryo opadła szczęka ze zdumienia. W tym momencie nastawienie medyczki zmieniło się całkowicie. Owszem, nadal była wkurzona, ale chyba już nie na Minako.

- Ten białowłosy Skurczybyk ma mocniejsze Raitony niż Malaya. - Powiedziała jeszcze na koniec Minako z westchnieniem. - Trochę zdążyłam mu przyłożyć, ale na dłuższą metę nie dałam rady.

- Ten białowłosy Skurczybyk przyniósł Cię tu przewieszoną przez ramię, jak worek z ryżem. - Tutaj Ryo pozwoliła sobie na złośliwy uśmiech. - Szkoda, że jeszcze klapsa w to wypięte dupsko Ci nie dał. Zasłużyłaś.

- Dzięki, Ryo. - Prychnęła Minako. - Prawdziwa z Ciebie przyjaciółka. Czy teraz postawisz mnie na nogi?

- Zastanowię się. - Odpowiedziała czarnowłosa medyczka.

Ostatecznie Minako spędziła w szpitalu resztę dnia i całą noc, zanim Ryo postanowiła ją wreszcie wypuścić. Przez ten czas musiała znosić wkurzoną przyjaciółkę i jej docinki, ale doskonale wiedziała, że medyczka po prostu się martwiła i musiała jakoś dać to odczuć, więc ostatecznie Kunoichi starała się być dobrą pacjentką i przyjmowała połajanki z pokorą. Była też dobra strona pobytu tutaj. Do tej pory obie zabiegane, teraz miały okazję trochę ze sobą pogadać i poplotkować. Ostatecznie uściskały się na pożegnanie i Minako wreszcie mogła opuścić szpital. Miała nadzieję, że ten incydent nie dotrze do uszu Jou. Doskonale pamiętała co zrobił, gdy ostatni raz padła bez zmysłów na ziemię i zdecydowanie nie chciała mu dodawać więcej.

[zt]

Przejdź do posta

autor: Minako: 3 cze 2025, o 18:48; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Minako; Odpowiedzi: 24; Odsłony: 1236

Re: Minako

Przejdź do posta

autor: Minako: 2 cze 2025, o 22:24; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Zagroda Wielbłądów; Odpowiedzi: 73; Odsłony: 7188

Re: Zagroda Wielbłądów

Mimo, że była w stanie unikać ciosów Soueia, to nadal pozostawała w bliskim zasięgu jego błyskawic, które stopniowo zaczęły coraz bardziej na nią działać. W tym momencie Minako zdawała sobie sprawę, że jeśli dalej będą kontynuować ten stan rzeczy, to ostatecznie padnie. Nie miała jednak nic, co mogłoby przeciwstawić się jakoś tym błyskawicom. Nawet jej tajna broń nie byłaby w stanie przebić się przez tą Raitonową powłokę, zwłaszcza że chwilę wcześniej próbowała z bandażami. Miała więc do wyboru dwie rzeczy. Albo się poddać, albo walczyć do upadłego tak jak do tej pory. Minako jednak nie była z tych co się poddają, więc wybór był prosty.

Plan był następujący. Będzie unikać ciosów Souei'a unikami i uskokami jak do tej pory i wyprowadzać swoje własne ciosy. Albo z pięści, albo z łokcia. W zależności jaka nadarzy się okazja. W ten sposób będzie walczyć do upadłego, nie mając nic więcej, co mogłoby przeciwstawić się Raitonowi, tym samym nie próbując już nawet kombinować. Jak na Sentokiego to pokazała wystarczająco, a gdyby nie miała przed sobą błyskawic, pokazałaby znacznie więcej. Trudno. Przyjmie porażkę, uznając siłę swojego przeciwnika, jednocześnie mocno rozważając fakt nauki tego żywiołu, który był wręcz idealny pod jej styl walki.

Przejdź do posta

autor: Minako: 31 maja 2025, o 15:29; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Zagroda Wielbłądów; Odpowiedzi: 73; Odsłony: 7188

Re: Zagroda Wielbłądów

O ile powłoka Raitonowa Souei’a kompletnie na nią nie działa, o tyle wyładowanie elektryczne, które w pewnym momencie puścił, gdy byli w bliskim kontakcie, już tak. Chociaż wciąż nieznacznie. Odczuła porażenie, ale nie na tyle, żeby zwinąć się z bólu i przełamać swoją obronę. Nadal stała pewnie na nogach i była gotowa kontynuować pojedynek. Jednak zdecydowanie nie za zasadach Białowłosego, bo dlaczego? Nie zamierzała tańczyć, jak ten zagra, dlatego na jego słowa pokręciła z uśmiechem głową.

- Nic z tego. - Odpowiedziała, uśmiechając się przy tym łobuzersko.

Gdy Souei postanowił przejść do swoich ciosów, Minako jak na złość zaczęła robić uniki, odskoki i tak dalej, korzystając ze swojej szybkości i starając się, żeby żadna z pięści Białowłosego jej nie dopadła, w ostateczności będzie odbijać jego cios. Co więcej, zostawała w zasięgu, nie odskakując zbyt daleko do tyłu i na boki, ale na tyle, żeby Souei w swój jeden krok to przodu mógł znowu próbować ją zaatakować. Bawiła się z nim i próbowała jednocześnie go prowokować, żeby się wkurzył i w przypływie gniewu popełnił błąd. Miała też inny cel. Chciała, żeby skupiał się na niej i na tym, żeby ją trafić pięścią, a tym czasem szykowała na niego zasadzkę. Nadal unikając ciosów Souei’a, kumulowała sobie chakrę w rękach, wprawiając tym samym w ruch bandaże, którymi miała owinięte przedramiona. Nim Souei ogarnie, skąd ta chakra i co robi, Minako momentalnie i znienacka zaatakuje własnymi, wzmocnionymi pięściami, chcąc zająć tym jego własne ręce, które automatycznie pójdą na blok jej ciosów. Tym czasem jej wzmocnione bandaże będą chciały owinąć się wokół Soueia. Jeden poszybuje od boku do jego szyi, a drugi do jego kostki u nogi. Jej celem będzie obalenie go na ziemię i podduszenie. Jak bandaże poradzą sobie z Raitonem? Nie miała pojęcia. Płótno nie przewodziło prądu i teoretycznie nie powinno dojść do ich natychmiastowego zniszczenia, więc może coś zdążą zdziałać, a jeśli nie, to przynajmniej rozproszą Souei’a, który w pewnym momencie będzie atakowany jednocześnie z trzech stron. Jeśli rzeczywiście bandaże nie podziałają, ale uda jej się rozproszyć uwagę Souei’a, Minako sama pośle w kierunku torsu Białowłosego swoją własną falę uderzeniową, chcąc go odrzucić.

Przejdź do posta

autor: Minako: 30 maja 2025, o 18:30; Forum: Kinkotsu (Osada Rodu Sabaku i Maji); Temat: Zagroda Wielbłądów; Odpowiedzi: 73; Odsłony: 7188

Re: Zagroda Wielbłądów

To było naprawdę mocne uderzenie z jej strony, ale zostało zablokowane przez Souei’a. Minako miała jednak nadzieję, że chociaż trochę go zabolało, bo aż cofnął się mimowolnie w tył o krok. Był tak samo twardy, jak ona i miał teoretycznie przewagę w Raitonie, jednak szybko się okazało, że powłoka z błyskawic Białowłosego rzeczywiście tylko ją łaskotała i nic więcej. Minako w tym momencie uśmiechnęła się triumfalnie i wystosowała kolejną pięść na Souei’a, a potem następną i następną, tak samo silną jak ta pierwsza. Nie chcąc dać mu czasu na odpalenie czegoś innego i zwiększenie dystansu, zmusiła go w tym momencie do samej obrony przed jej gradem szybkich i silnych ciosów, spadających na niego na zmianę z każdej pięści. Gdyby gdzieś po drodze próbował odskoczyć albo sam zaatakować, Minako nie pozwoli zerwać bezpośredniego starcia i znów doskoczy będąc blokować jego ciosy albo przedramionami, albo odbiciami. Ewentualnie znowu uskoczy, jak zobaczy znajomą technikę, która może zrobić jej potencjalne kuku. Co więcej, gdy będzie tak go okładać, będzie starała się zahaczyć swoją stopą o jego łydkę, aby następnie pociągnąć jego nogę do siebie i obalić go na plecy, by na koniec kopnąć go w żebra. Jeśli zmusi go tym do podskoku, to tym lepiej, bo w tym momencie, gdy wykona wyskok, będzie bardziej podatny na jej atak, więc też pójdzie na niego buła, na przykład w udo.

Minako dawała z siebie wszystko mając tym samym nadzieję, że zdołała chociaż trochę zaimponować Ichirou swoją nieprzeciętną siłą. Jak na Sentokiego, chyba wystarczało to, na jakim obecnie była poziomie. Mimo, że nie pokazała swojego szerszego wachlarza technik, bo zwyczajnie nie miała na to teraz czasu i okazji, to starała się nie opuszczać gardy i nie pozwalać Soueiowi siebie trafić. Będzie się starała w każdej sytuacji go blokować, ewentualnie robić uskok albo unik. Nie była nawet świadoma, że ma do czynienia z kimś, kto tak naprawdę pokazał w tym momencie może połowę swoich możliwości i gdyby tylko chciał, to rozszarpałby ją na strzępy.

Przejdź do posta

Znaleziono 274 wyniki

Strona 1 z 19
- Przejdź do strony:
1
2
3
4
5
…
19
Następna

Wyszukiwanie zaawansowane