Shinobi War PBF Naruto - Szukaj

Znaleziono 19 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane

Znaleziono 19 wyników

autor: Takuya: 4 lip 2021, o 20:44; Forum: Bank; Temat: Takuya; Odpowiedzi: 1; Odsłony: 203

Re: Takuya

Przejdź do posta

autor: Takuya: 4 lip 2021, o 20:40; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Takuya; Odpowiedzi: 2; Odsłony: 262

Re: Takuya

Przejdź do posta

autor: Takuya: 4 lip 2021, o 19:19; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Świątynia; Odpowiedzi: 143; Odsłony: 21048

Re: Świątynia

Tak jak poprosiła Yumeko, udał się na obrzeża osady. Konkretnie do parku, w którym znajdowała się świątynia. Swego czasu bardzo często ją odwiedzał, głównie za sprawą śmierci swojego ojca. Przychodził tutaj codziennie, by nieco się wyciszyć i uspokoić, a zarazem zebrać myśli w całość i uporządkować wszystko w głowie. Aura tego miejsca sprzyjała medytacji i rozwijaniu duchowego aspektu człowieka, głównie za sprawą otaczającej roślinności i jeziorka, które również się tutaj znajdowało. Poza tym, rzadko kiedy dało się tutaj spotkać tłum ludzi. Zazwyczaj były to pojedyncze osoby, które również szukały wyciszenia. Dla takich osób jak czarnowłosy, miejsce to było swego rodzaju azylem, do którego mógł przyjść by zaznać nieco spokoju.
Chłopak jednak dorósł i pojawiał się tutaj coraz rzadziej. Dziś jednak na prośbę ostatnio poznanej dziewczynki postanowił przyjść i dowiedzieć się czego od niego chce. Póki co nie miał pomysłu, bo co można robić w miejscu przeznaczonym do modlitwy? Oczywiście poza modlitwą, na którą miał nadzieję Yumeko go nie zaprosiła. Rozglądał się dookoła, próbując wypatrzyć dziewczynę. Nie miał zamiaru się wysilać, więc oparł się plecami o jedno z drzew, skrzyżował ręce na klatce piersiowej i aktywował swoje Kekkei Genkai. Żyły wokół jego oczu naturalnie się uwydatniły, a on miał pogląd na teren wokół niego. Nie pozostało mu więc nic innego jak zlokalizowanie charakterystycznej, białowłosej Hyuugi. Gdy już to zrobi, dezaktywuje Byakugana.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 4 lip 2021, o 18:44; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Trzeba przyznać, że jak na tak młodą osóbkę, język miała cięty. Błyskawicznie odbiła piłeczkę w stronę młodzieńca. Perspektywa bycia doradcą nie była taka zła. Jeśli w zamian miałby możliwość zjedzenia czegoś dobrego, to chętnie przyjąłby takie stanowisko. Te plany musiały jednak poczekać.
Takuya docenił wsparcie Yume, choć tak naprawdę wcale go nie potrzebował. Od śmierci ojca minęło już parę ładnych lat, a chłopak był już dorosły, więc nie potrzebował ciepłych słów. Miło jednak ze strony młodszej koleżanki, że jakkolwiek zareagowała, choć czarnowłosy nie sądził, że usłyszy jego słowa.
- Nie przejmuj się, to moja sprawa. Nie powinnaś była w ogóle tego usłyszeć. - odparł i uśmiechnął się delikatnie. Nie chciał wciągać tak młodej osoby w poważne tematy, ale nic już nie mógł zrobić.
Chwilę grobowej ciszy przerwała załoga gospody, która po naradzie oznajmiła "wybrańcom" co zamierzają zrobić z daniami, które było dane im oceniać. Werdykt był dość niespodziewany, bo rady, których im udzielili zostały wzięte pod uwagę i natychmiast zastosowane. Cieszył się, bo jedzenie było naprawdę smaczne a wskazówki, którymi się dzielili mogły wynieść smak na jeszcze wyższy poziom.
Na stole wylądowały dwie sakiewki wypełnione monetami. Yume szybko zabrała swoją i ni stąd, ni zowąd pożegnała się z białookim i wybiegła z gospody, prawdopodobnie udając się do domu. Było już dość późno, nieco się zasiedzieli, więc trochę ją rozumiał. W tym wieku rodzice martwią się o swoją pociechę, więc pewnie już czekali na jej rychły powrót. Nie mając innego wyjścia, również wstał z krzesła, schował sakiewkę do kieszeni i wolnym krokiem opuścił budynek, udając się w bliżej nieokreślonym kierunku. W głowie miał słowa dziewczynki, która zaproponowała spotkanie w świątyni. Może się skusi?

z/t

Przejdź do posta

autor: Takuya: 30 cze 2021, o 22:09; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Poznał białowłosą już na tyle, by nie być zdziwionym jej odpowiedzią. Sam miał dość "ubogie" dzieciństwo, większość czasu poświęcając na trening. Tak wyglądało życie większości członków ich rodu. Klan zawsze znajdował się na pierwszym miejscu, niezależnie od sytuacji, a każdy musiał dołożyć cegiełkę, by jego opinia i sytuacja nie uległa zmianie. No chyba, że na lepsze.
Plany na przyszłość mieli podobne, z tą różnicą, że Yume jeszcze nie zdawała sobie z tego sprawy. Chłopak jednak nie miał zamiaru trzymać jej w niepewności, w końcu zadała pytanie i kultura wymagała odpowiedzi.
- O czym marzę? Chcę zostać głową naszego rodu. - odparł dumnie, wyginając kąciki ust w delikatny uśmiech. Jeśli mieli zostać rywalami, to nie miał nic przeciwko. Konkurencja jest potrzebna, by móc się rozwijać. - A jak już się uda, to Ty będziesz moim prywatnym degustatorem potraw. - dodał po chwili przerwy i parsknął śmiechem. Pomimo tego, że był to żart, to pomysł nie wydawał się głupi. Skoro starszyzna korzysta z pomocy dziewczyny, to dlaczego on nie mógł? Musiał jednak odłożyć marzenia na dalszy plan, bo czekała go długa droga do upragnionego celu.
- Poza tym, chcę pomścić ojca. - burknął pod nosem, lecz na tyle głośno, że białooka była w stanie usłyszeć jego słowa. Wybicie klanu Yamanaka wydawało się być rzeczą niemożliwą do wykonania, ale on ślepo w to wierzył. Wiedział, że sam nie jest w stanie nic zrobić, ale gdyby kiedyś miał pod sobą resztę rodu? Kto wie. Pojawiało się więc pytanie, czy jest on odpowiednim kandydatem do pełnienia tak ważnej funkcji w przyszłości? Podobno w szaleństwie jest metoda. Nie chciał jednak zamęczać dziecka ciężkimi tematami, choć wiedział, że Yume go zrozumie i pewnie porozmawia jak równy z równym. Przyjdzie jeszcze czas na takie rozmowy.
Jeśli o desery chodzi to białowłosa znów spisała się na medal i nie zawiodła. Ponownie dostrzegła każdy element dania, skrupulatnie go opisując i jednocześnie oceniając. Takuya w pewnym momencie monologu dziewczynki aż chwycił się za głowę ze zdumienia. Miała talent, to na pewno. Gdy już wyraziła swoje zdanie, ekipa gospody znów zostawiła ich na moment. Pewnie poszli się naradzić, co do konkretnych dań, które zagoszczą tutaj na dłużej. W tej właśnie chwili nieco się zdziwił, bo Yumeko odnalazła w sobie resztki dziecinności. Czarnowłosy zaśmiał się lekko, słuchając młodszej koleżanki.
- Wiem co czujesz. - odpowiedział, mimowolnie chwytając się za brzuch. Zdecydowanie dzisiejszy dzień zapamięta na długo. Dawno się tak nie najadł. Najchętniej położyłby się gdzieś na łące w parku i odpoczął. Póki co jednak oboje musieli czekać na powrót gospodarzy.
- Myślisz, że są z nas zadowoleni? - spytał z ciekawością w głosie. W końcu przyszli tutaj by wykonać powierzone im zadanie.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 29 cze 2021, o 20:25; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Cieszył się, że Yume przestała się zamartwiać. Bądź co bądź była dzieckiem i nie powinna zawracać sobie głowy takimi drobiazgami. Z drugiej strony nie dziwił jej się zbytnio, bo na jej miejscu zareagowałby pewnie w identyczny sposób. Skupienie uwagi na swojej osobie zwykle bywa stresujące, a jeśli dołożyć do tego niemałą wiedzę, to mamy takie przypadki jak ten, który spotkał białowłosą. Zakłopotanie i szukanie wyjścia z sytuacji. Na szczęście wszystko wróciło do normy.
- Mam nadzieję, bo sam raczej nie dam sobie rady. - odparł i zaśmiał się lekko. Obecność młodszej koleżanki nieco podnosiła go na duchu. Nie znał się na kuchni, więc mówił to co mu ślina na język przyniesie. Yumeko zaś zapewniała solidną dawką wiedzy. Oboje tworzyli całkiem zgrany duet, który łączył opinie zwykłego, szarego klienta z tym nieco bardziej wymagającym.
Słysząc słowa dziewięciolatki o jej pochodzeniu, nie był specjalnie zdziwiony. Nie ujmując bocznej gałęzi klanu, na pierwszy rzut oka było widać skąd pochodzi jego nowa znajoma. Była ułożona, bardzo inteligentna jak na swój wiek, a ponadto w jej słowach i zachowaniu dało się wyczuć niemałą ambicję. Te cechy należały zwykle do osób, które od najmłodszych lat mają nakreślone konkretne cele, do których mają dążyć.
- Hmm.. ciekawe. Nie wiedziałem, że starszyzna korzysta z takich udogodnień. - odpowiedział, śmiejąc się pod nosem. Pomoc Yume na pewno była mile widziana i dobrze odbierana. Sam chciałby móc pozwolić sobie na takie ułatwienie w życiu. Może kiedyś.
- A sama masz jakieś marzenia? No, bo chyba nie chcesz przez całe życie służyć starszyźnie? - spytał, odgarniając kosmyk włosów, który zawitał niespodziewanie na jego twarzy. Ciekawiło go czego może chcieć od życia tak mała osóbka. Takuya należał do tych prostolinijnych i jego jedynym marzeniem było zostanie głową rodziny. Zadanie dość trudne, aczkolwiek do wykonania, jeśli odpowiednio się przyłoży. Póki co nie myślał o tym zbyt często, bo po pierwsze był za młody, a po drugie za słaby, by móc przewodzić klanowi.
Skupił się więc na tym co tu i teraz, czyli na deserach, które zostały podane na stół. Tym razem było po jednej sztuce więc musieli się podzielić. Czarnowłosy po głównych daniach był wystarczająco najedzony, by słodyczy tylko spróbować, a resztę zostawić dziecku, które powinno je uwielbiać. Wziął więc nowe pałeczki i chwycił kawałek babeczki, by następnie włożyć go do ust. Na jego ustach pojawił się niemały uśmiech. Cieszył się, że został wysłuchany i cały deser miał słodko-słony smak. Lubił karmel, lubił żurawinę i przepadał za serami, toteż wszystko tworzyło dla niego propozycję idealną. Nie chciał jednak wystawiać opinii przed skosztowaniem opcji przygotowanej dla Yume. No bo pierwsza była dla niego, prawda? Tutaj również kucharze się postarali i wysłuchali małej klientki. Całość prezentowała się naprawdę apetycznie, więc pozostało tylko skosztować. Tak też zrobił. Konsystencja była na pewno inna. Właściwie to bardziej odpowiadała mu w tym deserze, bo dało się wyczuć w ustach pewnego rodzaju puszystość, a zarazem gładkość pochłanianego dania. Ciekawe, trzeba przyznać. Smakowo również nie miał się do czego przyczepić, ale jeśli o to chodzi, to chyba bardziej przypadła mu pierwsza propozycja.
- Ja myślę, że oba te desery są wspaniałe i nie ma sensu oceniać, który jest lepszy. Pierwszy to świetna mieszanka smaków, a drugi wygląda pięknie i sprawia, że czujemy niebo w gębie. - powiedział co wiedział. Ulżyło mu trochę, bo to chyba koniec oceny na dziś i kosztowało go to niemało nerwów i emocji. Nie chciał jednak wybierać konkretnego deseru, bo oba zasługiwały na uznanie i oba powinny zawitać tutaj na stałe. Czekał jednak z niecierpliwością na to co do powiedzenia będzie miała Yumeko.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 28 cze 2021, o 17:17; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Uśmiechnął się z entuzjazmem słysząc słowa dziewczynki. Takuya nie należał do osób, które unikają walki. Tutaj oczywiście była mowa o sparingu, ale dla czarnowłosego nie miało to większego znaczenia. Dawno nie miał okazji zmierzyć się z kimś innym, nie mówiąc już o członku klanu. Zazwyczaj ćwiczył w samotności, bo tak było mu po prostu wygodniej, ale takiej sposobności nie miał zamiaru przegapić. Yumeko była jak na swój wiek bardzo rozgarnięta, co tylko utwierdziło go w przekonaniu, że chętnie nauczy jej paru rzeczy, a przy okazji rozprostuje zastane kości. A może będzie odwrotnie i zamienią się rolami? Okaże się już niebawem.
Sam temat deserów potraktował dość obojętnie. Głównie dlatego, że zastanawiał się co powie jego nowa koleżanka. Zresztą pewnie nie tylko on. Miyuki również zdawała się oczekiwać w napięciu na to co powie Yume. Tym razem białookiej nieco więcej czasu zajęło udzielenie odpowiedzi. Możliwe, że się zastanawiała. W końcu jednak zdołała coś z siebie wydusić. Taku tym razem nie musiał zbierać szczęki z podłogi, ale połowa rzeczy, o których wypowiadała się dziewięciolatka była dla niego jakąś odległą galaktyką, do której nigdy się nie zbliży. Nie żeby chciał. Każdy ma mocne i słabe strony. W tym przypadku Yumeko była kulinarnym guru, a Takuya, co najwyżej mógł pracować na obieraku.
Coś jednak nie pasowało mu w zachowaniu młodej Hyuugi. Wyglądała na zawstydzoną, choć nie miała najmniejszego powodu do wstydu. W tym samym czasie Miyuki udała się do kuchni, w której wyraźnie dawała popalić pozostałej dwójce. Znów zostali sami na sali. Przynajmniej na parę minut, bo tyle dała im czerwonowłosa. Nieco zaskoczyło go pytanie Yume, choć mógł się go poniekąd spodziewać. Nie była to dla niej naturalna sytuacja.
- Yume-chan, zwykle to dziecko słucha tego co dorośli mają do powiedzenia, ale powinnaś być dumna, bo rzadko kiedy czwórka dorosłych słucha jednego dziecka. - wytłumaczył jej ze spokojem. - A jeśli masz wiedzę, to z niej korzystaj. To powód do dumy, a nie wstydu. - dodał, uśmiechając się do znajomej i pokazując, że jej reakcja powinna być zupełnie inna niż ta, którą dane mu było oglądać.
- Skąd Ty właściwie tyle wiesz o gotowaniu? - zapytał ni stąd, ni zowąd, robiąc łyka wcześniej podanej herbaty. To pytanie nurtowało go już od dłuższego, ale skoro mieli wolną chwilę, to postanowił je zwyczajnie zadać.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 26 cze 2021, o 21:10; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Cóż, wiadomym było, że dzieci w jej wieku lubiły zabawę, ale znalazły się też takie, które lubowały się w treningach. Poniekąd sam Taku do nich należał, choć w jego przypadku był to raczej przymus, który z czasem zamienił się w codzienność. Niespecjalnie więc zdziwił się odpowiedzią Yume. Co prawda jej zachowanie nie wskazywało, że należy do typu "pracusia", ale skoro należała do klanu Hyuuga, to można było zakładać taką możliwość.
- Jak kiedyś znajdziemy wolną chwilę, to chętnie się z Tobą zmierzę. - powiedział, uśmiechając się lekko w kierunku białowłosej. Szczerze powiedziawszy nie miał pojęcia na jakim etapie szkolenia była, aczkolwiek nie chciał lekceważyć jej osoby, bo mogło się okazać, że pomimo młodego wieku jest od niego silniejsza. Długowłosy na pewno trenował dłużej, więc w teorii miałby przewagę, w końcu był starszy, ale jeśli w grę wchodził ukryty talent dziewczynki, o którym jeszcze nie wiedział, to mogło być różnie.
Białooki przez cały ten czas obserwował młodszą koleżankę. Zauważył, że wczuwa się w powierzone zadanie, ale nie przypuszczał, że zaskoczy jego jak i całą resztę zebranych. Młody Hyuuga podszedł do zadania dość obojętnie. Nie można powiedzieć, że je olał, ale nie chciał wypowiadać się w tematach, o których nie miał bladego pojęcia. Dlatego też skończyło się na krótkiej opinii i mini niuansach. Yumeko natomiast wypowiadała się jakby całe swoje dotychczasowe życie spędziła w kuchni. Każda jej opinia była dość trafna, a wyciągane przez nią wnioski zdecydowanie przewyższały możliwości zwyczajnej dziewięciolatki. Patrzył więc ze zdziwieniem to na Yume, to na załogę gospody, nie mogąc uwierzyć w to co się tutaj właśnie wyprawia. Postanowił więc milczeć i pozwolił dziewczynie dokończyć. Przez chwilę było mu nawet trochę wstyd, że dziecko ma do powiedzenia więcej niż dorosły chłop.
Gdy już skończyła, a wszyscy zdążyli się otrząsnąć, do głosu doszła Miyuki, która jako jedyna została na sali, by reprezentować przybytek, w którym się znajdowali. Mężczyźni w tym czasie udała się do kuchni, choć trzeba przyznać, że w średnich nastrojach. Tym razem dwójka wybrańców miała wypowiedzieć się na temat słodyczy jakie lubią.
- Uwielbiam dango! No i w sumie nie pogardzę pączkami. - odpowiedział dość szybko i gwałtownie. W tym momencie nie miał zamiaru argumentować swoich wypowiedzi, bo wiedział, że czego nie powie, to Yume zrobi to znacznie lepiej. Pozostawił jej więc pole do popisu, a sam odpowiadał krótko i konkretnie. - A co do wypieków, to lubię słodko-słone połączenia. - jak pomyślał, tak zrobił. Krótko, zwięźle i na temat. Czekał tylko na reakcję bialowłosej, która tym razem pewnie znowu ich zaskoczy.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 22 cze 2021, o 00:03; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Zrobiło mu się nieco cieplej na sercu, gdy okazało się, że Yume nie podzieliła jego marnego losu. Choć on sam nigdy tak nie uważał. Wychowywanie się samemu nauczyło go wielu rzeczy i koniec końców wyszło chłopakowi na dobre. Pojawiały się momenty, że zazdrościł rówieśnikom ich życia, ale szybko odchodziły w niepamięć, głównie za sprawą wartości, które przekazał mu ojciec.
- Też się cieszę, że Cię poznałem Yume-chan. - uśmiechnął się do niej delikatnie. - W Twoim wieku trenowałem każdego dnia, a teraz robię to, bo po prostu lubię. - odparł zaraz po usłyszeniu pytania. Każdy Hyuuga trenował od najmłodszych lat, ale głównie dzięki temu byli tak potężnym i szanowanym klanem.
- Jeśli chcesz żeby ludzie Cię szanowali, to musisz być silna. Nie ma innej drogi. - stwierdził z przekonaniem w głosie. Nie chciał wpajać jej swoich zasad, ale co nieco mógł powiedzieć, a nawet nakierować. Zdawał sobie sprawę, że trening w tym wieku to nic fajnego i raczej nudzi niż bawi. Kiedy jednak zaczyna dostrzegać się efekty, to sytuacja zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Tak przynajmniej było w przypadku czarnowłosego.
Nie bardzo kontrolował czas, który upływał w ekspresowym tempie. W pewnym momencie zobaczył tylko całe trio, które zaprosiło ich do zabawy. Każdy z nich niósł tackę, na której znajdowały się potrawy. Sam zapach sprawił, że białookiemu zaczęło burczeć w brzuchu. Gdy gospodarze położyli tace na stole, Taku dokładnie przyjrzał się każdemu z dań. Właściwie to nie wiedział od czego ma zacząć, bo wszystko wyglądało i pachniało bardzo apetycznie. Co prawda najbardziej przemawiała do niego pierwsza opcja. Chyba z racji tego, że był mężczyzną a danie bez mięsa to nie danie. Wysłuchał całej trójki i zaśmiał się pod nosem.
- Trzeba przyznać, że zgrana z nich drużyna.. - przeszło mu przez myśl i skupił się na mięsie, które znajdowało się na tacce. Wziął w dłoń pałeczki i pewnym ruchem chwycił jeden kawałek dziczyzny
- Smacznego! - rzucił krótko, a kawałek mięsa, który jeszcze przed chwilą trzymał wylądował w jego ustach. Całość świetnie ze sobą współgrała. Delikatność mięsa połączona z ziołami i lekką ostrością rzodkwi zdecydowanie przypadła do gustu Hyuudze. Zresztą było to widać po jego wyrazie twarzy. Gdy już przełknął całość, przeszedł do kolejnej propozycji. Tym razem padło na jajko w tempurze w połączeniu z ryżem. Tutaj był już nieco mniej przekonany, ale skoro zgodził się na ten eksperyment, to postanowił, że dotrwa do końca. Zaciekawiło go zdanie Ryu, który był bardzo dumny z posiłku, który przygotował. Taku wziął pod uwagę wskazówkę mężczyzny i zrobił dziurkę w kulce, następnie lekko ją otwierając. Jajko mimowolnie rozlało się po ryżu. Wyglądało to dość efektownie, pytanie jak smakowało? Nie chcąc dłużej czekać młodzieniec skosztował dania. Był nieco zdziwiony, bo poza świetną prezentacją, smakowało równie imponująco. Czy oni w ogóle potrafią coś źle przyrządzić? Szczerze mówiąc zaczynał w to wątpić. Ostatnią propozycją był makaron z owocami morza. Ta potrawa, tak jak wcześniejsza, było podane w misce. Długowłosy nigdy nie ukrywał, że owoce morza to nie jego klimat i nigdy za nimi nie przepadał. Makaron mógł uratować sytuację, choć chyba nie o to chodziło w tym daniu. Spróbował tylko i przełknął, zdając sobie sprawę, że to nie to. Nie chciał niczego ujmować temu daniu, bo może Yume posmakuje, ale jego nic nie przekona by polubić morskie smaki.
Przyszła pora na opinię, w końcu po to tutaj przyszedł. Nie zastanawiał się dość długo, bo chyba nie było nad czym.
- Pierwsze danie było świetne. Właściwie, to nie ma się do czego doczepić. Gdybym mógł, to jadłbym je codziennie. - skwitował pierwszą propozycję. Najbardziej mu smakowała, więc stwierdził, że oceni ją krótko, ale konkretnie. - Drugie było świetnie podane i smaczne, ale nie miał bym nic przeciwko gdybyście dodali do niego jakieś mięso. Dla chętnych oczywiście. - dodał chwilę później, pokazując jakim jest mięsożercą. Sam pomysł mięsa jako dodatku nie był chyba głupim pomysłem? - A trzecie? Nie mój klimat. Nie lubię owoców morza. - skończył, nie chcąc zbytnio się wypowiadać. Nie miał za bardzo pomysłu co mógłby tutaj zmienić. To danie albo się polubi, albo nie. Gdy już się wypowiedział, zerknął na Yume, która kończyła jedzenie.
- A Ty Yume? Co myślisz? - spytał. Szczerze mówiąc był ciekawy jej oceny, bo mogła być zupełnie inna. Na tym chyba też zależało trio gospodarzy. Chcieli mieć różne opinie, tak by dania odpowiadały każdemu.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 21 cze 2021, o 10:52; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Gospoda pod Samotnym Wilkiem; Odpowiedzi: 123; Odsłony: 17231

Re: Gospoda pod Samotnym Wilkiem

Skoro wszystkie formalności mieli za sobą, wolnym krokiem zmierzał ku gospodzie, ciągle trzymając Yume na swoich ramionach. Kobieta, które go wybrała powoli szła za nimi, jak gdyby pilnując, by w międzyczasie się nie rozmyślili i nie zmienili zdania. Chętnych było wielu, a mimo to zostało wybranych dwóch członków rodu Hyuuga. Chwilę zastanawiał się co było powodem, ale póki co nie miał zamiaru pytać, będzie na to czas. Przez cały ten czas czuł wsparcie młodszej koleżanki, która jedną z dłoni delikatnie go łapała, by dodać mu otuchy. Cała sytuacja była dość zabawna, bo cały tłum zachowywał się jakby byli jakimiś bohaterami, którzy zbawili osadę. Nie miał nic przeciwko temu, ale mimowolnie na jego twarzy pojawił się niemały uśmiech.
Po wejściu do środka jego oczom ukazało się wnętrze dobytku. Trzeba przyznać, że było tutaj całkiem przytulnie. Na pierwszy rzut oka dało się stwierdzić, że właściciele dbają, by wszystko wyglądało tak jak należy. Takuya rzadko kiedy zwracał uwagę na takie szczegóły, ale doceniał wkład w całe to przedsięwzięcie.
- Pewnie. - odparł na prośbę białowłosej, powoli i ostrożnie odstawiając ją na ziemię. Właściwie to nie przeszkadzało mu trzymanie jej na barana, bo była lekka jak piórko. Sytuacja jednak wymagała by usiedli do nakrytego stołu. Gdy zajął już bliższe miejsce, rozejrzał się dookoła, widząc jak dwójka mężczyzn udaje się do kuchni, a kobieta zostaje z nimi na sali. Yume chyba nieco się przeliczyła, ochoczo pijąc matchę, która była już wcześniej przygotowana. Czarnowłosy zaśmiał się tylko widząc jak białooka próbuje poradzić sobie z parzącym językiem. Wsłuchał się tylko w to co Miyuki ma do powiedzenia i wrócił wzrokiem do swojej towarzyszki.
- O dziwo nie, choć sądząc po tłumach jakie się tutaj zbierają, wiele straciłem. - odparł i wzruszył ramionami. Sam zastanawiał się co sprawiło, że nigdy tutaj nie trafił. Może po prostu fakt, że niespecjalnie przelewało mu się w życiu i zazwyczaj jadał w miejscach, którym daleko było do tej gospody.
- A Ty? Co właściwie robiłaś tutaj sama? - zapytał korzystając z luźniejszej chwili, nawiązując lekko do słów, które wypowiedziała parę minut wcześniej. No, bo jak to mama ją tutaj "zabierała?" Nie chciał zakładać najgorszej z możliwych opcji, ale sam był sierotą, więc mimowolnie zaczął o tym myśleć. Chwycił naczynie z napojem i zrobił niewielkiego łyka. Rzeczywiście było gorące.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 20 cze 2021, o 19:00; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Ulice; Odpowiedzi: 209; Odsłony: 30156

Re: Ulice

Widząc, że dziewczynka zgadza się na jego propozycję, nieco mu ulżyło. Chciał jej pomóc, ale wiadomo, to tylko dziecko. Równie dobrze mogła przed nim uciec, lecz nie zrobiła tego. Prawdopodobnie przekonały ją oczy, identyczne jak te, które sama posiadała. Podał jej więc rękę w ramach formalnego przywitania i posadził na barana, łapiąc małą w okolicach kostek, tak by zwyczajnie nie spadła. Białowłosa była niezwykle lekka, choć czego można było się spodziewać po dziecku w jej wieku?
Po wyjaśnieniu wszystkiego przez nową koleżankę, skupił swój wzrok na drzwiach, które otwarły się, a jego oczom ukazało się dwóch mężczyzn. Na pewno nie byli rodziną, bo wygląd jednego był zupełnym przeciwieństwem drugiego. Niemniej, postanowił wysłuchać co jeden z nich ma do powiedzenia. Niebieskooki ledwo skończył swoją wypowiedź, a zza jego pleców wyłoniła się kolejna postać, tym razem kobieta. W bardzo krótkiej chwili pojawiła się obok Hyugi i wybrała go jako kandydata. Wszystko działo się bardzo szybko. Właściwie to sam nie wiedział co ma zrobić. To nie tak, że nie miał zamiaru byś testerem, ale nie pojawił się tutaj z własnego powodu, tylko dla Yumeko, która siedziała na jego ramionach. Sytuacja jednak rozwiązała się dość szybko, bowiem czarnooki jako drugą osobę wybrał właśnie młodszą koleżankę Taku, toteż nieco mu ulżyło. Dziecko dość szybko wyraziło entuzjazm i przyjęło zaproszenie do zabawy. Na chłopaku zaś skupiła się cała uwaga zebranego tłumu. Zrobiło się dość niezręcznie. Długowłosy jednak nie należał do osób, które odmawiają tego typu atrakcji.
- Skoro Yumeko się zgodziła, to ja też w to wchodzę. - potwierdził swój udział w wydarzeniu i uśmiechnął się lekko, czując jak presja tłumu nieco zmalała. Sam nie był do końca przekonany, ale jak to się mówi "co dwóch członków rodu Hyuuga, to nie jeden", czy jakoś tak.
- Gotowa na te wszystkie pyszności? - zapytał, pytanie oczywiście kierując do Yume, która całym tym zamieszaniem była zdecydowanie bardziej podekscytowana niż jej starszy kolega. Powoli zaczął kierować się w kierunku wejścia do gospody. No bo chyba nie będą jedli tutaj, prawda?

Przejdź do posta

autor: Takuya: 18 cze 2021, o 15:59; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Ulice; Odpowiedzi: 209; Odsłony: 30156

Re: Ulice

Podążał przed siebie, rozglądając się dookoła. Los zdecydowanie nie pozwalał mu się wykazać. Wiedział, że w niektórych uliczkach można spotkać rabusia, czy dwóch, ale doskonale zdawał sobie sprawę, że takie widoki w Kyuzo były rzadkością więc nie nastawiał się na jakiś incydent w wykonaniu przestępców. Co jakiś czas mijał plotkujące staruszki, które zerkały w jego stronę. Jak to babcie - lubiły towarzystwo młodszego pokolenia. Takuya natomiast niespecjalnie odwzajemniał to uczucie, ale szanował starszyznę klanu z oczywistych względów.
W pewnym momencie jego białym oczom ukazał się spory tłum ludzi stojący przed gospodą. Kojarzył to miejsce, choć nigdy nie miał okazji zajrzeć do środka. Już z daleka dało się usłyszeć niemały hałas. Ludzie rozmawiali ze sobą i wyglądali na podekscytowanych.
- Rozdają coś za darmo? - przeszło mu przez myśl, stawiając kolejne kroki w kierunku zbiorowiska. Pytanie, które sobie zadał należało do tych retorycznych, bowiem nie podejrzewał nikogo ze zgromadzonych o taką łapczywość. W prowincji żyło się dobrze i raczej nikomu niczego nie brakowało.
Pośród zebranych ludzi dało się zauważyć małą osóbkę, która starała się przedrzeć i zobaczyć coś więcej niż plecy kilku sporych mężczyzn. Dziewczynka o białych oczach musiała należeć do jego rodu, a jej wysiłek i starania nie mógł umknąć czarnowłosemu. Chłopak podszedł do młodszej członkini klanu, która najwidoczniej się poddała, nie potrafiąc przedostać się bliżej zamkniętych drzwi przybytku. Przykucnął, tak by dziewczynka poczuła się nieco swobodniej, a jednocześnie usłyszała białookiego.
- Hej mała. Jestem Takuya i jeśli chcesz, to chętnie Ci pomogę. - przedstawił się, uśmiechając się jednocześnie w kierunku nieznajomej. Nie należał do osób, które przechodzą obojętnie obok takich sytuacji. Tym bardziej, że dotyczyła ona małego dziecka. Nie miał pretensji do mężczyzn, bowiem mogli równie dobrze nie zobaczyć starań młodszej koleżanki.
- Wskakuj na barana. - dodał chwilę później i wstał, wyciągając jednocześnie ręce w jej kierunku by ją podnieść. Na ten moment chciał by białowłosa cokolwiek zobaczyła, a jako, że nie należał do najniższych, to plan powinien się udać.
- Co tak właściwie się tutaj dzieje, bo chyba nie jestem w temacie? - zapytał w międzyczasie, starając się uzyskać chociaż szczątkowe informacje. Powoli zaczęło go interesować całe to zamieszanie. No bo po coś w końcu ludzie się tutaj zebrali.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 17 cze 2021, o 00:51; Forum: Shiroi-iwa (Osada Rodu Hyūga); Temat: Ulice; Odpowiedzi: 209; Odsłony: 30156

Re: Ulice

Był piękny poranek. Słońce świeciło dość mocno, ale lekki wiatr sprawiał, że nie dawało tak o sobie znać. Takuya postanowił, że rozprostuje nieco kości i skorzysta z pogody. Wybrał się w jedno ze swoich ulubionych miejsc, mianowicie na ulice osady należącej do jego rodu. Po pierwsze czuł się tutaj dobrze, można by powiedzieć "jak u siebie", a po drugie znajdowało się tutaj wiele miejsc, gdzie najzwyczajniej w świecie mógł spędzić swój czas. Sklepiki, restauracje, bary kusiły przechadzającego się chłopaka, ale fryzjer już niekoniecznie. Właściwie to gdyby się nad tym zastanowić, to sam nie mógł stwierdzić kiedy ostatnio ścinał włosy, które na ten moment sięgały pasa. Tym razem, jak zwykle zresztą były spięte w kucyk, tak by nie komplikować życia białookiemu.
Taku swoim wzrokiem lustrował mijane miejsca, ciągle zastanawiając się, gdzie mógłby przycupnąć i miło spędzić czas. Najrozsądniejszą opcją byłby jakiś bar. Przy alkoholu czas zawsze mija dość szybko i przyjemnie. Z drugiej strony picie na takim Słońcu mogłoby się dla młodego Hyugi skończyć nie najlepiej. Jakąś opcją był park znajdujący się niedaleko, ale co właściwie miał tam robić? Rozmyślając nad możliwymi opcjami, po prostu szedł przed siebie. A nóż widelec może coś zwróci jego szczególną uwagę.

Przejdź do posta

autor: Takuya: 15 cze 2021, o 14:33; Forum: Rozliczenia PH; Temat: Takuya; Odpowiedzi: 2; Odsłony: 262

Re: Takuya

Przejdź do posta

autor: Takuya: 15 cze 2021, o 14:05; Forum: Karty Postaci; Temat: Takuya; Odpowiedzi: 4; Odsłony: 479

Re: Takuya

Przejdź do posta

Znaleziono 19 wyników

Wyszukiwanie zaawansowane